ပညာမဲ့သည္ အၿမဲစိုးရိမ္ေနရ၏

ပညာဆည္းပူးရန္ လူတိုင္းအေပၚ မည္မွ်အေရးႀကီးေၾကာင္း သိခဲ့ၾကေလၿပီ။ သို႔ျဖစ္ရာ ပညာမဲ့ အသိတရားႏွင့္သုတေခါင္းပါးသူတို႔သည္ စုိးရိမ္မႈတြင္ အၿမဲရွိေနတတ္၏။


အေၾကာင္းကား ပညာမဲ့သည္ ကိစၥတစ္ခုႏွင့္ရင္ဆိုင္ရေသာ္ ပညာေခါင္းပါးမႈေၾကာင့္ စိတ္ထင္ရာ ဇြတ္အတင္းလုပ္ကိုင္တတ္၏။ ထိုသုိ႔ျပဳလုပ္ခဲ့သည္ကိုပင္ မိမိပညာမဲ့ျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္သည္ဟု မယူဆခဲ့ေပ။
ဥပမာ အိမ္ေထာင္ရွင္တစ္ဦးသည္ ဇနီးျဖစ္သူအား ဓမၼတာလာၿပီးေနာက္ ေရခ်ဳိးသန္႔စင္ျခင္းမျပဳမွီ ေပ်ာ္ပါးၿပီးမွ အျပစ္ထိုက္ေၾကာင္းသိရပါသည္ဟုဆိုလွ်င္ ၎သူကို (မအ္ဇူရ္) ခၽြတ္ယြင္းခ်က္ အားနည္းခ်က္ရွိသည္ဟု မဆိုႏိုင္ေပ။

အလားတူ နံနက္အာရံုမတက္မွီ ဓမၼတာရပ္စဲသြားေသာအမ်ဳိးသမီးသည္ အိရွာနမားဇ္ကို ကသြာမျဖည့္ခဲ့လွ်င္ ၎သူမသည္ ဓမၼတာအေၾကာင္းႏွင့္ နမားဇ္၏အဆိုအမိန္႔မ်ားကို သိရွိနားလည္သူဟူ၍ မထင္မွတ္အပ္ေပ။

အမ်ဳိးသားတစ္ဦးသည္ မိမိဇနီးကို ဓမၼတာရက္အတြင္း သြလားက္ေပးလိုက္ၿပီးမွ ထိုရက္တြင္ သြလားက္မေပးပိုင္ေၾကာင္းသိရသည္ဟုဆိုပါလွ်င္ ထိုသူ၏ခၽြတ္ယြင္းခ်က္ကုိ လက္မခံသင့္ေပ။ အေၾကာင္းကား ကိယာမသ္ေန႔တြင္ ထိုသုိ႔ေသာသူမ်ားကုိ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္က ငါ့တမန္ေတာ္မဖြားမွီမဆြကပင္ သာသနာ့ပညာသင္ယူရန္ ဖရသြ္တာဝန္ျဖစ္ေၾကာင္း သတိေပးႏႈိးေဆာ္ခဲ့သည္ကုိ အသင္တို႔ အဘယ့္ေၾကာင့္မလိုက္နာခဲ့သနည္း။ အဘယ္ေၾကာင့္ ဟရာမ္ဒုစရိုက္အမႈတြင္ နစ္မြန္းခဲ့သနည္းဟု ေမးေတာ္မူမည္။

ထို႔အတူ တရားေတာ္ႏွင့္ဆန္႔က်င္ေသာ အေရာင္းအဝယ္ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကေသာ ကုန္သည္တို႔သည္ အရွင့္ထံေမွာက္ေရာက္ၾကေသာအခါ အို .... အရွင္ ကၽြန္ေတာ္မ်ဳိးတို႔ မသိနားမလည္သည့္အတြက္ ေရာင္းဝယ္မိပါသည္ဟု ေလွ်ာက္ထားအသနားခံၾကသည္ကို အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္က လက္ခံေတာ္မူမည္မဟုတ္ေပ။

သို႔ပါ၍ ပညာသင္ယူရန္ ပ်င္းရိျခင္းေၾကာင့္ အသိပညာေခါင္းပါးျခင္းတို႔သည္ မည္သည့္အခ်ိန္တြင္ျဖစ္ေစ ေၾကာက္ရြံစိုးရိမ္ ေနၾကရမည္သာျဖစ္၏။ သို႔ေသာ္ လူသားတို႔၏ အက်ဳိးျပဳလုပ္ငန္းမ်ားႏွင့္ ပညာသင္ၾကားပို႔ခ်ေရးဟူေသာ လုပ္ငန္းစဥ္မ်ားမွာ အမြန္ျမတ္ဆံုး အက်ဳိးစဝါးဗ္အမ်ားဆံုးရရွိသည္ျဖစ္၍ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ မ်က္ကြယ္မျပဳအပ္ေပ။

(ေမာ္လာနာကမၼရြဒ္ဒီးန္ ဦးသန္းေမာင္(ဂ်ာမိအီ) ဘာသာျပန္ထားသည့္ "အစၥလာမ့္ပညာေရး" စာအုပ္ပါ အေၾကာင္းအရာကို အလ္မုဖီးဒ္က ျပန္လည္တင္ဆက္သည္။)

သာသနာ့ပညာသင္ယူျခင္း၏ အက်ဳိး

(၁) တမန္ေတာ္ျမတ္မိန္႔ေတာ္မူခဲ့သည္။ طلب العلم فريضة على كل مسلم
[သြလဗုလ္ အိလ္မိ ဖရီးဒြသူန္ အလာကုလ္လိ မုစ္လိမင္န္ ဝမုစ္လိမဟ္]
(အိဗ္ေနမာဂ်ဟ္က်မ္း)
သာသနာ့ပညာသင္ယူျခင္းသည္ မုစ္လင္မ္တိုင္းအေပၚ၌ ဖရ္ဇ္တာဝန္ျဖစ္၏။
ဆိုလိုသည္မွာ သာသနာ့ပညာရပ္ႏွင့္ သုတအသြယ္သြယ္ကိုဆည္းပူးျခင္းသည္ မုစ္လင္မ္တိုင္းအေပၚ၌ ဟဂ်္တာဝန္ ဇကားသ္တာဝန္မ်ားကဲ့သို႔ မလုပ္မေနရ ဖရ္ဇ္တာဝန္ပင္ျဖစ္သည္။

(၂) အၾကင္သူသည္ သာသနာ့ပညာရွာေဖြရန္အတြက္ အိမ္မွထြက္ခြာလွ်င္ အိမ္သို႔ျပန္မေရာက္မခ်င္း (ဂ်ိဟားဒ္) သာသနာ့စစ္ပြဲဆင္ႏႊဲေသာ သူရဲေကာင္းမ်ားရရွိသည့္ အက်ဳိးစဝါးဗ္ကို ရရွိမည္ျဖစ္သည္။ (သိရ္မီဇီ)
ဆိုလိုသည္မွာ မည္သူမဆို သာသနာ့ပညာသင္ယူရန္ ေက်ာင္းသုိ႔သြားမည္။ မိမိၿမိဳ႕ရြာမ်ားကိုစြန္႔၍ တစ္ႏိုင္ငံတစ္ၿမိဳ႕နယ္ တစ္ေနရာ တစ္ေဒသသို႔ သြားေရာက္သင္ယူမည္။ ကုရ္အာန္က်မ္းေတာ္ျမတ္ႏွင့္ ဟဒီးစ္က်မ္းေတာ္မ်ားကို ျပန္ဆိုေဟာၾကားေသာ ဗလီမ်ားသို႔ သြားေရာက္တရားနာမည္ဆိုပါက ထိုသုိ႔သြားေရာက္ၾကားနာသင္ယူရာမွ မိမိအိမ္သို႔ ျပန္၍ မေရာက္မခ်င္း ၾကာေညာင္းခဲ့ေသာ အခ်ိန္ စကၠန္႔ မိနစ္ နာရီ ရက္ လ ႏွစ္ ကာလမ်ားအတြက္ ရရွိသည့္ အက်ဳိးစဝါးဗ္ကို မိမိ၏ (နာမာအိအအ္မာလ္) ကိုယ္က်င့္တရားမွတ္တမ္းတြင္ ဤသူသည္ အရွင့္လမ္း၌ ဂ်ိဟားဒ္ျပဳခဲ့သူျဖစ္ေၾကာင္း အရွင္ျမတ္က သက္ဆိုင္ရာ ဖရိရွ္သာဟ္တို႔အား ေရးမွတ္ထားေစေတာ္မူမည္။
ေန႔စဥ္ တစ္မနက္ သို႔မဟုတ္ တစ္ညေနခန္႔ ကုရ္အာန္က်မ္းေတာ္ျမတ္ႏွင့္ ဟဒီးစ္က်မ္းေတာ္မ်ားမွ သာသနာ့ပညာရွင္မ်ား၏ ေဟာၾကားပို႔ခ်ခ်က္တို႔ကို သြားေရာက္၍ နာၾကားေသာသူမ်ား သုိ႔မဟုတ္ တရားက်မ္းဂန္မ်ားကို ကိုယ္တိုင္ရြတ္ဖတ္ေနသူမ်ားသည္ ေန႔စဥ္ ဂ်ိဟားဒ္၏အက်ဳိးကုိ ရယူေနၾကရသူမ်ားျဖစ္သည့္အတြက္ အဘယ္မွ်ဝမ္းသာစရာေကာင္းပါသနည္း။ အဘယ္မွ် နဖူးစာထူးကဲလွပါသနည္း။ စဥ္းစားၾကည့္ၾကကုန္။

(၃) တမန္ေတာ္ျမတ္ မိန္႔ေတာ္မူခဲ့သည္။ မိမိကိုယ္ကို သာသနာ့ပညာရွာေဖြစည္းပူးသူအျဖစ္ သတ္မွတ္ထားလွ်င္ ထိုသူသည္ မိမိက်ဴးလြန္မိခဲ့ေသာ ဒုစရိုက္အျပစ္ငယ္မ်ားကို (ကဖၹာရာဟ္) ေခ်ဖ်က္လိုက္မည္ ျဖစ္၏။
အလိုသေဘာမွာ သာသနာ့ပညာဆည္းပူးသူအျဖစ္ သတ္မွတ္ထားျခင္းေၾကာင့္ ရရွိသည့္အက်ဳိးစဝါးဗ္မ်ားသည္ ထိုအျပစ္မ်ားကုိ ေခ်မႈန္းေဖ်ာက္ဖ်က္လိုက္သည္မွာ ပိန္းရြက္ေပၚမွ ေရစက္ေရေပါက္မ်ား ေလ်ာက်သြားသည့္ႏွယ္ ကင္းစင္သြားေပသည္။

(၄) တမန္ေတာ္ျမတ္ မိန္႔ေတာ္မူခဲ့သည္။ မုအ္မင္န္မ်ား၏ ဝမ္းဗိုက္သည္ အသက္ငင္ခ်ိန္ေရာက္သည့္တိုင္ သာသနာ့ပညာျဖည့္စြမ္းျခင္းကို တင္းတိမ္ေရာင့္ရဲမႈ မရွိၾကေပ။ ကြယ္လြန္ၿပီးခ်ိန္တြင္လည္း ဂ်ႏၷသ္၌ စံျမန္းရေပမည္။ (သိရ္မီဇီက်မ္း)
ဆိုလိုသည္မွာ အၾကင္သူသည္ အၿမဲတေစ သာသာနာ့ပညာကို ရွာေဖြဆည္းပူသူျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ ဂ်ႏၷသ္၏မဂၤလာသတင္းကို သိေနရသူျဖစ္သည္။ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္သည္ ဤသို႔ပညာရွာေဖြသူတို႔အား အီမာန္ရွိသူအျဖစ္ႏွင့္ ရုပ္သိမ္းမည္ဟူေသာ အသိျဖင့္ စိတ္ခ်မ္းသာမႈကို ေပးထားေတာ္မူ၏။

ထို႔ေၾကာင့္ အစၥလာမ္သာသနာကို ျမတ္ႏိုးၾကေသာ သူေတာ္စင္အခ်ဳိ႕တုိ႔သည္ မိမိကိုယ္တိုင္ သာသနာ့ပညာကို သင္ယူလွ်က္ရွိၾက၏။ ဤသည္မွာ သာသနာ့ပညာသင္ယူရေသာ အက်ဳိးစဝါးဗ္၏ အဟုန္ေၾကာင့္ မိမိသည္ အစၥလာမ္ဘဝႏွင့္ ကြယ္လြန္လိုသျဖင့္ မိမိသက္တမ္းကို သာသနာ့ပညာေရး၌သာ အားျပဳလံုးပမ္းေနျခင္း ျဖစ္ေပသည္။

ယခုေခတ္၌ လူသားတို႔၏ တီထြင္ႀကံဆမႈမ်ားသည္ ေန႔စဥ္ႏွင့္အမွ် ဒီေရအလားတိုးတက္လ်က္ရွိေပရာ သာသနာ့ပညာျပန္႔ပြားေရးအတြက္ လြယ္ကူေသာ နည္းလမ္းတု႔ိမွာလည္း မ်ားစြာရွိေနေပသည္။ သို႔ျဖစ္ရာ အသင္သည္ သာသနာ့ပညာကို အမွန္တကယ္တတ္ေျမာက္ရန္ လိုလားသူျဖစ္ပါက အသင္ေနထိုင္ရာၿမိဳ႕တြင္ မည္သည့္ေနရာ အရပ္၌ ရွိသည္ျဖစ္ေစ ကုရ္အာန္က်မ္းေတာ္ျမတ္ႏွင့္ ဟဒီးစ္က်မ္းေတာ္မ်ား ပို႔ခ်ရာဌာနသို႔ ေန႔စဥ္သြားေရာက္ ၾကားနာသင္ယူရေပမည္။

အသင္ေနထိုင္ရာေဒသတြင္ သာသနာ့ပညာသင္ယူပို႔ခ်မႈမရွိပါက ပို႔ခ်ႏိုင္မည့္ သင္တန္းမ်ားကို စီစဥ္ရေပမည္။ ယင္းသို႔မစီစဥ္ႏိုင္ပါက က်မ္းစာမ်ားတတ္ကၽြမ္းၿပီး တရားမွန္လိုက္စားသည့္ သာသနာ့ပညာရွင္တစ္ပါးထံ ခ်ဥ္းကပ္လွ်က္ ေန႔စဥ္မွန္မွန္ သာသနာ့ပညတ္ခ်က္မ်ားကို တစ္ပိုဒ္စီသင္ယူက်က္မွတ္ရမည္။ ဤတြင္ တစ္ပါတ္ၾကာေသာ္ ပညတ္ခ်က္ (၇) ပိုဒ္ ရရွိ၍ တစ္ႏွစ္ျပည့္ေျမာက္ခ်ိန္တြင္ ပညတ္ခ်က္ေပါင္း (၃၆ဝ) တတ္ေျမာက္ထားသည့္ အာလင္မ္တစ္ပါးျဖစ္သြားႏိုင္ေပသည္။

ဤသုိ႔လည္း မတတ္ႏိုင္ပါက ေန႔စဥ္ သာသနာ့ပညတ္ခ်က္ သို႔မဟုတ္ က်င့္စဥ္တစ္ခုစီကို ျဖစ္ေစ၊ ဟဒီးစ္ေတာ္တစ္ပိုဒ္စီကိုျဖစ္ေစ ဘာသာျပန္ဆိုထားေသာ သာသနာ့စာေပ တစ္အုပ္အုပ္ကိုျဖစ္ေစ ဖတ္ရွဳရမည္။

(၅) တမန္ေတာ္ျမတ္ မိန္႔ေတာ္မူခဲ့သည္။ သာသနာ့ပညာကို ဆည္းပူးရန္ ႀကိဳးစားသူသည္ ႀကိဳးစားမႈေအာင္ျမင္ခဲ့ေသာ္ အက်ဳိးစဝါးဗ္ႏွစ္ခုရရွိမည္။ မေအာင္ျမင္ခဲ့ေသာ္ အက်ဳိးစဝါးဗ္တစ္ခုရရွိမည္ ျဖစ္သည္။ (ဒါရိမီက်မ္း)

သို႔ျဖစ္ေပရာ မည္သည့္အခ်ိန္အခါမ်ဳိး၌ပင္ျဖစ္ေစ၊ ပညာရွာေဖြေရးအတြက္ အၿမဲလုံးပမ္းေနရမည္။ ပညာရွာေဖြေနစဥ္ အသက္ဆံုးရွံဳးသြားသည္ရွိေသာ္ အလြန္နဖူးစာေကာင္းသည့္ ကံထူးရွင္တစ္ဦးဟူ၍ ေရးမွတ္မည္ျဖစ္သည္။
မည္သူသည္ သာသနာ့ပညာ သို႔မဟုတ္ က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္ကို သင္ယူရန္အတြက္ သင္တန္းပို႔ခ်ရာဌာနမ်ား၊ ဗလီမ်ား ေက်ာင္းမ်ားသို႔ သြားသည္။ အေၾကာင္းတစ္ခုခုေၾကာင့္ သင္တန္းပိတ္ထားသျဖင့္ မသင္ခဲ့ရေသာ္ ထိုသူသည္ အက်ဳိးစဝါးဗ္တစ္ခု ရရွိမည္ျဖစ္ၿပီး ၾကားနာသင္ယူခဲ့ရသည္ရွိေသာ္ အက်ဳိးစဝါးဗ္ႏွစ္ခု ရရွိမည္ျဖစ္သည္။

(၆) ဟဇရသ္အာအိရွဟ္သခင္မက တမန္ေတာ္ျမတ္၏ မိန္႔ခြန္းေတာ္ကို တင္ျပခဲ့သည္။ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္က ကုိယ့္ေတာ့္အား ဝဟီျဖင့္ အသိေပးေတာ္မူခဲ့သည္။ သာသနာ့ပညာ ဆည္းပူးရွာေဖြရန္ ခရီးထြက္သူအတြက္ ဂ်ႏၷသ္၏လမ္းကို ငါအရွင္လြယ္ကူစြာ ျပေပးေတာ္မူမည္။ ထိုသူ၏စကၡဳႏွစ္ကြင္းမွ အလင္းကိုႏႈတ္သိမ္းခံရလွ်င္ စကၡဳႏွစ္ကြင္းအစား ဂ်ႏၷသ္ကိုေပးေတာ္မူမည္။ သာသနာ့ပညာအေပၚ အာရံုျပဳ က်ဳိးပမ္းျခင္းသည္ မ်ားစြာေသာ အိဗာဒသ္ျပဳျခင္းထက္ ပို၍ျမတ္သည္ဟု တမန္ေတာ္ျမတ္မိန္႔ေတာ္မူခဲ့ေလသည္။ (ဗိုင္ဟကီက်မ္း)

