Showing posts with label လူငယ္ပညာေပး. Show all posts
Showing posts with label လူငယ္ပညာေပး. Show all posts

Sunday, December 30, 2018

မြတ္စ္လင္မ္တို႔ မလုပ္ရမည့္ တုျခင္းႏွင့္ တူျခင္း


အစၥလာမ့္ရွရီအသ္ကို က်င့္သံုးလိုသူမ်ားႏွင့္ အစၥလာမ့္ ပညတ္ခ်က္မ်ားအား လိုလားႏွစ္သက္စြာ ေလ့လာေနသူမ်ားအတြက္ ရည္ရြယ္၍ မုဖ္သီမုဟမၼဒ္အိဒ္ရီးစ္ (Idric Nct) ၏ ေဖာ္ျပခ်က္အား အလ္မုဖီးဒ္က ျပန္လည္တင္ဆက္လိုက္ပါသည္။
(ဒုတိယအႀကိမ္ ျပန္လည္ေဖာ္ျပျခင္း ျဖစ္သည္။)
** Happy New year လုပ္တာ မပိုင္ဘူးေျပာရင္ ျပကၡဒိန္လည္း မသံုးနဲ႔။
ေမးခြန္း။ ဟဒီးစ္ေတာ္မွာ ဘယ္လိုအရာ တုျခင္းကို တားျမစ္တာလဲ။
အေျဖ။ ၎အရာႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ဟဒီးစ္ေတာ္ေပါင္း ၃ဝ နီးပါး လာသည္။ ဘယ္လိုပံုစံဆိုရင္ တုျခင္းျဖစ္ၿပီး ဘယ္လိုပံုစံဆိုရင္ တူဆင္ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း အေသးစိတ္သိရန္ အစၥလာမ့္ပညာရွင္မ်ားက ေလးမ်ိဳးခြဲ၍ တင္ျပထားသည္။
မွတ္ခ်က္။ တုျခင္း၊ တူဆင္ျခင္း ႏွစ္ခုလံုးပါဝင္သည္။ ေအာက္တြင္ ဥပေဒသမ်ားကို ၾကည့္ပါ။
၁။ တျခားဘာသာဝင္တို႔၏ ဘာသာေရးဆိုင္ရာ အမွတ္သားအား အီမာန္ရွင္က ေရြးခ်ယ္အသံုးျပဳျခင္း။ ပမာ ခရစ္ယာန္တို႔၏ cross အမွတ္သား လက္ဝါးကပ္တိုင္အား မိမိအတြက္အသံုးျပဳျခင္း။ ၎၏အမိန္႔မွာ အီမာန္ ပ်က္သည္။
ولو وضع علي رأسه قلنسوة المجوس كفر
မီးကိုးကြယ္သူတို႔၏ ဦးထုပ္ေဆာင္းသူသည္ အီမာန္ပ်က္၏။ (အလ္မြလ္သကသို႔ ဖိလ္ ဖသာဝလ္ဟနဖိယာဟ္ ၂၄၅)
၂။ ဘာသာျခားတို႔ႏွင့္ သက္ဆိုင္သည့္ ပြဲလမ္းသဘင္မ်ားတြင္ ပါဝင္ျခင္း။
ထိုပြဲလမ္းသဘင္အား ေထာက္ခံျခင္း၊ ႏွစ္သက္ျခင္းမရွိဘဲ လိုက္ေလ်ာညီေထြစြာ ဆက္ဆံျခင္း နီယသ္ျဖင့္ ပါဝင္ပါကလည္း မပိုင္ပါ။ အကယ္၍ ထိုပြဲလမ္းသဘင္အား ေထာက္ခံျခင္း၊ ႏွစ္သက္ျခင္းတို႔ျပဳပါက အီမာန္ပ်က္၏။
إنما الرضا بالكفر مستحينا كفر
(အလ္မြလ္သကသို႔ 254)
၃။ ဘာသာျခားတို႔ႏွင့္ သက္ဆိုင္သည့္ ႐ိုးရာမ်ားကုိ တူဆင္ေအာင္ျပဳျခင္း၊ တုပျခင္း။
ဘာသာျခားတို႔၏ ဘာသာေရးအမွတ္အသား မဟုတ္ေသာ္လည္း ထိုအရာကို ဝတ္ဆင္၊ အသံုးျပဳျခင္းအားျဖင့္ ဝတ္ထားသူအား အစၥလာမ္မွအပ တျခားဘာသာဝင္ျဖစ္သည္ဟု (အလြယ္) သေဘာေပါက္သြားႏိုင္မည္။ ပမာ ခရစ္မတ္ေန႔တြင္ အနီေရာင္ဝတ္စံု ဝတ္ျခင္း။ ထိုလုပ္ရပ္၏အမိန္႔မွာ မပိုင္၊ မကၠ႐ူးဟ္ သဟ္ရီမီ ျဖစ္၏။ က်င့္သံုးခဲ့ေသာ္ ဟရာမ္ အမိန္႔အတိုင္း ျဖစ္သည္။ (အိက္ေသ့သြာအို႔ ေဆြ႕ရာသြလ္မြစ္သကီးမ္ စာမ်က္ႏွာ 941)
သို႔ေသာ္ ဘာသာတရားႏွင့္ မသက္ဆိုင္ဘဲ အျခားဘာသာဝင္ျဖစ္ေၾကာင္း အလြယ္တန္းသိႏိုင္သည့္ အမွတ္သား တူဆင္မႈ၊ တုပမႈ၏အမိန္႔သည္ အေျပာင္းအလဲျဖစ္ႏိုင္သည္။ ပမာ အရင္ေခတ္က ကုတ္၊ ေဘာင္းဘီ၊ နက္တိုင္အား ခရစ္ယာန္မ်ားသာ အသံုးျပဳျခင္းေၾကာင့္ အစၥလာမ့္ပညာရွင္မ်ားက ဟရာမ္ဟုဆိုသည္။ သို႔ေသာ္ ယေန႔ေခတ္တြင္ ကုတ္၊ နက္တိုင္သည္ ခရစ္ယာန္ကိုသာ အထူးမျပဳေတာ့ျခင္းေၾကာင့္ အသံုးျပဳပိုင္သည္။ (ဟဇရသ္ထာနဝီ၏ အင္မ္ဒါဒြလ္ ဖသာဝါက်မ္း၊ ဖသ္ဝါ အမွတ္ ၃၄၅။ ေက့ဖာယသြလ္ မြဖ္သီ ဖသ္ဝါ အမွတ္ ၁၆၁၉တြင္ ေလ့လာႏိုင္သည္။)
၄။ ဘာသာေရးလုပ္ေဆာင္ခ်က္တခုခုကို ကိုယ္စားမျပဳေသာ ပံုစံ၊ အဝတ္အစား၊ အခမ္းအနား၊ စသည္တို႔အား လုပ္ေဆာင္ျခင္းသည္ အခြင့္ရွိသည္။
ပမာ... ရံုးခန္း (Office) ဖြင့္ျခင္း၊ တည္ေဆာက္ျခင္း၊ အေဆာက္အဦး ဒီဇိုင္းတုျခင္း၊ သင္႐ိုးၫႊန္းတမ္း ယူျခင္း၊ ျပကၡဒိန္ အသံုးျပဳျခင္း၊ စစ္ျဗဴဟာယူျခင္း၊ စစ္ေလယာဥ္ system ယူျခင္း၊ လြတ္လပ္ေရး ဂုဏ္ျပဳအခမ္းအနား စသည္တို႔ျဖစ္သည္။
တမန္ေတာ္ျမတ္ ဆြလႅလႅာဟို႔ အလိုင္ေဟ့ ဝစလႅမ္ ေခတ္က ခန္ဒသ္စစ္ပြဲတြင္ အီရန္ ပါရွားတို႔၏ စစ္ျဗဴဟာျဖစ္သည့္ က်ံဳးတူးျခင္းနည္းစနစ္အား အီရန္ ပါရွန္ႏိုင္ငံသားျဖစ္သူ ဟဇရသ္ စလ္မားန္က တမန္ေတာ္ျမတ္ကို ေလွ်ာက္ထားသည္ အိုကိုယ္ေတာ္ က်ေနာ္တို႔ အီရန္တြင္ စစ္ျဖစ္ပါက ရန္သူမဝင္ႏိုင္ရန္ က်ံဳးတူးသည္ဟု အႀကံျပဳေသာအခါ တမန္ေတာ္က ထိုနည္းအတိုင္း က်ဳံးတူးဖို႔ အမိန္႔ေပးခဲ့သည္။
ထို႔အတူ ဟဇရသ္ အို႔မရ္ေခတ္က တြက္ခ်က္ျခင္းနည္းပညာအား ပါရွားႏွင့္ ေရာမတို႔ထံမွ အတုယူ အက်ိဳးခံစားခဲ့သည္။ (အလ္ဖာ႐ူးက္ မို႔ကမၼလ္ ၁၃ဝ၂။ အလ္ေဗ့ဒါယာ ဝမ္(န္)ေန႔ဟာယာ ၉၅၄ တို႔တြင္ ေလ့လာႏိုင္သည္။)
မွတ္ခ်က္။ (ထိုလုပ္ရပ္မ်ဳိး၌လည္း) အစၥလာမ္က တားျမစ္ထားသည့္ တျခားေသာ လုပ္ရပ္မ်ား မပါဝင္ရပါ။
စာရွဳသူ မိတ္ေဆြတို႔အား အႀကံျပဳခ်က္။
ဆဲျခင္း၏ တိုက္ရိုက္စကားလံုးမ်ားအစား ငိုးမ ငံုးမ ငါ ~~ႅိ~မသား စသည္မ်ားေရးျခင္း မျပဳအပ္သလို Happy New year အစား မို႔ဗာရက္ပါ စလာမ္ ေပွ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစ စသျဖင့္ အေၾကာင္းအရာတခုကို ရည္ညႊန္းသည့္ စကားမ်ားအား စကားလံုးေျပာင္း၍ အေကာင္ထည္ေဖာ္ျခင္းမ်ားကို ေရွာင္ရွားရန္ တိုက္တြန္းပါသည္။ တမန္ေတာ္ျမတ္သည္ Happy New year ကို တိုက္ရိုက္စကားလံုးသံုး၍ မမိန္႔ခဲ့ပါ။ အထူးျပဳသည့္ လုပ္ရပ္ကိုသာ ရည္ညႊန္းတားျမစ္ခဲ့ပါသည္။ ယင္းသုိ႔မိန္႔ထားျခင္းတြင္လည္း အေျမာ္အျမင္ႏွင့္ အလြန္ျပည့္စံုပါသည္။ ထို႔ျပင္ အစၥလာမ့္ အသိတရားမရွိသူမ်ားႏွင့္ အေျခတင္ ျငင္းခံုမႈ မျပဳရန္၊ ၎တို႔၏ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေနာက္မလိုက္ရန္ တိုက္တြန္းပါသည္။
က်ေနာ္ (Ade Nct) ေရးခဲ့သည့္ အထက္ပါအေၾကာင္းအရာအား ေမာ္လာနာ ခါလိဒ္ဆိုင္ဖြလႅာဟ္ ရဟ္မာနီ သခင္၏ မြစၥလ္မာန္ ဂိုင္မြစၥလင္မ္ ေက့ မို႔အာရွေရးေမ့ ေဆာင္းပါးမွ တင္ျပျခင္း ျဖစ္သည္။
ေရးသားသူ။ မုဖ္သီမုဟမၼဒ္အိဒ္ရီးစ္ (Idric Nct)
အလ္မုဖီးဒ္က ျပန္လည္ေဖာ္ျပသည္။
၆/ ရဗီအုစ္စာနီ/ ၁၄၃၉။
25/ 12/ 17 (တနလၤာ)
ဟစ္ဂ်ရီ 1440/ ဆြဖရ္/ 9
18/10/2018 (ၾကာသပေတး)
အလ္မုဖီးဒ္
စာသားေကာ္ပီယူသူမ်ား မူရင္းအတိုင္း အျပည့္ကူးပါ။ credit အျပည့္ထည့္ပါ။

Thursday, October 27, 2016

သီခ်င္းကို ဆန္႔က်င္ျခင္း



တမန္ေတာ္ျမတ္ ဆြလႅလႅားဟုအလိုင္းဟိ ဝစလႅမ္ လုပ္ျပခဲ့သည့္ ပံုစံကို လိုက္တုမည့္သူ ရွိပါသလား
** ညီအကို ညီအမမ်ားအား ျပစ္ဒဏ္မခံရရန္ ကယ္တင္မည့္သူ ရွိပါသလား

တမန္ေတာ္ျမတ္သည္ တီးလံုးသံကို ၾကားသည္ႏွင့္ နားထဲ လက္ထည့္ပိတ္ထားၿပီး တီးလံုးမ်ား တူရိယာသံမ်ား သီဆိုတီးမႈတ္သံတို႔ကို ရြံၿပီး မႏွစ္သက္ေၾကာင္း ေဖာ္ထုတ္ျပခဲ့သည္။
တမန္ေတာ္၏ ေက်းဇူးကို သိတတ္ေသာ မြတ္စ္လင္မ္မ်ားသည္ တမန္ေတာ္ လုပ္ေဆာင္ျပခဲ့သည့္ ဤနည္းကို တု၍ လုပ္ရပါမည္။

အစၥလာမ္သည္ မေကာင္းမွဳတို႔ကို တားထားသလို အျခားသူအား ထိုလုပ္ရပ္ လုပ္ေဆာင္ရန္ တိုက္တြန္းျခင္း (လမ္းညႊန္ေပးျခင္း) မျပဳရန္လည္း တားထားသည္။ ထို႔ျပင္ မေကာင္းမႈကို ျမင္လၽွင္ ရြံေၾကာင္း မႏွစ္သက္ေၾကာင္း ထုတ္ေဖာ္ရန္၊ မေကာင္းမႈကို ရွဳံခ်ရန္လည္း အမိန္႔ေပးထားသည္။

အစၥလာမ့္ရွရီအသ္ ျမဴးဇစ္၊ သီခ်င္း၊ တီးလံုး တူရိယာမ်ားကို တိုက္ဖ်က္ရန္အတြက္လည္း က်ေရာက္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္၏။

သီခ်င္းႏွင့္ တီးလံုးမ်ားအၾကား ယစ္မူးေပ်ာ္ပိုက္ေနသည့္ မြတ္စ္လင္မ္တို႔အဖို႔ ဤစကားရပ္မ်ားသည့္ ခါးတူးသည့္ ေဆးတစ္ခြက္ ျဖစ္ေနပါလိမ့္မည္။ မြတ္စ္လင္မ္ညီေနာင္မ်ား ဂ်ဟႏၷမ္ မက်ေရးႏွင့္ ျပစ္ဒဏ္မခံရေရး တစ္နည္း ဂ်ႏၷသ္၏ အခ်ဳိဓာတ္ရရန္ အမုန္းခံ၍ ေဆးတိုက္ပါသည္။
မိမိတို႔၏ ညီေနာင္မ်ား ဂ်ဟႏၷမ္က်သည္ကို မျမင္လိုသူတိုင္း ဤေဆးကို တိုက္ပါ။
ထို႔ျပင္ ကိုယ္တိုင္ လက္ေတြ႕လုပ္ျပျခင္းျဖင့္လည္း စြႏၷသ္ကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ပါ။ စြႏၷသ္၏ ကုသိုလ္သည္ အလြန္မ်ားပါသည္။

သီခ်င္းနားမေထာင္သူအတြက္ လက္ေဆာင္ကို ဤလင့္တြင္ ဖတ္ႏိုင္ပါသည္
http://aaitee.blogspot.com/2015/05/blog-post_23.html

Tuesday, August 2, 2016

ကုိယ္ဝန္ေဆာင္အမ်ဳိးသမီးမ်ား နမားဇ္ဖတ္ရာ၌ သတိျပဳရမည့္အခ်က္မ်ား


** မြစ္လင္မ္အမ်ဳိးသား၊ အမ်ဳိးသမီးတိုင္း ေလ့လာပါ။ မြစ္လင္မ္တို႔အေနျဖင့္ ေနာက္မြစ္လင္မ္တစ္ဦးႏွင့္ ေတြ႕ဆံုသည့္အခါ အေၾကာင္းအရာတိုက္ဆိုင္ပါက ေျပာျပလမ္းညႊန္ေပးႏိုင္ပါသည္။ ကိုယ္ႏွင့္မဆိုင္ဟူ၍ သီးသန္႔မေနပါႏွင့္။ ဒီးန္ေရးရာကို မည္သူမဆို ေလ့လာဆည္းပူးပါက အက်ဳိးမယုတ္ပါ။

အစၥလာမ္၌ နမားဇ္သည္ အေရးအႀကီးဆံုးတာဝန္တစ္ခုျဖစ္သလို မည္သုိ႔ေသာအေျခအေနကို ဆိုက္ေရာက္ ႀကံဳေတြ႕ရသည္ျဖစ္ပါေစ လႊတ္ခြင့္မရွိေပ။ တစ္ဖက္တြင္ အေျခအေနအခ်ိန္အခါကို ေထာက္ရွဳ၍ နမားဇ္ေဆာက္တည္ရာတြင္ လြယ္ကူမႈမ်ားႏွင့္ ေလွ်ာ့ေပါ့ေပးမႈတို႔ကို ျပဳေပးထားသည္။ နမားဇ္ဖတ္ရမည္။ သို႔ေသာ္ က်န္းမာေရးအေျခအေန၊ ခႏၶာကိုယ္အစိတ္အပိုင္းတို႔တြင္ ခ်ဳိ႕ယြင္းမႈျဖစ္လာလွ်င္ မည္သို႔မည္ပံု နမားဇ္ကို ေဆာက္တည္ရမည္ကိုလည္း ေသခ်ာစြာပင္ ျပသေပးထားသည္။ နမားဇ္ကို မည္သည့္အေျခအေနတြင္မွ လႊတ္ခြင့္မရွိဟူသည့္ အမိန္႔ကို တစ္ဖက္တြင္ ျပဌာန္းထားသလို ေနာက္တစ္ဖက္တြင္လည္း မည္သို႔ျဖစ္လာလွ်င္ မည္သို႔ဖတ္ပါဟူေသာ လြယ္ကူမႈကိုပါတစ္ၿပိဳင္တည္း ျပသေပးထားေပသည္။

ကိုယ္၀န္ေဆာင္မ်ားလည္း နမားဇ္ဖတ္ရမည္ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ကိုယ္၀န္ေဆာင္တုိ႔အတြက္ သီးသန္႔ နမားဇ္ဖတ္နည္းဟူ၍ မရွိပါ။ အၿမဲဖတ္သည့္ ပံုစံအတိုင္း ဖတ္ရမည္။ ဤေနရာတြင္ တင္ျပမည္မွာ ကိုယ္၀န္ကာလတြင္ ခႏၶာကိုယ္အေနအထား ေျပာင္းလဲမႈေၾကာင့္ ႀကံဳေတြ႕ရသည့္ အခက္အခဲမ်ားျဖင့္ နမားဇ္ကုိ မည္သုိ႔ဖတ္ႏိုင္သနည္းဟူသည့္ ပံုစံျဖစ္၏။ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ကာလ၌ နမားဇ္ဖတ္ရာတြင္ ရရွိမည့္လြယ္ကူမႈမ်ားႏွင့္ သတိျပဳဖြယ္ရာမ်ားကို သိမွတ္သေလာက္ ေရးသားမည္ ျဖစ္သည္။

ကိုယ္ဝန္ေဆာင္မ်ား နမားဇ္ဖတ္ရာတြင္ အဓိကအခက္အခဲျဖစ္ရသည္မွာ ကိယာမ္(မတ္တပ္ရပ္ခ်ိန္) ရူကူႏွင့္ စဂ်္ဒါျပဳခ်ိန္တုိ႔ျဖစ္သည္။ အထက္ပါ သံုးခုသည္ နမားဇ္တြင္ ဖရဇ္ျဖစ္ေၾကာင္း သိမွတ္ထားရပါမည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အတတ္ႏိုင္ဆံုး အခ်ိန္အထိ ၎တုိ႔ကို ပံုစံတက်ျပဳရမည္ျဖစ္၏။ ပမာဆိုရလွ်င္ ကိုယ္ဝန္ကာလ သံုးလ ေလးလခန္႔မွ်အထိ တတ္ႏိုင္ေသးလွ်င္ အတိအက်သာ ျပဳရမည္။ တခ်ဳိ႕အမ်ဳိးသမီးတို႔သည္ ကိုယ္ဝန္ကာလ ကိုးလအထိေရာက္ေသာ္လည္း ကိုယ္ဝန္ဆိုဒ္ေသးသူမ်ားရွိၾကသည္။ ထို႔သို႔ေသာသူမ်ားသည္ ရုကူ စဂ်္ဒါတို႔ကို ျပဳႏိုင္သည္အထိ ျပဳရမည္သာ ျဖစ္၏။ သေဘာမွာ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ျဖစ္သူတိုင္း ခၽြင္းခ်က္ရွိသူမဟုတ္ပါ။ ခၽြင္းခ်က္မျဖစ္သူမ်ားလည္း ရွိပါသည္။

** ကိယာမ္ قِيَامْ (မတ္တပ္ရပ္ျခင္း)
ကိုယ္ဝန္ေဆာင္အေနျဖင့္ နမားဇ္အတြက္ ကိယာမ္ကို ႏိုင္သည္ဆိုလွ်င္ ရပ္ကိုရပ္ရမည္။ ကိုယ္ဝန္၏ အေလးခ်ိန္ေၾကာင့္ လံုးဝ မတ္တပ္မရပ္ႏိုင္ေတာ့လွ်င္ ထိုင္ဖတ္ႏိုင္သည္။ ထိုင္ခံုေပၚထိုင္ဖတ္ႏိုင္သလို ၾကမ္းေပၚတြင္ထိုင္၍လည္း ဖတ္ႏိုင္သည္။ ၾကမ္းတြင္ထိုင္ဖတ္ျခင္းက ပိုေကာင္း၏။ ၾကမ္းေပၚတြင္ ထိုင္ျခင္းဟူသည္မွာ အသ္သဟိယားသ္ ( اَلتَّاحِيَّاتْ ) ထိုင္သည့္ပံုစံျဖင့္ ထုိင္ျခင္းကို ဆိုလိုသည္။ ထိုပံုစံထိုင္၍ ဖတ္လွ်င္ ရုကူအ္အတြက္ ခႏၶာကိုယ္ကို ကိုင္းႏိုင္သမွ် ကိုင္းရပါမည္။ ထိုင္ခံုေပၚတြင္ ဖတ္လွ်င္ ရုကူအ္ကုိ သူ႔ပံုစံအတိုင္း ျပဳရပါမည္။ စဂ်္ဒါကိုလည္း ေသခ်ာစြာ ျပဳရပါမည္။

မွတ္ခ်က္။ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ မဟုတ္ဘဲ ႐ိုး႐ိုး အမ်ဳိးသမီး အခ်ဳိ႕တြင္ နမားဇ္ကို ထိုင္ဖတ္သည့္ အက်င့္ရွိသည္။ အေၾကာင္းျပခ်က္ ခိုင္လံုမႈမရွိဘဲ နမားဇ္ကို ထိုင္ဖတ္ခြင့္ မရွိပါ။ မလိုအပ္ဘဲ ထိုင္ဖတ္ခဲ့ပါက နမားဇ္မပိုင္သည္အထိ ျဖစ္ပါသည္။ ေညာင္းျခင္းေလာက္ကို အေၾကာင္းျပခ်က္အျဖစ္ လက္မခံပါ။ အမ်ဳိးသားမ်ားအတြက္လည္း ထိုအတိုင္းပင္ ျဖစ္ပါသည္။ ခၽြင္းခ်က္ မရွိဘဲ နမားဇ္ကို ထိုင္ဖတ္ျခင္း၊ ႐ုကူအ္ စဂ်္ဒါကို ထိုင္၍ အရိပ္အႁမြက္ျဖင့္ျပဳျခင္းတို႔ ျပဳခြင့္မရွိပါ။

** ရုကူအ္ ( رُكُوْعٌ ) ႏွင့္ စဂ်္ဒါ ( سَجْدَهْ )
ရုကူအ္ႏွင့္ စဂ်္ဒါကို တတ္ႏိုင္သည္အထိ သတ္မွတ္ပံုစံအတိုင္း ျပဳရမည္ျဖစ္၏။ သပ္စ္ဗီကို သံုးႀကိမ္မွ်ဆိုႏိုင္သည္ခန္႔ ရုကူအ္ႏွင့္ စဂ်္ဒါတို႔ကို ျပဳလုပ္ႏိုင္လွ်င္ ထိုမွ်ခန္႔ရြတ္ဆိုၿပီး ျပဳလုပ္ရမည္။ စဂ်္ဒါျပဳရာတြင္ အမ်ဳိးသမီးတို႔ စဂ်္ဒါျပဳပံုအတိုင္း မျပဳႏိုင္။ သေဘာမွာ ဗိုက္ေထာက္ေနသျဖင့္ ဝမ္းဗိုက္ႏွင့္ ေပါင္ကို ထိကပ္၍ မျပဳႏိုင္ေတာ့လွ်င္ ခြာ၍ စဂ်္ဒါျပဳႏိုင္သည္။ လက္မ်ားကိုမူ ပံုမွန္အတိုင္း ၾကမ္းႏွင့္ ထိကပ္ထားရမည္။

မွတ္ခ်က္။ ရုကူအ္၊ စဂ်္ဒါတို႔တြင္ သပ္စ္ဗီမဆိုပါကလည္း ရုကူအ္၊ စဂ်္ဒါ ျဖစ္သြားသည္။ သို႔ေသာ္ ထိုသုိ႔ မဆိုသူသည္ စြႏၷသ္ကို လႊတ္သူ ျဖစ္၏။ ဤေနရာတြင္ သပ္စ္ဗီမဆိုလည္း ရုကူအ္၊ စဂ်္ဒါျဖစ္ေၾကာင္း ထည့္ေရးျပရျခင္းမွာ အမိန္႔ တစ္ဆင့္ျခင္းစီ၏ ပံုစံကို သိျမင္ရန္အတြက္သာ ျဖစ္၏။ မဖတ္လည္း ရတာပဲ၊ မဖတ္ဘူးဟူသည့္ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ဳိး ျဖစ္ေစရန္ မဟုတ္ပါ။ စြႏၷသ္မ်ားကို လႊတ္ျခင္းသည္ ဖရ္ဇ္မ်ားပါ လြတ္ရန္ လမ္းစျဖစ္ပါသည္။ ရုကူအ္ႏွင့္ စဂ်္ဒါတြင္ အနိမ့္ဆံုး သပ္စ္ဗီဟ္ သံုးႀကိမ္ဆိုရမည္။ ထို႔ထက္နည္း၍ ဆိုျခင္းသည္ မကၠ႐ူဟ္သန္ဇီဟီ ( مَكْرُهْ تَنْزِيْهِيْ ) ထုိက္ပါသည္။ သံုးႀကိမ္သည္ အနည္းဆံုးျဖစ္၍ “မ” ဂဏန္းအေရအတြက္ ပိုဖတ္ျခင္းက ျမတ္၏။ သံုးႀကိမ္၊ ငါးႀကိမ္၊ ခုႏွစ္ႀကိမ္ စသည္ျဖင့္ ဆိုႏိုင္ပါသည္။

- ကိယာမ္ႏွင့္ ရုကူအ္ေတာ့ျပဳႏိုင္သည္ စဂ်္ဒါမျပဳႏိုင္လွ်င္ ၾကမ္းေပၚတြင္ ထိုင္ဖတ္ခြင့္ရွိသည္။ ထိုင္ခံုေပၚတြင္လည္း ဖတ္ႏိုင္သည္။ ၾကမ္းေပၚတြင္ ဖတ္ျခင္းက ပိုေကာင္း၏။ စဂ်္ဒဟ္ကို ပံုစံတက် မျပဳႏိုင္သျဖင့္ အရိပ္အႁမြက္ျဖင့္ ျပဳရမည္။ အရိပ္အႁမြက္ဟူသည္မွာ ဦးေခါင္းကို ညႊတ္ကိုင္း၍ လုပ္ျခင္း ျဖစ္သည္။ ဤပံုစံတြင္ ရုကူအ္ထက္ စဂ်္ဒဟ္၏ အရိပ္အႁမြက္ သ႑ာန္က ပို၍ ကိုင္းညႊတ္မႈ ရွိရပါမည္။ ထုိသုိ႔ဖတ္ျခင္းက အေကာင္းဆံုးျဖစ္၏။ ဤသုိ႔မဟုတ္ဘဲ ကိယာမ္ႏွင့္ ရုကူအ္ကို ပံုမွန္အတိုင္း ျပဳလုပ္ၿပီး စဂ်္ျပဳခါနီးမွ ထိုင္၍ အရိပ္အႁမြက္ျဖင့္ စဂ်္ဒဟ္ျပဳလိုပါကလည္း ျပဳႏိုင္ပါသည္။

မွတ္ခ်က္။ အရိပ္အႁမြက္ဟုဆိုရာတြင္ နမားဇ္ဖတ္ေနသူ၏ လုပ္ႏိုင္စြမ္း အေျခအေနေပၚမူတည္ထားပါသည္။ အဓိပၸါယ္အရ ဦးေခါင္းကို ညႊတ္ကိုင္း၍ လုပ္ျခင္း ျဖစ္ေသာ္လည္း အေျခအေနတိုင္းတြင္ ထိုပံုစံခ်ည္းသာ လုပ္ရမည္ဟု မဆိုလိုပါ။ ရုကူအ္၊ စဂ်္ဒဟ္ကို ခႏၶာကိုယ္က မည္သည့္အတိုင္းအတာအထိ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္သနည္း၊ ထိုမွ်အထိ ေဆာင္ရြက္ရပါမည္။ အရိပ္အႁမြက္ဟု ေရးထားေသာ ေနရာတိုင္းတြင္ ဤအလိုသေဘာကို ဆိုလိုပါသည္။

