(ေဆာင္းပါးတြင္ ပါဝင္ေသာ ပုဂိၢဳလ္ျမတ္မ်ား၏ နာမေတာ္မ်ားဖတ္မိလွ်င္ မိမိတို႔ယံုၾကည္ရာအလိုက္ ေမတၱာပို႔သပါ။)
လူတစ္ေယာက္သည္ သူတပါးကို မထိခိုက္သမွ်ကာလပတ္လံုး မိမိယံုၾကည္ရာကို ထုတ္ေဖာ္ခြင့္ႏွင့္ လိုက္နာ က်င့္သံုးခြင့္ရွိျခင္းသည္ ဖြံ႔ျဖိဳးတိုးတက္ေသာ လူ႔အဖြဲ႕အစည္း၏ အေျခခံစည္းမ်ဥ္းတစ္ခုျဖစ္သည္။ သူတပါးကိုထိခိုက္ျခင္း ဟူသည္ အသက္ရွင္သန္ခြင့္၊ ဥစၥာပစၥည္းပိုင္ဆိုင္ခြင့္ႏွင့္ မိမိယံုၾကည္ရာကို ထုတ္ေဖာ္က်င့္သံုးခြင့္ သံုးခုကို ထိပါးျခင္းဟု ပညာရွင္မ်ားက အနက္ဖြင့္သည္။ စိတ္ခံစားခ်က္ ထိခိုက္ျခင္းကို သူတပါးထိခိုက္ျခင္း ေျမာက္သည္၊ မေျမာက္ပါ စသည္ျဖင့္ အကြဲအလြဲရွိၾကသည္။ ဘာသာေရးယံုၾကည္မႈသည္ Freedom of Expression တြင္ပါဝင္သည့္ ယံုၾကည္ရာကို လိုက္နာက်င့္သံုးျခင္း၊ ထုတ္ေဖာ္ျခင္းျဖစ္သည္။ မတူသည့္ ေဒသမွ မတူသည့္ လူတို႔သည္ ကြဲျပားျခားနားေသာ ဘာသာေရးယံုၾကည္ခ်က္မ်ားကို ခံယူ လိုက္နာက်င့္သံုးၾကသည္။ ဘာသာေရးကုိ လံုးဝယံုၾကည္မႈမရွိေသာ ဘာသာမဲ့မ်ားလည္း ရွိၾကသည္။ မတူေသာယံုၾကည္ခ်က္ ရွိၾကသူတို႔သည္ မိမိတို႔ လက္မ်ားကို ညာဘက္ႏွင့္ ဗယ္ဘက္ သတ္မွတ္ရာတြင္ တူညီေနသည္က အံ့ဖြယ္ျဖစ္သည္။ အေရွ႕၊ အေနာက္၊ ေတာင္၊ ေျမာက္ သတ္မွတ္ရာတြင္ တူညီေနၾကသည္။ တစ္ပတ္တြင္ ခုနစ္ရက္ သတ္မွတ္ရာတြင္ တူညီၾကသည္။ မိုးေကာင္းကင္ ရွိရာအရပ္ကို အေပၚ၊ ေျမျပင္ရွိရာအရပ္ကို ေအာက္ ဟု သတ္မွတ္ရာတြင္ တူညီၾကသည္။ (သိပၸံပညာရွင္မ်ားထံတြင္ အေပၚႏွင့္ ေအာက္ ဟူသည္မရွိေပ။) တူခ်င္ရာတြင္ တူၾကျပီး မတူခ်င္ရာတြင္ မတူၾကသည္မွာ လူတို႔၏ အရည္အခ်င္းတစ္ရပ္ဟု ေျပာႏိုင္သည္။ စကားတူရာ၊ ေဒသတူရာ၊ ယံုၾကည္ခ်က္တူရာ စုမိၾကျပီး Group အုပ္စုမ်ားျဖစ္ေပၚလာသည္။ အားေကာင္းေသာ အုပ္စုက အားနည္းေသာ အုပ္စုကို အႏိုင္ယူျခင္း၊ ဗိုလ္က်ျခင္းတို႔ျပဳလုပ္ၾကရာမွ အားနည္းေသာအုပ္စုက ျပန္လည္ ခုခံျခင္း၊ တြန္းလွန္ျခင္းေၾကာင့္ စစ္ပြဲမ်ားေပၚလာသည္။ ထိုစစ္ပြဲမ်ား၏ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ျမိဳ႕ျပႏိုင္ငံမ်ား၊ ထိုမွ ႏိုင္ငံငယ္မ်ား၊ ေနာက္တြင္ ႏိုင္ငံၾကီးမ်ား ျဖစ္လာသည္။ ကမၻာ႔ႏိုင္ငံမ်ားသည္ ဤကဲ့သို႔ပင္ ျဖစ္တည္လာသည္ကို