ဧည့္သည္ႏွင့္ စပ္လ်ဥ္းသည့္ စည္းကမ္းခ်က္မ်ား

၁။ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ထံ ဧည့္သည္အျဖစ္ ေရာက္ရွိသည့္အခါ စားေသာက္ၿပီး၍ ျဖစ္ေစ၊ ရိုဇဟ္ဥပုသ္ ေစာင့္ထိန္းထားျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္ေစ အေၾကာင့္တစ္ခုခုေၾကာင့္ စားရန္ ဆႏၵမရွိပါက မိမိထမင္းစားမည္မဟုတ္ေၾကာင္းကို အိမ္ရွင္အား ခ်က္ျခင္း အသိေပးရမည္။ ယင္းသို႔ ႀကိဳတင္အသိမေပးဘဲေနပါက အိမ္ရွင္သည္ ဧည့္သည္ မိမိထံတြင္ စားသံုးမည္ဟူေသာအထင္ျဖင့္ ထမင္းဟင္းမ်ား ခ်က္ျပဳတ္လိမ့္မည္။ ခ်က္ျပဳတ္ၿပီးကာမွ မိမိမစားလိုေၾကာင္း အသိေပးလွ်င္ ခ်က္ထားသည္မ်ား အလဟႆျဖစ္ရံုမက ဒုကၡခံရက်ဳိးလည္း နပ္မည္မဟုတ္သျဖင့္ အိမ္ရွင္မွာ စိတ္ဆင္းရဲလိမ့္မည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဤအခ်က္ကို ဂရုစိုက္သင့္သည္။
၂။ မိမိတည္းခိုေနသည့္အိမ္မွ တစ္ေနရာသို႔ သြားေရာက္လည္ပတ္သည့္အခါ အိမ္ရွင္အား မိမိမည္သည့္ေနရာသို႔သြားသည္ကို အသိေပးကာ သြားရမည္။ သို႔မဟုတ္က ထမင္းစားခ်ိန္တြင္ အိမ္ရွင္အဖို႔ ၎အားလိုက္လံရွာေဖြျခင္းျဖင့္ ဒုကၡေရာက္လိမ့္မည္။
၃။ ဧည့္သည္သည္ မိမိတည္းခိုေနသည့္ အိမ္ရွင္အား အသိေပးျခင္းမရွိဘဲျဖစ္ေစ၊ အိမ္ရွင္၏ ခြင့္ျပဳခ်က္ရယူျခင္းမရွိဘဲျဖစ္ေစ တစ္ဦးတစ္ေယာက္၏ ဒအ္ဝသ္ထမင္းစားဖိတ္ျခင္းကို လက္ခံျခင္းမျပဳရ။

၄။ ဧည့္သည္သည္ မိမိေရာက္ရွိေနသည့္ ေဒသရွိ စီမံခန္႔ခြဲျခင္းဆိုင္ရာ အမႈကိစၥမ်ားကို ဝင္ေရာက္စြက္ဖက္ျခင္း မျပဳရေပ။ အကယ္၍ အိမ္ရွင္က စီမံခန္႔ခြဲမႈဆုိင္ရာ ကိစၥရပ္တစ္ခုခုကို စီမံလုပ္ေဆာင္ရန္ တာဝန္ေပးအပ္ပါက အေၾကာင္းမဟုတ္ေပ။
၅။ ဧည့္သည္သည္ အခ်ည္းအႏွီးလုပ္ရပ္မ်ားကို မလုပ္အပ္။ ဧည့္သည္တစ္ဦးသည္ အျခားဧည့္သည္တစ္ဦးဦးအား "ထမင္းခူးၿပီးၿပီ" "ထမင္းအဆင္သင့္ျဖစ္ၿပီ" ဟူ၍ ေျပာျခင္းမွာ ဧည့္သည္ဝတၱရားမဟုတ္သည့္အတြက္ ဤသို႔ေျပာဆိုဖိတ္ေခၚျခင္းမွာ အခ်ည္းအႏွီးလုပ္ရပ္ပင္ ျဖစ္၏။
၆။ ဧည့္သည္သည္ မိမိေရွာင္ၾကဥ္သည့္ အစားစာ (ဥပမာ - အစပ္၊ အငန္မစား) ကို မိမိတည္းခိုသည့္အိမ္သို႔ ေရာက္လွ်င္ေရာက္ခ်င္း အိမ္ရွင္အား အသိေပးရမည္။ အခ်ဳိ႕သူမ်ားသည္ ထမင္းဟင္းမ်ား ခူးခပ္ၿပီးကာမွ ဟိုဟာမစားႏိုင္၊ သည္ဟာမစားႏိုင္ စသည္ျဖင့္ ဟန္လုပ္ၾကသည္ကို ေတြ႕ရတတ္သည္။ ဤသို႔မျပဳအပ္ေပ။
