Facebook အပါအဝင္ လုပ္ရပ္တိုင္းတြင္ သတိထားရမည့္ ပညတ္ခ်က္တစ္ခု ျဖစ္ပါသည္။ မိမိက ေနာက္တစ္ဦးကို တိုက္တြန္းေပးေနသည့္ အမႈကိစၥသည္ အစၥလာမ့္ဥပေဒအရ ျပဳပိုင္ခြင့္ရွိလား၊ မရွိဘူးလားဟူသည္ကို ဆင္ျခင္ရမည္။ ထိမ္းျမားခြင့္ရွိသည့္ သူစိမ္းမိန္းကေလးပံုအား တျခားေယာက်ာ္းသားမ်ားကို ျပျခင္း၊ သူစိမ္းေယာက်ာ္းေလးပံုအား မိန္းကေလးမ်ားကို ျပျခင္းတို႔သည္ မေကာင္းမႈျဖစ္သည္။ ထိုနည္းတူ ရုပ္ရွင္အေၾကာင္း ျဖန္႔ေဝေပးျခင္း၊ ဂိမ္းကစားရန္ အေဖာ္စပ္ျခင္း၊ သီခ်င္းမ်ားရွဲေပးျခင္း၊ ခ်စ္သူရည္စားက႑မ်ား၊ အစၥလာမ့္ရွရီအသ္မွ တားထားၿပီး မေကာင္းမႈဟု ျပဆိုထားသည့္ လုပ္ရပ္မ်ားအား လူ (တစ္ဦးပင္ ျဖစ္ေစ) သိေအာင္ လုပ္ျခင္းမ်ားကို ေရွာင္ရမည္။ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္သည္ ကုရ္အာန္တြင္ပင္ တိုက္ရိုက္ မိန္႔ထားသည္ကို မြတ္စ္လင္မ္တို႔ သတိျပဳပါ။ ေကာင္းမႈျပဳသူ တိုးေရး၊ မေကာင္းမႈျပဳသူ ေလ်ာ့နည္းေရးကို အစၥလာမ္က နည္းစနစ္တက် လမ္းညႊန္ေပးထားသည္။ မြတ္စ္လင္မ္တို႔က ထိုအတိုင္းလိုက္နာ၍ အစၥလာမ့္ယဥ္ေက်းမႈစနစ္ကို ေဖာ္ေဆာင္ရန္ အထူးတာဝန္ရွိပါသည္။
Showing posts with label Islam. Show all posts
Showing posts with label Islam. Show all posts
Tuesday, October 25, 2016
Sunday, October 23, 2016
လူမ်ဳိးေရး မုန္းတီးမႈ မလုပ္ရန္
အစၥလာမ္တြင္ ဘာသာေရးကို အေၾကာင္းခံၿပီး လူမ်ဳိးတစ္ခုခုကို မုန္းတီးျခင္းအား ခြင့္မျပဳေၾကာင္း ကုရ္အာန္က်မ္းတြင္ အတိအလင္း အမိန္႔ေပး ညႊန္ၾကားထားသည္။ ေအာက္ေဖာ္ျပပါ ပါဒသည္ မြတ္စ္လင္မ္တို႔တြင္ အျမတ္ဆံုးဟု သတ္မွတ္သည့္ ကအ္ဗာဟ္ေက်ာင္းသို႔ ဝတ္ျပဳမႈ (ဘာသာေရး) ျပဳရန္အတြက္ သြားျခင္းကို တားဆီးခံခဲ့ရေသာ မြတ္စ္လင္မ္တို႔အေနျဖင့္ ဤအေၾကာင္းခံျဖင့္ တာဆီးေသာ လူမ်ဳိးမ်ားအား မုန္းျခင္းႏွင့္ မုန္းျခင္း၏ အေၾကာင္းခံေၾကာင့္ ေနာက္ဆက္တြဲျဖစ္လာသည့္ ပဋိပကၡမ်ား မျပဳလုပ္ရန္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ကိုယ္တိုင္ တိုက္႐ိုက္ သတိေပး တားျမစ္ထားျခင္း ျဖစ္သည္။
ကမ႓ာႀကီးတြင္ အမ်ဳိးအႏြယ္မတူေသာ လူသားမ်ား စုစည္းေနထိုင္ၾကသည္။ ယင္းသို႔ ေနထိုင္ျခင္းကပင္ ကမ႓ာ့အလွတရားတစ္ခု ျဖစ္ေပသည္။ အမ်ဳိးမတူသူမ်ားသည္ စိတ္ဓာတ္၊ အသားအေရာင္၊ စကား၊ ေနထိုင္မႈစနစ္ တစ္ခုမွမတူပါ။ သို႔ေသာ္ လူသားျဖစ္မႈတြင္ တူညီၾကသည္။ လူသားျဖစ္တာျခင္းတူၿပီး ယံုၾကည္ခ်က္မ်ား မတူျခင္းသည္လည္း ကမ႓ာႀကီး၏ သေဘာတရားမ်ားတြင္ တစ္ခုအပါအဝင္ ျဖစ္ပါသည္။ ယံုၾကည္ခ်က္မတူသျဖင့္ ႏွိပ္ကြပ္ျခင္း၊ လူမ်ဳိးမတူသျဖင့္ အမုန္းထားျခင္းတို႔မွာ လူသားဝါဒႏွင့္ ဆန္႔က်င္သည္။
အစၥလာမ့္၏ အလွတရားတြင္ လူကို လူအတိုင္းျမင္ရန္ႏွင့္ လူသားပီပီ လူ႔စိတ္ရွိရန္ အထူးတိုက္တြန္းထားသည္။ ထို႔ျပင္ မိမိစိတ္မွျဖစ္လာသည့္ အမုန္းတစ္ခုျဖင့္ လူ လူခ်င္း က်ဴးလြန္(သတ္ျဖတ္)ျခင္း မလုပ္ရန္ ျပဌာန္းထားပါသည္။
ဤသည္မွာ အထက္ပါ အမိန္႔က်ခ်ိန္မွစ၍ ယေန႔အထိ အစၥလာမ္တြင္ ျပဌာန္းထားေသာ ပဋိပကၡ မျဖစ္ေစရန္ ကာကြယ္နည္းျဖစ္ပါသည္။
Friday, October 21, 2016
လူတိုင္းအတြက္ အစၥလာမ္
အစၥလာမ္သည္ လူသားအားလံုး လိုက္နာ က်င့္သံုးႏိုင္သည့္ လူ႔ဘဝေနထိုင္မႈဆိုင္ရာ လမ္းညႊန္ခ်က္ျဖစ္၏။ အစၥလာမ္၏ ယံုၾကည္ခ်က္ပိုင္းဆိုင္ရာကို လက္ခံသူမ်ားသာမက အျခား မည္သူမဆို အစၥလာမ္ကို မိမိတို႔၏ လူ႔ဘဝတြင္ ထည့္သြင္းက်င့္သံုးႏိုင္ပါသည္။ အစၥလာမ္ဟူသည္မွာ အစ္လုပ္ရံု ဗလီတက္ရံုမွ်သာ ပါဝင္ေသာ ဘာသာတစ္ခုမဟုတ္ပါ။ အစၥလာမ္ အသံၾကားသည္ႏွင့္ အမုန္းစကားမ်ားက နားဝတြင္ ကန္႔လန္႔လာပိတ္ကာ အမွန္တရားကို မၾကားရေအာင္ လုပ္ထားသည္။ အသိဥာဏ္ရွိသူမ်ားကမူ အမွန္ကို အမွန္အတုိင္း ရွဳျမင္သံုးသပ္ႏိုင္ရန္ ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် ေလ့လာဆည္းပူးၾကသည္။ သရက္သီး၏ အရသာကို ခ်ဥ္သည့္ကာလတြင္ စားပါက ခ်ဥ္မည္။ ဖန္သည့္ကာလတြင္ စားက ဖန္မည္။ ခ်ဳိသည့္အခ်ိန္ စားလွ်င္ ခ်ဳိပါမည္။ အခ်ဥ္တစ္ခုစားၿပီး သရက္သီးအားလံုး ခ်ဥ္သည္ဟု ေျပာမရပါ။ သရက္သီး၏ အရသာအစံုကို ျမည္းစမ္ဖူးသူက ထိုစကားကို လက္ခံမည္မဟုတ္ပါ။ ထို႔အတူ ၾကားသည္ႏွင့္ မယံုလိုက္ဘဲ ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် စားသံုးၾကည့္သူမ်ားလည္း ခ်ဥ္သည္ဟု ေျပာစကားေၾကာင့္ သရက္သီးအရသာမွ လက္မဲ့မျဖစ္ရပါ။ ကံဆိုးသူမွာမူ သူတစ္ပါး၏ ခ်ဥ္သည္ဟု ေျပာစကားအတိုင္း ခ်ဥ္ေၾကာင္းလက္ခံလိုက္သူသာျဖစ္သည္။ ခ်ဥ္မည္ကို စိုးရိမ္သျဖင့္ သရက္သီး၏ အရသာမွ လက္မဲ့ျဖစ္ရပါေတာ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အရသာလက္မဲ့မျဖစ္ရန္ ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် ဆည္းပူးေလ့လာပါ။ အခ်ဳိ႕ေသာ ေၾကြးေက်ာ္ခ်က္မ်ားကို စူးစမ္းေလ့လာရန္ မလိုအပ္ပါ။ အခ်ဳိ႕ေသာ ေၾကြးေက်ာ္မႈမ်ားကိုမူ စူးစမ္းရန္ ေလ့လာရန္ အလြန္လိုအပ္သည္။ ကမာၻေပၚတြင္ သက္ဝင္ယံုၾကည္မႈႏႈန္း ျမင့္လာသည့္ အစၥလာမ္ကို ဗမာစကားေျပာသူတိုင္းလည္း ေသခ်ာစြာ ေလ့လာရပါမည္။ အေမွာင္ဖံုးသည့္ မ်က္လံုးအစံုုျဖင့္ လမင္းကိုၾကည့္လွ်င္လည္း တိမ္ဖံုးေနမည္သာ ျဖစ္၏။ အမွန္တရားကို ဥာဏ္မမ်ားဘဲ အရွိကို အရွိအတိုင္း ေသခ်ာစြာသိႏုိင္ရန္ နည္းလမ္းမွာ ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် ေလ့လာျခင္းပင္ ျဖစ္၏။ ဘာသာတရားတစ္ခုကို ေစ့ငွျပည့္စံုစြာ သိႏိုင္ရန္ သက္ဆိုင္ရာ ဘာသာဝင္တို႔၏ ကၽြမ္းက်င္ပညာရွင္မ်ား၊ စြယ္စံုက်မ္းမ်ား၊ စာအုပ္စာေပမ်ား၊ အေျခခံ မူဝါဒမ်ား၊ လုပ္ပံုကိုင္ပံုမ်ား၊ သတ္မွတ္ခ်က္မ်ားကို ေလ့လာရမည္။ ဘာသာတစ္ခု တည္ေဆာက္သတ္မွတ္ပံုကို တျခားဘာသာဝင္တစ္ေယာက္က ျပည့္စံုစြာ မေျပာျပႏိုင္ပါ။ ေလ့လာလြန္းလို႔ ေျပာျပႏိုင္လွ်င္လည္း ကိန္းဂဏန္း အနည္းငယ္ေသာ လူမ်ားသာ ျဖစ္ေပမည္။ မိမိဘာသာကိုေတာင္ ခေရေစ့တြင္းက် မေလ့လာႏိုင္သူ၊ မဆည္းပူးႏိုင္သူက တျခားဘာသာတစ္ခုကို ေဝဖန္ပုတ္ခတ္ တိုက္ခိုက္ျခင္းသည္ ငတံုးမ်ားေရွ႕တြင္ ပညာမတတ္သူက စာသင္ျပျခင္းသာျဖစ္သည္။ ငတံုးစကားကို ငတံုးသာ လက္ခံမည္။ အသိဥာဏ္ရွိသူက လက္ခံမည္မဟုတ္ပါ။
အစၥလာမ္ကို မိတ္ဆက္မေပးမီ အစၥလာမ္ဟုေျပာသည္ႏွင့္ အမ်ားအားျဖင့္ အစ္လုပ္တာ၊ ႏြားသတ္တာ၊ ဗလီတက္ျခင္းမွ်သာ အေတြးထဲေျပးဝင္လာမည္မွာ မုခ်ပင္။ ထို႔ထက္ပိုရလွ်င္ အမ်ဳိးသားမ်ား မုတ္ဆိတ္အရွည္ထားျခင္း၊ ဦးထုပ္ေဆာင္းျခင္း၊ အက်ႌရွည္ဝတ္ျခင္း၊ အမ်ဳိးသမီးမ်ား (ခပ္ပြပြ၊ အသားထူထူ)ဝတ္ရံုရွည္ ဆင္ျမန္းျခင္းတို႔ ျမင္ေယာင္မည္။ အစၥလာမ္သည္ ထိုမွ်သာ မဟုတ္ပါ။ အစၥလာမ္သည္ ထို႔ထက္ မ်ားစြာ က်ယ္ဝန္းပါသည္။ အခ်ဳိ႕ကလည္း အသက္မျပည့္သူ ထိမ္းျမားျခင္းႏွင့္ မိန္းမေလးေယာက္ယူျခင္းကို စာရင္းသြင္းၾကသည္။ အျမင္ႏွင့္အၾကားကို အသိပညာျဖင့္ ဆံုးျဖတ္ရပါမည္။ အမွန္တရားကို သိရန္ အစၥလာမ္ကို ထဲထဲဝင္ဝင္ ေလ့လာပါ။ သုိ႔မွသာ အစၥလာမ့္၏ အႏွစ္သာရကို ရရွိခံစားႏိုင္မည္။