- ကိယာမ္၊ ရူကူႏွင့္ စဂ်္ဒါတို႔ကို သတ္မွတ္မႈအတိုင္း မျပဳႏိုင္သူသည္ ထိုင္ဖတ္ႏိုင္သည္။ ရူကူႏွင့္ စဂ်္ဒါကို ဦးေခါင္းညႊတ္၍ အရိပ္အႁမြက္ျဖင့္ ျပဳရမည္။ စဂ်္ဒါကို ရူကူ၏ ပံုသ႑ာန္ထက္ ပို၍ ကိုင္းညႊတ္ရပါမည္။

- စဂ်္ဒါျပဳရာတြင္ ၾကမ္းအထိ တိုက္ရိုက္မသြားႏိုင္။ ေရွ႕တြင္ ခံု၊ စားပြဲ ခ်ထား၍ စဂ်္ျပဳႏိုင္လွ်င္ ထိုပံုစံ ျပဳရန္အေရးႀကီးပါသည္။ ထို႔အတူ ၾကမ္းေပၚထိုင္၍ ဖတ္လွ်င္ စဂ်္ဒဟ္မသြားႏိုင္၊ ထိုင္ခံုတြင္ ထုိင္၍ ေရွ႕၌ စားပြဲခ်ၿပီး စဂ်္ဒါျပဳလွ်င္မူ ရသည္ဆိုလွ်င္ ထိုသုိ႔ဖတ္ရန္အေရးႀကီးသည္။ စဂ်္ဒါအတြက္ ခ်ထားသည့္ စားပြဲ၊ ခံုတို႔သည္ ထုိင္ခံုႏွင့္ တစ္ေျပးညီ ျဖစ္ရမည္။ ျမင့္လိုပါက ၉ လက္မခန္႔မွ်သာ ျမင့္ခြင့္ ရွိသည္။ ထို႔ထက္ပိုျမင့္ေသာ စားပြဲ၊ ခံုတို႔တြင္ စဂ်္ဒဟ္လုပ္ပါက မွန္ကန္မႈမရွိပါ။

** ေခါင္းအံုးေပၚ စဂ်္ဒါလုပ္ျခင္း
အမ်ားအားျဖင့္ စဂ်္ဒါျပဳလုပ္ရန္ ေခါင္းအုံးမ်ားကို အသံုးျပဳၾကသည္။ ေခါင္းအံုးေပၚ စဂ်္ဒါျပဳရာ၌ အေပ်ာ့ အမာ အေျခအေနအတိုင္း စဂ်္ဒါအမိန္႔ ကြာျခားပါသည္။ ေခါင္းအံုးသည္ ေပ်ာ့ေပ်ာင္းေနလွ်င္ ယင္းေခါင္းအံုးေပၚ စဂ်္ဒါျပဳလွ်င္ စဂ်္ဒါပိုင္မည္မဟုတ္ပါ။ စဂ်္ဒါကို မာေၾကာေသာအရာေပၚတြင္ ျပဳလုပ္ရမည္။ မာေၾကာျခင္းဟူသည္မွာ ထပ္ဖိလွ်င္ ပိသြားျခင္း မရွိေတာ့သည့္ အေျခအေနမ်ဳိးကို ေခၚဆိုသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ မိမိစဂ်္ဒါျပဳရန္ အသံုးျပဳသည့္ ေခါင္းအံုးေပၚတြင္ နဖူးကို ဖိခ်လိုက္ပါက ေပ်ာ့၀င္သြားသလား၊ တစ္ေနရာရာတြင္ မာသြားသလားဟူသည္ကို ၾကည့္ပါ။ နဖူးဖိခ်သည့္အခါ အေျခအေနတစ္ခုတြင္ မာသြားလွ်င္ ယင္းေခါင္းအံုးေပၚတြင္ စဂ်္ဒါျပဳႏိုင္သည္။ ေပ်ာ့ၿမဲေပ်ာ့ေနလွ်င္မူ ျပဳခြင့္မရွိပါ။ စားပြဲ စသည့္ ပင္ကိုယ္ အမာပစၥည္းျဖစ္လွ်င္မူ အေကာင္းဆံုးျဖစ္ပါသည္။ ေခါင္းအံုးအျမင့္သည္ ၉ လက္မခန္႔ထက္ မပိုရပါ။ ထို႔ထက္နိမ့္လွ်င္လည္း ရသည္။ အကယ္၍ ထိုမွ် အျမင့္အထိ စဂ်္ဒါမသြားႏိုင္လွ်င္ ခႏၶာကိုယ္က လုပ္ေဆာင္ႏိုင္သည့္ အေျခအေနထိ စဂ်္ဒါကို ျပဳလုိက္ပါ။
ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ကာလအတြင္း နမားဇ္မ်ားကို မပ်က္ေစဘဲ ဂရုတစိုက္ဖတ္ရပါမည္။ တတ္ႏိုင္ပါက နဖိလ္မ်ားစြာဖတ္ပါ။ သိလာဝသ္မ်ားမ်ားျပဳပါ။ အထက္တြင္ ပံုစံတခ်ဳိ႕ကို အက်ဥ္းခ်ဳံေဖာ္ျပခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ မိမိေတြ႕ႀကံဳရသည့္ အေျခအေနသည္ အထက္ပါပံုစံမ်ားႏွင့္ မကိုက္ညီပါက နီးစပ္ရာ အာလင္မ္မ်ားထံေမးျမန္းပါရန္ အႀကံျပဳပါသည္။

အမ်ဳိးသမီးမ်ား ကေလးေမြးၿပီးေနာက္ မီးတြင္းေသြးဆင္းျခင္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ သိမွတ္ဖြယ္ရာမ်ားကို ဤလင့္တြင္ ဖတ္ရွဳႏိုင္ပါသည္။
http://aaitee.blogspot.com/2015/10/blog-post_74.html

ဇိလ္ကအ္ဒဟ္/ ၂၈/ ဟိဂ်္ရီ ၁၄၃၇
2/8/2016
Credit, အလ္မုဖီးဒ္က ေရးသားသည္။

Monday, November 30, 2015

အစၥလာမ္လအမည္မ်ားႏွင့္ အလိုသေဘာမ်ား


မိမိတို႔၏ မိတ္ေဆြမ်ားကို ဤလင့္မွ ရွဲေပးႏိုင္ပါသည္။

အစၥလာမ္၏ ဟိဂ်ရီခုႏွစ္တြင္ ဆယ့္ႏွစ္လရာသီရွိေပသည္။ တမန္ေတာ္ျမတ္ ဆြလႅလႅားဟုအလိုင္းဟိဝစလႅမ္ မေမြးဖြားမီကတည္းက အရဗ္တို႔သည္ ယင္းလမ်ားကို သတ္မွတ္သံုးစြဲလ်က္ရွိေပသည္။ သို႔ရာတြင္ ယခုကဲ့သို႔ မဟုတ္ေပ။ လ၏ အဝင္အထြက္ကို အေျခခံ၍ သတ္မွတ္ျခင္းေၾကာင့္ လမ်ားသည္ ရာသီဥတုတစ္မ်ဳိးတည္း၌သာ အတည္တက်မရွိေပ။ ဥပမာ ရမဇာန္လကို တစ္ႏွစ္တြင္ ေဆာင္းရာသီ၌ ႀကံဳရလွ်င္ ေနာင္တစ္ႏွစ္တြင္ ေႏြရာသီျဖစ္ေနေပမည္။ ေနာင္တစ္ႏွစ္တြင္ မိုးရာသီ၊ ပြင့္လင္းရာသီ၊ ေဆာင္းရာသီ ထိုပံုစံျဖင့္ လွည့္ပတ္သြားေနေပသည္။ အရဗ္တို႔သည္ လကိုအေျခခံသည့္ ခုႏွစ္ကို သံုးစြဲေသာေၾကာင့္ ကုန္ေရာင္းကုန္ဝယ္ျပဳရာတြင္ အနည္းငယ္ အခက္အခဲျဖစ္ၾကရသည္။ ထိုသုိ႔အခက္အခဲျဖစ္ျခင္းကို မႀကံဳလိုသျဖင့္ ေရွးအရဗ္တို႔က ႏွစ္တစ္ႏွစ္တြင္ ဆယ့္ႏွစ္လရွိေသာ္လည္း ရာသီဥတုႏွင့္ လသည္ အၿမဲအတည္ရွိေစရန္ လထပ္တုိးျခင္းကို ျပဳလုပ္ေလ့ရွိၾကသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဆယ္သံုးလျဖစ္သည့္ႏွစ္မ်ားလည္း ရွိသြားသည္။ ထို႔အတူ ဟဂ်္ျပဳျခင္းကိုလည္း အစဥ္ေျပသည့္လ၌ ျပဳေလ့ရွိၾကေပသည္။

အရဗ္တို႔သည္ စစ္ေရးပရိယာယ္တြင္ သူမတူေအာင္ ထူးျခားသူမ်ားပီပီ စစ္တိုက္ျခင္းကိုလည္း ခံုမင္ႏွစ္သက္ၾကသည္။ ထို႔အတူ ေနာက္ထပ္ထူးျခားခ်က္တစ္ခုမွာ အရဗီလမ်ားတြင္ လံုးဝစစ္တိုက္ခြင့္မရွိသည့္လမ်ားလည္း သတ္မွတ္ထားေပသည္။ ထိုသုိ႔ေသာလတြင္ ၎အရဗ္တို႔ အဘယ္မွ်ေရွာင္ၾကဥ္သနည္းဆိုေသာ္ ဖခင္အား သတ္ထားသူကို မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ေတြ႕လွ်င္လည္း ပံုမွန္အတိုင္းပင္ ဆက္ဆံေပသည္။ စစ္တိုက္ခြင့္မရွိသည့္လတို႔သည္ ေလးလရွိၿပီး သံုးလမွာဆက္တိုက္လာ၍ ေနာက္တစ္လမွာ သီးျခားျဖစ္ေပသည္။ တမန္ေတာ္ျမတ္ဆြလႅလႅားဟုအလိုင္းဟိဝစလႅမ္ထံသို႔ အစၥလာမ့္အမိန္႔ဥပေဒမ်ား မက်ေရာက္မီအထိ အရဗ္တို႔သည္ မိမိတို႔ဓေလ့အတုိင္းပင္ ခုႏွစ္မ်ား လမ်ားကို သတ္မွတ္သံုးစြဲၾကေပသည္။

တမန္ေတာ္ျမတ္ ဆြလႅလႅားဟုအလိုင္းဟိဝစလႅမ္ထံသို႔ ရွရီအသ္က်ၿပီးေနာက္တြင္ ဤသို႔ လမ်ားတိုးျခင္းႏွင့္ ဟဂ်္ကို အစဥ္ေျပသည့္လ၌ ျပဳျခင္းတို႔ကို တားျမစ္လိုက္ေပသည္။ ထိုသို႔ျပဳျခင္းတို႔သည္ အစၥလာမ္ႏွင့္ကိုက္ညီမႈ မရွိေတာ့ေပ။ တစ္ႏွစ္တြင္ ဆယ့္ႏွစ္လသာရွိၿပီး ဟဂ်္ကိုလည္း သီးသန္႔ဇိလ္ဟဂ်္လ၌သာ ျပဳခြင့္ရွိမည္၊ ဟဂ်္၏လသည္ ဇိလ္ဟဂ်္လ ကာလသာ ျဖစ္သည္ဟု အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္က ဝဟီျဖင့္ သတ္မွတ္ျပဌာန္းေပးလိုက္သည္။ ယခင္က ထူးျမတ္သည္ဟု သတ္မွတ္ထားသည့္ ေလးလကိုမူ ထိုအတိုင္းပင္ထားရွိၿပီး စစ္တိုက္ျခင္းသည္လည္း ထိုကာလမ်ား၌ ဟရာမ္ျဖစ္ေပသည္။ ၎ေလးလကို အရဗီဘာသာျဖင့္ အရွ္ဟိုေရဟိုရြမ္ ျမင့္ျမတ္သည့္လမ်ားဟု ေခၚဆိုသည္။ အစၥလာမ္၏ ခုႏွစ္ကို ဟီဂ်ရီျဖင့္ သတ္မွတ္လိုက္ေပသည္။ ယခင္က အရဗ္တို႔သည္ မကၠဟ္ၿမိဳ႕သို႔ ဆင္တပ္ခ်ီတက္လာသည့္ႏွစ္ကို အစြဲျပဳ၍ ဆင္ႏွစ္ကို သံုးစြဲၾကေပသည္။ နဗူဝသ္စတင္သည့္ ကာလကို အစြဲျပဳ၍ နဗဝီခုႏွစ္ကိုလည္း မုစ္လင္တို႔ သံုးစြဲခဲ့ၾကသည္။ ဟစ္ဂ်ရသ္ျပဳျပီးေနာက္တြင္ ဟစ္ဂ်ရီကို သတ္မွတ္သံုးစြဲေပသည္။

အစၥလာမ္၏ တခ်ဳိ႕ေသာက်င့္စဥ္တို႔၏ ရက္စြဲသတ္မွတ္မႈမ်ားသည္ လႏွစ္ကိုအေျခခံမွသာ မွန္ကန္မည္ဟု ျပဌာန္းထားသည္မ်ား ရွိ၏။ ဥပမာ ဇကားသ္ေပးေဆာင္ရာတြင္ တစ္ႏွစ္ပတ္လည္၏ သတ္မွတ္မႈကို လႏွစ္ကိုအေျခခံ၍ ျပဳလုပ္ရေပမည္။ ထို႔အတူ ရမဇာန္လသတ္မွတ္မႈ၊ ဟဂ်္ကာလသတ္မွတ္မႈ၊ အီဒြလ္အႆြ္ဟာသတ္မွတ္မႈတို႔သည္ လႏွစ္ကိုသာအေျခခံထားေပသည္။ ဤသို႔လႏွစ္ကို အေျခခံျဖင့္ တမန္ေတာ္ျမတ္၏ စြႏၷသ္၊ စြဟာဗာမ်ား၊ သာေဗအီးန္တို႔၏ လမ္းစဥ္ကို လိုက္နာရာေရာက္ေပသည္။ အရဗီလႏွစ္ကို သတ္မွတ္ရာတြင္ လတစ္လစီတြင္ ရက္မည္မွ်ပါရွိမည္ဟု ပံုေသတြက္၍ သတ္မွတ္ျခင္းမရွိေပ။ ေနထိုင္ရာေဒသ၏ လ အဝင္အထြက္ကို ၾကည့္႐ႈၿပီး လတစ္လ၏ အစျပဳရာရက္ကို သတ္မွတ္ေပသည္။ ဆယ့္ႏွစ္လလံုးအတြက္ လစဥ္ လၾကည့္ရေပသည္။အရဗီလႏွစ္တြင္ အမ်ားဆံုးရက္မွာ ၃ဝအထိျဖစ္ျပီး ၂၉ရက္ ျဖစ္သည္လည္း ရွိေပသည္။

အရဗီလမ်ားကို အမည္မွည့္ေခၚရာတြင္လည္း အေၾကာင္းခံမ်ား တစ္ခုစီရွိေပသည္။ ထူးျခားမႈမွာ နတ္ဘုရားမ်ား၊ လူပုဂၢဳိလ္မ်ားကို အေျခခံ၍ အမည္မွည့္ျခင္း မဟုတ္ေပ။ လုပ္ရပ္၊ ရာသီဥတုႏွင့္ ထူးျမတ္မႈတို႔ကို အေျခခံကာ အမည္မွည့္ေခၚထားျခင္းျဖစ္ေပသည္။ လတစ္လခ်င္းစီတြင္ရွိေသာ အေၾကာင္းခံမ်ားကို ေရးသားေဖာ္ျပပါမည္။ မုစ္လင္မ္တိုင္း အစၥလာမ္၏ ဆယ့္ႏွစ္လကို အလြတ္ရထားသင့္ေပသည္။ ထိုသုိ႔ ရထားသင့္သည့္ အေၾကာင္းခံ တစ္ခုမွာ အစၥလာမ္ဘာသာေရးတြင္သံုးစြဲသည့္ လမ်ားျဖစ္သည္။ က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္က်ေရာက္သည့္ အခ်ိန္ကာလကို ေရတြက္သတ္မွတ္ရာတြင္ သံုးစြဲထားသည့္ လမ်ား ျဖစ္သည္။ ေနာက္တစ္ခုမွာ တမန္ေတာ္ျမတ္ ဆြလႅလႅားဟုအလုိင္းဟိဝစလႅမ္မွစ၍ ေခတ္အဆက္ဆက္ပညာရွင္ႀကီးမ်ား သူမြန္သူျမတ္မ်ား သံုးစြဲသည့္ လမ်ားလည္း ျဖစ္ေပသည္။ အစၥလာမ္၏ က်င့္ေဆာက္တည္မႈမ်ား၊ အစၥလာမ့္၏သမိုင္းျဖစ္ရပ္မ်ားႏွင့္ အထူးဆက္စပ္မႈရွိသည့္ အရဗီဆယ္ႏွစ္လကို မုစ္လင္မ္တိုင္း အလြတ္က်က္မွတ္ၾကမည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ပါသည္။ ကေလးသူငယ္မ်ားႏွင့္ တျခားမိတ္ေဆြမ်ားကိုလည္း ျပန္သင္ေပးပါက ကုသိုလ္ႏွစ္ဆပင္ ရေပဦးမည္။

အရဗီဆယ့္ႏွစ္လမွာ ... (၁) မုဟရ္ရမ္၊ (၂) ဆြဖရ္၊ (၃) ရဗီအုလ္ေအာက္ဝလ္၊ (၄) ရဗီအုစ္စာနီ၊ (၅) ဂ်ဳမာဒလ္အူလာ၊ (၆) ဂ်ဳမာဒလ္အုခ္ခရာ၊ (၇) ရဂ်ဗ္၊ (၈) ရွအ္ဗာန္၊ (၉) ရမႆြာန္၊ (၁ဝ) ေရွာက္ဝါလ္၊ (၁၁) ဇီကအ္ဒဟ္၊ (၁၂) ဇိလ္ဟိဂ်္ဂ်ဟ္ ... တို႔ျဖစ္သည္။ ဤသည္တို႔မွာ လအမည္မ်ားျဖစ္ၿပီး ၎တို႔ကို ဂုဏ္ပုဒ္မ်ားျဖင့္ တြဲစပ္၍ ေျပာဆိုေလ့ရွိေပသည္။ အရဗီအသံထြက္ အတိအက်ႏွင့္ အရဗီစာလံုးေပါင္းပံုကိုပါ သိရွိႏိုင္ရန္ ပံုႏွင့္တကြ ေဖာ္ျပေပးထားပါသည္။

(၁)။ မုဟရ္ရမြလ္ဟရာမ္
အစၥလာမ့္တစ္ႏွစ္တာကာလ၏ ပထမဦးဆံုးလ ျဖစ္သည္။ တစ္နည္း ႏွစ္ဆန္းလ ျဖစ္၏။ မုဟရ္ရမ္၏ အဓိပၸါယ္မွာ က်က္သေရမဂၤလာႏွင့္ ျပည့္စံုျခင္း၊ ျမင့္ျမတ္ျခင္းဟု ျဖစ္ေပသည္။ ဤလအမည္တြင္ပါဝင္ေသာ ဟရာမ္ဟူသည့္စကားလံုးသည္ အမ်ားသူငွာသိေသာ တားျမစ္သည့္ ဟရာမ္၏ အဓိပၸါယ္မဟုတ္ေပ။ ဤဟရာမ္သည္ ဂုဏ္ေပးေလးစားျခင္းဟူသည့္ အဓိပၸါယ္ရေပသည္။ ႏွစ္ခုေပါင္း၍ ျမင္သာေအာင္ ျပန္ဆိုရေသာ္ က်က္သေရမဂၤလာအေပါင္းႏွင့္ ျပည့္စံု၍ ဂုဏ္ေပးေလးစားရမည့္လဟု ျဖစ္ေပသည္။ ဟရာမ္ပါသည္ႏွင့္ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္း၊ ထိမ္းျမားမဂၤလာျပဳျခင္းစသည္တို႔ကုိ ဤလတြင္ မလုပ္ပိုင္ဟု မွတ္ယူၾကသည္။ ဤသည္မွာ အစၥလာမ္တြင္မရွိသည့္ မွတ္ယူျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ ဤလတြင္ တျခားေသာလမ်ားကဲ့သို႔ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္း၊ ထိမ္းျမားျခင္းမ်ား ျပဳပိုင္ေပသည္။ သို႔သာမက အစၥလာမ့္၏ လမ်ားတြင္ ထိမ္းျမားျခင္းမျပဳပိုင္သည့္လဟူ၍ မရွိေပ။ ထို႔အတူ မေကာင္းျခင္းမ်ား ေဆာင္ယူသည့္လ၊ နမိတ္မေကာင္းသည့္လဟူ၍လည္း လံုးဝမရွိေပ။ ထို႔အတူ ဝမ္းနည္းေၾကကြဲေနရမည့္လဟူ၍လည္း လံုးဝမရွိပါ။ ဤသည္ကို မုစ္လင္မ္တုိ႔ ေကာင္းစြာမွတ္သားထားရပါမည္။ မုဟရ္ရမ္လသည္ အရွ္ဟိုေရဟိုရြမ္ ျမင့္ျမတ္သည့္လ ေလးလအနက္မွ တစ္ႏွစ္တာအရတြက္လွ်င္ ပထမဦးဆံုးက်ေရာက္ေသာလျဖစ္သလို အရွ္ဟိုေရဟိုရြမ္အရ ေရတြက္လွ်င္ စတုတၳေျမာက္က်ေရာက္ေသာလဟူ၍လည္း မွတ္ယူႏိုင္ေပသည္။

(၂)။ ဆြဖရြလ္မုဇြဖ္ဖရ္
ဆြဖရ္သည္ အစၥလာမ့္ႏွစ္၏ ဒုတိယေျမာက္လျဖစ္ေပသည္။ ၎၏ဆုိလုိရင္းကို ေဖာ္ျပရေသာ္ .... ဆြဖရ္သည္ သုညကို ေခၚဆိုသည္။ ဘာမွ်မရွိျခင္းဟူသည့္ သေဘာျဖစ္သည္။ ဤသို႔ မုဟရ္ရမ္ၿပီးေနာက္ ေရာက္ရွိေသာလကို သုညသေဘာသက္ေရာက္သည့္ ဆြဖရ္ဟု မွည့္ေခၚရျခင္းမွာ ၎လတြင္ အရဗ္တုိ႔သည္ ေလးလတိုင္တိုင္ရပ္နားထားေသာ စစ္တိုက္သည့္အမႈကိုျပဳရန္ အိမ္မ်ားမွ ထြက္ခြာၾကေပသည္။ အိမ္မ်ားတြင္ လူမရွိျခင္းကို အမွီျပဳ၍ ဆြဖရ္ဟု မွည့္ေခၚျခင္းျဖစ္ေပသည္။ ဆြဖရ္ႏွင့္အတူ မုဇြဖ္ဖရ္ဟူသည့္ ဂုဏ္ပုဒ္ကို တြဲစပ္ေခၚၾကသည္။ မုဇြဖ္ဖရ္၏ အဓိပၸါယ္မွာ ေအာင္ျမင္ျခင္း၊ ရည္ရြယ္ခ်က္ျပည့္ဝျခင္းဟု ျဖစ္ေပသည္။ အစၥလာမ္မထြန္းကားမီကာလက ဆြဖရ္လကို နမိတ္မေကာင္းသည့္လဟု မွတ္ယူထားၾကသည္။ ယေန႔အထိလည္း ဤအစြဲမ်ားရွိေနၾက၏။ ဆြဖရ္လတြင္ မေကာင္းျခင္းေပါင္းစံုကို ေကာင္းကင္မွ ခ်သည္ဟု မွတ္ထားၾကသည္။ မေကာင္းျခင္းမ်ားက်ေသာေၾကာင့္ ထိုလ၌ အိမ္ေထာင္ျပဳလွ်င္ ကြဲတတ္သည္။ ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ရာမ်ား မျပဳရ၊ မဂၤလာေဆာင္လွ်င္ အခန္းမအပ္ရဟု အဓိပၸါယ္မဲ့အစြဲမ်ား ထားၾကေပသည္။ ထိုအစြဲမ်ားႏွင့္ မေကာင္းသည့္ ယူဆခ်က္အားလံုးသည္ အစၥလာမ္တြင္မရွိသလို မုစ္လင္မ္အဖို႔ ထိုသို႔ ေပါက္ကရအေတြးအေခၚမ်ား၊ နမိတ္မေကာင္းသည့္ မွတ္ယူမႈမ်ား လံုးဝမျပဳလုပ္ရေပ။ အမိုက္ေခတ္က ထိုသို႔မေကာင္းျခင္းမ်ားက်သည္ဟူသည့္ အစြဲကို ေျပာင္းရန္အတြက္ ေအာင္ျမင္ျခင္း၊ ျပည့္ဝျခင္းဟု လွပေကာင္းမြန္ေသာ အဓိပၸါယ္ရသည့္ မုဇြဖ္ဖရ္ စာလံုးျဖင့္ တြဲစပ္ေျပာင္းလဲကာ ေခၚေဝၚျခင္း ျဖစ္ေပသည္။

(၃)။ ရဗီအြလ္ေအာက္ဝလ္
အစၥလာမ့္ႏွစ္၏ တတိယေျမာက္လ ျဖစ္သည္။ ရဗီအ္၏ အဓိပၸါယ္မွာ စိမ္းလန္းျခင္း၊ စိုေျပျခင္း၊ လန္းဆန္းေနျခင္းျဖစ္၏။ ေအာက္ဝလ္သည္ ပထမအႀကိမ္ေျမာက္ကို ဆိုလိုသည္။ စိမ္းစိုလန္းဆန္းေနသည့္ ပထမလဟု ျဖစ္ေပသည္။ ေဆာင္းဦးစ၏ ပထမအစျပဳရာကာလတြင္ က်ေရာက္ေသာေၾကာင့္ ရဗီအြလ္ေအာက္ဝလ္အမည္ျဖင့္ ေက်ာ္ၾကားရျခင္းျဖစ္သည္။

(၄)။ ရဗီအြတ္စာနီ
အစၥလာမ့္ႏွစ္၏ စတုတၳေျမာက္လျဖစ္သည္။ ရဗီအြလ္အာခရ္ဟု အသံုးမ်ားၾကသည္။ ဒုတိယကို အာခိရ္ဟုသံုးေသာ္လည္း ဤလတြင္ အာခရ္ ဇဗရ္ျဖင့္သံုးျခင္းမွာ ၎၏ထူးျခားခ်က္တစ္ခု ျဖစ္ေပသည္။ စာနီႏွင့္ အာခိရ္ ႏွစ္ခုလံုး၏ အဓိပၸါယ္မွာ ဒုတိယဟူ၍ျဖစ္သည္။ စိမ္းလန္းစိုေျပေသာ ဒုတိယလဟူ၍ ျဖစ္ပါသည္။ ဤသည္မွာ အရဗ္တို႔သတ္မွတ္မႈ၏ အဓိပၸါယ္ျဖစ္သည္။ အစၥလာမ့္သမိုင္းအရ ပထမရဗီအ္ၿပီးေနာက္ ဒုတိယက်ေရာက္ေသာလကိုလည္း ရဗီအ္ဟု ထားရျခင္းမွာ တမန္ေတာ္ျမတ္ ဆြလႅလႅားဟုအလိုင္းဟိဝစလႅမ္ထံသို႔ ပထမဦးဆံုးအႀကိမ္ ဝဟီက်ျခင္းသည္ ရဗီအြလ္ေအာက္ဝလ္လတြင္ ျဖစ္ခဲ့သည္။ စူရာအိက္ရာအ္၏ အစပထမအာယသ္တို႔ က်ေရာက္ခဲ့သည္။ ထိုစဥ္က ဝဟီ၏ အရွိန္အဝါ၊ ဝဟီ၏ေလးလံမႈကို စတင္ေတြ႕ႀကံဳခံစားရျခင္းတို႔ေၾကာင့္ တမန္ေတာ္ျမတ္၏ စိတ္တြင္းဝယ္ အနည္းငယ္ထိတ္လန္႔မႈျဖစ္ေပၚခဲ့ေပသည္။ ပထမဦးဆံုးအႀကိမ္ ဝဟီက်ေရာက္ၿပီးေနာက္ အခ်ိန္အနည္းငယ္အထိ ဝဟီက်ေရာက္ျခင္းမရွိေတာ့ေပ။ တမန္ေတာ္ျမတ္၏ စိတ္ခံစားခ်က္ တည္ၿငိမ္သည္အထိ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္က ဝဟီခ်ေပးျခင္းကို ရပ္တန္႔ထားေပသည္။ တမန္ေတာ္ျမတ္ ဆြလႅလႅားဟုအလိုင္းဟိဝစလႅမ္အေနျဖင့္ နဗူဝသ္၏ တာဝန္မ်ား၊ အေရးႀကီးမႈမ်ားကုိ ထမ္းေဆာင္ရန္ႏွင့္ ဝဟီအတြက္ စိတ္တည္ၿငိမ္မႈျဖစ္သြားသည့္အခါ ဒုတိယအႀကိမ္ ဝဟီက်ေရာက္ခဲ့သည္။ စူရာကလမ္၏ အစပထမအာယသ္တို႔က်ေရာက္ခဲ့သည္။ သဗ္လီးဂ္ျပဳရန္ အမိန္႔က်ခဲ့သည္။ ထိုသို႔ ဝဟီက်ေရာက္ျခင္းသည္ ဒုတိယအႀကိမ္ျပန္လည္ ဖူးပြင့္ေရာက္ရွိလာျခင္းကို အေၾကာင္းျပဳ၍ ရဗီအြလ္အာခရ္ ဒုတိယအႀကိမ္ ဝဟီ၏ စိမ္းလန္းဖူးပြင့္သည့္လဟု သတ္မွတ္လိုက္ျခင္း ျဖစ္ေပသည္။