မည္သည့္ သမိုင္းဆရာမွ မျငင္းႏိုင္ေပ။ စစ္ပြဲတို႔၏ အနိ႒ာရံုမ်ားႏွင့္ ေနာက္ဆက္တြဲ ဆိုးက်ိဳးမ်ားေၾကာင့္ လူတို႔သည္ စားဝတ္ေနေရးထက္ ျငိမ္းခ်မ္းေရးကို ပိုမို လိုလားေတာင့္တလာၾကသည္။ ယေန႔တြင္ ႏိုင္ငံမ်ားလည္း အတည္တက်ျဖစ္သြားျပီ။ ကုလသမဂၢႏွင့္ အျခား ကမၻာ႔အဖြဲ႕အစည္းမ်ားလည္း ရွိေနျပီ၊ ထို႔ေၾကာင့္ နယ္ေျမလု ႏိုင္ငံျပဳေသာ စစ္မ်ား မျဖစ္ပြားေတာ့ပဲ စီးပြားေရးႏွင့္ ဓနဥစၥာ၊ သယံဇာတ၊ နည္းပညာ လုေသာ စစ္ပြဲမ်ားေတာ့ က်န္ေသးသည္။ ထိုစစ္ပြဲမ်ားသည္ အသြင္သစ္ျဖင့္ ကမၻာကို ျခိမ္းေျခာက္လ်က္ရွိေပသည္။ ထို႔အျပင္ ဘာသာေရး ယံုၾကည္ခ်က္ေနာက္ခံျဖင့္ တိုက္ခိုက္ေသာ စစ္ပြဲမ်ားကိုလည္း ေတြ႕ရွိရမည္ျဖစ္သည္။
လူသားႏွင့္ ကမၻာၾကီးဘယ္ကစ ျဖစ္လာသည္ကို မည္သူမွ မသိေသာေၾကာင့္ ကမၻာၾကီးႏွင့္ လူသားတို႔သည္ အလိုအေလ်ာက္ မေတာ္တဆ ျဖစ္လာသည္ ဟူသည့္ ယံုၾကည္ခ်က္ရွိသည့္ အုပ္စုတစ္စု၊ ထိုအရာကို သိစရာမလိုပါဟု ခံယူေသာ အုပ္စုတစ္စု၊ ကမာၻႏွင့္ စၾကဝဠာသည္ မဟာတန္ခိုးစြမ္းအားရွင္တပါးက ဖန္ဆင္းမႈေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာသည္ဟု ယံုၾကည္ခ်က္ရွိသည့္ အုပ္စုတစ္စု၊ မဟာတန္ခိုး စြမ္းအားရွင္ အမ်ားအျပားက တိုက္ခိုက္ၾကရာမွ ျဖစ္ေပၚလာသည္ဟု ယံုၾကည္သည့္ အုပ္စုတစ္စု၊ စသည္ျဖင့္ ယံုၾကည္ခ်က္ ဂိုဏ္းအသီးသီး ေပၚထြက္လာေပသည္။ ဖန္ဆင္းရွင္ကို ယံုၾကည္ေသာ အုပ္စုအားလံုးက ပထမဆံုးလူသားသည္ "အာဒမ္" ျဖစ္သည္ဟူေသာ အဆိုေပၚတြင္ တူညီၾကသည္။ ဖန္ဆင္းရွင္ကို မယံုၾကည္သည့္ အုပ္စုတို႔တြင္ ပထမဆံုးလူသား၏ အမည္နာမႏွင့္ ပတ္သက္၍ အဆိုမရွိေခ်။ ဘာသာမဲ့အခ်ိဳ႕ႏွင့္ မေတာ္တဆ သီအုိရီကို လက္ခံသူတို႔က လူသည္ ေမ်ာက္က ဆင္းသက္လာသည္ဟူေသာ အယူအဆကို အခိုင္အမာ လက္ခံထားၾကေသာ္လည္း ေမ်ာက္မွ ဆင္းသက္လာသည့္ ပထမဆံုးလူ၏ အမည္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ ထုတ္ေဖာ္ထားျခင္း မရွိေခ်။ ဖန္ဆင္းရွင္ကိုယံုၾကည္သူတို႔ လက္ခံေသာ က်မ္းၾကီးမ်ားတြင္ ပထမဆံုး လူသားမွာ အာဒမ္ ျဖစ္သည္ဟု ေဖာ္ျပထားသည္။ ဖန္ဆင္းရွင္ကို ယံုၾကည္သူမ်ားသည္ ဖန္ဆင္းရွင္ကို မေတြ႔ရလို႔ မယံုဘူး ဟူသည့္ ဘာသာမဲ့ႏွင့္ ဖန္ဆင္းရွင္ လက္မခံသူတို႔၏ ေစာဒကႏွင့္ အျမဲရင္ဆိုင္ရသည္။ ဖန္ဆင္းရွင္ ရွိသည္ ႏွင့္ ဖန္ဆင္းရွင္ မရွိပါ ဟူသည္ တဖက္ႏွင့္တဖက္ ဘယ္ေတာ့မွ မျပီးႏိုင္သည့္ ဒီဘိတ္တစ္ခုအျဖစ္ တည္ရွိေနခဲ့သည္။ ဖန္ဆင္းရွင္ကို ယံုၾကည္ျခင္းႏွင့္ မယံုၾကည္ျခင္းသည္ လူတစ္ေယာက္၏ ေမြးရာပါ လြတ္လပ္ခြင့္ျဖစ္ေလသည္။ မည္သူကမွ် အတင္းအက်ပ္ ယံုၾကည္ခိုင္းခြင့္ မရွိသလို တားဆီးခြင့္လည္း မရွိေခ်။
ဖန္ဆင္းရွင္ကို ယံုၾကည္သူတို႔ထံတြင္ ေကာင္းကင္က်က်မ္း ဟု ေခၚဆိုသည့္ ဖန္ဆင္းရွင္ထံမွ လူသားတို႔အတြက္ ခ်မွတ္ေပးေသာ က်မ္းကိုယ္စီရွိၾကသည္။ ထိုက်မ္းမ်ားတြင္ လူတို႔ လိုက္နာရမည့္ စည္းကမ္း၊ စည္းမ်ဥ္း၊ ဥပေဒ၊ လူလူခ်င္း တာဝန္မ်ား ဝတၱရားမ်ား၊ ဝတ္ျပဳဆည္းကပ္ျခင္းဆိုင္ရာ စည္းမ်ဥ္းမ်ား၊ ဖန္ဆင္းရွင္ရွိျခင္းအေၾကာင္း၊ လူသားတမန္ေတာ္မ်ားအေၾကာင္း၊ ယံုၾကည္ခ်က္ အေရျခံဳမ်ား၊ သူေတာ္ေကာင္းမ်ားႏွင့္ သူယုတ္မာမ်ား၊ ကုသိုလ္၊ အကုသိုလ္၊ ေကာင္းကင္ဘံု၊ ငရဲႏွင့္ တရားစီရင္မည့္ေန႔၊ ေရွးလူသားအုပ္စုတို႔ ပ်က္ဆီးျခင္း၊ အလွဴဒါနျပဳလုပ္ရန္ႏွင့္ မိမိကို ေစာ္ကားလာပါက ျပန္လည္ခုခံရန္၊ အမ်ိဳးသမီးတို႔ အခြင့္အေရးႏွင့္ ေယာက္်ားတို႔၏ တာဝန္မ်ား၊ ေဆြမ်ိဳး၏ တာဝန္မ်ား စသည္တို႔ကို ဖန္ဆင္းရွင္၏ မုကၡပါဌ္ေတာ္မ်ားအျဖစ္ပါရွိသည္။ ဖန္ဆင္းရွင္ လက္မခံသူမ်ားသည္လည္း ထိုက်မ္းမ်ားတြင္ ပါဝင္ေသာ ယံုၾကည္ခ်က္မွအပ အဆံုးအမ အမ်ားစုကို နားလည္လက္ခံ လိုက္နာက်င့္သံုးၾကသည္။ ဖန္ဆင္းရွင္ကို ယံုၾကည္သူျဖစ္ေစ၊ မယံုၾကည္သူျဖစ္ေစ လူႏွင့္ လူ႔ေလာကအက်ိဳးကို ေဆာင္သူကို လူေကာင္းဟု သတ္မွတ္ျပီး ပ်က္ေအာင္လုပ္သူကို လူဆိုးဟု သတ္မွတ္ၾကသည္။ ဖန္ဆင္းရွင္ကို လက္ခံေသာ ဂိုဏ္းတြင္ အစၥလာမ္ဘာသာ၊ ခရစ္ယာန္ဘာသာႏွင့္ ဂ်ဴးဘာသာတို႔သည္ လူအမ်ားသိေသာ ယံုၾကည္ခ်က္အုပ္စုမ်ားျဖစ္ၾကသည္။ ဖန္ဆင္းရွင္ကို လက္ခံေသာ အျခား လူသိနည္းသည့္ ယံုၾကည္ခ်က္ အုပ္စုမ်ားလည္း ရွိၾကသည္။ ဖန္ဆင္းရွင္ကို မယံုၾကည္သူတို႔သည္ မိမိတို႔ အထင္ၾကီး ေလးစားသူတို႔၏ အဆံုးအမမ်ား၊ ခ်မွတ္ထားေသာ စည္းကမ္းမ်ားႏွင့္ ထိုသူတို႔က ေကာင္းသည္ဟု ယူဆေဟာၾကားေသာ အျပဳအမူမ်ား၊ တရားအားထုတ္မႈမ်ားကို ဘာသာေရးအျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ၾကသည္။ ဖန္ဆင္းရွင္ကို ယံုၾကည္သူတို႔သည္ ေကာင္းကင္က် က်မ္းကို ယံုၾကည္ရသည္။ ထိုက်မ္းယူေဆာင္လာေပးေသာ လူသား တမန္ေတာ္မ်ားကို ယံုၾကည္ရသည္။ ထိုအတိုင္း လိုက္နာက်င့္ၾကံ ေဆာက္တည္ရသည္။ ေကာင္းက်ိဳးဆိုးျပစ္ကို ကမာၻ႔တရားစီရင္မည့္ေန႔တြင္ ခံစား စံစားရမည္ဟု မွတ္ယူၾကသည္။ ဘာသာမဲ့တို႔သည္ မိမိတို႔လက္ခံေသာ အရာမ်ားကို လက္ခံ၍ လက္မခံေသာ အရာမ်ားကို လက္မခံေၾကာင္း အေၾကာင္းအက်ိဳးျပၾကသည္။ အုပ္စုသံုးခုလံုးသည္ မိမိတို႔ ရပ္တည္သည့္ ယံုၾကည္ခ်က္ကို အေထာက္အပံ့ျဖစ္ေစမည့္ သိပၸံေတြ႕ရွိခ်က္၊ ေလာက နိယာမ၊ လူ႔သဘာဝမ်ားကို ကိုးကားျပီး အေထာက္အထားအျဖစ္ မိမိတို႔ လက္ခံသည့္ အယူအဆအေပၚ ခိုင္မာေၾကာင္း သက္ေသျပၾကသည္။
ယံုၾကည္ခ်က္တစ္ခုမွ အျခားတစ္ခုသို႔ ေရႊ႕ေျပာင္းယံုၾကည္သူမ်ား အေျမာက္အျမားရွိသည္။ ျမန္မာေဝါဟာရအားျဖင့္ ဘာသာ ကူးေျပာင္းသူဟု ေခၚသည္။ ယံုၾကည္သူမ်ားသည္ မယံုၾကည္သူမ်ားကို ဖိတ္ေခၚခြင့္၊ ရွင္းျပခြင့္ရွိသည္ဟု ယဥ္ေက်းေသာ လူ႔အသုိင္းအဝိုင္းက လက္ခံသည္။ လူေကာင္းရွိသလို လူဆိုးလည္းရွိသျဖင့္ ယံုၾကည္ခ်က္မ်ားကို ေစာ္ကားေသာ အုပ္စုမ်ားလဲ ဘာသာတိုင္းတြင္ ရိွၾကသည္။ ထိုသူမ်ားကို ငါတို႔နဲ႕ ဘာသာတူတာပဲဟု လႊတ္ေပးထားလွ်င္ ျငိမ္းခ်မ္းေသာ လူ႔အဖြဲ႔အစည္း ျဖစ္မည္မဟုတ္ေခ်။ ထို႔ေၾကာင့္ အေျခခံဥပေဒမ်ားတြင္ ဤအခ်က္ကို ထည့္သြင္းေရးဆြဲေလ့ရွိၾကသည္။
အစၥလာမ္ဘာသာသည္ ဖန္ဆင္းရွင္ကို ယံုၾကည္ေသာ ေကာင္းကင္က်က်မ္းကို လိုက္နာေသာ တမန္ေတာ္မ်ားကို ယံုၾကည္ေသာ ကမာၻ႔တရားစီရင္မည့္ေန႔ကို ယံုၾကည္ေသာ ဘာသာတစ္ခုျဖစ္သည္။ ဖန္ဆင္းရွင္၏ အမည္နာမ၊ က်မ္းစာ၊ တမန္ေတာ္ယံုၾကည္မႈတို႔တြင္ အျခား ဖန္ဆင္းရွင္ ယံုၾကည္ေသာ ဘာသာမ်ားႏွင့္ ကြဲျပားသည္။ အေျခခံမူဝါဒအားျဖင့္မူ အျခား ဖန္ဆင္းရွင္လက္ခံေသာ ဘာသာမ်ားႏွင့္ တူညီသည္။ အစၥလာမ္ဘာသာဝင္မ်ားတြင္လည္း အျခားဘာသာဝင္မ်ားနည္းတူ လူေကာင္း၊ လူဆိုး ရွိသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ျပစ္မႈက်ဴးလြန္သူမ်ားကို ဘာသာႏွင့္ တြဲ၍ မျမင္ရန္ အေျမာ္အျမင္ရွိသူတို႔က တားျမစ္ၾကျခင္းျဖစ္သည္။ ေလာကအေပါင္းကို စိုးပိုင္ေသာ လူသားအေပါင္း၏ ဖန္ဆင္းရွင္ျဖစ္ေသာ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္၏ ေက်နပ္သေဘာတူမႈ (ေရဒြာေအ ေမာင္လာ)သည္ အစၥလာမ္ဘာသာဝင္တို႔၏ အႏၲိမပန္းတိုင္ျဖစ္သည္။ ထိုပန္းတိုင္သို႔ေရာက္ရွိရန္ ယံုၾကည္သူဘာသာဝင္သည္ ေကာင္းကင္က် က်မ္းစာ၊ တမန္ေတာ္၏ ဘဝေနထိုင္မႈ၊ အစၥလာမ့္ဥပေဒ၊ အစၥလာမ့္အဆံုးအမတို႔ႏွင့္ကိုက္ညီစြာ ဘဝတည္ေဆာက္ အသက္ေမြးမႈ ျပဳလုပ္ရသည္။ အစၥလာမ္ဘာသာတြင္ ဖန္ဆင္းရွင္အားယံုၾကည္မႈႏွင့္ ခဝပ္ကိုးကြယ္မႈက႑သည္ ပင္မအခ်က္ၾကီး ၅ ခ်က္ (ယံုၾကည္ခ်က္၊ ခဝပ္ကိုးကြယ္မႈ၊ အေပးအယူ(စီးပြားေရး)၊ လူမႈေရး၊ အက်င့္စာရိတၱ) အနက္ ႏွစ္ခုျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အစၥလာမ္ဘာသာဝင္သည္ တရားအားထုတ္ေနရံုႏွင့္ ျပီးျပည့္စံုျပီဟု ေက်နပ္ေနရမည့္သူ မဟုတ္ေခ်။ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရးႏွင့္ အက်င့္စာရိတၱပိုင္းမ်ားကိုပါ ဖန္ဆင္းရွင္သတ္မွတ္သည့္ အတိုင္းျဖစ္ရန္ ၾကိဳးစားအားထုတ္ဖို႔လိုသည္။ စီးပြားေရးလုပ္ရာတြင္ ေဆာင္ရန္(လုပ္ပိုင္သည့္အရာမ်ားႏွင့္) ေရွာင္ရန္ (အခြင့္မရွိသည့္အရာမ်ား)ကို အစၥလာမ္က ျပဌာန္းထားသည္။ အလွဴဒါနကို ဘယ္အတိုင္းအတာခ်မ္းသာရင္ ဘယ္ေလာက္လွဴရမည္၊ ဘယ္အတိုင္းအတာ မခ်မ္းသာရင္ အလွဴစားခြင့္ ရွိသည္ (အလွဴခံခြင့္မဟုတ္) ဟု သတ္မွတ္ျပဌာန္းထားသည္။ မိမိကိုယ္မိမိ တာဝန္ယူရန္ႏွင့္ မိမိႏွင့္ သက္ဆိုင္ေသာ မိဘ၊ ေမာင္ႏွမ၊ သားသမီး၊ အလုပ္သမားတို႔အေပၚ တာဝန္ယူရန္ ျပဌာန္းထားသည္။ အစၥလာမ္တြင္ ဘုန္းၾကီးမရွိျခင္းမွာ အခြင့္ထူးခံလူတန္းစား မရွိေၾကာင္းႏွင့္ ဘာသာဝင္တိုင္းသည္ တာဝန္ယူရဲ တာဝန္ခံရဲေသာ သတၱိအျပည့္ရွိေအာင္ သင္ၾကားထားျခင္းျဖစ္သည္။ အစၥလာမ့္ပညာမ်ားကို တတ္ကြ်မ္းေသာပညာရွင္မ်ား၊ သူေတာ္စဥ္မ်ားႏွင့္ အၾကီးအကဲမ်ားသည္ ဘုန္းၾကီးမ်ား မဟုတ္ၾကေခ်။ သူတို႔သည္လည္း မိမိကိုယ္မိမိႏွင့္ အျခား တာဝန္ထိုက္သူမ်ားကို တာဝန္ယူရေသာ တာဝန္ခံမ်ားျဖစ္ၾကသည္။ လူအမ်ားက ထိုသူတို႔ကို ဂါရဝတရားႏွင့္ ရိုေသေလးစားၾကသည္။