အစၥလာမ္၏ အဓိပၸါယ္မွာ ၿငိမ္းခ်မ္းျခင္း၊ ေအးခ်မ္းသာယာျခင္းျဖစ္၏။ အစၥလာမ္ကို က်င့္သံုးလိုက္သည့္ ေနရာတိုင္း၊ လူတိုင္း၊ အိမ္တိုင္း၊ အဖြဲ႕အစည္း၊ ရပ္ကြက္၊ ႏိုင္ငံတိုင္းသည္ ေအးခ်မ္းမႈ၊ ၿငိမ္းခ်မ္းသာယာမွတို႔ကို ရရွိမည္ျဖစ္၏။ အစၥလာမ္သည္ လူအမ်ားယူဆသလို ဘာသာေရးဟူသည့္ အခ်က္တစ္ခုတည္းကိုသာ အေျခခံ ျပဌာန္းထားျခင္းမဟုတ္။ အစၥလာမ္သည္ စည္းစနစ္ႏွင့္ မူကိုအေျခခံ၍ ေအးခ်မ္းတည္ၿငိမ္သည့္ ကမာၻလူ႔အဖြဲ႕အစည္းႀကီးတစ္ခု ေပၚေပါက္ေရးကို ဦးစားေပးထားသည္။ အိမ္ေထာင္ေရး၊ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရး၊ ေပ်ာ္ရႊင္ေရး၊ စိတ္ၾကည္ႏူးေရး အားလံုးသည္ အစၥလာမ္တြင္ပါဝင္၏။ ယေန႔အခါတြင္ လူတိုင္း လူတိုင္း ခံစားေနရသည့္ က်န္းမာေရးႏွင့္ စိတ္ခ်မ္းသာေရးအတြက္ နည္းနစ္မ်ားကို အစၥလာမ္တြင္ ျပေပးထားသည္။ အိမ္ေထာင္ေရးမ်ားတြင္ သင့္ျမတ္မႈရွိေနရန္ နည္းစနစ္မ်ား ညႊန္ေပးထားသည္။ မိသားစုမ်ားတြင္ ခ်စ္ၾကည္ျမတ္ႏိုးမႈမ်ား တိုးလာရန္ စည္းစနစ္မ်ား ခ်ထားသည္။ ခင္ပြန္းႏွင့္ ဇနီး၊ လင္ႏွင့္မယားၾကားတြင္ တစ္ဦးတိုင္းအတြက္ သင့္ေလ်ာ္သည့္ တာဝန္မ်ားကို အစၥလာမ္က တိုက္ရိုက္ခြဲေပးထားသည္။ မိဘႏွင့္ သားသမီးတို႔တြင္ မိဘကို မိဘအရာေပးႏိုင္ရန္ သားသမီးက ဘာလုပ္ရမလဲဟူသည့္ အခ်စ္စနစ္ကို နည္းလမ္းေပးထားသည္။ လိင္မတူသည့္ ဖိုႏွင့္ မတို႔ အဘယ္ပံုစံႏွင့္သာေတြ႕ဆံုရမည္ဟု စည္းကမ္းခ်မွတ္ရင္းျဖင့္ မိဘေပ်ာက္ရသည့္ ကေလးေမြးမႈစနစ္ပေပ်ာက္ရန္ တြန္းအားေပးထားသည္။ အခ်ဳပ္ေျပာရလွ်င္ အစၥလာမ့္လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ား၏ အဓိကရည္ရြယ္ခ်က္မွာ လူ႔ဘဝတြင္ လူတိုင္း လူပီသေရးႏွင့္ စိတ္ခ်မ္းသာမႈရရွိေရးတုိ႔ျဖစ္သည္။
အစၥလာမ္၏ ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖစ္သည့္ စိတ္ခ်မ္းသာမႈႏွင့္ ေအးခ်မ္းသာယာမႈတို႔သည္ ယေန႔ေခတ္ အမ်ားယူဆသလို လူ႔စိတ္၏ လြတ္လပ္ခြင့္အေပၚမူတည္ မထားပါ။ စိတ္ေစရာ ေလွ်ာက္လွမ္းခြင့္မျပဳဘဲ မွန္ကန္တိက်သည့္ မူေဘာင္တစ္ခုအတြင္း ေလွ်ာက္လွမ္းေစၿပီး သာယာစိုေျပေသာ လူမႈဘဝတစ္ခုတည္ေဆာက္ႏိုင္ရန္ကိုသာ ေလ့က်င့္ေပးသည္။ လုပ္ခ်င္တုိင္းလုပ္ခြင့္ေပးရန္ လူသည္ တိရိစာၦန္မဟုတ္ပါ။ လူတြင္ အသိဥာဏ္၊ အေကာင္းအဆိုး ေဝဖန္ပိုင္းျခားႏိုင္စြမ္း၊ အမွန္၊ အမွားခြဲျခားႏိုင္စြမ္း၊ ၾကင္နာတတ္သည့္ႏွလံုးသားႏွင့္ ပညာတို႔ ရွိသည္။ ထိုသုိ႔ အင္မတန္ထူးျခားသည့္ အရည္အေသြးမ်ား ပိုင္ဆိုင္ထားသည့္လူကို စိတ္ကလိုလားတိုင္း လြတ္လပ္ခြင့္ေပးလိုက္လွ်င္ တိရိစာၦန္ႏွင့္ လူသည္ တစ္တန္းစားတည္း ျဖစ္သြားပါမည္။ ဤသို႔ျဖစ္ျခင္းကို စာရွဳသူတို႔လည္း လိုလားမည္မဟုတ္ပါ။ ထို႔ေၾကာင့္ အစၥလာမ္သည္ လူ႔စိတ္ကို အေျခခံသည္မဟုတ္ဘဲ စည္းစနစ္ႏွင့္ မူကို အေျခခံေပးထားသည္။ မိမိ၏ စိတ္ကို ထိုမူႏွင့္ကိုက္ညီေအာင္ ျပဳျပင္ေနထိုင္မည္ဆိုပါက အစၥလာမ္မွရရွိမည့္ၿငိမ္းခ်မ္းသာယာမႈကို အမွန္ပင္ ရရွိခံစားရပါမည္။ ဤနည္းသည္ မြတ္စ္လင္မ္ႏွင့္ မြတ္စ္လင္မ္မဟုတ္သူမ်ားအၾကား ကြဲျပားျခားနားျခင္းမရွိပါ။ မြတ္စ္လင္မ္တစ္ဦးက အစၥလာမ့္နည္းစနစ္၊ မူ၊ ေဘာင္၊ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းမ်ား အတိုင္း မေနထိုင္လွ်င္ ၎သည္ မြတ္စ္လင္မ္ျဖစ္ေသာ္ျငားလည္း အစၥလာမ္၏ ေအးခ်မ္းသာယာမႈကို ျပည့္ျပည့္ဝဝ ရမည္မဟုတ္။ လိုက္နာလွ်င္ေတာ့ ရမည္။ မြတ္စ္လင္မ္မဟုတ္သူက အစၥလာမ္ကို က်င့္သံုးလွ်င္၊ အစၥလာမ့္စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္း၊ မူေဘာင္မ်ားအတိုင္းေနထိုင္လွ်င္ သူသည္လည္း အစၥလာမ္က ရမည္ဟု ေျပာထားသည့္ ေအးခ်မ္းသာယာ ၾကည္ႏူးမႈကို ရမည္ျဖစ္၏။ လူတစ္ဦးသည္ ရွင္သန္ေနစဥ္ကာလတစ္ေလွ်ာက္ အစၥလာမ့္နည္းစနစ္မ်ားအတိုင္း စားေသာက္၊ ေနထိုင္သြားမည္ဆိုပါက ၎၏ သက္တမ္းသည္ ေအးခ်မ္းမႈ၊ စိတ္ခ်မ္းသာမႈရမည္။ လူ႔ဘဝတြင္ အေရးပါဆံုး က႑တစ္ခုျဖစ္သည့္ စီးပြားေရး၊ ကမာၻႀကီး ရပ္တည္မႈတြင္ အခရာျဖစ္သည့္ ႏိုင္ငံေရးမ်ားကို အစၥလာမ္မွ ျပသသည့္ စည္းမ်ဥ္းမ်ားအတိုင္း ေဆာင္ရြက္ပါက အစၥလာမ္ရွိသည့္ ေနရာ၊ လုပ္ငန္း၊ စစ္ေရး၊ ႏိုင္ငံေရးအားလံုးသည္ တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းမည္။ အစၥလာမ္ကို ေနရာေဒသတိုင္း၊ လူတိုင္း၊ အခန္းက႑တိုင္းႏွင့္ ေဆာင္ရြက္ခ်က္တိုင္းတြင္ ထည့္သြင္းေဆာင္ရြက္ႏိုင္ပါသည္။ ႏိုင္ငံတစ္ခု တည္ေဆာက္ရာ၌ လူထုၾကားတြင္ မေကာင္းမႈမ်ားစြန္႔ရန္ လူကို တိုက္ရိုက္ျပစ္ဒဏ္ေပးသည့္ စနစ္သည္ အေကာင္းဆံုးႏွင့္ အထိေရာက္ဆံုးျဖစ္၏။ ယင္းစနစ္ကို က်င့္သံုးေနသည့္ ႏိုင္ငံကို စာရွဳသူတို႔ အသိဆံုးျဖစ္ပါမည္။ လူသည္ အျခားပစၥည္းႏွင့္ အေျခအေနတစ္ခုကို လႊဲခ်လို႔ ရေနသေရြ႕ မေကာင္းမႈလုပ္ျခင္း၊ သူတစ္ပါးကုိ ဒုကၡေပးျခင္းမ်ားကို မစြန္႔ႏိုင္ေသးေပ။ အသားထိလွ်င္မူ အလြန္နာတတ္သည္။ လူကို တိုက္ရိုက္ျပစ္ဒဏ္ေပးသည့္စနစ္ကို အစၥလာမ္က ျပဌာန္းေပးထားသည္။ ကာယကံရွင္၏ စိတ္ေစရာ ေၾကာင့္ ျဖစ္လာေသာ ျပစ္မႈမ်ားကို တျခားအရာဝတၳဳတစ္ခု၊ တျခားအေၾကာင္းအရာမ်ားျဖင့္ ျပစ္ဒဏ္ခတ္ေနလွ်င္ မထိေရာက္ပါ။ လူကိုပင္ တိုက္ရိုက္ဒဏ္ခတ္ျခင္းက အေကာင္းဆံုးျဖစ္သည္။ ဤနည္းျဖင့္ ႏိုင္ငံအတြင္းမွ မသမာမႈမ်ား ပေပ်ာက္သြားမည္။ တိုးတက္သည့္ ႏိုင္ငံတစ္ခုျဖစ္ဖို႔ ကိုယ္က်င့္တရားေကာင္းသည့္ ႏိုင္ငံသားမ်ားရွိေနရန္ အေရးႀကီးပါသည္။
အစၥလာမ္သည္ ကမာၻလံုးဆိုင္ရာ ဘာသာတစ္ခုျဖစ္သည္။ အစၥလာမ္သည္ လူ႔ဘဝေနထိုင္မႈ လမ္းညႊန္ျဖစ္သည္။ လူဟုဆိုထားျခင္းေၾကာင့္ ေယာက်္ား၊ မိန္းမအားလံုးႏွင့္ လူ႔အလႊာစံုမွ လူတန္းစားအစံုက က်င့္သံုးႏိုင္သည္။ အစၥလာမ္တြင္ လူရယ္လို႔ျဖစ္လာၿပီးေနာက္ ေရွ႕ဆက္ေလွ်ာက္လွမ္းရမည့္ လူ႔ဘဝတြက္ သက္ဆိုင္ရာ က႑အသီးသီးကို နည္းစနစ္၊ စည္းကမ္းမ်ား သတ္မွတ္ကာ ျပဌာန္းထားသည္။ အစၥလာမ္သည္ ယံုၾကည္ခ်က္ႏွင့္ ခဝပ္ဆည္းကပ္မႈ ႏွစ္ခုသာမက လူ႔ဘဝရပ္တည္မႈတြင္ ႀကံဳေတြ႕ရမည့္ အေရးကိစၥႏွင့္ အခန္းက႑အားလံုးအတြက္ တိက်လံုေလာက္သည့္ လမ္းညႊန္ခ်က္ေပးထားေသာ ဘာသာတစ္ခုျဖစ္သည္။ ယဥ္ေက်းေသာ လူေနမႈစနစ္ျဖစ္ေပၚလာရန္ စည္းမ်ဥ္မ်ား ျပဌာန္းထားသည့္ ဘာသာမွာ အစၥလာမ္ျဖစ္၏။
အစၥလာမ္တြင္ က႑ႀကီး ငါးခုႏွင့္ဖြဲ႕စည္းထား၏။ ယင္းက႑မ်ားကို အက်ဥ္းခ်ဳံ၍ အနည္းငယ္စီ ေဖာ္ျပေပးသြားမည္။ ပထမက႑မွာ ယံုၾကည္ခ်က္ပိုင္းျဖစ္ၿပီး၊ ယံုၾကည္ခ်က္ပိုင္းကို လက္ခံသူသည္ က်န္သည့္က႑ေလးခုလံုးကို လုပ္ေဆာင္ရန္ တာဝန္ရွိသည္။ ယံုၾကည္ခ်က္ပိုင္းၿပီးေနာက္ ခဝပ္မႈပိုင္းသည္ ဒုတိယက႑ျဖစ္၏။ အစၥလာမ့္၏ ခဝပ္ဆည္းကပ္မႈတြင္ မလုပ္မေနရတာဝန္ ေလးခုရွိသည္။ ပထမဦးဆံုးမွာ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ကို ခ်ီးမြမ္းျခင္း၊ တမန္ေတာ္ထံ ေမတၱာပို႔သျခင္းႏွင့္ ဖတ္ေနသူကိုယ္တိုင္အတြက္ ဆုေတာင္းျခင္းမ်ား ပါဝင္သည့္ ဆြလားသ္ေဆာက္တည္ျခင္းျဖစ္သည္။ ဆြလာသ္ေဆာက္တည္မႈသည္ ေန႔စဥ္တာဝန္ျဖစ္ၿပီး တစ္ေန႔တြင္ ငါးႀကိမ္ေဆာက္တည္ရသည္။ ဆြလားသ္တြင္ စုေပါင္း ေဆာက္တည္မႈႏွင့္ တစ္ဦးခ်င္းေဆာက္တည္မႈဟူ၍ ႏွစ္မ်ဳိးရွိသည္။ စုေပါင္းေဆာက္တည္ရာတြင္ လူတိုင္းသည္ အတန္းလိုက္ စီလွ်က္ ဦးေဆာင္သူတစ္ဦး၏ ေနာက္မွ အႏြံအတာခံကာ ၎သူ၏ ေဆာင္ရြက္ခ်က္အတိုင္း လိုက္လံလုပ္ေဆာင္ျခင္း ျဖစ္သည္။ အစၥလာမ္တြင္ရွိသည့္ ဆြလာသ္ဆုေပါင္းေဆာက္တည္မႈတြင္ လူ႔အလႊာခြဲျခားခြင့္ လုံးဝမရွိပါ။ သမၼတႏွင့္ သူေတာင္းစား၊ အုပ္ခ်ဳပ္သူႏွင့္ အုပ္ခ်ဳပ္ခံ၊ သူေဌးႏွင့္ အခိုင္းအေစ၊ အလုပ္ရွင္ႏွင့္ အလုပ္သမား၊ အသားျဖဴႏွင့္ အသားမဲ၊ မ်ဳိးရိုး အႏြယ္ တူသူ၊ မတူသူအားလံုးသည္ တစ္ေျပးညီသာ စီတန္းရမည္။ အခ်ိန္တစ္ခုတည္း၌ ဦးေဆာင္သူတစ္ဦး၏ေနာက္တြင္ တစ္ၿပိဳင္တည္း ေဆာက္တည္ရမည္။ ဦးေဆာင္သူသည္ ဆြလားသ္ဦးေဆာင္မႈပိုင္းဆိုင္ရာ နည္းစနစ္မ်ားကို ေနာက္လိုက္မ်ားအားလံုးထက္ ပို၍တတ္ကၽြမ္းနားလည္သူျဖစ္ပါက