(၇) မအာဇ္ဗင္န္ဂ်ဗလ္(ရသြီ)သခင္က တမန္ေတာ္ျမတ္ဆြလႅလႅားဟုအလိုင္းဟိဝစလႅမ္၏ မိန္႔ခြန္းေတာ္ကို တင္ျပသည္မွာ အို .... လူသားအေပါင္းတို႔ သာသနာ့ပညာကို ဆည္းပူးသင္ယူၾကကုန္။ အရွင့္အတြက္ သာသနာ့ပညာကို သင္ယူရျခင္းသည္ အလြန္အက်ဳိးမ်ားလွ၏။ သာသနာ့ပညာကို ရြတ္ဆိုဖတ္အံျခင္းသည္ ႀကီးက်ယ္ေသာ သပ္စ္ဗီဟ္ကို ရြတ္ဆိုတန္းတေနျခင္းသာ ျဖစ္သည္။ ထို႔အတူ သာသနာ့ပညာအေပၚ အေမးအေျဖျပဳလုပ္ျခင္းသည္ ႀကီးမာေသာ ဂ်ိဟာဒ္ တရားေသာစစ္ပြဲကို ဆင္ႏႊဲေနျခင္းျဖစ္၏။ သာသနာ့ပညာကို ရွာေဖြျခင္းသည္ ႀကီးက်ယ္ေသာအိဗာဒသ္ကုိ ျပဳလုပ္ေနျခင္းျဖစ္၏။ သာသနာ့ပညာကို သင္ၾကားေပးျခင္းသည္ ႀကီးမားေသာ စြဒကဟ္ အလွဴဒါနႀကီးတစ္ခု ျပဳလုပ္ေနျခင္းျဖစ္၏။ လူသားတို႔သည္ ပညာျဖင့္သာ အျမင့္ဆံုးေသာ အဆင့္အတန္းကို ရယူႏိုင္သည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူခဲ့ေလသည္။ (မုစ္သြရိဖ္က်မ္း။ တြဲ - ၁။ စာ - ၂ဝ)

(၈) အဗူဒရ္သခင္က တမန္ေတာ္ျမတ္၏ မိန္႔ခြန္းေတာ္ကို တင္ျပသည္မွာ သာသနာ့ပညာဆည္းပူးရန္အတြက္ ခရီးထြက္သူအေပၚ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္က ဂ်ႏၷသ္၏လမ္းကို အစားေပးေတာ္မူမည္။ ဖရိရွ္သဟ္မ်ားကလည္း မိမိတို႔ေတာင္ပံမ်ားကို ထိုသူသြားရာလမ္း၌ ခင္းေပးေတာ္မူမည္။ ယင္းအာလင္မ္မ်ားအတြက္ မိုးေျမတစ္ခြင္သာမက သမုဒၵရာေရတစ္ျပင္လံုးမွ ခပ္သိမ္းကုန္ေသာ အဖန္ဆင္းခံအေပါင္းတို႔ကလည္း ၎သူလြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာမႈရေစရန္ အျမဲဆုေတာင္းေပးေနၾကမည္ျဖစ္သည္။

အာလင္မ္သာသနာ့ပညာရွင္မ်ားသည္ နဗီတမန္ေတာ္မ်ား၏ အေမြစားမ်ားျဖစ္ၾကေသာေၾကာင့္ ဆူဖီသူေတာ္စင္မ်ားထက္ပင္ ျမင့္ျမတ္ၾက၏။ ပံုေဆာင္ရေသာ္ လျပည့္ညဥ့္၌ လင္းဝင္းေတာက္ပေနၾကသည့္ ၾကယ္တာရာမ်ားထက္ ဆကဲပို၍ ထိန္ဝင္းသာယာလွ်က္ရွိေသာ လမင္းႀကီးကဲ့သို႔ပင္ ျဖစ္သည္။
အေၾကာင္းကား တမန္ေတာ္မ်ားသည္ ေရႊေငြဥစၥာ ရတနာမ်ားကုိ အေမြမေပးခဲ့ၾကေပ။ သာသနာ့ပညာမ်ားကိုသာ မွ်ေဝေပးခဲ့ၾက၏။ သုိ႔ျဖစ္ရာ သာသနာ့ပညာမ်ားကို သင္ယူရရွိခဲ့ေသာသူသည္ တမန္ေတာ္မ်ားထံမွ တန္ဖိုးမျဖတ္ႏိုင္သည့္ အလြန္ႏွစ္လို႔ဖြယ္ေကာင္းေသာ အေမြေဝစုႀကီးကို ရယူလိုက္ျခင္းပင္ျဖစ္သည္ဟု မိန္႔ဆိုခဲ့ေလသည္။ (သိရ္မီဇီ + အိဗ္ႏူမာဂ်ဟ္က်မ္း)

(၉) တမန္ေတာ္ျမတ္ မိန္႔ေတာ္မူခဲ့သည္။ အသင္တို႔သည္ (ဖရာအိႆြ္) အဓိကလိုက္နာက်င့္သံုးရမည့္ က်င့္စဥ္မ်ားကို ဆည္းပူးၾကေလာ့။ ကုရ္အာန္က်မ္းျမတ္ကိုလည္း သင္ယူၾကေလာ့။ အျခားသူမ်ားကိုလည္း သင္ၾကားပို႔ခ်ေပးေလာ့။ အေၾကာင္းကား ကၽြႏ္ုပ္၏ သက္တမ္းသည္ စိတ္ခ်၍မရေတာ့ေပ။ (သိရ္မီဇီက်မ္း)

(၁ဝ) တမန္ေတာ္ျမတ္ မိန္႔ေတာ္မူခဲ့သည္။ အသင္တို႔သည္ လူသားမ်ားအတြက္ စိမ္းလန္းစုိေျပေစသည့္ ပညာ၏ စမ္းေခ်ာင္းမ်ား ျဖစ္ၾကကုန္ေလာ့။ လူသားတို႔တြင္ အမွန္တရားကို ရယူႏုိင္သည့္ ဓမၼဗိမာန္မ်ား ျဖစ္ၾကကုန္ေလာ့။ အိမ္မ်ား၌အိပ္စက္ရာတြင္ ႏူးည့ံသိမ္ေမြ႕ၿပီး စည္းစိမ္ရွိေသာ ေမြ႕ယာမ်ား ျဖစ္ၾကကုန္ေလာ့။ ညဥ့္နက္အေမွာင္ သန္းေခါင္ယံအခ်ိန္တြင္ ႏိုး၍ အရွင့္ထံက်ဳိးငဲ့ဆုေတာင္းရေသာ အရသာကို ျမည္းစားႏိုင္ၾကသည့္ အေမွာင္၏မီးအိမ္မ်ား ျဖစ္ၾကကုန္ေလာ့။ အသင္တို႔၏ စိတ္ကုိ သစ္လြင္သန္႔ရွင္းေစမည့္ အဝတ္အထည္မ်ားကို ေဟာင္းႏြမ္းဖာေထးျခင္းမ်ဳိးႏွင့္ ရွိေနလိုသူမ်ား ျဖစ္ၾကကုန္ေလာ့။ အထက္ေဝဟင္အာကာခြင္၌ ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားရသူမ်ားအျဖစ္ ရွိေစၿပီး ပထဝီတစ္ခြင္ေအာက္ေျမျပင္၌ တိမ္ျမဳပ္ဖံုးကြယ္ေနသူမ်ားအျဖစ္ ရွိၾကကုန္ေလာ့။

ေလာက၌ နာမည္ေက်ာ္ၾကားလိုမႈမရွိေသာသူသည္ တစ္ပါးသူထံလက္မျဖန္႔ဘဲ ကိုယ့္အားကိုယ္ကိုးျဖင့္ လုပ္ကိုင္စားေသာက္ၾကသူတို႔အား မိုးေကာင္းကင္ရွိ ဖရိရွ္သဟ္မ်ားက ဤသူသည္ အရွင့္ဗႏၵဟ္သူေတာ္စင္ျဖစ္ေၾကာင္း လက္ၫႈိးထိုးခံရသူအျဖစ္ ရွိၾကကုန္ေလာ့ဟု မိန္႔ေတာ္မူခဲ့ေလသည္။ (ဂ်မအြလ္ဖဝါအိဒ္က်မ္း)

ဤအနည္းငယ္မွ်ေဖာ္ျပခဲ့ေသာ ဟဒီးစ္ေတာ္မ်ားကုိ ၾကည့္ရွဳသံုးသပ္ျခင္းျဖင့္ လူတိုင္းသည္ သာသနာ့ပညာသင္ယူရန္ မည္မွ်အေရးႀကီးေၾကာင္း မွန္းဆႏိုင္ေပၿပီ။ အေၾကာင္းကား နမားဇ္ေဆာက္တည္ရာ၌ သာသနာ့ပညာကို တိက်မွန္ကန္စြာ မိမိအေနျဖင့္ တတ္ေျမာက္ထားျခင္းမရွိလွ်င္ ျပည့္စံုလံုေလာက္ေသာ နမားဇ္၏တာဝန္ကိုေက်ပြန္ရန္ မည္သို႔ျဖစ္ႏိုင္ပါအံ့နည္း။ အလားတူ ရိုဇဟ္၏အေၾကာင္းတရားမ်ားကုိ နားမလည္ခဲ့ေသာ္ ရိုဇဟ္၏ မွန္ကန္ေသာတာဝန္ကို မည္သို႔ခ်ႏိုင္ပါအံ့နည္း။ ဤသို႔ပင္ မိမိထံတစ္ရာထက္ပိုေသာ ေငြေၾကးမ်ားရွိထားသူ ေရႊေငြလက္ဝတ္ရတနာမ်ား စုေဆာင္းရရွိထားသူသည္ ဇကားသ္၏ပညတ္ခ်က္ကို သိနားလည္မႈမရွိခဲ့ေသာ္ မည္သူ႔ကို ဇကားသ္ေပးထိုက္၊ မေပးထိုက္ မည္သူသည္ ဇကားသ္စားပိုင္၊ မစားပိုင္ မည္သူ႔ကိုေပးလွ်င္တာဝန္က် မက် မည္၍ မည္မွ် အခ်ဳိးက်ေပးရမည္ကို နားလည္သိရွိႏိုင္မည္ မဟုတ္ေပ။

အိမ္ေထာင္ျပဳရာ၌လည္း လင္ဝတ္၊ မယားဝတ္မ်ား မည္သို႔ရွိသည္။ မည္သည့္အခ်ိန္အခါမ်ဳိးတြင္ သြလားက္ကြာရွင္းမႈ ျပဳထိုက္၊ မျပဳထိုက္ မည္သည့္အခါမ်ဳိးတြင္ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံျခင္း ပုိင္၊ မပိုင္ စသည့္အေရးႀကီးလိုအပ္ေသာ အိမ္ေထာင္ေရးက႑မ်ားမွာ ဖရ္ဇ္တာဝန္ျဖစ္လာေတာ့သည္။ ဤသည္တို႔မွာ သာသနာ့ပညာတတ္ေျမာက္ထားမွသာ သိႏုိင္မည္ျဖစ္ေပသည္။

ထိုသုိ႔ပင္ ကုန္သည္တစ္ဦးသည္လည္း ေရာင္းဝယ္ေရးႏွင့္ စပ္လ်ဥ္းသည့္ စည္းကမ္းခ်က္မ်ားကို နားလည္ထားမွသာ မည္သို႔ေရာင္းလွ်င္ ပိုင္မပိုင္ဟူသည္ကုိ သိရွိႏိုင္မည္ျဖစ္သည္။

အုမၼရ္သခင္သည္ ေစ်းမွကုန္သည္မ်ားကို ၾကာပြတ္ႏွင့္ရိုက္၍ ေရာင္းဝယ္ေရးပညာကို သင္ယူေစခဲ့၏။ စီးပြားေရးပညာကုိ နားမလည္ပါက ေစ်းေရာင္းျခင္း မျပဳၾကကုန္ႏွင့္။ ထို႔သို႔နားမလည္ဘဲ ေရာင္းဝယ္မႈျပဳပါက မတရားေသာ အတိုးအျမတ္ႏွင့္ ဟရာမ္ကိုက်ဴးလြန္စားသံုးမိသူမ်ား ျဖစ္ကုန္ၾကမည္ဟု သတိေပးမိန္႔ဆိုခဲ့ေလသည္။

ထိုသုိ႔ စီးပြားေရးအမိန္႔ပညတ္ခ်က္မ်ားကို မသိနားမလည္လွ်င္ ရွာေဖြရရွိသမွ်ေသာ အက်ဳိးအျမတ္တို႔သည္ ဟရာမ္ျဖစ္မျဖစ္ ဟလာလ္စစ္စစ္ကို သိႏိုင္ၾကမည္မဟုတ္ေပ။ ဤနည္းတူ (ကီနာ) ေကာက္က်စ္စဥ္းလဲျခင္း၊ (ဟစဒ္) မလိုတမာအမုန္းထားျခင္းတို႔ကို အေကာင္းဟူ၍ ယူဆမွတ္ထင္ျခင္းတို႔သည္လည္း ဟရာမ္ျဖစ္၏။ ထိုအခ်က္အလက္မ်ားကို ခြဲျခားသိရွိရန္ (ဖရ္ေဇအိုင္န္) အေရးႀကီးေသာ တာဝန္ပင္ ျဖစ္၏။ သို႔ပါ၍ ကၽြႏ္ုပ္တို႔သည္ (ဂ်ာဟိလ္)မသိနားမလည္ျခင္းဟူေသာအခ်က္ကို ဖယ္ရွားၿပီး (အိလင္မ္) အသိပညာကုိ သင္ယူရန္ အလြန္အေရးႀကီးလွေပသည္။

(ေမာ္လာနာကမၼရြဒ္ဒီးန္ ဦးသန္းေမာင္(ဂ်ာမိအီ) ဘာသာျပန္ထားသည့္ "အစၥလာမ့္ပညာေရး" စာအုပ္ပါ အေၾကာင္းအရာကို အလ္မုဖီးဒ္က ျပန္လည္တင္ဆက္သည္။)

ပညာရွိႏွင့္ ပညာမဲ့ျခားနားမႈ

အၾကင္သူသည္ အဆိပ္၏ဂုဏ္သတၱိကို သိနားလည္မႈမရွိခဲ့ေသာ္ အဆိပ္ကို ဆင္ျခင္ကင္းမဲ့စြာ သံုးစြဲမည္ျဖစ္၏။ အဆိပ္၏အႏၲရာယ္ကို သိရွိနားလည္သူသည္ ၎ကိုမသံုးစြဲမွီ မိမိအသက္ကို မုခ်ဆံုးရွဳံးေစႏိုင္သည္ဟု ယံုၾကည္မႈ ရွိေနသျဖင့္ ထိုအဆိပ္ကို မည္သည့္အခါမွ် သံုးစြဲမည္မဟုတ္ေပ။

ထို႔အတူ ေက်ာက္မ်က္ရတနာအေၾကာင္း နားမလည္သူ၏ ေရွ႕ေမွာက္တြင္ စိန္တစ္တံုးက်ေနပါက ၎ကို အေလးထားအာရံုျပဳမည္မဟုတ္ေပ။ စိန္အေၾကာင္း နားလည္သူူကသာ ၎၏တန္ဖိုးကိုေပး၍ အမိအရ ဝယ္ယူမည္ျဖစ္သည္။ ဤသူႏွစ္ဦးသည္ အျမင္ျခင္းတူညီၾကေသာ္လည္း ျခားနားမႈရွိ၏။ တစ္ဦးေသာသူသည္ ေက်ာက္မ်က္ရတနာ၏ပညာကို မသင္ခဲ့ရသျဖင့္ စိန္၏တန္ဖိုးကို မသိႏိုင္။ အျခားပုဂၢိဳလ္မွာ စိန္၏တန္ဖိုးကိုသိ၍ ေကာင္းစြာဆံုးျဖတ္ႏိုင္စြမ္းရွိ၏။

ထိုသို႔ပင္ အရဗီစာေပမတတ္ေသာပုဂၢိဳလ္တစ္ဦး၏ ေရွ႕ေမွာက္တြင္ မည္မွ်စာသားေကာင္း၍ ရသေျမာက္ေသာ အရဗီစာအုပ္ကိုျဖစ္ေစ ၎စာအုပ္မွ စာသားမ်ားကိုျဖစ္ေစ၊ ေတြ႕ရွိခဲ့ေသာ္ လွည့္၍ပင္ၾကည့္မည္မဟုတ္ပါ။ ထိုသုိ႔ပင္ အဂၤလိပ္စာေပကို မတတ္ကၽြမ္းသူ၏ ေရွ႕ေမွာက္တြင္ မည္မွ်အႏွစ္သာရရွိေသာ အဂၤလိပ္စာအုပ္တစ္အုပ္ကိုျဖစ္ေစ၊ ၎စာအုပ္မွ စာသားမ်ားကိုျဖစ္ေစ ေတြ႕ရွိခဲ့ေသာ္ ထိုသူသည္ ယင္းစာအုပ္ကို စကၠဴအညံ့စားထက္ပို၍ တန္ဖိုးထားမည္မဟုတ္ေပ။ ဤသို႔ ျခားနားမႈရွိျခင္းကို ျပသလိုသည့္အတြက္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္က က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္၌ ဤသုိ႔ရွင္းျပထားေတာ္မူေပသည္။

هل يستوى الذين يعلمون والذين ﻻيعلمون ○
[ဟလ္ ယဆ္သဝိလ္ လဇီးမ ယအ္လမူးန ဝလ္လဇီးန လာယအ္လမူးန္]
ပညာရွိႏွင့္ ပညာမဲ့တို႔ႏွစ္ဦးသည္ အဘယ္မွာတူညီႏိုင္ပါအံ့နည္း။

အမွန္မွာ လံုးဝမတူညီႏိုင္ေပ။ အသိပညာရွိေသာသူသည္ ေကာင္းက်ဳိးဆိုးက်ဳိးကို ခဲြျခားႏိုင္၍ အသိပညာမဲ့သူသည္ အေကာင္းအဆိုးကို မခြဲျခားႏိုင္ေပ။

ပမာျပဳရေသာ္ ေမာ္ေတာ္ကားဒရိုက္ဘာတစ္ဦးသည္ စက္သံကိုၾကားရံုမွ်ျဖင့္ မိမိ၏ကား စက္ခ်ဳိ႕ယြင္းသည္၊ မခ်ဳိ႕ယြင္းသည္ကို တပ္အပ္ေသခ်ာသိျမင္ႏိုင္၏။ အကယ္၍ ခ်ဳိ႕ယြင္းေၾကာင္းသိပါလ်က္ အခ်ိန္မွီမျပဳျပင္ခဲ့ေသာ္ စက္သည္ မုခ်မီးထေတာက္ႏိုင္ၿပီး လိုရာခရီးသို႔မေရာက္ႏိုင္ေၾကာင္း နားလည္ထားေပသည္။

အကယ္၍ ကၽြႏ္ုပ္ကဲ့သုိ႔ ေမာ္ေတာ္ကားအေၾကာင္းနားမလည္သူက ကားကိုတက္၍ ေမာင္းႏွင္လွ်င္ ကၽြႏ္ုပ္သည္ မုခ်ေသေဘးအႏၲရာယ္မွ လြတ္ကင္းႏိုင္မည္မဟုတ္ေပ။ သုိ႔သာမက လမ္းသြားလမ္းလာ ပုဂၢိဳလ္မ်ားကိုပင္ အႏၲရာယ္ျဖစ္သြားႏိုင္ေပသည္။