အစၥလာမ္ဘာသာက လူ႔ေလာကကို စြန္႔ခြာ၍ မိမိတာဝန္ကို သူတပါးကိုယူခိုင္းျပီး ကိုယ္လြတ္ရုန္းျခင္းကို အားမေပးဘဲ သတၱိရွိရွိ၊ တာဝန္ယူမႈအျပည့္ျဖင့္ ကိုယ္တိုင္ေရာ မိသားစုကိုပါ တာဝန္ခံရဲေသာ သူမ်ား ျဖစ္လာဖို႔ အားေပးသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အစၥလာမ္ဘာသာဝင္တို႔သည္ မိသားစုဘဝကို ခံုမင္သည္။ မိသားစုအတြက္ ေပးဆပ္ၾကသည္။ ကိုယ္လြတ္ရုန္းသူ ရွားသည္။ အစၥလာမ္သည္ တရားအားထုတ္ျခင္းကို အေၾကာင္းျပ၍ မိမိတာဝန္ကို သူမ်ားကို ထမ္းပိုးခိုင္းျခင္းမျပဳရန္ တားျမစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ေစတနာသဒၶါရွိစြာျဖင့္ ေပးကမ္းမႈကိုမူ လက္ခံခြင့္ေပးထားသည္။ လူတိုင္းသည္ ဖန္ဆင္းရွင္ေရွ႕ေမွာက္တြင္ သတ္မွတ္ျပီးျဖစ္ေသာ အခြင့္အေရးႏွင့္ တာဝန္မ်ားရွိသည္။ ေပးအပ္ထားေသာ အခြင့္အေရးမ်ားကို ယူပိုင္ခြင့္ရွိျပီး တာဝန္မ်ားကို ထမ္းေဆာင္ရသည္။ ပ်က္ကြက္ပါက တရားစီရင္မည့္ေန႔တြင္ အစားေပးရမည္။ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္က ေကာင္းသည္ဟု သတ္မွတ္ေသာ အရာမ်ားကိုသာ ေကာင္းသည္ဟု ယံုၾကည္ရျပီး မေကာင္းဟု သတ္မွတ္ထားေသာ အရာကို မေကာင္းဟုသာ ယံုၾကည္လက္ခံရျခင္းသည္ အစၥလာမ့္မူ ျဖစ္သည္။ ဥပမာ ေငြတိုးယူျခင္း၊ ေပးျခင္းကို အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္က အကုသိုလ္ (မေကာင္းေသာအလုပ္) ဟု သတ္မွတ္ထားသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အစၥလာမ္ဘာသာဝင္တို႔သည္ ေငြတိုးေပးျခင္း ေငြတိုး စားျခင္းတို႔ကို မျပဳလုပ္ရေခ်။ အတိုးမပါဘဲ ေငြေခ်းရသည္။ အတိုးဟု သေဘာသက္ေရာက္ေစမည့္ အရာမွန္သမွ်မွ ေရွာင္ရသည္။ အစၥလာမ္ဘာသာဝင္တို႔သည္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ ခြင့္ျပဳေသာ အရာမ်ားကိုသာ စားသံုးရျပီး တားျမစ္ထားေသာ အရာမ်ားကို မစားသံုးရေခ်။ ခြင့္ျပဳေသာ အရာသည္ သားေကာင္ျဖစ္ပါက အရွင္မစားေသာက္ရေပ။ သတ္ျဖတ္ရာတြင္လည္း စိတ္ထင္သလို မသတ္ျဖတ္ရဘဲ သတ္မွတ္ထားေသာ စည္းကမ္းအရသာ သတ္ျဖတ္ရသည္။ အစၥလာမ္က ခြင့္ျပဳေသာ သားေကာင္အမ်ိဳးအစားသည္ နည္းပါးျပီး တားျမစ္ထားေသာ အမ်ိဳးအစားသည္ မ်ားျပားသည္။ အစၥလာမ္သည္ ဘာသာတရားဟု လူတို႔ သတ္မွတ္သည္ထက္ ပိုမိုေသာ လူမႈဘဝ လွပစြာေနထိုင္ေရး က်င့္စဥ္တစ္ရပ္ျဖစ္သည္။ လူမႈဘဝ လွပစြာေနထိုင္ေရးအတြက္ လိုအပ္ေသာ အရာအားလံုးကို အစၥလာမ္က