Monday, June 22, 2015

တစ္ရက္တြင္ အက်ဳိးကုသိုလ္ေပါင္း ၂၅ဝဝ အာခိရသ္အတြက္ စုေဆာင္းနည္း

(၁) နမားဇ္ငါးႀကိမ္ၿပီးတိုင္း    سبحان الله   ၁ဝ ႀကိမ္၊ الحمدلله  ၁ဝ ႀကိမ္ ႏွင့္ الله اكبر ၁ဝ ႀကိမ္ကို ရြတ္ဆိုပါ။
ဤသည္မွာ ေလာကီ၏ အေရအတြက္အရ နမားဇ္ငါးႀကိမ္ေပါင္းလၽွင္ ၁၅ဝ ျဖစ္သည္။ အာခိရသ္၏ အေရအတြက္၌ ေကာင္းမႈတစ္ခုအစားသည္ ဆယ္ဆျဖစ္၍ စုစုေပါင္း ၁၅ဝဝ ျဖစ္မည္။

(၂) အိပ္စက္ရန္ အိပ္ယာေပၚသို႔ေရာက္သည့္အခါ  سبحان الله ၃၃ ႀကိမ္၊ الحمدلله ၃၃ ႀကိမ္ ႏွင့္  الله اكبر ၃၄ ႀကိမ္ (စုစုေပါင္း အႀကိမ္ ၁ဝဝ) ကို ရြတ္ဆိုပါ။
ႏႈတ္လၽွာတြင္  အႀကိမ္ တစ္ရာသာ ရြတ္ဆိုရ၍ စဝါးဗ္အရ အာခိရသ္၌ တစ္ေထာင္ရမည္။ တစ္ေန႔တာအတြက္ စုစုေပါင္း ၂၅ဝဝ ရရွိမည္။
မုစလ္မာန္တစ္ဦးအေနျဖင့္ ထိုက်င့္ေဆာက္တည္မႈ စြဲၿမဲစြာ ျပဳက်င့္သြားပါက ကိယာမသ္ေန႔၌ ေကာင္းမႈ၊ မေကာင္းမႈတို႔ကို ခ်ိန္တြယ္သည့္အခါ ေကာင္းမႈက သာပို၍အေလးသာေနမည္ ျဖစ္ေပသည္။

{သုဟ္ဖာေအခဝါသီးန္ မွ ေကာက္ႏႈတ္သည္}

~အလ္မုဖီးဒ္~
ရမ္ဇာန္/ ၅/ ေယာင္မုစ္စလာစားအ္/ ဟစ္ဂ်္ရီ ၁၄၃၆

Saturday, June 20, 2015

ဖတ္႐ႈမွတ္သားဖြယ္ရာမ်ား

႐ုိဇာႏွင့္သက္ဆိုင္သည့္ ဖသာဝါအေမးအေျဖမ်ား အပါအဝင္ အျခားေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားစြာကို တင္ဆက္ေပးထားသည္။ မိမိဖတ္လိုသည့္အေၾကာင္းအရာ၏ လင့္ကို တစ္ခ်က္ႏိွပ္လိုက္႐ံုျဖင့္ လြယ္ကူစြာ ဖတ္႐ႈမွတ္သားႏိုင္ပါသည္။

*** ရုိဇာဟ္ ***
ရိုဇာႏွင့္သက္ဆိုင္သည့္ မတ္စ္အလဟ္မ်ားႏွင့္ အေမးအေျဖမ်ား

ရိုဇာထားသည့္အခ်ိန္ ေဆးထိုးခြင့္ ျပဳရျခင္းအေၾကာင္း

ရမ္ဇန္လျမတ္အတြင္း ရိုဇာမထားဘဲ ေနခြင့္ရွိသူမ်ား

ရိုဇာလည္းမပ်က္ မကၠရူဟ္လည္းမျဖစ္ေသာ အခ်က္မ်ား

ဟုဂ်္ဂ်သုလ္အစၥလာမ္ ဟဇရသ္ေမာ္လာနာ ကာစင္မ္ နာေနာင္သဝီသခင္၏ ရမ္ဇာန္လျမတ္

ဟာဂ်ီ အင္မ္ဒါဒြလ္လာဟ္သခင္၏ ရမ္ဇာန္လျမတ္

ဟဇရသ္ေမာ္လာနာ အိလ္ယားစ္သခင္၏ ရမ္ဇန္ကုန္ဆံုးပံု

ဟဇရသ္ေမာ္လာနာ အရွ္ရဖ္အလီထာနဝီသခင္၏ ရမ္ဇန္ကုန္ဆံုးပံု

ဟဇရသ္ေမာ္လာနာ အရွ္ရဖ္အလီထာနဝီသခင္၏ ရမ္ဇန္ကုန္ဆံုးပံု (၂)
http://aaitee.blogspot.com/2014/07/blog-post_8960.html

ရမ္ဇာန္လႏွင့္ ရိုဇာ၏ ထူးျမတ္မႈမ်ား
http://aaitee.blogspot.com/2014/06/blog-post_165.html

အစၥလာမ္သာသနာေတာ္ႏွင့္ ဆြိယာမ္ဥပုသ္သီလ ေဆာက္တည္ျခင္းအေၾကာင္း

ကဒရ္ညျမတ္
http://aaitee.blogspot.com/2013/07/blog-post_29.html
ကဒရ္ညျမတ္ဆိုင္ရာ မတ္စ္အလဟ္ ဓမၼသတ္မ်ား

ဖိသ္ရာေပးေဆာင္ျခင္းဆိုင္ရာ သိမွတ္ဖြယ္ရာမ်ား
ဖိသ္ရာအေၾကာင္း

အီးဒ္နမားဇ္ဆိုင္ရာ သိမွတ္ဖြယ္ရာမ်ား
အီးဒ္ေန႔ဆိုင္ရာ ဓမၼသတ္မ်ား

သရာဝီနမားဇ္ တစ္ရက္ျခင္း၏ ထူးျမတ္မႈမ်ား

*** ဟဂ်္ အုမၼရာႏွင့္ သက္ဆိုင္ေသာ ဓမၼသတ္မ်ား ***
ဟဂ်္ခရီးတြင္ လိုက္နာရမည့္ စည္းကမ္းမ်ား

ဟဂ်္ျပဳလုပ္စဥ္ ထားရွိရမည့္ စိတ္ထား

အုမၼရာအေၾကာင္း

ဟဂ်္ျပဳလုပ္နည္း အက်ဥ္းခ်ဳပ္

အမ်ဳိးသမီးမ်ား ဟဂ်္ျပဳလုပ္ရာတြင္ သတိျပဳရမည့္ အခ်က္မ်ား

အမ်ဳိးသမီးတို႔၏ ဟဂ်္ခရီးစဥ္အတြက္ အေရးႀကီးလွေသာ မတ္စ္အလဟ္မ်ား

ဟဂ်္ခရီးစဥ္အတြက္ အေရးႀကီးေသာ မွာတမ္းမႈတစ္ရပ္

ဟဂ်္ျပဳျခင္းဆိုင္ရာ သိမွတ္ဖြယ္ရာမ်ား

ဟဂ်္ေဂ်သမသ္သုအ္ ျပဳလုပ္နည္း

*** နမားဇ္အေၾကာင္း ***
အေရးအႀကီးဆံုးေသာ နမားဇ္

နမားဇ္ကဇြာျဖည့္ျခင္းဆိုင္ရာ ပညတ္ခ်က္မ်ား

အမ်ဳိးသမီးမ်ား နမားဇ္ဖတ္ရာတြင္ သတိျပဳရမည့္အခ်က္မ်ား



နမားဇ္၌ ရကအသ္မ်ား ေမ့သြားလွ်င္
http://aaitee.blogspot.com/2015/06/blog-post_5.html

ဆြလာသြသ္သစ္ဗီးဟ္
http://aaitee.blogspot.com/2015/06/blog-post_90.html

*** ဝုဇူ ***
အစၥလာမ့္၏ ဝုဇူ
http://aaitee.blogspot.com/2015/05/blog-post_60.html
ဝုဇူဒုအာမ်ား
http://aaitee.blogspot.com/2014/08/blog-post_16.html

*** သယမုမ္ ***
http://aaitee.blogspot.com/2014/05/blog-post_15.html
သယမုမ္၏ ပညတ္ခ်က္
http://aaitee.blogspot.com/2014/06/blog-post.html (၁)
http://aaitee.blogspot.com/2014/06/blog-post_12.html (၂)
http://aaitee.blogspot.com/2014/06/blog-post_7580.html (၃)

*** အစၥလာမ့္ပညာေရး ***
http://aaitee.blogspot.com/2015/03/blog-post_15.html
ဆြဟာဗာတို႔၏ ပညာပို႔ခ်ရာ ဌာနမ်ား
http://aaitee.blogspot.com/2015/03/blog-post_37.html
ပညာသင္ရန္ အထူးလိုအပ္ျခင္း
http://aaitee.blogspot.com/2015/03/blog-post_21.html
ပညာရွိႏွင့္ ပညာမဲ့ ျခားနားမႈ
http://aaitee.blogspot.com/2015/03/blog-post_83.html
အစၥလာမ့္ပညာ သင္ယူျခင္း၏ အက်ဳိးရလဒ္
http://aaitee.blogspot.com/2015/03/blog-post_96.html
ပညာမဲ့သည္ အၿမဲ စိုးရိမ္ေနရ၏
http://aaitee.blogspot.com/2015/03/blog-post_22.html
ပညာရွာေဖြေသာ လူတန္းစား ေလးမ်ဳိး
http://aaitee.blogspot.com/2015/04/blog-post.html
အက်ဳိးျပဳပညာ
http://aaitee.blogspot.com/2015/04/blog-post_11.html
အဆိုးဝါးဆံုးႏွင့္ အက်ဳိးမဲ့ပညာ
http://aaitee.blogspot.com/2015/04/blog-post_94.html (၁)
http://aaitee.blogspot.com/2015/05/blog-post_14.html (၂)
အက်ဳိးျပဳ အသံုးဝင္ေသာ ပညာ
http://aaitee.blogspot.com/2015/05/blog-post_15.html
အစၥလာမ့္ပညာေရး အုပ္စုမ်ား
http://aaitee.blogspot.com/2015/05/blog-post_33.html
ေႏွာင္းခတ္ အာလင္မ္မ်ား၏ သင္တန္း
http://aaitee.blogspot.com/2015/05/blog-post_73.html
သုခမိန္တို႔၏ ဂုဏ္
http://aaitee.blogspot.com/2015/05/blog-post_16.html

အလယ္ေခတ္ ေဆးပညာ၏မီးရွဴးတိုင္မ်ား
http://aaitee.blogspot.com/2015/01/blog-post_25.html

အစၥလာမ္ႏွင့္ ပညာေရး
http://aaitee.blogspot.com/2014/11/blog-post.html

*** အစၥလာမ္၏ လူမႈဆက္ဆံေရး ***
ျမတ္နဗီျပသခဲ့သည့္ မုအာရွရသ္
http://aaitee.blogspot.com/2014/10/blog-post_79.html
အစၥလာမ့္ရွရီအသ္မွ လူမႈဆက္ဆံေရးအေၾကာင္း
http://aaitee.blogspot.com/2015/04/blog-post_30.html
ရွရီအသ္၏ က႑ငါးရပ္
http://aaitee.blogspot.com/2015/05/blog-post.html
စလာမ္ေမတၱာပို႔သျခင္းဆိုင္ရာ စည္းကမ္းခ်က္မ်ား
http://aaitee.blogspot.com/2015/05/blog-post_10.html
လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္ျခင္း၏ စည္းကမ္းခ်က္မ်ား
http://aaitee.blogspot.com/2015/05/blog-post_30.html
ထိုင္ဝိုင္းႏွင့္ စပ္လ်ဥ္းသည့္ စည္းကမ္းခ်က္မ်ား
http://aaitee.blogspot.com/2015/05/blog-post_21.html
စကားေျပာဆိုျခင္းဆိုင္ရာ စည္းကမ္းခ်က္မ်ား
http://aaitee.blogspot.com/2015/05/blog-post_18.html
စကားနားေထာင္ျခင္းဆိုင္ရာ စည္းကမ္းမ်ား
http://aaitee.blogspot.com/2015/05/blog-post_26.html
ေစာင့္ဆိုင္းျခင္းဆိုင္ရာ စည္းကမ္းမ်ား
http://aaitee.blogspot.com/2015/05/blog-post_11.html
အခ်င္းခ်င္း ေတြ႕ဆံုျခင္းဆုိင္ရာ စည္းကမ္းမ်ား
http://aaitee.blogspot.com/2015/05/blog-post_0.html
ဧည့္သည္ႏွင့္ စပ္လ်ဥ္းသည့္ စည္းကမ္းမ်ား
http://aaitee.blogspot.com/2015/06/blog-post_13.html
အိမ္ရွင္ႏွင့္ စပ္လ်ဥ္းသည့္ စည္းကမ္းမ်ား
http://aaitee.blogspot.com/2015/06/blog-post_77.html

*** နိကာ ***
ေရႊေရာင္ေတာက္ပေသာ မိသားစုဘဝကို ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္မည့္ အစၥလာမ့္နည္းစနစ္မ်ား

နိကာလမ္းညႊန္

လူငယ္ဘဝႏွင့္ စိတ္ဆင္ရိုင္း
http://aaitee.blogspot.com/2013/08/blog-post_22.html

အိမ္ေထာင္ရွင္တိုင္း က်င့္သံုးရမည့္ အရာ
http://aaitee.blogspot.com/2014/05/blog-post_526.html

*** အျခားေသာ သိမွတ္ဖြယ္ရာမ်ား ***
အလွဴဒါနျပဳသူတို႔ လိုက္နာအပ္သည့္ ဝတၱရားမ်ား

ျမန္မာစကားေျပာသူအားလံုးကို ေသာဝ္ဟီးဒ္ဘက္သို႔ ဖိတ္ေခၚပါသည္။

အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ တည္ရွိေၾကာင္း သက္ေသလကၡဏာမ်ား

ဖန္ဆင္းရွင္ ရွိျခင္း၏ သက္ေသ

ဖန္ဆင္းရွင္ရွိေၾကာင္း အေထာက္အထားမ်ား

အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ ရွိေတာ္မူေၾကာင္း အေထာက္အထား

သဘာဝဆိုတာ အလႅာဟ္ကြဒ္ရသ္ပါ

ဝိဉာဥ္တစ္ခုက တစ္သက္တာမွာ ေလာက ငါးခုကို ျဖတ္သန္းရျခင္း

မုစ္လင္မ္တိုင္းသိထားသင့္သည့္ အေမးအေျဖမ်ား

အီမာန္၏ အကိုင္းအလက္ ၇၇ ခ်က္

အေမးအေျဖတစ္ခု

အခ်င္းခ်င္း ညီညြတ္ဖို႔ ဘယ္လိုေဆာင္ရြက္မလဲ

မဟူရာ စည္းဆာတစ္စက္

သဗ္လီးဂ္ႀကိဳးပမ္းမႈ

အစၥလာမ္ဘာသာအေၾကာင္း တေစ့တေစာင္း

အစၥလာမ္ဘာသာႏွင့္ ပြင့္လင္းျမင္သာမႈ

ဝင္ေငြထြက္ေငြကို စည္းကမ္းရွိစြာ ထားရမည့္အေၾကာင္း
http://aaitee.blogspot.com/2014/05/blog-post_14.html

ဒ႐ူးဒ္ဖတ္ၾကပါ

စားေသာက္ရာတြင္ က်င့္သံုးရမည့္ စည္းကမ္းမ်ား

ဒုအာကဗူလ္မျဖစ္ရျခင္း အေၾကာင္း
http://aaitee.blogspot.com/2013/10/blog-post_7273.html

ဒုအာျပဳျခင္းႏွင့္ သက္ဆိုင္သည့္ နည္းစနစ္မ်ား
http://aaitee.blogspot.com/2013/12/blog-post_30.html

ဒုအာေတာင္းဆုျပဳျခင္းဆိုင္ရာ သိမွတ္ဖြယ္ရာမ်ား
http://aaitee.blogspot.com/2013/12/blog-post_241.html

အစၥလာမ္ကျပေသာ တစ္ကိုယ္ရည္ သန္႔ရွင္းမႈ
http://aaitee.blogspot.com/2013/07/blog-post_8.html

အတင္းေျပာျခင္း၏ ဆံုး႐ႈံးမႈ
http://aaitee.blogspot.com/2014/09/website-httpaaitee.html

မိမိတြင္ရွိေသာ စိတ္ထား၏ အမ်ဳိးအစားမ်ားႏွင့္ ၎တို႔အား ျပဳျပင္နည္း
http://aaitee.blogspot.com/2014/06/blog-post_2938.html

အခ်စ္ရရွိျခင္းႏွင့္ ဆံုး႐ံႈးသြားျခင္း
http://aaitee.blogspot.com/2014/09/blog-post_79.html

အ႐ံႈးထက္သာျမတ္ေသာ အစားခ်ီးျမႇင့္ခံရမႈ
http://aaitee.blogspot.com/2014/02/blog-post_5063.html

ေဘးဗလာဒုကၡတို႔ကို ကုစားနည္း
http://aaitee.blogspot.com/2014/02/blog-post_11.html

အၿမဲေတာင္းခံေနရမည့္ ေတာင္းဆုေတာ္
http://aaitee.blogspot.com/2014/02/blog-post_13.html

ေဗဒင္ဖတ္ျခင္း
http://aaitee.blogspot.com/2015/02/blog-post.html

မုနာဖစ္က္ျဖစ္ေစသည့္ လုပ္ရပ္မ်ားႏွင့္ အက်င့္စရိုက္မ်ား
http://aaitee.blogspot.com/2014/02/blog-post_2466.html

*** က်န္းမာေရး ***
အေမွာင္ထုရဲ႕ အလင္းဘက္အျခမ္း
http://aaitee.blogspot.com/2013/10/blog-post_15.html

ဂ်လာလတင္းအေၾကာင္း
http://aaitee.blogspot.com/2015/03/blog-post.html

သြားၾကားထိုးတံႏွင့္ သြားေရာဂါ
http://aaitee.blogspot.com/2014/10/blog-post_49.html

အစာစားျခင္းႏွင့္ ကိုယ္ကာယ ေလ့က်င့္ခန္း
http://aaitee.blogspot.com/2014/10/blog-post_7.html

ပ်ားရည္ျဖင့္ ကုသျခင္း
http://aaitee.blogspot.com/2014/06/blog-post_23.html

ပ်ားရည္၏ ထူးျခားမႈႏွင့္ ေရာဂါေပ်ာက္ကင္းမႈ
http://aaitee.blogspot.com/2014/02/blog-post_8538.html

ကေလးတားျခင္းအေၾကာင္း
http://aaitee.blogspot.com/2014/02/blog-post_27.html

ဗိုက္ေအာင့္ျခင္းႏွင့္ အစာမေၾကျခင္းအား ကုစားျခင္း
http://aaitee.blogspot.com/2014/02/blog-post_417.html

ေရေသာက္ျခင္း၏ နည္းလမ္းအမွန္

မည္သည့္ေရသည္ အေကာင္းဆံုးျဖစ္သနည္း
http://aaitee.blogspot.com/2013/11/blog-post_5.html

အိပ္စက္ျခင္း၏ ပံုစံမ်ားအေၾကာင္း


*** ဗဟုသုတ ***
ငါးသတၱဝါအေၾကာင္း သိေကာင္းစရာ
http://aaitee.blogspot.com/2014/08/blog-post.html
ကုလားအုတ္အေၾကာင္း သိေကာင္းစရာ
http://aaitee.blogspot.com/2014/06/blog-post_8038.html
ဉာဏ္ေတြလန္းဖို႔ ဉာဏ္စမ္းစို႔
http://aaitee.blogspot.com/2014/06/blog-post_24.html
နဗီမ်ားတို႔၏ ဂုဏ္ပုဒ္မ်ား
http://aaitee.blogspot.com/2014/06/blog-post_15.html
မွားေနသည့္ အသံုးအႏႈန္း
http://aaitee.blogspot.com/2015/05/blog-post_4.html

အလ္မုဖီးဒ္

Wednesday, June 17, 2015

မျခြင္းမခ်န္ ဇကားသ္ေပးရန္


ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ေနထိုင္သည့္မုစ္လင္မ္တို႔သည္ အထူးသျဖင့္ ဇကားသ္ကုိ ရဂ်ဗ္၊ ရွအ္ဗာန္၊ ရမ္ဇာန္ .... ယင္းသံုးလတြင္ ေပးေဆာင္ေလ့ရွိၾကသည္။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ တမန္ေတာ္ျမတ္ဆြလႅလႅားဟုအလိုင္းဟိဝစလႅမ္က ရဂ်ဗ္သည္ အလႅာဟ္ရဲ့လ၊ ရွအ္ဗာန္သည္ တမန္ေတာ္ျမတ္ဆြလႅလႅားဟုအလိုင္းဟိဝစလႅမ္ရဲ႕လ၊ ရမ္ဇာန္သည္ အုမၼသ္ရဲ႕လျဖစ္သည္ဟု မိန္႔ခဲ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ယင္းသံုးလသည္ အင္မတန္မြန္ျမတ္ေသာ လမ်ားျဖစ္သည္။ ယင္းသံုးလမွာ လွဴဒါန္းမႈျပဳခဲ့လွ်င္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္က အနည္းဆံုး စဝါးဗ္ကုသိုလ္အဆေပါင္း ခုႏွစ္ရာ(၇ဝဝ)မွစ၍ မိမိႏွစ္သက္သလို မရည္မတြက္ႏိုင္သည္အထိ ခ်ီးျမႇင့္ေတာ္မူေပမည္။ အျခားလမ်ားမွာ ကုသိုလ္လုပ္လွ်င္ ၁ခုအတြက္ ၁ဝဆခ်ီးျမႇင့္မည္ဟု ဆိုထားသည္။ ဒီသံုးလတြင္မူ ၁ဝဆမက ခ်ီးျမႇင့္မည္ ျဖစ္ေပသည္။