ထို႔အတူ ကၽြမ္းက်င္ေသာဆရာဝန္တစ္ဦးသည္ ေဝဒနာရွင္တစ္ဦး၏ ေသြးေၾကာကိုစမ္းသပ္ရံုမွ်ျဖင့္ အတြင္းေရာဂါသည္ မည္သည့္ေရာဂါျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာျပႏိုင္၏။ ၎က ထိုသုိ႔သိရွိၿပီးေသာေရာဂါကို အခ်ိန္မွီကုသမႈမျပဳခဲ့ေသာ္ ယင္းေဝဒနာရွင္သည္ အသက္ဆံုးရွံဳးသြားႏိုင္ေၾကာင္း ထုတ္ေဖာ္ေျပာျပတတ္ေပသည္။ ဤေနရာတြင္ ေဒါက္တာရမ္းကုျဖစ္ေနပါက မည္သည့္အေျခအေနမ်ဳိးဆိုက္ေရာက္သြားႏိုင္သည္ကုိ စဥ္းစားၾကည့္ရွဳၾကေလကုန္။

ပညာေရးစနစ္သည္လည္း ဤနည္းအတိုင္းပင္ျဖစ္၏။ ပညာတတ္ေျမာက္ထားျခင္းျဖင့္ စူးစမ္းေလ့လာႏိုင္၏။ ရွာေဖြႏိုင္၏။ တီထြင္ႀကံဆႏိုင္၏။ ေလာကီေလာကုတၱရာႏွစ္ျဖာစလံုးတြင္ အရွင္၏ႏွစ္သက္ရာျဖစ္ေစေသာ ေကာင္းမႈကုသိုလ္ အက်ဳိးထူးတို႔ကုိ က်င့္သံုးႏိုင္၏။ ေဆာက္တည္ႏိုင္၏။ မိမိအရွင္က တားျမစ္ထားေသာ အမိုက္တရားအကုသိုလ္မ်ားကို ေရွာင္ၾကဥ္ႏိုင္၏။ ေတာ္လွန္ႏိုင္၏။ စင္စစ္လူသားတိုင္းသည္ အသိပညာမရွိခဲ့ေသာ္ အေကာင္းအဆိုးဟူေသာ အင္အားစုႏွစ္ခုကို မခြဲျခားမသိျမင္ႏိုင္ေပ။

ဤအင္အားႏွစ္ခုကို ခဲြျခားသိျမင္ႏိုင္ရန္ အရွင့္ဘက္ေတာ္မွ ညႊန္ျပထားသည့္ ပညတ္ခ်က္မ်ား ပညာရပ္မ်ားျဖင့္ အကူအညီရယူႏိုင္ေပသည္။ သုိ႔ျဖစ္ရာ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္သည္ ထိုလမ္းစဥ္ႏွစ္ခုကို သိရွိၾကေစရန္ ကမာၻဦးဖခင္အာဒမ္သခင္မွစ၍ ေနာက္ဆံုးေပၚထြန္းေတာ္မူခဲ့ေသာ တမန္ေတာ္ျမတ္မုဟမၼဒ္ဆြလႅလႅားဟုအလိုင္းဟိဝစလႅမ္အထိ ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာေသာ နဗီတမန္ေတာ္မ်ားကို ေစလႊတ္၍ ရွဳိက္သာန္၏ ဒုစရိုက္အေမွာင္လမ္းစဥ္မွ ေရွာင္ကြင္းေစခဲ့ၿပီး အရွင္ႏွစ္သက္ျမတ္ႏိုးေတာ္မူေသာ လမ္းစဥ္ကို စြဲျမဲစြာ က်င့္သံုးေစခဲ့သည္။

သို႔ရွိရာ ကၽြႏ္ုပ္တို႔သည္ ထိုလမ္းစဥ္ျဖင့္ မိမိ၏ဝိညာဥ္ကို သန္႔ရွင္းထက္သန္ေစၿပီး မိမိအရွင္အား အစဥ္မျပတ္ ခဝပ္ျခင္း၊ တမ္းတအားထားျခင္းတို႔ႏွင့္ ေနထိုင္ၾကရမည္။ ကမာၻသူ ကမာၻသားမ်ားကုိလည္း အရွင့္အမိန္႔ေတာ္မ်ားကုိ ထုတ္ေဖာ္ေဟာၾကားျခင္း၊ ျပန္ဆိုေရးသားျခင္း သင္ၾကားျဖန္႔ျဖဴးျခင္း စသည္တို႔ကို ျပဳၾကရေပမည္။

لقدمن الله علي المؤمنين اذبعث منهم رسوﻻمن انفسهم يتلواعليهم اياته ويزكيهم ويعلمهم الكتاب والحكمة
[လကဒ္ မန္နလႅာဟု အလ္လလ္မုအ္မိနီးန အိဇ္ဗအစ မင္(န)ဟြမ္(မ) ရစူးလန္ မင္(န)အန္ဖုဆိဟင္မ္ ယသ္လူအလိုင္ဖ္ဟင္မ္ အာယားသိဟီ ဝယူဇက္ကီးဟင္မ္ ဝယုအလ္ လိမုဟုမုလ္ကိသားဗ ဝလ္ဟိက္မဟ္]

မုအ္မင္န္မ်ားအေပၚ၌ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္သည္ ေက်းဇူးဂရုဏာျပဳထားေတာ္မူ၏။ အေၾကာင္းကား အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္သည္ ၎တို႔ထဲမွ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ကို ရစူလ္အျဖစ္ေစလႊတ္ေတာ္မူခဲ့၏။ ၎ရစူလ္သည္ အရွင့္အမိန္႔ေတာ္ (အမွန္တရား၏ ပညတ္ခ်က္) မ်ားကို ေဟာၾကားေတာ္မူ၍ ဒုစရိုက္မႈမ်ားကို ေရွာင္ကြင္းေစေတာ္မူခဲ့သည္။ က်မ္းေတာ္ျမတ္ကိုလည္း သင္ၾကားျပသ၍ နစ္နာဆံုးရွံဳးေစမည့္လမ္းမ်ားမွ ကယ္တင္ေတာ္မူခဲ့ေပသည္။

ထိုတမန္ေတာ္တို႔၏ အေမြစားမ်ားကား အာလင္မ္သာသနာ့ပညာရွင္မ်ား ျဖစ္ၾက၏။ ၎တို႔ႏွင့္ ပတ္သက္၍ က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္တြင္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္က မိန္႔ဆိုထားေပသည္။

إِنَّمَا يَخْشَى ٱللَّهَ مِنْ عِبَادِهِ ٱلْعُلَمَٰٓؤُا۟
အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ကို အမွန္တကယ္ ေၾကာက္ရြံရိုေသၾကေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႔သည္ အာလင္မ္ သာသနာ့ပညာရွင္မ်ားသာ ျဖစ္ၾကကုန္၏။ (၃၅:၂၈)

ထို႔သို႔ေသာပုဂၢိဳလ္တို႔ျဖင့္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔အား အေကာင္းဘက္သို႔ ေရာက္ရွိလာေစရန္ လမ္းညႊန္ေပးေစခဲ့ျခင္းသည္ ထိုအရွင္၏ ဂရုဏာတရားပင္ျဖစ္ေလသည္။

(ေမာ္လာနာကမၼရြဒ္ဒီးန္ ဦးသန္းေမာင္(ဂ်ာမိအီ) ဘာသာျပန္ထားသည့္ "အစၥလာမ့္ပညာေရး" စာအုပ္ပါ အေၾကာင္းအရာကို အလ္မုဖီးဒ္က ျပန္လည္တင္ဆက္သည္။)

ပညာသင္ရန္ အထူးလိုအပ္ျခင္း

ကၽြႏ္ုပ္တို႔သည္ သာသနာ့ပညာကို ဤမွ်အေရးတႀကီးဆည္းပူးရန္ အဘယ့္ေၾကာင့္လိုအပ္ရပါသနည္းဟု စဥ္းစားဆင္ျခင္တတ္သူတိုင္း အလိုအေလ်ာက္ ေမးခြန္းထုတ္တတ္ၾကေပသည္။အေျဖကား - ေလာက၌ အရာဝတၳဳတိုင္းတြင္ ႏွစ္မ်ဳိးေသာအင္အားစုရွိသည္ကို ေတြ႕ျမင္ရေပမည္။ ပထမအမ်ဳိးအစားသည္ ရဟ္မာနီ ၾကင္နာမႈအင္အားျဖစ္ၿပီး ဒုတိယအမ်ဳိးအစားသည္ ရွဳိက္သြာနီ ခက္ထန္မႈအင္အားပင္ ျဖစ္သည္။ ဤအင္အားစုႏွစ္ခု၏ နည္းလမ္းသည္လည္း တျခားစီပင္ျဖစ္ေပသည္။ က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္တြင္ ---
وهدينه النجدين
(ဝဟဒိုင္း နားဟြန္(န) နဂ်္ဒိုင္း(န))
ငါအရွင္သည္ လမ္းႏွစ္သြယ္ကို ညႊန္ျပထားေတာ္မူ၏ ဟု မိန္႔ဆိုထားေပသည္။ ဤတြင္ ပထမအင္အားစုသည္ လူသားတို႔၏ မိတ္ေဆြျဖစ္၍ ေကာင္းမႈကို လိုလားသည္။ ဒုတိယအင္အားစုသည္ လူသားတို႔၏ ရန္သူျဖစ္၍ ဒုစရိုက္မႈကို လိုလားေပသည္။

ပထမအင္အားစုအေပၚ၌ လူသားမ်ား လိုက္နာက်င့္သံုးပါက အစမွ အဆံုးတိုင္ သာယာေအးခ်မ္းမႈကို ခံစားရရွိႏိုင္မည္ျဖစ္သည္။ ဒုတိယအင္အားစုအေပၚ လူသားမ်ား လိုက္နာက်င့္သံုးပါမူ အတိုင္းအတာမရွိေသာ နစ္နာမႈႏွင့္ မဟာဆံုးရွဳံးမႈႀကီးကို ခံစားၾကရေပမည္။

သို႔ပါ၍ ကၽြႏ္ုပ္တို႔အတြက္ ပထမဆံုးအေရးႀကီးေသာ လိုအပ္ခ်က္ကား အဘယ္အရာသည္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔အတြက္ မိတ္ေဆြျဖစ္သည္။ အဘယ္အရာကား ကၽြႏ္ုပ္တို႔အတြက္ ရန္သူျဖစ္သည္။ အဘယ္အရာကား ကၽြႏ္ုပ္တို႔အတြက္ အက်ဳိးျပဳေစသျဖင့္ လိုက္နာယံုၾကည္ရန္ ထိုက္သည္။ အဘယ္အရာကား နစ္နာေစသျဖင့္ ေတာ္လွန္ေသြဖီထိုက္သည္တို႔ကို ဂဃနဏ ခြဲျခားသိရွိႏိုင္ရန္ အထူးလိုအပ္လွေပသည္။

ထင္ရွားေသာ မ်က္ျမင္သာဓကတစ္ခုကို တင္ျပပါမည္။ ကၽြႏု္ပ္တို႔အား အမိဝမ္းတြင္းမွဖန္ဆင္း၍ ေမြးဖြားသန္႔စင္ေစခဲ့ေသာအရွင္သည္ မည္သူနည္း။ ထိုအရွင္ထက္မည္သူက ေကာင္းက်ဳိးကို ပို၍ လိုလားေစပါမည္နည္း။ ထိုအရွင္ ေကၽြးေမြးေစာင့္ေရွာက္ေတာ္မူသကဲ့သို႔ မည္သူက ေကၽြးေမြးေစာင့္ေရွာက္ႏိုင္ပါမည္နည္း။ ထိုအရွင္ကဲ့သို႔ မည္သူက ေအးခ်မ္းသာယာေသာလမ္းကို ညႊန္ၾကားျပသႏိုင္ပါမည္နည္း။

အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ မိန္႔ေတာ္မူသည္မွာ ----

أَلَا لَهُ ٱلْخَلْقُ وَٱلْأَمْرُ ۗ تَبَارَكَ ٱللَّهُ رَبُّ ٱلْعَٰلَمِينَ

ဖန္ဆင္းမႈႏွင့္ အမိန္႔အာဏာသည္ ထိုအရွင့္ထံ၌သာ ရွိ၏။ စၾကာဝဠာကို ဖန္ဆင္းေတာ္မူေသာအရွင္သည္ မဂၤလာအေပါင္းႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူေခ်သတည္း။ (၇:၅၄)

ဤအာယသ္ေတာ္တြင္ ခလ္က္ဟူသည္ ကမာၻအဝန္းကို ဖန္ဆင္းေတာ္မူေသာ အရွင္ပင္ျဖစ္၏။ အမရ္ဟူသည္ ဖန္ဆင္းခံတို႔အေပၚ အမိန္႔ေပးလမ္းညႊန္ျခင္းကို ေခၚဆိုေပသည္။

ထိုအရွင္သည္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔အား ဖန္ဆင္းၿပီးေနာက္ အေကာင္းအဆိုး လမ္းႏွစ္သြယ္ကို ညႊန္ၾကားျပသေပးလိုက္၏။ သို႔ျဖစ္ရာ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ကိ ေကၽြးေမြးေစာင့္ေရွာက္၍ အေကာင္းဆံုးလမ္းညႊန္မႈကို ေပးေတာ္မူေသာ ဖန္ဆင္းရွင္သည္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔အတြက္ အားထားရန္ အေကာင္းဆံုးေသာအေဖာ္မြန္ေပတည္း။

ဒုတိယအင္အားစုႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ ကုရ္အာန္က်မ္းျမတ္တြင္ လာရွိထားသည္မွာ -

يَٰبَنِىٓ ءَادَمَ لَا يَفْتِنَنَّكُمُ ٱلشَّيْطَٰنُ كَمَآ أَخْرَجَ أَبَوَيْكُم مِّنَ ٱلْجَنَّةِ

အို အာဒမ္၏ သားေျမးအေပါင္းတို႔ အသင္တို႔ကို ရွဳိက္သြာန္က လွည့္စားျဖားေယာင္ၿပီး ဒုကၡေပးေသာလမ္းစဥ္ေနာက္သို႔ မလိုက္ၾကကုန္ႏွင့္။ အသင္တို႔၏ မိဘႏွစ္ပါးသည္ ရွဳိက္သာန္၏ လွည့္ဖ်ားေႏွာက္ယွက္ျခင္းကို (သတိမမူ) က်ဴးလြန္မိခဲ့ၾကသျဖင့္ ဂ်ႏၷသ္အတြင္းမွ ႏွင္ထုတ္ျခင္းခံခဲ့ၾကရေလသည္။ (၇: ၂၇)

ထိုသုိ႔ေသာ ရွဳိက္သာန္၏ ေႏွာက္ယွက္မႈမ်ားမွ ကင္းေဝးႏိုင္ရန္အလို႔ငွာ ရွဳိက္သာန္ေနာက္သုိ႔ မလိုက္ၾကကုန္ႏွင့္ဟု မိန္႔ဆိုထားေပသည္။ က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္ ပါရဟ္(၂၂)တြင္လည္း ဤသို႔လာရွိထားေပသည္။

إِنَّ ٱلشَّيْطَٰنَ لَكُمْ عَدُوٌّ فَٱتَّخِذُوهُ عَدُوًّا ۚ إِنَّمَا يَدْعُوا۟ حِزْبَهُۥ لِيَكُونُوا۟ مِنْ أَصْحَٰبِ ٱلسَّعِيرِ

အို အာဒမ္၏ သားေျမးအေပါင္းတို႔ မုခ် ရွဳိက္သာန္သည္ အသင္တို႔၏အႀကီးမားဆံုးေသာ ရန္သူပင္ျဖစ္၏။ သုိ႔ျဖစ္ရာ ၎ရွဳိက္သာန္ကို ရန္သူဟူ၍ မွတ္ယူၿပီး သတိၾကီးစြာထားၾကကုန္၊ ၎သည္ အသင္တို႔ကို ဒုကၡအဖံုဖံုတြင္ နစ္မြန္းဆံုးရွဳံးသြားေစရန္ အစြမ္းကုန္ၾကိဳးစားအားထုတ္လွ်က္ ရွိေနေပသည္။ (၃၅:၆)

အေၾကာင္းကား ရွဳိက္သာန္သည္ အလႅာဟ္ဟို႔အရွင္ျမတ္၏ အမ်က္ေတာ္ဒဏ္ခံရၿပီး မလ္အူးန္က်ိန္စာသင့္သူအျဖစ္ ေရာက္ရွိသြားေသာအခါ ၎က အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ထံ ဤသို႔ေလွ်ာက္တင္ခဲ့ေလသည္။

قَالَ فَبِمَآ أَغْوَيْتَنِى لَأَقْعُدَنَّ لَهُمْ صِرَٰطَكَ ٱلْمُسْتَقِيمَ ○ ثُمَّ لَءَاتِيَنَّهُم مِّنۢ بَيْنِ أَيْدِيهِمْ وَمِنْ خَلْفِهِمْ وَعَنْ أَيْمَٰنِهِمْ وَعَن شَمَآئِلِهِمْ ۖ وَلَا تَجِدُ أَكْثَرَهُمْ شَٰكِرِينَ ○

အို ကၽြန္ေတာ္မ်ဳိး၏အရွင္ ဤလူသားအာဒမ္ေၾကာင့္ အရွင္ထံတြင္ ကၽြန္ေတာ္မ်ဳိး ေသးသိမ္ရွံဳခ်ျခင္း ခံခဲ့ရ၏။ သို႔ျဖစ္ရာ ကၽြန္ေတာ္မ်ဳိးသည္ ၎လူသားတို႔အား အရွင့္လမ္းေတာ္မွ ေသြဖည္ေစ၍ ေသးသိမ္ျခင္းအျဖစ္သို႔ ေရာက္ရွိသြားေစရန္ အစြမ္းကုန္ေႏွာင့္ယွက္ပါမည္။ ထိုသုိ႔ ဖ်က္ဆီးရာတြင္ ေရွ႕ေနာက္ ဝဲယာႏွင့္ အဘက္ဘက္မွ နည္းမ်ဳိးစံု အဖံုဖံုတို႔ျဖင့္ အေႏွာင့္အယွက္ေပးပါမည္။ အမွန္တရားဘက္မွ တိမ္းေခ်ာ္လဲြမွားေစၿပီး မိမိအသင္းသို႔ သြတ္သြင္းပါမည္ဟု ေလွ်ာက္တင္ခဲ့ေလသည္။ (၇:၁၆/၁၇)

သို႔ပါ၍ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ေကာင္းက်ဳိးကို မလိုလားေသာရွဳိက္သာန္အား ေသြဖည္ေတာ္လွန္ရမည္ ျဖစ္သည္။ ဤတြင္ စာဖတ္သူသည္ အင္အားစုႏွစ္ခုအေပၚ အဘယ္အရာသည္ အက်ဳိးျဖစ္ေစ၍ အဘယ္အရာသည္ နစ္နာဆံုးရွံဳးေစသည္ကို ခြဲျခားသိျမင္ႏိုင္ေလၿပီ။ သို႔ရွိရာ မိမိအတြက္ ေကာင္းမႈကုသိုလ္ႏွင့္ အက်ဳိးသက္ေရာက္ေစမည့္ အေၾကာင္းတရားမ်ားကို အၾကြင္းမဲ့ယံုၾကည္လက္ခံ၍ မိမိအတြက္နစ္နာဆံုးရွဳံးေစမည့္ အကုသိုလ္လုပ္ငန္းမ်ားကို အဆိုင္းမတြဖယ္ရွားတြန္းလွန္ပစ္ၾကရမည္ ျဖစ္ေပသည္။