(၅)။ ဂ်ဳမာဒလ္အူလာ
အစၥလာမ့္ႏွစ္၏ ပဥၥမေျမာက္ (ငါးလေျမာက္) လျဖစ္ေပသည္။ ဂ်ဳမာဒ္၏ အဘိဓာန္အဓိပၸါယ္မွာ ရပ္ျခင္း၊ ခဲျခင္းဟု ျဖစ္ေပသည္။ သမိုင္းပညာရွင္တို႔က ဤလတြင္ ေရခဲေလာက္ေအာင္ အေအးဓာတ္ျပင္းထန္မႈျဖစ္ေပၚျခင္းေၾကာင့္ အရဗ္တို႔က ပထမေအးခဲသည့္လဟု အဓိပၸါယ္ရသည့္ ဂ်ဳမာဒလ္အူလာအမည္ကို မွည့္ေခၚျခင္းျဖစ္မည္ဟု ေကာက္ခ်က္ေပးထားၾကသည္။ အစၥလာမ္သမိုင္းအရ ဂ်ဳမာဒလ္အူလာ၏ အလိုသေဘာမွာ ထိုလမွစတင္၍ တမန္ေတာ္ျမတ္ ဆြလႅလႅားဟုအလိုင္းဟိဝစလႅမ္အေပၚ ဝဟီက်ေရာက္ျခင္း ကာလအနည္းငယ္အထိ ဆိုင္းင့ံ ရပ္တန္႔သြားသည္။ ထိုသို႔ ဝဟီဆိုင္းငံ့သြားျခင္းကို အေၾကာင္းခံ၍ ပထမဆိုင္းင့ံရပ္တန္႔သည့္လ ဂ်ဳမာဒလ္အူလာဟု မွည့္ေခၚျခင္းျဖစ္ေပသည္။

(၆)။ ဂ်ဳမာဒလ္အြခ္ခရာ
အစၥလာမ့္ႏွစ္၏ ဆဌမေျမာက္ (ေျခာက္လေျမာက္) လျဖစ္ေပသည္။ ေအးခဲသည့္ ဒုတိယလဟု အဓိပၸါယ္ရသည္။ အစၥလာမ္သမုိင္းအရ ဝဟီ၏ရပ္တန္႔မႈသည္ ဆက္လက္ရွိေနသျဖင့္ ဒုတိယဆိုင္းငံ့ရပ္တန္႔သည့္လဟူ၍ အဓိပၸါယ္ေကာက္ယူေပသည္။

(၇)။ ရဂ်ဗြလ္မုရပ္ဂ်ဗ္
အစၥလာမ့္ႏွစ္၏ သတၱမေျမာက္ (ခုႏွစ္လေျမာက္) လျဖစ္ေပသည္။ အဓိပၸါယ္မွာ ျမင့္ျမတ္ထူးကဲသည့္လဟူ၍ ျဖစ္သည္။ ရဂ်ဗ္လသည္ အရွ္ဟိုေရဟိုရြမ္ ျမင့္ျမတ္သည့္လ ေလးလအနက္မွ ပထမဦးဆံုးက်ေရာက္သည့္လျဖစ္ေပသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ စစ္တိုက္ျခင္းကို ဤရဂ်ဗ္လတြင္ ရပ္တန္႔ထားေပသည္။ ရဂ်ဗ္သည္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္၏လလည္း ျဖစ္သည္။ ေတာင္းဆုမ်ားကို အထူးလက္ခံသည့္ လတစ္လျဖစ္သည္။

(၈)။ ရွအ္ဗာႏုလ္မုအဇ္ဇြမ္
အစၥလာမ့္ႏွစ္၏ အဌမေျမာက္ (ရွစ္လေျမာက္) လျဖစ္ေပသည္။ ရွအ္ဗာန္ဟူသည္ စုေပါင္းျခင္း၊ ေပါင္းစည္းျခင္းႏွင့္ သီးျခားစီျပဳျခင္းဟူသည့္ ဆန္႔က်င္ဘက္အဓိပၸါယ္ႏွစ္မ်ဳိးလံုး ရရွိသည္။ အရဗ္တို႔က မ်ဳိးႏြယ္စုမ်ား ကြဲသြားျခင္းႏွင့္ တစ္ခုႏွင့္တစ္ခု ေပါင္းစည္းၾကျခင္းကို အေၾကာင္းခံ၍ ဤလကို ရွအ္ဗာန္အမည္ျဖင့္ မွည့္ေခၚျခင္းျဖစ္သည္။ အစၥလာမ့္ရွရီအသ္အရ ဤလကို ရွအ္ဗာန္ဟု မွည့္ေခၚရျခင္းမွာ ဤလ၌ပင္ လာမည့္ တစ္ႏွစ္ပတ္လံုးအတြက္ အဖန္ဆင္းခံမ်ား၏ ေမြးဖြားျခင္း၊ ေသဆံုးျခင္းႏွင့္ ရိုဇီ စသည္မ်ားကို ခဲြတမ္းခ်၍ ဖရိရွ္သဟ္ထံ တာဝန္ကိုယ္စီအပ္ႏွင္းေပးေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ေပသည္။ ေနာက္ထပ္အေၾကာင္းခံတစ္ခုမွာ ရိုဇာထားသူ၏ ေကာင္းမႈကုသိုလ္ကို သစ္ပင္မွ သစ္ကိုင္းမ်ားတိုးလာသကဲ့သို႔ တိုးေပးျခင္းေၾကာင့္ ရွအ္ဗာန္ဟု မွည့္ေခၚျခင္းျဖစ္ေပသည္။ ရဂ်ဗ္သည္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္၏ လျဖစ္သည္။ ဤရွအ္ဗာန္လသည္ တမန္ေတာ္ျမတ္ ဆြလႅလႅားဟုအလုိင္းဟိဝစလႅမ္၏ လျဖစ္ေပသည္။ ရွအ္ဗာန္တြင္ တမန္ေတာ္ျမတ္ ဆြလႅလႅားဟုအလိုင္းဟိဝစလႅမ္သည္ နဖိလ္ရိုဇာ မ်ားစြာထားေတာ္မူသည္။ ထူးျခားျမင့္ျမတ္လွသည့္ ညႀကီးတစ္ညျဖစ္ေသာ ဗရားအ္(သ)သည္လည္း ဤလ၏ ၁၅ရက္ညတြင္ က်ေရာက္ေပသည္။

(၉)။ ရမႆြာႏုလ္မုဗာရပ္က္
အစၥလာမ့္ႏွစ္၏ နဝမေျမာက္ (ကိုးလေျမာက္) လျဖစ္ေပသည္။ အဓိပၸါယ္မွာ ေလာင္ကၽြမ္းျခင္း၊ ရွဳိ႕ျခင္းဟု ျဖစ္သည္။ ရမႆြာန္ဟူသည္ အလြန္ပူျပင္းမႈဟု အဓိပၸါယ္ရသည့္ စာလံုးမွဆင္းသက္လာသည္။ ပူျပင္းလွသျဖင့္ ကုလားအုတ္သတၱဝါသည္ပင္လွ်င္ ေရဆာလြန္း၍ ေလာင္ကၽြမ္းသြားသည္ဟူသည့္ ဆိုရိုးစကားပင္ရွိသည္ဟု ပညာရွင္တို႔က ေရးသားေဖာ္ျပထားသည္။ ရမႆြာန္ဟု မွည့္ေခၚရသည့္ တျခားအေၾကာင္းခံမ်ားကို တင္ျပရေသာ္ ဤလတြင္ ဗိုက္၏ ဆာေလာင္ျခင္းႏွင့္ ေရဆာျခင္းတို႔ကို ရိုဇာျဖင့္ ေလာင္ကၽြမ္းေစေသာေၾကာင့္ ရမႆြာန္ဟု မွည့္ေခၚရျခင္းျဖစ္သည္။ ေလာကီ၏အလိုရမၼက္တို႔ကို စြန္႔လႊတ္ကာ အာခိရသ္အတြက္ က်ဳိးပမ္းအားထုတ္ျခင္းျဖင့္ ျပစ္မႈဒုစရိုက္တို႔ကို ေလာင္ကၽြမ္းေစလိုက္ျခင္းေၾကာင့္ ရမႆြာန္ဟု မွည့္ေခၚရျခင္းျဖစ္သည္။ ထို႔အျပင္ အစၥလာမ္မေပၚထြန္းမီွကာလက အရဗ္တို႔သည္ မိမိတုိ႔ဓေလ့အတိုင္း လအမည္မ်ားကို ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္လုပ္၍ သတ္မွတ္ေလ့ရွိၾကသည္။ ထိုသို႔ျပဳရင္း ဤလသည္ ပူျပင္းသည့္အခ်ိန္တြင္က်ေရာက္ေသာေၾကာင့္ ရမႆြာန္ဟု မွည့္ေခၚလိုက္ရျခင္း ျဖစ္ေပမည္။ အစၥလာမ္၏ သတ္မွတ္မႈတြင္လည္း ရမႆြာန္ဟူသည္ ျပစ္မႈဒုစရိုက္မ်ားကို ေလာင္ကၽြမ္းေစျခင္း၊ အျပစ္က်ဴးလြန္ခ်င္စိတ္တို႔ကို ရွဳိ႕လိုက္ျခင္းဟူသည့္ အဓိပၸါယ္ပင္ျဖစ္သည္။ ရမႆြာန္သည္ အြမၼေသမုဟမၼဒီယာ၏ လျမတ္ျဖစ္ေပသည္။ ျပစ္ဒဏ္မ်ားမွ အထူးပင္ လြတ္ၿငိမ္းမႈေပးသည့္လ၊ ကုသိုလ္မ်ားကို ဆထက္တပိုး ပိုမိုတိုးေပးေသာလျမတ္ ျဖစ္ေပသည္။ သို႔သာမက လေပါင္းတစ္ေထာင္ထက္ သာျမတ္လွေသာ ကဒရ္ဟူသည့္ ညျမတ္မဂၤလာသည္လည္း ဤလ၏ညတစ္ညတြင္ အပါအဝင္ျဖစ္သျဖင့္ ထူးျခားျမင့္ျမတ္မႈကား စာဖြဲ႕မကုန္ႏိုင္ေအာင္ပင္ ျဖစ္ေပသည္။ လူ႔ေလာက၏ သေဘာတရားမ်ားအရ ၾကည့္လွ်င္လည္း ဤရမႆြာန္ဟူသည့္လတြင္ တစ္လလံုး ေန႔အခ်ိန္ကို စားျခင္းေသာက္ျခင္းေမထံုမွီဝဲျခင္းတို႔မွ ေရွာင္ၾကဥ္ျခင္း၊ ဆင္းရဲသားမ်ားအေပၚကိုယ္ခ်င္းစာတရားထားရွိလာႏိုင္ျခင္း၊ အစာအိမ္ကို အလြတ္ထားေသာေၾကာင့္ က်န္းမာေရးတြင္လည္း အလြန္႔အလြန္ကို အေထာက္အကူျဖစ္ေစျခင္း စသည့္ေကာင္းျခင္းမ်ား ရွိေပသည္။

(၁ဝ)။ ေရွာက္ဝါလုလ္မုကရ္ရမ္
အစၥလာမ့္ႏွစ္၏ ဒႆမေျမာက္ (ဆယ္လေျမာက္) လျဖစ္ေပသည္။ ေရွာက္ဝါလ္၏ အဘိဓာန္အဓိပၸါယ္မွာ ျမင့္မားျခင္း၊ သီးျခားစီျဖစ္ျခင္း၊ ေျခာက္ေသြ႕သြားျခင္းဟု ျဖစ္သည္။ ဤလကို ေရွာက္ဝါလ္ဟု အမည္မွည့္ရျခင္းမွာ အရဗ္တုိ႔သည္ အပန္းေျဖေလညႇင္းခံထြက္ရန္၊ အမဲလိုက္ေတာကစားထြက္ရန္အတြက္ မိမိတို႔အိမ္မ်ားမွထြက္ခြာသြားေသာေၾကာင့္ ေရွာက္ဝါလ္ဟုေခၚဆိုျခင္း ျဖစ္ေပသည္။ ကုလားအုတ္မမ်ား၏ ႏို႔အံုမွ ႏို႔မ်ားေျခာက္ေသြ႕ျခင္းသည္လည္း ဤလတြင္ျဖစ္သလို၊ အရဗ္တို႔ကိုယ္တိုင္ကလည္း အမဲလိုက္ထြက္ရန္ ေတာမ်ားသို႔ထြက္ခြာျခင္းေၾကာင့္ ေနအိမ္ႏွင့္ တသီးတျခားစီျဖစ္သြားျခင္း၊ ထိုအေၾကာင္းခံႏွစ္ခုေၾကာင့္ ေရွာက္ဝါလ္ဟု အမည္မွည့္ျခင္းျဖစ္သည္။ အစၥလာမ္တြင္ ေရွာက္ဝါလ္၏ အလိုသေဘာမွာ ဤလ၌ မုအ္မင္န္တို႔၏ ျပစ္မႈဒုစရိုက္တို႔ကို မယူလိုက္သည္။ ခြင့္လႊတ္မႈျပဳေပးသည္ဟူသည့္ အလိုသေဘာျဖစ္ေပသည္။ ဤသို႔ အျပစ္မ်ားမွခြင့္လႊတ္မႈရရွိျခင္းသည္ ရမႆြာန္လျမတ္၏ ရိုဇာမ်ားေၾကာင့္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ စြဒကာေအဖိသိရ္ႏွင့္ အီဒြလ္ဖိသိရ္၏နမားဇ္တို႔ေၾကာင့္ ျဖစ္ေပသည္။ ေရွာက္ဝါလ္ကို အီးဒ္လဟူ၍လည္း ေခၚဆိုသည္မ်ားရွိေပသည္။ ေရွာက္ဝါလ္၏ ပထမဦးဆံုးေန႔တြင္ပင္ အီဒြလ္ဖိသိရ္က်ေရာက္ေပသည္။ ေရွာက္ဝါလ္သည္လည္း မဂၤလာရွိေသာလျမတ္တစ္ခုပင္ ျဖစ္ေပသည္။

(၁၁)။ ဇြလ္ကအ္ဒဟ္
အစၥလာမ့္ႏွစ္၏ ဧကဒႆမေျမာက္ (ဆယ့္တစ္လေျမာက္) လျဖစ္ေပသည္။ ဤလသည္ အရွ္ဟိုေရဟိုရြမ္ ျမင့္ျမတ္သည့္လ ေလးလအနက္မွ ဒုတိယေျမာက္လျဖစ္ေပသည္။ ဤအမည္ထားရျခင္း၏ အၾကာင္းခံမွာ ဤလတြင္ စစ္တိုက္ျခင္း၊ သတ္ျဖတ္ျခင္းတို႔သည္ ဟရာမ္ မျပဳပိုင္ျခင္းေၾကာင့္ အရဗ္တို႔သည္ စစ္တိုက္ျခင္းရပ္နား၍ မိမိတို႔အိမ္မ်ား၌သာ ေနထိုင္ျခင္းအမႈကို ျပဳေပသည္။ ကအ္ဒဟ္၏ အဓိပၸါယ္မွာ ထိုင္ျခင္းဟူ၍ ျဖစ္သည္။ စစ္တိုက္ျခင္းရပ္နား၍ အိမ္မ်ားတြင္သာေနထိုင္ေသာေၾကာင့္ ဇြလ္ကအ္ဒဟ္ဟု အမည္မွည့္ေခၚျခင္း ျဖစ္ေပသည္။

(၁၂)။ ဇြလ္ဟဂ်္ဂ်ဟ္
အစၥလာမ့္ႏွစ္၏ ဒြါဒႆမေျမာက္ (ဆယ့္ႏွစ္လေျမာက္) လျဖစ္ေပသည္။ အဘိဓာန္၏ အလိုသေဘာကို ဆိုရေသာ္ ဇြလ္ဟဂ်္ဂ်ဟ္ - ဟုဖတ္လွ်င္ ဟဂ်္လကိုဆိုလိုသည္။ ဟိဂ်္ဂ်ဟ္ - ဟာကို ေဇရ္ျဖင့္ဖတ္လွ်င္ ႏွစ္ကုန္သည့္လကို ဆိုလုိသည္။ အစၥလာမ္ႏွစ္၏ တစ္ႏွစ္တာကာလအဆံုးသတ္သည့္ လျဖစ္ေပသည္။ တခ်ဳိ႕ ဇိလ္ဟဂ်္ဂ်ဟ္ (ဇာ-ယာ)ျဖင့္ ဖတ္သည္။ ထိုသို႔ဖတ္လွ်င္ ဟဂ်္တစ္ႀကိမ္ျပဳျခင္း ဟူသည့္ အဓိပၸါယ္ျဖစ္သည္။ တစ္ႏွစ္ပတ္လံုးတြင္ ဤလတစ္တည္း၌သာ ဟဂ်္ျပဳႏိုင္ၿပီး ျပဳခဲ့လွ်င္လည္း တစ္ႀကိမ္သာျပဳႏိုင္ျခင္းကို ဆိုလိုေပသည္။ ဟဂ်္၏ အဓိပၸါယ္မွာ ရည္ရြယ္ျခင္း၊ ရည္စူးျခင္းဟု ျဖစ္ေပသည္။ ဟာဂ်ီတို႔သည္ ဤလတြင္ ကအ္ဗာကိုဖူးေျမာ္ရန္ကိုသာ ရည္စူး၍ သြားၾကေပသည္။ ဤသည္ႏွင့္ ဆက္စပ္၍ ဇိလ္ဟဂ်္လဟုလည္း ေခၚဆိုၾကေပသည္။ ဤလသည္ အရွ္ဟိုေရဟိုရြမ္ ျမင့္ျမတ္သည့္လ ေလးလအနက္မွ တတိယေျမာက္လျဖစ္ေပသည္။ စစ္တိုက္ျခင္း သတ္ျဖတ္ျခင္းမ်ားကို ဟရာမ္အျဖစ္ သတ္မွတ္ထားေသာလ ျဖစ္ေပသည္။ ဇြလ္ဟဂ်္တြင္ အစၥလာမ္၏ ပဥၥမေျမာက္မ႑ိဳင္ျဖစ္ေသာ ဟဂ်္ျပဳျခင္းဟူသည့္ အင္မတန္ျမင့္ျမတ္လွသည့္ က်င့္စဥ္ႏွင့္ အလႅာဟ္အတြက္ စြန္႔လႊတ္ကာ အလႅာဟ္အရွင္ႏွင့္ နီးစပ္မႈရယူသည့္ ကုရ္ဗာနီဟူသည့္ က်င့္ေဆာက္တည္မႈတို႔ ရွိသည့္ လျမတ္တစ္လျဖစ္ေပသည္။ ထုိ႔အတူ ထူးျမတ္မႈႏွင့္ အက်ဳိးထူးမ်ားရွိေသာ လတစ္လလည္း ျဖစ္ေပသည္။

ဤတြင္ အစၥလာမ့္ဆယ့္ႏွစ္လ၏ အဓိပၸါယ္ႏွင့္ အလိုသေဘာတို႔ ေဖာ္ျပၿပီးျဖစ္ေပသည္။ ယခု မွတ္သားရမည့္အရာတစ္ခုကို ေျပာျပရေသာ္ မုစ္လင္မ္တို႔တြင္ လအမည္မ်ား ေန႔အမည္မ်ားကို လူ၏အမည္နာမအျဖစ္ မွည့္ေခၚသည့္ ဓေလ့တစ္ခုရွိေပသည္။ ပမာဆိုေသာ္ ရွအ္ဗာန္ဘီ၊ ရမဇာန္ဘီ၊ ရမဇာန္ဘိုင္၊ ဂၽြမ္မာဘီစသည္ျဖင့္ ထားၾကသည္။ ဤသို႔အမည္မွည့္ေခၚျခင္းမွာ မွားပါသည္။ ယခုပင္ ယင္းလမ်ား၏ အဓိပၸါယ္ကို ေဖာ္ျပၿပီးျဖစ္သျဖင့္ မည္သို႔အဓိပၸါယ္ကို ေဖာ္ေဆာင္သည္ကို စဥ္းစားပါ။ ရမဇန္ဘီဟုထားလွ်င္ ေလာင္ကၽြမ္းေစသူ ရွဳိ႕သူဟု အဓိပၸါယ္ထြက္ေနမည္။ အစၥလာမ့္၏သမိုင္းဝင္ေခါင္းေဆာင္ပုဂၢိဳလ္ႀကီးမ်ား ဆြဟာဗီသခင္မႀကီးမ်ားသည္လည္း ဤသို႔ ေန႔အမည္ လအမည္မ်ား ထားသည့္အေလ့အထမရွိခဲ့ပါ။ အစၥလာမ့္ညႊန္ၾကားမႈတြင္လည္း ေယာက်ာ္းေလးဆိုလွ်င္ နဗီမ်ား၏ အမည္မ်ား ဆြဟာဗာမ်ား၏ အမည္မ်ားထားႏိုင္သည္။ အမ်ဳိးသမီးဆိုလွ်င္ တမန္ေတာ္ျမတ္ ဆြလႅလႅားဟုအလိုင္းဟိဝစလႅမ္၏ သမီးမ်ား၊ ဇနီးမ်ား ဆြဟာဗီမ်ား၏ အမည္မ်ားထားႏိုင္သည္။ လအမည္ ေန႔အမည္မ်ားထားပါဟု မပါရွိပါ။ ျမန္မာဘာသာျဖင့္ ပမာျပရလွ်င္ မတခူး၊ ေမာင္ကဆုန္၊ မတနလၤာ၊ မေသာၾကာဟု ထားသူမ်ားမရွိပါ။ သို႔ေသာ္ မုစ္လင္တို႔အတြင္း၌ မရွအ္ဗာန္၊ မရမဇာန္မ်ား မဂၽြမ္မာမ်ား ေပါင္းစံုရွိေနၾကသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ မိမိ၏အမည္ မိမိႏွင့္ ပတ္သက္ဆက္ႏြယ္သူမ်ားတြင္ ထိုသို႔အမည္မ်ား ရွိေနပါက တျခားအမည္ျဖင့္ ေျပာင္းပါ။ အစၥလာမ္တြင္ အမည္ေျပာင္းရန္အတြက္ ပြဲႀကီးပြဲငယ္ျပဳလုပ္ရန္မလိုအပ္သလို ေန႔နာမ္ၿဂိဳလ္ခြင္မ်ားတြက္ခ်က္ၿပီးမွ ထားရမည္ဟုလည္း မရွိပါ။ နီးစပ္ရာ အာလင္မ္တစ္ပါးထံတြင္ အဓိပၸါယ္ေကာင္းသည့္ အမည္တစ္ခုကို ေရြးခ်ယ္ၿပီး မိမိအမည္အျဖစ္ထားလိုက္လွ်င္ လံုေလာက္ပါသည္။ အမည္ေျပာင္းျခင္းကို တမန္ေတာ္ျမတ္ႀကီးကိုယ္ေတာ္တိုင္ ျပဳလုပ္ေပးခဲ့သည္။ အဓိပၸါယ္မေကာင္းေသာ အမည္မ်ားကို ေကာင္းေသာအဓိပၸါယ္ရွိသည့္ အမည္မ်ားျဖင့္ ေျပာင္းလဲသတ္မွတ္ေပးေတာ္မူခဲ့ပါသည္။ သတိျပဳရမည္မွာ ယေန႔ေခတ္တြင္ ဖက္ရွင္ေရာဂါဝင္၍ အမည္မ်ားကိုပါ ဖက္ရွင္က်က်လိုက္ရွာရင္း တိရိစာၦန္အမည္မ်ား၊ ရုပ္ရွင္မင္းသား၊ မင္းသမီးအမည္မ်ားကို မွည့္ေခၚေနၾကသည္။ ဤသည္မွာလည္း မွားယြင္းမႈတစ္ခုျဖစ္ပါသည္။ အမည္ထားပါက နဗီမ်ား၊ ဆြဟာဗာ၊ ဆြဟာဗီမ်ား၏ အမည္မ်ားကို ထားၾကရန္ အထူးတိုက္တြန္းအပ္ပါသည္။

အလ္မုဖီးဒ္
ဟိဂ်ရီ ၁၄၃၇/ ဆြဖရ္/ ၅/ ေယာင္မုလ္အရ္ဗာအ္
၁၈/ ၁၁/ ၂ဝ၁၅/ ဗုဒၶဟူး

အလ္မုဖီးဒ္ Link မ်ား
Website: http://aaitee.blogspot.com
Facebook: http://www.facebook.com/almufeed.mm
Email: haroonrangoni@gmail.com
google တြင္ရွာရန္ “ အလ္မုဖီးဒ္ ” ဟု ျမန္မာလိုရိုက္၍ရွာပါ။
မိမိဖုန္းထဲတြင္ ျပန္လည္ဖတ္ရႈရန္ သိမ္းထားလိုပါက Simple Islam.apk ဖုိင္ကို ေဒါင္းလုတ္ဆြဲျပီး Install လုပ္ထားပါ။

Sunday, November 29, 2015

သူေတာ္စင္တစ္ပါးႏွင့္ ပတၱျမား


တစ္ေန႔တြင္ သူေဌးႀကီးတစ္ေယာက္သည္ သူေတာ္စင္တစ္ပါးထံသုိ႔ လြန္စြာတန္ဖိုးႀကီးေသာ ပတၱျမားတစ္လံုးကို လက္ေဆာင္အျဖစ္ ပို႔ေပးလိုက္သည္။ တပည့္ျဖစ္သူက သူေတာ္စင္အား ထိုအေၾကာင္းေျပာျပရာ သူေတာ္စင္က အလ္ဟမ္ဒုလိလ္လာဟ္ ဟုဆိုေလ၏။ ၎ေနာက္ ပတၱျမားကို သိမ္းဆည္းထားရန္အတြက္ အမိန္႔ရွိလိုက္သည္။
သို႔ပါ၍ တပည့္ကလည္း သူေတာ္စင္၏အမိန္႔အတိုင္းပင္ ထိုပတၱျမားကို ေကာင္းမြန္စြာ သိမ္းဆည္းထားခဲ့၏။
တစ္ေန႔တြင္ မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ သူခိုးတစ္ေယာက္က ၎ပတၱျမားကို ခိုးယူသြားရာ တပည့္က သူေတာ္စင္အား ပတၱျမားေပ်ာက္ဆံုးသြားေၾကာင္း ေျပာျပ၏။ ထိုအခါတြင္လည္း သူေတာ္စင္က အလ္ဟမ္ဒုလိလဟ္ဟု ဆိုေလ၏။
တပည့္ျဖစ္သူက သူေတာ္စင္ႀကီးအား ပတၱျမားႏွင့္ပတ္သက္သည့္ အေျခအေနႏွစ္မ်ဳိးစလံုးအေပၚ အဘယ့္ေၾကာင့္ အလ္ဟမ္ဒုလိလ္လဟ္ ဆိုခဲ့ပါသနည္းဟု ေမးျမန္းေလ၏။ ထိုအခါ သူေတာ္စင္ႀကီးက ...
ကၽြႏု္ပ္သည္ ပတၱျမားလက္ေဆာင္ရျခင္းႏွင့္ ၎ပတၱျမားေပ်ာက္ဆံုးသြားျခင္းအေပၚ အေျခခံ၍ အလ္ဟမ္ဒုလိလ္လဟ္ ဆိုခဲ့သည္မဟုတ္ပါ။ အလ္ဟမ္ဒုလိလ္လဟ္ဆိုရျခင္း၏ အဓိကအေၾကာင္းအရင္းမွာ ကၽြႏ္ုပ္သည္ ပတၱျမားကိုလက္ေဆာင္ရေသာအခါ မိမိ၏ စိတ္ႏွလံုးသားက ဝမ္းသာလာသည္ကို မေတြ႔ရပါ။ ထို႔အတူပင္ ၎ပတၱျမားအခိုးခံရေသာအခါတြင္လည္း မိမိစိတ္ႏွလံုးသား၏ ဝမ္းနည္းမႈကို မေတြ႔ရပါ။ ထို႔ေၾကာင့္ အလ္ဟမ္ဒုလိလ္လဟ္ ရြတ္ဆိုခဲ့ရျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ... ဟု မိန္႔ၾကားခဲ့ေလသတည္း။

မွတ္သားဖြယ္
စစ္မွန္ေသာ အလႅာဟ္အခ်စ္ေတာ္မ်ား၏ အေျခအေနမွာ ဤအတိုင္းပင္ျဖစ္ပါသည္။ ေနာင္တမလြန္၏ ေသာကရွင္ အလႅာဟ္အခ်စ္ေတာ္မ်ားသည္ ေလာက၏ပစၥည္းမ်ားအေပၚ စိတ္မက္ေမာမႈ မထားရွိၾကေပ။
ေလာက၏ စည္းစိမ္ရရွိျခင္းႏွင့္ ဆံုးရွံဳးသြားျခင္းေၾကာင့္ ၎တုိ႔၏ ႏွလံုးသားမ်ားတြင္ တုန္လႈပ္ျခင္း လံုးဝမရွိေပ။ တည္ၿငိမ္စြာပင္ရွိေနသည္။ ထိုသို႔ရွိေနျခင္းကပင္ ႏွစ္ဌာနေအာင္ျမင္မႈ၏ အေၾကာင္းခံျဖစ္ေပသည္။

{ေမာ္လာနာအဗ္ဗါးစ္ကာေစမီ ေရးသားျပဳစုေသာ ခ်စ္ေဆြမ်ားအတြက္ အသိပညာေပး ပံုျပင္လက္ေဆာင္စာအုပ္မွ ကူးယူတင္ဆက္ပါသည္။}