က်န္သူအားလံုးသည္ သူ႔၏အႏြံအတာကိုျပဳရမည္။ ဦးေဆာင္သူအတြက္ ပညာပိုင္းကို စည္းကမ္းသတ္မွတ္ထားသည္ျဖစ္ရာ ဦးေဆာင္သူသည္ ကူလီထမ္းေသာ စီးပြားေရးကို ရွာသူျဖစ္ၿပီး ေနာက္လိုက္မ်ားတြင္ သူေဌးမ်ားပါဝင္လွ်င္လည္း ယင္းသူေဌးတို႔သည္ ထိုသူ၏ ဦးေဆာင္မႈေနာက္ကသာ ဆြလားသ္ဝတ္ျပဳရမည္။ အစၥလာမ္၏ ဆြလားသ္ေဆာက္တည္မႈပိုင္းတြင္ အျမင္အရ ကြာျခားမႈမ်ားကို အေျခခံ၍ လူတန္းစားခြဲျခားျခင္းကို အျမစ္ျဖတ္ ရွင္းလင္းေပးထားသည္။ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ေရာဂါျဖစ္သည့္ မာနကို ႏွလံုးသားႏွင့္ အေတြးအေခၚအတြင္းမွ ထုတ္ေပးသည္။ ထို႔ျပင္ ဦးေဆာင္ျခင္းႏွင့္ ေနာက္လိုက္ျခင္းဆိုင္ရာ နည္းစနစ္ကို သင္ေပးထားသည္။ ကမာၻ႕သမိုင္းတစ္ခုလံုးရွိ က႑ရပ္တိုင္းသည္ ဦးေဆာင္ျခင္းႏွင့္ ေနာက္လိုက္မႈတို႔ျဖင့္သာ ရပ္တည္လာျခင္းျဖစ္သည္။ ဆြလားသ္တြင္ ဦးေဆာင္ရန္ ဆြလားသ္ဦးေဆာင္ျခင္းဆိုင္ရာ ပညာကို စည္းကမ္းခ်က္ထားသည္။ အျခားမည္သူမဆို မိမိ၏လုပ္ငန္းႏွင့္ အျခားအေၾကာင္းကိစၥတစ္ခုခုတြင္ ဦးေဆာင္သူ၊ လုပ္ေဆာင္သူျပဳလုပ္ရန္ စည္းကမ္းသတ္မွတ္လိုပါက ဆြလားသ္တြင္ ဦးေဆာင္ျပဳျခင္းဆိုင္ရာ စည္းကမ္းကို နမူနာယူပါက ယင္းသူ၏ လုပ္ငန္း၊ အေၾကာင္းကိစၥတို႔သည္ ပန္းတိုင္သုိ႔အေရာက္လွမ္းႏိုင္မည္။ ဆြလားသ္၏ ဦးေဆာင္မႈတြင္ အသားျဖဴသူ၊ အမ်ဳိးအႏြယ္ျမတ္သူ၊ သူေဌး၊ ရာထူးျမင့္သူ၊ လူသိမ်ားသူ စသည့္အရည္အခ်င္းမ်ားကို စည္းကမ္းခ်က္မေပးထား။ သက္ဆိုင္ရာတာဝန္ကို ကၽြမ္းက်င္သည့္ ပညာရွင္ကိုသာ တာဝန္ေပးသည္။ ထိုပညာကိုတတ္သူက သမၼတျဖစ္လွ်င္ က်န္သူမ်ားက ေနာက္လိုက္လုပ္ရမည္။ အလုပ္သမားျဖစ္လွ်င္လည္း က်န္သူမ်ားက ေနာက္လိုက္ရေပမည္။ ဆြလားသ္တာဝန္သည္ ေန႔စဥ္တာဝန္တစ္ခုျဖစ္၏။ ဤသို႔ျဖင့္ လူတြင္ တာဝန္ေက်ပြန္ျခင္းဟူသည့္ အသိစိတ္ဓာတ္ဝင္လာရန္ ေလ့က်င့္ေပးေနျခင္းျဖစ္သည္။ ဆြလားသ္ကို တစ္ဦးခ်င္း ေဆာက္တည္မႈက မိမိကိုယ္ကိုယ္ ထိန္းသိမ္းႏိုင္ရန္ သင္ၾကားေပးေနသည္။ လူအမ်ားႏွင့္ တစ္ၿပိဳင္တည္းမေဆာက္ရြက္ဘဲ တစ္ဦးခ်င္းတာဝန္ယူလ်က္ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္သည့္ အရည္အခ်င္းကို ေလ့က်င့္ပ်ဳိးေထာင္ေပးေနသည္။ ဆြလားသ္ကို ေန႔ႏွင့္ည ႏွစ္ခုေပါင္းလွ်က္ မွ်တစြာ သတ္မွတ္ေပးထားသည္။ ပ်င္းျခင္း၊ အေပ့ါရိကေနလိုစိတ္ရွိျခင္းႏွင့္ ဂရုမစိုက္ျခင္းဟူသည့္ အက်င့္ဆိုးတို႔ကို ဤစနစ္ျဖင့္ ျပဳျပင္ေပးသည္။ ေနမထြက္မီ ႏွစ္နာရီခန္႔အလိုကတည္းက အိပ္ယာထရန္ တာဝန္ေပးထားသည္။ ေနမထြက္မီ အိပ္ယာထရန္ တာဝန္ေပးျခင္းကပင္ ညအခ်ိန္တြင္ ေစာေစာအိပ္ရန္ ေစခိုင္းလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ ညအခ်ိန္ကို အိပ္စက္ျခင္း၊ အိပ္ေရးဝျခင္းတို႔သည္ က်န္းမာေရးေကာင္းရန္ အဓိကေဆးဝါးျဖစ္၏။
ဒုတိယတာဝန္မွာ တစ္ႏွစ္တြင္ တစ္လ ေန႔ပိုင္းအခ်ိန္တြင္ စား၊ ေသာက္၊ သံဝါသျပဳျခင္းမ်ားကုိ ေရွာင္ျခင္း၊ နာမ္ပိုင္းဆိုင္ရာ မေကာင္းစိတ္မ်ားကို ခ်ဳပ္တီး၍ မိမိ၏စိတ္အတြင္းမွ ပေပ်ာက္ေအာင္လုပ္ရသည့္ ေဆာင္မ္ (ဥပုသ္) ေဆာက္တည္ျခင္းျဖစ္၏။ အစၥလာမ္တြင္ရွိသည့္ ဥပုသ္ေစာင့္ျခင္းတြင္ တစ္ေန႔တာလံုးကို ဘာဆို ဘာမွ် စားေသာက္ခြင့္မေပးထားပါ။ ထို႔အတူ သံဝါသအမႈကို ေရွာင္ရမည္။ ဤစည္းကမ္းခ်က္ႏွစ္ခုျဖင့္ မစားမေသာက္ရ အငတ္ေဘးႏွင့္ ႀကံဳေနရသူမ်ား၊ စားတစ္လွည့္ မစားတစ္လွည့္ႏွင့္ ဒုကၡေရာက္ေနသူမ်ားကို ကိုယ္ခ်င္းစာတရားထားႏိုင္ရန္ သင္ေပးျခင္းျဖစ္သည္။ ဒုတိယစည္းကမ္းခ်က္မွာ သက္ရွိတိုင္းတြင္ ရွိသည့္ တဏွာကို ခ်ဳပ္တည္းႏိုင္ရန္ျဖစ္၏။ တဏွာရွိသည္။ လူတြင္ တဏွာပါသည္။ သို႔ေသာ္ ယင္းတဏွာကိုလည္း ခ်ဳပ္တည္း ထိန္းသိမ္းတတ္ရမည္။ တဏွာကို မခ်ဳပ္ႏိုင္ပါက လူျဖစ္ရွံဳး၍ လူ႔ေဘာင္ေလာကတြင္ ဂုဏ္သိကၡာမရွိသူျဖစ္မည္။ တဏွာသည္ အစားက်ဴးျခင္းႏွင့္ ခႏၶာအင္အားမ်ားေနျခင္းတို႔မွ ေပါက္ဖြားလာသည့္ စိတ္ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အစားကို အရင္ျဖတ္သည္။ ဗိုက္ငတ္ေနလွ်င္ တဏွာဘက္ကို အာရံုမမ်ားေတာ့။ အကယ္၍ တဏွာဘက္ေရာက္ေနလွ်င္လည္း တဏွာမက်ဴးရန္ စည္းကမ္းခ်က္အျဖစ္ ထည့္သြင္းသတ္မွတ္ေပးထားသည္။ တဏွာမက်ဴးရဟူသည့္ စည္းကမ္းခ်က္သည္လည္း လူ႔ဘဝတြင္ တဏွာတစ္ခုကို ခ်ဳပ္လိုက္ပါက အျခားေသာအင္အားေကာင္း၊ အေတြးအေခၚေကာင္းမ်ား ထြက္ေပၚလာမည္ကို သင္ေပးေနျခင္း ျဖစ္၏။
တတိယတာဝန္မွာ လူသည္ မိမိပိုင္ဆိုင္သည့္ ဥစၥာ၊ ေငြေၾကး၊ စုေဆာင္းထားမႈမ်ား၊ ဝင္ေငြတို႔မွ သတ္မွတ္ထားသည့္ အတိုင္းအတာတစ္ခုသို႔ ေရာက္လွ်င္ ယင္းေငြေၾကး၊ ဥစၥာထဲမွ အပံုေလးဆယ္ပံု တစ္ပံုအား အစၥလာမ္က ဆင္းရဲသားဟု သတ္မွတ္သူမ်ားကို ေပးကမ္းရသည့္ ဇကားသ္ဟူသည့္ ေငြေၾကးဥစၥာလွဴဒါန္းရသည့္ ခဝပ္မႈျဖစ္သည္။ ဇကားသ္တြင္ ပိုက္ဆံအလွဴ၊ ေရႊေငြအလွဴ၊ တိရိစာၦန္ အရွင္လွဴဒါန္းမႈႏွင့္ ေကာက္ပဲသီးႏွံအလွဴတို႔ပါဝင္သည္။ ဇကားသ္ဟူသည့္ ခဝပ္မႈကို ပိုက္ဆံခ်မ္းသာမွ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္သည္။ ဇကားသ္တြင္ ပံုစံႏွစ္ခုပါဝင္သည္။ တစ္ခုမွာ ဇကားသ္ဟူသည့္ အလွဴျပဳႏိုင္ရန္ ကိုယ္တိုင္ၾကြယ္ဝေအာင္ လုပ္ရမည္။ ဤပထမပံုစံတြင္လည္း လူရယ္လို႔ ရွင္သန္လာခ်ိန္တြင္ ပိုက္ဆံရွာရမည့္တာဝန္ကို ေပးထားျခင္းျဖစ္၏။ လူ၊ လူခ်င္းထံမွ ေတာင္းရမ္းကို ခဝပ္မႈအျဖစ္မသတ္မွတ္ထားေပ။ ကိုယ္တိုင္ရွာေဖြၿပီး လွဴဒါန္းျခင္းကိုသာ ခဝပ္မႈအျဖစ္ သတ္မွတ္ထားသည္။ ဇကားသ္အလွဴတြင္ပါဝင္သည့္ ဒုတိယပံုစံမွာ မိမိခ်မ္းသာသလို ေနာက္တစ္ဦးကိုလည္း ခ်မ္းသာလာေအာင္ လုပ္ေပးျခင္းျဖစ္သည္။ တစ္ကိုယ္ေကာင္းမဆန္ရန္ ျဖစ္၏။ မိမိအစဥ္ေျပသလို အျခားသူမ်ားလည္း တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္တြင္ အစဥ္ေျပလာရမည္။ မိမိတစ္ဦးတည္း ေလာဘမထားရ။ ေသလွ်င္ထားခဲ့ရၿပီး ပ်က္စီးလွ်င္ စြန္႔ပစ္ရမည့္ သခၤါရေလာက၏ ေလာဘပစၥည္းမ်ားကို မိမိတစ္ဦးတည္းတြင္ စုေဆာင္းကာ ကိုယ့္ဖို႔သာလုပ္ခြင့္မရွိ။ မိမိပိုင္ထဲမွ ဆင္းရဲသားမ်ားကို ကူညီရမည္။ ဤသုိ႔ကူညီျခင္းျဖင့္ သဒၵါတရား၏စိတ္ဓါတ္ တိုးပြားမည္။ သူတစ္ပါးေကာင္းစားသည္ကို မနာလိုသည့္စိတ္ဓါတ္ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းရပါသည္။ ကိုယ့္ပစၥည္း၊ ကိုယ့္ပိုက္ဆံျဖင့္ပင္ ေနာက္တစ္ေယာက္ ေကာင္းစား ခ်မ္းသာေအာင္လုပ္ေပးရန္ ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အစၥလာမ္တြင္ရွိသည့္ ဇကားသ္ဟူသည့္ အလွဴခဝပ္မႈသည္ ဆင္းရဲသားပေပ်ာက္ေရး၊ မြဲေတမႈခ်ဳပ္ၿငိမ္းေရးႏွင့္ ဆင္းရဲခ်မ္းသာကြာဟမႈကို ထိန္းညႇိေပးသည့္ နည္းစနစ္ပင္ ျဖစ္၏။
စတုတၳတာဝန္မွာ လူသည္ စားဝတ္ေနေရး ေခ်ာင္လည္ျပည့္စံုၿပီးေနာက္ အျခားႏိုင္ငံတစ္ခုသို႔ပါ သြားႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ၾကြယ္ဝခ်မ္းသာပါက မကၠဟ္ၿမိဳ႕ရွိ ကမာၻဦးကတည္းက တည္ရွိေသာ ကအ္ဗဟ္သုိ႔သြား၍ သတ္မွတ္ထားသည့္ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားကို လုပ္ေဆာင္ရသည့္ ဟဂ်္တာဝန္ျဖစ္သည္။ ႏိုင္ငံရပ္ျခားသို႔သြားရမည့္ တာဝန္တစ္ခုအား ခဝပ္မႈတြင္ထည့္သြင္း ေပးထားသည္။ ႏိုင္ငံျခားသို႔သြားႏိုင္ရန္ ပိုက္ဆံခ်မ္းသာရမည္။ ပိုက္ဆံခ်မ္းသာရန္ စီးပြားရွာရမည္။ ပိုက္ဆံရွာျခင္းႏွင့္ စီးပြားေရးဆိုင္ရာလုပ္ေဆာင္မႈကို အစၥလာမ္က မေကာင္းမႈ၊ ေလာကီကို မက္ေမာျခင္းဟု မသတ္မွတ္ပါ။ အစၥလာမ္သည္ စီးပြားရွာျခင္း၊ ႀကီးပြားေအာင္လုပ္ျခင္း တစ္နည္းဆိုရေသာ္ လူ႔ဘဝတြင္ ရပ္တည္ေနစဥ္ ကိုယ့္အားကိုယ္ကိုးျခင္းကို ခဝပ္ဆည္းကပ္ရာေကာင္းမႈအျဖစ္သတ္မွတ္ေပးထားသည္။ ေတာင္းရမ္းျခင္းကို လံုးဝအားမေပးထားသည္သာမက ကိုယ္ထူကိုယ္ထ ကိုယ့္တာဝန္ကိုယ္ေက်ပြန္ျခင္းကို အေလးေပးထားသည့္ ဘာသာျဖစ္သည္။ ဟဂ်္တြင္ ဘယ္ေလာက္ပဲခ်မ္းသာပါေစ ၎ေနရာသုိ႔ ေရာက္လာသူတိုင္းသည္ သတ္မွတ္ဝတ္စံုတစ္ခုကိုသာ ဝတ္ရမည္ျဖစ္ၿပီး ေရာက္လာသူတိုင္းႏွင့္ တန္းတူေနထိုင္သြားလာရမည္ျဖစ္၏။ ကာယလွဳပ္ရွားမႈမ်ားျဖင့္ ျပဳလုပ္ရသည့္ ခဝပ္ဆည္းကပ္မႈျဖစ္သည္။