၇။ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ထံ ဧည့္သည္အျဖစ္သြားသည့္အခါ အိမ္ရွင္ထံမွ မည္သည့္အရာကိုမွ မေတာင္းဆိုရ။ ရံဖန္ရံခါ ဧည့္သည္ေတာင္းသည့္ အရာဝတၳဳမွာ တန္ဖိုးမႀကီးေသာ္ျငားလည္း အိမ္ရွင္ထံတြင္ မရွိေသာေၾကာင့္ အိမ္ရွင္က မေပးႏုိင္၊ မျဖည့္ဆည္းႏိုင္သည့္အေပၚ အေၾကာင္းမဲ့ အိမ္ရွင္က အရွက္ရတတ္သည္။
၈။ ဧည့္သည္သည္ အိမ္ရွင္ထံ ထမင္းစားၿပီး ဝမ္းဗိုက္ျပည့္သြားပါက မုန္႔၊ ထမင္းအနည္းငယ္ႏွင့္ ဟင္းအနည္းငယ္တို႔ကို ခ်န္ထားခဲ့သင့္၏။ အကယ္၍ ဗိုက္ျပည့္သြားပါလ်က္ ကုန္စင္ေအာင္စားသံုးလိုက္ပါက အိမ္ရွင္က ဧည့္သည္အတြက္ ထမင္း၊ မုန္႔၊ ဟင္းမ်ား ဧည့္ခံသည္မွာ နည္းသြားသည္ဟု ထင္ျမင္ကာ ရွက္ကိုးရွက္ကန္းျဖစ္လိမ့္မည္။
၉။ တစ္ဦးဦးသည္ အျခားသူတစ္ဦး၏ အိမ္သို႔ ထမင္းစားဖိတ္ထား၍ သြားေနသည့္အခါမ်ဳိးတြင္ ထိုသူႏွင့္အတူ ၎သြားမည့္အိမ္နားအထိ လိုက္မသြားသင့္ေပ။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ အိမ္နားေရာက္သည့္အခါ ထမင္းစားဖိတ္သူအိမ္ရွင္က မိမိအားလည္း မသင့္ေလ်ာ္သျဖင့္ မေခၚခ်င္ေခၚခ်င္ အတူထမင္းေခၚစားေပလိမ့္မည္။ အခ်ဳိ႕က အားနားပါးနား လက္ခံတတ္ၾကၿပီး အခ်ဳိ႕က လက္မခံတတ္ၾကေပ။ လက္ခံသူမ်ားသည္ အိမ္ရွင္၏ အမွန္တကယ္ ေက်ေက်နပ္နပ္ႏွင့္ ေကၽြးသည့္ထမင္းကို စားရျခင္းမဟုတ္ေပ။ လက္မခံဘဲ ျငင္းပယ္ခဲ့သူမ်ား၏ အျပဳအမူေၾကာင့္ အိမ္ရွင္ျဖစ္သူမွာ ရွက္အမ္းအမ္း ျဖစ္ရတတ္သည္။ မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစ သူတပါး မိမိေၾကာင့္ဒုကၡျဖစ္ရျခင္းကို အထူးဆင္ျခင္သင့္ေပသည္။
၁ဝ။ တစ္ေနရာရာေရာက္၍ ၎ေနရာရွိ အိမ္ရွင္သူေတာ္စင္တစ္ပါးထံမွ မိမိလိုလားသည့္ အရာဝတၳဳတစ္ခုခုကို ေတာင္းယူရန္လိုအပ္ပါက (ဥပမာ- သူေတာ္စင္ထံမွ အျမတ္တႏိုးအေနျဖင့္ ဗရ္ကသ္မဂၤလာႏွင့္ ျပည့္စံုသည့္ပစၥည္းတစ္ခုခုကို ရယူလိုလွ်င္) အေျခအေနကို သံုးသပ္၍ မိမိရယူလိုသည့္ပစၥည္းကို အဆင္သင့္ျပဳလုပ္ေပးလိုက္ႏိုင္သည့္ အခ်ိန္ရရွိေစရန္ ႀကိဳတင္ေျပာျပရမည္။ အခ်ဳိ႕ေသာသူတို႔သည္ တစ္ခ်ိန္လံုးႏႈတ္ဆိတ္ေနၿပီး မိမိျပန္ကာနီးအခ်ိန္ေရာက္သည့္အခါမွာ ေျပာျပသည့္အတြက္ အခ်ိန္နည္းေနေသာေၾကာင့္ သူေတာ္စင္မွာ အက်ပ္အတည္းႏွင့္ ရင္ဆိုင္ရတတ္သည္။ ဧည့္သည္လိုလားသည့္ပစၥည္းမွာ အသင့္အေနအထားတြင္ မရွိသျဖင့္ ေပးလိုက္ခ်င္လ်က္ မေပးလိုက္ႏိုင္သျဖင့္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရတတ္သည္။ ဤသို႔ သူတပါးအား အက်ပ္အတည္းျဖစ္ေစျခင္းမွာ မေကာင္းေပ။ တဖန္ သူေတာ္စင္တစ္ပါးပါးထံမွ ၎၏သံုးၿပီးပစၥည္းတခုခုကို ဗရ္ကသ္လိုလား၍ ေတာင္းဆိုသည့္အခါ ဂရုျပဳသင့္သည္မွာ အဆိုပါပစၥည္းသည္ အမွန္တကယ္ သူေတာ္စင္အသံုးမလိုေတာ့သည့္ ပစၥည္းမ်ဳိးျဖစ္ရမည္။ အေကာင္းဆံုးႏွင့္ အလြယ္ကူဆံုးနည္းလမ္းမွာကား သူေတာ္စင္ထံမွ ဗရ္ကသ္ရယူလိုပါက ပစၥည္းတစံုတရာ မေတာင္းခံဘဲ မိမိပိုင္ပစၥည္းကို သူေတာ္စင္ထံေပး၍ အသံုးျပဳေစၿပီး သူေတာ္စင္သံုးစြဲၿပီးကာမွ ဗရ္ကသ္ရရွိရန္ ျပန္ယူသင့္ေပသည္။ ဤသို႔ျပန္လည္ရယူမည့္အေၾကာင္းကိုလည္း သူေတာ္စင္အား ၾကိဳတင္ေျပာျပထားသင့္သည္။

 ဧည့္သည္ဝတၱရား 
၁၁။ ရက္ေရာသူတစ္ဦးဦးက ထမင္းစာဖိတ္၍ ထမင္းဝုိင္းတြင္ အစာအစားအမ်ဳိးမ်ဳိး ခင္းက်င္းထားပါက ဧည့္သည္အေနျဖင့္ မိမိႏွင့္မတည့္သည့္အစားအစာ၊ ဆရာဝန္က မစားသင့္ဟု တားျမစ္ထားသည့္အစာမွလြဲ၍ က်န္အစားအစာမ်ားကို စားသံုးရမည္။
၁၂။ ထမင္းဝိုင္းတြင္ အေတြးနက္႐ႈိင္းေစမည့္၊ ခက္ခဲနက္နဲၿပီး ေတြးေတားစဥ္းစားရမည့္ စကားမ်ဳိးကို မဆိုသင့္ေပ။ စိတ္လက္ေပါ့ပါးေစမည့္ စကားမ်ဳိးကိုသာ ဆိုသင့္သည္။ အေၾကာင္းကား နက္နဲခက္ခဲသည့္စကားမ်ဳိးကို စတင္လိုက္ပါက ထမင္းစားသည့္ အရသာ ေပ်ာက္ရတတ္သည္။ အစားဘက္သို႔ အာရံုမေရာက္ေတာ့ဘဲ အဆိုပါစကားကို ေတြးေတာစဥ္းစားေနရသျဖင့္ အာရံုေျပာင္းသြားတတ္သည္။ ဤသို႔ ခက္ခဲနက္နဲသည့္စကားမ်ဳိးကို တစ္ဦးတေယာက္ေျပာလာပါက ယင္းဘက္သို႔ နားမစြင့္သင့္။ နားစြင့္ကာ အာရံုစူးစိုက္နားေထာင္လွ်င္ ထမင္းျမိန္ေတာ့မည္ မဟုတ္ေခ်။
၁၃။ ဧည့္သည္စားသံုးရန္ ခင္းက်င္းထားသည့္ ထမင္းဝိုင္းမွ အစားအစာမ်ားကို တစ္ဦးတစ္ေယာက္ လာေရာက္ေတာင္းခံပါက ဧည့္သည္အေနျဖင့္ လာေရာက္ေတာင္းရမ္းသူကို ေပးကမ္းပိုင္ခြင့္မရွိေခ်။
၁၄။ စားဖြယ္ရာတစ္ခုခုကို ပန္းကန္တြင္ထည့္၍ ေပးပို႔လာသည့္အခါ ယင္းစားဖြယ္ရာကို မိမိပန္းကန္တြင္ ေျပာင္းထည့္၍ စားသံုးရမည္။ စားဖြယ္ရာေပးပို႔လာသည့္ပန္းကန္ျဖင့္ မစားသံုးပိုင္ေခ်။ သုိ႔ေသာ္ စားဖြယ္ရာကို အျခားပန္းကန္တခုခုတြင္ ေျပာင္းထည့္လိုက္ပါက အရသာ အဆင္းသ႑ာန္ေျပာင္းလဲသြားႏိုင္ပါက ယင္းပန္းကန္ျဖင့္ပင္ စားေသာက္ပိုင္၏။