အလ္မုဖီးဒ္
ဟိဂ်ရီ ၁၄၃၇/ စြဖရ္/ ၁၇/ ေယာင္မုလ္အိစ္ႏိုင္န္
30-11-2015 တနလၤာေန႔

Monday, November 2, 2015

ဒီမိုက​ေရစီစနစ္​ႏွင္​့ မဲ​ေပးျခင္​း

၂ဝ၁၅ ႏိုဝင္ဘာလ ၈ ရက္ေန႔တြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ငါးႏွစ္တစ္ၾကိမ္ က်င္းပသည့္ ေရြးေကာက္ပြဲ က်င္းပမည္ျဖစ္ရာ အသက္ ၁၈ ႏွစ္ ျပည့္ၿပီးသူ ႏိုင္ငံသားတိုင္း မိမိတို႔ႏွစ္သက္သည့္ လူပုဂၢိဳလ္မ်ားကို လႊတ္ေတာ္အမတ္အျဖစ္ ဆႏၵမဲေပး ေရြးခ်ယ္ရမည္ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ မဲဆႏၵေပးျခင္းဆိုင္ရာ အသိပညာမ်ားကို အလ္မုဖီးဒ္မွ တင္ဆက္လိုက္ပါသည္။

၁။ ဒီမိုကေရစီစနစ္
သက္ဦးဆံပိုင္ ဘုရင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္တြင္ အာဏာရွိသူ ဘုရင္က တရားမဲ့ အာဏာက်င့္သံုးျခင္း၊ ဘက္လိုက္ျခင္း၊ မိမိ မလိုလားသူမ်ားကို သုတ္သင္ရွင္းလင္းျခင္း၊ မိမိ လိုလားသူမ်ားကို ေျမႇာက္စားျခင္း စသည့္ အလြဲသံုးစားျပဳလုပ္မႈမ်ားေၾကာင့္ ဥေရာပတြင္ ဘုရင္စနစ္ကို ေတာ္လွန္သည့္ ေတာ္လွန္ေရးမ်ား ေပၚေပါက္ခဲ့သည္။ ေနာက္ဆံုးရလဒ္မွာ ဒီမိုကေရစီစနစ္ ျဖစ္သည္။ ဒီမိုကေရစီကို (Government by the People) ျပည္သူ႔အုပ္ခ်ဳပ္ေရးဟု အနီးစပ္ဆံုး ဘာသာျပန္ႏိုင္ပါသည္။ ဒီမိုကေရစီ က်င့္သံုးေသာ ႏိုင္ငံအမ်ားစုတြင္ သမၼတစနစ္၊ ပါလီမန္စနစ္၊ အေရာစနစ္ ဟူ၍ သံုးမ်ိဳးေတြ႔ရသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ၂ဝဝ၈ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒအရ သမၼတစနစ္ က်င့္သံုးေသာႏိုင္ငံျဖစ္ေသာ္လည္း သမၼတကုိ ျပည္သူက တိုက္ရိုက္ေရြးခ်ယ္ခြင့္ မရွိေပ။ (သမၼတ ေရြးခ်ယ္ပံုကို အပိုဒ္ ၇ တြင္ ေဖာ္ျပထားပါသည္။)

၂။ အာဏာႏွင့္ ဒီမိုကေရစီ
ဒီမိုကေရစီဘိုးေအႏိုင္ငံတို႔တြင္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး (Executive) ၊ တရားစီရင္ေရး (Judicial) ႏွင့္ တရားဥပေဒျပဳေရး (Legislative) ဟူ၍ သံုးကန္႔ခြဲျပီး အျပန္အလွန္ ထိန္းညႇိျခင္း (Check and Balance) ျဖင့္ အာဏာကို စိတ္ၾကိဳက္အသံုးမျပဳမိေစရန္ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒျဖင့္ ခ်ဳပ္ကိုင္ထားသည္ကို ေတြ႕ရသည္။ (((ျပည္သူက ေရြးခ်ယ္ေသာ လႊတ္ေတာ္အမတ္မ်ား (ေရြးေကာက္ပြဲ စနစ္အရ အႏိုင္ရပါတီ သို႔မဟုတ္ ညြန္႔ေပါင္းဖြဲ႕ႏိုင္ေသာ အုပ္စု)က တရားဥပေဒျပဳေရးႏွင့္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး (အစိုးရဖြဲ႔စည္းေရး) ကို ေဆာင္ရြက္ရျပီး တရားရံုးခ်ဳပ္ႏွင့္ တရားရံုးမ်ားက တရားစီရင္ေရးကို ေဆာင္ရြက္ရပါသည္။ ၎တို႔သည္ အျပန္အလွန္ ေစာင့္ၾကည့္ ထိန္းေက်ာင္းပါသည္။)))

၃။ ဒီမိုကေရစီႏွင့္ ေရြးေကာက္တင္ေျမႇာက္ျခင္း
အသက္ျပည့္ေသာ ႏိုင္ငံသားအားလံုး လႊတ္ေတာ္ထဲဝင္ထိုင္ျပီး ႏိုင္ငံ့အေရးမ်ားကို ဆံုးျဖတ္ရန္ မျဖစ္ႏိုင္သျဖင့္ ေဒသကိုယ္စားျပဳ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားကို ေရြးခ်ယ္ေပးရျပီး ထိုသူတို႔ကို လႊတ္ေတာ္အမတ္ (Member of Paliment) ဟု ေခၚပါသည္။ လႊတ္ေတာ္အမတ္ ေရြးေကာက္တင္ေျမႇာက္ရန္ ဝင္ေရာက္ယွဥ္ျပိဳင္ျခင္းႏွင့္ ျပည္သူတို႔က ဆႏၵမဲေပးျခင္းးကို ေရြးေကာက္ပြဲက်င္းပသည္ဟု ေခၚျပီး ေရြးေကာက္ပြဲကို ကမကထျပဳ က်င္းပေပးသူကို ေရြးေကာက္ပြဲ ေကာ္မရွင္ဟုေခၚပါသည္။

၄။ ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ားႏွင့္ မဲေပးေရြးခ်ယ္ျခင္း
မိမိတို႔ ႏွစ္သက္ေသာ လမ္းစဥ္ႏွင့္ ခံယူခ်က္တူသူမ်ားစုေပါင္းကာ ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ား တည္ေထာင္ၾကသည္။ ပါတီတစ္ခုတြင္ မူဝါဒရွိသည္။ လမ္းစဥ္ရွိသည္။ တိုင္းျပည္တိုးတက္ေအာင္ ျပဳလုပ္ရန္ စီမံကိန္းရွိသည္။ ထိုလမ္းစဥ္မ်ားႏွင့္ စီမံကိန္းမ်ားကို ခ်ျပကာ စည္းရံုးၾကသည္။ လူထုက မိမိတို႔ အႏွစ္သက္ဆံုးပါတီ၏ အမတ္မ်ားကို မဲထည့္ကာ မိမိတို႔ေဒသ၏ ကိုယ္စားလွယ္အျဖစ္ ေရြးခ်ယ္ၾကသည္။ ယေန႔ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ေရြးေကာက္ပြဲ စနစ္မွာ မဲအမ်ားဆံုးရသူ အမတ္ျဖစ္ စနစ္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ မဲေပးခြင့္ရသူတိုင္း မဲထည့္ရန္လိုအပ္သည္။ မဲေပးခြင့္ရွိလ်က္ မဲစာရင္းမွာ မပါက မဲေပးခြင့္ရရန္ ၾကိဳးပမ္းရမည္။ ဒါမွ မိမိၾကိဳက္ေသာပါတီကို ေရြးခ်ယ္ႏိုင္မွာျဖစ္သည္။ တခါတရံ မိမိ၏ တစ္မဲသည္ မိမိႏွစ္သက္ေသာပါတီ အႏိုင္ရဖို႔ အဆံုးအျဖတ္ ျဖစ္တတ္သည္။

၅။ အာဏာရသူ၏ ဥပေဒႏွင့္ အာဏာမဲ့သူ၏ ရပိုင္ခြင့္ (Majority Rule and Minority Rights)
ဒီမိုကေရစီစနစ္မွာ အမ်ားညီလို႔ မတရား မျဖစ္ေစဖို႔ အနည္းစုရပိုင္ခြင့္မ်ားကို ကာကြယ္ရန္ အနည္းစုတြင္ လုပ္ပိုင္ခြင့္မ်ား ေပးအပ္ထားသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ မဲဆႏၵနယ္တိုင္းအတြက္ အနည္းစု(ရွိပါက) အမတ္ (တိုင္းရင္းသားကိုယ္စားလွယ္) ေရြးခ်ယ္ခြင့္ျပဳထားသည္။ တိုင္းျပည္ႏွင့္ ယွဥ္လွ်င္ လူနည္းစု ျဖစ္သူမ်ားအတြက္လည္း ပါတီေထာင္ခြင့္ႏွင့္ ေရြးခ်ယ္ခံခြင့္ ျပဳထားသည္။ ထိုလူနည္းစုပါတီမ်ားကို မဲေပးျခင္းႏွင့္ မေပးျခင္းသည္ လူနည္းစုတို႔၏ ႏိုင္ငံေရးျဖစ္သည္။ (ဥပမာ - ရွမ္းျပည္နယ္တြင္ ရွမ္းပါတီကို ေရြးခ်ယ္ျခင္း၊ မြန္ျပည္နယ္တြင္ မြန္ပါတီကို ေရြးခ်ယ္ျခင္း ... စသည္ျဖင့္)

၆။ ျမန္မာ့လႊတ္ေတာ္မ်ားႏွင့္ ဆႏၵမဲျပားအေရအတြက္
ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒအရ ျပည္ေထာင္စုအဆင့္တြင္ အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္ႏွင့္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ဟူ၍ လႊတ္ေတာ္ႏွစ္ရပ္ရွိျပီး ထိုႏွစ္ရပ္ေပါင္းကို ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္ဟု ေခၚပါသည္။ မဲေပးသည့္အခါ အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္အတြက္ ဆႏၵမဲတစ္ခု၊ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္အတြက္ ဆႏၵမဲတစ္ခု ေပးရမည္။ တိုင္းေဒသၾကီး/ ျပည္နယ္အဆင့္တြင္ တိုင္းေဒသၾကီး/ ျပည္နယ္ လႊတ္ေတာ္ရွိပါသည္။ ထိုလႊတ္ေတာ္အတြက္ ဆႏၵမဲတစ္ခုေပးရပါမည္။ မဲေပးခြင့္ရွိသူတိုင္း အနည္းဆံုး မဲဆႏၵသံုးခု (အမတ္သံုးဦး) ေရြးခ်ယ္ရပါမည္။ တိုင္းေဒသၾကီး/ ျပည္နယ္အတြင္းရွိ လူနည္းစု စာရင္းဝင္ဆိုပါက တိုင္းရင္းသားကိုယ္စားလွယ္ ဆႏၵမဲတစ္ခု ထပ္မံ၍ ေပးရပါမည္။ လူနည္းစုသည္ မဲဆႏၵ ေလးခု ေပးရမည္။ (ဥပမာ ကခ်င္ျပည္နယ္ရွိ ဗမာလူမ်ိဳးမ်ား၊ ရန္ကုန္တိုင္းရွိ ရခုိင္လူမ်ိဳးမ်ား ... စသည္ျဖင့္) ။ လႊတ္ေတာ္၏ တာဝန္မ်ားမွာ မ်ားျပားသည္။ အဓိကတာဝန္မွာ ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္မ်ား ခ်မွတ္ျခင္း၊ ဥပေဒျပဳျခင္းတို႔ျဖစ္သည္။

၆။ လႊတ္ေတာ္တြင္းရွိ အစုအဖြဲ႕မ်ား
ျမန္မာ့ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ (၂၀၀၈) အရ လႊတ္ေတာ္တိုင္းတြင္ ေရြးေကာက္တင္ေျမႇာက္ခံ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ အစုအဖြဲ႕ (၇၅ ရာခိုင္ႏႈန္း) ႏွင့္ ကာ/ခ်ဳပ္က အမည္စာရင္းတင္သြင္းေသာ တပ္မေတာ္သား လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ အစုအဖြဲ႕ (၂၅ ရာခိုင္ႏႈန္း) ဟူ၍ ႏွစ္စုရွိသည္။

၇။ သမၼတေရြးခ်ယ္ပံု
၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒအရ ဒုသမၼတသံုးဦးကို ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ေရြးေကာက္တင္ေျမႇာက္ခံမ်ားမွ တစ္ဦး၊ အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္ ေရြးေကာက္တင္ေျမႇာက္ခံမ်ားမွ တစ္ဦး၊ လႊတ္ေတာ္ႏွစ္ရပ္လံုးရွိ တပ္မေတာ္သား ကိုယ္စားလွယ္မ်ားမွ တစ္ဦး ေရြးခ်ယ္ေပးရမည္။ ဒုသမၼတမ်ားသည္ ေရြးေကာက္တင္ေျမႇာက္ခံ မျဖစ္လွ်င္လည္းရသည္။ ထိုဒုသမၼတ သံုးဦးထဲမွ သမၼတတစ္ဦးကို မဲစနစ္ျဖင့္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ႏွင့္ အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ အားလံုးက ေရြးခ်ယ္ရမည္။ က်န္ႏွစ္ဦးသည္ ဒုသမၼတ တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ရမည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ပညာရွင္မ်ားက ျပည္သူ႔ထံတြင္ သမၼတ ေရြးေကာက္ တင္ေျမႇာက္ခြင့္ ၆၆.၇ ရာခိုင္ႏႈန္းပဲရွိသည္ဟု ဆိုသည္။

၈။ ႏိုင္ငံအုပ္ခ်ဳပ္ပံု
၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒအရ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတသည္ ျပည္ေထာင္စု အစိုးရအဖြဲ႕ကို ဖြဲ႔စည္းရမည္။ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတသည္ ျပည္ေထာင္စု ဝန္ၾကီးမ်ားကို ေရြးေကာက္ခံမ်ားမွ ျဖစ္ေစ၊ ေရြးေကာက္ျခင္းမခံရသူမ်ားမွျဖစ္ေစ ေရြးခ်ယ္ျပီး ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္၏ သေဘာတူညီမႈျဖင့္ ခန္႔အပ္ႏိုင္သည္။ ကာကြယ္ေရး၊ ျပည္ထဲေရးႏွင့္ နယ္စပ္ေရးရာ ဝန္ၾကီးဌာနမ်ား၏ ဝန္ၾကီးမ်ားကိုမူ ကာ/ခ်ဳပ္ထံမွ တပ္မေတာ္သားမ်ား၏ အမည္စာရင္းကိုရယူျပီး ခန္႔ထားရမည္။

မိမိေပးသည့္ ဆႏၵမဲတစ္ခု အလုပ္လုပ္ပံုကို သိရွိျပီးပါက ေကာင္းမြန္ေသာ အစိုးရဖြဲ႕စည္းႏိုင္ဖို႔ မွန္ကန္ေသာ ေရြးခ်ယ္မႈမ်ား ျပဳလုပ္ႏိုင္ပါေစဟု ဆႏၵျပဳလိုက္ပါသည္။

အလ္မုဖီးဒ္
ဟိဂ်္ရီ ၁၄၃၇၊ မုဟရ္ရမ္လ၊ ၂ဝ ရက္၊ ေယာင္းမုဆ္ဆလာစ
3-11-2015 Tuesday

Wednesday, October 28, 2015

လူႏွင့္ ဘီလူး


မိမိတို႔၏ မိတ္ေဆြမ်ားကို ဤလင့္မွ ရွဲေပးႏိုင္ပါသည္။
https://www.facebook.com/almufeed.mm/posts/838184012968856:0

ေရွးအခါက ရြာတစ္ရြာတြင္ ဆံသဆရာတစ္ေယာက္ရွိခဲ့၏။ ထိုဆံသဆရာသည္ လြန္စြာပ်င္းရိသူတစ္ေယာက္ ျဖစ္သည္။ သူသည္ သူ၏ေဖာက္သည္မ်ားကို ဓါးတံုး၊ ကပ္ေၾကးတုံးမ်ားျဖင့္ ေခါင္းတံုးေပးျခင္း ဆံပင္ညႇပ္ေပးျခင္း ျပဳ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ သူ၏ဆံသဆိုင္တြင္ တျဖည္းျဖည္းႏွင့္ လူအဝင္အထြက္ နည္းပါးလာေတာ့သည္။

သုိ႔ပါ၍ ဆံသဆရာသည္ ရြာသူရြာသားမ်ားကို သပိတ္ေမွာက္၍ ဤရြာမွထြက္ခြာၿပီး အျခားေနရာသို႔ ေရႊ႕ေျပာင္းသြားရန္အတြက္ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်လိုက္သည္။

ဆံသဆရာႀကီးသည္ ထိုသို႔ဆံုးျဖတ္ၿပီးလွ်င္ တစ္ေန႔တြင္ မိမိလုပ္ငန္းႏွင့္ပတ္သက္ေသာ ကိရိယာတန္ဆာပလာမ်ားကို အထုပ္ထုပ္ၿပီး ပခံုးတြင္ ထမ္းပိုး၍ ဤရြာထဲမွ ထြက္ခြါလာခဲ့ေလ၏။ သူသည္ ခရီးထြက္လာရင္း လမ္းခုလပ္ေနရာရွိ တစ္ပင္တစ္ပင္၏ အရိပ္ေအာက္တြင္ အပန္းေျဖရန္အတြက္ ေခတၱအနားယူေလ၏။

ထိုအခ်ိန္တြင္ သစ္ပင္ေပၚထိုင္ေနေသာ ဘီလူးတစ္ေကာင္သည္ ဝမ္းသာအားရစြာျဖင့္ ကခုန္လိုက္ေလသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သစ္ပင္ႀကီးတစ္ပင္လံုးမွာ ယိမ္းထုိးလႈပ္ရွားေနေလ၏။ ဆံသဆရာႀကီးသည္ သစ္ပင္ၾကီးလႈပ္ခါေနေသာေၾကာင့္ မ်က္ႏွာေမာ့၍ၾကည့္ရာ မိမိအသက္ရန္သူ ဘီလူးႀကီးကို ေတြ႕ျမင္သြားၿပီး သူကပါ ေရာေယာင္၍ ဝမ္းသာအားရစြာ ကခုန္လိုက္၏။ ထိုအခါ သစ္ပင္ေအာက္တြင္ ကခုန္ေနေသာ ဆံသဆရာႀကီးအား ဘီလူးက .... အို လူသား၊ ကၽြႏ္ုပ္ဟာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာၾကာၿပီးေနာက္မွ သင့္လိုအရသာရွိတဲ့ အစာတစ္လုတ္ကို အခုေတြ႕လိုက္ရတဲ့အတြက္ မၾကာခင္ စားႏိုင္ေတာ့မွာျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ ကၽြႏ္ုပ္ဟာ စိတ္ေပ်ာ္လြန္းလို႔ ကခုန္ေနျခင္းျဖစ္တယ္။ အသင္ကေရာ ဘာေၾကာင့္ ကခုန္ေနတာလဲ...... ဟု ေမးျမန္းေလ၏။

ထိုအခါ ဆံသဆရာႀကီးက .....
ကၽြႏ္ုပ္ဟာ ေအာက္လမ္းပညာေတြ၊ အထက္လမ္းပညာေတြကို ေကာင္းေကာင္းႀကီးတတ္ကၽြမ္းတဲ့ ပညာရွင္ႀကီးတစ္ဦးျဖစ္တယ္။ ဒီတိုင္းျပည္ႀကီးရဲ႕ ဘုရင္ႀကီးက ကၽြႏ္ုပ္ကို ဘီလူးသံုးေကာင္ ဖမ္းေပးရမယ္လို႔ တာဝန္ေပးထားခဲ့တယ္။ ကၽြႏ္ုပ္ဟာ ဘုရင္ႀကီးရဲ႕ တာဝန္ေပးခ်က္အရ ဘီလူးႏွစ္ေကာင္ကို ဖမ္းထားၿပီးပါၿပီ။ အခုေတာ့ ကၽြႏ္ုပ္ဟာ ကံေကာင္းလြန္းလို႔ တတိယအေကာင္ျဖစ္တဲ့ သင့္ကို ဤေနရာမွာ လာေတြ႕ခဲ့ရတယ္။ မၾကာမီအခ်ိန္မွာ သင့္ကိုပါဖမ္းခ်ဳပ္ၿပီး စုစုေပါင္းဘီလူးသံုးေကာင္ကို ဘုရင္ႀကီးထံ ဆက္သႏိုင္ေတာ့မွာျဖစ္လို႔ စိတ္ေပ်ာ္သြားခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ ကၽြႏ္ုပ္ဟာ ကခုန္ေနခဲ့တာေပါ့ ဟု ျပန္လည္ေျပာဆိုေလသည္။

ဘီလူးႀကီးသည္ ဆံသဆရာႀကီး၏စကားကိုၾကား၍ အလြန္ေၾကာက္လန္႔သြားၿပီးလွ်င္ ဆရာႀကီးကဖမ္းခ်ဳပ္ထားတဲ့ ဘီလူးေတြကို ကၽြႏ္ုပ္ကိုျပႏိုင္ပါ့မလား ဟု ေမးျမန္းေလ၏။ ထိုအခါ ဆံသဆရာႀကီးက အသင္စကားလွည့္ၿပီး ထြက္ေျပးဖို႔အတြက္ လံုးဝစိတ္မကူးပါႏွင့္။ ကၽြႏ္ုပ္ဟာ အသင့္ကို ပညာနဲ႔ ဝိုင္းထားလိုက္ၿပီးၿပီ။ အသင့္အမ်ဳိးေတြကို ၾကည့္ဖို႔အတြက္ ဆႏၵရွိတယ္ဆိုရင္ေတာ့ ေအာက္ဆင္းလာၿပီး ၾကည့္ႏိုင္တယ္ ..... ဟု မ်က္ႏွာခပ္တည္တည္ျဖင့္ ေျပာခ်လိုက္ေလ၏။

ဘီလူးသည္ ဆံသဆရာ၏ ၿခိမ္းေျခာက္မႈႏွင့္ ဟိတ္ဟန္ကိုၾကည့္၍ ပိုမိုေၾကာက္လန္႔သြားၿပီး မိမိကုိယ္ကို ပံုစံေသးေသးေလးအျဖစ္ေျပာင္းၿပီး ေအာက္သို႔ဆင္းလာ၏။ ဆံသဆရာႀကီးက သူ၏ အိတ္ထဲမွ မွန္တစ္ခ်ပ္ကို ထုတ္ယူၿပီးလွ်င္ ဘီလူးအား ျပလိုက္ေလသည္။ ဘီလူးၾကီးသည္ မွန္ထဲတြင္ေတြ႕ရေသာ သူ၏မ်က္ႏွာကို အထင္မွားကာ အျခားေသာဘီလူးတစ္ေကာင္ပင္ ျဖစ္သည္ဟူ၍ ယူဆလိုက္ေလ၏။

ဆံသဆရာႀကီးက ဒါဟာ ပထမဘီလူးပဲေပါ့ ဟုဆိုကာ မွန္ကို အိတ္ထဲတြင္ျပန္ထည့္ၿပီး တစ္ဖန္ ဒုတိယမွန္တစ္ခ်ပ္ကို ထုတ္ယူ၍ ဘီလူးႀကီးအား ျပျပန္ေလသည္။ ဘီလူးၾကီးသည္ မွန္ကိုၾကည့္ၿပီးလွ်င္ ပထမအႀကိမ္ကဲ့သို႔ပင္ ယူဆလိုက္ေလ၏။ ဆံသဆရာႀကီးက ဒါဟာ ဒုတိယဘီလူးေပါ့ဟု ဆိုကာ မွန္ကို အိတ္ထဲတြင္ အက်အနျပန္ထည့္ၿပီးလွ်င္ ဘီလူးႀကီးအား ခပ္တည္တည္စိုက္ၾကည့္၍ .....
သင္ကေတာ့ ကၽြႏ္ုပ္သတ္မွတ္ထားတဲ့ တတိယဘီလူးပဲျဖစ္တယ္။ သင့္ကိုလည္း ဂါထာနဲ႔ မွန္ထဲသြင္းယူၿပီးေတာ့ ဘုရင္မင္းျမတ္ထံကို သြားပို႔ရမယ္ ဟု ေျပာဆိုေလ၏။

ထိုအခါ ဘီလူးႀကီးက မိမိအား ဂါထာျဖင့္ မန္းမႈတ္၍ မွန္ထဲတြင္သြင္းၿပီး ဘုရင္မင္းျမတ္ထံသို႔ သြားေရာက္ပို႔ေဆာင္ျခင္းမျပဳရန္ အတြက္ ဆံသဆရာႀကီးအား ေျမာက္ျမားစြာေတာင္းပန္စကားဆိုသည့္အျပင္ ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တိုင္း စပါးေပၚခ်ိန္တြင္ စပါးတစ္စီး ဆရာႀကီးအိမ္သို႔ မိမိကိုယ္တိုင္ အေရာက္ပို႔ေဆာင္ေပးပါမည္ဟု ခိုင္မာေသာ ကတိဝန္ခံခ်က္မ်ားေပး၍ ထြက္ခြာသြားေလေတာ့၏။

ေဆာင္းရာသီ၌ စပါးေပၚခ်ိန္တြင္ ဘီလူးႀကီးသည္ သူ၏ကတိအတိုင္း စပါးစလင္းတစ္ခုကို သယ္ေဆာင္လာၿပီး ဆံသဆရာႀကီး၏အိမ္ေရွ႕၌ ပံုခ်ေပးေလ၏။ ဆံသဆရာႀကီးက ျပန္ခိုင္းေသာအခါ ဘီလူးႀကီးသည္ ဆံသဆရာႀကီးအား ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းေျပာ၍ အရိုအေသေပးၿပီး ျပန္သြားေလ၏။ ဘီလူးႀကီးသည္ ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တိုင္း တာဝန္ေက်စြာျဖင့္ စပါးပို႔ေဆာင္ေန၍ ဆံသဆရာႀကီးမွာ အခ်ိန္ကာလအနည္းငယ္အတြင္းမွာပင္ လြန္စြာ က်ိက်ိတက္ခ်မ္းသာေသာ သူေဌးႀကီးတစ္ဦးျဖစ္လာေလသည္။

တစ္ေန႔သ၌ ဘီလူးႀကီးက စပါးစလင္းယူလာေနသည္ကို အျခားေသာဘီလူးတစ္ေကာင္က ေတြ႕ျမင္သြားၿပီး မိတ္ေဆြ ... မင္းက ဒီဒုကၡကို ဘာေၾကာင့္ခံေနရတာလဲ ဟု ေမးျမန္းေလ၏။ ထိုအခါ တာဝန္ခံဘီလူးၾကီးက သူ႔ဆရာႀကီး၏ အေၾကာင္းအရာမ်ားႏွင့္ ေက်းဇူးႀကီးမားပံုတို႔ကို အက်ယ္တဝင့္ရွင္းျပေလ၏။

ဤကဲ့သို႔ လူသားတစ္ေယာက္က ဘီလူးတစ္ေကာင္အား ခိုင္းစားေနေၾကာင္းကို ၾကားသိ၍ ဒုတိယဘီလူးၾကီးသည္ အလြန္အမင္းေဒါသထြက္သြားၿပီးလွ်င္ ဆံသဆရာႀကီးအား အၿပီးသတ္လိုက္ရန္အတြက္ အႀကံေပးေလ၏။ တာဝန္ခံဘီလူးၾကီးက ဆရာႀကီးဟာ ပညာရွင္ျဖစ္လို႔ သူ႔ကိုသတ္ဖို႔မလြယ္ပါဘူး။ ဟု ေျပာျပေသာ္လည္း ဒုတိယဘီလူးႀကီးက ထိုစကားကို လက္မခံဘဲ အဲဒီဆရာႀကီးအိမ္ကို ငါ့ကိုျပေပးစမ္းပါ ဟုဆိုကာ တာဝန္ခံဘီလူးၾကီးႏွင့္အတူ လိုက္လာခဲ့ေလ၏။

တာဝန္ခံဘီလူးၾကီးသည္ တားမရသည့္အဆံုးတြင္ အေဝးမွေန၍ ဆံသဆရာႀကီး၏အိမ္ကို ျပေပးလိုက္ၿပီးလွ်င္ ထိုပြဲကိုၾကည့္ရန္အတြက္ တစ္ေနရာ၌ ထိုင္ေစာင့္ေနေလ၏။

ထိုအခ်ိန္တြင္ ဆံသဆရာႀကီးသည္ ကြန္ပစ္ၿပီးရလာေသာ လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ ငါးႀကီးတစ္ေကာင္ကို သူ၏အိမ္ရွင္မအား ယူလာေပးၿပီးလွ်င္ ေရခ်ဳိးရန္အတြက္ အျပင္သို႔ျပန္ထြက္သြားလိုက္သည္။ အကြက္ေကာင္းေစာင့္ေနေသာ ဒုတိယဘီလူးႀကီးသည္ ခ်က္ခ်င္းပင္ မိမိကုိယ္ကို ေၾကာင္ႀကီးတစ္ေကာင္အသြင္သို႔ ေျပာင္းလိုက္ၿပီးလွ်င္ အိမ္အတြင္းသို႔ဝင္၍ အိမ္ရွင္မအေရွ႕မွ ငါးႀကီးကို ဆြဲလုသြားရန္ ႀကိဳးစားေလ၏။

အိမ္ရွင္မက ေၾကာင္ကိုေမာင္းထုတ္ေသာ္လည္း ေၾကာင္ေယာင္ေဆာင္ထားေသာ ဘီလူးႀကီးက ထြက္သြားျခင္းမျပဳခဲ့ေပ။ ထိုအခ်ိန္မွာပင္ ဆံသဆရာႀကီးက ေရခ်ဳိးရာမွ ျပန္ေရာက္လာ၍ အိမ္ရွင္မက ေၾကာင္ျပႆနာကို ေျပာျပေလသည္။ ဆံသဆရာႀကီးသည္ အိမ္ရွင္မစကားကို နားေထာင္၍ လြန္စြာစိတ္ဆိုးေဒါသထြက္သြားၿပီးလွ်င္ စပါးေထာင္းေသာက်ည္ေပြ႕ကိုကိုင္၍ ေၾကာင္ကိုသတ္ပစ္ရန္အတြက္ ေၾကာင္အေနာက္မွ လိုက္ေလေတာ့သည္။