ကၽြႏ္ုပ္တို႔သည္ ယင္းအင္အားစုႏွစ္မ်ဳိးစလံုး၏ လမ္းစဥ္ကို ကြဲျပားျခားနားစြာ သိျမင္ႏိုင္ရန္ အေရးႀကီးလွ၏။ မည္သည့္အရာသည္ အမွန္တရား၏ အက်ဳိးကိုသက္ေရာက္ေစၿပီး မည္သည့္အရာသည္ နစ္နာဆံုးရွံဳးမႈျဖစ္ေစသည္ဟူ၍ ခြဲျခားသတ္မွတ္ရန္အတြက္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔တြင္ မွတ္ေက်ာက္တစ္ခု လိုအပ္ေပသည္။ ထိုမွတ္ေက်ာက္ေပၚတြင္ အေကာင္းအဆိုးကိုတင္၍ စမ္းသပ္ပြတ္တိုက္မွသာ ခြဲျခားသိျမင္ႏိုင္မည္ျဖစ္သည္။ ထိုမွတ္ေက်ာက္ကား ပညာပင္ျဖစ္၏။ ထိုပညာျဖင့္သာ ကၽြႏ္ုပ္တို႔သည္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္၏ ပညတ္ခ်က္ျဖစ္ေသာ ေကာင္းက်ဳိးႏွင့္ ရွဳိက္သာန္၏ အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ေသာ ဆိုးက်ဳိးလမ္းစဥ္တို႔ကို သိစြမ္းႏိုင္ေပသည္။

ဤတြင္ စာဆိုေတာ္ ရွဳိက္ခ္စအ္ဒီ(ရဟ)သခင္ႀကီးက လကၤာတစ္ပုဒ္ကုိ ဤသုိ႔ စပ္ဆိုက်ဴးရင့္ခဲ့ေပသည္။
(က်ဳိးရွမအ္ အဇ္ပေယး အိလ္မ္ဗာယသ္ ဂိုရာခ္သ္ + ေကးေဗအိလ္မ္ နသဝါန္ခိုသာ ရာရွနာခ္သ္)
ဖေယာင္းအရည္ေပ်ာ္က်သည္သို႔ အသိပညာျမတ္ရတနာကို မလြဲမွန္စြာ ဆည္းပူးပါေလာ့ အေၾကာင္းေသာ္ကား ပညာနတၳိျမင္မရွိက တစ္ပါးအလႅာဟ္ ျမတ္ခိုသာကို သိျမင္စြမ္းအား မရွိျငားတည္း။

အလိုသေဘာကား .... ပညာမဲ့လွ်င္ ဖန္ဆင္းရွင္ကို မသိႏိုင္ေသာေၾကာင့္ အသက္ပင္ေသဆံုးသြားပါေစ ပညာကိုသာ ရွာေဖြသင္ယူရမည္ဟူ၏။

{ေမာ္လာနာကမၼရြဒ္ဒီးန္ ဦးသန္းေမာင္(ဂ်ာမိအီ) ဘာသာျပန္ထားသည့္ "အစၥလာမ့္ပညာေရး" စာအုပ္ပါ အေၾကာင္းအရာကို အလ္မုဖီးဒ္က ျပန္လည္တင္ဆက္သည္။)

ဆြဟာဗဟ္တို႔၏ ပညာပို႔ခ်ရာ ဌာနမ်ား

ဆြဟာဗဟ္တို႔၏ ပညာပို႔ခ်ေရးဌာနမ်ား

မဒီနဟ္ၿမိဳ႕ေတာ္တြင္ သာသနာ့ပညာမ်ားပို႔ခ်ေပးခဲ့သည့္ ထက္ေပၚေက်ာ္ၾကားေသာ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းၾကီး (၅) ေက်ာင္းရွိခဲ့ေပသည္။

ပထမ အႀကီးက်ယ္ဆံုးႏွင့္ အခမ္းအနားဆံုးေသာ ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးမွာ အာအိရွဟ္(ရသြီ) သခင္မႀကီး၏ ေက်ာင္းေတာ္ပင္ျဖစ္သည္။ အာအိရွဟ္(ရသြီ) သခင္ႀကီးသည္ ပညာအရည္အခ်င္းႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ သာသနာ့သုခမိန္ သူေတာ္စင္ႀကီးတစ္ပါးျဖစ္၏။ သခင္မသည္ (၉)ႏွစ္တိုင္တိုင္ တမန္ေတာ္ျမတ္၏ ေျမာက္သားေတာ္အျဖစ္ ရွိေနခဲ့၏။ တမန္ေတာ္ျမတ္ကြယ္လြန္ခ်ိန္တြင္ သခင္ႀကီး၏ သက္ေတာ္မွာ ၁၈ ႏွစ္မွ်သာ ရွိေနပါေသးသည္။ တမန္ေတာ္ျမတ္၏ ေျမာက္သားေတာ္အျဖစ္ရွိေနစဥ္ တမန္ေတာ္ျမတ္ထံမွ နက္နဲသိမ္ေမြ႕လွသည့္ မ်ားစြာေသာ သာသနာ့ပညာရပ္မ်ားကို ဆည္းပူးသင္ယူခဲ့ေပသည္။
သာဝကႀကီးအဗူမူစာ (ရသီြ) သခင္က ဖြင့္ဆိုခဲ့သည္။ ဆြဟာဗဟ္အခ်ဳိ႕တို႔သည္ တစ္ခါတစ္ရံ ဖသာဝါ ဓမၼသတ္စီရင္ထံုးႏွင့္ နက္နဲေသာ မတ္စ္အလဟ္ပညတ္ခ်က္မ်ားကို ေျဖရွင္းေပးရာတြင္ နားမလည္ႏိုင္သည့္ အခက္အခဲမ်ား ရွိေနခဲ့ၾက၏။ ၎ကို အာအိရွဟ္ (ရသြီ) သခင္မၾကီးထံ တင္ျပေလွ်ာက္ထားလွ်င္ သခင္မႀကီးက ယင္းအေျဖမ်ားကို လြယ္လင့္တကူ ေျဖရွင္းေပးႏိုင္ခဲ့ေလသည္။ (မိရွ္ကားသ္က်မ္း)

ဒုတိယအႀကီးဆံုး  ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးမွာ ဇုိင္ဒ္ဗင္န္ဆာဗိသ္သခင္ႀကီး၏ ေက်ာင္းေတာ္ပင္ျဖစ္သည္။ ၎ပညာရွိႀကီးသည္ အစီးအနင္းျဖင့္ သြားလာေလ့ရွိ၏။ ထိုအစီးအနင္းကို အဗ္ဒုလႅာဟ္အိဗ္ႏုအဗၺါးစ္သခင္ကဲ့သို႔ေသာ ဟဒီးစ္ပါရဂူႀကီးမ်ားကိုယ္တိုင္ကပင္ ေလးစားရိုေသစြာျဖင့္ သိမ္းဆည္းေပးရသည့္ ပုဂၢိဳလ္ျမတ္တစ္ပါးပင္ျဖစ္သည္။ ၎ပုဂၢိဳလ္ကြယ္လြန္၍ ေျမႏွံသၿဂဳႋလ္ေသာအခါ အိဗ္ႏုအဗၺါးစ္သခင္က ပညာသည္ေနာင္တြင္ ဤသို႔ဤႏွယ္ေပ်ာက္ကြယ္သြားေပမည္။ ယေန႔ ပညာ၏ အႀကီးမားဆံုးေသာ အစိတ္အပိုင္းတစ္ခုမွာ ေျမသို႔ျမဳပ္ႏွံသၿဂဳႋလ္လိုက္ရေလၿပီ ဟု ေၾကကြဲဝမ္းနည္းစြာျဖင့္ ေျပာဆိုခဲ့ေလသည္။
ထို႔အတူ ဟဒီးစ္ပါရဂူႀကီး အဗူဟုရိုင္ရဟ္သခင္ကလည္း ယေန႔ကၽြႏ္ုပ္တို႔၏ အာလင္မ္ပညာရွင္ႀကီးတစ္ပါး ေပ်ာက္ကြယ္သြားရေလၿပီဟု ယူႀကံဳးမရ ဝမ္းနည္းစြာ ေျပာဆိုခဲ့ေလသည္။

တတိယေက်ာင္းေတာ္ၾကီးမွာ ဟဒီးစ္ပါရဂူၾကီး အဗူဟုရိုင္ရဟ္သခင္၏ ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးပင္ျဖစ္သည္။ သခင္ၾကီးထံ ပညာသင္ယူေနၾကေသာ တပည့္ေပါင္းမွာ (၆ဝဝ) ခန္႔ ရွိေပသည္။

စတုတၳေက်ာင္းေတာ္ၾကီးမွာ ဂ်ာဗိရ္ဗင္န္အဗ္ဒုလႅာဟ္သခင္၏ ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးျဖစ္ပါသည္။ သခင္ၾကီး၏ အထူးသီးသန္႔သင္ၾကားပို႔ခ်ရာဌာနသည္ မတ္စ္ဂ်ိဒီနဗဝီ တမန္ေတာ္ျမတ္၏ ဝတ္ေက်ာင္းေတာ္ျဖစ္တြင္ျဖစ္သည္။

ပဥၥမေက်ာင္းေတာ္မွာ အဗူစအီးဒ္ခူရ္ရာမီသခင္၏ ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးပင္ျဖစ္သည္။
ဆ႒မေက်ာင္းေတာ္မွာ သာဝကၾကီး အုမရ္သခင္၏ သားေတာ္ အဗၺဒုလႅာဟ္သခင္၏ ေက်ာင္းေတာ္ပင္ျဖစ္သည္။ သခင္သည္ ႏွစ္ေပါင္း (၆ဝ) တုိင္တိုင္ သာသနာ့ပညာမ်ားကို သင္ၾကားပို႔ခ်ေပးခဲ့ေလသည္။

ဗစြရဟ္ျမိဳ႕

ဗစြရဟ္ၿမိဳ႕တြင္ တမန္ေတာ္ျမတ္အား အထူးဝတ္ၾကီးဝတ္ငယ္ျပဳစုခဲ့ရေသာ ပုဂၢိဳလ္ျမတ္ၾကီး အနတ္စ္သခင္က (၁၁) ႏွစ္တိုင္တိုင္ သာသနာ့ပညာကို ျဖန္႔ျဖဴးပို႔ခ်ေပးခဲ့ပါသည္။

ဟမ္(စြ)ၿမိဳ႕

ဟမ္(စြ)ၿမိဳ႕သည္ ဆီးရီးယားႏိုင္ငံ၏ မ်က္ႏွာဖံုးၿမိဳ႕ကေလးတစ္ၿမိဳ႕ျဖစ္ၿပီး မအာဇ္ဗင္န္ဂ်ဗလ္သခင္ ေနထိုင္ရာၿမိဳ႕လည္း ျဖစ္သည္။
တစ္ေန႔တြင္ အုမရ္ (ရသီြ) သခင္အား လူထုၾကီးက မိမိ၏အရိုက္အရာဆက္ခံႏိုင္ေသာ ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးကို ေရြးခ်ယ္သတ္မွတ္ထားပါရန္ ေလွ်ာက္ထားၾကစဥ္ အုမရ္ (ရသီြ) သခင္က အကယ္၍ မအားဇ္ဗင္န္ဂ်ဗလ္သခင္ (ရသီြ) သည္ ယခုအခ်ိန္ အသက္ထင္ရွားရွိေနပါက ၎ကို ကၽြႏ္ုပ္၏ခလီဖာ ကိုယ္စားလွယ္အျဖစ္ ေရြးခ်ယ္မည္ျဖစ္သည္ဟု ေလးစားစြာ ဂုဏ္ျပဳေျပာဆိုခဲ့ေလသည္။
အဗူမုစ္လင္မ္ေခါင္လာနီသခင္ (ရဟ) က ဖြင့္ဆိုခဲ့သည္။ ကၽြႏ္ုပ္သည္ ဟမ္(စြ)ၿမိဳ႕၏ ဂ်ာမိဗလီၾကီးတစ္ခုသို႔ ေရာက္ေသာအခါ ဗလီ၏ အသက္ (၃ဝ) ခန္႔ရွိ ဆြဟာဗဟ္ရြယ္တူမ်ား ဝန္းရံလွ်က္ ၎တို႔အလယ္တြင္ လုလင္ပ်ဳိတစ္ဦးက ထိုင္၍ သာသနာ့ပညာမ်ား ျဖန္႔ျဖဴးေနသည္ကို ျမင္ခဲ့ရသည္။ ဆြဟာဗဟ္အသီးသီးသည္ ၎လုလင္ပ်ဳိအား မတ္စ္အလဟ္ႏွင့္ ဖသာဝါဓမၼသတ္မ်ားကို ေမးျမန္းေလွ်ာက္ထားေနၾက၏။ ကၽြႏ္ုပ္က ထိုလုလင္ပ်ဳိအေၾကာင္းကို ေမးျမန္းစံုစမ္းၾကည့္ေသာအခါ မအားဇ္ (ရသြီ) ျဖစ္ေၾကာင္း သိရွိရေလသည္။

ဒမိရွ္(က္)ၿမိဳ႕
ဒမိရွ္(က္)ၿမိဳ႕တြင္ အဗူဒရ္ဒါအ္(ရသြီ)သခင္ႀကီးကိုယ္တိုင္ သာသနာ့ပညာရပ္မ်ားကို ျဖန္႔ျဖဴးခဲ့၏။ သခင္ႀကီးသည္ တမန္ေတာ္ျမတ္လက္ထက္ေတာ္၌ ကုရ္အာန္က်မ္းေတာ္ျမတ္တစ္အုပ္လံုးကို အာဂံုေဆာင္က်က္မွတ္ႏိုင္ခဲ့ေလသည္။
သခင္ႀကီး သြားလာေသာအခါ အေနာက္မွ မ်ားစြာေသာ တပည့္တို႔ လိုက္ပါလွ်က္ရွိၾက၏။ ဤသည္ကို ေတြ႕ျမင္ရသူတို႔က ဘုရင္မင္းျမတ္တစ္ပါး ကိုယ္ရံေတာ္မ်ားစြာ ၿခံရံလွ်က္ တိုင္းခန္းလွည့္လည္ေနသည္ဟု ထင္မွတ္ခဲ့ေလသည္။

မကၠဟ္ၿမိဳ႕
မကၠဟ္ၿမိဳ႕ေတာ္တြင္ သာသနာ့ပညာကို သူေတာ္စင္ႀကီး အိဗ္ႏူအဗၺားစ္သခင္က သင္ၾကားပို႔ခ်ေပးခဲ့၏။ သခင္သည္ က်မ္းစာမ်ား ေရးသားျပဳစုရာ၌ အထူးကၽြမ္းက်င္မႈရွိေသာေၾကာင့္ ၎အား ဗဟ္ရုလ္အိလ္မ္ ပညာ့ပင္လယ္ဟူေသာ ဘြဲ႕ျဖင့္ ခ်ီးက်ဴးဂုဏ္ျပဳေခၚေဝၚခဲ့ၾကေလသည္။ သခင္သည္ က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္ကို အနက္ဖြင့္ဆိုရာ၌ အထူးကၽြမ္းက်င္ၿပီး အရည္အခ်င္းႏွင့္ ျပည့္ဝေသာ ပညာရွင္ႀကီးတစ္ပါး ျဖစ္ေပသည္။
တစ္ေန႔၌ တမန္ေတာ္ျမတ္ဆြလ္လလ္လားဟုအလိုင္းဟိဝစလႅမ္သည္ ကိုယ္လက္သန္႔စင္ရန္ ႂကြသြားေတာ္မူစဥ္ အိဗ္ႏူအဗၺားစ္(ရသီြ) သခင္က မိမိ၏အသိတရားျဖင့္ ခြက္တလံုးတြင္ ေရထည့္၍ ရိုေသေလးစားစြာ တမန္ေတာ္ျမတ္အား ဆက္သေတာ္မူေလသည္။ ထိုစဥ္ တမန္ေတာ္ျမတ္က ကုိယ္လက္သန္႔စင္ၿပီးခ်ိန္တြင္ အို အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ ဤပုဂၢိဳလ္အား က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္၏ အနက္အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆိုႏိုင္သည့္ပညာရပ္မ်ား ေပးသနားေတာ္မူပါဟု ဆုေတာင္းေပးခဲ့ေလသည္။

မိစြစ္ရ္ၿမိဳ႕
အဗ္ဒုလႅာဟ္ဗင္န္အမရ္ဗင္န္အာစြ္(ရသြီ)သခင္သည္ မိစြစ္ရ္ၿမိဳ႕သားတစ္ဦးျဖစ္၍ ၎ၿမိဳ႕၌ပင္ သာသနာ့ပညာရပ္မ်ားကို ျဖန္႔ျဖဴးေပးခဲ့သည္။ ၎သည္ တမန္ေတာ္ျမတ္လက္ထက္၌ မ်ားစြာေသာ ဟဒီးစ္ေတာ္တို႔ကို က်က္မွတ္၍ က်မ္းစာတစ္ေစာင္အျဖစ္ စုေဆာင္းေရးသားႏိုင္ခဲ့ေသာ သုေတသီႀကီး တစ္ဦးျဖစ္ေပသည္။

အႏွစ္ခ်ဳပ္

စြဟာဗဟ္သခင္မ်ား၏ ပညာသင္ယူျခင္း သင္ၾကားပို႔ခ်ျခင္းအေၾကာင္းမ်ားကို ဤသုိ႔ အက်ဥ္းခ်ဳပ္တင္ျပျခင္းအားျဖင့္ သိေလာက္ေပၿပီ။ သို႔တေစ ထိုေခတ္ထိုအခါက စနစ္တက် သင္ၾကားပို႔ခ်ေပးခဲ့ေသာ ေက်ာင္းမ်ား မရွိခဲ့ေပ။ တကၠသိုလ္၊ ေကာလိပ္ေက်ာင္းမ်ားလည္း ဤသို႔မထြန္းကားၾကေသးပါ။ ထိုေခတ္က ထိုစနစ္ျဖင့္ အစၥလာမ္သာသနာ့ပညာရပ္မ်ားကို သင္ၾကားပို႔ခ်ေပးခဲ့ေသာ အႀကီးဆံုးေသာ ဌာနႀကီးမွာ မဒီနဟ္ၿမိဳ႕ေတာ္ပင္ျဖစ္သည္။

ထိုၿမိဳ႕သည္ အစၥလာမ္ဘုရင္မ်ား စိုးမိုးအုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့သည့္ ေနရာေဒသပင္ျဖစ္ေသာ္လည္း ေကာလိပ္ေက်ာင္းမ်ား၊ ယူနီဗာစတီေက်ာင္းမ်ား၊ အေျခခံေက်ာင္းေလးမ်ားဟူ၍ သီးျခားအေဆာက္အဦးမ်ား မရွိခဲ့ေပ။ ၎ျပင္ ေက်ာင္းသားမ်ား၏ ေက်ာင္းေခၚခ်ိန္စာရင္းကိုလည္း ယခုကဲ့သုိ႔ စနစ္တက် စီစဥ္ထားျခင္း မျပဳခဲ့ၾကေပ။

ထိုေခတ္တြင္ အာအိရွာသခင္မႀကီးႏွင့္ အဗူဟုရိုင္ရာသခင္ႀကီးတို႔သည္ မိမိတို႔ေနထိုင္ရာေဒသမ်ားမွေန၍ သာသနာ့ပညာရပ္မ်ားကို သင္ၾကားပို႔ခ်ေပးခဲ့ၾကေလသည္။