၁၅။ စားဝိုင္းတစ္ခုတည္း၌ စားသံုးၾကစဥ္ ထမင္း သို႔မဟုတ္ ဟင္းတစံုတရာ ကုန္သြားလွ်င္ ဧည့္သည္က မိမိ၏ေရွ႕တြင္ရွိသည့္ ထမင္း၊ ဟင္း တစံုတရာကို လိုအပ္သည့္ဘက္သို႔ ေရႊ႕ေျပာင္းေပးခြင့္ရွိ၏။ သို႔ရာတြင္ အျခားစားဝိုင္းမ်ားတြင္ ထမင္း၊ ဟင္း စသည့္အရာတခုခု ျပတ္လပ္သည္ကို သိ၍ ဧည့္သည္အေနျဖင့္ မိမိေရွ႕ရွိ ထမင္း၊ ဟင္းစသည္တို႔ကို ေရႊ႕ေျပာင္းမေပးပိုင္ေပ။
၁၆။ အလုပ္ကိစၥတစ္ခုခုျဖင့္သြားရင္း ႀကံဳႀကိဳက္သျဖင့္ မိမိ၏မိတ္ေဆြတစ္ဦးထံ ဝင္ေရာက္ခဲ့ေသာ္ ေရာက္လွ်င္ေရာက္ခ်င္း မိတ္ေဆြျဖစ္သူအား မိမိအလုပ္တစ္ခုျဖင့္ တစ္ေနရာသို႔ လာေရာက္ရင္း လမ္းႀကံဳ၍ ဝင္လာေၾကာင္းကို ဦးစြာေျပာလိုက္သင့္သည္။ သို႔မဟုတ္က အဆိုပါမိတ္ေဆြက သင္သည္ ၎ထံသို႔ တကူးတကလာသည္ဟု ထင္မွတ္ကာ ၎လုပ္လက္စအလုပ္ကို စြန္႔လႊတ္၍ ဧည့္ဝတ္ျပဳေနရေပလိမ့္မည္။ ထိုသို႔ ဧည့္ဝတ္ျပဳရသည့္အတြက္ ၎၏အလုပ္ကို ဖ်က္ရတတ္သည္။
၁၇။ ဧည့္သည္သည္ မိမိ၏တစ္ေနတာ အေလ့အထမ်ား (ဥပမာ- မည္သည့္အခ်ိန္ ေရခ်ဳိးတတ္သည္။ ထမင္းစားတတ္သည္။ မည္သည့္အခ်ိန္၌ မည္သည့္အလုပ္ကို လုပ္သည္) ကို ႀကိဳတင္၍ အိမ္ရွင္အား ေျပာျပထားသင့္သည္။ ထမင္းစားပြဲေရွ႕ေရာက္မွ မိမိ၏ထမင္းစားခ်ိန္ စသည္တို႔ကို ေျပာျခင္းမွာ လူမႈေရးနားမလည္ျခင္း၊ လူမႈေရးကို ဆန္႔က်င္ျခင္း ျဖစ္ရံုမက အိမ္ရွင္လည္း ဒုကၡေရာက္ရတတ္သည္။
၁၈။ အိမ္ရွင္က ဧည့္သည္စားရန္ ကြမ္းယာပို႔လိုက္ပါက ဧည့္သည္သည္ မိမိကုိယ္တိုင္ စားသံုးႏိုင္ေသာ္လည္း မိမိအနီးရွိ အျခားသူမ်ားကို မေကၽြးပိုင္ေခ်။ အျခားသူမ်ားအတြက္ အိမ္ရွင္ထံသို႔ ကြမ္းယာေတာင္းဆိုျခင္းလည္း မျပဳပိုင္ေပ။ ရံဖန္ရံခါ ဤသို႔ေသာအျပဳအမူမ်ားေၾကာင့္ အိမ္ရွင္စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ရတတ္သည္။
၁၉။ အႀကီးအကဲမ်ား၊ အာလင္မ္ပညာရွင္မ်ား အထူးဂရုျပဳရမည့္အခ်က္မွာ မိမိႏွင့္အတူ အျခားသူမ်ားကို အတူေခၚသြားျခင္းျဖင့္ အိမ္ရွင္အတြက္ ခက္ခဲေအာင္မျပဳရေပ။ ယေန႔မ်က္ေမွာက္ကာလတြင္ ပစၥည္းဥစၥာႏွင့္စပ္လ်ဥ္း၍ ဆင္ျခင္တံုတရားနည္းပါးသျဖင့္ လူမႈဆက္ဆံေရးပ်က္ျပားေနသည္ကုိ ေတြ႕ၾကရေပမည္။

 ဧည့္သည္တို႔ သတိခ်ပ္စရာ 
၂ဝ။ ဧည့္သည္တစ္ေယာက္ အိမ္ရွင္၏အိမ္ေဖာ္အား ေရယူခဲ့ ဟူ၍ အာဏာသံပါပါ ေရေတာင္းလိုက္သည္ကုိ ဆရာႀကီးကၾကားသျဖင့္ မိန္႔ၾကားသည္မွာ အာဏာသံပါပါ ေဖာ္ျပပါအတိုင္း ေရေတာင္းသည္မွာ လူမႈဆက္ဆံေရးဆိုင္ရာ စည္းကမ္းႏွင့္ မညီေပ။ အကယ္၍လိုအပ္သျဖင့္ အိမ္ေဖၚထံ ေရေတာင္းလိုပါကလည္း ေက်းဇူးျပဳ၍ ေရအနည္းငယ္ေလာက္ ယူလာေပးပါ ဟု ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်းေတာင္းရမည္။