ေၾကာင္ေယာင္ေဆာင္ထားေသာ ဒုတိယဘီလူးႀကီးသည္ က်ည္ေပြ႕ရန္ကို မေရွာင္ရွားႏိုင္ေတာ့၍ ဆံသဆရာႀကီးကို မိမိအတြက္ ေသမင္းပင္ျဖစ္သည္ဟု ယူဆလိုက္ေလ၏။ ထို႔ေနာက္ ဒုတိယဘီလူးႀကီးသည္ ဆံသဆရာႀကီးအား မ်ားစြာေတာင္းပန္စကားဆို၍ ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တုိင္း စပါးႏွစ္စီးေပးပါမည္ဟု ခိုင္မာေသာကတိဝန္ခံခ်က္ေပးၿပီး ျပန္သြားခဲ့ေလ၏။

ဘီလူးႏွစ္ေကာင္သည္ အခ်င္းခ်င္းေတြ႕ေသာအခါမ်ား၌ ဆံသဆရာႀကီး၏အေၾကာင္းကို ေျပာၿပီးလွ်င္ ရယ္ေမာၾကေလသတည္း။

**မွတ္သားဖြယ္**
မိမိသည္ အေကာင္ႀကီး၍ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ အထင္မႀကီးရ။ အျခားသူမ်ားမွာ အေကာင္ေသး၍ ၎တို႔ကိုလည္း အထင္မေသးရ။ အယူအဆမ်ားႏွင့္ အေတြးအေခၚမ်ားတြင္ မွားယြင္းျခင္းသည္ မိမိအတြက္ အႏၲရာယ္ျဖစ္ႏိုင္ေၾကာင္းကို ေကာင္းစြာသတိခ်ပ္သင့္ေပသည္။

[ဆရာႀကီး ေမာ္လာနာအဗၺါးစ္ကာေစမီ ေရးသားေသာ "ခ်စ္ေဆြမ်ားအတြက္ အသိပညာေပးပံုျပင္လက္ေဆာင္" စာအုပ္မွ ေကာက္ႏႈတ္ေဖာ္ျပပါသည္။]

အလ္မုဖီးဒ္
ဇိလ္ဟိဂ်္ဂ်ာ/ ၂၅/ ေယာင္မုလ္အဟဒ္/ ဟိဂ်ရီ ၁၄၃၆
----
အလ္မုဖီးဒ္ Link မ်ား
Website: http://aaitee.blogspot.com
Facebook: http://www.facebook.com/almufeed.mm
Email: haroonrangoni@gmail.com
google တြင္ရွာရန္ “ အလ္မုဖီးဒ္ ” ဟု ျမန္မာလိုရိုက္၍ရွာပါ။
မိမိဖုန္းထဲတြင္ ျပန္လည္ဖတ္ရႈရန္ သိမ္းထားလိုပါက Simple Islam.apk ဖုိင္ကို ေဒါင္းလုတ္ဆြဲျပီး Install လုပ္ထားပါ။

Wednesday, October 7, 2015

ေရႊအိုးႏွင့္ ေႁမႊအိုး


မိမိတို႔၏ မိတ္ေဆြမ်ားကို ဤလင့္မွ ရွဲေပးႏိုင္ပါသည္။
https://www.facebook.com/almufeed.mm/posts/835355619918362:0

ေရွးအခါက အတ္က္ဗရ္ဟု အမည္ေက်ာ္ၾကားေသာ ဘုရင္ႀကီးတစ္ပါးရွိခဲ့၏။ တစ္ေန႔သ၌ အတ္က္ဗရ္ဘုရင္သည္ အမဲလိုက္ရန္အတြက္ နန္းေတာ္မွထြက္ေတာ္မူခဲ့၏။ ေနပူခ်ိန္တြင္ ဘုရင္ႀကီးသည္ ေရဆာေလာင္လာ၍ ကလႅဴး အမည္ရွိေသာ ပညာမဲ့ေတာသားတစ္ေယာက္ထံမွ ေရတစ္ခြက္ေတာင္းယူ၍ ေသာက္ေတာ္မူခဲ့၏။

ဘုရင္ႀကီးသည္ အမဲလိုက္ရာမွအျပန္တြင္ ကလ္လူးထံသို႔ဝင္၍ အေရးအေၾကာင္းကိစၥမ်ား၌ အကူအညီေပးႏိုင္ရန္အတြက္ မိမိထံသို႔ အလြယ္တကူဝင္ေတြ႕ႏိုင္ရန္အလို႔ငွာ ခြင့္စာတစ္ေစာင္ကိုေရးသားၿပီးလွ်င္ ဆင္းရဲသားကလ္လူးကို ေပးအပ္ေတာ္မူခဲ့ေလ၏။ ကလ္လူးသည္ ဘုရင္ႀကီးကို ဘုရင္ႀကီးမွန္း မသိခဲ့ေခ်။

ထို႔ေၾကာင့္သူသည္ ၎စာကို သာမန္ခရီးသည္တစ္ေယာက္ကေပးခဲ့သည္ဟုသာ ယူဆၿပီးလွ်င္ အိမ္ထဲတစ္ေနရာ၌ ထိုးထားလိုက္ေလသည္။ မိုးရာသီတြင္ ကလ္လူးအိမ္မွာ ေခါင္မုိးေပါက္ၿပီး မိုးယို၍ တစ္အိမ္လံုး စိုရႊဲေနေလ၏။

ထို႔ေၾကာင့္ အိမ္ရွင္မက ကလ္လူးအား ထိုစာကိုယူၿပီး စာေပးခဲ့ေသာ သူေဌးႀကီးထံသို႔သြား၍ အကူအညီေတာင္းရန္ အႀကံေပးေလသည္။ ကလ္လူးသည္ စာမတတ္ေသာေၾကာင့္ ထိုစာကုိယူၿပီးလွ်င္ ပညာရွင္တစ္ေယာက္အား ဖတ္ခိုင္းရာ ပညာရွင္က စာကိုဖတ္ၾကည့္ၿပီး ...

ဒီစာဟာ အတ္က္ဗရ္ဘုရင္မင္းျမတ္ႀကီးရဲ႕ စာျဖစ္တယ္။ ဘုရင့္နန္းေတာ္ကို ေရာက္တဲ့အခါ ဒီစာကိုထုတ္ျပရင္ ဘုရင္မင္းျမတ္နဲ႔ အလြယ္တကူေတြ႕ႏိုင္လိမ့္မယ္ ... ဟူ၍ ကလ္လူးအား ေျပာျပေလသည္။ ကလ္လူးသည္ ထိုစာကိုယူၿပီး ဘုရင္မင္းျမတ္နန္းစိုက္ရာၿမိဳ႕ေတာ္သို႔ ခရီးႏွင္ခဲ့ေလ၏။

ကလ္လူးသည္ နန္းေတာ္သို႔ေရာက္ရွိလာၿပီးလွ်င္ ထိုစာကို ထုတ္ျပလိုက္ေလ၏။ နန္းေတာ္၏အေစာင့္မ်ားသည္ ဘုရင့္စာကိုေတြ႕ျမင္ၿပီး ကလ္လူးအား ေလးေလးစားစားျဖင့္ ဘုရင္မင္းျမတ္ထံပို႔ေဆာင္ေပးၾကေလသည္။ ကလ္လူးသည္ အပ္က္ဗရ္ဘုရင္ႀကီးထံ ေရာက္ရွိလာခ်ိန္၌ ဘုရင္ႀကီးက နမားဇ္ဝတ္ျပဳၿပီးေနာက္ လက္ျဖန္႔၍ ဒုအာဆုမြန္ေတာင္းေနသည္ကို ေတြ႕ျမင္ေလ၏။

ဘုရင္ႀကီးသည္ မိမိအလုပ္ၿပီးေသာအခါ လြန္စြာပူျပင္းေနေသာအခ်ိန္၌ ေတာထဲမွာ မိမိအား ေရတိုက္ေကၽြးခဲ့ေသာ ကလ္လူးကို ေတြ႕ျမင္ၿပီး ဝမ္းသာအားရစြာျဖင့္ ႀကိဳဆိုႏႈတ္ဆက္ေတာ္မူ၏။ ထိုအခါ ကလ္လူးက ...
ဘုရင္မင္းျမတ္ႀကီးသည္ ဖကီရ္သူေတာင္းစားကဲ့သို႔ လက္ျဖန္႔၍ မည္သူ႔ထံတြင္ အဘယ္အရာေတာင္းခဲ့ပါသနည္း ... ဟု ေမးျမန္းေလ၏။ ဘုရင္မင္းျမတ္က ..... ငါဟာ လိုအပ္တဲ့အရာဝတၳဳေတြနဲ႔ လိုအင္ဆႏၵေတြအားလံုးကို ဖန္ဆင္းေတာ္မူတဲ့ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ရဲ႕ ထံေတာ္ပါးမွာ ေတာင္းခံလ်က္ရွိပါတယ္ ..... ဟူ၍ ကလ္လူးကို ေျပာျပေတာ္မူ၏။ ကလ္လူးသည္ ဘုရင္ႀကီး၏ စကားကိုနားေထာင္ၿပီး ...
ဘုရင္ႀကီးဟာ တိုင္းျပည္တစ္ျပည္လံုးကို ပိုင္ဆိုင္သူျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘုရင္ႀကီးေတာင္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ရဲ႕ ထံေတာ္ပါးမွာ ေတာင္းခံေနတယ္ဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္ေတာင္းခံမယ္ဆိုရင္လည္း ကၽြန္ေတာ့္ကို အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္က မေပးႏိုင္ဘူးလား ... ဟူ၍ ဘုရင္မင္းျမတ္အား ေမးျမန္းေလ၏။

သို႔ပါ၍ ဘုရင္မင္းျမတ္က .... အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ဟာ အသင္ႏွင့္ အျခားေတာင္းဆိုသူမ်ားအားလံုးကုိ ေပးႏိုင္ပါတယ္။ ဟူ၍ ေျဖၾကားေတာ္မူ၏။

ကလ္လူးသည္ ထိုစကားကို နားေထာင္၍ ဘုရင္မင္းျမတ္ထံမွ မည္သည့္အကူအညီကိုမွ် မေတာင္းခံေတာ့ဘဲ မိမိေနရပ္ျဖစ္ေသာ ေတာရြာသို႔ ျပန္သြားေလသည္။ ကလ္လူးသည္ အိမ္သို႔မေရာက္မီ သူ၏လယ္ကြက္ထဲ တစ္ေနရာ၌ ထိုင္ခ်လိုက္ရာ ငုတ္တစ္ေခ်ာင္းသည္ ကလ္လူး၏ စအိုဝကို ထိုးမိသြားေလသည္။

ကလ္လူးသည္ ေဒါသထြက္၍ ထိုငုတ္ကို ဆြဲႏႈတ္ပစ္လိုက္ေလ၏။ ထိုငုတ္ဆြဲႏႈတ္လိုက္သည့္ ေနရာရွိ ေျမႀကီးေအာက္တြင္ ေၾကးအိုးႀကီးတစ္လံုးျဖင့္ အျပည့္အသိပ္ရွိေနေသာ ေရႊ ေငြမ်ားကို ေတြ႕ျမင္သြားေလသည္။

ထို႔ေၾကာင့္ ကလ္လူးက ရြာသူရြာသားမ်ားသည္ သူ၏လယ္ယာမ်ားကို အပိုင္သိမ္းရန္အတြက္ ႀကံစည္၍ မိမိတို႔၏ေရႊေငြမ်ားကို စုၿပီး သူ၏လယ္ယာထဲတြင္ လာေရာက္ျမႇဳပ္ႏွံထားျခင္းပင္ ျဖစ္ရမည္ဟူ၍ ရြာသူရြာသားမ်ားအေပၚ အထင္မွားၿပီး စဥ္းစားေတြးေတာလိုက္ေလေတာ့၏။ ကလ္လူးက အိမ္သို႔ျပန္ေရာက္ေသာအခါ အိမ္ရွင္မက သူ႔၏ခရီးစဥ္အေၾကာင္းကို ေမးျမန္းေလသည္။

ထိုအခါ ကလ္လူးက အိမ္ရွင္မအား ... ငါသြားေတြ႕ခဲ့တဲ့ဘုရင္က ဖကီးရ္သူေတာင္းစားေတြရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ေနတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ဘုရင့္ထံေရာက္သြားတုန္းက ဘုရင္က သူေတာင္းစားလိုပဲ လက္ျဖန္႔ၿပီးေတာင္းေနတာကို ငါကိုယ္တိုင္ေတြ႕ျမင္ခဲ့ရတယ္။ ငါဟာ ဘုရင္မင္းျမတ္ကို အက်ဳိးအေၾကာင္းေမးျမန္းၾကည့္တဲ့အခါ ဘုရင္မင္းျမတ္ကိုယ္တိုင္က အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ထံမွာ ေတာင္းခံေနတာကို သိရွိလိုက္ရတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္မို႔ ငါလည္း အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ထံေတာ္ပါးမွာပဲ အကူအညီေတာင္းေတာ့မယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္ၿပီး ဘုရင့္ထံမွာ အကူအညီမေတာင္းပဲ ျပန္လာခဲ့တယ္။

ဒီေတာမွာ ငါမရွိတုန္း အင္မတန္ဆန္းၾကယ္တဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြ ျဖစ္ပ်က္ေနတယ္ ရွင္မရဲ႕၊ ရြာသူရြာသားေတြဟာ သူတုိ႔ရဲ႕ ေရႊေငြေတြကို ေၾကးအိုးႀကီးတစ္လံုးထဲမွာ ထည့္ၿပီး ငါ့လယ္ထဲမွာ လာျမႇဳပ္ထားၾကတယ္။ သေဘာကေတာ့ ငါ့လယ္ကို အပိုင္စီးဖို႔အတြက္ အႀကံထုတ္ေနၾကတာေပါ့ကြာ .... ဟူ၍ အေသးစိတ္ ရွင္းျပေလေတာ့သည္။

ရြာသူရြာသားမ်ားသည္ ဤအေၾကာင္းအရာမ်ားကုိ ၾကားသိ၍ ကလ္လူး၏လယ္ယာသို႔ သြားေရာက္ၾကည့္႐ႈၾကေလသည္။ ထိုအခါ ရြာသူရြာသားမ်ားသည္ ေရႊေငြမ်ားကို မျမင္ရသည့္အျပင္ ေၾကးအိုးႀကီးထဲ၌ ေႁမႊဆိုးကင္းဆိုးမ်ားကို ေတြ႕ျမင္ရ၍ ေၾကာက္လန္႔သြားၾကေလ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ သူတို႔သည္ ကလ္လူးအား အထင္လြဲၿပီး ......
ကလ္လူးသည္ အျပင္သို႔သြား၍ ေမွာ္ပညာမ်ားကို သင္ယူလာခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္ ေတာထဲမွ ေႁမႊဆိုးကင္းဆိုးမ်ားကုိ ပညာျဖင့္ဖမ္းယူၿပီး ေၾကးအိုးႀကီးထဲတြင္ထည့္၍ ေျမႀကီးေအာက္၌ ျမႇဳပ္ထားၿပီး ေရႊအိုးေငြအိုးေတြ႕ခဲ့သည္ဟု ေၾကညာခဲ့သည္။ အေၾကာင္းမွာ ကၽြႏ္ုပ္တို႔အား ေႁမႊဆိုးကင္းဆိုးမ်ားက ေပါက္သတ္ၿပီး ကၽြႏ္ုပ္တို႔ေသကုန္ၾကလွ်င္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔၏ လယ္ယာကိုင္းကၽြန္းမ်ားကို အပိုင္သိမ္းရန္အတြက္ ႀကံစည္ထားျခင္းပင္ ျဖစ္ရမည္ .... ဟူ၍ ယူဆလိုက္ၾကေလ၏။

သို႔ပါ၍ ရြာသူရြာသားမ်ားသည္ ထိုေၾကးအိုးႀကီးကို ကလ္လူး၏ အိမ္သို႔ သယ္လာခဲ့ၾကေလ၏။ ထိုအေၾကာင္းကို ကလ္လူးက ၾကားသိ၍ ...
" မင္းတို႔အႀကံကို ငါသိပါတယ္"
ဟု ေျပာၿပီး အိမ္တံခါးကို အၿပီးပိတ္ခ်လိုက္ေလသည္။ ရြာသူရြာသားမ်ားကလည္း .....
ကလ္လူးရယ္ ... မင္းအႀကံကိုလည္း ငါတို႔သိပါတယ္ဟု ဆိုကာ သူတို႔သယ္လာခဲ့ေသာ ေၾကးအိုးႀကီးထဲမွ ေႁမႊဆိုးကင္းဆိုးမ်ားကို ကလ္လူး၏ အိမ္ေပၚသို႔ တစ္ေကာင္ၿပီးတစ္ေကာင္ ပစ္ခ်ၾကေလေတာ့၏။

ကလ္လူး၏ အိမ္တြင္းသို႔မူ ေႁမႊဆိုးကင္းဆိုးမ်ား က်ေရာက္လာရမည့္အစား ေရႊေငြ ေက်ာက္သံပတၱျမားမ်ား က်လာေလ၏။ အိမ္ရွင္မသည္ ထိုအျခင္းအရာကို ေတြ႕ျမင္၍ အားလံုးကို ေကာက္ယူၿပီး သိမ္းဆည္းထားခဲ့ပါသည္။

မ်ားမၾကာမီကာလအတြင္းမွာပင္ ကလ္လူးသည္ လြန္စြာက်ိက်ိတက္ခ်မ္းသာေသာ သူေဌးတစ္ဦး ျဖစ္လာခဲ့ေလသတည္း။

**သိမွတ္ဖြယ္**
အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္မွအပ တျခားအရာမ်ားကို အားမကိုးရပါ။ စစ္မွန္ေသာယံုၾကည္မႈျဖင့္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ကို အားကိုးသူမ်ားအား အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္သည္ ဂိုင္းဗ္ အကြယ္မွ အကူအညီေပးေတာ္မူပါသည္။ သူတစ္ပါး၏ ဥစၥာပစၥည္းမ်ားကို မမက္ေမာသူ၊ ေလာဘမႀကီးသူမ်ားမွာ မြန္ျမတ္ေသာသူမ်ားပင္ ျဖစ္၏။ အမလ္စစ္မွန္ေရးအတြက္ စစ္မွန္ေသာယံုၾကည္မႈမွာ မ်ားစြာလိုအပ္လွေပသည္။

[ဆရာႀကီး ေမာ္လာနာအဗၺါးစ္ ကာေစမီ ေရးသားေသာ "ခ်စ္ေဆြမ်ားအတြက္ အသိပညာေပး ပံုျပင္လက္ေဆာင္" အမည္ရွိစာအုပ္မွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။]

အလ္မုဖီးဒ္
ဇိလ္ဟိဂ်္ဂ်ာ/ ၁၉/ ေယာင္မုလ္အဟဒ္/ ဟိဂ်ရီ ၁၄၃၆


စာသားေကာ္ပီယူသူမ်ား Credit အျပည့္ကူးပါ

အလ္မုဖီးဒ္ Link မ်ား
Website: http://aaitee.blogspot.com
Facebook: http://www.facebook.com/almufeed.mm
Email: haroonrangoni@gmail.com
google တြင္ရွာရန္ “ အလ္မုဖီးဒ္ ” ဟု ျမန္မာလိုရိုက္၍ရွာပါ။
မိမိဖုန္းထဲတြင္ ျပန္လည္ဖတ္ရႈရန္ သိမ္းထားလိုပါက Simple Islam.apk ဖုိင္ကို ေဒါင္းလုတ္ဆြဲျပီး Install လုပ္ထားပါ။

အမလ္လုပ္ခြင့္ ရုပ္သိမ္းခံရျခင္း၏ အေၾကာင္းခံ


မိမိတို႔၏ မိတ္ေဆြမ်ားကို ဤလင့္မွ ရွဲေပးႏိုင္ပါသည္။
https://www.facebook.com/almufeed.mm/photos/a.384419661678629.1073741825.383183328468929/825785407542050/?type=3&theater

အမလ္လုပ္ခြင့္ ရုပ္သိမ္းခံရျခင္း၏ အေၾကာင္းခံမ်ားအနက္ တစ္ခုမွာ ေငြေၾကးဓနရွာေဖြမႈတြင္ ဟလာလ္၊ ဟရာမ္ ခြဲမရေအာင္ သံသယျဖစ္ဖြယ္ ရွာေဖြမႈ၊ ဟရာမ္နည္းျဖင့္ စီးပြားရွာျခင္း၊ သတိရွိစြာ ေရွာင္ၾကဥ္ျခင္းတရားထား၍ ရွာေဖြမႈမျပဳျခင္း၊ ဟလာလ္ ဟရာမ္မခြဲျခား၊ သံသယျဖစ္ျခင္း မျဖစ္ျခင္းကိုလည္း မခြဲျခား၊ ေငြရေရးကိုသာ အဓိကထား၍ ရသလိုေငြရွာမည္ဟု ဆႏၵထားၿပီး ဓါးျပတိုက္ရသည္ျဖစ္ေစ၊ ခုိး၍ျဖစ္ေစ၊ လာဘ္ေပး လာဘ္ယူလုပ္၍ျဖစ္ေစ၊ အတိုးေပးယူ၊ လိမ္၍၊ လွည့္၍၊ မုသားေျပာ၍ ျဖစ္ေစ၊ မည္သို႔ေသာနည္းျဖင့္ ျဖစ္ေစ ေငြရလွ်င္ၿပီးေရာသေဘာျဖင့္ ရွာေဖြျခင္း၊ ဤသို႔စီးပြားရွာျခင္း၏ ရလဒ္ကား ေကာင္းမႈအမလ္မ်ားေဆာက္တည္ျခင္းမွ လက္မဲ့ျဖစ္ရ၏။ အခ်ဳပ္အားျဖင့္ သိရသည္မွာ စိတ္ႏွလံုးတြင္ ႏူရ္ရွိမွ အိဗာဒသ္လုပ္ခြင့္ကို ရရွိမည္ျဖစ္သည္။ ဟလာလ္စီးပြား ရွာစားမႈရွိမွ စိတ္ႏွလံုးတြင္ ႏူရ္ရွိမည္။ ဟလာလ္ထမင္းလုပ္စားမွ ႏူရ္ရမည္။ ဟလာလ္ရိုဇီသည္ နည္းပါေစ၊ ဗရ္ကသ္ရွိေလသည္။

ဟလာလ္ရိုဇီသည္ အၿမဲ အနည္းအက်ဥ္းသာ ရတတ္သည္။ မ်ားစြာ မရတတ္ေခ်။ ဟရာမ္ရွာေဖြမႈကေတာ့ မ်ားမ်ားျဖစ္ႏိုင္သည္။ ဟလာလ္နည္းျဖင့္ ရွာေဖြမႈသည္ နည္းတတ္သည္။ ((တစ္ဦးတစ္ေယာက္ကို အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္က မ်ားစြာခ်ီးျမႇင့္ထားလွ်င္ ဤသည္မွာ သီးသန္႔ျဖစ္သည္။)) ထံုးစံအားျဖင့္ ဟလာလ္ရိုဇီသည္ လိုအပ္သည္ခန္႔သာ ရတတ္ေပသည္။ ထိုဟလာလ္ရုိဇီထဲတြင္ ေကာင္းျခင္းအျဖာျဖာရွိေပသည္။ [ ျပန္႔က်ဲေနေသာပုလဲလံုးမ်ား အတြဲ ၂ ]

ဟလာလ္၏ သေဘာမွာ အစၥလာမ္တြင္ ျပဳခြင့္ေပးထားသည့္ အရာကိုေခၚဆိုသည္။ စားဝတ္ေနေရး အကုန္လံုးတြင္ ဟလာလ္၏စည္းကမ္းခ်က္သည္ ပါဝင္ေပသည္။ ထို႔အတူ ရိုဇီ၏သေဘာမွာလည္း စားဝတ္ေနေရး သံုးမ်ဳိးလံုးတြင္ ပါဝင္သည္။ မုစ္လင္တစ္ေယာက္၏ စား၊ ဝတ္၊ ေနထိုင္မႈ သံုးမ်ဳိးလံုးသည္ ဟလာလ္၏စည္းမ်ဥ္းမ်ားႏွင့္ ကိုက္ညီေနပါမွ ၎၏ ႏွလံုးသားတြင္ ႏူရ္ျဖစ္မည္။

အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္သည္ ဟရာမ္ျဖင့္ ႀကီးထြားသည့္ ခႏၶာကိုယ္၊ ဟရာမ္ျဖင့္ရွာေဖြၿပီး ရရွိသည့္ေငြေၾကးျဖင့္ ဝတ္ဆင္သည့္ အဝတ္အထည္တို႔ျဖင့္ ျပဳလုပ္သည့္ အိဗာဒသ္ကို လက္ခံမည္မဟုတ္။ အစားအစာသည္ စားၿပီးေနာက္ မစင္တစ္မ်ဳိးတည္းျဖစ္သည္မဟုတ္ပါ။ အစား စားၿပီးေနာက္ ယင္းအစားသည္ ခႏၶာကိုယ္တြင္ အေသြး၊ အသား၊ အင္အား၊ လိုအပ္သည့္ ဗီတာမင္ စသည္မ်ားလည္း ျဖစ္ေပၚရေပသည္။

ထို႔ေၾကာင့္ မိမိပါးစပ္အတြင္းသို႔သြင္းမည့္ အစားတစ္လုပ္တြင္ ဟရာမ္တစ္ပံုခန္႔မွ် ပါရွိခဲ့လွ်င္လည္း ယင္းဟရာမ္သည္ ခႏၶာကိုယ္၏ မည္သည့္ေနရာတြင္ ေသြးျဖစ္မည္၊ ဗီတာမင္ျဖစ္သြားမည္ကို မသိရေပ။ ထိုအစားမွရသည့္ အင္အားျဖင့္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ နမားဇ္မ်ားဖတ္မည္။ အလႅာ့ဟ္ထံပါး ေတာင္းဆုျပဳေနၾကမည္။ သို႔ရာတြင္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔၏ ေကာင္းမႈ၊ ေတာင္းဆုတို႔ကို လက္ခံျခင္းျပဳမည္မဟုတ္ေပ။ ဟရာမ္ပါဝင္ေနေသာ အမလ္တြင္ မည္သည့္စူးရွမႈမွမရွိသည္ကိုေကာင္းစြာသတိျပဳရေပမည္။

ထုိ႔ေၾကာင့္ မိမိတို႔၏ စား၊ ဝတ္၊ ေနေရးႏွင့္ ေျပာဆိုဆက္ဆံမႈမ်ား အားလံုးသည္ ဟလာလ္ျဖစ္ေနရန္ ဂရုစိုက္ရေပမည္။ စား၊ ဝတ္၊ ေနေရးသည္ ဟလာလ္ျဖစ္မွသာလွ်င္ ႏွလံုးသားအတြင္း ႏူရ္ျဖစ္မည္။ ႏွလံုးသားအတြင္း ႏူရ္ျဖစ္မွ ေကာင္းမႈကုသိုလ္ျပဳခ်င္စိတ္ ျဖစ္မည္။ ဟလာလ္ျဖင့္ ႀကီးထြား၊ ဆင္ယဥ္ထားသည့္ ခႏၶာကိုယ္မွ ျပဳလုပ္ေသာ ေကာင္းမႈကို အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္က လက္ခံမည္ျဖစ္သည္။ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္၏ လက္ခံျခင္းသည္ ေလာကီ၊ ေလာကုတၱရာတြင္ ေအာင္ျမင္ျခင္း၏ အဓိကေသာ့ခ်က္ပင္ ျဖစ္ပါသည္.....။

အလ္မုဖီးဒ္
ဇိလ္ကအ္ဒါ/ ၂၈/ ေယာင္မုလ္အဟဒ္/ ဟိဂ်ရီ ၁၄၃၆


အလ္မုဖီးဒ္ Link မ်ား
Website: http://aaitee.blogspot.com
Facebook: http://www.facebook.com/almufeed.mm
Email: haroonrangoni@gmail.com
google တြင္ရွာရန္ “ အလ္မုဖီးဒ္ ” ဟု ျမန္မာလိုရိုက္၍ရွာပါ။
မိမိဖုန္းထဲတြင္ ျပန္လည္ဖတ္ရႈရန္ သိမ္းထားလိုပါက Simple Islam.apk ဖုိင္ကို ေဒါင္းလုတ္ဆြဲျပီး Install လုပ္ထားပါ။

ဖက္စပ္လုပ္သူႏွစ္ဦး၏ အံ့ဖြယ္အေၾကာင္းအရာ


မိမိတို႔၏ မိတ္ေဆြမ်ားကို ဤလင့္မွ ရွဲေပးႏိုင္ပါသည္။
https://www.facebook.com/almufeed.mm/posts/825322450921679:0

လူႏွစ္ဦးသည္ အခ်င္းခ်င္း ဖက္စပ္လုပ္ၾကသည္။ ၎တို႔ထံတြင္ ေရႊဒဂၤါးရွစ္ေထာင္ စုမိသြားသည္။ တစ္ဦးက အလုပ္အကိုင္လုပ္တတ္သည္။ ဒုတိယလူက ဘာမွ်မတတ္ေခ်။ တတ္ကၽြမ္းသူက မတတ္ကၽြမ္းသူကို ေျပာသည္မွာ .... ယခု ကၽြႏ္ုပ္တို႔ႏွစ္ဦး ေျပလည္ရန္ မလြယ္ပါ။ အသင့္အေနျဖင့္ မိမိရသင့္တာကို ယူသြားပါ။ ထိုသုိ႔ျဖင့္ ၎တို႔ႏွစ္ဦးသည္မိမိတုိ႔၏ေဝစုကိုယူ၍ လမ္းခြဲလိုက္ၾကသည္။