ဂ်ာဗိရ္သခင္ႀကီးကလည္း မတ္စ္ဂ်ိဒီနဗဝီ ဝတ္ေက်ာင္းေတာ္မွေန၍ ပို႔ခ်ေပးခဲ့၏။ အခ်ဳိ႕မုစ္လင္မ္တို႔သည္ မိမိတို႔အရည္အေသြးအလိုက္ မိမိတို႔ၿမိဳ႕နယ္၊ ရပ္၊ ရြာေဒသမ်ားတြင္ ပညာသင္ၾကားေပးသူ ဆရာအျဖစ္လည္းေကာင္း၊ အခ်ဳိ႕တို႔သည္ ပညာသင္ယူသူ စာသင္သားအျဖစ္လည္းေကာင္း ရွိခဲ့ၾကေပသည္။ ထို႔အတူ သာဗိအီန္မ်ား၏ သမိုင္းတစ္ေလွ်ာက္လံုးတြင္လည္း အထက္နည္းအတိုင္းရွိခဲ့ၾကသည္ကို ေဖာ္ျပထားေပသည္။

ရွဳိက္ခ္ ဆရာသခင္ပညာရွင္ႀကီးမ်ားသည္ ဗလီ သို႔မဟုတ္ ကြင္းျပင္ႀကီးမ်ားတြင္ စုေဝးၾကၿပီး သာသနာ့ပညာရပ္မ်ားကို ပို႔ခ်ေပးခဲ့ၾကေပသည္။ သင္တန္းသားတစ္စုတြင္ လူဦးေရေပါင္း ေလးေသာင္းခန္႔ရွိ၏။ အခ်ဳိ႕အုပ္စုတြင္ တစ္သိန္းေက်ာ္ခန္႔ တက္ေရာက္သင္ယူေလ့ရွိၾကေပသည္။

သို႔ရွိရာ ထိုေခတ္၌ သာသနာ့ပညာပို႔ခ်ရာ သင္တန္းမ်ားသို႔ တက္ေရာက္လာၾကေသာ အုပ္စုတစ္စုတြင္ ေရးမွတ္ၾကသူမ်ား၏ ကေလာင္ႏွင့္ မွင္အိုးမ်ားကို မွန္းဆတြက္ခ်က္ရေသာ္ ေလးေသာင္းေက်ာ္ခန႔္ရွိမည္ျဖစ္ၿပီး ၾကားနာသူမ်ား၏ အေရအတြက္သည္ မည္မွ်မ်ားျပားမည္ကို မွန္းဆ၍ မရေပ။

ယေန႔ကၽြႏ္ုပ္တို႔ေခတ္တြင္ ပညာသင္ယူေနၾကေသာ လူထုႀကီးတစ္ရပ္လံုးသည္ ၎တို႔ကဲ့သို႔ သာသနာ့ပညာႏိုးၾကားမႈ၊ ဇြဲလံုလတက္ၾကြမႈ၊ စိတ္ဓါတ္ၾကံခိုင္မႈရွိၾကမွာသာ သာသနာ့ပညာပို႔ခ်ေရးသင္တန္း၏ ရည္ရြယ္ခ်က္သည္ မေမွ်ာ္မွန္းႏိုင္ေသာ ေအာင္ျမင္မႈပန္းတိုင္သို႔ တက္လွမ္းႏိုင္ၾကမည္ ျဖစ္သည္။ ဤသို႔ေသာ သာသနာ့ပညာရပ္မ်ားကို ျဖန္႔ျဖဴးရာတြင္ လိုသည္ထက္ပို၍ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ ပို႔ခ်ေပးႏိုင္မွသာ သာသနာ့အဆီအႏွစ္မ်ားကိုလည္း စိတ္အာရံုျပည့္ ေဖာ္ၾကဴးႏိုင္မည္ျဖစ္သည္။

အကယ္၍ သာသနာ့ပညာသင္ယူျခင္းသည္ သီးသန္႔အဖြဲ႔အစည္းမ်ားႏွင့္ ေက်ာင္းသားမ်ား၏ တာဝန္သာျဖစ္သည္။ သို႔မဟုတ္ သာသနာ့ပညာသင္ယူရန္ မိမိတို႔အလုပ္အကိုင္မ်ားကို စြန္႔လႊတ္၍ ေက်ာင္းတတ္ၾကရမည္ဟု သတ္မွတ္ျပဌာန္းထားခဲ့ပါလွ်င္ သိန္းႏွင့္ခ်ီ၍ရွိေနေသာ တပည့္တို႔၏ စားဝတ္ေနေရးကို ဆရာတစ္ဦးတည္းက မည္သို႔တာဝန္ယူႏိုင္ပါမည္နည္း။

သို႔ပါ၍ ေအာက္ေဖာ္ျပမည့္ အေၾကာင္းအရာတစ္ခုသည္ ကၽြႏု္ပ္၏ စိတ္ဆႏၵတြင္ လံုေလာက္ေသာ အေထာက္အထားတစ္ခုျဖစ္မည္ ထင္၍ တင္ျပလိုက္ေပသည္။
စိုလိုင္မံဗင္န္ဟရဗ္(ရသြီ)သခင္ႀကီးသည္ ဘဂၢဒါဒ္ၿမိဳ႕၌ သာသနာ့ပညာရပ္မ်ားကို သင္ၾကားပို႔ခ်ေပးခဲ့၏။ ၎၏တပည့္ေပါင္း ေလးေသာင္းခန္႔ရွိ၏။ ခလီဖဟ္မာမြန္ရရွီးဒ္သည္ပင္ ၎၏သင္တန္းသုိ႔ မပ်က္မကြက္ တက္ေရာက္ေလ့ရွိခဲ့ေပသည္။ မာမြန္ရရွီးဒ္သည္ အစၥလာမ္ႏိုင္ငံ၏ အႀကီးဆံုးေသာ ဧကရာဇ္မင္းျမတ္ႀကီးတစ္ပါးျဖစ္၏။ ဤသို႔ တုိင္းျပည္တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္လွ်က္ စိုလုိင္မံဗင္န္ဟရဗ္(ရသြီ) သခင္ႀကီး၏ သင္တန္းသို႔ တက္ေရာက္သင္ယူခဲ့သည္ကို ေထာက္ရွဳလွ်င္ ၎တို႔၌ သာသနာေရးစိတ္ဓာတ္ မည္မွ်တက္ၾကြသည္ မည္မွ်ျပင္းထန္သည္ကို တိုင္းတာ၍ မရႏုိင္ေပ။ ကၽြႏ္ုပ္တို႔၏ သာသနာေရးပညာႏိုးၾကားမႈစိတ္ဓါတ္သည္လည္း ထိုပုဂၢိဳလ္မ်ား၏ စိတ္ဓါတ္ကဲ့သို႔ပင္ ျဖစ္ၾကရေပမည္။

သို႔ေသာ္ ယေန႔ကၽြႏ္ုပ္တို႔ေခတ္တြင္ ဥစၥာပစၥည္းအနည္းငယ္မွ် စုေဆာင္းခ်မ္းသာလာခဲ့ေသာ္ သာသနာ့ပညာသင္ယူရန္ ရွက္ေၾကာက္ေနၾက၏။ ေအာက္တန္းက်သည္ဟု မွတ္ယူေနၾက၏။ သာသနာ့ပညာအနည္းငယ္တတ္ေျမာက္သြားလွ်င္လည္း ဆက္လက္သင္ယူရန္ ရွက္ေနၾကေပသည္။အစိုးရဌာနမ်ား၊ ရံုးကႏၷားမ်ားတြင္ အမႈထမ္းေဆာင္ရမည္ဆိုပါက မည္သည့္ပညာမ်ဳိးကိုမဆို လိုသည္ထက္ပို၍ ႀကိဳစားအားထုတ္ၾကသည္မွာ လံုးဝရွက္ေၾကာက္ျခင္း မရွိၾကေတာ့ေပ။ ကၽြႏ္ုပ္တို႔မုစ္လင္မ္မ်ားတြင္ ဤသို႔ ကုမရေသာ ေရာဂါဆိုးစြဲကပ္ေနသည္မွာ ဆိုးဝါးလွေပသည္။

ပညာဟူသည္ ဆံုးခန္းမရွိေသာ ပင္လယ္၊ သမုဒၵရာတို႔ႏွင့္ တူ၏။ ထိုသုိ႔ေသာပညာမ်ားကို ရရွိၾကရန္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔အစၥလာမ္ဘာသာဝင္တိုင္း အမ်ဳိးသား၊ အမ်ဳိးသမီး၊ ပ်ဳိ/အိုမေရြး အာလင္မ္၊ ဂ်ာဟိလ္မျခား၊ ကုန္သည္မ်ား လယ္ယာလုပ္သားမ်ား၊ အလုပ္ၾကမ္းႏွင့္ လက္ေအာက္ခံလုပ္သားမ်ား၊ ဝန္ထမ္းအရာရွိမ်ား စသည့္ လူတန္းစား အလႊာအသီးသီးတို႔သည္ အေသြးအေရာင္၊ အဆင့္အတန္းမခြဲျခားပဲ သာသနာ့ပညာကို လံုးပမ္းအားထုတ္ဆည္းပူးၾကရန္ အထူးလိုအပ္ လွေပသည္။ ဤသို႔ေသာ သာသနာ့ပညာရပ္မ်ားကို အေလးထားသင္ယူ၍ ဆင့္ပြားပို႔ခ် ျဖန္႔ျဖဴးေပးႏိုင္ၾကရန္ ေန႔စဥ္ အခ်ိန္ပိုထုတ္ၾကရမည္။

သာသနာ့ပညာကို တတ္သိနားလည္ၿပီး ေလးစားလိုက္နာၾကသည့္ အာလင္မ္မ်ားထံခ်ဥ္းကပ္၍ နာယူမွတ္သားၾကရမည္။ အၿမဲတေစ အိပ္ယာမဝင္မီ ငါးမိနစ္အခ်ိန္ခန္႔မွ်ျဖစ္ေစ ဖတ္ရွဳၾကရမည္။ ကၽြႏ္ုပ္တို႔သည္ ေန႔စဥ္ စားျခင္း၊ ေသာက္ျခင္း၊ အိပ္ျခင္းႏွင့္ အလုပ္ဝင္အလုပ္ဆင္းခ်ိန္တို႔တြင္ အခ်ိန္ကို ကန္႔သတ္၍ သီးျခားသတ္မွတ္ထားသကဲ့သို႔ သာသနာ့ပညာသင္ယူရန္အတြက္ မိမိအေပၚ၌ အခ်ိန္တစ္ခ်ိန္ကို ဖရ္ဇ္တာဝန္တစ္ရပ္အျဖစ္ သတ္မွတ္ထားၾကရမည္။

အေၾကာင္းကား တမန္ေတာ္ျမတ္က ----------
طلب العلم فريضة على كل مسلم ومسلمة
{သြလဗုလ္ အိလ္မိ ဖရီးဒြသြန္ အလာကုလ္လိ မုစ္လိမင္န္ ဝမုစ္လိမဟ္}
မုစ္လင္မ္အမ်ဳိးသား၊ အမ်ဳိးသမီးတိုင္းအေပၚ သာသနာ့ပညာဆည္းပူးသင္ယူရန္ (ဖရ္ဇ္) မျပဳမေနရတာဝန္တစ္ရပ္ ျဖစ္သည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူထားေပသည္။

ေမာ္လာနာကမၼရြဒ္ဒီးန္ဦးသန္းေမာင္(ဂ်ာမိအီ) ဘာသာျပန္သည့္ အစၥလာမ့္ပညာေရး စာအုပ္ပါအေၾကာင္းအရာကို အလ္မုဖီးဒ္မွ ျပန္လည္တင္ဆက္သည္။

အစၥလာမ့္ပညာေရး ၁

ယခုတင္ဆက္မည့္ အေၾကာင္းအရာသည့္ အစၥလာမ့္ပညာေရး အမည္ရွိ စာအုပ္မွ သာသနာ့ပညာသင္ယူရန္ အေရးၾကီးျခင္းႏွင့္ ထူးျမတ္မႈမ်ား၊ တမန္ေတာ္ေခတ္ ဆြဟာဗဟ္၊ သာဗိအီးန္ႀကီးမ်ားႏွင့္ ေခတ္တိုင္းရွိ သာသနာ့ပညာလည္ပတ္ခဲ့ပံု စသည့္အေၾကာင္းအရာမ်ား ျဖစ္ပါသည္။ ဤစာအုပ္သည္ ျမန္မာျပည္ မႏၲေလးတိုင္းရွိ ေမာ္လာနာကမၼရြတ္ဒီးန္ ဦးသန္းေမာင္(ဂ်ာမိအီ) ဘာသာျပန္ဆိုထားသည့္ အလြန္ဖတ္ေကာင္းသည့္ စာအုပ္ေကာင္းတစ္အုပ္ပင္ ျဖစ္ပါသည္။ ထိုစာအုပ္မွတဆင့္ ျပန္လည္တင္ျပျခင္းျဖစ္ပါသည္။ အင္န္ရွာအလႅာဟ္ အခန္းဆက္ပံုစံျဖင့္ ေန႔စဥ္တင္ဆက္သြားပါမည္။ မိတ္ေဆြမ်ားလည္း ၃မိနစ္ခံမွ် အခ်ိန္ေပးကာ တင္ဆက္သည့္ အခန္းမ်ားကို ဖတ္ရွဳၾကပါရန္ ေျပာလိုပါသည္။ အရွင့္အသနားေတာ္ျဖင့္ သာသနာ့ပညာကို သင္ယူရန္ အဆင္သင့္ျဖစ္သြားပါမည္။ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္သည္ အီမာန္ရွင္တိုင္းအား သာသနာ့အသိပညာ သင္ယူခြင့္ႏွင့္ ျပန္လည္ပို႔ခ်ႏိုင္ခြင့္တို႔ကို ခ်ီးျမႇင့္ေတာ္မူပါ။ အာမီးန္ (အလ္မုဖီးဒ္)

အဖြင့္စကား
ဤစာအုပ္သည္ အိႏိၵယႏိုင္ငံမွ ေမာ္လာနာအိဒ္ရီးစ္(အန္ဆြာရီ) ေရးသားျပဳစုထားသည့္ ဟမားရီးသအ္လီးမ္ ဟူေသာက်မ္းစာကို ကၽြႏ္ုပ္က အစၥလာမ့္ပညာေရး အမည္ျဖင့္ ဘာသာျပန္ဆိုထားျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ က်မ္းျပဳရွင္က မိမိက်မ္းစာတြင္ သာသနာ့ပညာသင္ယူျခင္း၏ ျမင့္ျမတ္မႈႏွင့္ ပညာ၏ အေရးပါမႈတို႔ကို အေလးေပးျပဆိုထား၏ ။
အစၥလာမ္ကလည္း ပညာ၏ ျမင့္ျမတ္မႈႏွင့္ အေရးပါမႈတို႔ကို ေဖာ္ျပရာတြင္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္က တမန္ေတာ္ျမတ္ထံ ပထမဦးစြာခ်ေပးေတာ္မူခဲ့သည့္ (အိက္ရအ္) ဖတ္ေလာ့။ ထို႔ေနာက္ (အလႅမဗိလ္ကလမိ) အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္က ေရးမွတ္ျခင္းကို သင္ျပခဲ့ေတာ္မူခဲ့သည္ဟူေသာ အာယသ္ေတာ္မ်ားပင္ ျဖစ္သည္။ ဤသို႔ဖတ္ျခင္းႏွင့္ အတူ ေရးမွတ္ျခင္းကို အထူးျပဆိုထားသည့္ အမိန္႔ေတာ္မ်ားေၾကာင့္ တမန္ေတာ္ျမတ္က မုစ္လင္မ္တိုင္း ပညာသင္ယူၾကရန္ ဖရ္ဇ္တာဝန္ျဖစ္ေၾကာင္း မိန္႔ဆိုခဲ့ေလသည္။
သို႔ပါ၍ ကၽြႏ္ုပ္သတိေပးလိုသည္မွာ မည္သူမဆို ပညာကို သင္ယူၾကပါ။ သင္ေပးၾကပါ။ မွတ္သားထားၾကပါ။ ၿပီးလွ်င္ လိုက္နာက်င့္သံုးၾကပါဟူ၍ ျဖစ္ေပသည္။
အားလံုးမုစ္လင္မ္ သိျမင္အဆံုး က်င့္သံုးႏိုင္ၾကပါေစ။
((ေမာ္လာနာကမၼရြဒ္ဒီးန္ ဦးသန္းေမာင္ (ဂ်ာမိအီ) ၂၈ - လမ္း၊ ရတနာပံုအိုးဘိုဗလီဝင္း၊ မႏၲေလးၿမိဳ႕))