တတိယက႑မွာ အေပးအယူက႑ျဖစ္သည္။ အေပးအယူဟူသည္မွာ ကုန္သြယ္မႈႏွင့္ စီးပြားေရးကိုဆိုလိုသည္။ အစၥလာမ္သည္ စီးပြားေရးလုပ္ျခင္းႏွင့္ ခ်မ္းသာေအာင္ရွာေဖြျခင္း၊ ခ်မ္းသာစြာေနထိုင္ျခင္းကို မတားျမစ္ပါ။ ကုန္သြယ္မႈႏွင့္ စီးပြားေရးဆိုင္ရာ နည္းစနစ္မ်ားကို ျပေပးထားသည့္ ဘာသာျဖစ္သည္။ အသက္ရွင္ေနသူတိုင္း အေပးအယူႏွင့္ မကင္းပါ။ လ႔ူေလာကတြင္ အသက္ရွင္လာသူတိုင္း စား၊ ဝတ္၊ ေနေရးဟူသည့္ အေရးသံုးပါးကုိ မလြဲမေသြႀကံဳရမည္သာျဖစ္သည္။ စားရန္ အစားအေသာက္၊ ဝတ္ရန္ အဝတ္အထည္ႏွင့္ ေနထိုင္ရန္ ေနရာဌာနတို႔ကို ပိုက္ဆံျဖင့္ ဝယ္ယူရသည္။ ပိုက္ဆံရရန္ စီးပြားေရးလုပ္ရမည္။ စီးပြားေရးသည္လည္း တရားေသာစီးပြားေရးျဖစ္ရမည္။ မတရားေသာစီးပြားေရးမျဖစ္ရ။ အစၥလာမ့္အေပးအယူက႑သည္ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ ေကာင္းစားေရးထက္ လူအားလံုး ေကာင္းလာေရးကို ဦးစားေပးထားသည္။ ပိုက္ဆံရသည့္ နည္းစနစ္သည္ လူအားလံုးထံမွ ေခါင္းပံုျဖတ္ထားသည့္ ပံုစံမျဖစ္ရပါ။ အသက္ရွင္လာၿပီးေနာက္ လူ႔ဘဝတစ္ခု တည္ေဆာက္ရန္ ပိုက္ဆံသည္ လိုအပ္ခ်က္ျဖစ္လာသျဖင့္ ယင္းပိုက္ဆံရွာရန္ မူမ်ား၊ စိတ္ဓါတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ စည္းကမ္းမ်ားကို အစၥလာမ္ကျပေပးထားသည္။ ပိုက္ဆံရွာျခင္း၊ စီးပြားရွာျခင္း၊ ပိုက္ဆံရရန္ အလုပ္လုပ္ျခင္းတို႔အား မည္သည့္ဘာသာကို သက္ဝင္ယံုၾကည္သူပင္ျဖစ္ပါေစ လုပ္ကိုင္ရသည္ခ်ည္းသာ ျဖစ္၏။ အလုပ္လုပ္ၿပီဆိုလွ်င္ မိမိထံသို႔ မ်ားမ်ားဝင္ေစလိုသည္။ မိမိထံမွ နည္းနည္းသာ ထြက္လိုသည္။ ဤဆႏၵကိုအေျခခံၿပီး မတရားစီးပြားရွာမႈ၊ ခိုးမႈ၊ လိမ္မႈတို႔ျဖစ္လာရျခင္း ျဖစ္သည္။ အစၥလာမ္သည္ စီးပြားရွာရာတြင္ တရားေသာနည္းျဖင့္ရွာရန္ နည္းစနစ္ျပထားသည္။ လုပ္ငန္းမ်ားတြင္ အေရအတြက္ႏွင့္ အခ်ိန္အတြယ္မ်ားျဖင့္ လုပ္ကိုင္ၾကသည္။ ကိုးခုသာရွိေသာ အေရအတြက္ကို ဆယ္ခုဟုေျပာမေရာင္းရ။ အျပစ္အနာအဆာပါေနသည့္ပစၥည္းကို ဖံုးကြယ္လိမ္ဆင္၍ မေရာင္းရ။ အေလးခ်ိန္မခိုးရ။ ကုန္ေစ်းႏႈန္းမ်ား တတ္လာေစရန္ရည္ရြယ္၍ ေစ်းကြက္အတြင္း ပစၥည္းမ်ားရွားပါးသြားေစရန္ သုိေလွာင္ထားျခင္း မလုပ္ရ။ ကမာၻ႔စီးပြားေရးေလာကတြင္ အသံုးအမ်ားဆံုး စနစ္တစ္ခုမွာ အတိုးျဖစ္၏။ အတိုးကုိ အစၥလာမ္က ယတိျပတ္ တားထား၏။ အစၥလာမ့္စီးပြားေရးနည္းစနစ္တြင္ အတိုးျဖင့္ စီးပြားရွာခြင့္မရွိပါ။ အတိုးေပးခြင့္၊ ယူခြင့္ႏွစ္ခုလံုးကုိ ခြင့္မျပဳထားေပ။ ဘာသာတူျခင္းကိုျဖစ္ေစ၊ ဘာသာမတူသူကိုျဖစ္ေစ အတိုးမေပးရသလို ၎တို႔ထံမွ အတိုးျပန္ယူခြင့္လည္းမရွိပါ။ အတိုးႏွင့္ ဆက္စပ္အလုပ္အကိုင္မ်ား၊ တိုက္ရုိက္အတိုးမျဖစ္ေသာ္လည္း သြယ္ဝိုက္နည္းမ်ားျဖင့္ အတိုးသ႑ာန္ေဆာင္လွ်င္လည္း ခြင့္မျပဳထားေပ။ အတိုးဟူသည္မွာ ဆင္းရဲသားကို ဆင္းရဲတြင္းနက္ေအာင္ ခ်မ္းသာသူက ပိုခ်မ္းသာေအာင္လုပ္ေသာနည္းျဖစ္သည္။ ခ်မ္းသာသူ ပိုခ်မ္းသာလာျခင္းက ျပႆနာမဟုတ္။ ဆင္းရဲသားမ်ား ပိုဆင္းရဲသြားျခင္းသည္ ခိုးသူ၊ လုယက္သူမ်ားပိုမ်ားလာေအာင္ အားေပးေနျခင္းျဖစ္၏။ ဆင္းရဲသားလူတန္းစားႏွင့္ ခ်မ္းသာသူလူတန္းစားတို႔အၾကားတြင္ အလြန္ႀကီးမားေသာ ကြာဟမႈကို အတိုးကျဖစ္ေစသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အစၥလာမ္တြင္ ဂုတ္ေသြးစုတ္သည့္ အတိုးစနစ္ကို အၿပီးတိုင္ ပိတ္ပင္ထားသည္။ စီးပြားေရးစနစ္တြင္ ေငြေၾကးေခ်းျခင္း၊ ငွားရမ္းျခင္းတို႔ ပါဝင္သည္။ ေငြေခ်းရာတြင္ အတိုးမယူရ။ အရင္းအတိုင္းသာ ယူရမည္။ ထို႔ျပင္ ေခ်းေငြကို ျပန္ဆပ္ရန္ တာဝန္ေပးထားသည္။ ငွားထားသည့္အရာမ်ားကို ျပန္ေပးရန္ တာဝန္ရွိသည္။ တတိယက႑ျဖစ္သည့္ အေပးအယူပိုင္းတြင္ အလုပ္ရွင္ႏွင့္အလုပ္သမားဆိုင္ရာ တာဝန္မ်ားလည္း ပါသည္။ တန္ေၾကးႏွင့္ ကာလတစ္ခုသတ္မွတ္ၿပီး အလုပ္သေဘာတူထားလွ်င္ အလုပ္ရွင္ကလည္း သတ္မွတ္ခ်က္အတိုင္း လခကို အျပည့္ေပးရန္ တာဝန္ရွိသည္။ ထို႔အတူ သတ္မွတ္ခ်က္တြင္ပါသည္မ်ားကိုသာ ေစခိုင္းခြင့္ရွိၿပီး သတ္မွတ္ခ်က္တြင္ မပါသည္မ်ားကို ေစခိုင္းခြင့္မရွိပါ။ အလုပ္သမားဘက္ကလည္း မိမိ၏ တာဝန္ကို အျပည့္ထမ္းေဆာင္ရမည္။ ပ်က္ကြက္ေပါ့ေလ်ာ့ၿပီး လုပ္အားခအျပည့္ယူျခင္းကို မတရားမႈဟု သတ္မွတ္သည္။ ထိမ္းျမားမႈႏွင့္ အေမြက႑မ်ားသည္လည္း အေပးအယူပိုင္းဆိုင္ရာတြင္ ပါဝင္သည္။ ထိမ္းျမားၿပီးလွ်င္ ဇနီးေမာင္ႏွံၾကားတြင္ သက္ဆိုင္ရာ တာဝန္မ်ားကို ကိုယ္စီကိုယ္ငွ ေက်ပြန္ရမည္။ စားဝတ္ေနေရးအတြက္ ရွာေဖြမႈတာဝန္သည္ အမ်ဳိးသားတာဝန္ျဖစ္ၿပီး အိမ္ေထာင္ထိန္းသိမ္းမႈတာဝန္သည္ အမ်ဳိးသမီးတာဝန္ျဖစ္၏။ စားရိတ္ေထာက္ပံ့မႈတြင္ အမ်ဳိးသားက အမ်ဳိးသမီးအား ျပည့္ျပည့္ဝဝေပးရမည္ျဖစ္သလို အမ်ဳိးသမီးကလည္း မိမိခင္ပြန္းအတြက္ အေဖာ္မြန္ေကာင္းတစ္ဦး ျဖစ္ေနရမည္။ တာဝန္ယူမႈ၊ တာဝန္ခံမႈႏွင့္ တာဝန္သိတတ္မႈတို႔သည္ အေပးအယူက႑၏ အဓိကပင္မအခ်က္မ်ားျဖစ္သည္။ ဤတတိယက႑တြင္ အေမြခြဲေဝေပးရမည့္ နည္းစနစ္ကိုလည္း အျပည့္အစံုျပေပးထားသည္။ အေမြဟူသည္မွာ အသက္ရွိ၍ စဥ္းစားေတြးေခၚတတ္ေသာ လူသားတို႔အၾကား အႀကီးဆံုးေသာ စိတ္ဝမ္းကြဲေစမႈျဖစ္သည့္ သက္မဲ့ပစၥည္းျဖစ္၏။ ဤသက္မဲ့ေၾကာင့္ပင္ ေသြးရင္းသားခ်င္းမ်ား သတ္ျဖတ္ၾကသည္အထိ ျဖစ္ၾကရသည္။ ေသသူက ေသသြားေသာ္လည္း သူခ်န္ရစ္ခဲ့သည္မ်ားက ရွင္ေနသူမ်ားၾကား ရွင္လွ်က္ႏွင့္ ေသေအာင္သတ္ေနသည္။ အစၥလာမ္တြင္ အေမြကို တိုက္ရိုက္ဥပေဒျပဌာန္းကာ ခြဲေဝေပးထားသည္။ ေတာ္စပ္မႈတစ္ခုတိုင္းအတြက္ သီးျခားရပိုင္ခြင့္မ်ားေပးထားသည္။ ေပးသင့္ေပးထိုက္သည္ကို ေပးရန္ တာဝန္ရွိသည္။ မေပးဘဲ သိုဝွက္ထိန္ခ်န္ခြင့္ မရွိပါ။ ထို႔ျပင္ လက္ေတြ႕ဆန္သည့္ သတ္မွတ္မႈျဖင့္ အေမြခြဲခုိင္းထားသည္။ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာခံစားခ်က္မ်ားႏွင့္ လူ႔အေတြးအေခၚကို ဦးစားမေပးထားပါ။ ေယာက်္ားသားတစ္ဦးေသလွ်င္ သူႏွင့္သက္ဆိုင္သူမ်ားကို အေမြေပးရမည္။ ေယာက်္ားသားတြင္ ဇနီးရွိသျဖင့္ ဇနီးရွိေန၍ အေမြမခြဲရဟူသည့္ စိတ္ခံစားခ်က္ဥပေဒမ်ဳိးကို မျပဌာန္းထားေပ။ ဇနီးရွိလွ်င္လည္း ဇနီး၏ ရပိုင္ခြင့္ကိုေပး၍ အေမြခြဲရမည္။ အေပးအယူပိုင္းကိုလည္း အစၥလာမ္က ကုသိုလ္၊ အကုသုိလ္စာရင္းတြင္ ထည့္သြင္းေပးထားသည္။ အစၥလာမ္က သတ္မွတ္ထားသည့္ အေပးအယူနည္းအတိုင္း မွန္ကန္စြာ ရွာေဖြလုပ္ကိုင္စားေသာက္ေသာ မုစ္လင္မ္တစ္ဦးအဖို႔ ၎၏စီးပြားရွာျခင္း၊ မိသားစုကိုေထာက္ပံ့ေပးျခင္း တို႔သည္ ကုသုိလ္ျဖစ္၏။ တားထားသည့္နည္းျဖင့္ စီးပြားရွာလွ်င္ အကုသိုလ္ျဖစ္၏။ အစၥလာမ္သည္ လူသားတိုင္းအတြက္ ဘဝလမ္းညႊန္ခ်က္ျဖစ္ေပရာ ဘဝတစ္ခုရွင္သန္ႏိုင္ရန္အတြက္ စီးပြားေရးရွိရန္လည္း လိုအပ္သည္။ စီးပြားေရးလုပ္ျခင္းကို တားဆီးလိုက္ျခင္းက သူေတာင္းစားမ်ား၊ သူခိုး၊ လုယက္ဆိုးသြမ္းသူမ်ား ေပါမ်ားလာရန္ အားေပးလိုက္ျခင္းပင္ ျဖစ္၏။ လုပ္ေဆာင္မႈႏွင့္ စိတ္ဓာတ္ပိုင္းဆိုင္ရာတြင္ အစၥလာမ့္နည္းအတိုင္း စီးပြားရွာသူတစ္ဦးအဖို႔ အမွန္တကယ္ေအာင္ျမင္မႈ ရေပလိမ့္မည္။