 အလႅာဟ္တာဝန္ယူထားလွ်င္ 
အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္၏ ခ်ီးျမႇင့္မႈေၾကာင့္ ဇကားသ္ေပးရန္ တာဝန္ထိုက္သူအဖို႔ ဇကားသ္မေပးမေနရ ဖရဇ္ျဖစ္သည္။ အကယ္၍ ဇကားသ္တာဝန္ထိုက္ပါလ်က္ ဇကားသ္မထုတ္ခဲ့လွ်င္ ယင္းဥစၥာပစၥည္းကုိ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ တာဝန္ယူမည္မဟုတ္ေပ။ ဇကားသ္ေပးေဆာင္ထားသည့္ ဥစၥာပစၥည္းကို အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ကိုယ္ေတာ္တိုင္ တာဝန္ယူ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ေပးမည္ျဖစ္သည္။ အလႅာဟ္ကိုယ္ေတာ္တိုင္ တာဝန္ယူထိန္းသိမ္းခဲ့လွ်င္ မည္သည့္အရာ၊ မည္သူကမွ လာေရာက္ဖ်က္ဆီးလို႔ မရႏိုင္သလို အလႅာဟ္တာဝန္မယူဘူးဟု မိန္႔ထားသည့္အရာကိုလည္း မည္သူကမွ ထိန္းသိမ္းကာကြယ္ႏိုင္မည္မဟုတ္ေပ။ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္သည္ အေကာင္းဆံုး ထိန္းသိမ္းကာကြယ္ ေစာင့္ေရွာက္ႏိုင္ေတာ္မူေသာ အရွင္ျဖစ္ေပသည္။

 အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္၏ ထိန္းသိမ္းမႈ 
နမ္႐ူးဒ္ဘုရင္ဆုိးနဲ႔တကြ တုိင္းသူျပည္သားအားလံုးတို႔က ေလာင္စာေတြစုၿပီး ကြင္းျပင္ထဲမွာ ဧရာမမီးပံုႀကီးျပဳလုပ္သည္။ ထိုမီးပံုထဲသို႔ တမန္ေတာ္အိဗ္ရာဟီးမ္ အလိုင္းဟိစၥလာမ္ကို ပစ္ထဲ့ကာ မီးတင္႐ႈိ႕ခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ တမန္ေတာ္အိဗ္ရာဟီးမ္သည္ မီးပံုထဲတြင္ မီးမေလာင္ဘဲ ပန္းၿခံသဖြယ္ ေအးေဆးစြာ လမ္းေလွ်ာက္ေနခဲ့သည္။ ဤသည္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္၏ ထိန္းသိမ္းမႈပင္ျဖစ္သည္။ အလႅာဟ္ထိန္းသိမ္းၿပီဆိုလွ်င္ ဘုရင္အပါအဝင္ တစ္ႏိုင္ငံလံုးေပါင္းၿပီး ဒုကၡေပးလည္း မရႏိုင္ေတာ့သလို ေလာင္ကၽြမ္းေစသည့္ မီးသည္ပင္ မည္သို႔မွ် အစြမ္းအစမရွိေတာ့ေပ။ တမန္ေတာ္အိဗ္ရာဟီးမ္ အလိုင္းဟိစၥလာမ္ မီးပံုထဲသို႔ ပစ္ထည့္ခံရခ်ိန္တြင္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္က မီးကိုတိုက္ရိုက္ ဖရိရွ္သဟ္ပင္ ၾကားခံျခင္းမရွိဘဲ " ယာနားရု ကူးနီ ဘရ္ေဒါင္း ဝစလာမန္ အလာအိဗ္ရာဟီးမ္" အိုမီး အသင္သည္ ငါ့ရဲ႕ ခ်စ္မိတ္ေဆြအိဗ္ရာဟီးမ္အတြက္ ခံႏိုင္ရည္ရွိသည္အထိ ေအးျမပါ ဟု မိန္႔ေတာ္မူသည္။ ဗရ္ဒန္ ဟူသည္ ေအးျခင္းကို ေခၚသည္။ လံုးဝေအးစက္ၿပီး လူသားအေနျဖင့္ ခံႏိုင္ရည္မရွိေတာ့ေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ ဗရ္ဒါန္ စာလံုးႏွင့္ အတူ စလာမန္ကိုပါ တြဲသံုးထားသည္။ စလာမန္ဟူသည္ ခံႏိုင္ရည္ရွိသေလာက္သာ ေအးေစရန္ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ထိုမီးပံုၾကီးသည္ တမန္ေတာ္အိဗ္ရာဟီးမ္ အလိုင္းဟိစၥလာမ္အတြက္ ပန္းၿခံသဖြယ္ ျဖစ္သြားခဲ့ေပသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ထံတြင္ရွိသည့္ ဥစၥာပစၥည္းကိုလည္း အလႅာဟ္မွအပ အျခားမည္သူကမွ် ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ႏိုင္စြမ္းမရွိပါ။
 ဇကားသ္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ မိန္႔ထားျခင္း 
က်မ္းေတာ္ျမတ္ကုရ္အာန္တြင္ "အကီးမုစ္ဆြလားသ္ ဝအားသုဇ္ ဇကားဟ္" အသင္တို႔ နမားဇ္ဖတ္ၾက။ ဇကားသ္ေပးၾက။ ဟုမိန္႔ထားသည္။ ထို႔သုိ႔ နမားဇ္ႏွင့္ ဇကားသ္ကို တြဲ၍ အမိန္႔ေပးထားျခင္းသည္ ကုရ္အာန္၌ ေနရာေပါင္း ၈ဝေက်ာ္တြင္ လာရွိထားသည္။ ဤသို႔နမားဇ္ႏွင့္ ဇကားသ္ကို တြဲ၍ မိန္႔ထားျခင္းေၾကာင့္ ဇကားသ္ထုတ္ရန္ ဖရဇ္ျဖစ္ေနသူသည္ ဇကားသ္မထုတ္ခဲ့ေသာ္ ၎၏နမားဇ္ကိုလည္း အလႅာဟ္လက္ခံမည္ မဟုတ္ေပ။
 ဇကားသ္၏ အဓိပၸါယ္ 
ဇကားသ္၏ အဓိပၸါယ္မွာ သန္႔ရွင္းျခင္း၊ ဘရ္ကသ္ တိုးပြားျခင္းဟူ၍ ျဖစ္သည္။ ပိုင္ဆိုင္သည့္ ပစၥည္းဥစၥာထဲမွ တစ္ႏွစ္ကိုတစ္ခါ ဆင္းရဲသားကိုေပးေဆာင္ရန္ ဒါနေၾကးကို အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ဘက္မွ သတ္မွတ္လိုက္ျခင္းကုိ ဇကားသ္ဟုေခၚဆိုသည္။ ဇကားသ္သည္ မိမိပိုင္သည့္ ပစၥည္းဥစၥာကို မိမိကုိယ္တိုင္ သန္႔ရွင္းေအာင္ျပဳလုပ္ထားျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။ အကယ္၍ ဇကားသ္မထုတ္ခဲ့လွ်င္ ဆင္းရဲသား၏ ရပိုင္ခြင့္ဒါနေၾကး ပါေနသည့္အတြက္ ထိုပစၥည္းဥစၥာသည္ ၎သူအတြက္ ေကာင္းက်ဳိးမေပးေတာ့ေပ။

 ဇကားသ္ေပးလွဴျခင္း၏ အက်ဳိး 
တမန္ေတာ္ျမတ္ ဆြလႅလႅားဟုအလုိင္းဟိဝစလႅမ္ မိန္႔ေတာ္မူသည္မွာ အလွဴဒါနျပဳျခင္းျဖင့္ ငါးခုေသာ အက်ဳိးေက်းဇူးကို မုခ်ရရွိမည္။ (၁) လွဴဒါန္းသူ၏ ပစၥည္းမ်ား တိုးပြားလာေစမည္။ (၂) လွဴဒါန္းသူ၏ ေရာဂါေပ်ာက္ကင္းေစရန္ ေဆးဝါးတစ္လက္ ျဖစ္၏။ (၃) လွဴဒါန္းသူအေပၚ က်ေရာက္လာမည့္ ေဘးဒုကၡမ်ားကို ဖယ္ရွားေပးမည္။ (၄) လွဴဒါန္းသူသည္ ဆြရားသ္ ဆံခ်ည္မွ်င္မက ေသးသြယ္ေသာတံတားေပၚမွ လွ်ပ္စီးပမာ ျဖတ္သန္းသြားႏိုင္မည္။ (၅) လွဴဒါန္းသူသည္ စာရင္းစစ္ေဆးျခင္းမခံရဘဲ ဂ်ႏၷသ္သုခဘံုသို႔ ဝင္ေရာက္ရမည္ ျဖစ္၏။

 ဇကားသ္မထုတ္ခဲ့လွ်င္ 
" ဝလ္လဇီးန ယပ္(က)ေနဇူးနဇ္ ဇဟဗ ဝလ္ဖိဒ္ဒြဟ္ ဝလာယြန္(န)ဖိကူးနဟ ဖီးစဗီးလစ္လ္လာ ဖဘရွ္ရွိ႐ူးနဟ ဗိအဇားဗင္န္ အလီးမ္" အသင္ထံ၌ သိမ္းဆည္းထားသည္ ေရႊ၊ ေငြတို႔ကို အလႅာဟ္လမ္းမွာ အလႅာဟ္သတ္မွတ္ထားသည့္အတိုင္း မလွဴခဲ့လွ်င္ ထိုသူမ်ားကို ငါအလႅာဟ္အရွင္ျမတ္၏ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ရာ အဇားဗ္ျပစ္ဒဏ္မ်ားအေၾကာင္းကို ဝမ္းသာစရာ သတင္းေကာင္းအျဖစ္ေပးလိုက္ပါ။ ဆက္လက္မိန္႔ထားသည္မွာ " ေယာင္မာ ယုဟ္မာအလိုင္းဟား ဖီးနားရိ ဂ်ဟႏၷမ္ ဖသုက္ဝါဗိဟာ ဂ်ိဗာဟုဟြမ္ ဝဂ်ဳႏုး ဗုဟြမ္း ဝဇုဟူးရုဟြမ္း၊ ဟားဇား မာကနတ္စ္သုမ္ လိအန္ဖုစိကြမ္ ဖဇူးကူ မာကြန္သြမ္ သပ္က္ေနဇူးန္" ထိုေန႔တြင္ ယင္း ေရႊ၊ ေငြကို ဂ်ဟႏၷမ္ငရဲမီးတြင္ ဖုတ္ၿမိႇဳက္ၿပီး ထိုသူတို႔၏ နဖူးမ်ား၊ နံေဘးမ်ား၊ ေက်ာကုန္းမ်ားတြင္ ထိုသို႔ မီးဖုတ္ထားသည့္ ေရႊ၊ ေငြမ်ားျဖင့္ တံဆိပ္ခတ္ႏွိပ္ျခင္း ခံၾကရမည္။ ဥစၥာပစၥည္းကို ရွာေဖြစုေဆာင္းၿပီး အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္လမ္းေတာ္၌ မလွဴဒါန္း မသံုးစြဲေသာသူမ်ား (ဥပမာ- ဇကားသ္မေပးသူမ်ား၊ သံုးစြဲရန္ မုခ်တာဝန္ရွိေသာ ကိစၥမ်ားတြင္ သူမ်ား) သည္ ေနာင္ကိယာမသ္ေန႔တြင္ ၎တို႔စုေဆာင္းထားခဲ့ၾကသည့္ ေရႊေငြမ်ားကို မီးၿမႇိဳက္၍ ၎တို႔၏ နဖူး၊ နံေဘး၊ ေက်ာကုန္းမ်ားတြင္ တံဆိပ္ခတ္ႏွိပ္ေတာ္မူမည္။
မလွဴရက္၊ မေပးရက္ ေစးႏွဲေသာ သူတစ္ေယာက္ထံတြင္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္လမ္းေတာ္၌ အလွဴဒါနျပဳရန္ ေမတၱာရပ္ခံလွ်င္ ထိုသူ၏ နဖူးသည္႐ွဳံ၍ သြားေလသည္။ ဆက္လက္ ေမတၱာရပ္ခံလွ်င္ ေဘးသို႔လွည့္လိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္တဖန္ ထပ္မံ၍ ေမတၱာရပ္ခံလွ်င္ ေက်ာခိုင္းသြားေလေတာ့သည္။ ထို႔အတြက္ေၾကာင့္ပင္ ထိုေနရာမ်ားကို အထူးသျဖင့္ တံဆိပ္ခတ္ႏွိပ္ေတာ္မူျခင္း ျဖစ္သည္။ (စူရာေသာဝ္ဗာဟ္ အမွတ္ ၉၊ အာယသ္ ၃၄၊ ၃၅) ဇကားသ္ေပးရန္ တာဝန္ထိုက္ေနသူသည္ ဇကားသ္မေပးေဆာင္ခဲ့ေသာ္ ထိုသို႔ျပစ္ဒဏ္ခံရေပမည္။

 ျဖစ္ရပ္တစ္ခု 
အလ္လာမဟ္အဗ္ဒြရ္ရဟ္မားန္ ဆဖူရီသခင္က နဇ္ဟသြလ္မဂ်ာလိစ္က်မ္းတြင္ မကၠဟ္ၿမိဳ႕၌ အမွန္တကယ္ျဖစ္ခဲ့ေသာ ျဖစ္ရပ္တစ္ခုကို ေရးသားခဲ့ေလသည္။ လူတစ္ဦးသည္ စုေဆာင္းထားေသာ ေရႊဒဂၤါး (၂ဝဝ) တိတိကို မိတ္ေဆြတစ္ဦးထံ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အပ္ႏွံထားခဲ့ၿပီး ကြယ္လြန္သြားခဲ့၏။ ထိုအပ္ႏွံျခင္းခံရေသာ ပုဂၢဳိလ္သည္ ကြယ္လြန္သူ၏ သားထံ ေရႊဒဂၤါးႏွစ္ရာကို ျပန္ေပးလိုက္ရာ သားျဖစ္သူက မိမိဖခင္သည္ ေရႊဒဂၤါးႏွစ္ရာထက္ ပို၍အပ္ႏွံခဲ့သည္ဟုဆိုက တရားစြဲလိုက္သည္။ တရားသူႀကီးမွလည္း ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ မည္သို႔မွ် ေျဖရွင္းေပးမရသည့္အဆံုး ေသသူ၏ကဗရ္ကို ျပန္ေဖာ္ရန္ အမိန္႔ထုတ္ျပန္ခဲ့ေလသည္။ ကဗရ္မွ အေလာင္းကို စစ္ေဆးသည့္အခါ ေက်ာတြင္ ဒဂၤါးအရြယ္အစားရွိ မီးႏွင့္ သားေရျပားကို ေဖာက္ထားျခင္းခံရေသာ အေပါက္ေပါင္း ႏွစ္ရာတိတိကို တအံ့ၾသေတြ႕ျမင္ရေလသည္။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ ေသသူသည္ မိမိပိုင္ေရႊဒဂၤါးကို ဇကားသ္မေပးခဲ့ေသာေၾကာင့္ျဖစ္၏။ အပ္ႏွံထားသည့္ ဒဂၤါးအေရအတြက္ အမွန္ကိုလည္း သိရွိသြားရေပသည္။

 ဂ်ဟႏၷမ္၏ မီး 
တမန္ေတာ္အာဒမ္ အလိုင္းဟိစၥလာမ္ ကမာၻေပၚသို႔ ေရာက္ရွိလာၿပီးေနာက္ ခ်က္ျပဳတ္ရန္ မီးမရွိခဲ့ေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ထံ မီးလိုအပ္ေၾကာင္း ေလွ်ာက္ထားေလသည္။ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္က ေကာင္းကင္တမန္ဂ်ိဗရာအီးလ္ကို ဂ်ဟႏၷမ္မွ မီးယူသြားေပးရန္ အမိန္႔ေပးလိုက္သည္။ ထိုအခါ ဂ်ိဗ္ရီးလ္ေကာင္းကင္တမန္သည္ ဂ်ဟႏၷမ္၏ တံခါးမႈးျဖစ္သူ မာလိက္ထံမွ မီးေပးရန္ ေတာင္းသည္။ မာလိက္က ေမးသည္။ မီးကို ဘယ္ေလာက္အတိုင္းအတာေလာက္ ယူမလဲ။ စြန္ပလြံတစ္ေစ့စာ ဟုေျဖလိုက္သည္။ ထိုမွ်ခန္႔ မီးယူသြားလွ်င္ ကမာၻတစ္ခုလံုး ျပာျဖစ္သြားေပလိမ့္မည္။ ထိုအခါ တစ္ဝက္ရမလားဟု ေမးသည္။ တစ္ဝက္လည္း မရပါ။ သို႔ဆိုလွ်င္ ဘယ္ေလာက္အတိုင္းအတာ ယူသြားရမလဲ။ မာလိက္က ေျပာသည္မွာ တစ္စိတ္(တစ္ဝက္ရဲ႕ တစ္စိတ္)စာ ယူသြားပါ။ ထိုတစ္စိတ္စာကိုလည္း ဒီအတုိင္းမယူသြားႏွင့္။ ဒီအတိုင္းယူသြားလိုက္လွ်င္ ထိုတစ္စိတ္စာမီးေၾကာင့္ ကမာၻေပၚတြင္ မည္သည့္အပင္မွ ေပါက္ေတာ့မည္ မဟုတ္ပါ။ ယင္းတစ္စိတ္စာကို ေရျဖင့္ အႀကိမ္ေပါင္း ၇ဝ ေဆးလိုက္ပါ။ ထိုသို႔ေဆးေၾကာၿပီးသားမီးကို ယူသြားၿပီး ကမာၻေပၚမွာ ခ်ၿပီးသည္ႏွင့္ တစ္ၿပိဳင္တည္း ခ်က္ျခင္းျပန္မယူလာၿပီး ဂ်ဟႏၷမ္မွာ ျပန္လာထားလိုက္ပါ။ (အလႅာဟ္ဟုအပ္က္ဗရ္ ဂ်ဟႏၷမ္၏ မီး ထိုမွ်ျပင္းထန္ေပသည္။)
ဂ်ိဗ္ရာအီးလ္သခင္သည္ ထိုသို႔ အႀကိမ္ေပါင္း ၇ဝ ေဆးၿပီးသားမီးကို ကမာၻေျမႀကီးေပၚခ်ၿပီး ခ်က္ျခင္းပင္ ျပန္မယူသြားလိုက္သည္။ မီးခ်လိုက္သည့္ ေျမႀကီးသည္ မာေၾကာသည့္ ေက်ာက္သားမ်ား၊ ေက်ာက္ေတာင္မ်ား ျဖစ္သြားခဲ့ေလသည္။

 ရက္ေရာမႈကို ႏွစ္သက္ေသာ အရွင္ျမတ္ 
အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္သည္ ရက္ေရာေတာ္မူေသာ အရွင္ျဖစ္သကဲ့သို႔ ရက္ေရာျခင္းကို အလြန္ႏွစ္သက္၍ ေစးႏွဲတြန္႔တိုျခင္းကို လံုးဝမႏွစ္ၿမိဳ႕ေပသည္။
အီစာအလိုင္းဟိစၥလာမ္၏ အခါသမယတြင္ ျဖစ္ခဲ့ေသာ အေၾကာင္းအရာတစ္ခုကို ျဖစ္သည္။ တစ္ေန႔ အီစာအလိုင္းဟိစၥလာမ္ လမ္းေလွ်ာက္သြားရင္း လမ္းတြင္ အရိုးေခါင္းတစ္ခုကို ေတြ႕ေလသည္။ အီစာအလိုင္းဟိစၥလာမ္၌ အေသကို ရွင္ေအာင္လုပ္ႏိုင္ေသာ မုအ္ဂ်ိဇာကို အလႅာဟ္က ခ်ီးျမႇင့္ေပးထားသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ နဗီႀကီးသည္ မိမိကို အလႅာဟ္ခ်ီးျမႇင့္ထားသည့္ မုအ္ဂ်ဇာဟ္ျဖင့္ အရိုးေခါင္းကို "ကြန္(န)ဗိအိဇ္နိလ္လာဟ္" အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္အမိန္႔ျဖင့္ ထစမ္းဟု မိန္႔လိုက္ရာ အရိုးေခါင္းက ထလာၿပီး ထိုသူသည္ ဘုရင္တစ္ပါးျဖစ္သည္ကို ေတြ႕ရေလသည္။ အီစာအလိုင္းဟိစၥလာမ္က ခင္ဗ်ားဘယ္သူလဲ ဟုေမးလိုက္သည္။ ဘုရင္က ကၽြန္ေတာ္ ႏွစ္ငါးရာအလ်င္က ဘုရင္တစ္ပါးျဖစ္သည္။ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ဦးေခါင္းကို အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္က ခင္ဗ်ားေလွ်ာက္တဲ့လမ္းေပၚမွာ ျပစ္ခ်ေစခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ခင္ဗ်ားနာမည္ဘာလဲဟု အီစာနဗီက ေမးရာ ဂ်မ္ဂ်ဟ္ျဖစ္ေၾကာင္း ေျဖေလသည္။ ခင္ဗ်ားက ဘယ္လိုဘုရင္လဲဟု ဆက္လက္ေမးျမန္းေလသည္။ ထိုအခါ ကၽြန္ေတာ္သည္ အင္မတန္ႀကီးက်ယ္သည့္ ဘုရင္တစ္ပါးျဖစ္သည္။ ဘယ္ေလာက္အထိ ၾကီးက်ယ္သလဲဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္က ဘယ္သာသနာ၊ ဘယ္ဘုရား တစ္ခုကိုမွ လက္မခံခဲ့ပါ။ သို႔ေသာ္ ကၽြန္ေတာ္သည္ အလြန္ရက္ေရာ၊ ေပးကမ္းသူတစ္ဦးျဖစ္ေပသည္။
ကၽြန္ေတာ္၏ နန္းေတာ္ေရွ႕တြင္ ႀကီးမားေသာ အေဆာက္တစ္ခု တည္ေဆာက္ထားၿပီး ေန႔၊ ည မည္သူမဆို လာေရာက္စားေသာက္ႏိုင္သည္။ ကမာၻတြင္ ကၽြန္ေတာ္သည္ ႏွစ္ေပါင္းသံုးရာ (၃ဝဝ) အသက္ရွင္ေနထိုင္ခဲ့ၿပီး ထိုသက္တမ္းတေလွ်ာက္ တစ္ခါမွ် ေခါင္းမကိုက္ဖူးခဲ့ပါ။ ေသသြားတဲ့အခါမွာေတာ့ ကဗရ္ထဲမွာ ျပစ္ဒဏ္ေပးျခင္းကို ႏွစ္ေပါင္းငါးရာ (၅ဝဝ) အထိ ေကာင္းေကာင္း ခံစားေနရပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္၏ ရက္ေရာမႈကို အေၾကာင္းခံၿပီး အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္က ကမာၻေပၚတြင္ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ရွင္သန္မႈခ်ီးျမႇင့္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ယခုလို ကၽြန္ေတာ့္၏ ဦးေခါင္းကို နဗ့ီရဲ႕ေျခေတာ္ေရွ႕သို႔ ေရာက္ေစခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။
၎ပုဂၢဳိလ္သည္ အီစာအလိုင္းဟိစၥလာမ္ထံ အီမာန္ယူၿပီး ေနာက္ထပ္ ကုိးဆယ့္ကိုး(၉၉) ႏွစ္ အသက္ရွင္ေနထိုင္ကာ ဗလီအတြင္း၌ပင္ (၉၉)ႏွစ္လံုး ေနထိုင္သြားခဲ့သည္။ ဤသည္မွာ ရက္ေရာမႈ၏ ရလဒ္ပင္ ျဖစ္သည္။