အိလ္မ္ဟူသည္
အရာဝတၳဳတစ္ခု၏ အရင္းခံဇစ္ျမစ္ကို သိရွိနားလည္ျခင္း၊ ခြဲစိတ္ေဝဖန္တတ္ျခင္း၊ ယံုၾကည္မႈထားရွိျခင္းကုိ အရဗီစာေပ၌ အိလ္မ္ ပညာဟု ေခၚဆိုေပသည္။ အိလ္မ္၏ အမ်ားကိန္းသည္ အုိ႔လူမ္ ျဖစ္၏။ အိလ္မ္၏ ဂုဏ္ထူးဝိေသသႏွင့္ ျပည့္စံုသူကို အာလင္မ္ ပညာရွိသုခမိန္ဟု ေခၚဆိုၾကေပသည္။
အာလင္မ္၏ အမ်ားကိန္းသည္ အိုလမာျဖစ္၏။ အာလိမုဒ္ဒီးန္ သာသနာ့ပညာရွင္ဟူသည္ သာသနာ၏ အရင္းခံအဆီအႏွစ္မ်ားကို ဂဃနဏနားလည္သိကၽြမ္းၿပီး ထိုသာသနာအေပၚ စြဲျမဲစြာ ယံုၾကည္က်င့္သံုးသူကို ေခၚဆိုၾက၏။ သာသနာ့ပညာႏွင့္ ပညတ္ခ်က္မ်ားကို သိကၽြမ္းနားလည္မႈရွိၿပီး ၎အေပၚယံုၾကည္မႈ မရွိပါက ထိုသူကို အာလိမုဒ္ဒီးန္ သာသနာ့ပညာရွင္ဟု မေခၚဆိုႏိုင္ေပ။
အလားတူ သာသနာ့ပညာႏွင့္ ပညတ္ခ်က္မ်ားအေပၚ ယံုၾကည္ေလးစားမႈရွိၿပီး သာသနာ့အဓိကအဆီအႏွစ္မ်ားကို မသိနားမလည္ပါမူ ၎ကိုလည္း အာလိမုဒ္ဒီးန္ သာသနာ့ပညာရွင္ဟု မေခၚဆိုႏိုင္ေပ။ (အလ္မြန္ဂ်ိဒ္ - စာ ၃၆)
အထက္ပါ ဖြင့္ဆိုခ်က္ကို ေထာက္ရွဳျခင္းအားျဖင့္ အာလင္မ္တစ္ပါးျဖစ္ရွိရန္အတြက္ သာသနာ့ပညာရပ္မ်ားကို အရဗီသိပၸံေက်ာင္းမ်ား၌ စနစ္တက်သြားေရာက္သင္ယူရမည္။ ဆရာသမားတစ္ဦးဦးထံ အႏြံအတာခံ၍ ဆရာႏွင့္ လက္ပြန္းတတီး ေနထိုင္ဆည္းပူးရမည္။ မိမိစီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ားကို လံုးဝစြန္႔လႊတ္၍ ေက်ာင္းတတ္သင္ယူရမည္။ ၎တို႔ေဆာင္းေပးေသာ ေဘာင္းထုတ္ကို ခံယူမွ အာလင္မ္ျဖစ္မည္ဟူ၍ သတ္မွတ္ခ်က္မရွိေၾကာင္း သိျမင္ႏိုင္ေပသည္။ သို႔ေသာ္ ထိုသုိ႔ေသာနည္းစနစ္မ်ားျဖင့္ သာသနာ့ပညာကို သင္ယူဆည္းပူသူတို႔အား သို႔လဗာ ေက်ာင္းသားဟူ၍ ေခၚဆိုထိုက္ေသာ္လည္း ၎ကို ပံုေသမမွတ္ယူအပ္ေပ။
ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးသည္ မိမိဝမ္းစာကိုရွာေဖြေနရ၏။ အေမာေျဖအပန္းေျဖ အနားယူခ်ိန္မ်ားလည္းရွိ၏။ ထုိသူသည္ ယင္းအားလပ္ခ်ိန္မ်ားမွ  အခ်ိန္ပိုအနည္းငယ္ထုတ္၍ သာသနာ့ပညာမ်ားကို အပတ္တကုတ္ၾကိဳးစားသင္ယူခဲ့၏။ ၎သူကိုပင္ သို႔လဗာ ေက်ာင္းသားဟူ၍ ေခၚဆိုႏိုင္၏။ သို႔သာမက .... ထိုသူသည္ ေက်ာင္းသားတစ္ဦး ရရွိအ့ံေသာ ပညာအဆင့္အတန္းႏွင့္ ပညာ့အက်ဳိးကုသိုလ္မ်ားကိုလည္း ထပ္တူထပ္မွ်ရရွိႏိုင္ေပသည္။
တမန္ေတာ္ျမတ္က အစၥလာမ္သာသနာ့သေဘာတရားတြင္ မိမိတို႔အေရာင္းအဝယ္လုပ္ငန္းမ်ားကို စြန္႔လႊတ္၍ ပညာသင္ယူမွသာ ေက်ာင္းသားတစ္ဦးျဖစ္ရွိႏိုင္သည္။ အာလိမုဒ္ဒီးန္ သာသနာ့ပညာရွင္အျဖစ္သို႔ ေရာက္ရွိႏိုင္သည္။ ဟူေသာ ျပ႒ာန္းခ်က္ကို လံုးဝမထားရွိခဲ့ေပ။
ယေန႔ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ မ်က္ေမွာက္ေခတ္တြင္ သာဝကၾကီးမ်ား၏ စားဝတ္ေနေရးႏွင့္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးသမိုင္းမွာ ထင္ရွားစြာရွိေနေပၿပီ။ မ်ားစြာေသာ စြဟာဗဟ္သခင္ၾကီးမ်ားသည္ ေရာင္းဝယ္ေဖာက္ကားျခင္းႏွင့္ လယ္ယာစိုက္ပ်ဳိးျခင္းဟူေသာ အလုပ္ကိုလုပ္ကိုင္၍ အသက္ေမြးဝမ္းေၾကာင္းျပဳေနခဲ့ၾကေပသည္။
အထူးသျဖင့္ မုဟာဂ်ိရ္မ်ားသည္ ကုန္သည္မ်ားျဖစ္ၾက၍ အန္စြာရီမ်ားသည္ လယ္သမားမ်ားျဖစ္ၾက၏။ ထိုသုိ႔ အသက္ေမြးဝမ္းေၾကာင္းအလုပ္ကို ေန႔စဥ္ႏွင့္အမွ် လံုးပမ္းေနၾကရေစကာမူ နမားဇ္ကို ဖရ္ဇ္ပညတ္ခ်က္တာဝန္တစ္ရပ္အျဖစ္ မွတ္ယူသကဲ့သို႔ သာသနာ့ပညာရွာေဖြဆည္းပူးျခင္းကိုလည္း ဖရ္ဇ္တာဝန္တစ္ရပ္ဟု မွတ္ယူထားၾကေပသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ စြဟာဗဟ္သခင္ၾကီးမ်ားတြင္ မည္သူမွ် ပညာမဲ့မျဖစ္ခဲ့ၾကေပ။
တမန္ေတာ္ျမတ္ ဝဖါးသ္ ကြယ္လြန္ၿပီးသည့္ေနာက္ ထိုပညာတတ္ စြဟာဗဟ္သခင္ၾကီးမ်ားသည္ မိမိတို႔ပညာအရညအခ်င္းႏွင့္ မိမိတို႔ေနရာေဒသမ်ားတြင္ အာလင္မ္ပညာရွင္မ်ားအျဖစ္ ရပ္တည္ႏိုင္ခဲ့ၾကေပသည္။ တစ္ခ်ိန္က ထိုပုဂၢိဳလ္တို႔သည္ တမန္ေတာ္ျမတ္လက္ထပ္ေတာ္တြင္ သာသနာ့ပညာရပ္မ်ားကို သင္ယူခဲ့ၾကေသာ ေက်ာင္းသားမ်ားဟု ဆိုရေပမည္။
အကယ္၍ ထိုပုဂၢိဳလ္တို႔သည္ ထိုစဥ္က သာသနာ့ပညာရပ္မ်ား သင္ယူျခင္း သင္ၾကားပို႔ခ်ျခင္းကို သီးသန္႔အဖြဲ႕အစည္း အသင္းအပင္းတစ္ခု၊ သို႔မဟုတ္ လူတစ္စု လူတန္းစားတစ္ရပ္၏ တာဝန္သာျဖစ္သည္ဟု မွတ္ယူ၍ လြတ္လြတ္ကင္းကင္း ေနထိုင္ခဲ့ပါမူ ယေန႔ကၽြႏ္ုပ္တို႔ထံသို႔ သာသနာ့ပညာရပ္မ်ား ဤသုိ႔က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ေရာက္ရွိရန္ အလြန္ခဲယဥ္းလွေပသည္။
အေၾကာင္းဆိုရေသာ္ ေႏွာင္းေခတ္ရွိ အပ္စြ္ဟာဗိစြတ္ဖဟ္ ဦးေရသည္ စြဟာဗဟ္မ်ား၏ အေရအတြက္ႏွင့္ ႏႈိင္းယွဥ္ၾကည့္ေသာ္ ဂ်ဳံေစ့ႏွင့္ ဆားပြင့္ပမာ ျခားနားနည္းပါးေနေၾကာင္း ေတြ႔ရေပမည္။ အပ္စြ္ဟာဗိစြတ္ဖဟ္မ်ားတြင္ တမန္ေတာ္ျမတ္၏ ၾသဝါဒေတာ္မ်ားကို အမ်ားဆံုးဆင့္ျပန္ပို႔ခ်ႏိုင္ခဲ့သူမွာ အဗူဟိုရိုင္ရာရသီြယလႅာဟုအန္ဟု တစ္ဦးတည္းသာလွ်င္ ရွိခဲ့၏။ သခင္သည္ တမန္ေတာ္ျမတ္၏ ဟဒီးဒ္ၾသဝါဒေတာ္ေပါင္း ေျခာက္ေထာင္ခန္႔ကို တစ္ဆင့္ျပန္လည္ ပို႔ခ်ေပးႏိုင္ခဲ့ေလသည္။
အိမာမ္ဗိုခါရီသခင္ၾကီးပင္ စြဟီးဟ္ဟဒီးစ္ေတာ္ေပါင္း တစ္ေသာင္းခန္႔ကို အာဂံုေဆာင္ႏုိင္ခဲ့၏။ ၎ျပင္ အျခားဟဒီးစ္ေတာ္ေပါင္းမ်ားစြာကိုလည္း ကိုယ္တိုင္စုေဆာင္းေရးသားထားေပသည္။ ဤမွ် မ်ားျပားလွေသာ ဟဒီးစ္ေတာ္မ်ားကို အဘယ္မွရရွိခဲ့ပါသနည္း။ စဥ္းစာၾကည့္ၾကေလကုန္။
သာဝကႀကီးအြမၼရ္(ရသီြ)သခင္က ဖြင့္ဆိုခဲ့သည္မွာ ကၽြႏ္ုပ္သည္ (အဝါလီ) မဒီနာဟ္ၿမိဳ႕အနီးတဝိုက္မွ ေက်းရြာေလးတြင္ေနထိုင္ခဲ့စဥ္က တစ္ေနကုန္အလုပ္ခြင္၌သာ ရွိေနခဲ့၏။ အန္စြာရီေနာင္ေတာ္မ်ားက တမန္ေတာ္ျမတ္ဆြလႅလႅားဟုအလိုင္းဟိဝစလႅမ္ ထံ ဝင္ေရာက္ခစားၿပီး သင္ယူမွတ္သားခဲ့ၾကေသာ သာသနာ့ပညတ္ေတာ္မ်ားကို ကၽြႏ္ုပ္က ထပ္ဆင့္သင္ယူက်က္မွတ္ခဲ့ရေလသည္။ တစ္ဖန္ကၽြႏ္ုပ္ကလည္း တမန္ေတာ္ျမတ္ထံ တစ္လွည့္ျပန္ခ်ဥ္းကပ္၍ ပညတ္ေတာ္မ်ားကို ဆည္းပူးသင္ယူခဲ့ၿပီး အန္စြာရီမ်ားအား တစ္ဆင့္သင္ၾကား ပို႔ခ်ေပးခဲ့ပါသည္။ (ဗိုခါရီက်မ္း)
သာဝကၾကီး အလီဗင္န္ဇူရ္အာ(ရသီြ)သခင္က ဖြင့္ဆိုခဲ့ပါသည္။ တမန္ေတာ္ျမတ္မကြယ္လြန္မီ ကုိယ္ေတာ္သည္ ဟဒီးစ္ေတာ္မ်ားကို ကၽြမ္းက်င္ၿပီး ပညာအရည္အခ်င္းႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ သူေတာ္စင္သာဝကေပါင္း တစ္ေသာင္းေက်ာ္ခန္႔ကို ေမြးထုတ္ေပးခဲ့ပါသည္။ ၎ပုဂၢိဳလ္ျမတ္တို႔သည္ အစၥလာမ္လူထုၾကီးအား ဟဒီးစ္ေတာ္မ်ားကို အဆက္မျပတ္သင္ၾကားပို႔ခ်ေပးခဲ့ပါသည္။ အကယ္၍ အပ္စြ္ဟာဗိစြတ္ဖဟ္မ်ားသာ ပညတ္ခ်က္မ်ားကို သင္ယူဆည္းပူး၍ အဆံုးသတ္ခဲ့ပါလွ်င္ ဤရာေပါင္းအနည္းငယ္မွ်ရွိေသာ အပ္စြ္ဟာဗိစြတ္ဖဟ္မ်ားက ထိုတစ္ေသာင္းေက်ာ္ခန္႔ရွိေသာ ဆြဟာဗဟ္မ်ားကို အာလင္မ္ပညာရွင္မ်ားအဆင့္သို႔ ေရာက္ေအာင္ အဘယ္သို႔ပို႔ေဆာင္ႏိုင္ပါအံ့နည္း။
တမန္ေတာ္ျမတ္ကြယ္လြန္ၿပီးေနာက္ ဆြဟာဗဟ္ၾကီးမ်ား၏ သာသနာ့ပညာပို႔ခ်ေရးအဖြဲ႔ဝင္မ်ားသည္ ဌာနအသီးသီး၌ ရွိေနခဲ့ၾကသည္။ ထိုအဖြဲ႕အစည္းမ်ားတြင္ မ်ားစြာေသာပုဂၢိဳလ္တို႔သည္ အပ္စြ္ဟာဗိစြတ္ဖဟ္မ်ား မဟုတ္ၾကေပ။

((အင္န္ရွာအလႅာဟ္ ေရွ႕အခန္းတြင္ စြဟာဗဟ္တို႔၏ ပညာေရးပို႔ခ်ရာ ဌာနမ်ား အေၾကာင္းကို တင္ဆက္ပါမည္။))

ဂ်လာတင္းအေၾကာင္း

ေန႔စဥ္ေသာက္ေနၾကေသာ ေဆးဝါးေတာင့္ Medicine Capsules မ်ားႏွင့္ အစၥလာမ့္တရားေတာ္၏ အမိန္႔ပညတ္ခ်က္
** စုေဆာင္းတင္ျပသူ >> မုဟမၼဒ္အာတီယား - (B.Sc.(Chem:) **

မုဖ္သီမုဟမၼဒ္စူရတီဆြာဟိဗ္ (မဇြာေဟရီ) ၏ အမွာစာ
စာ႐ႈသူ လူႀကီးမင္းလက္ဝယ္ရွာ " ေဆးဝါးေတာင့္မ်ားႏွင့္ အစၥလာမ့္တရားေတာ္၏ ပညတ္ခ်က္ " စာစဥ္ကို မုဟမၼဒ္အာတီယား ဆြာဟိဗ္မွ စုစည္းေရးသားတင္ျပထား၏။ စာေရးသူသည္ (B.Sc.(Chem:) ဘြဲ႕ရပုဂၢိဳလ္တစ္ဦး ျဖစ္ပါသည္။ စာေရးသူသည္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔၏ အကာဗိရ္အႀကီးအကဲ စစ္မွန္ေသာသာသနာ့ပညာရွင္ႀကီးမ်ား၏ အဆိုအမိန္႔မ်ားကိုသာ စုစည္းတင္ျပထားျခင္း ျဖစ္၏။ ဟရာမ္၊ ဟလာလ္ ခြဲျခားျခင္း ေပ်ာက္ကြယ္ေနေသာ မ်က္ေမွာက္ေခတ္အတြက္ စာေရးသူ၏ ႀကိဳပမ္းမႈသည္ အလြန္အားရေက်နပ္ ဝမ္းေျမာက္ဖြယ္ေကာင္းေသာ ႀကိဳးပမ္းမႈပင္ ျဖစ္၏။ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ စာေရးသူကို စစ္မွန္ေသာသာသနာ့ပညာရွင္ အႀကီးအကဲမ်ား၏ အရိပ္ေအာက္တြင္ေနကာ ပို၍ႀကိဳးပမ္းႏိုင္စြမ္း ေသာဝ္ဖီးက္ခ်ီးျမႇင့္ေတာ္မူပါေစ။ (အာမီးန္) **မုဖ္သီ မုဟမၼဒ္စူရတီ(မဇြာေဟရီ)**

စုေဆာင္းတင္ျပသူ၏ အမွာစာကၽြႏ္ုပ္တို႔ စားေသာက္သံုးစြဲေနေသာ အစားအစာမ်ား အထူးသျဖင့္ ေဆးဝါးမ်ားတြင္ ဟရာမ္ျဖစ္ေသာသားေကာင္တို႔၏ ေဆးဝါးမ်ား ပါဝင္ေနေၾကာင္း မသိရွိသူ မ်ားျပားလွပါသည္။ အစားအစာႏွင့္ ေဆးဝါးတို႔တြင္ ဟရာမ္ျဖစ္ေစေသာ ပစၥည္းမ်ား အနည္းမွ်ပင္ပါဝင္ေနလွ်င္ ထိုအစားအစာႏွင့္ ေဆးဝါးတို႔ကို ဟလာလ္ျဖစ္သည္ဟု မသတ္မွတ္ႏိုင္ေတာ့ေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ သကၠဝါတရားထားသူ အီမာန္ရွင္တစ္ဦးအေနျဖင့္ မိမိသံုးေဆာင္မီွဝဲမည့္ အစားအစာႏွင့္ ေဆးဝါးတို႔တြင္ ဟရာမ္ပစၥည္းပါဝင္ျခင္း ရွိ မရွိကို စူးစမ္းစစ္ေဆးရန္ လိုအပ္ေပမည္။ ဤစာအုပ္ကို အင္တာနက္ေပၚရွိ ေတာင္အာဖရိကႏိုင္ငံ ဇမ္ဘီယာၿမိဳ႕၊ အိုလမာအဖြဲ႕ ဝဘ္ဆိုဒ္၊ မေလးရွားဝဘ္ဆိုဒ္ႏွင့္ ေဆာ္ဒီအာေရဗီးယားႏိုင္ငံ၏ ဝဘ္ဆိုဒ္မ်ားမွ newslatter မ်ားကို ျမန္မာဘာသာျပန္၍ စုေဆာင္းျပဳစုထားပါသည္။ ညီေနာင္မုစ္လင္မ္တို႔အတြက္ အက်ဳိးျဖစ္မည္ဟု ယံုၾကည္ပါသည္။ ဤစာအုပ္ကို ဖတ္ရွဳေလ့လာစစ္ေဆးေပးေသာ မုဖ္သီမုဟမၼဒ္စူရတီဆြာဟိဗ္အား အထူးေက်းဇူးဥပကာရ တင္ရွိပါသည္။ ** မုဟမၼဒ္အာတီယား - (B.Sc.(Chem:) **

ေန႔စဥ္ေသာက္ေနၾကေသာ ေဆးဝါးေတာင့္ Medicine Capsules မ်ားႏွင့္ အစၥလာမ့္တရားေတာ္၏ အမိန္႔ပညတ္ခ်က္ကၽြႏ္ုပ္တုိ႔ေန႔စဥ္ေသာက္ေနၾကေသာ ေဆးေတာင့္ အမာ၊ အေပ်ာ့ Medicine Capsules မ်ားကို ဟရာမ္ဂ်လာတင္း သံုး၍ ျပဳလုပ္ထားေသာေၾကာင့္ အစၥလာမ့္တရားေတာ္အရ ဤသို႔ေသာေဆးမ်ားျဖင့္ ေဆးကုသခြင့္ ရွိ မရွိကို ရွင္းလင္းတင္ျပျခင္း။

အို လူသားအေပါင္းတို႔ အသင္တို႔သည္ ကမာၻေျမေပၚဝယ္ ရွိေလေသာအရာမ်ားအနက္မွ စားသံုးပိုင္ခြင့္ျပဳထားေသာ ဟလာလ္သန္႔စင္ေသာအရာမ်ားကို စားသံုးၾကေလာ့။ သို႔ရာတြင္ အသင္တို႔သည္ ရွိဳက္သြာန္၏ ေျခရာမ်ားကို ဖဝါးေျခထပ္မလိုက္ၾကကုန္လင့္။ အမွန္စင္စစ္ ယင္းရွဳိက္သြာန္သည္ အသင္တို႔၏ ပြင့္လင္းထင္ရွားလွစြာေသာ ရန္သူရန္ဘက္ပင္ျဖစ္ေခ်သည္။ ကုရ္အာန္ ၂: ၁၆၈

အို မုအ္မင္န္ ယံုၾကည္သူအေပါင္းတုိ႔ အသင့္တို႔အား ငါအရွင္ျမတ္ေပးသနားေတာ္မူေသာ ေကာင္းမြန္သန္႔ျပန္႔ေသာ အဟာရမ်ားအနက္မွ အသင္တို႔သည္ ၾကိဳက္ႏွစ္သက္ရာကို စားသံုးၾကကုန္။ ၎အျပင္ အကယ္၍ အသင္တို႔သည္ အရွင္ျမတ္ကိုသာ ခဝပ္ကိုးကြယ္ၾကပါလွ်င္ အသင္တို႔သည္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္အား ေက်းဇူးတင္ၾကကုန္။ ၂/၁၇၂