 အရာရာတြင္ ဝိရိယရွိဖို႔လို 
၂၁။ ဧည့္သည္တစ္ေယာက္သည္ အိရွာစြလားသ္အျပီး ညဘက္ေအးသျဖင့္ ၿခံဳရန္ တစ္ေနရာမွ ဂြမ္းကပ္ယူဖို႔သြားလိုေၾကာင္း ဆရာႀကီးထံခြင့္ပန္သည့္အခါ ဆရာႀကီးက ဧည့္သည္အား ခင္ဗ်ား ဂြမ္းကပ္ယူၿပီး ျပန္ေရာက္လာလို႔ တံခါးေခါက္ၿပီး ႏႈိးလွ်င္ အိပ္စက္အနားယူေနတဲ့ ဧည့္သည္အားလံုး ႏိုးကုန္ၿပီး ဒုကၡေရာက္ၾကမွာေပါ့ ဟုဆိုကာ အဆိုပါဧည့္သည္ၿခံဳရန္ ေစာင္ေပးၿပီး မိတ္ေဆြက ဂြမ္းကပ္သြားယူဖို႔ တစ္ေနကုန္ မစဥ္းစားမိဘူးလား။ အခု အားလံုးအိပ္ခါနီးက်မွ သတိရသကိုး။ ဒီကိစၥအေရးႀကီးတယ္ဆိုရင္ ေစာေစာက သြားယူထားမွေပါ့။ အလုပ္တိုင္းအတြက္ သတိရွိသင့္တယ္ဟု ဆံုးမေလသည္။

 ေခတ္သစ္လူမႈဆက္ဆံေရးစနစ္ 
၂၂။ ယခုေခတ္တြင္ လူမႈဆက္ဆံေရးစနစ္မွာ အသစ္ျဖစ္၍ ေနေပၿပီ။ အကယ္၍ စီစဥ္မႈလြယ္ကူေစရန္ သေဘာျဖင့္ ဧည့္သည္အား ေန႔ရက္ မည္မွ်တည္းခိုမည္။ မည္သည့္ေန႔ရက္တြင္ ျပန္မည္နည္းဟု ေမးလွ်င္ ဤသို႔ေမးျမန္းျခင္းကုိ မေကာင္းေျပာၾက၊ မေကာင္းျမင္ၾကေပသည္။ ထိုနည္းတူပင္ အခ်ဳိ႕ေသာဧည့္သည္မ်ားသည္ အိမ္ရွင္အား အသိမေပးဘဲ မိမိဘာသာ မိမိတို႔ ထမင္းအစီအစဥ္ လုပ္တတ္ၾကေပသည္။ တဖက္တြင္ အိမ္ရွင္ကလည္း ဧည့္သည္ မိမိတို႔ထံတြင္ ထမင္းစားလိမ့္မည္ဟူသည့္အထင္ျဖင့္ အစီအစဥ္ျပဳလုပ္ထားသည္။ ထမင္းစားခ်ိန္ေရာက္မွ ဧည့္သည္က မိမိတို႔ဘာသာမိမိတို႔ စီစဥ္ၿပီးျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာၾကသည့္အခါ အိမ္ရွင္၏ ပင္ပန္းၾကီးစြာ ခ်က္ျပဳထားျခင္းတို႔မွာ သဲထဲေရသြန္ျဖစ္ၿပီး အိမ္ရွင္စိတ္ဆင္းရဲရသည္။ ထိုနည္းတူပင္ ဧည့္သည္တစ္ဦးသည္ ဆရာႀကီးထံလာေရာက္ၿပီး မိမိႏွင့္အတူ ထမင္းပါလာေၾကာင္း ႀကိဳတင္မေျပာထားဘဲ ဆရာႀကီးက ထမင္းစီစဥ္ၿပီးမွာ မိမိထံပါလာေသာ ထမင္းထုပ္ကို ျဖည္ကာစားသည့္အခါ ဆရာႀကီးက ထမင္းထုပ္ မိမိႏွင့္အတူယူလာေၾကာင္း ဘာျဖစ္လို႔ ၾကိဳတင္မေျပာရသလဲ။ ခုေတာ့ ကၽြႏ္ုပ္တို႔က ခင္ဗ်ားႀကိဳတင္မေျပာလို႔ ခင္ဗ်ားအတြက္ ထမင္းစီစဥ္ရတာ ပင္ပန္းရတယ္၊ စိတ္ဆင္းရဲရတယ္။ ခင္ဗ်ားထမင္းထုပ္ကို ဒီမွာမစားဘဲ အျခားတစ္ေနရာရာမွာ သြားစားပါ ဟု ေျပာခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္ ဆရာႀကီးက သင္ခန္းစာအျဖစ္ ေအာက္ပါအတိုင္း ေျပာျပေလသည္။