 ေစးႏွဲတြန္႔တိုမႈကို မႏွစ္သက္ျခင္း 
တစ္ခါက အိႏၵိယျပည္တြင္ စက္႐ံုပိုင္ရွင္ သူေဌးတစ္ဦးရွိသည္။ စက္ရံု၊ ကား၊ သေဘၤာ၊ ေရႊ၊ ေငြ ေျမာက္ျမားစြာပိုင္ဆိုင္ေပသည္။ ထို႔အတူ ေခ်ာေမာလွပေသာ ဇနီးတစ္ဦးကိုလည္း ရရွိထားရံုမက သားသမီးလည္း မရွိခဲ့ေပ။ တစ္ေန႔ ၎၏ ၿခံေရွ႕တြင္ ၿခံေစာင့္မရွိခ်ိန္ ဆင္းရဲသားတစ္ဦးသည္ အလြန္အမင္းဆာေလာင္လွ်က္ ၿခံတံခါးလည္း ဖြင့္ထားၿပီး ၿခံေစာင့္လည္းမရွိသည္ကို ေတြ႕၍ အိမ္အတြင္းထဲအထိ ဝင္လာ၍ စားေသာက္ခန္းအထိေရာက္လာလိုက္သည္။ ထိုအခ်ိန္ စားပြဲေပၚတြင္ ၾကက္ေကာင္လံုးကင္အပါအဝင္ စားဖြယ္အစံုအလင္တို႔ကို စားေသာက္ရန္အဆင့္သင့္ ျပဳလုပ္ထားၿပီး သူေဌးမင္းတစ္ဦးတည္းသာ ထိုင္ေနခ်ိန္ျဖစ္သည္။ ဆင္းရဲသားက အနည္းငယ္ ေပးေကၽြးပါရန္ ေတာင္းပန္ အသနားခံရွာသည္။ သူေဌးမင္းသည္ သူ႔အိမ္အတြင္းထဲအထိ ဝင္ေရာက္လာေသာ စုတ္ျပတ္ႏံုခ်ာသည့္ ဆင္းရဲသားကို ျမင္၍ ေဒါသထြက္ကာ ေပးေကၽြးရမည့္အစား ေအာ္ဟစ္ေငါက္ငမ္း၍ တုတ္ျဖင့္ ရိုက္ႏွက္လႊတ္လိုက္ေလသည္။

သတိျပဳရမည္မွာ ေတာင္းရမ္းျခင္းကို အစၥလာမ္က မႏွစ္သက္သလို ေတာင္းရမ္းသူကို ေအာ္ဟစ္ေငါက္ငမ္းျခင္းကိုလည္း မႏွစ္သက္ေပ။ ဟဒီးစ္ေတာ္၌ လာရွိသည္မွာ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္က လူသားကုိ ေျပာမည္။ အို လူသား ငါအလႅာဟ္အရွင္ အသင္ေရွ႕ကို လာခဲ့တယ္။ အသင္ဘာ့ေၾကာင့္ မေပးခဲ့သနည္း။ ထိုအခါ လူသားက ယာအလႅာဟ္ အလႅာဟ္ဘယ္တုန္းက လာခဲ့တာလဲ။ ထိုအခါ အသင့္ေရွ႕ကို ေတာင္းရမ္းသူတစ္ဦးအျဖစ္ႏွင့္ လာခဲ့သည္။ အသင္မေပးခဲ့ေပ။ ထို႔အတူ က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္၌ (( ဝအမ္မတ္(ဆ) ဆာအိလ ဖလာ သန္ဟရ္)) ေတာင္းရမ္းသူကို မေငါက္ငမ္းပါႏွင့္ဟု ပါရွိထားသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ မိမိအေနႏွင့္ ေပးႏိုင္က ေပးလိုက္ရမည္။ မေပးႏိုင္ပါက ခ်ဳိသာစြာပင္ ျပန္လည္ေျပာဆိုလိုက္ရမည္။

ဤသို႔ႏွင့္ ကာလအနည္းငယ္၌ သူေဌး၏ စီးပြားေရးပ်က္လာေလသည္။ ရွိသမွ်ေသာ ပိုင္ဆိုင္မႈမ်ားသည္ ခြဲခြာျခင္းဟူသည့္လမ္းသို႔ေလွ်ာက္၍ ယခင္ပိုင္ဆိုင္ခဲ့သူႏွင့္ မဆိုင္သလိုပင္ လွည့္ျပန္ထြက္သြားေလေတာ့သည္။ ထိုထဲတြင္ သူေဌး၏ ဇနီးလည္း ပါဝင္သည္။ သူေဌးအေျခအေနမေကာင္းသျဖင့္ ေကာင္းမြန္သည့္ အိုးအိမ္သစ္ထူေထာင္ရန္ လမ္းသစ္ရွာသြားသည္။ သူေဌးေဟာင္းႀကီးလည္း အေျခအေနမေကာင္းသျဖင့္ ၿမိဳ႕ေျပာင္းကာ ေတာင္းရမ္းစားေသာက္ရင္းျဖင့္ အသက္ဆက္ရေလေတာ့သည္။
ေန႔၊ လ၊ ရက္တို႔ ေျပာင္းလဲလာၿပီးေနာက္ တစ္ရက္ေသာအခါတြင္ အင္မတန္ႂကြယ္ဝခ်မ္းသာေသာ သူေဌးတစ္ဦး၏ အိမ္ေရွ႕သို႔ ေရာက္သြားခဲ့သည္။ အင္မတန္ ဆာေလာင္မြတ္သိပ္ေနသည္။ ၎၏ ၿခံဝင္းတံခါးတြင္လည္း ၿခံေစာင့္ကိုလည္း မေတြ႕ရ၊ တံခါးကလည္း ပိတ္မထား။ သို႔ႏွင့္ အိမ္အတြင္းထဲသို႔သာ ေတာက္ေလွ်ာက္ဝင္သြားလိုက္သည္။ အိမ္ပိုင္ရွင္ သူေဌးကိုေတြ႕ရေသာအခါ စားေသာက္လိုပါေၾကာင္း၊ မစားရသည္မွာ ရက္မ်ားစြာရွိၿပီျဖစ္သျဖင့္ အနည္းငယ္ေကၽြးေမြးပါရန္ အသနားခံေလသည္။ ထိုအခ်ိန္ စားပြဲခင္းတြင္လည္း စားေသာက္ဖြယ္ အစံုအလင္ႏွင့္အတူ ၾကက္ေကာင္လံုးေၾကာ္တစ္ေကာင္လည္း ပါဝင္ေပသည္။ သူေဌးက လာေတာင္းသူအား ခနထိုင္ရန္ ေျပာၿပီး မိမိဇနီးကို ၾကက္ေၾကာ္တစ္ျခမ္း လာေတာင္းသူအား သြားေပးလိုက္ရန္ ေျပာလိုက္သည္။ ဇနီးကလည္း ခင္ပြန္းေျပာစကားအတိုင္း ပန္းကန္ထဲထည့္၍ သူေတာင္းစားအေရွ႕သြားခ်ေပးရင္း မ်က္ႏွာကို ေစ့ေစ့ၾကည့္မိေလသည္။ အိမ္ေထာင္မေျပာင္းခင္က ခင္ပြန္းေဟာင္းသူေဌးျဖစ္သည္ကုိ ေတြ႕လိုက္ရသျဖင့္ လန္႔ျဖန္႔ကာ ေအာ္ၿပီး အိမ္တြင္းေျပးဝင္လာလိုက္သည္။ ဘာျဖစ္သလဲဟု ခင္ပြန္းျဖစ္သူေမးရာ ရွင့္ထံလာေတာင္းတဲ့ သူေတာင္းစားက တျခားသူမဟုတ္။ ကၽြန္မ၏ ပထမခင္ပြန္းေဟာင္း သူေဌးပင္ျဖစ္သည္ကို ေျပာျပေလသည္။ ထိုအခါ သူေဌးက ၎သူထံသြား၍ထိုင္ၿပီး ခင္ဗ်ား ကၽြန္ေတာ့မွတ္မိသလား။ ခင္ဗ်ားအိမ္မွာ တစ္ခါက လာေတာင္းခဲ့ဖူးသူက ကၽြန္ေတာ္ပါပဲ။ ေသခ်ာၾကည့္ပါဦး။ အဲ့ဒီ့တုန္းက ခင္ဗ်ား ကၽြန္ေတာ့ကို ေအာ္ဟစ္ ေငါက္ငမ္း ရိုက္လႊတ္ခဲ့တယ္။ ဒီကေန႔ ခင္ဗ်ားပိုင္ဆိုင္သကဲ့သို႔ ကၽြန္ေတာ့ကို ျပန္ခ်ီးျမႇင့္ထားၿပီး ခင္ဗ်ားဇနီးကိုပါ ေပးလိုက္ၿပီ။ ဒါေပမဲ့ ခင္ဗ်ား ေအးေဆးစြာ စားသံုးပါ။ ဘာမွ အားမနာပါႏွင့္ဟု ေျပာေလသည္။
ဤသည္တို႔မွာ ေစးႏွဲတြန္႔တိုမႈ၏ ရလဒ္ပင္ျဖစ္ေလသည္။

 ျမတ္နဗီ ဆြလႅလႅားဟုအလုိင္းဟိဝစလႅမ္သည္ အလြန္ရက္ေရာသူျဖစ္ျခင္း 
ႏွစ္ဌာန၏ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ေသာ တမန္ေတာ္မုဟမၼဒ္ ဆြလႅလႅားဟုအလိုင္းဟိဝစလႅမ္သည္ ဥစၥာဓနခ်မ္းသာသူမဟုတ္ေပ။ သုိ႔ေသာ တမန္ေတာ္ျမတ္ ဆြလႅလႅားဟုအလိုင္းဟိဝစလႅမ္ အလြန္ရက္ေရာ ေပးကမ္းသူျဖစ္သည္။ တစ္ခါက တမန္ေတာ္ျမတ္ထံ အႀကီးအကဲတစ္ဦးက လွပေသာၿခံဳေစာင္ေလးတစ္ခု လက္ေဆာင္ေပးလိုက္သည္။ တမန္ေတာ္ျမတ္ ထိုၿခံဳေစာင္ေလးကို ၿခံဳထားသည္။ ဆြဟာဗဟ္တစ္ပါးေရာက္လာရာ အို .... ကိုယ္ေတာ္ ဆြလႅလႅားဟုအလိုင္းဟိဝစလႅမ္ ၿခံဳေစာင္ေလး အလြန္လွတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ အလြန္သေဘာက်ပါတယ္ ဟုသာ ေျပာလိုက္ၿပီး စကားျဖတ္လိုက္သည္။ တမန္ေတာ္ျမတ္ဆြလႅလႅားဟုအလိုင္းဟိဝစလႅမ္ ကိုယ္ေပၚမွ ေစာင္ကို ဆြဟာဗဟ္လက္ထဲ ထည့္ေပးလိုက္သည္။ ဤမွ် ရက္ေရာစြာေပးကမ္းေသာ တမန္ေတာ္ျဖစ္သည္။

 မလွဴဒါန္းျခင္း၏ ဆိုးက်ဳိး 
ဖီကီးဟ္အဗြလ္လိုက္စ္ စမရ္ကန္ဒီ(ရဟမသုလႅာဟိအလိုင္းဟ္) က ဗုစ္သာႏြလ္အာရိဖီးန္က်မ္း၌ ေရးသားထားသည္။ လူတစ္ေယာက္သည္ ကအ္ဗဟ္၏ ဂိလားဖ္ၿခံဳထည္ကို ကိုင္ကာ ဒုအာေတာင္းေနသည္။ ယာအလႅာဟ္ ကၽြန္ေတာ့ကုိ မအ္ဖ္ခြင့္လႊတ္မႈေပးပါ။ ယာအလႅာဟ္ ကၽြန္ေတာ့ကုိ မအ္ဖ္ခြင့္လႊတ္မႈေပးပါ .... ဟု ေတာင္းေနသည္။ တမန္ေတာ္ျမတ္ ဆြလႅလႅားဟုအလိုင္းဟိဝစလႅမ္ သဝါးဖ္ျပဳၿပီးေနာက္ ထိုသူ႔ကို ေတြ႕သျဖင့္ မိန္႔သည္မွာ အသင္ ဒီအတိုင္း အလႅာဟ္ထံကေန တိုက္ရိုက္မားအ္ဖ္လုပ္လို႔ေတာင္းေနမည့္အစား ယာအလႅာဟ္ ကၽြန္ေတာ္လွဴဒါန္းခဲ့တဲ့ ဆြဒကဟ္အလွဴဒါနကို အေၾကာင္းခံၿပီး မားအ္ဖ္ခ်ီးျမႇင့္ပါ .... ဟုေတာင္းပါ။ ယာရစူလလႅာဟ္ ကၽြန္ေတာ္မလွဴဘူး။ အလွဴအတန္းမျပဳဘူး။ တမန္ေတာ္က အသင္ဘယ္သူလဲဟု ေမးလိုက္သည္။ ၎သူက ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္ၿမိဳ႕၊ ဘယ္ရြာက သူေဌးႀကီးတစ္ဦးပါ။ ကၽြန္ေတာ့ကို လွဴဒါန္းမႈအေၾကာင္းေျပာလွ်င္ ကၽြန္ေတာ့အသည္းကို လွံျဖင့္ ထိုးသကဲ့သုိ႔ ခံစားရပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္ေတာ့မွ မလွဴပါဟု ျပန္ေလွ်ာက္တင္သည္။ ထိုအခါ တမန္ေတာ္ျမတ္က အသင္ ဒီဂိလားဖ္ကို ကိုင္ၿပီး ငိုငိုၿပီးဒုအာလုပ္၊ အသင့္ရဲ႕ မ်က္ရည္ေတြက ျမစ္ေခ်ာင္းပမာစီးဆင္းၿပီး အပင္ေတြေပါက္လာ၍ အဲ့ဒီအပင္ေတြကို ကမာၻ႕လူသားေတြက စားသံုးသည္ျဖစ္ပါေစ အသင့္ကို အလႅာဟ္ခြင့္မလႊတ္ဘူးဟု မိန္႔ေတာ္မူေလသည္။ ((ေစးႏွဲမႈက ထိုမွ် ေၾကာက္စရာေကာင္းလွပါသည္။))

 ဇကားသ္ေပးရာ၌ ထိမ္ခ်န္ျခင္း 
ဇကားသ္ေပးရာ၌ အေကာင္းဆံုးမွာ က်သင့္သည့္ ႏႈန္းထားထက္ နည္းနည္းပိုေပးလိုက္ရမည္။ က်သင့္သည့္ႏႈန္းထားကို အျပည့္အဝမေပးဘဲ ထိမ္ခ်န္မႈျပဳထားပါက အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္သည္ အေကာင္းဆံုး သိရွိျမင္ေတြ႕ေနေတာ္မူသည့္အရွင္ျဖစ္ေပသည္။ ဇကားသ္၌ ထိမ္ခ်န္ျခင္း၊ ဇကားသ္ေပးရန္ က်န္ေသာအရာသည္ ေကာက္႐ိုးပံု၌ မီးအနည္းငယ္ တို႔ထားျခင္းႏွင့္ တူေပသည္။ မေပးဘဲထိမ္ခ်န္ထားသည့္ ဇကားသ္အပါအဝင္ က်န္ရွိပစၥည္းမ်ားပါ ပ်က္စီးသြားေပလိမ့္မည္။ ထိုေၾကာင့္ ဇကားသ္ကို အတိအက် မထိမ္ခ်န္ဘဲ ေပးကမ္းလိုက္ရမည္။ က်သင့္ႏႈန္းထားထက္ အနည္းငယ္ ပိုေပးလိုက္ရမည္။

 ဇကားသ္ေပးရာ၌ ကုသိုလ္ႏွစ္ဆရမည့္ ပံုစံ 
ေဆြမ်ဳိးသားခ်င္းမ်ားကို ေပးျခင္းႏွင့္ အစၥလာမ့္ပညာသင္ယူေနသူႏွင့္ အစၥလာမ္အတြက္ ႀကိဳးပမ္းေနသူမ်ားကုိ ေပးကမ္းျခင္းသည္ ကုသိုလ္ႏွစ္ဆရေပမည္။ ေဆြမ်ဳိးကိုေပးျခင္းတြင္ ဇကားသ္ေပးျခင္းေၾကာင့္ ကုသိုလ္တစ္ခု၊ ေဆြမ်ဳိးသားခ်င္းကို ကူညီျခင္းေၾကာင့္ ကုသုိလ္တစ္ခု ေပါင္းႏွစ္ခုရမည္။ အစၥလာမ့္ပညာဆည္းပူသူႏွင့္ အစၥလာမ့္ပညာေရးေက်ာင္းမ်ား အစၥလာမ္အတြက္ ႀကိဳးပမ္းေနသူမ်ားကို ဇကားသ္ေပးျခင္းသည္လည္း ထိုနည္းတူူပင္ျဖစ္၏။

 ဇကားသ္ေပးၿပီး အက်ဳိးအျမတ္ မရယူရ 
အခ်ဳိ႕ႏြမ္းပါးသူတို႔သည္ ဇကားသ္ရယူရန္ ေပးကမ္းႏိုင္သည့္ အိမ္မ်ားသို႔ လာၾကသည္။ အိမ္ရွိ အလုပ္မ်ားကို ဝိုင္းလုပ္ေပးသည္။ သုိ႔မဟုတ္ ထိုသို႔ေသာသူမ်ားလာပါက မိမိဖက္မွ တခုခုခိုင္းေစမည္။ ထိုသို႔ခိုင္းၿပီးမွ ဇကားသ္ေပးျခင္းမျပဳသင့္ပါ။ ဇကားသ္တြင္ ထိခိုက္မႈရွိသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ၎တို႔လုပ္ခအတြက္ သီးသန္႔အရင္ေပးလိုက္ရမည္။ ၿပီးမွ ဇကားသ္ကို သပ္သပ္ေပးရမည္။

 ဇကားသ္မေပးထိုက္သူ 
ဇကားသ္ထုတ္ရန္ သတ္မွတ္စံညႊန္း ျပည့္မွီၿပီးသူမ်ား။ ဇကားသ္ထုတ္သူ၏ အထက္ဆက္၊ ေအာက္ဆက္အကုန္၊ ဇနီးမွ ခင္ပြန္းသို႔၊ ခင္ပြန္းမွ ဇနီးသို႔ ဇကားသ္မေပးထိုက္ပါ။ ထိုသူတို႔ကို ဇကားသ္ေပးလွ်င္ ဇကားသ္အထမေျမာက္ပါ။ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ဇကားသ္ထပ္ထုတ္ရမည္။
ဇကားသ္ဟူသည္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ ကိုယ္ေတာ္တုိင္သတ္မွတ္ထားသည့္ အလွဴဒါနျဖစ္သည္။ ေပးသူကလည္း ေပ်ာ္ရႊင္ဂုဏ္ယူစြာေပးကမ္းရမည္။ ေပးျခင္းခံရသူကိုလည္း ေပးသူက အထင္ေသးအျမင္ေသးျခင္း လံုးဝမျပဳရပါ။ မိမိ၏ ဇကားသ္ကုိ ယူမည့္သူမရွိလွ်င္ အဘယ္သုိ႔ျပဳမည္နည္း။ ထို႔ေၾကာင့္ ဇကားသ္ေပးျခင္းခံရသူကို ေက်းဇူးပါျပန္တင္သင့္ပါသည္။ ထို႔အတူ ဇကားသ္ယူသူအတြက္လည္း မည္သို႔မွ် ဝမ္းနည္း၊ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ဖြယ္ မရွိပါ။ ဇကားသ္ဟူသည္ အလႅာဟ္ဖက္မွ တိုက္ရိုက္သတ္မွတ္ခ်ီးျမႇင့္သည့္ နိအ္မသ္ပင္ျဖစ္သည္။ ေပးသူ၊ ယူသူႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ ဂုဏ္ရွိစြာပင္ ျပဳမူဆက္ဆံရမည္ျဖစ္ၿပီး ေပးသူကလည္း အလႅာဟ့္အမိန္႔နာခံႏိုင္ျခင္းအေပၚေက်းဇူးတင္ရမည္ျဖစ္ၿပီး ယူသူအဖို႔လည္း မိမိကို အလႅာဟ္ဖက္မွ ခ်ီးျမႇင့္သည္ဟု သေဘာပိုက္ကာ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ကို ေက်းဇူးတင္ရပါမည္ဟု ေျပာၾကားရင္းျဖင့္ နိဂံုးခ်ဳပ္အပ္ပါသည္။
........။........။........။........။........။........