ထို႔ျပင္တစ္ဝ အသင္တုိ႔သည္ မိမိတို႔အား အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္က ေပးသနားေတာ္မူသည္မ်ားအနက္မွ စားသံုးခြင့္ျပဳထားေတာ္မူေသာ သန္႔စင္ေသာအရာမ်ားကုိ စားသံုးၾကေလကုန္။ ၅: ၈၈

အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္သည္ အသင္တို႔အေပၚ၌ အေသေကာင္မ်ားကိုလည္းေကာင္း၊ ယိုစီးေသာေသြးကိုလည္းေကာင္း၊ ဝက္၏အသားကိုလည္းေကာင္း၊ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္၏ နာမေတာ္မွတစ္ပါး အျခားကိုးကြယ္ရာမ်ား၏ အမည္နာမမ်ားကို တသၿပီး လွီးျဖတ္ထားေသာ တိရိစာၦန္မ်ားကိုလည္းေကာင္း မုခ်တားျမစ္ထားေတာ္မူေလသည္။ ၂: ၁၇၃

ဟရာမ္ အစားအေသာက္ စားထားသူသည္ ဂ်ႏၷသ္သုခဘံုသို႔ ဝင္ေရာက္ႏိုင္မည္မဟုတ္ပါ။ (မိရွ္ကားသ္က်မ္း)
ဟရာမ္ စားသံုးပိုင္ခြင့္မရွိသည့္အရာမ်ားႏွင့္ ဟလာလ္စားသံုးပိုင္ခြင့္ ရွိသည့္အရာမ်ားကို ေရာေႏွာလိုက္ပါက စားသံုးပိုင္ခြင့္ရွိသည္မ်ားကိုပါ ဖ်က္ဆီးပစ္ေလသည္။ (မိရွ္ကားသ္က်မ္း)

အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္သည္ ဟရာမ္ျဖစ္ေသာအရာမ်ားထဲတြင္ အသင္တို႔၏ ေရာဂါမ်ားကို ေပ်ာက္ကင္းေစေသာအရာမ်ား ထည့္ထားေတာ္မူျခင္း မရွိ။ (ဗုခါရီက်မ္း)

မိမိတို႔ေနစဥ္ေသာက္ေနၾကေသာ ေဆးေတာင့္ အမာ အေပ်ာ့ Medicine Capsules မ်ားကို ဟရာမ္ ဂ်လာတင္း သံုး၍ ျပဳလုပ္ထားပါသည္။ ဥေရာပႏိုင္ငံရွိ ဂ်လာတင္း Gelatine ထုတ္လုပ္သူတို႔၏ အဆိုအရ ၈ဝရာခိုင္ႏႈန္း ဝက္သားေရ၊ ၁၅ရာခိုင္ႏႈန္းကို ႏြားသားေရႏွင့္ က်န္ ၅ရာခိုင္ႏႈန္းကို ဝက္ႏွင့္ ႏြားတို႔၏ အရိုးတို႔မွ ထုတ္ယူျခင္းျဖစ္ပါသည္။ တရုတ္ႏိုင္ငံ၊ ဥေရာပႏိုင္ငံမ်ား၊ အေမရိကႏိုင္ငံမ်ားမွ အမ်ားဆံုးထုတ္လုပ္ၾကပါသည္။

ကမာၻ႕ဂ်လာတင္း Gelatine ထုတ္လုပ္မႈမွာ တစ္ႏွစ္လွ်င္ ၃၃ဝ,ဝဝဝ မက္ထရစ္တန္ ျဖစ္သည္။ ယင္းထုတ္လုပ္မႈတြင္ ၂ရာခိုင္ႏႈန္းသာ ဟလာလ္ဂ်လာတင္းျဖစ္ၿပီး က်န္ ၉၈ ရာခိုင္ႏႈန္းမွာ ဟရာမ္ဂ်လာတင္းျဖစ္ပါသည္။

ဂ်လာတင္း (GELATING) ဆိုသည္မွာ အဘယ္အရာနည္း။Gelatine ဆိုသည္မွာ တိရိစာၦန္၏ သားေရႏွင့္ အရိုးတို႔မွထုတ္ယူရရွိေသာ စားေသာက္ဖြယ္ အသားဓာတ္တစ္မ်ဳိး (Good Protein) ျဖစ္ပါသည္။ Gelatine ၏ ထူးျခားခ်က္မွာ ယင္းသည္ နိမ့္ေသာအပူခ်ိန္တြင္ ေရ၌ေပ်ာ္ဝင္ၿပီး၊ အခဲဘဝမွ အရည္ဘဝသုိ႔ အပူရွိန္းအနည္းငယ္မွ် ရရံုျဖင့္ ေျပာင္းလဲႏိုင္ပါသည္။ လူ၏ ကိုယ္ခႏၶာ၏အပူခ်ိန္ထက္ နိမ့္ေသာအပူရွိန္တြင္လည္း ေပ်ာ္ဝင္ႏိုင္သျဖင့္ Gelatine ကို ပါးစပ္တြင္ထည့္ရံုမွ်ျဖင့္လည္း ေပ်ာ္သြားၿပီး အလြန္ထူးကဲေသာအရသာကို ရရွိေစပါသည္။ Gelatine ကို ထုတ္လုပ္ေသာအဓိက ကုန္ၾကမ္းပစၥည္းမွာ သားေရႏွင့္ အရိုးတို႔ျဖစ္ပါသည္။
- အရိုးမွ ထုတ္လုပ္ျခင္း -
အရိုးမွ ထုတ္လုပ္ရာတြင္ အရိုးကိုႀကိတ္ခြဲ၍ ဟိုက္ဒရုိကလိုရစ္အက္စစ္အေပ်ာ့တြင္ စိတ္ထားျခင္းျဖင့္ အရိုးအတြင္းရွိ ကယ္လ္ဆီယမ္ကာဗြန္နိတ္ႏွင့္ ေဖာ့စဖိတ္တို႔ကို ေပ်ာ္ဝင္ေစသည္။ အၾကြင္းအက်န္အျဖစ္ရရွိေသာ ပရိုတင္းအသားဓာတ္ေမထရစ္ Residual Protein Matrix (Collagen 1) ကို ေရထဲသို႔ထည့္၍ အပူေပးျခင္း၊ စစ္ထုတ္ျခင္း၊ လက္က်န္အရည္မွ အညစ္အေၾကးမ်ားကို ဓာတုနည္းျဖင့္ သန္႔စင္ေစၿပီးေနာက္ ရရွိေသာ အျပစ္ခၽြဲရည္ကို ခဲျခင္း၊ အေျခာက္ခံျခင္းတို႔ကို ျပဳလုပ္ပါသည္။ ေနာက္ဆံုးတြင္ ရရွိေသာ (Gelatine) အခဲမ်ားကို အမႈန္႔ႀကိတ္ျခင္းျဖင့္ စားသံုးရန္ အသင့္ျဖစ္ေစပါသည္။
- သားေရမွ ထုတ္လုပ္ျခင္း -
ငယ္ရြယ္ေသာ သားေကာင္မ်ား၏ သားေရကို pH 4 ျဖစ္ေစရန္ အက္စစ္ထည့္၍ အက္စစ္ဒီဖိုင္းဒ္ acidified ျပဳလုပ္ၿပီး ေရေႏြးတြင္ ေကာ္လဂ်င္ collagen မ်ားကို ေပ်ာ္ဝင္ေစရာမွ (Gelatine) ကို ထုတ္ယူပါသည္။ သက္ႀကီးရြယ္အို သားေကာင္မ်ား၏ သားေရကို အယ္လ္ကလိုင္း Alkaline ျဖင့္ အေမြးအမွင္မ်ားကို ဖယ္ရွားၿပီး ရရွိေသာ သားေရကို pH 4 ျဖစ္ေစရန္ အက္စစ္ထည့္၍ အက္စစ္ဒီဖိုင္းဒ္ acidified ျပဳလုပ္ၿပီး ေရေႏြးတြင္ ေကာ္လဂ်င္ collagen မ်ားကို ေပ်ာ္ဝင္ေစျခင္း၊ သန္႔စင္ျခင္း စသည့္အဆင့္မ်ားကို ျဖတ္သန္းရာမွ ဂ်လာတင္း Gelatine ကို ထုတ္ယူရရွိပါသည္။

ဂ်လာတင္း (Gelatine) ကို အစားအေသာက္ထုတ္လုပ္ရာတြင္ က်ယ္ျပန္႔စြာ အသံုးျပဳၾကေၾကာင္း ေတြ႕ရပါသည္။ ဥပမာ အခ်ဳိပစၥည္းမ်ား၊ ေရခဲမုန္႔၊ ေတာ္ဖီ၊ စြပ္ျပဳပ္အမႈန္႔၊ marshmallow ဆိုသည့္ အခ်ဳိမုန္႔၊ ကေလးမ်ားစားၾကသည့္ ဂ်ယ္လီမ်ား၊ စည္သြပ္ဗူး၊ ဒိန္ခ်ဥ္ဗူး၊ ေသာေဆးဝါးေတာင့္မ်ား (အမာ၊ အေပ်ာ့) အစရွိသည္တို႔ကို ထုတ္လုပ္ရာတြင္ က်ယ္ျပန္႔စြာသံုးေလ့ရွိၾကပါသည္။
အစၥလာမ့္ရွဳေထာင့္မွ Gelatine ဂ်လာတင္းကို စားပိုင္ မပိုင္ လက္ေတြ႕ေလ့လာဆန္းစစ္ျခင္း။ သမားရိုးက် သာသနာ့ပညာရွင္မ်ား ( ဖုကာဟာ Fuqaha (Jurists) တို႔က မသန္႔ရွင္းေသာ အရာတစ္ခုမွ သန္႔ရွင္းသည့္ အရာတစ္ခုသို႔ လံုးဝကူးေျပာင္းသြားျခင္း (သဗ္ဒီေလမာဟိယသ္ သို႔မဟုတ္ ကလဘ္ေအမာဟိယသ္ Tabdeel-e-Maahiyat (or) Qalb-e-Maahiyat) ဟူေသာ အဆိုအသံုးအႏႈန္းတို႔ကုိ သံုးေလ့ရွိၾကပါသည္။

ဥပမာ အရက္မွ ရွလကာရည္အျဖစ္သို႔ ကူးေျပာင္းသြားျခင္းျဖစ္ပါက စားသံုးႏိုင္သည္ဟူေသာ အဆိုႏွင့္ ဝက္သတၱဝါသည္ ဆားက်င္းထဲသို႔ က်ေသသြား၍ ဝက္ေသသည္ ပ်က္စီးပုပ္သိုး၍ ဆားအျဖစ္သာ အျပတ္အသတ္ကူးေျပာင္းသြားျခင္းျဖစ္ပါက စားသံုးႏိုင္သည္ဟူေသာ အဆိုမ်ားရွိသည္ကို ေတြ႕ရပါသည္။

အထက္ဥပမာကို အေျခခံ၍ တိရိစာၦန္၏ သားေရႏွင့္ အရိုးမ်ားသည္ ဟရာမ္အေကာင္မ်ားမွ ရရွိသည္ျဖစ္ပါေစ Gelating အျဖစ္သုိ႔ ျပီးျပည့္ ျပတ္သားစြာ ရုပ္ေျပာင္းလဲျခင္းႏွင့္ ဓာတ္ေျပာင္းလဲျခင္း ျဖစ္လာခဲ့သည္ရွိေသာ္ စားသံုးႏိုင္မည္ျဖစ္ပါသည္။ အားလံုးသိရွိထားျပီးသည့္ အဓိကအခ်က္မွာ အျပီးအျပတ္ ရုပ္ေျပာင္းလဲျခင္းႏွင့္ ဓာတ္ေျပာင္းလဲျခင္း ျဖစ္သြားမွသာလွ်င္ Gelatine မွာ ဟလာလ္ျဖစ္မည္။

Gelatine သည္ အၿပီးအျပတ္ ရုပ္ေျပာင္းလဲျခင္းႏွင့္ ဓာတ္ေျပာင္းလဲျခင္းျဖင့္ ရရွိပါသလား။ လံုးဝမရရွိပါဟူေသာ အေျဖကို ေပးႏိုင္ပါသည္။ ဟရာမ္ျဖစ္သည့္ ဝက္သားေကာင္ သို႔မဟုတ္ အစၥလာမ့္ခြင့္ျပဳထားသည့္ ေဘာင္အတြင္းမွ လွီးျဖတ္ျခင္း မျပဳထားသည့္ သားေကာင္မ်ားသည္လည္း ဟရာမ္ျဖစ္၏။ ထို႔သို႔ေသာသားေကာင္မ်ားမွ ထုတ္လုပ္ေသာ Gelatine

 မ်ားသည္ လံုးဝဟရာမ္ျဖစ္ၿပီး လက္ခံႏိုင္ဖြယ္ရာမရွိပါ။

လင္းန္ေနာ့ေဒးဗစ္ (Lennox Devis ) သည္ Gelating ထုတ္လုပ္သည့္ အႀကီးဆံုးစက္ရံုျဖစ္ၿပီး အေမရိက၊ ၾသစေတးလ် စသည့္ႏိုင္ငံ ေျမာက္မ်ားစြာတြင္ စက္ရံုပိုင္မ်ားရွိၾကပါသည္။ ေတာင္အာဖရိကရွိ ခရူဂါစ္ဒေရာ္ပ္ၿမိဳ႕ (Krugersdorp South Africa) တြင္ အၾကီးဆံုးေသာ စက္ရံုခြဲတစ္ခုရွိပါသည္။ ေတာင္အာဖရိကရွိ ဤစက္ရံုကို ဝါရင့္မုဖ္သီမ်ား၊ သာသနာ့ပညာရွင္ၾကီးမ်ားက ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ဝင္ေရာက္ေလ့လာခဲ့ၾကပါသည္။ ၁၉၉ဝ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လတြင္ ေတာင္အာဖရိကႏိုင္ငံ ထရန္းစ္ဝါးလ္ Transvaal ခရိုင္ အိုလမာအဖြဲ႕မွ ဝါရင့္မုဖ္သီမ်ားကလည္း Gelatine ထုတ္လုပ္သည့္ လုပ္ငန္းစဥ္တစ္ခုလံုးကို အနီးကပ္ေလ့လာခဲ့ၾကပါသည္။ ထိုအဖြဲ႕၏ အနီးကပ္ေလ့လာေတြ႕ရွိခ်က္အရလည္း Gelatine ကို စားသံုးပိုင္ခြင့္မျပဳႏိုင္ေၾကာင္း ေတြ႕ရွိခဲ့ေပသည္။ ၁၉၉၇ ခုႏွစ္တြင္ ေနာက္ထပ္အိုလမာအဖြဲ႕တစ္ဖဲြ႕သည္ မုဖ္သီ မုဟမၼဒ္ရဖီးအုစ္မာနီ ဆြာဟိဗ္ (ပါကစၥတာန္၏ မုဖ္သီ ခ်ဳပ္ေဟာင္းမုဟမၼဒ္ရွဖီးဆြာဟိဗ္ ၏ သား) ၏ ဦးေဆာင္မႈျဖင့္ ယင္းေတာင္အာဖရိကရွိ Lennox Devis ဂ်လာတင္းထုတ္သည္ စက္ရံုကို သြားေရာက္ေလ့လာခဲ့ပါသည္။ ထိုေလ့လာေတြ႕ရွိခ်က္အရ ၿပီးျပည့္စံုစြာ ရုပ္ေျပာင္းလဲျခင္းႏွင့္ ဓာတ္ေျပာင္းလဲျခင္းမ်ား လံုးဝမျဖစ္ေၾကာင္း ဆံုးျဖတ္ခဲ့ၾကပါသည္။

ထို႔အတူ သာသနာ့ပညာရွိသုခမိန္ၾကီး မုဖ္သီမုဟမၼဒ္သကီးအုစ္မာနီ (မုဖ္သီမုဟမၼဒ္ရွဖီးဆြာဟိဗ္ ၏ သား) ၏ ေျပာျပခ်က္အရ သိရွိရသည္မွာ သူကိုယ္တိုင္ ႏိုင္ငံတကာ ခရီးထြက္၍ ေလ့လာၾကည့္ရာ Gelatine ထုတ္လုပ္ရာတြင္ ၿပီးျပည့္စံုစြာ ရုပ္ေျပာင္းလဲျခင္း၊ ဓာတ္ေျပာင္းလဲျခင္း လံုးဝမျဖစ္သည္ကို ေတြ႕ရွိရသျဖင့္ Gelatine ကို စားသံုးႏိုင္သည္ ၊ ဟလာလ္ျဖစ္ပါသည္ ဟူေသာ ဖသာဝါဓမၼသတ္ မထုတ္ႏိုင္ပါ။ မည္သို႔ပင္ျဖစ္ပါေစ အကယ္၍ အနာဂတ္တြင္ အျပတ္အသတ္ရုပ္ေျပာင္းလဲျခင္းႏွင့္ ဓာတ္ေျပာင္းလဲျခင္း ျဖစ္ပါသည္ဟူ၍ လက္ေတြ႕ေဖာ္ထုတ္ေတြ႕ရွိမည္ဆိုပါက ခြင့္ျပဳႏိုင္ပါမည္ဟု ၎က ေျပာဆိုဆံုးျဖတ္ခဲ့ပါသည္။
အျပတ္အသတ္ ၿပီးျပည့္စံုစြာ ရုပ္ေျပာင္းလဲျခင္းႏွင့္ ဓာတ္ေျပာင္းလဲျခင္း မျဖစ္ေၾကာင္း တင္ျပျခင္း No Complete Metamorphosis Occurs
အၿပီးသတ္ျပီးျပည့္စံုစြာ ရုပ္ေျပာင္းလဲျခင္းႏွင့္ ဓာတ္ေျပာင္းလဲျခင္းဟု ဆိုရာတြင္ ကုန္ၾကမ္းပစၥည္းတစ္ခုမွ ေနာက္ပစၥည္တစ္မ်ဳိးအျဖစ္သုိ႔ ဖြဲ႕စည္းပံု ဓာတ္သဘာဝေျပာင္းလဲျခင္းသည္ အထူးလိုအပ္ေသာ အေရးၾကီးဆံုးေသာ အခ်က္ျဖစ္သည္။ တစ္စိတ္တစ္ေဒသသာလွ်င္ ေျပာင္းလဲျခင္း Partial Trans Formation သို႔မဟုတ္ အခ်ဳိ႕ပါဝင္ပစၥည္း သို႔မဟုတ္ အခ်ဳိ႕ဖက္စပ္ပါဝင္ပစၥည္းကသာလွ်င္ ရုပ္ေျပာင္းလဲျခင္း ဓာတ္ေျပာင္းလဲျခင္း ျဖစ္မည္ဆိုပါက ရွရီအသ္တရားေတာ္အရ မထိုက္မေလ်ာ္ရာ ေရာက္ပါသည္။ အျပတ္အသတ္ ရုပ္ေျပာင္းလဲျခင္းႏွင့္ ဓာတ္ေျပာင္းလဲျခင္း Complete Transformation ကိုသာလွ်င္ ရွရီအသ္တရားေတာ္က ခြင့္ျပဳထားပါသည္။ ျပတ္သားေသာ ဓာတုျဖစ္စဥ္ ေျပာင္းလဲမႈ ရွိ မရွိကို ကၽြမ္းက်င္ပညာရွင္မ်ားကသာလွ်င္ ေျပာဆိုႏိုင္ပါသည္။