စတုတၳက႑မွာ အက်င့္စာရိတၱပိုင္းဆိုင္ရာ က႑ျဖစ္၏။ အက်င့္စာရိတၱ၏ လိုအပ္ခ်က္မွာ သက္ရွိကမာၻတြင္ လူအတြက္သာ အထူးလိုအပ္သည္။ သင္ၾကားေရးစနစ္မ်ား အလြန္တိုးတက္လာၿပီးေနာက္ပိုင္းတြင္ တိရိစာၦန္မ်ားကိုပင္ ယဥ္ေက်းလိမၼာလာေအာင္ သင္ေပးႏိုင္လာၾကသည္။ မယဥ္ေက်းသည့္ တိရိစာၦန္မ်ားကို ယဥ္ေက်းေအာင္သင္ေပးလာႏိုင္ေသာ္လည္း တစ္ဖက္တြင္ ယဥ္ေက်းမႈဓါတ္ခံရွိၿပီးသားလူမ်ား ရိုင္းလာျခင္းကိုမူ ထိန္းခ်ဳပ္မရျဖစ္ေနသည္မွာ ႏွစ္ဆယ့္တစ္ရာစု၏ အဆိုးဆံုးေသာေရာဂါ ျဖစ္ေနသည္။ ကေလးငယ္မ်ား အက်င့္ေကာင္းလာေစရန္ အေကာင္းဆံုးေက်ာင္းမ်ားတြင္ ထားၾကသည္။ ယဥ္ေက်းရန္ဟူသည့္ေခါင္းစဥ္ေအာက္က ယဥ္ေက်းလိမၼာသင္တန္းမ်ားဖြင့္ၾကသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ပိုဆိုးသည္ထက္ ဆိုးလာသည္မွာ ဘာ့ေၾကာင့္နည္း။ ရွင္းပါသည္။ လူတို႔၏ အေတြးအေခၚကိုသာ အေျခခံထားေသာ နည္းစနစ္မ်ားျဖစ္သျဖင့္ တစ္ေနရာမဟုတ္ တစ္ေနရာတြင္ လစ္ဟာမႈျဖစ္လာရသည္။ ဆိုးသြမ္းေစသည့္ ပင္မအခ်က္မ်ားကို တိုက္ရိုက္ျပဳျပင္ျခင္းမရွိသျဖင့္ အျခားအက်င့္အမူမ်ား ဘယ္ေလာက္ေကာင္းေအာင္ သင္ေပးသည္ျဖစ္ေစ အခ်ိန္တန္လွ်င္ အက်င့္စာရိတၱက မေကာင္းသည္သာျဖစ္၏။ အက်င့္စာရိတၱပိုင္းျပဳျပင္ရန္ စိတ္ခံစားခ်က္မ်ားႏွင့္ မုန္တီးမႈမ်ားကိုအေျခခံကာ ယဥ္ေက်းလိမၼာေအာင္သင္တန္းမ်ားဖြင့္သင္ျခင္းသည္ အပုပ္ေကာင္ ရုပ္ေဆာင္ျပျခင္းသာျဖစ္၏။ အခ်ိန္တန္ေတာ့ သရုပ္မွန္မ်ားထြက္လာကာ ယဥ္ေက်းလိမၼာသင္တန္းသည္ အရိုင္းမ်ားထုတ္ေပးရာ ဌာနျဖစ္ေတာ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ လူတစ္ေယာက္ အက်င့္ေကာင္းလာရန္ စိတ္ခံစားခ်က္မ်ားကို အေျခခံလို႔မရပါ။ အက်င့္စာရိတၱပိုင္းတြင္ ညံ့ဖ်င္းေသးသိမ္မႈက ကမာၻအလည္တြင္ မ်က္ႏွာငယ္ရန္ အေၾကာင္းခံတစ္ခုပင္ ျဖစ္၏။ ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံ တိုးတက္ျခင္း၊ ႀကီးပြားခ်မ္းသာျခင္းသည္ ယင္းႏိုင္ငံသူ ႏိုင္ငံသားမ်ား၏ ကိုယ္က်င့္တရား အက်င့္စာရိတၱႏွင့္ တိုက္ရိုက္ဆက္ႏြယ္မႈရွိသည္။ အစၥလာမ္တြင္ မူးယစ္ မိန္းေမာေစသည့္အရာမ်ားအားလံုးကို ယတိျပတ္တားျမစ္ထားသည္။ အရက္၊ ဘီယာ၊ ဝိုင္ အရက္ႏွင့္ ဆက္စပ္အရာမ်ားအားလံုး၊ ဘိန္း၊ ေဆးေျခာက္စသည့္ အရာမ်ားကိုလည္း တားထားသည္။ ေဆးျဖစ္ဝါးျဖစ္မွစ၍ စီးပြားျဖစ္အထိ လုပ္ပိုင္ခြင့္ လံုးဝမေပးထားပါ။ ကိုယ္တိုင္လည္း ေသာက္ခြင့္မေပးထားသလို အျခားသူမ်ားကိုတိုက္ျခင္း၊ ေရာင္းခ်ေပးျခင္း၊ ထုတ္လုပ္ေပးျခင္းမ်ားအားလံုးကို တားျမစ္ပိတ္ပင္ထားသည္။ မိမိကိုယ္တိုင္၊ မိမိ၏ မိသားစု၊ ဝန္ထမ္း၊ ေက်ာင္းသားမ်ားအၾကားတြင္ တိုးတက္ေအာင္ျမင္သူမ်ား၊ ကိုယ္က်င့္တရားေကာင္းသူမ်ား ေပၚေပါက္လာေစလိုပါက အရက္ႏွင့္ မူးယစ္မိန္းေမာေစသည့္ အရာမ်ားအားလံုးကို သံုးစြဲခြင့္တားျမစ္လိုက္ပါ။ ဤအရက္ႏွင့္ မူးယစ္ပစၥည္းမ်ားတြင္ ေကာင္းက်ဳိးအနည္းငယ္သာရွိၿပီး ဆိုးက်ဳိးက ပိုမ်ားသည္။ ထိုဆိုးက်ဳိးကို ကာယကံရွင္ကလည္း ခံစားရသလို ပတ္ဝန္းက်င္ကလည္း ခံစားရသည္။ အရက္သည္ ကိုယ္က်င့္တရားပ်က္ျပားရန္ အျပည့္အဝအားေပးေသာ အဆိပ္တစ္ခုျဖစ္၏။ အစၥလာမ္သည္ ကိုယ္တိုင္စိတ္ခ်မ္းသာဖို႔ သူတစ္ပါးကို ခ်နင္းသည့္အေျခအေနမ်ဳိးကို အားမေပးပါ။ အစၥလာမ့္အိမ္ေထာင္ေရးစနစ္တြင္ အိမ္ေထာင္ရွင္အခ်င္းခ်င္း ေဖာက္ျပားမႈကို ထိေရာက္သည့္ ဒဏ္ခတ္ျခင္းျဖင့္ ထိန္းကြပ္ထားသည္။ မိန္းမေလးေယာက္ယူရန္အတြက္ တန္းတူညီမွ်ထားႏိုင္ရမည္ဟူသည့္ စည္းကမ္းခ်က္ရွိသည္။ လူတစ္ဦးႏွင့္ တစ္ဦးအၾကားတြင္ ေသြးထိုးလွဳံေဆာ္ေပးျခင္း၊ မတရားစြပ္စြဲျခင္း၊ ႏွစ္ဖက္ခၽြန္လုပ္ျခင္းမ်ားကို လံုးဝခြင့္မျပဳပါ။ ထိုအက်င့္မ်ဳိးရွိသူသည္ အမတဥယ်ာဥ္နန္း၏ ေမႊးရနံကိုပင္ ရမည္မဟုတ္ဟု ျပဌာန္းထားသည္။ လိင္မတူသူမ်ား အရသာခံစားလိုပါက သတ္မွတ္သည့္ စည္းမ်ဥ္းမ်ားအတိုင္း ထိမ္းျမားမႈလုပ္ရန္ စည္းကမ္းထားသည္။ ထိမ္းျမားျခင္းျဖင့္ လူတစ္ဦးသည္ ေနာက္တစ္ဦးကို တာဝန္ယူရသည္။ တာဝန္ယူလိုစိတ္၊ တာဝန္သိစိတ္တို႔ကို ထိမ္းျမားမႈျဖင့္ သင္ၾကားေပးထားသည္။ ထိမ္းျမားၿပီးေနာက္ ဇနီးေမာင္ႏွံအၾကား သက္ဆိုင္ရာ တာဝန္မ်ားကို သတ္မွတ္ေပးထားသည္။ မိန္းမႏွင့္ ေယာက်္ားသည္ ပံုသ႑ာန္မတူသည့္ လူႏွစ္မ်ဳိးျဖစ္သည္။ ေယာက်္ားႏွင့္ မိန္းမကို တာဝန္အတူတူေပး၍ တန္းတူေစခိုင္းျခင္းမွာ မတရားျခင္းသာ ျဖစ္၏။ အစၥလာမ္တြင္ မိန္းမသားကို မိန္းမသားႏွင့္ သင့္ေတာ္သည့္ တာဝန္၊ ေယာက်္ားသားကို ေယာက်္ားသားႏွင့္ လိုက္ဖက္သည့္ တာဝန္မ်ားကို ခြဲေပးထားသည္။ အက်င့္စာရိတၱေကာင္းျခင္းႏွင့္ ဆိုးျခင္းတို႔သည္ လိင္ကိစၥကို မွန္ကန္စြာ အသံုးခ်ျခင္းႏွင့္ အသံုးမခ်ျခင္းတို႔အေပၚတြလည္း မ်ားစြာ မူတည္ပါသည္။ အစၥလာမ္တြင္ ဆဲဆိုျခင္းကို တားထားသည္။ အဆဲျဖင့္ စကားမဆိုရ။ ဆဲျခင္းသည္ မယဥ္ေက်းျခင္း၊ အက်င့္စာရိတၱမေကာင္းျခင္း၏ အမွတ္အသားျဖစ္သည္။ ဘာသာတစ္ခု၏ ဘာသာဝင္မ်ားသည္ ေနာက္ဘာသာတစ္ခုကို မဆဲရ။ တျခားသူ၏ မိဘကို မဆဲရဟူသည့္ ပညတ္ကို ျပဌာန္းထားသည္။ ဆဲဆိုျခင္းသည္ ယဥ္ေက်းသည့္အသုိင္းအဝိုင္း၏ လုပ္ရပ္မဟုတ္ပါ။
ပဥၥမက႑မွာ လူမႈေရးက႑ျဖစ္သည္။ လူမႈေရးဟူသည္မွာ ယဥ္ေက်းျပဴငွာေသာ လူ႔အသုိင္းအဝိုင္းတစ္ခုျဖစ္ရန္ အဓိက သင္ၾကားမႈျဖစ္သည္။ အထက္က႑ေလးခုလံုးသည္ ဤလူမႈေရးကို အေျခခံထားသည္။ လူသည္ လူမႈေရးနားလည္ရမည္။ လူမႈေရးအတြက္ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းမ်ား ရွိရမည္။ ကမာၻႀကီး စည္းကားေနျခင္း၏ အဓိကပင္မမွာ လူျဖစ္သည္။ က်န္အရာဝတၳဳမ်ား၊ စက္ကိရိယာမ်ား၊ ေန၊ လ၊ ၾကယ္၊ တိရိစာၦန္၊ သစ္ပင္မ်ားသည္ လူအတြက္ ဆင္ယင္ေပးထားျခင္းျဖစ္၏။ လူသည္ ေနာက္လူတစ္ေယာက္ႏွင့္ ေျပာဆိုဆက္ဆံသည္။ လူက လူျဖင့္ ေပ်ာ္ရႊင္မႈရမွာသာ လူတစ္ဦးတိုင္း၏ ဘဝသည္လည္း သာယာေနမည္ျဖစ္၏။ စီးပြားေရးႏွင့္ အေပးအယူက႑တို႔သည္ ပစၥည္းဥစၥာႏွင့္ သက္ဆိုင္ၿပီး လူမႈေရးသည္ လူ႔စိတ္ႏွလံုးႏွင့္ သက္ဆိုင္သည္။ ပိုက္ဆံခ်မ္းသာျခင္းထက္ စိတ္ခ်မ္းသာဖို႔က ပိုအေရးႀကီးသည္။ စိတ္ခ်မ္းသာမွ ကိုယ္ခႏၶာက်န္းမာမည္။ စိတ္ပ်ဳိ ကိုယ္ႏု၊ စိတ္ေထာင္း ကိုယ္ေက်ဟူသည့္ စကားရပ္တြင္ ခႏၶာကိုယ္၏ က်န္းမာေရးကို စိတ္ေပၚတြင္ မူတည္ထားသည္။ လူ႔ေလာကသည္ လူမ်ားျဖင့္သာတည္ေဆာက္ထားျခင္းျဖစ္ေသာေၾကာင့္ လူတိုင္းသည္ ေနာက္တစ္ဦးကို စိတ္ခ်မ္းသာေစရမည္။ လူႏွင့္ လူေတြ႕ဆံုရာတြင္ သက္ဆိုင္ရာ လူမႈေရးရွိရမည္။ အစၥလာမ္တြင္ ျပဌာန္းထားသည့္ လူမႈဆက္ဆံေရးစနစ္သည္ စံျပထားႏိုင္သည့္ စံႏႈန္းျပည့္ လူမႈဆက္ဆံေရးစနစ္ျဖစ္သည္။ အစၥလာမ္တြင္ စိတ္ထားပိုင္းကို အထူးဦးစားေပးသည္။ ရုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာကို ဦးစားမေပးပါ။ ထို႔ျပင္ မိမိစိတ္ခ်မ္းသာေရးထက္ သူတစ္ပါး စိတ္ခ်မ္းသာေရးကို ပိုၿပီး ဦးစားေပးသည္။ က်င္ငယ္စြန္႔ျခင္းဆိုင္ရာ ပညတ္ခ်က္မ်ားတြင္ လူသြားလမ္း၊ လူအမ်ား အရိပ္နားခိုရာေနရာမ်ားတြင္ က်င္ငယ္မစြန္႔ရဟု တားထားသည္။ ယင္းပညတ္ခ်က္ ေလ့လာၾကည့္လွ်င္ ဆီးအလြန္သြားခ်င္ေနသူသည္ ရရာေနရာတြင္ က်င္ငယ္စြန္႔လိုက္ရလွ်င္ သူ႔အဖို႔ အေတာ္ကို ေနသာ ထိုင္သာ ရွိသြားမည္။ သုိ႔ေသာ္ အစၥလာမ္က တစ္ဦးတည္း စိတ္ခ်မ္းသာေရးကို ဦးစားမေပးပါ။ ရရာေနရာတြင္ က်င္ငယ္စြန္႔လိုက္သည္။ သူစြန္႔လိုက္သည့္ေနရာက အရိပ္ရအပင္ျဖစ္မည္ သို႔မဟုတ္ လူတို႔ ေခတၱခဏ နားေနရာ ေနရာျဖစ္မည္ဆိုလွ်င္ ေနာက္ေရာက္လာသူသည္ ပထမလူ၏ က်င္ငယ္အနံ႔ေၾကာင့္ စိတ္ဒုကၡေရာက္ရမည္မွာ အမွန္ပင္ျဖစ္သည္။ အစၥလာမ္သည္ ထိုသုိ႔ေသာ အေျခအေနမ်ဳိးကို လံုးဝမလိုလားေပ။ အစၥလာမ့္ျပဌာန္းခ်က္တစ္ခုမွာ မိမိ၏ အိမ္မွ ကေလးငယ္ကို အစားတစ္ခုခုေကၽြးလိုက္လွ်င္ လမ္းေပၚထြက္မစားေစရန္ တားရမည္ဟုျဖစ္သည္။ ယင္းျပဌာန္းခ်က္၏ အဓိက လိုလားခ်က္မွာ ကေလးတစ္ေယာက္ စားေနသည္ကို ျမင္ၿပီး ေနာက္ကေလးတစ္ေယာက္ကလည္း စားခ်င္စိတ္ျဖစ္မည္။ သူစားလိုလွ်င္ မိဘပူဆာတတ္သည့္ကေလးျဖစ္ပါက မိဘကို ဝယ္ေကၽြးခိုင္းမည္။ မိဘက ေလာေလာဆယ္ မေကၽြးႏိုင္လွ်င္ ကေလး၏ စိတ္တြင္းဝယ္ စားလိုစိတ္ျဖစ္ပါလွ်က္ မစားရျခင္းေၾကာင့္ မခံခ်ိမခံသာ ျဖစ္ေနမည္။ မိဘျဖစ္သူမွာလည္း ငါ့ကေလးကို မဝယ္ေကၽြးႏိုင္ရေကာင္းလားဟု စိတ္ခံစားရမည္။ ဤသည္မွာ ကေလးတစ္ဦး လမ္းေပၚမုန္႔ထြက္စားျခင္းေၾကာင့္ အျခားသူမ်ားတြင္ ခံစားရသည့္ စိတ္ခံစားခ်က္ျဖစ္သည္။ အစၥလာမ္က ဤသို႔ေနာက္တစ္ေယာက္ စိတ္ခံစားရျခင္းကို မလိုလားေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ ပင္မလုပ္ရပ္ျဖစ္သည့္ လမ္းေပၚမုန္႔ထြက္စားျခင္းကို တားခိုင္းထားသည္။ မိဘကို ပူဆာတတ္သူမဟုတ္ဘဲ လုစားတတ္သူျဖစ္လွ်င္ အေျခအေနက ဒီ့ထက္ပို၍ ရွဳပ္ေထြးမည္မွာ အမွန္ပင္ျဖစ္သည္။ လုစားတာကို မေပးျခင္းေၾကာင့္ ကေလးခ်င္း ရန္ျဖစ္မည္။ ကေလးမ်ားရန္ျဖစ္လွ်င္ လူႀကီးမ်ားက ေနာက္ဆက္တြဲပါလာမည္မွာ မလြဲေပ။ လူႀကီးမ်ားပါလာလွ်င္ ရိုက္ပြဲ၊ သတ္ပြဲမ်ားမျဖစ္ေအာင္ ပတ္ဝန္းက်င္က ဆုေတာင္းေနရသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ပင္မလုပ္ရပ္ကို အစၥလာမ္က တားထားျခင္းျဖစ္သည္။ အိမ္နီးခ်င္းဆိုင္ရာ တာဝန္တြင္ ဟင္းခ်က္လွ်င္ ဟင္းရနံ႔ သင္းပ်ံ႕ေနေအာင္ မခ်က္ႏွင့္။ ဟင္းရန႔ံသင္းပ်ံ႕ခဲ့ပါက ေရအနည္းငယ္ပိုထည့္၍ အိမ္နီးခ်င္းမ်ားကိုပါ ေဝငွရန္ တိုက္တြန္းထားသည္။ အစၥလာမ့္လူမႈေရးစနစ္တြင္ လူတစ္ဦးႏွင့္ တစ္ဦးေတြ႕ဆံုခ်ိန္ မဂၤလာရွိေသာ ႏႈတ္ဆက္စကားဆိုရန္ တာဝန္ေပးထားသည္။ အစၥလာမုအလုိင္းကြမ္း ဝရဟ္မသုလႅာဟ္ ဟုဆိုလွ်က္ တစ္ဖက္သားအတြက္ ေတာင္းဆုျပဳေပးရမည္။ အစၥလာမ့္ႏႈတ္ဆက္စကားသည္ ေရွ႕ကလူအတြက္ အက်ဳိးရွိေစသည့္ ဆုေတာင္းတစ္ခုပင္ ျဖစ္သည္။ ႏႈတ္ဆက္စကားဆိုရာတြင္ အရင္ဆိုသူက ကုသိုလ္ပိုရမည္ဟု ျပဌာန္းထားသည္။ အႀကီးက အငယ္ကို၊ အုပ္ခ်ဳပ္သူက အုပ္ခ်ဳပ္ခံကို၊ သမၼတက ျပည္သူျပည္သားမ်ားကို ႏႈတ္ခြန္းဆက္သႏိုင္သည္။ ဤသည္မွာလည္း အစၥလာမ့္လူမႈေရးစနစ္တြင္ပါဝင္သည့္ ယဥ္ေက်းမႈစနစ္တစ္ရပ္ျဖစ္၏။ အသံက်ယ္က်ယ္စကားေျပာျခင္းကို အစၥလာမ္က မႏွစ္သက္။ လိုအပ္လွ်င္ လိုအပ္သေလာက္ က်ယ္ခြင့္ရွိၿပီး မလိုအပ္ပါက ညင္သာစြာ စကားဆိုရမည္။ အစၥလာမ္တြင္ တစ္ဦးစကားကို ေနာက္တစ္ဦးက ေခ်ာင္းေျမာင္း နားမေထာင္ရန္၊ လွ်ဳိ႕ဝွက္စကားမ်ားကို မေဖာ္ထုတ္ရန္၊ တစ္ဦး၏ ခ်ဳိ႕ယြင္းခ်က္ကို ေနာက္တစ္ဦးက ဖံုးေပးရန္၊ လူတစ္ဦးဦးႏွင့္ပတ္သက္၍ ေမးျမန္းလာလွ်င္ ေကာင္းရာေကာင္းေၾကာင္းကိုသာ ေျပာဆိုေပးရန္ အထူးမိန္႔ထားသည္။ လူမႈေရးတြင္ အိမ္ေထာင္က႑လည္း ပါဝင္သည္ျဖစ္ရာ ထိမ္းျမားမႈပိုင္းတြင္ လူတစ္ဦး စကားကမ္းလွမ္းထားသည္ကို ေနာက္တစ္ဦးက ၾကားျဖတ္ကမ္းလွမ္းျခင္းမျပဳရ။ လူတစ္ဦးက တစ္ဦးတစ္ေယာက္ႏွင့္ ထိမ္းျမားရန္ ရည္ရြယ္ေနသည္ကို အျခားတစ္ေယာက္ျဖင့္ စြဲေဆာင္ျခင္း မျပဳရ။ ထိမ္းျမားမႈပ်က္ျပားေစရန္ ျပစ္ခ်က္ေဖာ္ထုတ္ျခင္း မျပဳရ။ လင္ရွိမယားႏွင့္ မယားရွိလင္တို႔ကို လက္ထပ္ရန္အတြက္ ၎တို႔ကြာရွင္းသြားရန္ ေသြးထိုးလွံဳေဆာ္ျခင္း မျပဳရဟု သတ္မွတ္ျပဌာန္းထားသည္။ မယားရွိလင္ကို လက္ထပ္ၿပီး မယားႀကီးႏွင့္ ကြဲရန္ အမ်ဳိးမ်ဳိးေသြးထိုးေနသည္မ်ား၊ သူမ်ားမယားကို ၾကာခိုရန္အတြက္ လင္ႏွင့္ ျပႆနာတတ္ရန္ ရန္တိုက္ေပးျခင္းမ်ားသည္ ယေန႔လူ႔ပတ္ဝန္းက်င္တြင္ ေဆးမရွိသည့္ ကူးစက္ေရာဂါျဖစ္ေနသည္။ ယင္း၏ ေဆးနည္းသည္ အစၥလာမ္တြင္ ရွိပါသည္။ ယင္းေဆးနည္းကို လူတိုင္း ေသာက္သံုးႏိုင္ပါသည္။
အခ်ဳပ္ဆိုရေသာ္ သာယာေျဖာင့္ျဖဴးကာ လူပီသသည့္ လူ႔ဘဝတစ္ခုတည္ေဆာက္ရန္အတြက္ လိုအပ္ေသာ အေျခခံစည္းမ်ဥ္းမ်ား၊ နည္းစနစ္မ်ားကို အစၥလာမ္တြင္ ျပဌာန္းေပးထားသည္။ လူတိုင္း လူတိုင္းသည္ အစၥလာမ့္၏ အရသာအစစ္အမွန္ကို ျမည္းစမ္းႏိုင္ရန္ အစၥလာမ့္ရသကို တတ္သိပညာေလးမ်ားစုစည္းကာ ေဖာ္ျပေပးလိုက္ပါသည္။ အစၥလာမ္ဟူသည္ ေနရာတစ္ခု၊ လူတစ္စုအတြက္ပဲ သီးသန္႔ခ်ေပးထားသည့္ ဘာသာတစ္ခုမဟုတ္ပါ။ လူသားမွန္လွ်င္ အားလံုးက်င့္ႏိုင္သည့္ စိတ္ခ်မ္းေျမ့ေရး လမ္းစဥ္၊ သာယာသည့္ လူပတ္ဝန္းက်င္တစ္ခု တည္ေဆာက္ႏိုင္သည့္ လူေနမႈစနစ္တစ္ခုျဖစ္ပါသည္။ လူသားအားလံုး အစၥလာမ့္၏ နည္းစနစ္ႏွင့္ အစၥလာမ္ အစစ္အမွန္ကို သိျမင္ေစရန္ ရည္ရြယ္ရင္း အစၥလာမ္၏ သတ္မွတ္ခ်က္မ်ားကို အက်ဥ္းခ်ဳံေဖာ္ျပ၍ ဤေဆာင္းပါးကို နိဂံုးခ်ဳပ္အပ္ပါသည္။
Credit; အလ္မုဖီးဒ္
မုဟရ္ရမုလ္ဟရာမ္၊ ၁၉၊ ဟစ္ဂ်္ရီ ၁၄၃၈
21. 10. 2016 (ေသာၾကာေန႔)
Labels:
Islam,
Mufeed Baath
Monday, November 30, 2015
အစၥလာမ္လအမည္မ်ားႏွင့္ အလိုသေဘာမ်ား
မိမိတို႔၏ မိတ္ေဆြမ်ားကို ဤလင့္မွ ရွဲေပးႏိုင္ပါသည္။
အရဗ္တို႔သည္ စစ္ေရးပရိယာယ္တြင္ သူမတူေအာင္ ထူးျခားသူမ်ားပီပီ စစ္တိုက္ျခင္းကိုလည္း ခံုမင္ႏွစ္သက္ၾကသည္။ ထို႔အတူ ေနာက္ထပ္ထူးျခားခ်က္တစ္ခုမွာ အရဗီလမ်ားတြင္ လံုးဝစစ္တိုက္ခြင့္မရွိသည့္လမ်ားလည္း သတ္မွတ္ထားေပသည္။ ထိုသုိ႔ေသာလတြင္ ၎အရဗ္တို႔ အဘယ္မွ်ေရွာင္ၾကဥ္သနည္းဆိုေသာ္ ဖခင္အား သတ္ထားသူကို မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ေတြ႕လွ်င္လည္း ပံုမွန္အတိုင္းပင္ ဆက္ဆံေပသည္။ စစ္တိုက္ခြင့္မရွိသည့္လတို႔သည္ ေလးလရွိၿပီး သံုးလမွာဆက္တိုက္လာ၍ ေနာက္တစ္လမွာ သီးျခားျဖစ္ေပသည္။ တမန္ေတာ္ျမတ္ဆြလႅလႅားဟုအလိုင္းဟိဝစလႅမ္ထံသို႔ အစၥလာမ့္အမိန္႔ဥပေဒမ်ား မက်ေရာက္မီအထိ အရဗ္တို႔သည္ မိမိတို႔ဓေလ့အတုိင္းပင္ ခုႏွစ္မ်ား လမ်ားကို သတ္မွတ္သံုးစြဲၾကေပသည္။
တမန္ေတာ္ျမတ္ ဆြလႅလႅားဟုအလိုင္းဟိဝစလႅမ္ထံသို႔ ရွရီအသ္က်ၿပီးေနာက္တြင္ ဤသို႔ လမ်ားတိုးျခင္းႏွင့္ ဟဂ်္ကို အစဥ္ေျပသည့္လ၌ ျပဳျခင္းတို႔ကို တားျမစ္လိုက္ေပသည္။ ထိုသို႔ျပဳျခင္းတို႔သည္ အစၥလာမ္ႏွင့္ကိုက္ညီမႈ မရွိေတာ့ေပ။ တစ္ႏွစ္တြင္ ဆယ့္ႏွစ္လသာရွိၿပီး ဟဂ်္ကိုလည္း သီးသန္႔ဇိလ္ဟဂ်္လ၌သာ ျပဳခြင့္ရွိမည္၊ ဟဂ်္၏လသည္ ဇိလ္ဟဂ်္လ ကာလသာ ျဖစ္သည္ဟု အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္က ဝဟီျဖင့္ သတ္မွတ္ျပဌာန္းေပးလိုက္သည္။ ယခင္က ထူးျမတ္သည္ဟု သတ္မွတ္ထားသည့္ ေလးလကိုမူ ထိုအတိုင္းပင္ထားရွိၿပီး စစ္တိုက္ျခင္းသည္လည္း ထိုကာလမ်ား၌ ဟရာမ္ျဖစ္ေပသည္။ ၎ေလးလကို အရဗီဘာသာျဖင့္ အရွ္ဟိုေရဟိုရြမ္ ျမင့္ျမတ္သည့္လမ်ားဟု ေခၚဆိုသည္။ အစၥလာမ္၏ ခုႏွစ္ကို ဟီဂ်ရီျဖင့္ သတ္မွတ္လိုက္ေပသည္။ ယခင္က အရဗ္တို႔သည္ မကၠဟ္ၿမိဳ႕သို႔ ဆင္တပ္ခ်ီတက္လာသည့္ႏွစ္ကို အစြဲျပဳ၍ ဆင္ႏွစ္ကို သံုးစြဲၾကေပသည္။ နဗူဝသ္စတင္သည့္ ကာလကို အစြဲျပဳ၍ နဗဝီခုႏွစ္ကိုလည္း မုစ္လင္တို႔ သံုးစြဲခဲ့ၾကသည္။ ဟစ္ဂ်ရသ္ျပဳျပီးေနာက္တြင္ ဟစ္ဂ်ရီကို သတ္မွတ္သံုးစြဲေပသည္။