မုစလ္မာန္တိုင္း တိက်ေသခ်ာစြာ အရွင့္အမိန္႔မ်ားနာခံႏိုင္ရန္ ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္ ၇/ ၆/ ၂ဝ၁၅။ တနဂၤေႏြေန႔၊ မစီဒီးခါန္း စြႏၷီဂ်ာေမ့မတ္စ္ဂ်ိဒ္၌ ေဟာၾကားသည့္ဗယာန္ကို စာသားျဖင့္ ျပန္လည္တင္ဆက္ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

** သတိေပးခ်က္။ အထက္ပါအေၾကာင္းအရာကို ကူးယူလွ်င္ အလ္မုဖီးဒ္မွ ကူးယူေၾကာင္း ထည့္သြင္းေရးသားပါ။ တစ္ဝက္တစ္ပ်က္ မိမိလိုသေလာက္ ကူးယူျခင္း လံုးဝခြင့္မျပဳပါ။ မိမိ မလုပ္သည့္အရာကို လုပ္သေယာင္ေဆာင္ျခင္းသည္ လိမ္လည္မႈျဖစ္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ဒီးန္ျဖန္႔ခ်ိလိုလွ်င္လည္း မွန္ကန္သည့္ နည္းလမ္းျဖင့္သာ ျဖန္႔ခ်ိပါ။ စာသားကူး၍ အမည္ေျပာင္းတပ္သည့္ လုပ္ရပ္မ်ဳိး မျပဳပါႏွင့္။

ဇကားသ္ႏွင့္သက္ဆိုင္သည့္ မတ္စ္အလဟ္မ်ားကို နီးစပ္ရာအာလင္မ္မ်ားထံတြင္ ေမးျမန္းပါရန္ အႀကံျပဳအပ္ပါသည္။

အလ္မုဖီးဒ္
ရွအ္ဗာန္/ ၃ဝ/ ေယာင္မုလ္ခမီးစ္/ ဟစ္ဂ်္ရီ ၁၄၃၆


Website: http://aaitee.blogspot.com
Facebook: http://www.facebook.com/almufeed.mm
Email: haroonrangoni@gmail.com
google တြင္ရွာရန္ “ အလ္မုဖီးဒ္ ” ဟု ျမန္မာလိုရိုက္၍ရွာပါ။
မိမိဖုန္းထဲတြင္ ျပန္လည္ဖတ္ရႈရန္ သိမ္းထားလိုပါက Simple Islam.apk ဖုိင္ကို ေဒါင္းလုတ္ဆြဲျပီး Install လုပ္ထားပါ။

႐ိုဇီေခ်ာင္လည္ရန္


Sunday, June 14, 2015

နမားဇ္အတြင္းမွ အေခၚအေဝၚမ်ား

ဆြလားသ္
ဆြလားသ္ဟူေသာစာလံုးသည္ အရဗီဘာသာျဖစ္၍ အဓိပၸါယ္မွာ ေမတၱာပို႔သျခင္း၊ ကရုဏာ၊ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာ၊ ဆုမြန္ေတာင္းခံျခင္း။ နမားဇ္ တို႔ျဖစ္သည္။

နမားဇ္
နမားဇ္ဟူသည့္ စာလံုးမွာ ဖါရစီဘာသာျဖစ္၏။ အဓိပၸါယ္မွာ ေက်းကၽြန္ပီသမႈကို ျပသျခင္း၊ ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္ျခင္း၊ ေမၽွာ္လင့္အားကိုးျခင္း၊ ရို႕က်ဳိးႏွိမ့္ခ်ျခင္း၊ ေအာက္က်ဳိ႕ျခင္း၊ အစၥလာမ္ကို ယံုၾကည္သက္ဝင္သူတို႔က အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ကို ခဝပ္ဆည္းကပ္ျခင္း။

နမားဇ္အတြင္းမွအေခၚအေဝၚမ်ား
- နမားဇ္တြင္ ပထမဦးဆံုး ဆိုရသည့္ အလႅာဟုအပ္က္ဗရ္ကို "သပ္က္ဗီေရသဟ္ရီမဟ္" ဟုေခၚသည္။
- စနာ၊ စူရာမ်ားဖတ္ေနသည့္ အေျခအေနကို "ကိယာမ္" ဟုေခၚသည္။
- ၿပီးေနာက္ ဦးညႊတ္ရသည္။ ထိုအေျခအေနကို "ရုကူ" ဟုေခၚသည္။
- ရုကူမွ ျပန္ထ၍ ခႏၶာကိုယ္ေျဖာင့္မတ္သြားသည္အထိ မတ္တပ္ရပ္လိုက္ရသည္။ ထိုသို႔ ရပ္လိုက္အေနအထားကို "ေကာဝ္မဟ္" ဟုေခၚသည္။
- ထို႔ေနာက္ ဦးခ်ရသည္။ ဦးခ်ျခင္းကို "စဂ်္ဒဟ္" ဟုေခၚသည္။ စဂ်္ဒဟ္ ႏွစ္ႀကိမ္ျပဳရသည္။
- ထိုႏွစ္ႀကိမ္အၾကားတြင္ တစ္ခါထိုင္ရသည္။ ထိုသို႔ ထိုင္ျခင္းကို "ဂ်လ္စဟ္" ဟုေခၚပါသည္။
- နမားဇ္တြင္ ေနာက္ဆံုးအၿပီးသတ္ထိုင္ျခင္းကို "ကအ္ဒဟ္" ဟုေခၚသည္။

**အလ္မုဖီးဒ္**
ရွအ္ဗာန္/ ၂၇/ ေယာင္မုလ္အိစ္ႏိုင္းန္/ ဟစ္ဂ်္ရီ ၁၄၃၆

Saturday, June 13, 2015

အေမြးအမွင္ ရွင္းလင္းျခင္းဆိုင္ရာ ပညတ္ခ်က္မ်ား

(၁) ဂ်နာဗသ္ (ခႏၶာကိုယ္မသန္႔သည့္) အေျခအေနတြင္ (ဟိုင္းဇ္ကာလၿပီးဆံုးသြားျခင္း၊ နိဖားစ္ကာလ ၿပီးဆံုးသြားျခင္း၊ လင္မယား အတူေနၿပီးေနာက္ပိုင္း ။ ယင္းကာလအားလံုးသည္ ဂ်နာဗသ္၏ ကာလျဖစ္ေပသည္။) လက္သည္း၊ ေျခသည္းညႇပ္ျခင္း၊ ခ်ဳိင္းေမြး၊ ခ်က္ေအာက္ေမြးမ်ားကို ရွင္းလင္းျခင္း၊ ခႏၶာကိုယ္၏ အျခားေသာအေမြးအမွင္မ်ားကို ရွင္းလင္းျခင္းသည္ မကၠရူဟ္ (မႏွစ္ၿမိဳ႕ဖြယ္) ျဖစ္သည္။ (အာလမ္ဂီရီမုဆ္သြဖာအီ တြဲ ၆၊ စာမ်က္ႏွာ ၂၃၈ / ဟဝါလာ ဗဟစ္ရွ္သီးေဇဝရ္)

(၂) လူသား၏ ကိုယ္ခႏၶာမွ အေမြးအမွင္တစ္ခုကို ႏႈတ္လိုက္ပါက ထိုအေမြး၏ အရင္းပိုင္းသည္ မသန္႔ျဖစ္၏။ အေၾကာင္းမွာ ယင္းအေမြး၏ အရင္း၌ရွိေနေသာ အဆီေၾကာင့္မသန္႔ျဖစ္ရျခင္း ျဖစ္၏။ (ရွာမီက်မ္း)

(၃) တစ္ပတ္တြင္တစ္ႀကိမ္ ခ်က္ေအာက္ေမြးႏွင့္ ခ်ဳိင္းေမြး အစရွိသည္တို႔ကို ရွင္းလင္းၿပီး ခႏၶာကုိယ္အား သန္႔ရွင္းစြာထားျခင္းသည္ မုစ္သဟဗ္ျဖစ္၏။ တစ္ပတ္ တစ္ႀကိမ္ မျပဳလုပ္ႏိုင္ေသာ္ ၁၅ ရက္တြင္ တစ္ႀကိမ္ ရွင္းလင္းမႈ ျပဳလုပ္ရမည္။ ထိုမွ်လည္း မတတ္ႏိုင္မူ အလြန္ဆံုး ရက္ေပါင္း ၄ဝ အထိ ခြင့္ရွိသည္။ (ဆိုလိုသည္မွာ ရက္ေပါင္း ၄ဝ အတြင္း ရွင္းလင္းမႈျပဳရမည္။ ) ရက္ ၄ဝ ထက္ ေက်ာ္လြန္ခြင့္ မရွိေပ။ ရက္ ၄ဝ ေက်ာ္သည္အထိ အေမြးမ်ား လက္သည္း ေျခသည္းမ်ားကို သန္႔ရွင္းျခင္းမျပဳပါက ဂုနာ(အျပစ္)ထိုက္သည္။
အေကာင္းဆံုးမွာ ေသာၾကာေန႔တြင္ ရွင္းလင္းမႈျပဳျခင္းျဖစ္သည္။ (အမ်ဳိးသားမ်ားသည္ ေသာၾကာေန႔ ဂ်ဳမုအဟ္နမားဇ္မတိုင္မီ သန္႔ရွင္းမႈျပဳ၍ ေရခ်ဳိးသန္႔စင္ၿပီး ဂ်ဳမုအဟ္ဆြလားသ္ဝတ္ျပဳရန္ သြားရမည္။) အမ်ဳိးသမီးမ်ားအေနျဖင့္လည္း တတ္ႏိုင္ပါက ေသာၾကာေန႔၌ပင္ ရွင္းလင္း၊ သန္႔ရွင္းမႈျပဳပါက ေကာင္းမြန္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ အျခားေန႔မ်ားတြင္လည္း လုပ္ေဆာင္ခြင့္ရွိသည္။ မိမိအတြက္ ေသာၾကာေန႔သည္ အခက္အခဲျဖစ္မည္။ အလုပ္အကိုင္၊ သြားစရာ၊ ခ်က္ျပဳတ္ေလွ်ာက္ဖြပ္ရန္ ကိစၥမ်ားရွိေနပါက အျခားေသာေန႔ရက္မ်ားတြင္ သန္႔ရွင္းမႈျပဳလိုက္ျခင္းက ပိုေကာင္းေပသည္။

အမ်ဳိးသမီးမ်ားအေနျဖင့္ ခ်က္ေအာက္ေမြး၊ ခ်ဳိင္းေမြးမ်ားကို သန္႔ရွင္းမႈျပဳရာတြင္ ထံုး၊ အေမြးခၽြတ္ေပါင္ဒါ၊ ကရီးမ္၊ စသည့္အရာမ်ားကို သံုးဆြဲခြင့္ရွိသည္။ ဘလိပ္ဓားသံုးျခင္းသည္ အမ်ဳိးသမီးတို႔အတြက္ မသင့္ျမတ္ေပ။ အမ်ဳိးသမီး၏ ထြတ္ျမတ္မႈႏွင့္ ဆန္႔က်င္သည္။ သို႔ေသာ္ ဘလိပ္ဓားျဖင့္ ရွင္းလင္းမႈျပဳခဲ့ေသာ္ ပိုင္ ေတာ့ ပိုင္ေပသည္။ သို႔ေသာ္ မသင့္ေလ်ာ္ေပ။

အေကာင္းဆံုးမွာ ယင္းအေမြးမ်ားကို ထံုးျဖင့္ ႏႈတ္ျခင္းျဖစ္သည္။ ႏႈတ္ျခင္းျဖင့္ အေမြးျပန္ထြက္သည့္အခ်ိန္ ၾကာျမင့္မည္။ အေမြးထြက္ျခင္း နည္းပါးၿပီး က်ဲသြားမည္။ (( အပ်ဳိေဖာ္ဝင္စ မိန္းကေလးငယ္မ်ားကို ႏႈတ္သည့္ အက်င့္ျပဳေပးႏိုင္က ပိုေကာင္း၏။ အေမြးႏုနယ္သည္ျဖစ္၍ ႏႈတ္ရလြယ္ကူသည္။ ခၽြတ္ေဆးသံုးၿပီးသား အေမြးမ်ား၏ အရင္းသည္ ခိုင္သျဖင့္ ႏႈတ္ပါက အနည္းငယ္ နာက်င္ေပသည္။)) အေမြးခၽြတ္ေဆးမ်ားသံုးျခင္းသည္ လွ်င္ျမန္စြာ အေမြးမ်ားျပန္ထြက္လာသည္။ ႏႈတ္ျခင္းသည္ အသားအရည္ကိုလည္း သာဘာဝအတိုင္း ႏူးညံ့ေနေစသည္။ ပိုမို၍ သန္႔ရွင္းမႈျဖစ္ေစသည္။ ေဆးသံုးျခင္းသည္လည္း ျပဳပိုင္သည့္ ကိစၥျဖစ္သည့္အျပင္ ျပဳခိုင္းထားသည္လည္း ျဖစ္သည္။

(၄) လက္သည္းညႇပ္ရာတြင္ ဤပံုစံျဖင့္ ညႇပ္ျခင္းသည္ ေကာင္း၏။ ညာလက္၏ ရွဟာဒသ္လက္ညိႇဳး မွစတင္ပါ။ အစဥ္လိုက္ ညႇပ္သြားပါ။ ညာလက္သန္းတြင္ အဆံုးသတ္ပါ။ ထို႔ေနာက္ ဘယ္ဘက္လက္သန္းမွ ဆက္ညႇပ္ၿပီး ဘယ္ဘက္လက္မတြင္ အဆံုးသတ္ပါ။ ၿပီးေနာက္ ညာဘက္လက္မကို ညႇပ္ပါ။ (ယင္းသို႔ ညႇပ္သည့္နည္းကို ဒုအာေတာင္းလွ်င္ လက္ျဖန္႔သည့္ ပံုစံျဖင့္ မွတ္သားႏိုင္သည္။) ယင္းသုိ႔ ညႇပ္သည့္ပံုစံသည္ အေကာင္းဆံုးျဖစ္သည္။ (ညာမွ စတင္၍ ညာ၌ပင္ အဆံုးသတ္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။) အျခားေသာ ပံုစံျဖင့္လည္း ညႇပ္ႏိုင္ေပသည္။ (ဗဟစ္ရွ္သီးေဇဝရ္ (အခ္သရီ) ၊ အတြဲ ၁၁/ စာမ်က္ႏွာ ၁၁၆)
သတိျပဳရန္မွာ လက္သည္းေျခသည္းညႇပ္နည္းအတြက္ စြႏၷသ္ျဖင့္ သီးသန္႔လာရွိထားျခင္းမရွိေပ။ အထက္ပါနည္းသည္ ဖိကာဟ္ပညာရွင္မ်ားက ျပသထားျခင္းျဖစ္သည္။ က်င့္သံုးပိုင္ခြင့္ရွိသည္။ ညာမွ စ၍ ညာတြင္ အဆံုးသတ္ျခင္းကို က်င့္သံုးထားျခင္းျဖစ္သည္။
ေျခသည္းကုိ ဝုဇူျပဳရာ၌ ေျခေခ်ာင္းမ်ားခိလာလ္လုပ္သည့္ အစဥ္လိုက္ပံုစံျဖင့္ ညႇပ္ႏိုင္သည္။ ညာေျခသန္းမွ စတင္ၿပီး ဘယ္ေျခသန္းတြင္ အဆံုးသတ္မည္။

(၅) ညႇပ္ၿပီးသြားေသာ လက္သည္း၊ ေျခသည္းမ်ားႏွင့္ အေမြးအမွင္မ်ားကို ေျမႀကီးတြင္ ျမႇပ္ႏွံလိုက္ျခင္းက အေကာင္းဆံုးျဖစ္သည္။ ဤသို႔ မျပဳလုပ္ႏိုင္ပါက သန္႔ျပန္႔၍ လံုၿခံဳသည့္ေနရာတြင္ စြန္႔ပစ္ပါ။ ညစ္ေပေသာေနရာသို႔ မစြန္႔ပစ္ပါႏွင့္။ ေရာဂါဝင္ေရာက္လာမည္ကို စိုးရိမ္ရသည္။ ဗဟစ္ရွ္သီးေဇဝရ္ (အခ္သရီ) ၊ အတြဲ ၁၁/ စာမ်က္ႏွာ ၁၁၆)
တိုက္ခန္းႏွင့္ ေနသူမ်ားအတြက္ ပန္းအိုး (သို႔မဟုတ္) အိုးငယ္တစ္ခုတြင္ ေျမႀကီး (သို႔) သဲထည့္ထားၿပီး ယင္းအိုးအတြင္းသုိ႔ ေျခသည္း၊ လက္သည္းမ်ားကို ျမႇပ္ႏွံႏိုင္ေပသည္။

(၆) လက္သည္းကို သြားျဖင့္ကိုက္ျခင္းသည္ မကၠ႐ူးဟ္ျဖစ္သည္။ ယင္းအက်င့္ေၾကာင့္ ခရုသင္းေရာဂါစြဲကပ္လာမည္။
အထူးသျဖင့္ ကေလးသူငယ္မ်ားသည္ ဤသို႔ျပဳလုပ္တတ္ေသာေၾကာင့္ ဂရုစိုက္၍ ႏူးညံစြာတားျမစ္ရမည္ျဖစ္သည္။ ထို႔အျပင္ ရုပ္ရွင္မင္းသမီးမ်ား၏ ကိုယ္ဟန္အမူအယာတြင္ ယင္းသုိ႔ လက္သည္းကိုက္သကဲ့သို႔ ပံုသ႑ာန္ကို ျပဳလုပ္ေလ့ရွိသည္။ ဤသည္မွာ မေကာင္းသည့္အက်င့္ျဖစ္သည္။ အီမာန္ရွင္ အမ်ဳိးသမီးသည္ ဤသို႔လံုးဝ မလုပ္ေဆာင္ရေပ။ ရုပ္ရွင္မင္းသမီးသည္ မုစ္လင္မ္ပင္ျဖစ္လင့္ကစား သူမ၏ ဟန္ပန္ သ႑ာန္တို႔ကုိ အတုမခိုးရပါ။ အတုခိုးလိုလွ်င္ ဆြဟာဗီယာမ်ား သူေတာ္စင္မမ်ား တမန္ေတာ္ျမတ္ႀကီး၏ သမီးမ်ားႏွင့္ ၾကင္ယာေတာ္မ်ား၊ ဟဇရသ္ခဒီဂ်ာသခင္မ၊ ဟဇရသ္ဖာေသြမာသခင္မ ဟဖရသ္အာေအရွာသခင္မ တုိ႔၏ လုပ္ေဆာင္ပံု၊ ေျပာဆို၊ ဝတ္စားဆင္ယဥ္ပံု ဘဝရွင္သန္ေနထိုင္ပံုတို႔ကုိ အတုခိုးပါ။ မိမိတို႔မွာရွိသည့္ သမီးငယ္မ်ားကိုလည္း ထိုကဲ့သုိ႔ေသာ သခင္မမ်ားကို ခ်စ္တတ္လာေအာင္ သင္ၾကားေပးပါ။ စဝါးဗ္ရမည့္ ကိစၥရပ္ျဖစ္သည္။ ထို႔ျပင္ သာသနာမွ တားျမစ္ သတိေပးထားသည့္ကိစၥကို လံုးဝမလုပ္ေဆာင္ရန္ သတိျပဳေနရမည္ျဖစ္သည္။

(၇) လက္ေမြး၊ ေျခေမြးႏွင့္ ေျခသလံုးေမြးမ်ား မုတ္ဆိတ္ေမြး၊ ပါးေမြးမ်ားကို အမ်ဳိးသမီးအေနျဖင့္ ရွင္းလင္းပိုင္ခြင့္ရွိပါသည္။ ခၽြတ္ေဆးျဖင့္ သန္႔ရွင္းလွပေအာင္ ျပဳခြင့္ရွိသည္။
-----။-----။-----။-----

အလ္မုဖီးဒ္
ရွအ္ဗာန္/ ၂၆/ ေယာင္မုလ္အဟဒ္/ ဟစ္ဂ်္ရီ ၁၄၃၆


အလ္မုဖီးဒ္ Link မ်ား
Website: http://aaitee.blogspot.com
Facebook: http://www.facebook.com/almufeed.mm
Email: haroonrangoni@gmail.com
google တြင္ရွာရန္ “ အလ္မုဖီးဒ္ ” ဟု ျမန္မာလိုရိုက္၍ရွာပါ။
မိမိဖုန္းထဲတြင္ ျပန္လည္ဖတ္ရႈရန္ သိမ္းထားလိုပါက Simple Islam.apk ဖုိင္ကို ေဒါင္းလုတ္ဆြဲျပီး Install လုပ္ထားပါ။

ဆြလာသြသ္သပ္(စ)ဗီးဟ္

နဖိလ္နမားဇ္မ်ား၌ ဆြလာသြသ္သပ္(စ)ဗီးဟ္သည္ ထူးျမတ္မႈမ်ားစြာရွိေၾကာင္း လာရွိထားေပသည္။
ဟဇရသ္အဗ္ဒြလ္လဟ္ဗင္န္အဗၺါးစ္ (ရသြီ) ေျပာသည္။ တမန္ေတာ္ျမတ္ ဆြလႅလႅားဟုအလုိင္းဟိဝစလႅမ္က မိမိ၏ဦးေလးျဖစ္သူ ဟဇရသ္အဗ္ဗါးစ္ဗင္န္ အဗ္ဒြလ္မုသ္သြလစ္ဗ္ (ရသြီ)ကို မိန္႔ေတာ္မူသည္မွာ အိုခ်စ္လွစြာေသာ ဦးေလး !! ကၽြႏု္ပ္အေနျဖင့္ ဦးေလးကို အေကာင္းဆံုးေသာလက္ေဆာင္တစ္ခု၊ သတင္းေကာင္းတစ္ခု၊ အလြန္အက်ဳိးရွိေသာ အရာတစ္ခုႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး ေျပာျပရမည္လား။ ထိုအရာကို ျပဳလုပ္ပါက အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္က ေရွ႕ျပစ္၊ ေနာက္ျပစ္၊ ျပစ္မႈဟူသမွ်ကို ခြင့္လႊတ္ခ်မ္းသာမႈ ေပးေတာ္မူမည္။
ထိုလုပ္ရပ္မွာ ဤသုိ႔ျဖစ္သည္။ ေလးရကအသ္နဖိလ္ ဆြလာသြသ္သပ္(စ)ဗီးဟ္ကို ဤကဲ့သို႔ဖတ္ပါ။