ထို႔ေနာက္တြင္ တစ္ဦးသည္ ဘုရင္၏နန္းေတာ္ကို ေရႊဒဂၤါးတစ္ေထာင္ျဖင့္ ဝယ္လိုက္သည္။ မိမိမိတ္ေဆြကိုလည္း ေခၚျပသည္။ ေျပာစမ္းပါဦး၊ ကၽြႏ္ုပ္ဝယ္လိုက္တာ ဘယ္လိုေနသလဲ။ ထိုအခါ လာေရာက္ၾကည့္႐ႈသူ မိတ္ေဆြက ၎ကို မ်ားစြာခ်ီးက်ဴးေလသည္။ လာေရာက္ၾကည့္႐ႈသူသည္ ထိုေနရာမွ အျပင္သို႔သြားေသာအခါ အလႅာ့ဟ္ထံေတာ္ပါးတြင္ ဤသို႔ ဒုအာေတာင္းသည္။ အိုအရွင္ ကၽြႏ္ုပ္၏ဤမိတ္ေဆြက ေရႊဒဂၤါးတစ္ေထာင္တန္တိုက္ကို ဝယ္ခဲ့ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္မ်ဳိးမွာကား အရွင့္ထံမွ ဂ်ႏၷသ္၏တိုက္ကို လိုလားပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္သည္ အရွင့္နာမေတာ္အေပၚတြင္ မိစ္ကီးန္ဗႏၵာမ်ားကို ေရႊဒဂၤါးတစ္ေထာင္လွဴဒါန္းပါသည္ဟု ေျပာၿပီး ဒုအာေတာင္းသည့္အတိုင္း အလႅာဟ္လမ္းေတာ္၌ေရႊဒဂၤါးတစ္ေထာင္ သံုးစြဲခဲ့ေလသည္။

ထို႔ေနာက္ ေလာကီသားသည္ ကာလအတန္ၾကာၿပီးေနာက္တြင္ ေရႊဒဂၤါးတစ္ေထာင္အကုန္ခံ၍ အမ်ဳိးသမီးတစ္ဦးႏွင့္ နိကာလုပ္ၿပီး ဝလီမာတြင္ ထိုဖက္စပ္လုပ္ခဲ့သူမိတ္ေဆြအား ဖိတ္ေခၚေကၽြးေမြးၿပီးေျပာသည္မွာ ငါသည္ ေရႊဒဂၤါးတစ္ေထာင္အကုန္ခံ၍ ဤအမ်ဳိးသမီးႏွင့္ နိကာလုပ္ခဲ့သည္။ ထိုအခါ မိတ္ေဆြက ၎အား ခ်ီးက်ဴးစကားဆိုခဲ့ေလသည္။ အိမ္သို႔ျပန္ေရာက္ေသာအခါ အလႅာဟ္အရွင့္လမ္းေတာ္တြင္ ေရႊဒဂၤါးတစ္ေထာင္လွဴဒါန္းေလသည္။ဒုအာတြင္ အိုအလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ ကၽြန္ေတာ္မ်ဳိး၏မိတ္ေဆြက ဤမွ်ခန္႔ေငြေၾကးအကုန္အက်ခံ၍ ေလာက၏အမ်ဳိးသမီးတစ္ဦးကို ရယူခဲ့ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္မ်ဳိးသည္ ထိုမွ်ခန္႔ေငြျဖင့္ အရွင့္ထံေတာ္မွ ဟူေရအီးန္ကို ေတာင္းခံပါသည္ဟုဒုအာျပဳေလသည္။

ကာလအတန္ၾကာၿပီးေနာက္ ေလာကီသားသည္ ေရႊဒဂၤါးႏွစ္ေထာင္အကုန္ခံ၍ ဥယ်ာဥ္ၿခံႏွစ္ၿခံ ဝယ္လိုက္သည္။ လာၾကည့္လွည့္ပါဟုဆို၍ မိမိမိတ္ေဆြကို ေခၚျပေလသည္။ မိတ္ေဆြျဖစ္သူက ေတြ႕ျမင္ၿပီး မ်ားစြာခ်ီးက်ဴးစကားဆိုေလသည္။ အိမ္သို႔ျပန္လာၿပီးေနာက္ ထံုးစံအတိုင္း အရွင့္ထံဒုအာေတာင္းသည္မွာ အိုအရွင္ ကၽြန္ေတာ္မ်ဳိး၏မိတ္ေဆြက ေရႊဒဂၤါးႏွစ္ေထာင္ျဖင့္ ေလာကီ၏ ၿခံႏွစ္ၿခံ ဝယ္ခဲ့ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္မ်ဳိးသည္ အရွင့္ထံေတာ္ပါး၌ ဂ်ႏၷသ္ဥယ်ာဥ္မွ ၿခံႏွစ္ၿခံကို အလိုရွိပါသည္။ ဤေရႊဒဂၤါးႏွစ္ေထာင္ကို အရွင့္လမ္းေတာ္၌ ဆြဒကာလွဴဒါန္းပါသည္ဟု ဆို၍ ဆင္းရဲသားမ်ားကို လွဴဒါန္းလိုက္သည္။

အခ်ိန္တန္၍ ႏွစ္ဦးစလံုး ကြယ္လြန္ၾကေသာအခါ ထိုဆြဒကာလွဴဒါန္းသူအား ဂ်ႏၷသ္သို႔ တိုက္႐ိုက္ပို႔ေဆာင္ေပးေလသည္။ ထိုဂ်ႏၷသ္တြင္ အလြန္လွပေသာမိန္းမပ်ဳိ ဟူေရအီးန္ကိုလည္း ရရွိသည္။ ဥယ်ာဥ္ၿခံလည္း ရရွိသည့္အျပင္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္မွအပ မည္သူမွမသိရွိႏိုင္ေသာ စည္းစိမ္မ်ားကိုလည္း ရရွိေလသည္။ ထိုအခ်ိန္မွာပင္ မိမိ၏ေလာကီသား မိတ္ေဆြကို သတိရ၍ ဖရစ္ရွ္သာမ်ားကို ေမးျမန္းရာ ၎တုိ႔က ထိုသူ ဂ်ဟႏၷမ္တြင္က်ေနေၾကာင္း အသင္ၾကည့္လိုက ၾကည့္ႏိုင္ေၾကာင္း ဆိုသျဖင့္ ဂ်ဟႏၷမ္သို႔ၾကည့္ေလသည္။ ေလာကီကို ႏွစ္သက္သည့္ မိတ္ေဆြကို ဂ်ႏၷသ္သီအေဖာ္က အိုမိတ္ေဆြ အလႅာဟ္အရွင္ေစာင္မေတာ္မူသျဖင့္ ကၽြႏ္ုပ္ ဂ်ႏၷသ္ကိုရရွိခဲ့ပါသည္။ သို႔မဟုတ္က အသင္သည္ ကၽြႏ္ုပ္ကိုပါ ေခၚေဆာင္၍ ဂ်ဟႏၷမ္သို႔လားေစမည္။ ယခုမူ ကၽြႏ္ုပ္သည္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္၏ အသနားေတာ္ႏွင့္ လြတ္သြားေပၿပီဟု ေျပာေလသည္။ (သဖ္စီးရ္အိဗ္ေနကစီးရ္က်မ္း၊ အတြဲ ၄၊ စာ ၃၆၈)
[ ျပန္႔က်ဲေနေသာပုလဲလံုးမ်ား အတြဲ-၂ မွ ေကာက္ႏႈတ္ေဖာ္ျပပါသည္ ]

သိမွတ္ဖြယ္
ေလာကဟူသည္ အာခိရသ္၏ ဥစၥာမ်ားကို စုေဆာင္းရာ ဌာနတစ္ခုပင္ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဤေလာကတြင္ ရွင္သန္ေနစဥ္ မိမိ၏ရွာေဖြမႈမ်ားထဲမွ တခ်ဳိ႕ကို အာခိရသ္အတြက္ စုေဆာင္းထားရမည္။ အာခိရသ္အတြက္ စုေဆာင္းျခင္းဟူသည္မွာ ေလာကကဲ့သို႔ ေငြေၾကးပစၥည္းမ်ားကို မီးခံေသတၱာထဲ ထည့္သိမ္းရန္မဟုတ္။ ေလာက၏ ေငြေၾကးဥစၥာကို အာခိရသ္အတြက္ ေကာင္းကုသိုလ္အျဖစ္ အသြင္ေျပာင္းကာ စုေဆာင္းရေပမည္။ မိမိ၏ ရွာေဖြမႈမ်ားကို ေလာကတြင္ ဇိမ္ယစ္ရန္သာ သံုးစြဲမည္ဆိုပါက အာခိရသ္ေရာက္သည့္အခါ ေကာင္းမႈလက္မဲ့ ကုသိုလ္ဗလာ ျဖစ္ေနေပမည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အထက္ပါအေၾကာင္းအရာကို သင္ခန္းစာယူကာ မိမိအေနျဖင့္ ေလာကတြင္ စိတ္တိုင္းက်ေနရန္ ပစၥည္းမ်ား ေနအိမ္တိုက္တာမ်ား ဝယ္ယူစုေဆာင္းသကဲ့သုိ႔ အာခိရသ္အတြက္လည္း စုေဆာင္းပါ။ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္သည္ ကုိယ္ေတာ္တိုင္ အလြန္ရက္ေရာေတာ္မူေသာ အရွင္ျမတ္ျဖစ္သကဲ့သို႔ မ်ားစြာလွဴဒါန္းသူကိုလည္း ႏွစ္သက္ေတာ္မူေပသည္....။

အလ္မုဖီးဒ္
ဇိလ္ကအ္ဒါလ/ ၂၇/ ေယာင္မုစ္စဗ္သိ/ ဟိဂ်ရီ ၁၄၃၆

Wednesday, September 9, 2015

အိမာမ္အဘူဟနီဖာ(ရဟ္မသုလ္လာအလိုင္)ကုိ ေမးခဲ့သည့္ ပေဟဠိေမးခြန္းအခ်ဳိ႕


မိမိတု႔ိ၏ မိတ္ေဆြမ်ားကုိ ဤလင့္မွ ရွဲေပးႏိုင္ပါသည္။
https://www.facebook.com/almufeed.mm/posts/814755148645076:0
##############
အိမာမ္အဘူဟနီဖာ (ရဟ္မသုလ္လာအလိုင္)ကုိ ဆန္႔က်င္သူမ်ားထဲမွ ပုဂၢဳိလ္တစ္ဦးသည္ ပေဟဠိအခ်ဳိ႕ကို ဤသို႔ေမးျမန္းခဲ့ေလသည္။

"ထိုပုဂၢဳိလ္ႏွင့္ပတ္သက္၍ အသင္မည္သို႔ အမိန္႔ရွိပါမည္နည္း။"
၎သည္ ဂ်ႏၷသ္ကို ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မထား၊ ဂ်ဟႏၷမ္ကို မေၾကာက္၊ ဖန္ဆင္းရွင္ျဖစ္သည့္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ကိုလည္း အေၾကာက္မထားေခ်။ အေသသားကုိ စားသည္။ ႐ုကူ စဂ်္ဒါမပါဘဲ နမားဇ္ဖတ္သည္။ မျမင္ရေသာအရာအေပၚ သက္ေသခံသည္။ မွန္ကန္ေသာစကားကုိ မႏွစ္သက္။ ဖစ္သနာကို ႏွစ္သက္သေဘာက်သည္။ ရဟ္မသ္ေတာ္မွ ေဝးေဝးေျပးသည္။ ယဟူးဒ္ႏွင့္ နဆြ္ရာကို ေထာက္ခံသည္။

ထိုအခါ အိမာမ္အဘူဟနီဖာက ... ဘာလဲ အသင္ ထိုသူ႔ကိုသိပါသလား... ဟု ေမးလိုက္၏။ ၎က မသိပါေၾကာင္း၊ သို႔ရာတြင္ ကၽြႏ္ုပ္သည္ ထိုသူထက္ ဆိုးသြမ္းသူကို မျမင္ေတြ႕ပါ။ ထို႔ေၾကာင့္ အိမာမ္ႀကီးကို ေမးရျခင္းျဖစ္ပါသည္ ... ဟု ေျဖၾကားသည္။

အိမာမ္အဘူဟနီဖာသည္ မိမိ၏တပည့္မ်ားဘက္သုိ႔လွည့္၍ ေမးသည္။ ဤသို႔ေသာ ခံယူခ်က္မ်ားထားသူႏွင့္ ပတ္သက္၍ အသင္တို႔ ဘာေျပာလိုသနည္း။ ထိုအခါ တပည့္မ်ားက ဤသို႔ေသာသူသည္ အလြန္ဆိုးသြမ္းသူျဖစ္ပါသည္။ အထက္ပါအခ်က္မ်ားသည္ ကာဖိရ္တြင္ရွိေသာ အခ်င္းလကၡဏာမ်ား ျဖစ္သည္ ဟု ေျပာၾကသည္။ တပည့္တို႔၏အေျဖကို နားေထာင္ၿပီး အိမာမ္ႀကီးက ၿပံဳးလိုက္သည္။ မိန္႔သည္မွာ ၎သည္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္၏ မွန္ကန္ေသာ မိတ္ေဆြျဖစ္သည္။ ထို႔ေနာက္ ေမးခြန္းေမးသူကို ထပ္ေမးသည္မွာ "ေမးခြန္း၏ အေျဖကို ေျပာျပပါက အသင္သည္ ကၽြႏ္ုပ္ကိုမေကာင္းေျပာဆိုမႈမွ ေရွာင္ႏိုင္မည္လား" ၎က "ဟုတ္ကဲ့ပါ" ဟုေျဖေသာအခါ အိမာမ္အဘူဟနီဖာက အေျဖေပးေလသည္။

>> ဂ်ႏၷသ္ကို ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မထား ဆိုသည္မွာ ဂ်ႏၷသ္ကို ဖန္ဆင္းပိုင္ဆိုင္သည့္ အရွင္ျမတ္အေပၚမွာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ထားပါသည္။
>> ဂ်ဟႏၷမ္ကို မေၾကာက္ ဆိုသည္မွာ ဂ်ဟႏၷမ္၏ ပိုင္ရွင္ကိုသာ အေၾကာက္ထားပါသည္။
>> ဖန္ဆင္းရွင္ျဖစ္သည့္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ကို အေၾကာက္မထား ဟူသည္မွာ ထိုအရွင္ျမတ္သည္ မိမိ၏အုပ္စိုးမႈ၌ တစ္ဦးတစ္ေယာက္အေပၚ မတရားျပဳလုပ္မည္ကို မစိုးရိမ္ရပါ။ ထိုအခ်က္ကို ေၾကာက္ရြံရန္မလိုအပ္ပါ။ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္သည္ မည္သည့္အခါတြင္မွ မတရားမျပဳေပ။
>> အေသသားကုိ စားသည္ဟု ဆိုျခင္းမွာ အေသေကာင္ငါးကို စားပါသည္။
>> ႐ုကူ စဂ်္ဒါမပါဘဲ နမားဇ္ဖတ္သည္ ဟူသည့္သေဘာမွာ ဂ်နာဇာနမားဇ္ကို ဖတ္ပါသည္။
>> မျမင္ရေသာအရာအေပၚ သက္ေသခံသည္ ဆိုသည့္အဓိပၸါယ္က အလႅာဟ္မွအပ ကုိးကြယ္ရာအရွင္မရွိ။ တမန္ေတာ္ျမတ္ ဆြလႅလႅားဟုအလုိင္းဟိဝစလႅမ္သည္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္၏ ရစူလ္ျဖစ္သည္ကို သက္ေသခံျခင္းျဖစ္သည္။
>> မွန္ကန္ေသာစကားကုိ မႏွစ္သက္။ သေဘာမွာ ေသျခင္းကိုမႏွစ္သက္။ ထိုအရာသည္ မွန္ကန္ေသာအရာျဖစ္သည္။ သို႔မွသာ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္၏ အမိန္႔ကို နာခံႏိုင္မည္။
>> ဖစ္သနာကို ႏွစ္သက္သေဘာက်သည္ ဆိုသည္မွာ သားသမီးကို ဆိုလိုသည္။ သားသမီးကို ဖစ္သနာဟု ဆိုထား၏။ သားသမီးအေပၚ အခ်စ္ရွိျခင္းကုိ ရည္ညႊန္း၏။
>> ရဟ္မသ္ေတာ္မွ ေဝးေဝးေျပးသည္ဆိုသည္မွာ ရဟ္မသ္သည္ မိုးေရကို ဆိုလို၏။
>> ယဟူးဒ္ႏွင့္ နဆြ္ရာကို ေထာက္ခံသည္။ ယင္းစကားရပ္၏ ရည္ညႊန္းမႈသည္ ဤသို႔ျဖစ္၏။ ယဟူဒီကို ေထာက္ခံျခင္း၏ သေဘာမွာ ၎တုိ႔၏အဆိုျဖစ္ေသာ "နဆြာရာတို႔သည္ အမွန္ေပၚမွာ လံုးဝမရွိၾက" ဟူသည္ကို ေထာက္ခံျခင္းျဖစ္၍ နဆြာရာတို႔၏ အဆိုျဖစ္ေသာ "ယဟူဒီတုိ႔သည္ အမွန္တရားေပၚမွာ မရွိၾက" ဆိုသည့္ စကားရပ္ကို ေထာက္ခံျခင္းျဖစ္သည္။

ေမးခြန္းေမးသူက ဤသို႔ အသိဉာဏ္ျပည့္ဝ၍ ပါးစပ္ပိတ္ေစေသာအေျဖကို ၾကားရသည့္အခါ မတ္တပ္ရပ္၍ အိမာမ္အဘူဟနီဖာ၏ ဦးေခါင္းကုိ နမ္း႐ွဳံေလသည္။ ထို႔ေနာက္ ကၽြႏ္ုပ္ကစမ္က်ိန္ဆို၍ သက္ေသေပးပါသည္။ အသင္သည္ အမွန္တရားေပၚတြင္ ရွိေနပါသည္ ဟု ေျပာေလသည္။

{အိမာမ္အအ္ဇြမ္ အဘူဟနီဖာသခင္ႏွင့္ပတ္သက္ေသာ အေၾကာင္းအရာေပါင္း ၁ဝဝ စာအုပ္မွ ေကာက္ႏႈတ္တင္ဆက္ပါသည္။}

အလ္မုဖီးဒ္
ဇိလ္ကအ္ဒါ/ ၈/ ေယာင္မုလ္အိစ္ႏိုင္းန္/ ဟိဂ်ရီ ၁၄၃၆

ေမးခြန္းသံုးခြန္းႏွင့္ ဇနီးေလာင္းရွာပံုေတာ္


မိမိတို႔၏ မိတ္ေဆြမ်ားကို ဤလင့္မွ ျပန္ရွဲေပးႏိုင္ပါသည္။
https://www.facebook.com/almufeed.mm/posts/802257896561468:0
######################
ဉာဏ္ရည္ထက္ျမက္ေသာ ဇနီးေလာင္း ရွာေဖြျခင္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေရွးအရဗ္တို႔ထံ ေျပာစမွတ္ျပဳေသာ အျဖစ္အပ်က္ေလးတစ္ခု ျဖစ္ပြားခဲ့သည္။

ရြာတစ္ရြာတြင္ "ရွန္" အမည္ရွိ စကားေျပာေကာင္း၍ ဉာဏ္ရည္ထက္ျမက္ေသာ လူငယ္တစ္ဦးရွိခဲ့သည္။ သူသည္ အလြန္ဉာဏ္ေကာင္း၍ စကားလံုး လွလွမ်ားကို ဖန္တီးႏိုင္သူဟု လူသိမ်ားသည္။ ေလးနက္၍ အဓိပၸာယ္ ၾကြယ္ဝေသာ စကားမ်ား ေျပာတတ္သည့္အတြက္ အေဝးမွ လူမ်ားပင္ သူ႔အား ခ်စ္ခင္ၾကည္ညိဳၾကပါသည္။ "ရွန္" အရြယ္ေရာက္လာေသာအခါ အိမ္ေထာင္ျပဳရန္ စီစဥ္သည္။ အိမ္ေထာင္ဖက္ကိုလည္း သူကဲ့သို႔ ဉာဏ္ရည္ထက္ျမက္၍ အသိၾကြယ္သည့္ မိန္းကေလးမ်ိဳး ျဖစ္ေစလိုသည္။ ဤသို႔ႏွင့္ "ရွန္" သည္ ဇနီးေလာင္းရွာေဖြရန္ ေနရာအႏွ႔ံ ခရီးထြက္ရန္ ဆံုးျဖတ္ခဲ့သည္။

တစ္ေန႔တြင္ ရွန္သည္ ဤရည္ရြယ္ခ်က္ႏွင့္ပင္ အနီးအနားမွ ရြာတစ္ရြာသို႔ ကုလားအုတ္စီး၍ စတင္ခရီးထြက္ခဲ့သည္။ သူသြားမည့္ရြာသားတစ္ဦးႏွင့္ လမ္းတြင္ ဆံုရာ ႏွစ္ဦးသား အတူတကြ ခရီးဆက္ခဲ့သည္။

ရွန္က "... သင္ ကြ်န္ေတာ့္ကိုထမ္းမွာလား၊ ကြ်န္ေတာ္က သင့္ကို ထမ္းရမွာလား ..." ဟုေမးရာ ခရီးေဖာ္က "... အို အသိဉာဏ္မဲ့သူ၊ အစီးအနင္းစီးသူက အျခားအစီးအနင္းစီးသူကို ထမ္းရတယ္လို႔ ရွိပါသလား ..." ဟုေျပာသည္။

ရွန္သည္ မည္သုိ႔မွ် အေျဖမေပးဘဲ ေရွ႕သို႔ ခရီးဆက္ခဲ့သည္။ တေနရာတြင္ အသီးမ်ား ဝင္းဝင္းဝါဝါႏွင့္ ရိတ္သိမ္းခ်ိန္သို႔ ေရာက္ေနေသာ လယ္ယာစိုက္ခင္းတစ္ခုအနီးမွ ျဖတ္ေက်ာ္မိေသာအခါ ရွန္က ခရီးေဖာ္အား "... ဒီစိုက္ခင္းက အသီးအႏွံေတြကို လယ္ရွင္က စားျပီးျပီလား၊ သို႔မဟုတ္ မစားရေသးဘူးလားဆိုတာ သင္ဘယ္လို ထင္ပါသလဲ ..." ဟုေမးလိုက္သည္။ ခရီးေဖာ္က ေျပာသည္မွာ "... ေဟ့ အသိဉာဏ္မဲ့သူ၊ စိုက္ခင္းမွာ ေကာက္ႏွံေတြ ပကတိအတုိင္း ထိုးထိုးေထာင္ေထာင္ရွိတာ မင္းမျမင္ဘူးလား ..." ဟုဆိုျပန္သည္။ ရွန္ကမူ ဘာမွမေျပာဘဲ ခရီးဆက္ခဲ့သည္။

လမ္းတေနရာ၌ ဂ်နာဇဟ္ (ကြယ္လြန္သူကို ေနာက္ဆံုးခရီးပို႔ေဆာင္ေနျခင္း) တစ္ခု ထမ္းလာသည္ကို ေတြ႕ျမင္ရျပီး ရွန္က ေမးျပန္သည္မွာ "... ဒီထမ္းစင္ထဲမွာရွိတဲ့ အေလာင္းဟာ လူရွင္လား၊ သို႔မဟုတ္ လူေသလား ဆိုတာ သင္ဘယ္လို ျမင္ပါသလဲ ..." ယခုမူ ခရီးေဖာ္သည္ ေဒါသမခ်ဳပ္တည္းႏိုင္ေတာ့ဘဲ "... ေလာကမွာ အသိဉာဏ္မရွိတဲ့၊ အေတြးတိမ္တဲ့လူေတြ ငါအမ်ားၾကီး ျမင္ဖူးပါတယ္၊ မင္းေလာက္ အသိဉာဏ္မဲ့တဲ့၊ ႏံုအတဲ့လူမ်ိဳးကိုေတာ့ တစ္ခါမွ မေတြ႕ဖူးဘူး။ လူရွင္ကို ထမ္းစင္နဲ႔ ထမ္းျပီး ကဗရ္စတာန္ (သခ်ႋဳင္း) ကိုသယ္သြားတာ မင္းဘယ္ႏွစ္ခါ ျမင္ဖူးသလဲ ..." ဟုေျပာေလေတာ့သည္။

ဤသို႔ႏွင့္ ရြာသို႔ေရာက္လာရာ ခရီးေဖာ္လည္း မိမိအိမ္သို႔ ျပန္သည္။ လမ္းခရီးတြင္ သူေတြ႕ခဲ့ေသာ လူငယ္အေၾကာင္းႏွင့္ သူ၏ စကားမ်ားကို (လူငယ္၏ အမည္မေဖာ္ဘဲ) အိမ္သူအိမ္သားမ်ားအား ေျပာျပ၍ ရယ္ေမာၾကေလသည္။ ထိုသူ႔ထံတြင္ သမီးတစ္ဦးရွိသည္။ "သြဗကဟ္" ဟုေခၚသည္။
သူမသည္ အေဖ့စကားၾကားျပီး ေျပာသည္မွာ

"... အေဖ။ လူငယ္က 'သင္ ကြ်န္ေတာ့္ကို ထမ္းမွာလား၊ သို႔မဟုတ္ ကြ်န္ေတာ္က သင့္ကို ထမ္းမွာလား' ဆိုတဲ့စကားရဲ႕ အလိုသေဘာက 'သူကစျပီး အေဖ့ကို စကားေျပာရမလား၊ အေဖကသူ႔ကို စျပီး စကားေျပာမလား ... ဒီလိုနဲ႔ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး အျပန္အလွန္ စကားေျပာၾကရင္း ခရီးကုန္ဆံုးေစလိုျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ..."

"... လူငယ္ေမးတဲ့ ' ဒီစိုက္ခင္းက အသီးအႏွံေတြကို လယ္ရွင္က စားျပီးျပီလား၊ မစားရေသးဘူးလား ဆိုတာ သင္ဘယ္လိုထင္ပါသလဲ ' ဆိုတဲ့စကားရဲ႕ အဓိပၸာယ္က ' လယ္ရွင္က သူ႔စိုက္ခင္းမွ အသီးအႏွံေတြကို ၾကိဳတင္ေရာင္းျပီး ရထားတဲ့ ေငြကို စားသံုးလိုက္ျပီလား၊ မစားသံုးေသးဘူးလား ' လို႔ေမးျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ..."

"... အေဖ။ လူငယ္ေမးတဲ့ ' ဒီထမ္းစင္ထဲမွာရွိတဲ့ အေလာင္းဟာ လူရွင္လား လူေသလား ဆိုတာ သင္ဘယ္လိုျမင္ပါသလဲ' ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းရဲ႕ အလိုသေဘာက ' ေသသူက ေသျပီးေနာက္ ေလာကမွာ သားသမီးေကာင္း၊ သို႔မဟုတ္ ေကာင္းမႈကုသိုလ္အလုပ္ တစ္ခုခု ထားခဲ့ျပီး သူေသသြားေသာ္လည္း သူ႔အား ကုသိုလ္ပို႔ေပးေနမယ့္သူ (သို႔မဟုတ္) အျမဲတမ္းကုသိုလ္ရေနမယ့္ အလွဴမ်ိဳး ထားခဲ့ရဲ႕လား ' လို႔ ေမးျခင္းျဖစ္တယ္။ ..."