အထက္တြင္ ေဖာ္ျပပါရွိသည့္ အခ်က္မ်ားႏွင့္ Lennox Devis Gelatine စက္ရုံသို႔ သြားေရာက္ေလ့လာခဲ့ေသာ သာသနာ့ပညာရွင္ အိုလမာမ်ား၏ ေအာက္ေဖာ္ျပပါ တင္ျပအစီရင္ခံစာမ်ားကို ပူးတြဲဖတ္ရွဳပါက ရွင္းလင္းစြာ သေဘာေပါက္နားလည္ၾကမည္ ျဖစ္သည္။

အိုလမာမ်ား၏ အစီရင္ခံစာတြင္ ေပၚလြင္စြာေဖာ္ျပထားသည္မွာ ကုန္ၾကမ္းအျဖစ္ သားေကာင္မ်ား၏သားေရကို သံုး၍ ျပဳလုပ္ရသည့္ လုပ္ငန္းစဥ္မ်ားျဖစ္သည့္ သန္႔စင္ျခင္း၊ အေငြ႕ပ်ံျခင္း၊ ျပန္လည္သန္႔စင္ျခင္း၊ အေျခာက္ခံျခင္း၊ ႀကိတ္ခြဲျခင္း၊ ေမႊျခင္းတို႔ကို ျပဳလုပ္ၿပီးသည့္ေနာက္ ရရွိလာေသာ ေကာ္လဂ်င္ Collagen စစ္စစ္သည္ ပင္မကုန္ၾကမ္းျဖစ္သည့္ အရိုးႏွင့္ ဆက္စပ္တစ္႐ွဴးမ်ား၏ အဖြဲ႕အစည္းသာလွ်င္ျဖစ္သည္။ ဤခဲြထြက္လာသည့္ အဖြဲ႕အစည္းသည္ ေစးကပ္၊ ဂ်ယ္လီကဲ့သို႔ အဆီပ်စ္ပစၥည္းျဖစ္ၿပီး ယင္းကို ေကာ္လဂ်င္ပရိုတင္း Collagen Protein သို႔မဟုတ္ ဂ်လာတင္းပရိုတင္း Gelatine Protein ဟု ျပန္လည္ေခၚေဝၚၾကပါသည္။ တိရိစာၦန္သားေရအတြင္းရွိ ေမာ္လီက်ဴးဖြဲ႕စည္းမႈ Molecular Structure ႏွင့္ ေကာ္လဂ်င္ပရိုတင္း၊ သို႔မဟုတ္ ဂ်လာတင္းပရိုတင္းတို႔ရွိ ေမာ္လီက်ဴးတည္ေဆာက္မႈတို႔မွာ တစ္ခုႏွင့္တစ္ခု ကြာျခားကြဲျပားမႈ မရွိပါ။ အမွန္ဆိုရလွ်င္ ဂ်လာတင္းသည္ သားေကာင္၏ သားေရထဲတြင္ နဂိုမူလကတည္းကရွိေနသည္။ မတူသည့္ အခ်က္တစ္ခ်က္မွာ သန္႔စင္ျခင္းႏွင့္ ပယ္ရမည့္အညစ္အေၾကးမ်ားကို မပယ္မီ နဂိုမူလကတည္းက သားေကာင္၏ သားေရတြင္းရွိ ဂ်လာတင္းကို ေကာ္လဂ်င္ဟု ေခၚေဝၚၿပီး သန္႔စင္ၿပီး ရရွိလာသည့္ေကာ္လဂ်င္ကိုပင္ ဂ်လာတင္းဟု အမည္သစ္တပ္၍ ေခၚေလ့ရွိၾကပါသည္။ အမည္ေျပာင္းလဲေခၚဆိုရံုျဖင့္ ျပတ္သားၿပီး ျပည့္စံုေသာ ရုပ္ေျပာင္းလဲျခင္းႏွင့္ ဓာတ္ေျပာင္းလဲျခင္းျဖစ္သြားပါသည္ဟု မသံုးသပ္ႏိုင္ မဆိုႏိုင္ပါ။ အဆိုပါ အိုလမာ၏ အစီအရင္ခံစာတြင္ ၎တို႔၏ လက္ေတြ႕ေတြ႕ရွိခ်က္မ်ားအရဆိုလွ်င္ အျပတ္အသတ္ေျပာင္းလဲျခင္းဟူသည့္ အရည္အခ်င္း Tabdeel-e-Maahiyat သည္ ဂ်လာတင္း ထုတ္လုပ္ထြက္ရွိသည္အထိ မည္သည့္လုပ္ငန္းစဥ္တြင္မွ် ျဖစ္မလာေပ။

ဂ်လာတင္းထုတ္လုပ္ရာတြင္ မည္သည့္အခါမွ ျပီးျပတ္ေသာ ရုပ္ေျပာင္းလဲျခင္းႏွင့္ ဓာတ္ေျပာင္းလဲျခင္း မျဖစ္ေၾကာင္းကို ေအာက္ပါေတြ႕ရွိခ်က္မ်ားကို အေထာက္အထားမ်ားအျဖစ္ အေျချပဳျခင္းျဖင့္လည္း သိရွိႏိုင္ပါသည္။

အေထာက္အထားမ်ားကို တင္ျပရလွ်င္
ဂ်လာတင္းဟု ဆိုေသာ ပရုိတင္းကို ႏြား သုိ႔မဟုတ္ ဝက္သားေရႏွင့္ အရိုးတို႔၏ ေကာ္လဂ်င္မွ က်ယ္ျပန္႔စြာ ထုတ္ယူရရွိပါသည္။ ေကာ္လဂ်င္၏ တည္ေဆာက္ဖြဲ႕စည္းပံုမွာ ပရိုတင္းသံုးမ်ဳိးျဖင့္ သြယ္တန္းခ်ိတ္ဆက္ထားၿပီး ဝက္အူရစ္ပမာ က်စ္လစ္စြာရစ္ပတ္ထားသည္။ အစဥ္အတိုင္းလိုက္ ဖြဲ႕စည္းထားေသာ အထူးအမိုင္ႏိုအက္စစ္ Special Amino Acid Sequence သည္ က်စ္လစ္ေသာ ေကာ္လဂ်င္မ်ားကို အထူးတည္တံ့ခိုင္ျမဲေစသည္။ ပါးလႊာေသာ အမုိင္ႏိုအက္စစ္သည္ ဂလိုင္းစင္း Glycine ျဖစ္ၿပီး အမ်ားဆံုးလက္က်န္ အမိုင္ႏိုအက္ဆစ္မ်ားမွာ ပရုိလိုင္း သို႔မဟုတ္ ဟိုက္ဒေရာက္ဆီပရိုလိုင္း Hydroxyproline မ်ားျဖစ္ပါသည္။ ေကာ္လဂ်င္တြင္ ပါဝင္ေသာ အထူးပရိုတင္းမ်ား၏ တည္ေဆာက္ပံုမွာ ေျပာင္းလဲသြားျခင္းမရွိပါ။ ေကာ္လဂ်င္တန္း သို႔မဟုတ္ ဂ်လာတင္း၏ ေမာ္လီက်ဴးသည္ ၁၄ဝဝဝ molecules အထိ ရွည္လ်ားသည္။ တစ္ခါတစ္ရံ ေအာက္ရွိပံုစံမက်သည့္ အခ်ဳိ႕ေကာ္လဂ်င္မ်ား ကြဲထြက္ၿပီး အျခားေသာ ပရိုတင္းမ်ားျဖင့္ ျပန္လည္ေပါင္းစည္းက်သည္။ ေမာ္လီက်ဴးအားလံုးတြင္ ဖြဲ႕စည္းပံုသ႑ာန္သည္ သူ၏လုပ္ငန္းေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ားအတြက္ အထူးအေရးၾကီးပါသည္။ အကယ္၍ ေမာ္လီက်ဴးမ်ား၏ ပံုသ႑ာန္ေျပာင္းလဲသြားလွ်င္ သူ၏လုပ္ငန္းေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ား ေျပာင္းလဲသြားႏိုင္မည္။ သို႔ေသာ္ ပစၥည္းေျပာင္းလဲမႈ မရွိပါ။

အပူေပးထားေသာ ေကာ္လဂ်င္သည္ ေအးေသအေျခအေနသို႔ ေရာက္ေသာအခါ သူ၏ပတ္ဝန္းက်င္ရွိေရျဖင့္ ပရိုတင္းၾကိဳးတန္း ျပန္လည္ဖြဲ႕စည္း၍ ေကာ္လဂ်င္ဟူေသာ ဂ်လတင္းအျဖစ္ မူလေမာ္လီက်ဴးပံုစံအတိုင္း ျပန္လည္ဖြဲ႕စည္းတည္ေဆာက္လိုက္ျပန္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ မူလေမာ္လီက်ဴးပံုစံ ေျပာင္းလဲသြားျခင္းမရွိ။ မူလဖြဲ႕စည္းသ႑ာန္ ရုပ္ႏွင့္ ဓာတ္ေျပာင္းလဲသြားျခင္း မရွိသည္ကို ေတြ႕ရပါမည္။

ဟရာမ္အေကာင္မ်ားျဖစ္သည့္ ဝက္ႏွင့္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္၏ အမည္ကို ရြတ္ဆိုတသျခင္းမျပဳဘဲ လွီးျဖတ္ထားေသာ ႏြားတို႔၏ သားေရတို႔မွ ရရွိေသာဂ်လာတင္းျဖင့္ ေဆးဝါးေတာင့္ အမာ၊ အေပ်ာ့မ်ားကို ျပဳလုပ္ထားေသာေၾကာင့္ ဟရာမ္ျဖစ္သည္ဟု ပါကစၥတန္ႏိုင္ငံ သာသနာ့ပညာရွင္သုခမိန္ၾကီး မုဖ္သီမုဟမၼဒ္သကီးအုစ္မာနီက ဆံုးျဖတ္ထားၿပီးျဖစ္ပါသည္။ ဤသို႔ေသာ ေဆးဝါးျဖင့္ ရွရီအသ္တရားေတာ္အရဆိုလွ်င္ကုသခြင့္မရွိပါ။

အသင္တို႔သည္ ေဆးဝါးကုသၾကရာတြင္ ဟရာမ္ျဖစ္ေသာအရာမ်ားျဖင့္ မကုသကုန္လင့္ ဟု တမန္ေတာ္ျမတ္ဆြလႅလႅားဟုအလိုင္းဟိဝစလႅမ္ မိန္႔ၾကားေတာ္မူထားပါတယ္။ (အဗူဒါဝူးဒ္က်မ္း)
ပိုးသတ္ေဆးေတာင့္မ်ား Antibiotics ၊ အားေဆးေတာင့္မ်ား Multi Vitamins ၏ အခြံမ်ားကို ဂ်လာတင္းျဖင့္ ျပဳလုပ္ထားပါသည္။ အေမရိကန္ႏိုင္ငံထုတ္ Centrum Vitamin Tablets မ်ားတြင္လည္း ဂ်လာတင္းပါဝင္ေနသည္ကို Ingredients ကို ဖတ္ရွဳၾကည့္ပါက ေတြ႕ရေပသည္။ ဤသို႔ေသာေဆးမ်ားမွာ ဟရာမ္ျဖစ္ပါ၍ ေသာက္ခြင့္မရွိပါ။

ထို႔ေၾကာင့္ စားေသာက္ဖြယ္ရမ်ား၊ ေဆးဝါးမ်ား၊ အလွကုန္ပစၥည္းမ်ားတြင္ ဂ်လာတင္းမ်ား ပါဝင္ေနျခင္း ရွိ မရွိ Ingredient ပါဝင္ပစၥည္းမ်ားကို ဖတ္ရွဳၿပီးမွ ဝယ္ယူစားသံုးသင့္ပါသည္။

အစၥလာမ္ႏိုင္ငံမ်ားမွ ထုတ္ေသာ ေဆးေတာင့္မ်ားတြင္လည္း ဟရာမ္ဂ်လာတင္း ျပႆနာကို ယေန႔တိုင္ ေျဖရွင္း၍ မရႏိုင္ေသးပါ။

ထို႔ေၾကာင့္ မည္သည့္ႏိုင္ငံမွ ေဆးဝါး၊ ေဆးေတာင့္၊ ပုလင္းႏွင့္ ေဆးကတ္မ်ားေပၚတြင္ ထိုႏိုင္ငံရွိ သာသနာ့ပညာရွင္အိုလမာမ်ား၏ ေထာက္ခံခ်က္ျဖင့္ ဟလာလ္တံဆိပ္ရိုက္ႏွိပ္၍ ေရာင္းခ်ႏိုင္ျခင္းမရွိေသးပါ။

ကမာၻ႕အစၥလာမ္သာသနာဝင္မ်ားကို ဦးေဆာင္ေနေသာ ေဆာ္ဒီအာေရးဗီးယားႏိုင္ငံပင္လွ်င္ ဟရာမ္ဂ်လာတင္းျပႆနာကို ယေန႔တိုင္ေျဖရွင္း၍ မရေသးပါ။ ေျဖရွင္းမရေသးသည့္ အဓိကအေၾကာင္းအရင္းမွာ ဂ်လာတင္းထုတ္လုပ္သည့္ နည္းပညာမရရွိေသးေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။

အီဂ်စ္ႏွင့္ မေလးရွား ႏွစ္ႏိုင္ငံတြင္သာလွ်င္ ဟလာလ္သားေကာင္၏ သားေရမွထုတ္လုပ္သည့္ စက္ရံုႏွစ္ရံုသာရွိၿပီး အစၥလာမ္ႏိုင္ငံစုစုေပါင္းလုိအပ္ခ်က္၏ ၁ဝရာခိုင္ႏႈန္းသာလွ်င္ ထုတ္လုပ္ႏိုင္ပါသည္။ သူတို႔ႏိုင္ငံ၏ စားေသာက္ကုန္ပစၥည္းထုတ္လုပ္ရာတြင္သာ လုံေလာက္ပါသည္။ သက္ဆိုင္ရာႏိုင္ငံရွိ
အိုလမာသာသနာ့ပညာရွင္မ်ားအဖြဲ႕၏ ဟလာလ္တံဆိပ္ ေထာက္ခံခ်က္ပါမွသာလွ်င္ ဟလာလ္သားေကာင္မွ ရေသာ ဂ်လာတင္းျဖင့္ ထုတ္လုပ္ထားသည့္ ေဆးေတာင့္အေပ်ာ့၊ အမာျဖစ္သည္ဟူ၍ စိတ္ခ်ယံုၾကည္စြာ ေသာက္ႏိုင္မည္ျဖစ္ပါသည္။ ယခုျမန္မာျပည္တြင္ တင္သြင္းေရာင္းခ်ေနေသာ မေလးရွားႏိုင္ငံ Hovid Pharmacy မွ ထုတ္လုပ္ေသာ မေလးရွားအိုလမာဟလာလ္တံဆိပ္ပါ ေဆးကို စိတ္ခ်ယံုၾကည္စြာ ေသာက္ႏိုင္သည္။

ေဆးဆိုင္မ်ားတြင္ ေသာက္ခြင့္ရွိသည့္ေဆးျပား Tablets ေျမာက္ျမားစြာရွိပါသည္။ မိမိိအားေဆးေသာက္ရန္ ညႊန္ၾကားထားေသာ ဆရာဝန္အား ေဆးေတာင့္မ်ားအစား ေဆးျပားကို ညႊန္ၾကားေစရန္ ေမတၱာရပ္ခံလွ်င္ အလြန္လြယ္ကူပါသည္။ အကယ္၍ ဆရာဝန္ညႊန္ၾကားေသာေဆးတြင္ ေဆးေတာင့္အစား ေဆးျပားကို ေဆးဆိုင္မ်ားတြင္ ဝယ္မရလွ်င္ ေဆးေတာင့္အခြံကိုမစားဘဲ ေဆးေတာင့္ကိုေဖာက္၍ အတြင္းရွိေဆးမႈန္႔ကိုသာ ေရျဖင့္ေသာက္ပါရန္ အႀကံျပဳပါသည္။

" ကၽြႏု္ပ္၏ အုမၼသ္အေပၚတြင္ အခ်ိန္တစ္ခ်ိန္ဆိုက္ေရာက္မည္ျဖစ္ၿပီး ထိုအခ်ိန္အခါတြင္ သူတို႔စားေသာက္ေသာ အစားအစာသည္ ဟလာလ္လား၊ ဟရာမ္လား ဟု ဂရုမူမည္မဟုတ္ၾကေပ။ ထိုအခ်ိန္အခါတြင္ သူတို႔ဆုေတာင္းခံသည့္ မည္သည့္ဆုဒုအာကိုမွ် အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ လက္ခံကဗူလ္ျပဳေတာ္မူမည္ မဟုတ္ေတာ့ေပ။" ဗုခါရီက်မ္း

ေဆးဝါးကို တိရိစာၦန္မွရရွိေသာအရာမွ ထုတ္လုပ္ထားေသာေဆးဝါးျဖစ္ပါက သံုးမ်ဳိး ကြဲဲျပားပါသည္။
၁။ စားပိုင္ၿပီး အစၥလာမ့္ခြင့္ျပဳေဘာင္မွ မွန္ကန္စြာ လွီးျဖတ္ထားေသာတိရိစာၦန္မွ ထုတ္လုပ္ရရွိေသာ ေဆးဝါးျဖစ္ပါက ေသာက္သံုးခြင့္ရွိသည္။

၂။ စားပိုင္ၿပီး အစၥလာမ့္ခြင့္ျပဳေဘာင္မွ လွီးျဖတ္ထားျခင္းမရွိ။ သို႔မဟုတ္ အေသေကာင္မွ ထုတ္လုပ္ရရွိေသာ ေဆးဝါးျဖစ္ပါက ေသာက္သံုးခြင့္မရွိပါ။

၃။ အကယ္၍ စားပိုင္ခြင့္မရွိေသာ တိရိစာၦန္မ်ားမွ ထုတ္လုပ္ရရွိေသာ ေဆးဝါးျဖစ္ပါက ေသာက္သံုးခြင့္မရွိပါ။

Reference စာကိုး
1. ေတာင္အာဖရိကႏိုင္ငံ၊ ဇမ္ဘီယာၿမိဳ႕ရွိ အိုလမာ The South African Zambian Halaal Authority ၏ အင္တာနက္စာမ်က္ႏွာ http://www.zamha.com/ announce/halaal %20 gazettes/Halaal %20 Gazette vol 1, issue(3)

2. ေဆာ္ဒီအာေရဗီးယားႏိုင္ငံ ၃၁- ၃- ၂ဝ၁၂ The Saudi Gazette "Search for Islamicc Gelatine " အင္တာနက္စာမ်က္ႏွာ http://www.saudigazette.com./search for gelatines

3. http://www.ipedr.com/ vol 17/32 -CHHSS%202011-H10020.pdf (2011,2nd International Conference on hummanities historical and Social Science) Analysis on the utilization of gelatine in food products.

ဘာသာျပန္ဆိုစုေဆာင္းတင္ျပသူေရးသားထားသည့္ စာအုပ္မွ ကူးယူတင္ျပပါသည္။

အလ္မုဖီးဒ္