အလ္ဟမ္ဒုႏွင့္ စူရဟ္ဖတ္ၿပီးသည့္အခါ (တတိယကလိမဟ္) " စြဗ္ဟားနလႅားဟိ ဝလ္ဟမ္ဒုလစ္လ္လားဟိ ဝလားအိလားဟ အိလႅလ္လားဟု ဝလႅားဟုအပ္(က)ဗရ္ " ကို မတ္တပ္ရပ္လ်က္ႏွင့္ ၁၅ႀကိမ္ဖတ္ပါ။
ရုကူအ္၏ သပ္စ္ဗီးဟ္ၿပီးေနာက္ ထိုကလိမဟ္ကို ၁ဝႀကိမ္ဖတ္ပါ။
ရုကူအ္မွ ျပန္ထ၍ ေကာဝ္မဟ္တြင္ ၁ဝႀကိမ္၊
စဂ်္ဒဟ္တြင္ ၁ဝႀကိမ္၊
စဂ်္ဒဟ္မွ ျပန္ထ၍ (စဂ်္ဒဟ္ႏွစ္ခုအၾကားတြင္) ၁ဝႀကိမ္၊
ဒုတိယစဂ်္ဒဟ္တြင္ ၁ဝႀကိမ္၊
ဒုတိယစဂ်္ဒဟ္မွ ျပန္ထ၍ (ေနာက္ရကအသ္သို႔ မသြားမီ) ထိုင္ၿပီး ၁ဝႀကိမ္။ ဖတ္ပါ။
တစ္ရကအသ္တိုင္းတြင္ ၇၅ႀကိမ္ရွိမည္ျဖစ္ၿပီး ေလးရကအသ္တြင္ အႀကိမ္ေပါင္း သံုးရာ(၃ဝဝ) ရွိမည္။

ဤနည္းစနစ္ကို သင္ျပၿပီးေနာက္ တမန္ေတာ္ျမတ္က ဆက္လက္မိန္႔သည္မွာ အကယ္၍ တတ္ႏိုင္ပါက ယင္းနမားဇ္ကို ေန႔စဥ္တစ္ေခါက္ဖတ္ပါ။ ဤမွ်မႏိုင္လွ်င္ ဂၽြမ္အဟ္တြင္(တစ္ပတ္) တစ္ႀကိမ္ဖတ္ပါ။ ဤမွ်လည္း မႏိုင္လွ်င္ တစ္လ တစ္ႀကိမ္ဖတ္ပါ။ ဤမွ်လည္း မႏိုင္လွ်င္ တစ္ႏွစ္လွ်င္ တစ္ႀကိမ္ဖတ္ပါ။ ထိုသုိ႔လည္း မတတ္စြမ္းႏိုင္ခဲ့ပါမူ တသက္တာတြင္ အနည္းဆံုးတစ္ႀကိမ္ ဖတ္ျဖစ္ေအာင္ဖတ္လိုက္ပါ။

ဟဇရသ္အဗ္ဒုလႅာဟ္ဗင္န္အဗၺါးစ္(ရသြီ)သည္ စြလာသြသ္သစ္ဗီးဟ္ကို ဂၽြမ္အဟ္ေန႔တိုင္း ဖတ္ေလ့ရွိသည္။ အဗုလ္ဂ်ဝါးဇ္(ရဟ) သာဗီအီသခင္သည္ ေန႔စဥ္ ဇုဟုရ္အဇာန္ဆိုသည့္အခ်ိန္ ဗလီသို႔ေရာက္လာၿပီးေနာက္ ဂ်မာအသ္မစမီအထိ ယင္းနမားဇ္ကို ဖတ္ေနသည္။ ဟဇ္ရသ္အဗ္ဒုလ္အဇီးဇ္ဗင္န္အဗူရဝါးဒ္ (ရဟ)က မိန္႔သည္မွာ ဂ်ႏၷသ္ကိုလိုလားေသာသူအဖို႔ စြလာသုသ္သပ္စ္ဗီးဟ္ကို စြဲၿမဲမႈထားရမည္။ အဗူအုစ္မားန္ဟီရီ(ရဟ) မိန္႔သည္မွာ ပူေဆြးမႈႏွင့္ ေဘးဒုကၡအခက္အခဲတို႔မွ လြတ္ေျမာက္ရန္အတြက္ စြလာသုသ္သပ္စ္ဗီးဟ္ထက္ ပိုေကာင္းေသာအရာကို မေတြ႕ဖူးပါ။ (ထိုသုိ႔ေသာ အေၾကာင္းကိစၥတို႔အတြက္ စြလာသုသ္သပ္စ္ဗီးဟ္သည္ အေကာင္းဆံုးႏွင့္ အထိေရာက္ဆံုးပင္ ျဖစ္သည္။)
စြလာသုသ္သပ္စ္ဗီးဟ္အတြက္ ရည္စူးမႈ (နိယသ္) ျပဳနည္း
ကၽြႏ္ုပ္သည္ ကစ္ဗ္လဟ္ဘက္သို႔မ်က္ႏွာမူ၍ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္အတြက္ စြလာသုသ္သပ္စ္ဗီးဟ္ နိဖိလ္ေလးရကအသ္ဖတ္မည္ဟု ရည္စူးပါသည္။ အလႅာဟ္ဟုအပ္(က)ဗရ္

စြလာသုသ္သပ္စ္ဗီးဟ္ႏွင့္ပတ္သက္၍ သိထားရမည့္ ပညတ္ခ်က္မ်ား
၁။ ဤနမားဇ္အတြက္ သီးသန္႔စူရာ သတ္မွတ္ထားျခင္းမရွိပါ။ ႏွစ္သက္ရာစူရာကို တြဲဖတ္ႏိုင္သည္။ အခ်ဳိ႕ဆင့္ျပန္ခ်က္မ်ားတြင္ အာယသ္ ၂ဝခန္႔ ကိရာအသ္ဖတ္ရန္လာရွိထားသည္။
၂။ နမားဇ္အတြင္း သပ္စ္ဗီးဟ္ကို ႏႈတ္ျဖင့္ ေရတြက္မႈလံုးဝမျပဳရပါ။ ႏႈတ္ျဖင့္ေရတြက္လိုက္လွ်င္ နမားဇ္ပ်က္သြားမည္။ (ဆိုလိုသည္မွာ တစ္ခါဖတ္ၿပီးလွ်င္ ၁၊ ႏွစ္ခါဖတ္ၿပီးလွ်င္ ၂။ ၎ပံုစံျဖင့္ ေရတြက္ခြင့္မရွိျခင္း ျဖစ္၏။) မိမိလက္ေခ်ာင္းမ်ား ရွိေနသည့္ေနရာ၌ပင္ လက္ေခ်ာင္းကေလးမ်ားကို ဖိ၍ ေရတြက္သြားရမည္။
၃။ တစ္ေနရာရာ၌ သပ္စ္ဗီးဟ္ဖတ္ရန္ ေမ့သြားမည္။ က်န္သြားမည္ဆိုပါက ေနာက္တစ္ေနရာ၌ ျပန္ျဖည့္ဖတ္လိုက္ရမည္။ သို႔ေသာ္ ေအာက္ပါေနရာတို႔တြင္ သပ္စ္ဗီးဟ္ျဖည့္ျခင္း မျပဳရပါ။
- ရုကူမွ ျပန္ထသည့္အခ်ိန္
- စဂ်္ဒဟ္ႏွစ္ခုၾကား ထိုင္သည့္အခ်ိန္
- ပထမႏွင့္ တတိယရကအသ္ၿပီးေနာက္ ထိုင္သည့္အခ်ိန္။
အထက္ပါအေျခအေနတို႔တြင္ ၎ေနရာ၌ဖတ္ရမည့္ ဆယ္ႀကိမ္ကိုသာ ဖတ္လိုက္ပါ။ ေဖာ္ျပပါ အေျခအေနသံုးမ်ဳိးမွအပ က်န္အေျခအေနတို႔တြင္ သပ္စ္ဗီးဟ္အစားျဖည့္ႏိုင္သည္။

သိမွတ္ဖြယ္
၁။ ယင္းနမားဇ္ကို နဖိလ္ဖတ္ရန္ မကၠ႐ူးဟ္ျဖစ္သည့္အခ်ိန္မွအပ က်န္အခ်ိန္အားလံုးတို႔တြင္ ဖတ္ႏိုင္ပါသည္။ (ဖဂ်ရ္ႏွင့္ အဆြရ္ၿပီး၊ ေနထြက္၊ မြန္းတည့္။ ၎အခ်ိန္တို႔တြင္ နဖိလ္ဖတ္ျခင္း မကၠ႐ူးဟ္ျဖစ္သည္။)
၂။ ထိုနမားဇ္ကို မြန္းတိမ္းၿပီးသည့္ေနာက္ ဇုဟုရ္နမားဇ္ထက္အရင္ ဖတ္ပါက အေကာင္းဆံုးျဖစ္သည္။ ဟဒီးစ္ေတာ္တစ္ရပ္တြင္ မြန္းတိမ္းျပီးေနာက္ဟူသည့္ စာသားပါရွိျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။ မြန္းတိမ္းၿပီးတြင္ အခ်ိန္မရခဲ့ပါကလည္း အျခားမည္သည့္အခ်ိန္တြင္မဆို ဖတ္ႏိုင္သည္။
၃။ အခ်ဳိ႕ဆင့္ျပန္ခ်က္မ်ားတြင္ နမားဇ္အတြင္း ဖတ္ရသည့္ကလိမာေလးခု - စုဗ္ဟာနလ္လာဟိ ဝလ္ဟမ္ဒုလိလ္လားဟိ ဝလားအိလားဟ အိလ္လလ္လားဟု ဝလ္လာဟုအပ္က္ဗရ္ ႏွင့္အတူ ဝလာေဟာဝ္လာ ဝလာကူးဝသ အစ္လ္လာ ဗိစ္လ္လားဟိလ္ အလီယစ္လ္အဇြီးမ္ ကိုပါ ထည့္သြင္းေဖာ္ျပထားသျဖင့္ သပ္စ္ဗီးဟ္တြင္ ထို (လာေဟာဝ္လာ) ကိုတြဲစပ္လိုက္ပါက အေကာင္းဆံုးပင္ျဖစ္သည္။
၄။ ဒုတိယႏွင့္ စတုတၳရကအသ္တြင္ အသ္ဟိယားသ္မဖတ္မီ သပ္စ္ဗီကို ဆယ္ႀကိမ္ဖတ္ရမည္။ ထို႔အတူ ရုကုအ္၊ စဂ်္ဒဟ္တို႔၏ ဇိကိရ္မ်ားဖတ္ၿပီးပါက သပ္စ္ဗီကို ဆယ္ႀကိမ္ဖတ္ရမည္။
၅။ ဆြလာသြသ္သပ္(စ)ဗီးဟ္ဖတ္ရန္ ဒုတိယနည္း
စနာဖတ္ၿပီးေနာက္ (စူရာဖာသိဟာမဖတ္မီ) သပ္စ္ဗီကို ၁၅ႀကိမ္ႏွင့္ စူရာဖာသိဟာႏွင့္ စူရာတြဲၿပီးေနာက္ ၁ဝႀကိမ္ဖတ္လိုက္ပါ။ က်န္သည့္အေျခအေနအားလံုးတြင္ ပထမနည္းအတိုင္းဖတ္သြားရမည္။ သို႔ေသာ္ ယခုနည္းတြင္ ဒုတိယစဂ်္ဒဟ္ၿပီးေနာက္ ၁ဝႀကိမ္ထိုင္ဖတ္ရန္မလိုအပ္ေတာ့ေပ။ ဒုတိယစဂ်္ဒဟ္၌ပင္ ၇၅ႀကိမ္ျပည့္ၿပီး ျဖစ္သည္။ (ပထမနည္းႏွင့္ ဒုတိယနည္း ကြာျခားမႈမွာ ပထမနည္းတြင္ နမားဇ္၏ ကိယာမ္၌ သပ္စ္ဗီ ၁၅ႀကိမ္ ရွိၿပီး စဂ်္ဒဟ္ႏွစ္ခုေပါင္းတြင္ အႀကိမ္ ၄ဝပါဝင္မည္။ ဒုတိယနည္းတြင္ ကိယာမ္၌ ၂၅ႀကိမ္ပါၿပီး စဂ်္ဒဟ္၂ခုေပါင္း အႀကိမ္ ၃ဝသာရွိမည္။)
နည္းႏွစ္မ်ဳိးလံုးျဖင့္ ဖတ္ျခင္းက အေကာင္းဆံုးျဖစ္သည္ဟု အာလင္မ္ပညာရွင္မ်ားက ေရးသားထားသည္။ (တစ္ေခါက္ဖတ္လွ်င္ နည္းတစ္မ်ဳိး၊ ေနာက္တစ္ေခါက္ကို ေနာက္နည္းတစ္မ်ဳိးျဖင့္ ဖတ္ျခင္းကို ဆိုလိုပါသည္။ ေလးရကအသ္အတြင္း ႏွစ္မ်ဳိးလံုးအသံုးျပဳျခင္းမဟုတ္ပါ။)
အိမာမ္အဗူဟနီဖာ၏ တပည့္၊ အိမာမ္ဗုခါရီ၏ ဆရာမ်ား၏ဆရာျဖစ္သူ ဟဇရသ္အဗ္ဒုလ္လာဗင္န္မုဘာရက္သည္ ဆြလာသြသ္သပ္(စ)ဗီးဟ္ကို ေဖာ္ျပပါဒုတိယနည္းျဖင့္ ဖတ္ေလ့ရွိခဲ့သည္။
ပညတ္ခ်က္။ စဂ်္ဒဟ္စဟ္ဝဲျပဳရလွ်င္ ယင္းစဂ်္ဒဟ္၌ သပ္စ္ဗီမဖတ္ပါႏွင့္။ သို႔ရာတြင္ နမားဇ္အတြင္း သပ္စ္ဗီဖတ္ရန္ေမ့က်န္ခဲ့သည္။ တစ္ရကအသ္တြင္ ၇၅ႀကိမ္ မျပည့္ခဲ့ပါလွ်င္ (ယခုအထိလည္း မျဖည့္ရေသးပါက) စဂ်္ဒဟ္စဟ္ဝဲ၌ ျဖည့္စြက္လိုက္ပါ။
-------။-------။-------။-------
{သုဟ္ဖာအိခဝါသီးန္မွ ေကာက္ႏႈတ္ျပန္ဆိုသည္။}
အလ္မုဖီးဒ္
ရွအ္ဗာန္/ ၂၆/ ေယာင္မုလ္အဟဒ္/ ဟစ္ဂ်္ရီ ၁၄၃၆


အလ္မုဖီးဒ္ Link မ်ား
Website: http://aaitee.blogspot.com
Facebook: http://www.facebook.com/almufeed.mm
Email: haroonrangoni@gmail.com
google တြင္ရွာရန္ “ အလ္မုဖီးဒ္ ” ဟု ျမန္မာလိုရိုက္၍ရွာပါ။
မိမိဖုန္းထဲတြင္ ျပန္လည္ဖတ္ရႈရန္ သိမ္းထားလိုပါက Simple Islam.apk ဖုိင္ကို ေဒါင္းလုတ္ဆြဲျပီး Install လုပ္ထားပါ။