အစၥလာမ္၏ တခ်ဳိ႕ေသာက်င့္စဥ္တို႔၏ ရက္စြဲသတ္မွတ္မႈမ်ားသည္ လႏွစ္ကိုအေျခခံမွသာ မွန္ကန္မည္ဟု ျပဌာန္းထားသည္မ်ား ရွိ၏။ ဥပမာ ဇကားသ္ေပးေဆာင္ရာတြင္ တစ္ႏွစ္ပတ္လည္၏ သတ္မွတ္မႈကို လႏွစ္ကိုအေျခခံ၍ ျပဳလုပ္ရေပမည္။ ထို႔အတူ ရမဇာန္လသတ္မွတ္မႈ၊ ဟဂ်္ကာလသတ္မွတ္မႈ၊ အီဒြလ္အႆြ္ဟာသတ္မွတ္မႈတို႔သည္ လႏွစ္ကိုသာအေျခခံထားေပသည္။ ဤသို႔လႏွစ္ကို အေျခခံျဖင့္ တမန္ေတာ္ျမတ္၏ စြႏၷသ္၊ စြဟာဗာမ်ား၊ သာေဗအီးန္တို႔၏ လမ္းစဥ္ကို လိုက္နာရာေရာက္ေပသည္။ အရဗီလႏွစ္ကို သတ္မွတ္ရာတြင္ လတစ္လစီတြင္ ရက္မည္မွ်ပါရွိမည္ဟု ပံုေသတြက္၍ သတ္မွတ္ျခင္းမရွိေပ။ ေနထိုင္ရာေဒသ၏ လ အဝင္အထြက္ကို ၾကည့္႐ႈၿပီး လတစ္လ၏ အစျပဳရာရက္ကို သတ္မွတ္ေပသည္။ ဆယ့္ႏွစ္လလံုးအတြက္ လစဥ္ လၾကည့္ရေပသည္။အရဗီလႏွစ္တြင္ အမ်ားဆံုးရက္မွာ ၃ဝအထိျဖစ္ျပီး ၂၉ရက္ ျဖစ္သည္လည္း ရွိေပသည္။
အရဗီလမ်ားကို အမည္မွည့္ေခၚရာတြင္လည္း အေၾကာင္းခံမ်ား တစ္ခုစီရွိေပသည္။ ထူးျခားမႈမွာ နတ္ဘုရားမ်ား၊ လူပုဂၢဳိလ္မ်ားကို အေျခခံ၍ အမည္မွည့္ျခင္း မဟုတ္ေပ။ လုပ္ရပ္၊ ရာသီဥတုႏွင့္ ထူးျမတ္မႈတို႔ကို အေျခခံကာ အမည္မွည့္ေခၚထားျခင္းျဖစ္ေပသည္။ လတစ္လခ်င္းစီတြင္ရွိေသာ အေၾကာင္းခံမ်ားကို ေရးသားေဖာ္ျပပါမည္။ မုစ္လင္မ္တိုင္း အစၥလာမ္၏ ဆယ့္ႏွစ္လကို အလြတ္ရထားသင့္ေပသည္။ ထိုသုိ႔ ရထားသင့္သည့္ အေၾကာင္းခံ တစ္ခုမွာ အစၥလာမ္ဘာသာေရးတြင္သံုးစြဲသည့္ လမ်ားျဖစ္သည္။ က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္က်ေရာက္သည့္ အခ်ိန္ကာလကို ေရတြက္သတ္မွတ္ရာတြင္ သံုးစြဲထားသည့္ လမ်ား ျဖစ္သည္။ ေနာက္တစ္ခုမွာ တမန္ေတာ္ျမတ္ ဆြလႅလႅားဟုအလုိင္းဟိဝစလႅမ္မွစ၍ ေခတ္အဆက္ဆက္ပညာရွင္ႀကီးမ်ား သူမြန္သူျမတ္မ်ား သံုးစြဲသည့္ လမ်ားလည္း ျဖစ္ေပသည္။ အစၥလာမ္၏ က်င့္ေဆာက္တည္မႈမ်ား၊ အစၥလာမ့္၏သမိုင္းျဖစ္ရပ္မ်ားႏွင့္ အထူးဆက္စပ္မႈရွိသည့္ အရဗီဆယ္ႏွစ္လကို မုစ္လင္မ္တိုင္း အလြတ္က်က္မွတ္ၾကမည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ပါသည္။ ကေလးသူငယ္မ်ားႏွင့္ တျခားမိတ္ေဆြမ်ားကိုလည္း ျပန္သင္ေပးပါက ကုသိုလ္ႏွစ္ဆပင္ ရေပဦးမည္။
အရဗီဆယ့္ႏွစ္လမွာ ... (၁) မုဟရ္ရမ္၊ (၂) ဆြဖရ္၊ (၃) ရဗီအုလ္ေအာက္ဝလ္၊ (၄) ရဗီအုစ္စာနီ၊ (၅) ဂ်ဳမာဒလ္အူလာ၊ (၆) ဂ်ဳမာဒလ္အုခ္ခရာ၊ (၇) ရဂ်ဗ္၊ (၈) ရွအ္ဗာန္၊ (၉) ရမႆြာန္၊ (၁ဝ) ေရွာက္ဝါလ္၊ (၁၁) ဇီကအ္ဒဟ္၊ (၁၂) ဇိလ္ဟိဂ်္ဂ်ဟ္ ... တို႔ျဖစ္သည္။ ဤသည္တို႔မွာ လအမည္မ်ားျဖစ္ၿပီး ၎တို႔ကို ဂုဏ္ပုဒ္မ်ားျဖင့္ တြဲစပ္၍ ေျပာဆိုေလ့ရွိေပသည္။ အရဗီအသံထြက္ အတိအက်ႏွင့္ အရဗီစာလံုးေပါင္းပံုကိုပါ သိရွိႏိုင္ရန္ ပံုႏွင့္တကြ ေဖာ္ျပေပးထားပါသည္။
(၁)။ မုဟရ္ရမြလ္ဟရာမ္
အစၥလာမ့္တစ္ႏွစ္တာကာလ၏ ပထမဦးဆံုးလ ျဖစ္သည္။ တစ္နည္း ႏွစ္ဆန္းလ ျဖစ္၏။ မုဟရ္ရမ္၏ အဓိပၸါယ္မွာ က်က္သေရမဂၤလာႏွင့္ ျပည့္စံုျခင္း၊ ျမင့္ျမတ္ျခင္းဟု ျဖစ္ေပသည္။ ဤလအမည္တြင္ပါဝင္ေသာ ဟရာမ္ဟူသည့္စကားလံုးသည္ အမ်ားသူငွာသိေသာ တားျမစ္သည့္ ဟရာမ္၏ အဓိပၸါယ္မဟုတ္ေပ။ ဤဟရာမ္သည္ ဂုဏ္ေပးေလးစားျခင္းဟူသည့္ အဓိပၸါယ္ရေပသည္။ ႏွစ္ခုေပါင္း၍ ျမင္သာေအာင္ ျပန္ဆိုရေသာ္ က်က္သေရမဂၤလာအေပါင္းႏွင့္ ျပည့္စံု၍ ဂုဏ္ေပးေလးစားရမည့္လဟု ျဖစ္ေပသည္။ ဟရာမ္ပါသည္ႏွင့္ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္း၊ ထိမ္းျမားမဂၤလာျပဳျခင္းစသည္တို႔ကုိ ဤလတြင္ မလုပ္ပိုင္ဟု မွတ္ယူၾကသည္။ ဤသည္မွာ အစၥလာမ္တြင္မရွိသည့္ မွတ္ယူျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ ဤလတြင္ တျခားေသာလမ်ားကဲ့သို႔ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္း၊ ထိမ္းျမားျခင္းမ်ား ျပဳပိုင္ေပသည္။ သို႔သာမက အစၥလာမ့္၏ လမ်ားတြင္ ထိမ္းျမားျခင္းမျပဳပိုင္သည့္လဟူ၍ မရွိေပ။ ထို႔အတူ မေကာင္းျခင္းမ်ား ေဆာင္ယူသည့္လ၊ နမိတ္မေကာင္းသည့္လဟူ၍လည္း လံုးဝမရွိေပ။ ထို႔အတူ ဝမ္းနည္းေၾကကြဲေနရမည့္လဟူ၍လည္း လံုးဝမရွိပါ။ ဤသည္ကို မုစ္လင္မ္တုိ႔ ေကာင္းစြာမွတ္သားထားရပါမည္။ မုဟရ္ရမ္လသည္ အရွ္ဟိုေရဟိုရြမ္ ျမင့္ျမတ္သည့္လ ေလးလအနက္မွ တစ္ႏွစ္တာအရတြက္လွ်င္ ပထမဦးဆံုးက်ေရာက္ေသာလျဖစ္သလို အရွ္ဟိုေရဟိုရြမ္အရ ေရတြက္လွ်င္ စတုတၳေျမာက္က်ေရာက္ေသာလဟူ၍လည္း မွတ္ယူႏိုင္ေပသည္။
(၂)။ ဆြဖရြလ္မုဇြဖ္ဖရ္
ဆြဖရ္သည္ အစၥလာမ့္ႏွစ္၏ ဒုတိယေျမာက္လျဖစ္ေပသည္။ ၎၏ဆုိလုိရင္းကို ေဖာ္ျပရေသာ္ .... ဆြဖရ္သည္ သုညကို ေခၚဆိုသည္။ ဘာမွ်မရွိျခင္းဟူသည့္ သေဘာျဖစ္သည္။ ဤသို႔ မုဟရ္ရမ္ၿပီးေနာက္ ေရာက္ရွိေသာလကို သုညသေဘာသက္ေရာက္သည့္ ဆြဖရ္ဟု မွည့္ေခၚရျခင္းမွာ ၎လတြင္ အရဗ္တုိ႔သည္ ေလးလတိုင္တိုင္ရပ္နားထားေသာ စစ္တိုက္သည့္အမႈကိုျပဳရန္ အိမ္မ်ားမွ ထြက္ခြာၾကေပသည္။ အိမ္မ်ားတြင္ လူမရွိျခင္းကို အမွီျပဳ၍ ဆြဖရ္ဟု မွည့္ေခၚျခင္းျဖစ္ေပသည္။ ဆြဖရ္ႏွင့္အတူ မုဇြဖ္ဖရ္ဟူသည့္ ဂုဏ္ပုဒ္ကို တြဲစပ္ေခၚၾကသည္။ မုဇြဖ္ဖရ္၏ အဓိပၸါယ္မွာ ေအာင္ျမင္ျခင္း၊ ရည္ရြယ္ခ်က္ျပည့္ဝျခင္းဟု ျဖစ္ေပသည္။ အစၥလာမ္မထြန္းကားမီကာလက ဆြဖရ္လကို နမိတ္မေကာင္းသည့္လဟု မွတ္ယူထားၾကသည္။ ယေန႔အထိလည္း ဤအစြဲမ်ားရွိေနၾက၏။ ဆြဖရ္လတြင္ မေကာင္းျခင္းေပါင္းစံုကို ေကာင္းကင္မွ ခ်သည္ဟု မွတ္ထားၾကသည္။ မေကာင္းျခင္းမ်ားက်ေသာေၾကာင့္ ထိုလ၌ အိမ္ေထာင္ျပဳလွ်င္ ကြဲတတ္သည္။ ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ရာမ်ား မျပဳရ၊ မဂၤလာေဆာင္လွ်င္ အခန္းမအပ္ရဟု အဓိပၸါယ္မဲ့အစြဲမ်ား ထားၾကေပသည္။ ထိုအစြဲမ်ားႏွင့္ မေကာင္းသည့္ ယူဆခ်က္အားလံုးသည္ အစၥလာမ္တြင္မရွိသလို မုစ္လင္မ္အဖို႔ ထိုသို႔ ေပါက္ကရအေတြးအေခၚမ်ား၊ နမိတ္မေကာင္းသည့္ မွတ္ယူမႈမ်ား လံုးဝမျပဳလုပ္ရေပ။ အမိုက္ေခတ္က ထိုသို႔မေကာင္းျခင္းမ်ားက်သည္ဟူသည့္ အစြဲကို ေျပာင္းရန္အတြက္ ေအာင္ျမင္ျခင္း၊ ျပည့္ဝျခင္းဟု လွပေကာင္းမြန္ေသာ အဓိပၸါယ္ရသည့္ မုဇြဖ္ဖရ္ စာလံုးျဖင့္ တြဲစပ္ေျပာင္းလဲကာ ေခၚေဝၚျခင္း ျဖစ္ေပသည္။
(၃)။ ရဗီအြလ္ေအာက္ဝလ္
အစၥလာမ့္ႏွစ္၏ တတိယေျမာက္လ ျဖစ္သည္။ ရဗီအ္၏ အဓိပၸါယ္မွာ စိမ္းလန္းျခင္း၊ စိုေျပျခင္း၊ လန္းဆန္းေနျခင္းျဖစ္၏။ ေအာက္ဝလ္သည္ ပထမအႀကိမ္ေျမာက္ကို ဆိုလိုသည္။ စိမ္းစိုလန္းဆန္းေနသည့္ ပထမလဟု ျဖစ္ေပသည္။ ေဆာင္းဦးစ၏ ပထမအစျပဳရာကာလတြင္ က်ေရာက္ေသာေၾကာင့္ ရဗီအြလ္ေအာက္ဝလ္အမည္ျဖင့္ ေက်ာ္ၾကားရျခင္းျဖစ္သည္။
(၄)။ ရဗီအြတ္စာနီ
အစၥလာမ့္ႏွစ္၏ စတုတၳေျမာက္လျဖစ္သည္။ ရဗီအြလ္အာခရ္ဟု အသံုးမ်ားၾကသည္။ ဒုတိယကို အာခိရ္ဟုသံုးေသာ္လည္း ဤလတြင္ အာခရ္ ဇဗရ္ျဖင့္သံုးျခင္းမွာ ၎၏ထူးျခားခ်က္တစ္ခု ျဖစ္ေပသည္။ စာနီႏွင့္ အာခိရ္ ႏွစ္ခုလံုး၏ အဓိပၸါယ္မွာ ဒုတိယဟူ၍ျဖစ္သည္။ စိမ္းလန္းစိုေျပေသာ ဒုတိယလဟူ၍ ျဖစ္ပါသည္။ ဤသည္မွာ အရဗ္တို႔သတ္မွတ္မႈ၏ အဓိပၸါယ္ျဖစ္သည္။ အစၥလာမ့္သမိုင္းအရ ပထမရဗီအ္ၿပီးေနာက္ ဒုတိယက်ေရာက္ေသာလကိုလည္း ရဗီအ္ဟု ထားရျခင္းမွာ တမန္ေတာ္ျမတ္ ဆြလႅလႅားဟုအလိုင္းဟိဝစလႅမ္ထံသို႔ ပထမဦးဆံုးအႀကိမ္ ဝဟီက်ျခင္းသည္ ရဗီအြလ္ေအာက္ဝလ္လတြင္ ျဖစ္ခဲ့သည္။ စူရာအိက္ရာအ္၏ အစပထမအာယသ္တို႔ က်ေရာက္ခဲ့သည္။ ထိုစဥ္က ဝဟီ၏ အရွိန္အဝါ၊ ဝဟီ၏ေလးလံမႈကို စတင္ေတြ႕ႀကံဳခံစားရျခင္းတို႔ေၾကာင့္ တမန္ေတာ္ျမတ္၏ စိတ္တြင္းဝယ္ အနည္းငယ္ထိတ္လန္႔မႈျဖစ္ေပၚခဲ့ေပသည္။ ပထမဦးဆံုးအႀကိမ္ ဝဟီက်ေရာက္ၿပီးေနာက္ အခ်ိန္အနည္းငယ္အထိ ဝဟီက်ေရာက္ျခင္းမရွိေတာ့ေပ။ တမန္ေတာ္ျမတ္၏ စိတ္ခံစားခ်က္ တည္ၿငိမ္သည္အထိ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္က ဝဟီခ်ေပးျခင္းကို ရပ္တန္႔ထားေပသည္။ တမန္ေတာ္ျမတ္ ဆြလႅလႅားဟုအလိုင္းဟိဝစလႅမ္အေနျဖင့္ နဗူဝသ္၏ တာဝန္မ်ား၊ အေရးႀကီးမႈမ်ားကုိ ထမ္းေဆာင္ရန္ႏွင့္ ဝဟီအတြက္ စိတ္တည္ၿငိမ္မႈျဖစ္သြားသည့္အခါ ဒုတိယအႀကိမ္ ဝဟီက်ေရာက္ခဲ့သည္။ စူရာကလမ္၏ အစပထမအာယသ္တို႔က်ေရာက္ခဲ့သည္။ သဗ္လီးဂ္ျပဳရန္ အမိန္႔က်ခဲ့သည္။ ထိုသို႔ ဝဟီက်ေရာက္ျခင္းသည္ ဒုတိယအႀကိမ္ျပန္လည္ ဖူးပြင့္ေရာက္ရွိလာျခင္းကို အေၾကာင္းျပဳ၍ ရဗီအြလ္အာခရ္ ဒုတိယအႀကိမ္ ဝဟီ၏ စိမ္းလန္းဖူးပြင့္သည့္လဟု သတ္မွတ္လိုက္ျခင္း ျဖစ္ေပသည္။