မိန္းကေလး၏ဖခင္သည္ အေျဖသိရျပီးေနာက္ 'ရွန္' ကို ရြာအတြင္း၌ လိုက္လံရွာေဖြေလေတာ့သည္။ 'ရွန္'ကို ေတြ႕ေသာအခါ ၎၏စကားမ်ားကို သမီးက ေျဖေပးခဲ့သည့္အေၾကာင္း ေျပာျပေလသည္။ ထိုအခါ ရွန္က ကြ်န္ေတာ္ ဤကဲ့သို႔ မိန္းကေလးမ်ိဳးကို လိုက္လံရွာေဖြေနေၾကာင္း ေျပာ၍ ၎၏သမီးႏွင့္ ထိမ္းျမားေပးေစလိုပါေၾကာင္း မဂၤလာစကား ကမ္းလွမ္းေလသည္။ ဖခင္ကလည္း သေဘာတူ လက္ခံ၍ လူငယ္ကို သမီးႏွင့္ ေနကာဟ္ျပဳ (ထိမ္းျမား) ေပးလိုက္ေလသည္။

ထို႔ေနာက္ ရွန္သည္ ဇနီးသည္ သြဗကဟ္ကို ေခၚေဆာင္၍ မိမိေနရပ္သို႔ ျပန္လာခဲ့သည္။ လူတို႔က မိန္းကေလး၏ ဉာဏ္ရည္ထက္ျမက္မႈကိုၾကားသိၾကျပီး အားလံုး၏ႏႈတ္မွ 'ဉာဏ္ရည္ထက္ျမက္တဲ့ ရွန္နဲ႔ သြဗကဟ္တို႔ လိုက္ဖက္ေလစြ' ဟုခ်ီးမြမ္းေျပာဆိုၾကေလသည္။

ေမာ္လဝီကာရီ ရဟ္မသြလႅာဟ္ (ျပင္ခရိုင္) ဘာသာျပန္ေသာ ေရႊေရာင္အလင္းတန္းမ်ား စာအုပ္မွ ေကာက္ႏုတ္တင္ဆက္ပါသည္။

ပရိသတ္ၾကီးေရာ မိမိအိမ္ေထာင္ဖက္ရဲ႕ အရည္အခ်င္းကို ဘယ္လို ဆန္းစစ္မလဲ။

အလ္မုဖီးဒ္
၁၂/ေရွာင္ဝလ္/၁၄၃၆ ဟိဂ်္ရီ

Thursday, July 16, 2015

အီးဒ္တြင္ ရရွိေသာ ဆုလာဘ္မ်ားႏွင့္ ေျခာက္လံုးရိုဇာအေၾကာင္း


ဤလင့္မွ ရွဲေပးႏိုင္ပါသည္။
https://www.facebook.com/almufeed.mm/posts/796480357139222:0

အီးဒ္ည၌ မဂ္ဖိရသ္ (ခြင့္လႊတ္ျခင္း) ရရွိမႈ 
အဗူဟုရိုင္ရာသခင္(ရသြီ) ထံမွ ဆင့္ျပန္သည္။ တမန္ေတာ္ျမတ္ ဆြလႅလႅားဟု အလုိင္းဟိဝစလႅမ္က ရမ္ဇာန္၏ ေနာက္ဆံုးည၌ အုမၼေသမုဟမၼဒီယာ (ဤအုမၼသ္) ကို ခြင့္လႊတ္မႈ၊ (ဂ်ဟႏၷမ္မွ) လြတ္ၿငိမ္းခြင့္တို႔ကို ခ်ီးျမႇင့္ေပးသနားေတာ္မူ၏ ..... ဟု မိန္႔ေတာ္မူသည္။ ထိုအခါ အဗူဟုရိုင္ရာသခင္က အို ကိုယ္ေတာ္ အဲ့ဒီေနာက္္ဆံုးညဆိုသည္မွာ ကဒရ္ညကို ဆိုလိုပါသလားဟု ေမးျမန္းရာ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ ဆြလႅလႅားဟုအလိုင္းဟိဝစလႅမ္က မဟုတ္ပါ။ (ကဒရ္ကို ဆိုလိုျခင္းမဟုတ္။ ဤထူးျမတ္မႈ ခ်ီးျမႇင့္မႈတို႔သည္ ရမ္ဇာန္၏ ေနာက္ဆံုးအတြက္ သီးသန္႔ျဖစ္၏။) ဤသို႔ ခြင့္လႊတ္မႈ၊ လြတ္ၿငိမ္းမႈတို႔ ရရွိျခင္းသည္ ျပဳလုပ္ရန္ တာဝန္အပ္ႏွင္းထားသည့္ အလုပ္ကို ၿပီးျပည့္စံုေအာင္ ျပဳလုပ္လိုက္ျခင္းေၾကာင့္ ခ်ီးျမႇင့္ရျခင္းျဖစ္၏ ..... ဟု မိန္႔ၾကားရွင္းျပေတာ္မူသည္။
ရမ္ဇာန္၏ ေနာက္ဆံုးညတြင္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္က တာဝန္ေပး သတ္မွတ္ျပဌာန္းသည့္ ရမ္ဇာန္တစ္လလံုး ရိုဇာေစာင့္ထိန္းျခင္းဟူသည့္ အလုပ္ကုိ လူသားက ၿပီးျပည့္စံုေအာင္ ထမ္းေဆာင္ခဲ့သည့္အတြက္ အထူးဆုလာဘ္ျဖစ္သည့္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္၏ ခြင့္လႊတ္မႈရရွိျခင္းႏွင့္ ဂ်ဟႏၷမ္မွ လြတ္ၿငိမ္းမႈရရွိျခင္းတို႔ကို ခ်ီးျမႇင့္ေပးသနားေတာ္မူ၏။
ဤအီးဒ္ညကို မိုးေကာင္းကင္အထပ္မ်ားတြင္ လိုင္လသြလ္ဂ်ာအိဇာ ဆုလာဘ္ခ်ီးျမႇင့္သည့္ညဟု ေခၚဆိုေလသည္။ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္မွ ခ်ီးျမႇင့္သည့္အရာမ်ားတြင္ ခြင့္လႊတ္ျခင္းဟူသည့္ ဆုလာဘ္ကို ရရွိလိုက္ျခင္းထက္ သာပိုေကာင္းမြန္သည့္အရာ အဘယ္မွာပင္ ရွိေသးႏိုင္ပါအံ့နည္း။ မုစ္လင္မ္တို႔သည္ ေသၿပီးတဖန္ျပန္ရွင္ျခင္းႏွင့္ ကဗရ္၏ အဇားဗ္ စဝါးဗ္တို႔ကို လက္ခံယံုၾကည္ထားသူျဖစ္သျဖင့္ ယင္းကာလတို႔တြင္ ခံရမည့္ျပစ္ဒဏ္မ်ားမွ ခြင့္လႊတ္ေပးျခင္းခံရသည္ဟူသည့္ ဆုလက္မွတ္ကို ရရွိပိုင္ဆိုင္လိုက္သူအဖို႔ အင္မတန္ ဖူးစာထူးသူပင္ ျဖစ္ေပသည္။ ထို႔အတူ အလႅာဟ္၏ ခြင့္လႊတ္ျခင္းဟူသည့္ ဆုသည္လည္း အင္မတန္အဖိုးထိုက္တန္သည့္အရာျဖစ္ေၾကာင္း အာခိရသ္တြင္ မ်က္ဝါးထင္ထင္ ေတြ႕ျမင္ရေပမည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အရွင္ျမတ္ခ်ီးျမႇင့္သည့္ ဆုလာဘ္ကို ရေအာင္ယူႏိုင္သူျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားရေပမည္။

အီးဒ္ညမ်ားတြင္ အိဗာဒသ္ျပဳလွ်င္ မည္သည့္အရာ ရရွိမည္နည္း
ရစူလြလႅာဟ္ ဆြလႅလႅားဟုအလိုင္းဟိဝစလႅမ္က မည္သူမဆို အီးဒ္ႏွစ္အီးဒ္၏ ညမ်ားတြင္ အက်ဳိးကုသိုလ္ရရွိရန္ ရည္စူး၍ မအိပ္မေန အိဗာဒသ္ျပဳခဲ့ေသာ္ လူအမ်ား စိတ္ၫႈိးႏြမ္းေနၾကမည့္ ကိယာမသ္ေန႔တြင္ ထိုသူ၏ စိတ္ႏွလံုးမွာ ၫႈိးႏြမ္းမည္မဟုတ္ဟု မိန္႔ေတာ္မူထားသည္။ သေဘာမွာ (ကိယာမသ္၏) ပူပင္ဒုကၡခံစားရေသာအခါ လူတို႔၏စိတ္ႏွလံုးမ်ား အားငယ္ၫႈိးႏြမ္းေနသည့္ အခါမ်ဳိး၌ ထိုသူ၏ စိတ္ႏွလံုးမွာ ရႊင္လန္းစြာ ရွိေပမည္။ သို႔မဟုတ္ ဆူရ္(ခရာ)မႈတ္သည့္ေန႔တြင္ လူအမ်ားတို႔၏ ဝိဉာဥ္မ်ား သတိလစ္ေနသည့္အခ်ိန္ ထို (အီးဒ္ႏွစ္ညတြင္ အိဗာဒသ္ျပဳ)သူ၏ ဝိဉာဥ္မွာ သတိလစ္မည္မဟုတ္ ဟူသည့္ သေဘာလည္း ျဖစ္ေပသည္။
ကိယာမသ္ေန႔၏ ျပင္းထန္မႈသည္ ေၾကာက္ခမန္းလိလိပင္ ျဖစ္၏။ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ရာအေျခအေနမ်ား ျဖစ္ေပၚမည့္အခ်ိန္ ျဖစ္၏။ ထို႔အတူ ဟရွ္ရ္၏ အေျခအေနသည္လည္း ျပင္းထန္လွေပသည္။ ကမာၻေပၚတြင္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔အသက္ရွင္ေနစဥ္ အနည္းငယ္ေသာ အသံဗလံမ်ားကိုပင္ ရင္တုန္ပန္းတုန္ျဖစ္ေနၾကသည္။ စိုးထိတ္ေနၾက၏။ ထိုကိယာမသ္ ထိုဟရွရ္၏ အေျခအေန မည္မွ်ျပင္းထန္မည္ကို အနည္းငယ္ေလး စဥ္းစားၾကည့္လွ်င္ပင္ သိႏိုင္သည္။ ထိုသို႔ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ျပင္းထန္မႈမ်ား ျဖစ္ေနခ်ိန္တြင္ အီးဒ္၏ ညမ်ား၌ အိဗာဒသ္ျပဳထားသူ၏ စိတ္သည္ အနည္းငယ္မွ ေၾကာက္ရြံစိုးထိတ္မႈ မျဖစ္ဘဲ တည္ၿငိမ္ေအးေဆးစြာရွိမည္ဟု ဆိုထားျခင္းမွာ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္၏ အထူးခ်ီးျမႇင့္မႈတစ္ရပ္ပင္ ျဖစ္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ကမာၻ၏ အခ်ိန္အနည္းငယ္ တစ္ညတာခန္႔မွ်ကို အလႅာဟ္ႏွစ္သက္ရန္အတြက္ အိဗာဒသ္ျပဳၾကဖို႔ တိုက္တြန္းအပ္ပါသည္။
ပညာရွင္အခ်ဳိ႕က အထက္ပါဟဒီးစ္ကို ... ထို (အီးဒ္ႏွစ္ညတြင္ အိဗာဒသ္ျပဳ)သူ၏ ႏွလံုးသာသည္ ေလာကီ၏ ပ်က္စီးသြားမည့္ ရုပ္ဝတၳဳမ်ားအေပၚ ႏွစ္သက္စြဲလန္းေနျခင္း ျဖစ္ေပၚမည္ မဟုတ္ေပ။ ထိုသုိ႔ေသာအရာမ်ားကို စြဲလန္းႏွစ္သက္ျခင္းသည္ အမွန္ပင္ ႏွလံုးသားမ်ား ေသေစ၏။ ထို႔ျပင္ ၎သူသည္ မေကာင္းေသာ ေသျခင္းမွ ထိန္းသိမ္းမႈ ရရွိမည္ .....  ဟု ဖြင့္ဆိုမိန္႔ၾကားထားေပသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဤသို႔အက်ဳိးထူးမ်ား ျပည့္ေနသည့္ ညဥ့္မ်ားကို အလဟႆကိစၥမ်ားျဖင့္ မျဖဳန္းတီးဘဲ အက်ဳိးရွိမည့္အရာမ်ားတြင္ အသံုးခ်ရမည္ ျဖစ္၏။
ဟဒီးစ္ေတာ္တစ္ရပ္ လာရွိ၏။ ည ငါးညကို မအိပ္ဘဲ အိဗာဒသ္ျပဳေသာသူအဖို႔ ဂ်ႏၷသ္ရရွိရန္ ဝါဂ်ိဗ္ျဖစ္သည္။ ထို ည ငါးညမွာ ......
[၁] လိုင္လသြသ္ သရ္ဝီယဟ္ (ဇိလ္ဟဂ်္လ ၈ရက္ ည)
[၂] လိုင္လသြလ္ အရဖဟ္ (ဇိဟဂ်္လ ၉ရက္ ည)
[၃] လိုင္လသြန္ နဟရ္ (ဇိဟဂ်္လ ၁ဝရက္၊ အီဒြလ္အႆြ္ဟာည)
[၄] အီဒြလ္ ဖိသိရ္ (ရမ္ဇာန္လျမတ္ကုန္ဆံုးသည့္ ေနာက္ဆံုးည)
[၅] ရွေဗဗရာအသ္ (ရွအ္ဗာန္ ၁၅ရက္ ည) တို႔ျဖစ္သည္။
အစၥလာမ့္ဓမၼသတ္ပညာရွင္တို႔ထံတြင္လည္း အီးဒ္ည ႏွစ္ညတြင္ အိဗာဒသ္ျပဳျခင္းသည္ မုစ္သဟဗ္၏ ထူးျမတ္မႈရရွိေၾကာင္း ေရးသားေဖာ္ျပထားၾကေပသည္။ အျခားအဆိုတစ္ရပ္တြင္ ......
[၁] ေသာၾကာည၊ [၂] အီဒြလ္ဖသိရ္ည၊ [၃] အီဒြလ္အႆြ္ဟာည၊ [၄] ရဂ်ဗ္လဆန္းည ႏွင့္ [၅] ရွအ္ဗာန္ ၁၅ရက္ ညတို႔သည္ ေတာင္းဆုျပဳျခင္းမ်ားကို အထူးလက္ခံမႈျပဳေသာ ညမ်ားျဖစ္ေၾကာင္း ေဖာ္ျပထားေပသည္။
ယခု ကၽြႏ္ုပ္တို႔အေနျဖင့္ အီဒြလ္ဖိသိရ္၏ ညကို အနီးဆံုးရရွိပိုင္ဆိုင္ရမည္ျဖစ္ေပသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အတတ္ႏိုင္ဆံုး အီးဒ္ညမ်ားတြင္ အလႅာဟ္အရွင္ႏွစ္ၿမိဳ႕ေတာ္မူေသာ က်င့္ေဆာင္မႈမ်ား၌ ေမြ႕ေလ်ာ္ျခင္းျဖင့္သာ ကၽြႏ္ုပ္တို႔၏ ႏွစ္ဌာနအတြက္ သုခခ်မ္းသာကို ရွာေဖြအပ္ေပသည္။ သို႔မွသာ ကၽြႏ္ုပ္တို႔၏ အီးဒ္ေန႔သည္ မဂၤလာအတိျဖစ္ေသာ အီးဒ္ေန႔ျဖစ္ေပမည္။ အီးဒ္ညတြင္ အိဗာဒသ္ ခဝပ္မႈျပဳျခင္းႏွင့္ နဖိလ္မ်ား ေဆာက္တည္ျခင္းတို႔သည္ မုစ္သဟဗ္၏ အက်ဳိးထူးကို ရရွိမည္ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ သီးသန္႔သတ္မွတ္ျပဌာန္းထားသည့္ ခဝပ္မႈမ်ဳိးမရွိသျဖင့္ မိမိတို႔ စိတ္ထက္သန္ရာပံုစံျဖင့္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ကို အိဗာဒသ္ျပဳကာ အက်ဳိးကုသိုလ္မ်ား ရယူႏိုင္ေပသည္။ အိဗာဒသ္တြင္ နဖိလ္နမားဇ္ဖတ္ျခင္း၊ ညျဖစ္သည့္အတြက္ သဟဂ်္ဂၽြဒ္ဖတ္ျခင္း၊ ဆြလာသြသ္သပ္စ္ဗီဖတ္ျခင္း၊ ဇိကိရ္၊ ဒ႐ူးဒ္၊ အိစ္သိဂ္ဖာရ္၊ ကုရ္အာန္သိလာဝသ္ျပဳျုခင္းမ်ား ႏွင့္ ဒုအာဆုေတာင္းမႈျပဳျခင္းတု႔ိ အားလံုး အက်ဳံးဝင္ေပသည္။

အီးဒ္ညကို လက္လႊတ္ဆံုး႐ံႈးၾကျခင္း
က်က္သေရမဂၤလာႏွင့္ ေကာင္းခ်ီးအေပါင္းတို႔ျဖင့္ အထူးျပည့္စံုေနေသာ အီးဒ္ကဲ့သို႔ ညထူးညျမတ္၏ အက်ဳိးကုသိုလ္မ်ားကို ေမ့ေလ်ာ့မႈျပဳထားသူတို႔သည္ အမွန္တကယ္ ကံဆိုးသူမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ တကယ္ျဖစ္ရမည္မွာ ထိုညျမတ္မ်ား၌ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ႏွစ္ၿမိဳ႕ေတာ္မူေသာ ေကာင္းမႈမ်ား၌သာ ေမြ႕ေလ်ာ္၍အခ်ိန္ကုန္ေစရမည္သာ ျဖစ္၏။
သို႔ေသာ္ ယေန႔ ကၽြႏ္ုပ္တုိ႔၏ ျဖစ္စဥ္မွာ အိဗာဒသ္ျပဳေကာင္းမႈပြားရမည့္အစား မိသားစုႏွင့္အတူ ႐ုပ္ျမင္သံၾကား၏ အစီအစဥ္မ်ားတြင္ ပါဝင္ေနၾကသည္။ မိသားစုႏွင့္ မိတ္ေဆြမ်ားကို အိဗာဒသ္ျပဳရန္ တိုက္တြန္းေျပာၾကားဖို႔ ေဝးစြ။ ကိုယ္တိုင္ပင္ မေကာင္းမႈအတြင္း သက္ဆင္းနစ္မြန္းေန၏။
အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ႏွင့္ တမန္ေတာ္မႏွစ္ၿမိဳ႕သည့္ အမႈကိစၥတုိ႔ကို အျခားေန႔ရက္မ်ား၌ က်ဴးလြန္ျခင္းသည္ပင္ ႀကီးေလးေသာ ဒုစရိုက္မႈျဖစ္ပါလွ်င္ အီးဒ္ကဲ့သို႔ ျမင့္ျမတ္သည့္ည၌ က်ဴးလြန္ျခင္းမွာ အဘယ္မွ်ပင္ ျပစ္မႈပိုႀကီးသြားသည္ကို အထူးေျပာျပရန္ မလိုေတာ့ပါ။ ျပစ္မႈဒုစရိုက္ကို အထင္ေသးျခင္းသည္ (ဆိုလိုသည္မွာ ဒါေလးပဲလုပ္တာပါကြာ၊ မကၠ႐ူပါကြာ၊ ရုပ္ရွင္ကို နည္းနည္းပဲၾကည့္တာပါ ... အျပစ္ခံရလည္း နည္းနည္းေပါ့ ... စသျဖင့္) အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ကို အထင္ေသးျခင္း (အရွင့္၏ ႀကီးက်ယ္ျမတ္ထြတ္မႈ၊ အရာရာကို ပိုင္စိုးႏိုင္နင္းအုပ္ခ်ဳပ္သည့္ ဂုဏ္အင္ႏွင့္ အရွင္ေပးမည့္ ျပစ္ဒဏ္တို႔ကို မေၾကာက္ျခင္း အထင္အျမင္ေသးျခင္း) ျဖစ္သည္။ အခ်ဳိ႕သူတို႔သည္ ဤသို႔ထူးကဲလွသည့္ ညျမတ္၌ အိဗာဒသ္ခဝတ္မႈဘက္သို႔ အာ႐ံုမရွိဘဲ အီးဒ္မနက္ဝတ္ဆင္ရမည့္ ဝတ္ေကာင္းစားလွမ်ားဘက္သို႔ အာရံုေရာက္ေနသည္။ ထိုအရာမ်ားကို ဆင္ယဥ္ခ်ယ္သေနၾကသည္။ အမ်ားစုသည္ အီးဒြလ္ဖိသိရ္၏ည၌ စားေသာက္စရာမ်ားခ်က္ျပဳတ္သည့္ အေရးမႀကီးသည့္အလုပ္ကို အထူးအေလးထားေဆာင္ရြက္ေနၾကၿပီး အီဒြလ္အႆြ္ဟာတြင္မူ ကုရ္ဗာနီ၏ သားေကာင္ေနာက္သို႔လိုက္ေနၾက၏။ သက္ဆိုင္ေနရာမ်ား ရရွိၿပီးပါကလည္း ဝိုင္းဖြဲ႕ကာ စကားေဖာင္စီးေနၾကျပန္သည္။ အခ်ဳိ႕ကလည္း ထိုည၏ထူးကဲျမင့္ျမတ္ေသာ အက်ဳိးကုသိုလ္မ်ား ရရွိပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ရန္ ေကာင္းမႈပြားရမည္ကို မသိနားမလည္ဘဲ လက္လြတ္ဆံုး႐ံႈးရျခင္းမ်ဳိးလည္း ရွိေပသည္။ အားေကာင္းေမာင္းသန္ ခႏၶာကိုယ္ပိုင္ရွင္မ်ားသည္လည္း ထိုသို႔ေသာညမ်ားတြင္ လူေသေကာင္ပမာ တေခါေခါႏွင့္ အိပ္ေမာၾကေနၾက၏။ အိပ္ျခင္းသည္လည္း အိဗာဒသ္ဟု ဆိုကာ အိပ္ေနၾက၏။ အမ်ဳိးသမီးအမ်ားစုတို႔သည္လည္း ထိုညတြင္ ဒန္းဆိုးျခင္းဟူသည္ ဝတၱရားေနာက္ တေကာက္ေကာက္ လိုက္ေနၾကရေပသည္။ သနားဖြယ္ပင္။ အီးဒ္တြင္ ဒန္း မရွိလည္း အီးဒ္ျဖစ္၏။ အာခိရသ္တြင္မူ အမလ္မပါ ပါက လူတကာထံမွ လက္ျဖန္႔လိုက္ေတာင္း၍ ရမည္မဟုတ္ပါ။ စာ႐ႈသူတို႔အေနျဖင့္ ဤသို႔ျမင့္ျမတ္ထူးကဲလွသည့္ ညျမတ္အေၾကာင္းသိရွိၿပီးပါက ထိုသို႔လက္လြတ္ဆံုး႐ံႈးၾကသူမ်ားအတြင္း မပါဝင္ေစရန္၊ အရွင္ျမတ္ထံမွ ရရွိသည့္အထူးအခြင့္အေရးကို ပိုင္ႏိုင္စြာ အသံုးခ်ႏိုင္ရန္ ႀကိဳးစားအားထုတ္ရေပမည္။ ပမာတစ္ခုျပမည္။ တန္ဖိုးႀကီးပစၥည္းမ်ားသာ ေရာင္းခ်ေသာ ေစ်းဝယ္စင္တာႀကီးတစ္ခုတြင္ ..... မည္သည့္ည၏ ၆နာရီမွ မနက္၄နာရီအထိ မည္သူမဆို လာေရာက္၍ မည္သည့္ပစၥည္းကိုမဆို ႏွစ္သက္သေလာက္ ယူငင္ႏိုင္သည္။ တန္ေၾကးကိုလည္း သံုးပံုတစ္ပံုသာ ေပးရမည္ဟု ေၾကျငာထားသည္။ လူအခ်ဳိ႕သည္ အားႀကိဳးမာန္တက္ စ၍ ခြင့္ေပးသည့္အခ်ိန္မွ ပိတ္သည့္အခ်ိန္အထိ တစ္ညလံုး တန္ဖိုးႀကီးပစၥည္းမ်ားကို ယူငင္သည္။ အခ်ဳိ႕မွာမူ စသည့္အခ်ိန္၌သာ လာၿပီး ပစၥည္းတစ္ခုယူလိုက္သည္။ မနက္ပိတ္ခါနီးလာ၍ ေနာက္ပစၥည္းတစ္ခု ယူသည္။ ထိုသူ႔အဖို႔ ပစၥည္းႏွစ္ခုသာ ရသည္။ ပထမအုပ္စုကေတာ့ တန္ဖိုးႀကီးပစၥည္းမ်ားစြာကို တန္ဖိုးသက္သာစြာျဖင့္ မ်ားစြာပိုင္ဆိုင္သြားသည္။ အသင္ဆိုလွ်င္ မည္သည့္အုပ္စုဝင္ ျဖစ္လိုပါသနည္း။ လူ႔ဗီဇမွာ သက္သက္သာသာႏွင့္ ေပါမ်ားစြာရျခင္းကို ႏွစ္သက္သည္သာ ျဖစ္၏။ ကမာၻ႔၏ ကုန္ပစၥည္းႏွင့္ ေငြေၾကးတို႔အတြက္ အသင့္တြင္ ႀကိဳးပမ္းလိုစိတ္ရွိလွ်င္ တစ္ခုလုပ္လွ်င္ ဆယ္ခုရမည့္ အာခိရသ္အတြက္ ပို၍ပင္ ေသာကထားကာ စိတ္ေရာကိုယ္ပါ အားထုတ္ရေပမည္။

ေန႔ႏွင့္ ည မည္သည္က သာပိုထူးျမတ္ပါသနည္း
ညသည္ ေန႔ထက္ အေၾကာင္းအရင္းမ်ားစြာေၾကာင့္ ထူးျမတ္ရပါသည္။
(၁) ညမ်ားအနက္ ည တစ္ညသည္ လေပါင္းတစ္ေထာင္ထက္ သာပိုထူးျမတ္၏။ သို႔ေသာ္ ေန႔ႏွင့္စပ္လ်ဥ္း၍ ထိုကဲ့သို႔ ေဖာ္ျပခ်က္ မပါရွိပါ။
(၂) က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္ တစ္အုပ္လံုးသည္ ေလာင္ေဟမဟ္ဖူးဇ္ ထိန္းသိမ္းထားသည့္ေက်ာက္စာမွ မိုးေကာင္ကင္ ပထမထပ္သို႔ ခ်ေပးသည့္အခ်ိန္မွာလည္း ညအခ်ိန္ျဖစ္၏။ ေန႔အခ်ိန္မဟုတ္ပါ။
(၃) ညဥ့္၏ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ (သံုးပံု တစ္ပံု) သို႔ေရာက္တိုင္း အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္သည္ မိုးေကာင္းကင္ ပထမထပ္သို႔ ဆင္းသက္ႂကြျမန္းေတာ္မူ၏။
(၄) တမန္ေတာ္ျမတ္ ဆြလႅလႅာဟုအလိုင္းဟိဝစလႅမ္ကို ေကာင္းကင္ဘံုခရီးသို႔ ေခၚေဆာင္သြားသည့္အခ်ိန္မွာလည္း ညခ်မ္းအခ်ိန္သာ ျဖစ္၏။
(၅) ညသည္ အနားယူအိပ္စက္သည့္အခ်ိန္ျဖစ္၍ ညအခ်ိန္၌ တိရိစာၦန္မ်ားကို ဇဗာျပဳျခင္း မကၠရူျဖစ္ရျခင္းမွာလည္း ညကို အေၾကာင္းခံ၍သာ ျဖစ္၏။
(၆) ညခ်မ္းအခ်ိန္ ခရီးသြားပါက ခရီးတြင္က်ယ္သည္ဟု တမန္ေတာ္ျမတ္ ဆြလႅလႅာဟုအလိုင္းဟိဝစလႅမ္က မိန္႔ေႁခြေတာ္ မူထားသည္။
(၇) ည၏ ထူးျမတ္မႈေၾကာင့္ပင္ တမန္ေတာ္ျမတ္ ဆြလႅလႅားဟုအလုိင္းဟိဝစလႅမ္က ရန္သူမ်ားကို ညအခ်ိန္ ဝင္ေရာက္တိုက္ခိုက္ျခင္း ျပဳေတာ္မမူေခ်။

အီးဒ္၏ ေန႔အခ်ိန္
((ရမ္ဇာန္ႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း မိန္႔ေႁခြထားသည့္ ဟဒီးစ္ေတာ္၌ ပါဝင္သည္မွာ) အီးဒ္ေန႔ မိုးလင္းေသာအခါ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္သည္ ေကာင္းကင္တမန္မ်ားကို ၿမိဳ႕၊ ရြာတိုင္းသို႔ ေစလႊတ္ေတာ္မူ၏။ ေကာင္းကင္တမန္တို႔သည္ ကမာၻေျမသို႔ဆင္းသက္လာၾကၿပီး လမ္းႀကီးလမ္းငယ္ အသြယ္သြယ္တို႔၏ ထိပ္တြင္ရပ္ၾကေလသည္။ ထို႔ေနာက္ ဂ်င္န္ႏွင့္ လူသားတို႔မွအပ အျခားအဖန္ဆင္းခံအားလံုး ၾကားၾကရသည့္အသံျဖင့္ အို မုဟမၼဒ္ ဆြလႅလႅာဟုအလိုင္းဟိဝစလႅမ္၏ အုမၼသ္အေပါင္းတို႔ ရက္ေရာေတာ္မူေသာ အရွင္ျမတ္ထံေတာ္သို႔ ဝင္ေရာက္ခစားၾကကုန္။ ထိုအရွင္ျမတ္သည္အတိုင္းထက္အလြန္ ခ်ီးျမႇင့္ ေပးသနားေတာ္မူ၏။ ႀကီးမားလွစြာေသာ ျပစ္မႈကို ခြင့္လႊတ္ေတာ္မူ၏ .... ဟု ေႂကြးေက်ာ္ၾကသည္။
ထုိ႔ေနာက္ လူတုိ႔ အီဒ္ဂါသို႔ထြက္လာၾကေသာအခါ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္က ေကာင္းကင္တမန္တို႔အား မိမိတို႔အလုပ္တာဝန္ကို ၿပီးစီးေအာင္ေဆာင္ရြက္ေသာ အလုပ္သမားအား မည္သို႔အစားေပးရမည္နည္း ဟု ေမးျမန္းေတာ္မူ၏။ ထိုအခါ ေကာင္းကင္တမန္တို႔က အို .... ကၽြန္ေတာ္မ်ဳိးတို႔၏ အရွင္သခင္ ၎တို႔၏ လုပ္ခကို အျပည့္ခ်ီးျမႇင့္ေတာ္မူျခင္းသာလွ်င္ ၎အား အစားေပးျခင္းျဖစ္ပါသည္ ... ဟု ေလွ်ာက္ထားေျဖၾကားေလသည္။ ထိုအခါ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္က သို႔ျဖစ္လွ်င္ အို ေကာင္းကင္တမန္အေပါင္းတို႔ အမွန္ပင္ ငါအရွင္ျမတ္သည္ ၎တို႔အား ရမ္ဇာန္လ၏ ရိုဇာႏွင့္ သရာဝီတို႔၏အစား အက်ဳိးကုသိုလ္အျဖစ္ ငါအရွင္ျမတ္၏ ေက်နပ္ႏွစ္သက္မႈႏွင့္ ခြင့္လႊတ္ခ်မ္းသာေပးမႈကို ခ်ီးျမႇင့္ေတာ္မူလိုက္ၿပီး အသင္တို႔အား သက္ေသထားေတာ္မူသည္ ဟု မိန္႔ေတာ္မူေလသည္။
ထို႔ျပင္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္က လူတို႔ကို ဤသို႔မိန္႔ေတာ္မူ၏။ အို ငါအရွင္ျမတ္၏ ေက်းကၽြန္အေပါင္းတုိ႔ ငါအရွင္ျမတ္ထံပါး၌ ေတာင္းခံၾကေလာ့။ ငါအရွင္ျမတ္၏ ဂုဏ္ေတာ္၏ ကစမ္၊ ငါအရွင္ျမတ္၏ တန္ခိုးေတာ္၏ ကစမ္၊ အသင္တုိ႔သည္ ယေန႔မိမိတို႔၏ ဤအစုအေဝး၌ မိမိတို႔၏ အာခိရသ္တမလြန္အေရးႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ အသနားခံေတာင္းခံၾကသည္ကို ငါအရွင္ျမတ္ ခ်ီးျမႇင့္ေတာ္မူမည္။ သို႔ရာတြင္ ေလာကီ (ကမာၻေပၚတြင္ ရွင္သန္ေနစဥ္၏) အေရးႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေတာင္းခံသည္ရွိေသာ္ အသင္တုိ႔၏ အက်ဳိးရလဒ္အတြက္ ၾကည့္႐ႈေတာ္မူမည္။ ငါအရွင္ျမတ္၏ ဂုဏ္ေတာ္၏ ကစမ္၊ အသင္တုိ႔သည္ ငါအရွင္ျမတ္ဘက္သို႔ အာ႐ံုျပဳသမွ် ငါအရွင္ျမတ္သည္ အသင္တုိ႔၏ ခၽြတ္ေခ်ာ္မႈကို ဖံုးအုပ္ေတာ္မူမည္။ ငါအရွင္ျမတ္၏ ဂုဏ္ေတာ္၏ ကစမ္၊ ငါအရွင္ျမတ္၏ တန္ခိုးေတာ္၏ ကစမ္ ငါအရွင္ျမတ္သည္ အသင္တို႔အား ကာဖိရ္မ်ားေရွ႕ေမွာက္ဝယ္ အရွက္တကြဲျဖစ္ေအာင္ ျပဳလုပ္ေတာ္မူမည္မဟုတ္။ ယခုေသာ္ကား အသင္တို႔သည္ မိမိတို႔၏ ေနအိမ္မ်ားသို႔ ခြင့္လႊတ္ခ်မ္းသာမႈ ေပးသနားျခင္းကို ရရွိသူမ်ားအျဖစ္ႏွင့္ ျပန္ၾကေလာ့။ အသင္တုိ႔သည္ ငါအရွင္ျမတ္အား ေက်နပ္ေအာင္ ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကသည္။ ငါအရွင္ျမတ္သည္ အသင္တုိ႔အေပၚ၌ ေက်နပ္ေတာ္မူေလၿပီ။
ထိုအခါ ေကာင္းကင္တမန္တို႔သည္ အဖ္သာရ္ျပဳေသာေန႔ (အီဒြလ္ဖိသိရ္)တြင္ ဤအုမၼသ္အေပၚခ်ီးျမႇင့္သည္မ်ားမ်ားကို ျမင္၍ ဝမ္းေျမာက္ေပ်ာ္ရႊင္ၾကကုန္သည္။