အိမ္ရွင္ႏွင့္ စပ္လ်ဥ္းသည့္ စည္းကမ္းမ်ား



၁။ ထမင္းစားသံုးေနသည့္ ဧည့္သည္အား ဇြတ္အဓမၼ ထပ္မထည့္ေပးသင့္။ ဇြတ္အတင္း မစားခိုင္းသင့္။
၂။ ထမင္းစားပြဲတြင္ ဟင္းပန္းကန္မ်ား၌ ဟင္းလ်ာမ်ား လိုအပ္ပါက ဟင္းထပ္ျဖည့္ရန္အတြက္ ဟင္းပန္းကန္မ်ားကို ယူေဆာင္မသြားရ။ အျခား ပန္းကန္လြတ္တြင္ ဟင္းလ်ာမ်ား ထည့္၍ ယူလာကာ ဟင္းပန္းကန္မ်ားတြင္ ျဖည့္ထည့္ရမည္။
၃။ မိမိ၏ အႀကီးအကဲမ်ားကုိ ထမင္းစားဖိတ္ရာတြင္ ၎၏အသိုင္းအဝိုင္းရွိ ပုဂၢဳိလ္မ်ား၊ သက္ဆိုင္ပတ္သက္သူမ်ားကိုပါ ဖိတ္ၾကားလိုေသာ္ အႀကီးအကဲအား သက္ဆိုင္သူမ်ားကုိပါ ေခၚလာရန္ မေျပာသင့္ေခ်။ သက္ဆိုင္သူမ်ားကိုေခၚလာရန္ အႀကီးအကဲမွာ ေမ့ေကာင္း ေမ့သြားႏိုင္သည္။ ထုိ႔ျပင္ အႀကီးအကဲမွ တဆင့္ဖိတ္ၾကားေစျခင္းသည္ အရိုအေသကင္းမဲ့ရာ ေရာက္သည္။ အကယ္၍ မိမိအႀကီးအကဲႏွင့္ သက္ဆိုင္သူမ်ားကိုပါ ဖိတ္ၾကားလိုပါက အႀကီးအကဲထံ ခြင့္ပန္ၿပီးမွ ဖိတ္ၾကားသင့္သည္။ အႀကီးအကဲႏွင့္ သက္ဆိုင္သူမ်ားကလည္း မိမိတို႔၏ အႀကီးအကဲထံတြင္ ခြင့္ပန္ၿပီးမွ အဆိုပါဖိတ္ၾကားျခင္းကို လက္ခံသင့္ေပသည္။
၄။ ဧည့္သည္အား ဧည့္ဝတ္ျပဳရာတြင္ ပ်ဴပ်ဴငွာငွာ လိွဳက္လွဳိက္လွဲလွဲျပဳပါ။ ျဖစ္ႏိုင္သမွ် အစားအေသာက္မ်ား ဖြယ္ဖြယ္ရာရာ ခ်က္ျပဳတ္ေကၽြးေမြး ဧည့္ခံပါ။ သံုးရက္တိုင္ ဖြယ္ဖြယ္ရာရာ ေကၽြးေမြးဧည့္ခံျခင္းမွာ အိမ္ရွင္ျပဳက်င့္ရမည့္ ဝတၱရားျဖစ္သည္။
၅။ ဧည့္သည္ထံသို႔ စားေသာက္ဖြယ္ရာမ်ား ေပးပို႔သည့္အခါ ဖံုးအုပ္၍ ေပးပို႔ပါ။
၆။ ဧည့္သည္ျပန္သည့္အခါတြင္ အိမ္တံခါးေပါက္အထိ ဧည့္သည္အား အိမ္ရွင္က လိုက္ပါပို႔ေဆာင္ျခင္းမွာ စြန္နသ္ျဖစ္သည္။
၇။ အိမ္ရွင္သည္ ဧည့္သည္ထမင္းစားသံုးေနသည့္အခါ ဧည့္သည္မည္သုိ႔မည္ပံု စားသံုးေနသည္၊ မည္မွ်စားသံုးေနသည္ကို အေပၚစီးမွ ေခ်ာင္းေျမာင္းၾကည့္မေနရ။ ဧည့္သည္ လြတ္လပ္စြာစားသံုးႏိုင္ရန္ ထားသင့္သည္။ အခ်ဳိ႕အိမ္ရွင္မ်ားသည္ ဧည့္သည္အနီးတြင္ ရစ္သီရစ္သီလုပ္ကာ ဧည့္သည္မည္မွ် စားသံုးေနသည္။ မည္သုိ႔မည္ပံုစားသံုးသည္ကို ၾကည့္တတ္ၾကေပသည္။ အိမ္ရွင္၏ ဤသို႔ေသာ အျပဳအမူေၾကာင့္ ဧည့္သည္စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ေစသျဖင့္ ဤသို႔မျပဳသင့္ေခ်။
၈။ ထမင္းစားရန္ လက္ေဆးသည့္အခါ ဦးစြာဧည့္သည္လက္ကို ေဆးေၾကာေပးရမည္။ အိမ္ရွင္၏ လက္ကိုေနာက္မွေဆးေၾကာသင့္သည္။ ထိုနည္းတူပင္ ထမင္း၊ ဟင္း၊ အစားအစာ စသည္တို႔ကို ဧည့္သည္ေရွ႕သို႔ ဦးစြာခ်ေပးရမည္။ ၿပီးမွ အိမ္ရွင္၏ေရွ႕သို႔ ခ်ေပးရမည္။
၉။ ထမင္းစားဝိုင္း၌ ဧည့္သည္မ်ားကို ေနရာယူေစသည့္အခါ အသိုင္းအဝိုင္းအုပ္စုတစ္စုတည္းမွာ ပုဂၢဳိလ္မ်ားကို တစ္စုတစ္ဝိုင္းတည္းတြင္ ေနရာယူေစသင့္၏။ ထမင္းဝိုင္းတြင္ အားမနာရသည့္ အသိုင္းအဝိုင္း၊ မိမိႏွင့္ရင္းႏွီးသည့္ ပုဂၢဳိလ္မ်ားႏွင့္ အတူထိုင္ကာ စားေသာက္ရသည္မွာ ေက်နပ္စရာ ေကာင္း၏။ တစ္ဦးကိုတစ္ဦး အားနာစရာလည္း မလိုေတာ့ေခ်။ အသိုင္းအဝိုင္းမတူညီသည့္ အခ်င္းခ်င္း မရင္းႏွီးသည့္ ပုဂၢဳိလ္တို႔အား တစ္စုတည္း တစ္ဝိုင္းတည္းေနရာယူေစပါက စားေသာက္ရာတြင္ တစ္ဦးကိုတစ္ဦး အားနာေနရၿပီး အားရေက်နပ္စြာ စားသံုးႏိုင္မည္မဟုတ္ေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ အိမ္ရွင္သည္ ေဖၚျပပါအခ်က္ကို ဂရုျပဳသင့္သည္။ လူစိမ္းဧည့္သည္တစ္ဦးတစ္ေယာက္အား ၎ႏွင့္ မရင္းႏွီးသည့္ ဧည့္သည္အသိုင္းအဝိုင္းတစ္ခုခု၏ ဝိုင္းတြင္ ေနရာခ်ထားေပးလိုပါက ဧည့္သည္ေဟာင္းအုပ္စု၏ ခြင့္ျပဳခ်က္ကိုယူၿပီးမွ ျပဳလုပ္သင့္သည္။ အေၾကာင္းကား တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး ရင္းႏွီးမႈမရွိပါက စားေသာက္ရာတြင္ စိတ္မလြတ္လပ္ဘဲ ရွိေနတတ္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္၏။
၁ဝ။ မုအာဝိယဟ္သခင္(ရသြီ)၏ ထမင္းဝိုင္းမွာ လြန္စြာႀကီးမားက်ယ္ျပန္႔လွ၏။ ဆင္းရဲသား ေက်းေတာသား ၿမိဳ႕သား ခရီးသည္ မိဘမဲ့ အားလံုးကို ထမင္းဝိုင္းသုိ႔ ပင့္ဖိတ္ကာ ေကၽြးေမြးေလ့ရွိ၏။ တစ္ခါက ေက်းေတာသားတစ္ေယာက္သည္ အဆိုပါထမင္းဝိုင္း၌ စားသံုးေနစဥ္ ထမင္းကို ပလုပ္ပေလာင္း စားေသာက္ေနေလသည္။ ထိုအခါ မုအာဝိယဟ္သခင္က အဆိုပါေက်းေတာသားအား ထမင္းလုတ္ေသးေသးစားေသာက္ရန္ႏွင့္ အလုတ္ႀကီးႀကီး စားေသာက္ပါက လည္ပင္းတြင္နင္ကာ ဒုကၡေတြ႕တတ္ေၾကာင္း ေျပာဆိုဆံုးမေလသည္။ ေက်းေတာသားမွာ မုအာဝိယဟ္သခင္၏ ဆံုးမစကားကုိ ၾကားလွ်င္ၾကားခ်င္း ဆက္လက္မစားေတာ့ဘဲ ခင္ဗ်ားရဲ႕ ထမင္းဝိုင္းမွာ လူရည္မြန္ သိကၡာရွိသူေတြထိုင္ၿပီး ထမင္းမစားသင့္ဘူး။ ခင္ဗ်ားဟာ ဧည့္သည္ေတြ ထမင္းလုတ္ႀကီးႀကီးစားသလား၊ ငယ္ငယ္စားသလားဆိုတာကို တစ္ခ်ိန္လံုး ေစာင့္ၾကည့္ေနတဲ့ လူပဲ။ ဟုဆိုကာ ထျပန္ေသာအခါ မုအာဝိယဟ္သခင္က အဆိုပါေက်းေတာသားအား ကၽြႏ္ုပ္ယခုလုိ ေျပာဆိုဆံုးမျခင္းဟာ ခင္ဗ်ားရဲ႕ေကာင္းက်ဳိးကို လိုလား၍သာ ေျပာဆိုဆံုးမျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ဟု ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာ ေျပာျပနားခ်ေသာ္လည္း ေက်းေတာသားမွာ မုအာဝိယဟ္သခင္၏ စကားကုိ လက္မခံေတာ့ဘဲ ခင္ဗ်ားမည္သည့္ ရည္ရြယ္ခ်က္ႏွင့္ေျပာေျပာ ကၽြႏ္ုပ္လက္မခံႏိုင္၊ အဆံုးမွာေတာ့ ခင္ဗ်ားဟာ ဧည့္သည္ေတြ မည္၍မည္မွ် မည္သို႔မည္ပံု စားေနသည္ကို လိုက္ၾကည့္ေနသူပဲ။ အမွန္မွာ အိမ္ရွင္ဟာ ဧည့္သည္ေတြ လြတ္လပ္စြာစားပါေစေတာ့ဆိုတဲ့ ေစတနာနဲ႔ ဧည့္သည္ေတြစားေနၾကတာကို လႊတ္ထားသင့္တယ္။ သို႔ေသာ္ ဧည့္သည္ေတြ ဘာလိုအပ္ေနတယ္ဆိုတာေလာက္ေတာ့ ၾကည့္ေပါ့ ဘယ္ဧည့္သည္က ထမင္းလုတ္ ဘယ္ေလာက္ႀကီးႀကီးစားတယ္။ ဘယ္ဧည့္သည္က ဘယ္ေလာက္ထမင္းလုတ္ ငယ္ငယ္စားတယ္ဆိုတာကို ၾကည့္စရာ ဘာလိုလဲ ဟုဆိုကာ ေက်းေတာသားသည္ ထမင္းဝိုင္းမွာ ထြက္ခြာသြားေလေတာ့သည္။
၁၁။ ဧည့္သည္ႏွစ္မ်ဳိးရွိ၏။ ပထမဧည့္သည္ကား တကူးတက တစ္ဦးတစ္ေယာက္ထံ ရည္ရြယ္၍ လာသည့္ဧည့္သည္ျဖစ္ၿပီး ယင္းဧည့္သည္မ်ဳိးအား ဧည့္ခံရန္ အိမ္ရွင္အေပၚ မျပဳမေနရတာဝန္ျဖစ္၏။ ဒုတိယဧည့္သည္ကား တစ္ဦးတစ္ေယာက္ထံ ရည္ရြယ္၍လာသည့္ ဧည့္သည္မဟုတ္ဘဲ တစ္ေနရာရာသို႔ အလုပ္တစ္ခုခုျဖင့္လာရင္း လမ္းႀကံဳ၍ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ထံ ဝင္လည္သည့္ ဧည့္သည္ျဖစ္၏. ဤသို႔ေသာသူမွာ ဧည့္သည္မဟုတ္ ခရီးသည္မွ်သာ ျဖစ္သျဖင့္ ၎အား ဧည့္ခံရန္မွာ ၎ဝင္လည္သည့္အိမ္ရွင္အေပၚ တာဝန္မရွိ။ လမ္းခုလပ္ရွိ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ သို႔မဟုတ္ တစ္အိမ္အိမ္မွ ဧည့္ခံလိုက္ရံုျဖင့္ အားလံုးအတြက္ တာဝန္ေက်သြားေလသည္။ ဆိုလိုရင္းမွာ ဤသို႔ေသာဧည့္သည္အား တစ္ဦးတစ္ေယာက္ ဧည့္ခံလိုက္ျခင္းမွာ ဖရ္သြိကိဖာယာ တာဝန္ျဖစ္၏။
၁၂။ ကၽြႏ္ုပ္အား ဒါကာၿမိဳ႕ပိုင္က ဖိတ္၍ ဒါကာေရာက္ခဲ့စဥ္က ဘဂၤလားျပည္နယ္အႏွံတြင္ရွိသည့္ အာလင္မ္ပညာရွင္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ကၽြႏ္ုပ္ႏွင့္ေတြ႕ဆံုရန္ လာၾကေလသည္။ ကၽြႏ္ုပ္ႏွင့္ေတြ႕ဆံုရန္ လာသည့္ပုဂၢဳိလ္အားလံုးကုိ ကၽြႏ္ုပ္က ခင္ဗ်ားတုိ႔ ကၽြႏု္ပ္ႏွင့္ေတြ႕ဆံုရန္ လာၾကသူအားလံုး ေစ်းမွာထမင္းဝယ္စားၾကပါ။ ဟုေျပာသည္ကုိ ၿမိဳ႕ပိုင္ကသိေသာအခါ စီမံခန္႔ခြဲရန္ တာဝန္ယူထားသည့္ ဦးေလးေတာ္စပ္သူအား ၿမိဳ႕ပိုင္က ဆရာႀကီးႏွင့္ လာေရာက္ေတြ႕ဆံုသူအားလံုးကို မိမိအိမ္က တာဝန္ယူေကၽြးေမြးလိုက္ပါဟု ဆိုေလသည္။ စီမံခန္႔ခြဲသူ ၿမိဳ႕ပိုင္ဦးေလးက ကၽြႏ္ုပ္ထံ လာေရာက္ခြင့္ပန္သည့္အခါ ကၽြႏု္ပ္က ဒီပုဂၢဳိလ္ေတြဟာ ကၽြႏု္ပ္ႏွင့္ လာေတြ႕သူေတြပါ။ ကၽြႏ္ုပ္တပည့္ေနာက္လိုက္ေတြ မဟုတ္ဘူး။ သူတို႔ကုိ ထမင္းေကၽြးေမြးဧည့္ခံလိုက ခင္ဗ်ားကုိယ္တိုင္ သူတို႔ဆႏၵကိုေမးၿပီး ဧည့္ခံေကၽြးေမြးႏိုင္ပါတယ္ ဟု ေျပာသျဖင့္ ဧည့္သည္အားလံုးကို တစ္ေယာက္ခ်င္း လိုက္လံရွာေဖြဖိတ္ေခၚၿပီး ထမင္းေကၽြးေမြးဧည့္ခံေလသည္။ ကၽြႏ္ုပ္ႏွင့္အတူထိုင္လ်က္ ထမင္းစားသံုးၾကေလသည္။ ကၽြႏု္ပ္ကသာ ကၽြႏ္ုပ္ႏွင့္လာေတြ႕သည့္ဧည့္သည္အားလုံး ကၽြႏ္ုပ္ႏွင့္ အတူမစားၾကဘဲ ေစ်းသြားၿပီး ဝယ္စားၾကပါဟု မေျပာခဲ့လွ်င္ ကၽြႏ္ုပ္ႏွင့္ ေတြ႕ရန္လာသည့္ ဧည့္သည္အားလံုးလိုလုိ အတူထမင္းစားၾကမည္မွာ အမွန္ပဲ။ အိမ္ရွင္ေတြက ကၽြႏု္ပ္ထံလာၿပီး ဧည့္သည္အားလံုးကိုပါ ဧည့္ခံပါရေစဟု ခြင့္ပန္ၾက၍ ကၽြႏု္ပ္ကလည္း ခြင့္ျပဳခဲ့၏။ ထိုအခါ ကၽြႏ္ုပ္က ကၽြႏု္ပ္ႏွင့္ လာေရာက္ေတြ႕ဆံုသူအားလံုးအား ကဲၾကည့္ပါဦး။ ကၽြႏ္ုပ္ႏွင့္ ကပ္ေျမႇာင္လုပ္ၿပီး ထမင္းဝိုင္းဝင္စားတာနဲ႔ ခုလို ထမင္းဖိတ္ေကၽြးခံရတာနဲ႔ ဘယ္အရာက ပိုၿပီး သိကၡာရွိသလဲ ဟု ေမးလိုက္၏။
၁၃။ ကၽြႏ္ုပ္တို႔အားလံုးသည္ အရာရာတြင္ အစၥလာမ့္အဆံုးအမအတိုင္း လိုက္နာက်င့္သံုးသင့္၏။ ဧည့္သည္အား ပ်ဴငွာစြာဆက္ဆံရာတြင္လည္း အစၥလာမ့္စည္းေဘာင္ကို မေက်ာ္လြန္သင့္။ အပိုမျဖဳန္းတီးသင့္။ အစၥလာမ့္အဆံုးအမအတိုင္းလိုက္နာမွ မုစ္လင္မ္တို႔ သိကၡာရွိၾကလိမ့္မည္။ သို႔ေသာ္ မ်က္ေမွာက္ေခတ္တြင္ မုစ္လင္မ္တို႔သည္ ဥေရာပတိုက္သားမ်ားကုိ အထင္ႀကီးၿပီး သူတို႔၏ ဝတ္စားဆင္ယဥ္မႈ၊ သူတို႔၏ လူမႈဆက္ဆံေရး၊ သူတို႔၏ လူေနမႈစနစ္ သူတို႔၏ ေရာင္းဝယ္ေဖာက္ကားမႈစနစ္၊ စသည္တို႔ကို အတုယူကာ တိုးတက္မႈရယူလိုၾကသည္။ တိုးတက္လိုၾကသည္။ အမွန္စင္စစ္ မုစ္လင္မ္တို႔၏ သိကၡာ၊ မုစ္လင္မ္တို႔၏ တိုးတက္ေရးလမ္းေၾကာင္းသည္ အစၥလာမ့္စည္းစနစ္ထဲမွာသာရွိသည္ကို မုစ္လင္မ္တို႔ သတိမမူမိၾကေပ။
၁၄။ အဆင့္အတန္းတူ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ ဧည့္သည္အျဖစ္ တၿပိဳင္တည္းလာေရာက္သည့္အခါ ကၽြႏ္ုပ္သည္ အဆိုပါဧည့္သည္ႏွစ္ဦးအား ဧည့္ခံေကၽြးေမြးသည့္အခါ တစ္ေျပးညီ၊ တန္းတူရည္တူ ေကၽြးေမြးဧည့္ခံေလ့ရွိ၏။ ခြဲျခား၍ ေကၽြးေမြးဧည့္ခံျခင္းကို မသင့္ေလ်ာ္ဟု ကၽြႏ္ုပ္ထင္၏။ တစ္ေယာက္ကို တစ္မ်ဳိးမျဖစ္ရေလေအာင္ အၿမဲဂရုစိုက္ကာ ဧည့္ခံေကၽြးေမြးေလ့ရွိ၏။
၁၅။ အိမာမ္ရွာဖိအီသခင္သည္ တစ္ခါက ပုဂၢဳိလ္တစ္ဦးထံ ဧည့္သည္အျဖစ္ ေရာက္ရွိေလသည္။ အိမ္ရွင္ပုဂၢဳိလ္၏ အေလ့အထမွာ ဧည့္သည္လာသည့္အခါတိုင္း ဧည့္သည္အတြက္ခ်က္ျပဳတ္ရမည့္ စားဖြယ္ရာမ်ား၏ စာရင္းကုိ ႀကိဳတင္ေရး၍ မိမိ၏ေက်းကၽြန္အား ခ်က္ျပဳတ္ရန္ ေစခိုင္းတတ္၏။ အိမာမ္ရွာဖီအီသခင္က အဆိုပါစာရင္းကုိ ေက်းကၽြန္လက္မွ ရယူလ်က္ မိမိႏွစ္သက္ရာ စားဖြယ္တစ္မ်ဳိးကုိ ခ်က္ျပဳတ္မည့္စာရင္းတြင္ ျဖည့္စြက္ေရးသားလိုက္ေလသည္။ ခ်က္ျပဳတ္၍ ၿပီးစီးေသာအခါ အိမ္ရွင္သည္ မိမိအေလ့အထအတိုင္း စားဖြယ္ရာမ်ားႏွင့္ စာရင္းကိုၾကည့္ေသာအခါ စားဖြယ္ရာတစ္မ်ဳိးကို အပိုေတြ႕ရွိေလသည္။ အိမ္ရွင္ပုဂၢဳိလ္က မိမိေက်းကၽြန္းအား ေမးေသာအခါ ေက်းကၽြန္က ဧည့္သည္အိမာမ္ရွာဖီအီသခင္ကိုယ္တိုင္က ျဖည့္စြက္ေရးေပးသည့္အတြက္ ခ်က္ျပဳလာရေၾကာင္း ေျဖၾကားလွ်င္ အိမ္ရွင္သည္ အိမာမ္ရွာဖီအီသခင္၏ အမိန္႔ကိုနာခံသည့္ ေက်းကၽြန္အား လြန္စြာေက်နပ္သျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ဝမ္းေျမာက္အားရလွသျဖင့္လည္းေကာင္း ေက်းကၽြန္အား သူေကာင္းျပဳလိုက္ေလေတာ့သတည္း။
၁၆။ ကၽြႏ္ုပ္ထံတြင္ ရံဖန္ရံခါ ဧည့္သည္မ်ား စုၿပံဳေရာက္လာတတ္ၾကသည္။ အခ်ဳိ႕ဧည့္သည္မ်ားမွာ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး မသိကၽြမ္းၾက။ မရင္းႏွီးၾက။ ယခုမွ ေတြ႕ႀကံဳၾကသူမ်ား ျဖစ္ၾကေလသည္။ ေကၽြးေမြးဧည့္ခံသည့္အခါ ကၽြႏ္ုပ္ကိုယ္တိုင္ ပါဝင္စားေသာက္ျခင္း မျပဳႏိုင္ပါက အခ်င္းခ်င္း သိကၽြမ္းရင္းႏွီးျပီးေသာ ဧည့္သည္မ်ားကုိ တစ္သုတ္၊ မသိကၽြမ္းမရင္းႏွီးသူမ်ားကို တစ္သုတ္ ခြဲ၍ ဧည့္ခံေကၽြးေမြးေလ့ရွိသည္။ အေၾကာင္းမွာ ဧည့္သည္တို႔၏ သဘာဝစိတ္ဓါတ္မ်ားသည္ မတူညီတတ္ၾက။ အခ်ဳိ႕ဧည့္သည္မ်ားသည္ မိမိႏွင့္ မသိသူမ်ား မရင္းႏွီးသူမ်ားအတူထိုင္လ်က္ စားသံုးရသည္ကို မလြတ္လပ္သလိုျဖစ္ၿပီး တစ္စံုတစ္ေယာက္ မိမိကိုတားဆီးထားသည့္ႏွယ္ ခံစားၾကရတတ္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္၏။
ကၽြႏ္ုပ္ကိုယ္တိုင္ ဧည့္သည္မ်ားႏွင့္ ပါဝင္စားေသာက္သည့္ အခါတြင္မူ အခ်င္းခ်င္း ရင္းႏွီးသည့္ဧည့္သည္ မရင္းႏွီးသည့္ဧည့္သည္ဟူ၍ ခြဲမေနေတာ့ဘဲ တစ္သုတ္တည္းတြင္ ထိုင္ေစကာ အားလံုးကို ဧည့္ခံေကၽြးေမြးေလ့ရွိ၏။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ဧည့္သည္မ်ားအခ်င္းခ်င္း မရင္းႏွီးမသိကၽြမ္းေစကာမူ ကၽြႏ္ုပ္အိမ္ရွင္ကိုယ္တိုင္ အားလံုးႏွင့္အတူပါဝင္စားေသာက္ေနသျဖင့္ အားလံုးအတြက္ ကၽြႏ္ုပ္သည္ သိကၽြမ္းစရာ အေၾကာင္းခံျဖစ္၍ေနေသာေၾကာင့္ ျဖစ္၏။ ထိုအခါတြင္ ဧည့္သည္အားလံုးႏွင့္ ကၽြႏ္ုပ္အိမ္ရွင္ကိုယ္တိုင္ အစကပင္ သိကၽြမ္းၿပီးျဖစ္ရကား စားေသာက္ရာတြင္လည္း မည္သူ႔အတြက္မွ အားနာစရာ ရွက္အမ္းအမ္းျဖစ္စရာ မလိုေတာ့ေခ်။
ဤသည္မွာ ကၽြႏ္ုပ္ထံလာေသာ ဧည့္သည္မ်ားအား ေထာက္ထားငဲ့ညႇာ ဦးစားေပးျခင္းျဖစ္၏။ သုိ႔ရွိရာ ကၽြႏ္ုပ္သည္ ဆက္ဆံရာ၌ၾကမ္းတမ္းေၾကာင္း ၾကမ္းတမ္းသူတစ္ေယာက္ျဖစ္ေၾကာင္းသာလွ်င္ ျပင္ပတြင္ ေက်ာ္ၾကားေနၿပီး ဤသို႔ေသာ ဧည့္သည္မ်ားႏွင့္ ညႇာတာစြာ၊ ေထာက္ထားစြာ ဦးစားေပးကာ ဆက္ဆံျခင္းမ်ားကို မည္သူမွ သိလည္းသိၾကမည္မဟုတ္။ ၾကားပင္ၾကားဖူးၾကမည္ မဟုတ္ေပ။