ျပဌာန္းျပီးျဖစ္သည္။ ဥပမာ အိမ္ေထာင္ျပဳျခင္းကို ေကာင္းမြန္ေသာ အရာအျဖစ္ ျပဌာန္းထားျပီး အစၥလာမ့္ အိမ္ေထာင္ေရးဆိုသည္မွာ ဘာသာရပ္တစ္ခုအျဖစ္ ေလ့လာလို႔ရေအာင္ က်ယ္ဝန္းသည္။ အမ်ိဳးသမီးမ်ားကို မတရား ကာေမသုအမႈျပဳလုပ္လိုေသာ ေယာက္်ားတို႔အရႈမွ ကာကြယ္မႈျပဳထားသည္။ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးအတြက္ ဖခင္၊ သား၊ အစ္ကို၊ ခင္ပြန္း တို႔အေပၚ တာဝန္ရွိေစျပီး အမ်ိဳးသားတစ္ဦးက မိခင္၊ သမီး၊ အစ္မ၊ ဇနီး တို႔အတြက္ တာဝန္ယူေစသည္။ ထိုသူတို႔ မရွိမွသာ အမ်ိဳးသမီးသည္ မိမိကိုယ္ကို တာဝန္ယူရသည္။ အစၥလာမ့္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးတြင္ အလြန္ေကာင္းမြန္ေသာ ေခတ္ေရွ႕ေျပးစံႏႈန္းမ်ားရွိျပီး ယေန႔တြင္လည္း က်င့္သံုးလိုက က်င့္သံုးႏိုင္ေသာ အခ်က္အလက္မ်ားႏွင့္ ျပည့္စံုသည္။ အစၥလာမ့္စစ္တပ္တြင္ ညႇဥ္းပန္းႏွိပ္စက္မႈလံုးဝ မလုပ္ရဘဲ မိန္းမ၊ သက္ၾကီးရြယ္အို၊ လူမမယ္ႏွင့္ စစ္ပြဲတြင္ မပါဝင္သူမ်ားကို အႏၲရာယ္မျပဳရံုသာမက အကာအကြယ္ပါ ေပးရသည့္ စည္းကမ္းရွိသည္။ ယံုၾကည္သူတို႔အဖို႔ အစၥလာမ္သည္ ျပီးျပည့္စံုေသာ လမ္းညႊန္ခ်က္အဆံုးအမျဖစ္၍ မယံုၾကည္သူတို႔အဖို႔ အတုယူဖြယ္မ်ားရွိေသာ လူမႈဘဝတည္ေဆာက္နည္းပင္ျဖစ္သည္။
အစၥလာမ္သည္ စၾကဝဠာတစ္တိုင္းလံုးတြင္ လူကို အထြတ္အျမတ္ဆံုးဟု သတ္မွတ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ လူမွအပ အျခားအရာႏွင့္ သတၱဝါတိုင္းသည္ လူတို႔ အသံုးခ်ခံ သို႔မဟုတ္ လူ႔အက်ိဳးျပဳ သို႔မဟုတ္ လူတို႔မွီဝဲရန္ သို႔မဟုတ္ လူတို႔ စီးပြားျဖစ္ရန္ ျဖစ္လာသည္။ အစၥလာမ္ဘာသာဝင္တို႔သည္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ကို ယံုၾကည္သလို ထိုအရွင္ျမတ္၏ တမန္ေတာ္မ်ားႏွင့္ ထိုတမန္ေတာ္တို႔၏ လူမႈဘဝျဖစ္စဥ္မ်ားကိုလည္း အေလးထားရသည္။ တမန္ေတာ္တို႔အနက္ အီဗရာဟင္ တမန္ေတာ္သည္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္၏ စမ္းသပ္မႈမ်ားထဲမွ ျပင္းထန္ေသာ စမ္းသပ္မႈမ်ားကို ေအာင္ျမင္ခဲ့ေသာ တမန္ေတာ္တစ္ပါးျဖစ္သည္။ စမ္းသပ္မႈမွာ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္အတြက္ မိမိ၏ သားအရင္း(၏အသက္)ကို လွဴဒါန္းရမည္ ဟူ၍ျဖစ္သည္။ ထိုစမ္းသပ္မႈကို အီဗရာဟင္ တမန္ေတာ္က ေအာင္ျမင္ခဲ့သည္။ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ကလည္း ကေလးအသက္ကိုမယူဘဲ သားေကာင္တစ္မ်ိဳးျဖင့္ အစားထိုးေပးလိုက္သည္။ ထိုတမန္ေတာ္ၾကီး၏ စမ္းသပ္မႈ ေအာင္ျမင္ျခင္းအထိမ္းအမွတ္အျဖစ္ အစၥလာမ္ဘာသာဝင္တိုင္းကို ႏွစ္စဥ္ အသက္လွဴေသာ က်င့္စဥ္တစ္ရပ္ျပဳလုပ္ခိုင္းသည္။ ထိုအရာကို ကုရ္ဘာနီ (စြန္႔လွဴျခင္း၊ စြန္႔လွဴမႈအေၾကာင္းခံျဖင့္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ႏွင့္ နီးကပ္မႈရယူျခင္း) ဟု ေခၚသည္။ ထိုစြန္႔လွဴေသာ အသက္မွ ရလာေသာ အာဟာရကို မိမိကုိယ္တိုင္ စားသံုးခြင့္ေပးျပီး ေဆြမ်ိဳးႏွင့္ လူသားအားလံုးကိုပါ စားခြင့္ေပးသည္။ မယံုၾကည္သူတို႔အနက္ အခ်ိဳ႕သည္ ထိုအရာကို မေကာင္းေျပာၾကသည္။ မည္သူ႔ကိုမွ် မထိခိုက္ေသာ ယံုၾကည္ခ်က္ပိုင္းဆိုင္ရာ က်င့္သံုးမႈသည္ လြတ္လပ္ေသာ လူတိုင္းအတြက္ အခြင့္ရွိေသာအရာျဖစ္သည္။ ကုရ္ဘာနီ (စြန္႔လွဴ) သည္ကို လာမၾကည့္သူသည္ စိတ္၏ ခံစားခ်က္လည္း မျဖစ္ေပၚေပ။ လူတို႔အာဟာရအတြက္ သားေကာင္သတ္ျဖတ္ျခင္းကို တားျမစ္ရန္ မည္သည့္ လူ႕အဖြဲ႔အစည္းကမွ မၾကံစည္ဘူးေခ်။ လူတို႔အတြက္ စားထိုက္ေသာ သားေကာင္တို႔သည္ အာဟာရသာျဖစ္ေပသည္။ ဖန္ဆင္းရွင္ မယံုၾကည္သူ ဘာသာဝင္အခ်ိဳ႕က သားေကာင္သတ္ျဖတ္ျခင္းကို ဆန္႔က်င္ေသာ္လည္း တစ္ကမၻာလံုးအာဟာရအတြက္မူ ၎တို႔ထံတြင္လည္း အေျဖမရွိေခ်။ ဖန္ဆင္းရွင္သည္ လူတို႔အတြက္ ဘယ္အရာက ေကာင္းသည္။ ဘယ္အရာက ဆိုးသည္ကို သိေတာ္မူေသာေၾကာင့္ သတ္မွတ္ျပီးျဖစ္သည္။ ျပဌာန္းျပီးျဖစ္သည္။ အသစ္ျပဌာန္းရန္ ျပင္ဆင္ရန္ မလိုအပ္ေခ်။ လူလုပ္ ဥပေဒမ်ားသည္သာ ျပင္ဆင္ျခင္း၊ ျဖည့္စြက္ျခင္းတို႔ ျပဳရေလသည္။
၂၇/ ဇိလ္ကအ္ဒဟ္/ ဟိဂ်္ရီ ၁၄၃၇/ ေယာင္မြလ္ခမီးစ္
1.9.2016
Credit: အလ္မုဖီးဒ္က ေရးသားသည္။
Website: http://aaitee.blogspot.com
Facebook: http://www.facebook.com/almufeed.mm
Email: haroonrangoni@gmail.com
google တြင္ရွာရန္ “ အလ္မုဖီးဒ္ ” ဟု ျမန္မာလိုရိုက္၍ရွာပါ။
မိမိဖုန္းထဲတြင္ ျပန္လည္ဖတ္ရႈရန္ သိမ္းထားလိုပါက Simple Islam.apk ဖုိင္ကို ေဒါင္းလုတ္ဆြဲျပီး Install လုပ္ထားပါ။