အထက္ပါ ဟဒီးစ္မွပင္ အီးဒ္၏ေန႔တြင္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္၏ ခ်ီးျမႇင့္မႈမ်ားကို ၿပီးျပည့္စံုစြာ သိရေလသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အီးဒ္၏ ေန႔အခ်ိန္တြင္လည္း စားေသာက္ေပ်ာ္ပါးမႈ၌သာ နစ္မြန္းမေနရဘဲ သူ႔အခ်ိန္ႏွင့္သူ နမားဇ္မ်ားကို ေဆာက္တည္ၾကရေပမည္။ အမ်ားအားျဖင့္ အီးဒ္တြင္ အိမ္မ်ားသုိ႔လည္ပတ္ရင္း လမ္းခရီး၏ က်န္႔ၾကာမႈမ်ားေၾကာင့္ ဇုဟုရ္ အစြရ္နမားဇ္မ်ား ကဇြာျဖစ္သြားရသည္။ မဂ္ရိဗ္ႏွင့္ အိရွာသည္လည္း တစ္ေနကုန္ပင္ပမ္းထားျခင္းေၾကာင့္ အေညာင္းမိကာ အိပ္ေပ်ာ္သြားၾကေလသည္။ အခ်ဳိ႕ မိတ္ကပ္ဖ်က္ရင္း အခ်ိန္ကုန္ေနၾကသည္။ အလြန္ဝမ္းနည္းဖြယ္ပင္။ အီးဒ္တြင္ အရွင္ျမတ္မွ အျပစ္ခြင့္လႊတ္ေပးသည္ဟု ဆိုျခင္းက ယေန႔တစ္ေနကုန္ လုပ္ခ်င္တာလုပ္ၾကဟု ခြင့္ေပးေနျခင္းမဟုတ္ပါ။ အီးဒ္လ ျမင္သည္ႏွင့္ ရမ္ဇာန္တစ္လလံုးပိတ္ေနသည့္ ႐ႈိက္သာန္တီဗီကို ဖြင့္ၿပီး ဇိနာအမႈမ်ားျပည့္ႏွက္ကာ ရြံရွာဖြယ္ရာမ်ားအတိျဖစ္သည့္ သီခ်င္မ်ား၊ ရုပ္ရွင္မ်ားကို စတင္ဖြင့္လိုက္ၾကသည္။ အိႏၵိယသီခ်င္းမ်ားကုိပင္ အခ်ဳိ႕ကလည္း မုစ္လင္မ္ သီခ်င္းဟုေခၚသည္က ရွိေသး၏။ မွတ္ထားပါ။ အစၥလာမ္တြင္ အတီး၊ အမႈတ္၊ ကခုန္ျခင္းမရွိသလို ၎အရာတို႔သည္ မုစ္လင္၏ လုပ္ေဆာင္ခ်က္လည္း မဟုတ္။အခ်ဳိ႕ကလည္း ဗရကသ္သေဘာျဖင့္ ကိရာအသ္ဖြင့္ထားသည္။ တစ္ဖက္တြင္မူ ကိုယ္တိုင္က လုပ္ခ်င္ရာလုပ္ အတင္းေျပာ စကားမ်ားျခင္းမ်ားျပဳေနၾကသည္။ ကုရ္အာန္ဖြင့္ထားလွ်င္ နားစိုက္ေထာင္ရန္ အေရးႀကီးသည္။ ထို႔အတူ အီးဒ္တြင္ အရက္ေသစာေသာက္စားျခင္းမ်ား၊ မေတာ္မေလ်ာ္ေသာ အေပ်ာ္က်ဴးျခင္းမ်ားျဖင့္ အစၥလာမ့္အလွအပျဖစ္ေသာ အီးဒ္ကို ညစ္ေထးေအာင္ျပဳျခင္းသည္ မုစ္လင္မ္တို႔ကိုယ္တိုင္ မိမိအစၥလာမ္ကို  သိကၡာခ်ပစ္ေနျခင္းသာ ျဖစ္၏။ အရက္၊ ေလာင္းကစား၊ ရုပ္ရွင္၊ သီခ်င္း၊ မေကာင္းမႈအေပါင္းသည္ ရမ္ဇာန္တြင္လည္း မျပဳၾကသကဲ့သုိ႔ ရမ္ဇာန္ၿပီးေနာက္တြင္လည္း ေရွာင္ၾကရမည္ ျဖစ္သည္။ ယင္းမေကာင္းမႈတုိ႔သည္ ရမ္ဇာန္တြင္ ဟရာမ္ျဖစ္သလို ရမ္ဇာန္ၿပီးေနာက္တြင္လည္း ဟရာမ္အျဖစ္ႏွင့္သာ ဆက္လက္တည္ရွိေနၿပီး က်ဴးလြန္ေဖာက္ဖ်က္သူအဖို႔ သတ္မွတ္ျပစ္ဒဏ္ကို က်ခံရမည္သာျဖစ္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ မုစ္လင္မ္တို႔အေနျဖင့္ မိမိတို႔၏ အစၥလာမ့္အလွအပမ်ားကို ထိန္းသိမ္းသူျဖစ္ၾကပါ။ ဖ်က္ဆီးသူမ်ား မျဖစ္ၾကပါႏွင့္။

အီးဒ္ေန႔တြင္ ေဆာင္ရြက္ရမည့္ အရာမ်ား
အီးဒ္ေန႔မ်ားတြင္ ေအာက္ပါအရာမ်ားကို ေဆာင္ရြက္ျခင္းသည္ စြႏၷသ္ သို႔မဟုတ္ မုစ္သဟဗ္၏ ထူးျမတ္ရွိသည္။ အစၥလာမ့္ညႊန္ၾကားမႈႏွင့္ အညီ တစ္ကိုယ္ေရသန္႔ရွင္းမႈျပဳျခင္း၊ နမားဇ္မဖတ္မီ ေရခ်ဳိးသန္႔စင္ျခင္း၊ မစ္ဝါးက္တိုက္ျခင္း၊ အေကာင္းဆံုးအဝတ္ကို ဝတ္ဆင္ျခင္း၊ အေမႊးအႀကိဳင္လိမ္းျခင္း၊ ေစာစီးစြာ အိပ္ယာထျခင္း၊ အီဒဂါသို႔ ေစာလ်င္စြာ သြားျခင္း၊ အီးဒ္ (အီဒြလ္ဖိသိရ္၏) နမားဇ္ဖတ္ရန္ မသြားမီ အခ်ဳိတစ္ခုခု စားသံုးျခင္း၊ အီးဒ္နမားဇ္ထက္အလွ်င္ ဖိသ္ရာေပးျခင္း၊ အီဒဂါသို႔သြား၍ နမားဇ္ဖတ္ျခင္း၊ လမ္းတစ္ခုမွသြား၍ အျပန္တြင္ အျခားတစ္လမ္းမွ ျပန္လာျခင္း၊ ေျခလွ်င္ေလွ်ာက္သြားျခင္း၊ လမ္းတြင္ အီးဒ္၏ သကၠဗီရ္ျဖစ္ေသာ အလႅာဟုအကၠဗရ္ အလႅာဟုအကၠဗရ္ လာအိလားဟ အိလ္လႅားဟု ဝလႅားဟုအကၠဗရ္၊ အလႅာဟုအကၠဗရ္ ဝလိလ္လားလိလ္ဟမ္ဒ္ ကို တိုးတီးစြာ ဖတ္ျခင္းတို႔ ျဖစ္ေပသည္။

အီးဒ္ဟု အမည္တြင္ရျခင္းအေၾကာင္း
လျမတ္ရမ္ဇာန္ကုန္ၿပီး ေရွာက္ဝလ္လပထမရက္ကို အီဒြလ္ဖိသိရ္ ဟု ေခၚသည္။ အီးဒ္ဟူသည္ အရဗီစကားလံုး ေအာင့္ဒ္ဟူသည့္ ပုဒ္မွ ဆင္းသက္လာသည္။ အဓိပၸါယ္မွာ အဖန္တလဲလဲ ျပန္လာျခင္းဟူ၍ ျဖစ္သည္။ ဤေန႔သည္ ကၽြႏ္ုပ္တုိ႔ထံ အဖန္တလဲလဲ ႏွစ္စဥ္ေရာက္ရွိလာေပသည္။ ထို႔ျပင္ အရဗ္လူမ်ဳိးမ်ားသည္ ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ရာ စုစည္းမႈတိုင္းကိုလည္း အီးဒ္ဟု ေခၚဆိုသမုတ္ေလ့ရွိၾကသည္။

အီးဒ္ရက္သည္ မည္သည့္အခ်ိန္မွ စတင္ျဖစ္ေပၚခဲ့ပါသနည္း
အီးဒ္သည္ ပထမဆံုး ဟိဂ်္ရီခုႏွစ္မွ စတင္ခဲ့သည္။ ဟဒီးစ္ေတာ္၌ လာရွိသည္။ အနတ္စ္သခင္ (ရသြီ)က ဆင့္ျပန္မိန္႔ဆိုသည္မွာ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ ဆြလႅလႅားဟုအလုိင္းဝစလႅမ္သည္ မကၠဟ္ၿမိဳ႕မွ မဒီနာသို႔ ဟစ္ဂ်္ရသ္ျပဳ ေရႊ႕ေျပာင္းေတာ္မူလာသည္။ အစၥလာမ္ဘာသာဝင္ ေဒသခံ မဒီနာၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သားမ်ားသည္ ပြဲေတာ္ရက္ႏွစ္ရက္ က်င္းပေလ့ရွိၾကၿပီး ယင္းပြဲေတာ္ရက္မ်ားတြင္ ေပ်ာ္ပြဲရႊင္ပြဲမ်ားအား ႏွစ္စဥ္ဆင္ႏႊဲေလ့ရွိၾကသည္။
ဤသည္ကို ေတြ႕ေသာအခါ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္က အသင္တို႔က်င္းပသည့္ ဤပြဲေတာ္ႏွစ္ရက္သည္ မည္သို႔ပါနည္း။ အဘယ့္ေၾကာင့္ ဆင္ႏႊဲရပါသနည္း ဟု ေမးျမန္းရာ ကၽြႏု္ပ္တို႔ထံ အစၥလာမ္မေရာက္လာမီ ေရွးယခင္ေခတ္ကာလမ်ားကပင္ ဤပြဲေတာ္မ်ားကို အစဥ္အလာတစ္ရပ္အေနျဖင့္ က်င္းပလာခဲ့ၾကသည္ ဟု ေျဖၾက၏။
ထိုအခါ တမန္ေတာ္ျမတ္က အသင္တို႔၏ ဤပြဲေတာ္ႏွစ္ရက္အစား ထိုထက္သာလြန္ေကာင္းျမတ္သည့္ ရက္ႏွစ္ရက္ကို သတ္မွတ္ေပးေတာ္မူလိုက္သည္။ ၎မွာ အီဒြလ္အႆြ္ဟာႏွင့္ အီဒြလ္ဖိသိရ္ ဟူ၍ ျဖစ္၏.....ဟု မိန္႔ေတာ္မူေလသည္။

အစၥလာမ္တြင္ ေပ်ာ္ျခင္း၏ အထိမ္းအမွတ္သည္ နမားဇ္ျဖစ္၏။ ထို႔အတူ ဝမ္းနည္းျခင္း၏ အထိမ္းအမွတ္သည္လည္း နမားဇ္ပင္ျဖစ္သည္။ သေဘာမွာ အစၥလာမ့္၏ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္း ဝမ္းနည္းျခင္းတို႔အတြက္ လူတို႔တီထြင္ထားသည့္ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ား၊ ကစားခုန္စားမႈမ်ားႏွင့္ အသံဗလံအစံုျမည္သည့္ ပစၥည္းကိရိယာတို႔ျဖင့္ ႀကိဳဆိုေနရန္ မလိုအပ္ေခ်။ ႏွစ္ဌာနအက်ဳိးရွိေစမည့္ တိုေတာင္းလြယ္ကူ ရိုးရွင္းလွသည့္ နမားဇ္ဆိုသည့္ အရာျဖင့္ ႀကိဳဆိုသမႈျပဳသလို ဝမ္းနည္းရသည္မ်ားအတြက္လည္း ယင္းနမားဇ္ကိုပင္ ေဆာက္တည္ၾကရပါသည္။

မုစ္လင္မ္တို႔အတြက္ အလႅာဟ္ဖက္မွခ်ီးျမႇင့္ ဆုလာဘ္မ်ားသည္ ေရတြက္မကုန္ႏိုင္ဖြယ္ပင္။ စဥ္းစားၾကည့္ပါ။ ရဂ်ဗ္မွာ စတင္ကာ ရွအ္ဗာန္ကို ျဖတ္ေက်ာ္ၿပီး ရမ္ဇာန္တြင္ အဆံုးသတ္သည္။ ထိုကာလတစ္ေလွ်ာက္လံုး အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ဘက္မွ ေတာင္းဆုျပည့္သည့္ညမ်ား၊ ခြင့္လႊတ္မႈမ်ားေပးသည့္ ကာလမ်ား၊ ငရဲမွ ထုတ္ေပးျခင္းမ်ား၊ ဂ်ႏၷသ္သုခဥယ်ာဥ္ကို စံျမန္းရန္ အခြင့္အေရးရရွိမည့္ ေကာင္းမႈလုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ား တစ္စစခ်ီးျမႇင့္လာလိုက္သည္မွာ ယခု အီးဒ္သို႔ပင္ ေရာက္ရွိလာခဲ့ေပၿပီ။ ထိုအီးဒ္ကို ၾကည့္ပါ။ ညအခ်ိန္ ေန႔အခ်ိန္ ႏွစ္ခုစလံုးတြင္ ေတာင္းဆုမ်ား လက္ခံေပးမည္။ ခြင့္လႊတ္မႈမ်ား လြတ္ၿငိမ္းခြင့္မ်ားေပးမည္ဟူသည့္ မဟာအခြင့္အေရးမ်ားကို အတိုင္းအဆမဲ့ ထပ္မံခ်ီးျမႇင့္ေနျပန္သည္။ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္၏ ကတိ၊ အရွင္ျမတ္၏ ခ်ီးျမႇင့္ျခင္းမ်ားသည္ မည့္သည့္ကာလ မည္သည့္ေဒသဟူ၍ ခြဲျခားထားျခင္းမရွိသလို ေပးမည္ဟု မိန္႔သည့္အခ်ိန္မွစ၍ ယေန႔အထိ ကိယာမသ္ေန႔အထိ ေပးမည္ပင္ျဖစ္သည္။ ေပးေနမည္သာ ျဖစ္၏။ သို႔ေသာ္ ...... သို႔ေသာ္ ထို..ထိုေသာ အက်ဳိးထူးမ်ားကို ျပည့္ျပည့္ဝမရဘဲ လိုတာမရ ရတာမလို အရွက္တကြဲအက်ဳိးနည္း ျဖစ္ေနရျခင္းမွာ ကၽြႏ္ုပ္တို႔၏ ေပါ့ေလ်ာ့ခ်ဳိ႕ယြင္းမႈမ်ားေၾကာင့္သာ ျဖစ္ေနသည္ကို သတိျပဳကာ အထူးျပဳျပင္ ဆင္ျခင္သင့္လွေပသည္။

ေျခာက္လံုးရိုဇာထားျခင္းအေၾကာင္း
အဗူအိုက္ယူးဗ္အန္ဆြာရီသခင္ (ရသြီ)ထံမွ ဆင့္ျပန္သည္။ တမန္ေတာ္ျမတ္ ဆြလႅလႅားဟုအလိုင္းဟိဝစလႅမ္ မိ္န္႔သည္မွာ အၾကင္သူသည္ ရမ္ဇာန္လ၏ ရိုဇာကိုထားမည္။ ရမ္ဇာန္လကုန္ၿပီးေနာက္ အီးဒ္လျဖစ္သည့္ ေရွာက္ဝလ္တြင္ နဖိလ္ရိုဇာေျခာက္လံုးကို ဆက္လက္ထားမည္ဆိုပါက (ဤနည္းအတိုင္း ႏွစ္စဥ္က်င့္ေဆာင္သြားလွ်င္) ထိုသူသည္ တစ္သက္လံုး ရိုဇာထားသကဲ့သို႔ ျဖစ္ေပသည္။
အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္သည္ ေကာင္းမႈတစ္ခုအစားတြင္ ဆယ္ဆခ်ီးျမႇင့္မည္ဟု မိန္႔ထားသည္။ ရမ္ဇာန္ရိုဇာ ၃ဝ ထားလွ်င္ ၎သည္အစားသည္ ၃ဝဝ ျဖစ္မည္။ နဖိလ္ေျခာက္လံုးသည္ ၆ဝျဖစ္မည္။ ေပါင္းလွ်င္ ၃၆ဝရသည္။ တစ္ႏွစ္တြင္ ရက္ေပါင္း ၃၆ဝ ရွိသည္ျဖစ္၍ တစ္ႏွစ္ပတ္လံုး ရိုဇာထားသကဲ့သို႔ ျဖစ္ေပသည္။ ဤပံုစံအတိုင္း လူတစ္ေယာက္ ရမ္ဇာန္တိုင္းႏွင့္ ေျခာက္လံုးရိုဇာကို တြဲစပ္သြားပါက ထိုသူသည္ အသက္ရွင္သေရြ႕ ေန႔စဥ္ရိုဇာေစာင့္ထိန္းသကဲ့သို႔ အက်ဳိးကုသိုလ္ကို ရရွိသြားမည္ ျဖစ္၏။ စြဗ္ဟာနလ္လာ ၃၆ရက္ အလႅာဟ္အတြက္အခ်ိန္ေပးကာ အလႅာဟ္အမိန္႔နာခံလိုက္လွ်င္ အလႅာဟ္က ၃၆ဝ၊ တစ္ႏွစ္စာအတြက္ လစာ (ကုသိုလ္) ေပးလိုက္သည္။ ကမာၻ၏ အလုပ္အကိုင္မ်ားတြင္​ တစ္လႏွင့္ ေနာက္ေျခာက္ရက္လုပ္ၿပီး တစ္ႏွစ္စာလခေပးသည္မ်ား ရွိတတ္ပါသလား။ သို႔ေသာ္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔၏ ျမင့္ျမတ္ေတာ္မူလွေသာ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္က မိမိ၏ ေက်းဇူးအသနားေတာ္ျဖင့္ ထိုမွ်ကာလေလးအတြက္ တစ္ႏွစ္စာ ကုသိုလ္ကို ခ်ီးျမႇင့္ေတာ္မူေနေပသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ယင္းအက်ဳိးထူးကို မုစ္လင္မ္ အမ်ဳိးသား၊ အမ်ဳိးသမီးတုိင္း ရယူရန္ ႀကိဳးပမ္းရေပမည္။ ကိယာမသ္ေန႔၌ ဖရဇ္တာဝန္မ်ား စစ္ေဆးသည့္အခါ ေပါ့ေလ်ာ့မႈမ်ားႏွင့္ ေလ်ာ့နည္းမႈမ်ား ရွိေနခဲ့ပါက နဖိလ္အိဗာဒသ္တို႔ျဖင့္ ျဖည့္စြက္မည္ျဖစ္၏။ အကယ္၍ ဖရဇ္တြင္ ေပါ့ေလ်ာ့မႈမရွိပါက နဖိလ္မွ ကုသိုလ္မ်ား သီးသန္႔ရရွိကာ ဂ်ႏၷသ္၏ သုခခ်မ္းသာမ်ားကို ထပ္မံခံစားရမည္ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ နဖိလ္မ်ားကို နဖိလ္ပါဟူ၍ အေတြးမထားဘဲ နဖိလ္သည္ နဖိလ္ျဖစ္၏။ အက်ဳိးထူးလွ၏ဟု မွတ္ယူကာ က်င့္သံုးရေပမည္။
မွတ္သားဖြယ္တစ္ခုမွာ ရမ္ဇာန္သည္ ႏွစ္ဆယ့္ကိုးရက္ ျဖစ္ခဲ့သည္ရွိေသာ္ ဆယ္ဆျဖစ္သည့္ ၃ဝဝမွာ ၂၉ဝျဖစ္သြားမည္လား။ ရမ္ဇာန္သည္ ၂၉ျဖစ္ခဲ့လွ်င္လည္း ၃ဝဟုသာ ေရတြက္၍ ကုသိုလ္ကို အျပည့္ခ်ီးျမႇင့္မည္ ျဖစ္၏။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ မုစ္လင္မ္၏ ရင္တြင္းဝယ္ ၂၉ရက္ေန႔ လမျမင္ခဲ့ေသာ္ ေနာက္တစ္ေန႔တြင္ ရိုဇာထားမည္ဟူသည့္ ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ အျပည့္အဝပင္ ရွိေပသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ လ၏ ရက္အေရအတြက္ေလ်ာ့နည္းသြားေသာလည္း ကုသိုလ္အက်ဳိးတြင္ ေလ်ာ့နည္းမည္မဟုတ္ပါ။ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္က အျပည့္အဝခ်ီးျမႇင့္မည္သာ ျဖစ္၏။

ေျခာက္လံုးရိုဇာကို ....
အခ်ဳိ႕ ရမ္ဇာန္တစ္လလံုးရိုဇာရသူကသာ ေျခာက္လံုးထားရမည္ဟု အယူထားသည္။ ဤသည္မွာ မွား၏။ မည္သူမဆို ထားႏုိင္သည္။ ထို႔အတူ နဖိလ္ေျခာက္လံုးရိုဇာကို ေရွာက္ဝလ္တစ္လလံုးအတြင္း မည္သည့္ရက္မဆို ထားႏိုင္ေပသည္။ အီးဒ္ႏွင့္ ကပ္ေနသည့္ ေျခာက္ရက္ကိုထားမွ ရိုဇာေျခာက္လံုးျဖစ္သည္မဟုတ္ပါ။ သတိျပဳရမည္မွာ ေရွာက္ဝလ္အတြင္း ျဖစ္ရမည္။ မက်န္းမာသူမ်ား၊ အင္အားနည္းသူမ်ားအေနျဖင့္ ဆက္တိုက္ ေျခာက္လံုးမထားႏိုင္ကလည္း ရက္ျခား၍ ျဖစ္ေစ၊ မိမိအစဥ္ေျပသလို ေရွာက္ဝလ္အတြင္း ထားလိုက္လွ်င္ ျဖစ္၏။ အီးဒ္ၿပီး ေနာက္တစ္ရက္ကပ္ေနသည့္ေန႔မွ စထားမွ ေျခာက္လံုးျဖစ္သည္မဟုတ္ပါ။ ထို႔အတူ ေရွာက္ဝလ္တစ္လလံုးအတြင္း နဖိလ္တစ္လံုးသာထားၿပီး ေျခာက္လံုး၏ အက်ဳိးကုသိုလ္ကိုလည္း ရမည္မဟုတ္ပါ။ နဖိလ္ေျခာက္လံုးကို အျပည့္ထားရေပမည္။

ေျခာက္လံုးရိုဇာႏွင့္ ကဇြာ
ရမ္ဇာန္အတြင္း ပ်က္ကြက္ခဲ့သည့္ ရိုဇာမ်ားကို ကဇြာျပန္ျဖည့္ျခင္းသည္ သပ္သပ္ျဖစ္၏။ နဖိလ္၏ ေျခာက္လံုးက သပ္သပ္ျဖစ္ပါသည္။ ႏွစ္ခုေရာခြင့္မရွိပါ။

ကဇြာရိုဇာႏွင့္ နဖိလ္ရိုဇာ
ကဇြာရိုဇာအတြက္ ရည္စူးမႈ နိယသ္ကို ညကတည္းက ျပဳရန္ အေရးႀကီးသည္။ စဲဟ္ရီကတည္းက မိမိသည္ ပ်က္ခဲ့သည့္ ရိုဇာကို ျပန္ျဖည့္ေၾကာင္း ရည္စူးရမည္။ ကဇြာ၏ နိယသ္ႏွင့္အတူ နဖိလ္နိယသ္ ေရာျပဳခြင့္မရွိပါ။ နဖိလ္ရိုဇာတြင္မူ မနက္ေရာက္သည့္အခ်ိန္မွ ရည္စူးမႈျပဳလည္း ျဖစ္ေပသည္။ ထိုနဖိလ္ထားသည့္အခ်ိန္ ကဇြာပါျဖည့္ပါသည္ဟု ေရာ၍ ရည္စူးလို႔မရပါ။ နဖိလ္ရိုဇာကို ေစာင့္ရင္းတစ္ဝက္ျဖင့္ ပ်က္သြားပါကလည္း ထိုနဖိလ္ကို ျပန္ျဖည့္ရန္ အေရးႀကီးပါသည္။

မုစ္လင္အမ်ဳိးသား အမ်ဳိးသမီးတိုင္းသည္ မိမိတုိ႔၏ အီးဒ္မ်ား အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္၏ ခ်ီးျမႇင့္မႈမ်ားႏွင့္ အစၥလာမ့္၏ အမိန္႔မ်ားကို သိရွိႏိုင္ရန္၊ ဗဟုသုတရေစရန္၊ လိုက္နာႏိုင္ရန္ရည္ရြယ္ တင္ဆက္လိုက္ျခင္းျဖစ္ပါသည္။ မုစ္လင္မ္တိုင္း ရရွိမည့္ ကုသိုလ္အက်ဳိးႏွင့္ ဆုလာဘ္မ်ားကို လက္လႊတ္မခံဘဲ အမိအရ ရယူက်င့္သံုးၾကပါ ..... လို႔ တိုက္တြန္းရင္းျဖင့္ အဆံုးသတ္လိုက္ပါသည္။

[သုဟ္ဖာေအခဝါသီးန္၊ ဖဇာအိေလရမ္ဇာန္ႏွင့္ ထူးကဲျမင့္ျမတ္ေသာ ညမ်ားႏွင့္နဖိလ္နမားဇ္မ်ား စာအုပ္တို႔ကို ကိုးကား၍ တင္ဆက္ပါသည္။]

အလ္မုဖီးဒ္
ရမ္ဇာန္/ ၂၉/ ေယာင္မုလ္ဂၽြမ္အဟ္/ ဟိဂ်္ရီ ၁၄၃၆

အလ္မုဖီးဒ္ Link မ်ား
Website: http://aaitee.blogspot.com
Facebook: http://www.facebook.com/almufeed.mm
Email: haroonrangoni@gmail.com
google တြင္ရွာရန္ “ အလ္မုဖီးဒ္ ” ဟု ျမန္မာလိုရိုက္၍ရွာပါ။
မိမိဖုန္းထဲတြင္ ျပန္လည္ဖတ္ရႈရန္ သိမ္းထားလိုပါက Simple Islam.apk ဖုိင္ကို ေဒါင္းလုတ္ဆြဲျပီး Install လုပ္ထားပါ။