 ဧည့္သည္ႏွင့္စပ္လ်ဥ္း၍ အိမ္ရွင္လုပ္ေဆာင္ရမည့္ ဝတၱရားမ်ား 
၁။ ဧည့္သည္မ်ားကို ဧည့္ဝတ္ေက်ပြန္ျခင္းမွာ အစၥလာမ္ဘာသာ၏ စည္းကမ္းခ်က္ျဖစ္၏။ ေကာင္းျမတ္ေသာ အက်င့္လည္းျဖစ္၏။ နဗီတမန္ေတာ္ျမတ္မ်ား သူေတာ္စင္သူေတာ္ေကာင္းမ်ား၏ က်င့္ထံုးလည္း ျဖစ္သည္။ ဧည့္သည္လာသည့္အခါ ပ်ဴငွာၿပံဳးရႊင္စြာ ခရီးဦးႀကိဳျပဳပါ။
၂။ ဧည့္သည္ မိမိအိမ္သို႔ေရာက္လာၿပီးေနာက္ ၎အတြက္ ေနရာထိုင္ခင္းကို စီစဥ္ခင္းက်င္းပါ။
၃။ ဧည့္သည္စိတ္ခ်မ္းသာစြာ ရွိေစရန္ ဂရုစိုက္ပါ။ ဧည့္သည္ မိမိအိမ္သုိ႔ ေရာက္လာသည့္အခါ လိုအပ္လာပါက အသံုးျပဳႏိုင္ရန္ အိမ္သာ၊ ေရခ်ဳိးခန္းတို႔ကို လိုက္ျပထားပါ။
၄။ ဧည့္သည္ မိမိအိမ္သို႔ ေရာက္လွ်င္ေရာက္ျခင္း အိမ္တြင္အသင့္ရွိသည့္ စားေသာက္ဖြယ္ရာမ်ားႏွင့္ ဦးစြာဧည့္ဝတ္ျပဳပါ။ ေနာက္တြင္ (ေခ်ာင္လည္သူ၊ တတ္ႏိုင္သူျဖစ္ပါက) အျခားစားေသာက္ဖြယ္ရာမ်ားျဖင့္ ထပ္ဆင့္ဧည့္ခံျခင္းမွာ ဧည့္ဝတ္ေက်သည့္ အစဥ္အလာေကာင္းတစ္ရပ္ျဖစ္၏။
၅။ ဧည့္သည္အား ဧည့္ခံေကၽြးေမြးရာတြင္ အဖိုးတန္စားေသာက္ဖြယ္ရာမ်ားကို စီစဥ္ရန္ အေရးမႀကီးေပ။ လြယ္လင့္တကူ စီမံခ်က္ျပဳတ္ႏိုင္သည့္ အစားအစာမ်ားကို ခ်က္ျပဳတ္ေကၽြးေမြးလိုက္လွ်င္ လံုေလာက္၏။
၆။ အိမ္ရွင္သည္ ဧည့္သည္ေရွ႕တြင္ စားေသာက္ဖြယ္ရာမ်ားကို ခ်ေပးရံုျဖင့္ မလံုေလာက္ေပ။ ဧည့္သည္စားသံုးသည္၊ မစားသံုးသည္ကိုလည္း တေစ့တေစာင္း အကဲခတ္ေနသင့္ၿပီး ဧည့္သည္ကို အားမနာဘဲ စားသံုးဖို႔ ေျပာရန္လည္းေကာင္း၊ လိုအပ္သည္မ်ားကို ျဖည့္ဆည္းေပးရန္လည္းေကာင္း ဧည့္သည္၏အနားတြင္ ရွိေနသင့္သည္။ သို႔ေသာ္ ဧည့္သည္မည္မွ် စားသံုးေနသည္။ မည္ကဲ့သို႔ စားသံုးေနသည္ကို ေခ်ာင္းေျမာင္းမၾကည့္ရေပ။ ဤသို႔ ေခ်ာင္းေျမာင္းၾကည့္ျခင္းမွာ ဧည့္ခံျခင္း၏ စည္းကမ္းႏွင့္လည္း မညီညြတ္၊ ဧည့္သည္အတြက္လည္း ရွက္စရာအေၾကာင္းျဖစ္ေပသည္။
--------။--------။--------
အလ္မုဖီးဒ္
ရွအ္ဗာန္/ ၂၆/ ေယာင္မုလ္အဟဒ္/ ဟစ္ဂ်္ရီ ၁၄၃၆

**သတိေပးခ်က္
(မုဖ္သီႏူးရ္မိုဟမၼဒ္ဆြာဟိဗ္ ဘာသာျပန္ေသာ အစၥလာမ္ႏွင့္ လူမႈဆက္ဆံေရး စာအုပ္မွ ကူးယူတင္ဆက္သည္။ အထက္ပါ အေၾကာင္းအရာမ်ားကို ကူးယူသူမ်ားအေနျဖင့္ အေၾကာင္းအရာ အစမွ အဆံုးအထိ ကူးယူျပီး အလ္မုဖီးဒ္မွ ကူးယူေၾကာင္း ထည့္သြင္း ေဖာ္ျပပါ။ မူလ စာေရးသူႏွင့္ ဘာသာျပန္ဆိုသူအပါအဝင္ အလ္မုဖီးဒ္၏ စာမ်က္ႏွာလင့္ခ္တို႔ကိုပါ ပူးတြဲ ေဖာ္ျပပါ။ တျခားပံုစံ လံုးဝခြင့္မျပဳပါ။ တဝက္တပ်က္ လိုသေလာက္ကူးယူးကာ ကိုယ္ပိုင္အမည္တပ္ျခင္း၊ ကုိယ္တုိင္ေရးသေယာင္ ပံုစံလုပ္ေဆာင္ျခင္းမ်ားကုိ ေတြ႕ရွိေနပါသည္။ ထိုသူတို႔သည္ မိမိကိုယ္တိုင္လုပ္ေဆာင္ျခင္းမရွိသည့္အရာကို ဟန္ေဆာင္ထားသျဖင့္ လိမ္လည္သူမ်ား၊ အမာနသ္ကို အလြဲသံုးသူမ်ားသာ ျဖစ္သည္။ ဒီးန္ျပန္႔ပြားလိုလွ်င္ မွန္ကန္သည့္နည္းလမ္းျဖင့္ ျဖန္႔ခ်ိပါ။)

အလ္မုဖီးဒ္ Link မ်ား
Website: http://aaitee.blogspot.com
Facebook: http://www.facebook.com/almufeed.mm
Email: haroonrangoni@gmail.com
google တြင္ရွာရန္ “ အလ္မုဖီးဒ္ ” ဟု ျမန္မာလိုရိုက္၍ရွာပါ။
မိမိဖုန္းထဲတြင္ ျပန္လည္ဖတ္ရႈရန္ သိမ္းထားလိုပါက Simple Islam.apk ဖုိင္ကို ေဒါင္းလုတ္ဆြဲျပီး Install လုပ္ထားပါ။

ဧည့္သည္ႏွင့္ စပ္လ်ဥ္းသည့္ စည္းကမ္းခ်က္မ်ား


၁။ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ထံ ဧည့္သည္အျဖစ္ ေရာက္ရွိသည့္အခါ စားေသာက္ၿပီး၍ ျဖစ္ေစ၊ ရိုဇဟ္ဥပုသ္ ေစာင့္ထိန္းထားျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္ေစ အေၾကာင့္တစ္ခုခုေၾကာင့္ စားရန္ ဆႏၵမရွိပါက မိမိထမင္းစားမည္မဟုတ္ေၾကာင္းကို အိမ္ရွင္အား ခ်က္ျခင္း အသိေပးရမည္။ ယင္းသို႔ ႀကိဳတင္အသိမေပးဘဲေနပါက အိမ္ရွင္သည္ ဧည့္သည္ မိမိထံတြင္ စားသံုးမည္ဟူေသာအထင္ျဖင့္ ထမင္းဟင္းမ်ား ခ်က္ျပဳတ္လိမ့္မည္။ ခ်က္ျပဳတ္ၿပီးကာမွ မိမိမစားလိုေၾကာင္း အသိေပးလွ်င္ ခ်က္ထားသည္မ်ား အလဟႆျဖစ္ရံုမက ဒုကၡခံရက်ဳိးလည္း နပ္မည္မဟုတ္သျဖင့္ အိမ္ရွင္မွာ စိတ္ဆင္းရဲလိမ့္မည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဤအခ်က္ကို ဂရုစိုက္သင့္သည္။
၂။ မိမိတည္းခိုေနသည့္အိမ္မွ တစ္ေနရာသို႔ သြားေရာက္လည္ပတ္သည့္အခါ အိမ္ရွင္အား မိမိမည္သည့္ေနရာသို႔သြားသည္ကို အသိေပးကာ သြားရမည္။ သို႔မဟုတ္က ထမင္းစားခ်ိန္တြင္ အိမ္ရွင္အဖို႔ ၎အားလိုက္လံရွာေဖြျခင္းျဖင့္ ဒုကၡေရာက္လိမ့္မည္။
၃။ ဧည့္သည္သည္ မိမိတည္းခိုေနသည့္ အိမ္ရွင္အား အသိေပးျခင္းမရွိဘဲျဖစ္ေစ၊ အိမ္ရွင္၏ ခြင့္ျပဳခ်က္ရယူျခင္းမရွိဘဲျဖစ္ေစ တစ္ဦးတစ္ေယာက္၏ ဒအ္ဝသ္ထမင္းစားဖိတ္ျခင္းကို လက္ခံျခင္းမျပဳရ။
၄။ ဧည့္သည္သည္ မိမိေရာက္ရွိေနသည့္ ေဒသရွိ စီမံခန္႔ခြဲျခင္းဆိုင္ရာ အမႈကိစၥမ်ားကို ဝင္ေရာက္စြက္ဖက္ျခင္း မျပဳရေပ။ အကယ္၍ အိမ္ရွင္က စီမံခန္႔ခြဲမႈဆုိင္ရာ ကိစၥရပ္တစ္ခုခုကို စီမံလုပ္ေဆာင္ရန္ တာဝန္ေပးအပ္ပါက အေၾကာင္းမဟုတ္ေပ။
၅။ ဧည့္သည္သည္ အခ်ည္းအႏွီးလုပ္ရပ္မ်ားကို မလုပ္အပ္။ ဧည့္သည္တစ္ဦးသည္ အျခားဧည့္သည္တစ္ဦးဦးအား "ထမင္းခူးၿပီးၿပီ" "ထမင္းအဆင္သင့္ျဖစ္ၿပီ" ဟူ၍ ေျပာျခင္းမွာ ဧည့္သည္ဝတၱရားမဟုတ္သည့္အတြက္ ဤသို႔ေျပာဆိုဖိတ္ေခၚျခင္းမွာ အခ်ည္းအႏွီးလုပ္ရပ္ပင္ ျဖစ္၏။
၆။ ဧည့္သည္သည္ မိမိေရွာင္ၾကဥ္သည့္ အစားစာ (ဥပမာ - အစပ္၊ အငန္မစား) ကို မိမိတည္းခိုသည့္အိမ္သို႔ ေရာက္လွ်င္ေရာက္ခ်င္း အိမ္ရွင္အား အသိေပးရမည္။ အခ်ဳိ႕သူမ်ားသည္ ထမင္းဟင္းမ်ား ခူးခပ္ၿပီးကာမွ ဟိုဟာမစားႏိုင္၊ သည္ဟာမစားႏိုင္ စသည္ျဖင့္ ဟန္လုပ္ၾကသည္ကို ေတြ႕ရတတ္သည္။ ဤသို႔မျပဳအပ္ေပ။
၇။ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ထံ ဧည့္သည္အျဖစ္သြားသည့္အခါ အိမ္ရွင္ထံမွ မည္သည့္အရာကိုမွ မေတာင္းဆိုရ။ ရံဖန္ရံခါ ဧည့္သည္ေတာင္းသည့္ အရာဝတၳဳမွာ တန္ဖိုးမႀကီးေသာ္ျငားလည္း အိမ္ရွင္ထံတြင္ မရွိေသာေၾကာင့္ အိမ္ရွင္က မေပးႏုိင္၊ မျဖည့္ဆည္းႏိုင္သည့္အေပၚ အေၾကာင္းမဲ့ အိမ္ရွင္က အရွက္ရတတ္သည္။
၈။ ဧည့္သည္သည္ အိမ္ရွင္ထံ ထမင္းစားၿပီး ဝမ္းဗိုက္ျပည့္သြားပါက မုန္႔၊ ထမင္းအနည္းငယ္ႏွင့္ ဟင္းအနည္းငယ္တို႔ကို ခ်န္ထားခဲ့သင့္၏။ အကယ္၍ ဗိုက္ျပည့္သြားပါလ်က္ ကုန္စင္ေအာင္စားသံုးလိုက္ပါက အိမ္ရွင္က ဧည့္သည္အတြက္ ထမင္း၊ မုန္႔၊ ဟင္းမ်ား ဧည့္ခံသည္မွာ နည္းသြားသည္ဟု ထင္ျမင္ကာ ရွက္ကိုးရွက္ကန္းျဖစ္လိမ့္မည္။
၉။ တစ္ဦးဦးသည္ အျခားသူတစ္ဦး၏ အိမ္သို႔ ထမင္းစားဖိတ္ထား၍ သြားေနသည့္အခါမ်ဳိးတြင္ ထိုသူႏွင့္အတူ ၎သြားမည့္အိမ္နားအထိ လိုက္မသြားသင့္ေပ။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ အိမ္နားေရာက္သည့္အခါ ထမင္းစားဖိတ္သူအိမ္ရွင္က မိမိအားလည္း မသင့္ေလ်ာ္သျဖင့္ မေခၚခ်င္ေခၚခ်င္ အတူထမင္းေခၚစားေပလိမ့္မည္။ အခ်ဳိ႕က အားနားပါးနား လက္ခံတတ္ၾကၿပီး အခ်ဳိ႕က လက္မခံတတ္ၾကေပ။ လက္ခံသူမ်ားသည္ အိမ္ရွင္၏ အမွန္တကယ္ ေက်ေက်နပ္နပ္ႏွင့္ ေကၽြးသည့္ထမင္းကို စားရျခင္းမဟုတ္ေပ။ လက္မခံဘဲ ျငင္းပယ္ခဲ့သူမ်ား၏ အျပဳအမူေၾကာင့္ အိမ္ရွင္ျဖစ္သူမွာ ရွက္အမ္းအမ္း ျဖစ္ရတတ္သည္။ မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစ သူတပါး မိမိေၾကာင့္ဒုကၡျဖစ္ရျခင္းကို အထူးဆင္ျခင္သင့္ေပသည္။
၁ဝ။ တစ္ေနရာရာေရာက္၍ ၎ေနရာရွိ အိမ္ရွင္သူေတာ္စင္တစ္ပါးထံမွ မိမိလိုလားသည့္ အရာဝတၳဳတစ္ခုခုကို ေတာင္းယူရန္လိုအပ္ပါက (ဥပမာ- သူေတာ္စင္ထံမွ အျမတ္တႏိုးအေနျဖင့္ ဗရ္ကသ္မဂၤလာႏွင့္ ျပည့္စံုသည့္ပစၥည္းတစ္ခုခုကို ရယူလိုလွ်င္) အေျခအေနကို သံုးသပ္၍ မိမိရယူလိုသည့္ပစၥည္းကို အဆင္သင့္ျပဳလုပ္ေပးလိုက္ႏိုင္သည့္ အခ်ိန္ရရွိေစရန္ ႀကိဳတင္ေျပာျပရမည္။ အခ်ဳိ႕ေသာသူတို႔သည္ တစ္ခ်ိန္လံုးႏႈတ္ဆိတ္ေနၿပီး မိမိျပန္ကာနီးအခ်ိန္ေရာက္သည့္အခါမွာ ေျပာျပသည့္အတြက္ အခ်ိန္နည္းေနေသာေၾကာင့္ သူေတာ္စင္မွာ အက်ပ္အတည္းႏွင့္ ရင္ဆိုင္ရတတ္သည္။ ဧည့္သည္လိုလားသည့္ပစၥည္းမွာ အသင့္အေနအထားတြင္ မရွိသျဖင့္ ေပးလိုက္ခ်င္လ်က္ မေပးလိုက္ႏိုင္သျဖင့္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရတတ္သည္။ ဤသို႔ သူတပါးအား အက်ပ္အတည္းျဖစ္ေစျခင္းမွာ မေကာင္းေပ။ တဖန္ သူေတာ္စင္တစ္ပါးပါးထံမွ ၎၏သံုးၿပီးပစၥည္းတခုခုကို ဗရ္ကသ္လိုလား၍ ေတာင္းဆိုသည့္အခါ ဂရုျပဳသင့္သည္မွာ အဆိုပါပစၥည္းသည္ အမွန္တကယ္ သူေတာ္စင္အသံုးမလိုေတာ့သည့္ ပစၥည္းမ်ဳိးျဖစ္ရမည္။ အေကာင္းဆံုးႏွင့္ အလြယ္ကူဆံုးနည္းလမ္းမွာကား သူေတာ္စင္ထံမွ ဗရ္ကသ္ရယူလိုပါက ပစၥည္းတစံုတရာ မေတာင္းခံဘဲ မိမိပိုင္ပစၥည္းကို သူေတာ္စင္ထံေပး၍ အသံုးျပဳေစၿပီး သူေတာ္စင္သံုးစြဲၿပီးကာမွ ဗရ္ကသ္ရရွိရန္ ျပန္ယူသင့္ေပသည္။ ဤသို႔ျပန္လည္ရယူမည့္အေၾကာင္းကိုလည္း သူေတာ္စင္အား ၾကိဳတင္ေျပာျပထားသင့္သည္။

 ဧည့္သည္ဝတၱရား 
၁၁။ ရက္ေရာသူတစ္ဦးဦးက ထမင္းစာဖိတ္၍ ထမင္းဝုိင္းတြင္ အစာအစားအမ်ဳိးမ်ဳိး ခင္းက်င္းထားပါက ဧည့္သည္အေနျဖင့္ မိမိႏွင့္မတည့္သည့္အစားအစာ၊ ဆရာဝန္က မစားသင့္ဟု တားျမစ္ထားသည့္အစာမွလြဲ၍ က်န္အစားအစာမ်ားကို စားသံုးရမည္။
၁၂။ ထမင္းဝိုင္းတြင္ အေတြးနက္႐ႈိင္းေစမည့္၊ ခက္ခဲနက္နဲၿပီး ေတြးေတားစဥ္းစားရမည့္ စကားမ်ဳိးကို မဆိုသင့္ေပ။ စိတ္လက္ေပါ့ပါးေစမည့္ စကားမ်ဳိးကိုသာ ဆိုသင့္သည္။ အေၾကာင္းကား နက္နဲခက္ခဲသည့္စကားမ်ဳိးကို စတင္လိုက္ပါက ထမင္းစားသည့္ အရသာ ေပ်ာက္ရတတ္သည္။ အစားဘက္သို႔ အာရံုမေရာက္ေတာ့ဘဲ အဆိုပါစကားကို ေတြးေတာစဥ္းစားေနရသျဖင့္ အာရံုေျပာင္းသြားတတ္သည္။ ဤသို႔ ခက္ခဲနက္နဲသည့္စကားမ်ဳိးကို တစ္ဦးတေယာက္ေျပာလာပါက ယင္းဘက္သို႔ နားမစြင့္သင့္။ နားစြင့္ကာ အာရံုစူးစိုက္နားေထာင္လွ်င္ ထမင္းျမိန္ေတာ့မည္ မဟုတ္ေခ်။
၁၃။ ဧည့္သည္စားသံုးရန္ ခင္းက်င္းထားသည့္ ထမင္းဝိုင္းမွ အစားအစာမ်ားကို တစ္ဦးတစ္ေယာက္ လာေရာက္ေတာင္းခံပါက ဧည့္သည္အေနျဖင့္ လာေရာက္ေတာင္းရမ္းသူကို ေပးကမ္းပိုင္ခြင့္မရွိေခ်။
၁၄။ စားဖြယ္ရာတစ္ခုခုကို ပန္းကန္တြင္ထည့္၍ ေပးပို႔လာသည့္အခါ ယင္းစားဖြယ္ရာကို မိမိပန္းကန္တြင္ ေျပာင္းထည့္၍ စားသံုးရမည္။ စားဖြယ္ရာေပးပို႔လာသည့္ပန္းကန္ျဖင့္ မစားသံုးပိုင္ေခ်။ သုိ႔ေသာ္ စားဖြယ္ရာကို အျခားပန္းကန္တခုခုတြင္ ေျပာင္းထည့္လိုက္ပါက အရသာ အဆင္းသ႑ာန္ေျပာင္းလဲသြားႏိုင္ပါက ယင္းပန္းကန္ျဖင့္ပင္ စားေသာက္ပိုင္၏။
၁၅။ စားဝိုင္းတစ္ခုတည္း၌ စားသံုးၾကစဥ္ ထမင္း သို႔မဟုတ္ ဟင္းတစံုတရာ ကုန္သြားလွ်င္ ဧည့္သည္က မိမိ၏ေရွ႕တြင္ရွိသည့္ ထမင္း၊ ဟင္း တစံုတရာကို လိုအပ္သည့္ဘက္သို႔ ေရႊ႕ေျပာင္းေပးခြင့္ရွိ၏။ သို႔ရာတြင္ အျခားစားဝိုင္းမ်ားတြင္ ထမင္း၊ ဟင္း စသည့္အရာတခုခု ျပတ္လပ္သည္ကို သိ၍ ဧည့္သည္အေနျဖင့္ မိမိေရွ႕ရွိ ထမင္း၊ ဟင္းစသည္တို႔ကို ေရႊ႕ေျပာင္းမေပးပိုင္ေပ။
၁၆။ အလုပ္ကိစၥတစ္ခုခုျဖင့္သြားရင္း ႀကံဳႀကိဳက္သျဖင့္ မိမိ၏မိတ္ေဆြတစ္ဦးထံ ဝင္ေရာက္ခဲ့ေသာ္ ေရာက္လွ်င္ေရာက္ခ်င္း မိတ္ေဆြျဖစ္သူအား မိမိအလုပ္တစ္ခုျဖင့္ တစ္ေနရာသို႔ လာေရာက္ရင္း လမ္းႀကံဳ၍ ဝင္လာေၾကာင္းကို ဦးစြာေျပာလိုက္သင့္သည္။ သို႔မဟုတ္က အဆိုပါမိတ္ေဆြက သင္သည္ ၎ထံသို႔ တကူးတကလာသည္ဟု ထင္မွတ္ကာ ၎လုပ္လက္စအလုပ္ကို စြန္႔လႊတ္၍ ဧည့္ဝတ္ျပဳေနရေပလိမ့္မည္။ ထိုသို႔ ဧည့္ဝတ္ျပဳရသည့္အတြက္ ၎၏အလုပ္ကို ဖ်က္ရတတ္သည္။
၁၇။ ဧည့္သည္သည္ မိမိ၏တစ္ေနတာ အေလ့အထမ်ား (ဥပမာ- မည္သည့္အခ်ိန္ ေရခ်ဳိးတတ္သည္။ ထမင္းစားတတ္သည္။ မည္သည့္အခ်ိန္၌ မည္သည့္အလုပ္ကို လုပ္သည္) ကို ႀကိဳတင္၍ အိမ္ရွင္အား ေျပာျပထားသင့္သည္။ ထမင္းစားပြဲေရွ႕ေရာက္မွ မိမိ၏ထမင္းစားခ်ိန္ စသည္တို႔ကို ေျပာျခင္းမွာ လူမႈေရးနားမလည္ျခင္း၊ လူမႈေရးကို ဆန္႔က်င္ျခင္း ျဖစ္ရံုမက အိမ္ရွင္လည္း ဒုကၡေရာက္ရတတ္သည္။
၁၈။ အိမ္ရွင္က ဧည့္သည္စားရန္ ကြမ္းယာပို႔လိုက္ပါက ဧည့္သည္သည္ မိမိကုိယ္တိုင္ စားသံုးႏိုင္ေသာ္လည္း မိမိအနီးရွိ အျခားသူမ်ားကို မေကၽြးပိုင္ေခ်။ အျခားသူမ်ားအတြက္ အိမ္ရွင္ထံသို႔ ကြမ္းယာေတာင္းဆိုျခင္းလည္း မျပဳပိုင္ေပ။ ရံဖန္ရံခါ ဤသို႔ေသာအျပဳအမူမ်ားေၾကာင့္ အိမ္ရွင္စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ရတတ္သည္။
၁၉။ အႀကီးအကဲမ်ား၊ အာလင္မ္ပညာရွင္မ်ား အထူးဂရုျပဳရမည့္အခ်က္မွာ မိမိႏွင့္အတူ အျခားသူမ်ားကို အတူေခၚသြားျခင္းျဖင့္ အိမ္ရွင္အတြက္ ခက္ခဲေအာင္မျပဳရေပ။ ယေန႔မ်က္ေမွာက္ကာလတြင္ ပစၥည္းဥစၥာႏွင့္စပ္လ်ဥ္း၍ ဆင္ျခင္တံုတရားနည္းပါးသျဖင့္ လူမႈဆက္ဆံေရးပ်က္ျပားေနသည္ကုိ ေတြ႕ၾကရေပမည္။