ကၽြန္ေတာ္ ခရီးထြက္ရင္း စဟာရန္ပူးရ္ၿမိဳ႕သို႔ေရာက္ၿပီး ရက္အနည္းငယ္ တည္းခိုရမည့္အခါ ထမင္းခ်ိန္မေရာက္မီ ႀကိဳတင္၍ ကၽြန္ေတာ္တို႔ မည္သည့္အေနရာ မည္သည့္အိမ္တြင္ ထမင္းစားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း သို႔မဟုတ္ မိမိႏွင့္အတူ ထမင္း ဟင္းမ်ား ပါလာပါကလည္း မိမိတို႔ႏွင့္အတူ ထမင္းဟင္းမ်ား ပါလာေၾကာင္း အိမ္ရွင္ကို အသိေပးလိုက္သည္။ သို႔မဟုတ္ ခ်က္ျပဳ၍ ယူလာခဲ့သည့္ ထမင္းဟင္းတို႔ကို အိမ္ရွင္ထံသုိ႔ ပို႔ေပးလိုက္ၿပီး ကၽြႏ္ုပ္တို႔ ယူေဆာင္လာသည့္ ထမင္းဟင္းတို႔ကို အိမ္ရွင္တို႔စားသံုးၾကရန္ႏွင့္ အိမ္ရွင္တို႔ ခ်က္ထားသည့္ ထမင္းဟင္းမ်ားကို ကၽြႏ္ုပ္တို႔ထံသို႔ ပို႔ေပးႏိုင္ေၾကာင္း သို႔မဟုတ္လွ်င္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ ယူေဆာင္လာသည့္ ထမင္းဟင္းႏွင့္ အိမ္ရွင္တို႔၏ ထမင္းဟင္းမ်ားကို ေပါင္းစပ္လ်က္ တေပ်ာ္တပါး စားၾကရန္ျဖစ္ေၾကာင္း အိမ္ရွင္ထံသုိ႔ ႀကိဳတင္အေၾကာင္းၾကားထားလိုက္သည္။ ဧည့္သည္အတြက္ အခ်ိန္တိုတိုအတြင္း ထမင္း၊ ဟင္းစီမံရသည့္ ဒုကၡမွကင္းေဝး၊ အိမ္ရွင္ထံသို႔ ဧည့္သည္ယူေဆာင္လာသည့္ ထမင္း ဟင္းလ်ာတို႔ေၾကာင့္ အိမ္ရွင္တို႔ကို မထိခိုက္မနစ္နာေစဘဲ ဤသို႔ ထမင္းလက္ဆံုၾကသည့္အတြက္ ပို၍ပင္ ေပ်ာ္ရႊင္ပီတိျဖစ္ၾကရသည္။ ထို႔ျပင္ အိမ္ရွင္တို႔ခ်က္ျပဳတ္ထားသည့္ အစားအစာမ်ားလည္း အလကား မျဖစ္ေတာ့ေခ်။

 ေမာ္လာနာ မုဇဖၹရ္ဟုစိုင္းန္၏ ရိုးသားသည့္ က်င့္ထံုး 
၂၃။ ေမာ္လာနာမုဇဖၹရ္ဟုစိုင္းန္သခင္ (ရဟမသုလႅာဟိအလိုင္းဟ္)သည္ မိမိေရာက္သည့္ေနရာတိုင္းတြင္ မိမိမည္သူ႔ထံတြင္ တည္းခိုမည္။ ရက္မည္မွ်ၾကာေအာင္ တည္းခိုမည္ကို ႀကိဳတင္ေျပာေလ့ရွိ၏။ တခါက ဆရာႀကီးသည္ ေမာ္လာနာရရွီးဒ္အဟ္မဒ္ ဂန္ဂိုဟီသခင္ထံတြင္ တည္းခိုေနစဥ္ နံနက္မိုးလင္းသည့္အခါ ဆရာႀကီးက အိမ္ရွင္ျဖစ္သူ ဂန္ဂိုဟီသခင္အား ရိုးသားစြာေျပာဆိုေလသည္။ ကၽြႏ္ုပ္ ရာမ္ပူးရ္ၿမိဳ႕သို႔ ခရီးေစာေစာထြက္စရာရွိတယ္။ မိုးလင္းစာခ်က္ျပဳတ္ရာတြင္ ၾကာရွည္မည္ဆိုပါက ကၽြႏ္ုပ္ခရီးဖင့္လိမ့္မယ္။ ညက ထမင္း ဟင္းမ်ားက်န္ခဲ့လွ်င္ အထူးတလည္ ခ်က္ျပဳတ္မေနေတာ့ဘဲ မေန႔ညက ထမင္းက်န္ ဟင္းက်န္ကိုသာ ထည့္ေပးလိုက္ေတာ့ ဟု ေျပာဆိုၿပီး ဂန္ဂိုဟီးသခင္ထံမွ မတ္ပဲဟင္းႏွင့္ မုန္႔တု႔ိကုိယူ၍ ထြက္ခြာသြားေလေတာ့သည္။ ရာမ္ပူးရ္ၿမိဳ႕သုိ႔ေရာက္ေသာအခါ ဟကီးမ္ဇိြယာအုဒ္ဒီးန္ဆိုသူအား ေမာ္လာနာဂန္ဂိုဟီေကာင္းေၾကာင္းကို ေျပာေသာအခါ ဟကီးမ္ႀကီးက မည္သည့္အတြက္ေကာင္းေၾကာင္းကို ေမးရာ မေန႔ညက ထမင္းက်န္ ဟင္းက်န္တို႔ကို ယူလာခိုင္းသျဖင့္ ယူလာေသာေၾကာင့္ ေကာင္းမြန္သူျဖစ္ရေၾကာင္းကုိ ရုိးသားပြင္းလင္းစြာ ေျပာျပေလသည္။
(ေဖၚျပပါျဖစ္စဥ္အရ သိရသည္မွာ ေရွးက ပုဂၢဳိလ္တို႔သည္ အခ်င္းခ်င္းရုိးသားပြင့္လင္းစြာဆက္ဆံၾကသျဖင့္ အစစ အဆင္ေျပလြယ္ကူမႈ ရွိၾကသည္မွာ ေပၚလြင္ေပသည္။)

 ေမာ္လာနာရရွီးဒ္အဟ္မဒ္ ဂန္ဂိုဟီ၏ အိမ္ရွင္အား ေထာက္ထားပံု 
၂၄။ တခါက ေမာ္လာနာရရွီးဒ္အဟ္မဒ္ ဂန္ဂိုဟီသည္ ေမာ္လာနာယအ္ကူးဗ္ နာေနာင္သဝီ၏ သားျဖစ္သူ ဟကီးမ္မုအီႏြဒ္ဒီးန္သခင္ထံ ဧည့္သည္အျဖစ္ ေရာက္လာခဲ့၏။ ဆရာႀကီးႏွင့္ အိမ္ရွင္ျဖစ္သူတို႔မွာ အလြန္ရင္းႏွီးသူမ်ား ျဖစ္ၾကေလသည္။ ကံအားေလ်ာ္စြာ ၎ေန႔တြင္ အိမ္ရွင္ထံတြင္ ဘာမွစားစရာလည္း မရွိ။ ခ်က္စရာ ဆန္၊ ဂ်ဳံ စသည့္ပစၥည္းမ်ားလည္း မရွိသျဖင့္ အိမ္ရွင္ျဖစ္သူက ဆရာႀကီးအား ေတာင္းပန္ရင္း စကားဆိုသည္မွာ ဒီေန႔ ကၽြန္ေတာ့္အိမ္မွာ ဘာမွစားစရာမရွိတဲ့အတြက္ ဘာမွမစားဘဲ ေနရမဲ့ေန႔ပဲ။ ဆရာႀကီး ဒီမွာရွိေၾကာင္း ဒီအရပ္ေဒသမွာ ရွိတဲ့သူေတြကို ေျပာျပလိုက္ရင္ ဆရာႀကီးကုိ တစ္ေယာက္ေယာက္ အိမ္ကိုဖိတ္ၿပီး ေကၽြးေမြးျပဳစုမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီသူေတြဟာ ဆရာႀကီးကို အရင္ကလည္း ေကၽြးေမြးခဲ့ၾကဖူးတယ္။ ဒီေတာ့ ဆရာႀကီးကုိ တစ္ေယာက္ေယာက္က ေကၽြးေမြးလိုတဲ့ဆႏၵရွိလွ်င္ အဲဒီ့ပုဂၢဳိလ္ရဲ႕ ဆႏၵအရ ဒအ္ဝသ္ေပးျခင္းကို လက္ခံလိုက္ရမလား။ ဟု ေမးသည့္အခါ ဆရာႀကီးက ကၽြန္ေတာ္ဟာ ခင္ဗ်ားရဲ႕ ဧည့္သည္ပဲ။ အိမ္ရွင္ရဲ႕ အေျခအေနဟာ ဧည့္သည္ရဲ႕ အေျခအေနပဲ။ အိမ္ရွင္အငတ္ေနရင္ ဧည့္သည္လည္း အငတ္ေနရမွာေပ့ါ။ ဟု ဆိုကာ ဘာမွမစားဘဲ အငတ္ေနေလေတာ့၏။

 ဧည့္သည္အတြက္ ပို႔လိုက္သည့္ထမင္း အျခားသူကို မေကၽြးပိုင္ 
၂၅။ အာလင္မ္ပညာရွင္တပါးလည္းျဖစ္၊ အေၾကာက္တရားလက္ကိုင္ထားသူ သပ္က္ဝါရွင္လည္း ျဖစ္သူတစ္ဦးသည္ ထာနဝီသခင္ထံတြင္ ဧည့္သည္အျဖစ္ လာေရာက္တည္းခိုေနေလသည္။ တစ္ရက္တြင္ အဆိုပါဧည့္သည္စားသံုးရန္အတြက္ ဆရာႀကီးအိမ္မွ ထမင္းပို႔လိုက္ရာ ဧည့္သည္ပညာရွင္က မိမိႏွင့္အတူ အျခားသူတစ္ဦးကိုလည္း ထမင္းေကၽြးေမြးေလေတာ့သည္။ ဧည့္သည္အေနျဖင့္ ဤသို႔ ဧည့္သည္မဟုတ္သူအား ေကၽြးပိုင္ခြင့္မရွိသည္ကို အဆုိပါအာလင္မ္က ဂရုမမူေပ။ လူ႔အသုိင္းအဝိုင္းတြင္ ဤသို႔ျပဳမူသည္ကို အျပစ္ဟူ၍ပင္ မယူဆေတာ့ေခ်။ ဆရာႀကီး၏ တပည့္က အဆိုပါအာလင္မ္အား ဤကိစၥမွာ ရွရီအသ္ႏွင့္ ဆန္႔က်င့္မေနဘူးလားဟု ေမး၍ သတိေပးသည့္အခါတြင္လည္း ၎အာလင္မ္က ဂရုမစိုက္ဘဲ ငါကုိယ္တိုင္ ဆရာႀကီးရဲ႕ သေဘာထားကို ေမးၾကည့္ဦးမည္ ဟု ေျပာလိုက္ေလသည္။ ဆရာႀကီးက ဤအေၾကာင္းကို သိထားသျဖင့္ ၎အာလင္မ္၏ အေမးကို ေစာင့္ၾကည့္ေနေသာ္လည္း ၎က မေမးလာသျဖင့္ ဆရာႀကီးကိုယ္တိုင္ကပင္ အစျပဳေမးကာ ဆံုးမစကားေျပာခဲ့ရေလသည္။
(ဤအေၾကာင္းအရာမွာ အာလင္မ္ပညာရွင္ေကာင္းတစ္ေယာက္၏ ျဖစ္ရပ္ျဖစ္၏။ အာလင္မ္ပညာရွင္မဟုတ္သူ သာမာန္ပုဂၢဳိလ္မ်ား၏ အေျခအေနကား စဥ္းစားေနစရာ မလိုေတာ့။ ရိုးရိုးသာမာန္ လူတန္းစားမ်ား၏ ဘာသာေရးကိုင္း႐ႈိင္းမႈ၊ မိမိကုိယ္မိမိ ပဲ့ျပင္မႈ၊ တည့္မတ္မႈအတြက္ ဘယ္မွာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ထားႏိုင္ေတာ့မည္နည္း။)
--------။--------။--------
အလ္မုဖီးဒ္
ရွအ္ဗာန္/ ၂၆/ ေယာင္မုလ္အဟဒ္/ ဟစ္ဂ်္ရီ ၁၄၃၆
(မုဖ္သီႏူးရ္မိုဟမၼဒ္ဆြာဟိဗ္ ဘာသာျပန္ေသာ အစၥလာမ္ႏွင့္ လူမႈဆက္ဆံေရး စာအုပ္မွ ကူးယူတင္ဆက္သည္။ အထက္ပါ အေၾကာင္းအရာမ်ားကို ကူးယူသူမ်ားအေနျဖင့္ အေၾကာင္းအရာ အစမွ အဆံုးအထိ ကူးယူျပီး အလ္မုဖီးဒ္မွ ကူးယူေၾကာင္း ထည့္သြင္း ေဖာ္ျပပါ။ မူလ စာေရးသူႏွင့္ ဘာသာျပန္ဆိုသူအပါအဝင္ အလ္မုဖီးဒ္၏ စာမ်က္ႏွာလင့္ခ္တို႔ကိုပါ ပူးတြဲ ေဖာ္ျပပါ။ တျခားပံုစံ လံုးဝခြင့္မျပဳပါ။ တဝက္တပ်က္ လိုသေလာက္ကူးယူးကာ ကိုယ္ပိုင္အမည္တပ္ျခင္း၊ ကုိယ္တုိင္ေရးသေယာင္ ပံုစံလုပ္ေဆာင္ျခင္းမ်ားကုိ ေတြ႕ရွိေနပါသည္။ ထိုသူတို႔သည္ မိမိကိုယ္တိုင္လုပ္ေဆာင္ျခင္းမရွိသည့္အရာကို ဟန္ေဆာင္ထားသျဖင့္ လိမ္လည္သူမ်ား၊ အမာနသ္ကို အလြဲသံုးသူမ်ားသာ ျဖစ္သည္။ ဒီးန္ျပန္႔ပြားလိုလွ်င္ မွန္ကန္သည့္နည္းလမ္းျဖင့္ ျဖန္႔ခ်ိပါ။)
အလ္မုဖီးဒ္ Link မ်ား
Website: http://aaitee.blogspot.com
Facebook: http://www.facebook.com/almufeed.mm
Email: haroonrangoni@gmail.com
google တြင္ရွာရန္ “ အလ္မုဖီးဒ္ ” ဟု ျမန္မာလိုရိုက္၍ရွာပါ။
မိမိဖုန္းထဲတြင္ ျပန္လည္ဖတ္ရႈရန္ သိမ္းထားလိုပါက Simple Islam.apk ဖုိင္ကို ေဒါင္းလုတ္ဆြဲျပီး Install လုပ္ထားပါ။