 ဧည့္သည္တို႔ သတိခ်ပ္စရာ 
၂ဝ။ ဧည့္သည္တစ္ေယာက္ အိမ္ရွင္၏အိမ္ေဖာ္အား ေရယူခဲ့ ဟူ၍ အာဏာသံပါပါ ေရေတာင္းလိုက္သည္ကုိ ဆရာႀကီးကၾကားသျဖင့္ မိန္႔ၾကားသည္မွာ အာဏာသံပါပါ ေဖာ္ျပပါအတိုင္း ေရေတာင္းသည္မွာ လူမႈဆက္ဆံေရးဆိုင္ရာ စည္းကမ္းႏွင့္ မညီေပ။ အကယ္၍လိုအပ္သျဖင့္ အိမ္ေဖၚထံ ေရေတာင္းလိုပါကလည္း ေက်းဇူးျပဳ၍ ေရအနည္းငယ္ေလာက္ ယူလာေပးပါ ဟု ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်းေတာင္းရမည္။

 အရာရာတြင္ ဝိရိယရွိဖို႔လို 
၂၁။ ဧည့္သည္တစ္ေယာက္သည္ အိရွာစြလားသ္အျပီး ညဘက္ေအးသျဖင့္ ၿခံဳရန္ တစ္ေနရာမွ ဂြမ္းကပ္ယူဖို႔သြားလိုေၾကာင္း ဆရာႀကီးထံခြင့္ပန္သည့္အခါ ဆရာႀကီးက ဧည့္သည္အား ခင္ဗ်ား ဂြမ္းကပ္ယူၿပီး ျပန္ေရာက္လာလို႔ တံခါးေခါက္ၿပီး ႏႈိးလွ်င္ အိပ္စက္အနားယူေနတဲ့ ဧည့္သည္အားလံုး ႏိုးကုန္ၿပီး ဒုကၡေရာက္ၾကမွာေပါ့ ဟုဆိုကာ အဆိုပါဧည့္သည္ၿခံဳရန္ ေစာင္ေပးၿပီး မိတ္ေဆြက ဂြမ္းကပ္သြားယူဖို႔ တစ္ေနကုန္ မစဥ္းစားမိဘူးလား။ အခု အားလံုးအိပ္ခါနီးက်မွ သတိရသကိုး။ ဒီကိစၥအေရးႀကီးတယ္ဆိုရင္ ေစာေစာက သြားယူထားမွေပါ့။ အလုပ္တိုင္းအတြက္ သတိရွိသင့္တယ္ဟု ဆံုးမေလသည္။
 ေခတ္သစ္လူမႈဆက္ဆံေရးစနစ္ 
၂၂။ ယခုေခတ္တြင္ လူမႈဆက္ဆံေရးစနစ္မွာ အသစ္ျဖစ္၍ ေနေပၿပီ။ အကယ္၍ စီစဥ္မႈလြယ္ကူေစရန္ သေဘာျဖင့္ ဧည့္သည္အား ေန႔ရက္ မည္မွ်တည္းခိုမည္။ မည္သည့္ေန႔ရက္တြင္ ျပန္မည္နည္းဟု ေမးလွ်င္ ဤသို႔ေမးျမန္းျခင္းကုိ မေကာင္းေျပာၾက၊ မေကာင္းျမင္ၾကေပသည္။ ထိုနည္းတူပင္ အခ်ဳိ႕ေသာဧည့္သည္မ်ားသည္ အိမ္ရွင္အား အသိမေပးဘဲ မိမိဘာသာ မိမိတို႔ ထမင္းအစီအစဥ္ လုပ္တတ္ၾကေပသည္။ တဖက္တြင္ အိမ္ရွင္ကလည္း ဧည့္သည္ မိမိတို႔ထံတြင္ ထမင္းစားလိမ့္မည္ဟူသည့္အထင္ျဖင့္ အစီအစဥ္ျပဳလုပ္ထားသည္။ ထမင္းစားခ်ိန္ေရာက္မွ ဧည့္သည္က မိမိတို႔ဘာသာမိမိတို႔ စီစဥ္ၿပီးျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာၾကသည့္အခါ အိမ္ရွင္၏ ပင္ပန္းၾကီးစြာ ခ်က္ျပဳထားျခင္းတို႔မွာ သဲထဲေရသြန္ျဖစ္ၿပီး အိမ္ရွင္စိတ္ဆင္းရဲရသည္။ ထိုနည္းတူပင္ ဧည့္သည္တစ္ဦးသည္ ဆရာႀကီးထံလာေရာက္ၿပီး မိမိႏွင့္အတူ ထမင္းပါလာေၾကာင္း ႀကိဳတင္မေျပာထားဘဲ ဆရာႀကီးက ထမင္းစီစဥ္ၿပီးမွာ မိမိထံပါလာေသာ ထမင္းထုပ္ကို ျဖည္ကာစားသည့္အခါ ဆရာႀကီးက ထမင္းထုပ္ မိမိႏွင့္အတူယူလာေၾကာင္း ဘာျဖစ္လို႔ ၾကိဳတင္မေျပာရသလဲ။ ခုေတာ့ ကၽြႏ္ုပ္တို႔က ခင္ဗ်ားႀကိဳတင္မေျပာလို႔ ခင္ဗ်ားအတြက္ ထမင္းစီစဥ္ရတာ ပင္ပန္းရတယ္၊ စိတ္ဆင္းရဲရတယ္။ ခင္ဗ်ားထမင္းထုပ္ကို ဒီမွာမစားဘဲ အျခားတစ္ေနရာရာမွာ သြားစားပါ ဟု ေျပာခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္ ဆရာႀကီးက သင္ခန္းစာအျဖစ္ ေအာက္ပါအတိုင္း ေျပာျပေလသည္။

ကၽြန္ေတာ္ ခရီးထြက္ရင္း စဟာရန္ပူးရ္ၿမိဳ႕သို႔ေရာက္ၿပီး ရက္အနည္းငယ္ တည္းခိုရမည့္အခါ ထမင္းခ်ိန္မေရာက္မီ ႀကိဳတင္၍ ကၽြန္ေတာ္တို႔ မည္သည့္အေနရာ မည္သည့္အိမ္တြင္ ထမင္းစားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း သို႔မဟုတ္ မိမိႏွင့္အတူ ထမင္း ဟင္းမ်ား ပါလာပါကလည္း မိမိတို႔ႏွင့္အတူ ထမင္းဟင္းမ်ား ပါလာေၾကာင္း အိမ္ရွင္ကို အသိေပးလိုက္သည္။ သို႔မဟုတ္ ခ်က္ျပဳ၍ ယူလာခဲ့သည့္ ထမင္းဟင္းတို႔ကို အိမ္ရွင္ထံသုိ႔ ပို႔ေပးလိုက္ၿပီး ကၽြႏ္ုပ္တို႔ ယူေဆာင္လာသည့္ ထမင္းဟင္းတို႔ကို အိမ္ရွင္တို႔စားသံုးၾကရန္ႏွင့္ အိမ္ရွင္တို႔ ခ်က္ထားသည့္ ထမင္းဟင္းမ်ားကို ကၽြႏ္ုပ္တို႔ထံသို႔ ပို႔ေပးႏိုင္ေၾကာင္း သို႔မဟုတ္လွ်င္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ ယူေဆာင္လာသည့္ ထမင္းဟင္းႏွင့္ အိမ္ရွင္တို႔၏ ထမင္းဟင္းမ်ားကို ေပါင္းစပ္လ်က္ တေပ်ာ္တပါး စားၾကရန္ျဖစ္ေၾကာင္း အိမ္ရွင္ထံသုိ႔ ႀကိဳတင္အေၾကာင္းၾကားထားလိုက္သည္။ ဧည့္သည္အတြက္ အခ်ိန္တိုတိုအတြင္း ထမင္း၊ ဟင္းစီမံရသည့္ ဒုကၡမွကင္းေဝး၊ အိမ္ရွင္ထံသို႔ ဧည့္သည္ယူေဆာင္လာသည့္ ထမင္း ဟင္းလ်ာတို႔ေၾကာင့္ အိမ္ရွင္တို႔ကို မထိခိုက္မနစ္နာေစဘဲ ဤသို႔ ထမင္းလက္ဆံုၾကသည့္အတြက္ ပို၍ပင္ ေပ်ာ္ရႊင္ပီတိျဖစ္ၾကရသည္။ ထို႔ျပင္ အိမ္ရွင္တို႔ခ်က္ျပဳတ္ထားသည့္ အစားအစာမ်ားလည္း အလကား မျဖစ္ေတာ့ေခ်။

 ေမာ္လာနာ မုဇဖၹရ္ဟုစိုင္းန္၏ ရိုးသားသည့္ က်င့္ထံုး 
၂၃။ ေမာ္လာနာမုဇဖၹရ္ဟုစိုင္းန္သခင္ (ရဟမသုလႅာဟိအလိုင္းဟ္)သည္ မိမိေရာက္သည့္ေနရာတိုင္းတြင္ မိမိမည္သူ႔ထံတြင္ တည္းခိုမည္။ ရက္မည္မွ်ၾကာေအာင္ တည္းခိုမည္ကို ႀကိဳတင္ေျပာေလ့ရွိ၏။ တခါက ဆရာႀကီးသည္ ေမာ္လာနာရရွီးဒ္အဟ္မဒ္ ဂန္ဂိုဟီသခင္ထံတြင္ တည္းခိုေနစဥ္ နံနက္မိုးလင္းသည့္အခါ ဆရာႀကီးက အိမ္ရွင္ျဖစ္သူ ဂန္ဂိုဟီသခင္အား ရိုးသားစြာေျပာဆိုေလသည္။ ကၽြႏ္ုပ္ ရာမ္ပူးရ္ၿမိဳ႕သို႔ ခရီးေစာေစာထြက္စရာရွိတယ္။ မိုးလင္းစာခ်က္ျပဳတ္ရာတြင္ ၾကာရွည္မည္ဆိုပါက ကၽြႏ္ုပ္ခရီးဖင့္လိမ့္မယ္။ ညက ထမင္း ဟင္းမ်ားက်န္ခဲ့လွ်င္ အထူးတလည္ ခ်က္ျပဳတ္မေနေတာ့ဘဲ မေန႔ညက ထမင္းက်န္ ဟင္းက်န္ကိုသာ ထည့္ေပးလိုက္ေတာ့ ဟု ေျပာဆိုၿပီး ဂန္ဂိုဟီးသခင္ထံမွ မတ္ပဲဟင္းႏွင့္ မုန္႔တု႔ိကုိယူ၍ ထြက္ခြာသြားေလေတာ့သည္။ ရာမ္ပူးရ္ၿမိဳ႕သုိ႔ေရာက္ေသာအခါ ဟကီးမ္ဇိြယာအုဒ္ဒီးန္ဆိုသူအား ေမာ္လာနာဂန္ဂိုဟီေကာင္းေၾကာင္းကို ေျပာေသာအခါ ဟကီးမ္ႀကီးက မည္သည့္အတြက္ေကာင္းေၾကာင္းကို ေမးရာ မေန႔ညက ထမင္းက်န္ ဟင္းက်န္တို႔ကို ယူလာခိုင္းသျဖင့္ ယူလာေသာေၾကာင့္ ေကာင္းမြန္သူျဖစ္ရေၾကာင္းကုိ ရုိးသားပြင္းလင္းစြာ ေျပာျပေလသည္။
(ေဖၚျပပါျဖစ္စဥ္အရ သိရသည္မွာ ေရွးက ပုဂၢဳိလ္တို႔သည္ အခ်င္းခ်င္းရုိးသားပြင့္လင္းစြာဆက္ဆံၾကသျဖင့္ အစစ အဆင္ေျပလြယ္ကူမႈ ရွိၾကသည္မွာ ေပၚလြင္ေပသည္။)
 ေမာ္လာနာရရွီးဒ္အဟ္မဒ္ ဂန္ဂိုဟီ၏ အိမ္ရွင္အား ေထာက္ထားပံု 
၂၄။ တခါက ေမာ္လာနာရရွီးဒ္အဟ္မဒ္ ဂန္ဂိုဟီသည္ ေမာ္လာနာယအ္ကူးဗ္ နာေနာင္သဝီ၏ သားျဖစ္သူ ဟကီးမ္မုအီႏြဒ္ဒီးန္သခင္ထံ ဧည့္သည္အျဖစ္ ေရာက္လာခဲ့၏။ ဆရာႀကီးႏွင့္ အိမ္ရွင္ျဖစ္သူတို႔မွာ အလြန္ရင္းႏွီးသူမ်ား ျဖစ္ၾကေလသည္။ ကံအားေလ်ာ္စြာ ၎ေန႔တြင္ အိမ္ရွင္ထံတြင္ ဘာမွစားစရာလည္း မရွိ။ ခ်က္စရာ ဆန္၊ ဂ်ဳံ စသည့္ပစၥည္းမ်ားလည္း မရွိသျဖင့္ အိမ္ရွင္ျဖစ္သူက ဆရာႀကီးအား ေတာင္းပန္ရင္း စကားဆိုသည္မွာ ဒီေန႔ ကၽြန္ေတာ့္အိမ္မွာ ဘာမွစားစရာမရွိတဲ့အတြက္ ဘာမွမစားဘဲ ေနရမဲ့ေန႔ပဲ။ ဆရာႀကီး ဒီမွာရွိေၾကာင္း ဒီအရပ္ေဒသမွာ ရွိတဲ့သူေတြကို ေျပာျပလိုက္ရင္ ဆရာႀကီးကုိ တစ္ေယာက္ေယာက္ အိမ္ကိုဖိတ္ၿပီး ေကၽြးေမြးျပဳစုမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီသူေတြဟာ ဆရာႀကီးကို အရင္ကလည္း ေကၽြးေမြးခဲ့ၾကဖူးတယ္။ ဒီေတာ့ ဆရာႀကီးကုိ တစ္ေယာက္ေယာက္က ေကၽြးေမြးလိုတဲ့ဆႏၵရွိလွ်င္ အဲဒီ့ပုဂၢဳိလ္ရဲ႕ ဆႏၵအရ ဒအ္ဝသ္ေပးျခင္းကို လက္ခံလိုက္ရမလား။ ဟု ေမးသည့္အခါ ဆရာႀကီးက ကၽြန္ေတာ္ဟာ ခင္ဗ်ားရဲ႕ ဧည့္သည္ပဲ။ အိမ္ရွင္ရဲ႕ အေျခအေနဟာ ဧည့္သည္ရဲ႕ အေျခအေနပဲ။ အိမ္ရွင္အငတ္ေနရင္ ဧည့္သည္လည္း အငတ္ေနရမွာေပ့ါ။ ဟု ဆိုကာ ဘာမွမစားဘဲ အငတ္ေနေလေတာ့၏။

 ဧည့္သည္အတြက္ ပို႔လိုက္သည့္ထမင္း အျခားသူကို မေကၽြးပိုင္ 
၂၅။ အာလင္မ္ပညာရွင္တပါးလည္းျဖစ္၊ အေၾကာက္တရားလက္ကိုင္ထားသူ သပ္က္ဝါရွင္လည္း ျဖစ္သူတစ္ဦးသည္ ထာနဝီသခင္ထံတြင္ ဧည့္သည္အျဖစ္ လာေရာက္တည္းခိုေနေလသည္။ တစ္ရက္တြင္ အဆိုပါဧည့္သည္စားသံုးရန္အတြက္ ဆရာႀကီးအိမ္မွ ထမင္းပို႔လိုက္ရာ ဧည့္သည္ပညာရွင္က မိမိႏွင့္အတူ အျခားသူတစ္ဦးကိုလည္း ထမင္းေကၽြးေမြးေလေတာ့သည္။ ဧည့္သည္အေနျဖင့္ ဤသို႔ ဧည့္သည္မဟုတ္သူအား ေကၽြးပိုင္ခြင့္မရွိသည္ကို အဆုိပါအာလင္မ္က ဂရုမမူေပ။ လူ႔အသုိင္းအဝိုင္းတြင္ ဤသို႔ျပဳမူသည္ကို အျပစ္ဟူ၍ပင္ မယူဆေတာ့ေခ်။ ဆရာႀကီး၏ တပည့္က အဆိုပါအာလင္မ္အား ဤကိစၥမွာ ရွရီအသ္ႏွင့္ ဆန္႔က်င့္မေနဘူးလားဟု ေမး၍ သတိေပးသည့္အခါတြင္လည္း ၎အာလင္မ္က ဂရုမစိုက္ဘဲ ငါကုိယ္တိုင္ ဆရာႀကီးရဲ႕ သေဘာထားကို ေမးၾကည့္ဦးမည္ ဟု ေျပာလိုက္ေလသည္။ ဆရာႀကီးက ဤအေၾကာင္းကို သိထားသျဖင့္ ၎အာလင္မ္၏ အေမးကို ေစာင့္ၾကည့္ေနေသာ္လည္း ၎က မေမးလာသျဖင့္ ဆရာႀကီးကိုယ္တိုင္ကပင္ အစျပဳေမးကာ ဆံုးမစကားေျပာခဲ့ရေလသည္။
(ဤအေၾကာင္းအရာမွာ အာလင္မ္ပညာရွင္ေကာင္းတစ္ေယာက္၏ ျဖစ္ရပ္ျဖစ္၏။ အာလင္မ္ပညာရွင္မဟုတ္သူ သာမာန္ပုဂၢဳိလ္မ်ား၏ အေျခအေနကား စဥ္းစားေနစရာ မလိုေတာ့။ ရိုးရိုးသာမာန္ လူတန္းစားမ်ား၏ ဘာသာေရးကိုင္း႐ႈိင္းမႈ၊ မိမိကုိယ္မိမိ ပဲ့ျပင္မႈ၊ တည့္မတ္မႈအတြက္ ဘယ္မွာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ထားႏိုင္ေတာ့မည္နည္း။)
--------။--------။--------
အလ္မုဖီးဒ္
ရွအ္ဗာန္/ ၂၆/ ေယာင္မုလ္အဟဒ္/ ဟစ္ဂ်္ရီ ၁၄၃၆

(မုဖ္သီႏူးရ္မိုဟမၼဒ္ဆြာဟိဗ္ ဘာသာျပန္ေသာ အစၥလာမ္ႏွင့္ လူမႈဆက္ဆံေရး စာအုပ္မွ ကူးယူတင္ဆက္သည္။ အထက္ပါ အေၾကာင္းအရာမ်ားကို ကူးယူသူမ်ားအေနျဖင့္ အေၾကာင္းအရာ အစမွ အဆံုးအထိ ကူးယူျပီး အလ္မုဖီးဒ္မွ ကူးယူေၾကာင္း ထည့္သြင္း ေဖာ္ျပပါ။ မူလ စာေရးသူႏွင့္ ဘာသာျပန္ဆိုသူအပါအဝင္ အလ္မုဖီးဒ္၏ စာမ်က္ႏွာလင့္ခ္တို႔ကိုပါ ပူးတြဲ ေဖာ္ျပပါ။ တျခားပံုစံ လံုးဝခြင့္မျပဳပါ။ တဝက္တပ်က္ လိုသေလာက္ကူးယူးကာ ကိုယ္ပိုင္အမည္တပ္ျခင္း၊ ကုိယ္တုိင္ေရးသေယာင္ ပံုစံလုပ္ေဆာင္ျခင္းမ်ားကုိ ေတြ႕ရွိေနပါသည္။ ထိုသူတို႔သည္ မိမိကိုယ္တိုင္လုပ္ေဆာင္ျခင္းမရွိသည့္အရာကို ဟန္ေဆာင္ထားသျဖင့္ လိမ္လည္သူမ်ား၊ အမာနသ္ကို အလြဲသံုးသူမ်ားသာ ျဖစ္သည္။ ဒီးန္ျပန္႔ပြားလိုလွ်င္ မွန္ကန္သည့္နည္းလမ္းျဖင့္ ျဖန္႔ခ်ိပါ။)
အလ္မုဖီးဒ္ Link မ်ား
Website: http://aaitee.blogspot.com
Facebook: http://www.facebook.com/almufeed.mm
Email: haroonrangoni@gmail.com
google တြင္ရွာရန္ “ အလ္မုဖီးဒ္ ” ဟု ျမန္မာလိုရိုက္၍ရွာပါ။
မိမိဖုန္းထဲတြင္ ျပန္လည္ဖတ္ရႈရန္ သိမ္းထားလိုပါက Simple Islam.apk ဖုိင္ကို ေဒါင္းလုတ္ဆြဲျပီး Install လုပ္ထားပါ။