(၅)။ ဂ်ဳမာဒလ္အူလာ
အစၥလာမ့္ႏွစ္၏ ပဥၥမေျမာက္ (ငါးလေျမာက္) လျဖစ္ေပသည္။ ဂ်ဳမာဒ္၏ အဘိဓာန္အဓိပၸါယ္မွာ ရပ္ျခင္း၊ ခဲျခင္းဟု ျဖစ္ေပသည္။ သမိုင္းပညာရွင္တို႔က ဤလတြင္ ေရခဲေလာက္ေအာင္ အေအးဓာတ္ျပင္းထန္မႈျဖစ္ေပၚျခင္းေၾကာင့္ အရဗ္တို႔က ပထမေအးခဲသည့္လဟု အဓိပၸါယ္ရသည့္ ဂ်ဳမာဒလ္အူလာအမည္ကို မွည့္ေခၚျခင္းျဖစ္မည္ဟု ေကာက္ခ်က္ေပးထားၾကသည္။ အစၥလာမ္သမိုင္းအရ ဂ်ဳမာဒလ္အူလာ၏ အလိုသေဘာမွာ ထိုလမွစတင္၍ တမန္ေတာ္ျမတ္ ဆြလႅလႅားဟုအလိုင္းဟိဝစလႅမ္အေပၚ ဝဟီက်ေရာက္ျခင္း ကာလအနည္းငယ္အထိ ဆိုင္းင့ံ ရပ္တန္႔သြားသည္။ ထိုသို႔ ဝဟီဆိုင္းငံ့သြားျခင္းကို အေၾကာင္းခံ၍ ပထမဆိုင္းင့ံရပ္တန္႔သည့္လ ဂ်ဳမာဒလ္အူလာဟု မွည့္ေခၚျခင္းျဖစ္ေပသည္။
(၆)။ ဂ်ဳမာဒလ္အြခ္ခရာ
အစၥလာမ့္ႏွစ္၏ ဆဌမေျမာက္ (ေျခာက္လေျမာက္) လျဖစ္ေပသည္။ ေအးခဲသည့္ ဒုတိယလဟု အဓိပၸါယ္ရသည္။ အစၥလာမ္သမုိင္းအရ ဝဟီ၏ရပ္တန္႔မႈသည္ ဆက္လက္ရွိေနသျဖင့္ ဒုတိယဆိုင္းငံ့ရပ္တန္႔သည့္လဟူ၍ အဓိပၸါယ္ေကာက္ယူေပသည္။
(၇)။ ရဂ်ဗြလ္မုရပ္ဂ်ဗ္
အစၥလာမ့္ႏွစ္၏ သတၱမေျမာက္ (ခုႏွစ္လေျမာက္) လျဖစ္ေပသည္။ အဓိပၸါယ္မွာ ျမင့္ျမတ္ထူးကဲသည့္လဟူ၍ ျဖစ္သည္။ ရဂ်ဗ္လသည္ အရွ္ဟိုေရဟိုရြမ္ ျမင့္ျမတ္သည့္လ ေလးလအနက္မွ ပထမဦးဆံုးက်ေရာက္သည့္လျဖစ္ေပသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ စစ္တိုက္ျခင္းကို ဤရဂ်ဗ္လတြင္ ရပ္တန္႔ထားေပသည္။ ရဂ်ဗ္သည္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္၏လလည္း ျဖစ္သည္။ ေတာင္းဆုမ်ားကို အထူးလက္ခံသည့္ လတစ္လျဖစ္သည္။
(၈)။ ရွအ္ဗာႏုလ္မုအဇ္ဇြမ္
အစၥလာမ့္ႏွစ္၏ အဌမေျမာက္ (ရွစ္လေျမာက္) လျဖစ္ေပသည္။ ရွအ္ဗာန္ဟူသည္ စုေပါင္းျခင္း၊ ေပါင္းစည္းျခင္းႏွင့္ သီးျခားစီျပဳျခင္းဟူသည့္ ဆန္႔က်င္ဘက္အဓိပၸါယ္ႏွစ္မ်ဳိးလံုး ရရွိသည္။ အရဗ္တို႔က မ်ဳိးႏြယ္စုမ်ား ကြဲသြားျခင္းႏွင့္ တစ္ခုႏွင့္တစ္ခု ေပါင္းစည္းၾကျခင္းကို အေၾကာင္းခံ၍ ဤလကို ရွအ္ဗာန္အမည္ျဖင့္ မွည့္ေခၚျခင္းျဖစ္သည္။ အစၥလာမ့္ရွရီအသ္အရ ဤလကို ရွအ္ဗာန္ဟု မွည့္ေခၚရျခင္းမွာ ဤလ၌ပင္ လာမည့္ တစ္ႏွစ္ပတ္လံုးအတြက္ အဖန္ဆင္းခံမ်ား၏ ေမြးဖြားျခင္း၊ ေသဆံုးျခင္းႏွင့္ ရိုဇီ စသည္မ်ားကို ခဲြတမ္းခ်၍ ဖရိရွ္သဟ္ထံ တာဝန္ကိုယ္စီအပ္ႏွင္းေပးေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ေပသည္။ ေနာက္ထပ္အေၾကာင္းခံတစ္ခုမွာ ရိုဇာထားသူ၏ ေကာင္းမႈကုသိုလ္ကို သစ္ပင္မွ သစ္ကိုင္းမ်ားတိုးလာသကဲ့သို႔ တိုးေပးျခင္းေၾကာင့္ ရွအ္ဗာန္ဟု မွည့္ေခၚျခင္းျဖစ္ေပသည္။ ရဂ်ဗ္သည္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္၏ လျဖစ္သည္။ ဤရွအ္ဗာန္လသည္ တမန္ေတာ္ျမတ္ ဆြလႅလႅားဟုအလုိင္းဟိဝစလႅမ္၏ လျဖစ္ေပသည္။ ရွအ္ဗာန္တြင္ တမန္ေတာ္ျမတ္ ဆြလႅလႅားဟုအလိုင္းဟိဝစလႅမ္သည္ နဖိလ္ရိုဇာ မ်ားစြာထားေတာ္မူသည္။ ထူးျခားျမင့္ျမတ္လွသည့္ ညႀကီးတစ္ညျဖစ္ေသာ ဗရားအ္(သ)သည္လည္း ဤလ၏ ၁၅ရက္ညတြင္ က်ေရာက္ေပသည္။
(၉)။ ရမႆြာႏုလ္မုဗာရပ္က္
အစၥလာမ့္ႏွစ္၏ နဝမေျမာက္ (ကိုးလေျမာက္) လျဖစ္ေပသည္။ အဓိပၸါယ္မွာ ေလာင္ကၽြမ္းျခင္း၊ ရွဳိ႕ျခင္းဟု ျဖစ္သည္။ ရမႆြာန္ဟူသည္ အလြန္ပူျပင္းမႈဟု အဓိပၸါယ္ရသည့္ စာလံုးမွဆင္းသက္လာသည္။ ပူျပင္းလွသျဖင့္ ကုလားအုတ္သတၱဝါသည္ပင္လွ်င္ ေရဆာလြန္း၍ ေလာင္ကၽြမ္းသြားသည္ဟူသည့္ ဆိုရိုးစကားပင္ရွိသည္ဟု ပညာရွင္တို႔က ေရးသားေဖာ္ျပထားသည္။ ရမႆြာန္ဟု မွည့္ေခၚရသည့္ တျခားအေၾကာင္းခံမ်ားကို တင္ျပရေသာ္ ဤလတြင္ ဗိုက္၏ ဆာေလာင္ျခင္းႏွင့္ ေရဆာျခင္းတို႔ကို ရိုဇာျဖင့္ ေလာင္ကၽြမ္းေစေသာေၾကာင့္ ရမႆြာန္ဟု မွည့္ေခၚရျခင္းျဖစ္သည္။ ေလာကီ၏အလိုရမၼက္တို႔ကို စြန္႔လႊတ္ကာ အာခိရသ္အတြက္ က်ဳိးပမ္းအားထုတ္ျခင္းျဖင့္ ျပစ္မႈဒုစရိုက္တို႔ကို ေလာင္ကၽြမ္းေစလိုက္ျခင္းေၾကာင့္ ရမႆြာန္ဟု မွည့္ေခၚရျခင္းျဖစ္သည္။ ထို႔အျပင္ အစၥလာမ္မေပၚထြန္းမီွကာလက အရဗ္တို႔သည္ မိမိတုိ႔ဓေလ့အတိုင္း လအမည္မ်ားကို ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္လုပ္၍ သတ္မွတ္ေလ့ရွိၾကသည္။ ထိုသို႔ျပဳရင္း ဤလသည္ ပူျပင္းသည့္အခ်ိန္တြင္က်ေရာက္ေသာေၾကာင့္ ရမႆြာန္ဟု မွည့္ေခၚလိုက္ရျခင္း ျဖစ္ေပမည္။ အစၥလာမ္၏ သတ္မွတ္မႈတြင္လည္း ရမႆြာန္ဟူသည္ ျပစ္မႈဒုစရိုက္မ်ားကို ေလာင္ကၽြမ္းေစျခင္း၊ အျပစ္က်ဴးလြန္ခ်င္စိတ္တို႔ကို ရွဳိ႕လိုက္ျခင္းဟူသည့္ အဓိပၸါယ္ပင္ျဖစ္သည္။ ရမႆြာန္သည္ အြမၼေသမုဟမၼဒီယာ၏ လျမတ္ျဖစ္ေပသည္။ ျပစ္ဒဏ္မ်ားမွ အထူးပင္ လြတ္ၿငိမ္းမႈေပးသည့္လ၊ ကုသိုလ္မ်ားကို ဆထက္တပိုး ပိုမိုတိုးေပးေသာလျမတ္ ျဖစ္ေပသည္။ သို႔သာမက လေပါင္းတစ္ေထာင္ထက္ သာျမတ္လွေသာ ကဒရ္ဟူသည့္ ညျမတ္မဂၤလာသည္လည္း ဤလ၏ညတစ္ညတြင္ အပါအဝင္ျဖစ္သျဖင့္ ထူးျခားျမင့္ျမတ္မႈကား စာဖြဲ႕မကုန္ႏိုင္ေအာင္ပင္ ျဖစ္ေပသည္။ လူ႔ေလာက၏ သေဘာတရားမ်ားအရ ၾကည့္လွ်င္လည္း ဤရမႆြာန္ဟူသည့္လတြင္ တစ္လလံုး ေန႔အခ်ိန္ကို စားျခင္းေသာက္ျခင္းေမထံုမွီဝဲျခင္းတို႔မွ ေရွာင္ၾကဥ္ျခင္း၊ ဆင္းရဲသားမ်ားအေပၚကိုယ္ခ်င္းစာတရားထားရွိလာႏိုင္ျခင္း၊ အစာအိမ္ကို အလြတ္ထားေသာေၾကာင့္ က်န္းမာေရးတြင္လည္း အလြန္႔အလြန္ကို အေထာက္အကူျဖစ္ေစျခင္း စသည့္ေကာင္းျခင္းမ်ား ရွိေပသည္။
(၁ဝ)။ ေရွာက္ဝါလုလ္မုကရ္ရမ္
အစၥလာမ့္ႏွစ္၏ ဒႆမေျမာက္ (ဆယ္လေျမာက္) လျဖစ္ေပသည္။ ေရွာက္ဝါလ္၏ အဘိဓာန္အဓိပၸါယ္မွာ ျမင့္မားျခင္း၊ သီးျခားစီျဖစ္ျခင္း၊ ေျခာက္ေသြ႕သြားျခင္းဟု ျဖစ္သည္။ ဤလကို ေရွာက္ဝါလ္ဟု အမည္မွည့္ရျခင္းမွာ အရဗ္တုိ႔သည္ အပန္းေျဖေလညႇင္းခံထြက္ရန္၊ အမဲလိုက္ေတာကစားထြက္ရန္အတြက္ မိမိတို႔အိမ္မ်ားမွထြက္ခြာသြားေသာေၾကာင့္ ေရွာက္ဝါလ္ဟုေခၚဆိုျခင္း ျဖစ္ေပသည္။ ကုလားအုတ္မမ်ား၏ ႏို႔အံုမွ ႏို႔မ်ားေျခာက္ေသြ႕ျခင္းသည္လည္း ဤလတြင္ျဖစ္သလို၊ အရဗ္တို႔ကိုယ္တိုင္ကလည္း အမဲလိုက္ထြက္ရန္ ေတာမ်ားသို႔ထြက္ခြာျခင္းေၾကာင့္ ေနအိမ္ႏွင့္ တသီးတျခားစီျဖစ္သြားျခင္း၊ ထိုအေၾကာင္းခံႏွစ္ခုေၾကာင့္ ေရွာက္ဝါလ္ဟု အမည္မွည့္ျခင္းျဖစ္သည္။ အစၥလာမ္တြင္ ေရွာက္ဝါလ္၏ အလိုသေဘာမွာ ဤလ၌ မုအ္မင္န္တို႔၏ ျပစ္မႈဒုစရိုက္တို႔ကို မယူလိုက္သည္။ ခြင့္လႊတ္မႈျပဳေပးသည္ဟူသည့္ အလိုသေဘာျဖစ္ေပသည္။ ဤသို႔ အျပစ္မ်ားမွခြင့္လႊတ္မႈရရွိျခင္းသည္ ရမႆြာန္လျမတ္၏ ရိုဇာမ်ားေၾကာင့္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ စြဒကာေအဖိသိရ္ႏွင့္ အီဒြလ္ဖိသိရ္၏နမားဇ္တို႔ေၾကာင့္ ျဖစ္ေပသည္။ ေရွာက္ဝါလ္ကို အီးဒ္လဟူ၍လည္း ေခၚဆိုသည္မ်ားရွိေပသည္။ ေရွာက္ဝါလ္၏ ပထမဦးဆံုးေန႔တြင္ပင္ အီဒြလ္ဖိသိရ္က်ေရာက္ေပသည္။ ေရွာက္ဝါလ္သည္လည္း မဂၤလာရွိေသာလျမတ္တစ္ခုပင္ ျဖစ္ေပသည္။
(၁၁)။ ဇြလ္ကအ္ဒဟ္
အစၥလာမ့္ႏွစ္၏ ဧကဒႆမေျမာက္ (ဆယ့္တစ္လေျမာက္) လျဖစ္ေပသည္။ ဤလသည္ အရွ္ဟိုေရဟိုရြမ္ ျမင့္ျမတ္သည့္လ ေလးလအနက္မွ ဒုတိယေျမာက္လျဖစ္ေပသည္။ ဤအမည္ထားရျခင္း၏ အၾကာင္းခံမွာ ဤလတြင္ စစ္တိုက္ျခင္း၊ သတ္ျဖတ္ျခင္းတို႔သည္ ဟရာမ္ မျပဳပိုင္ျခင္းေၾကာင့္ အရဗ္တို႔သည္ စစ္တိုက္ျခင္းရပ္နား၍ မိမိတို႔အိမ္မ်ား၌သာ ေနထိုင္ျခင္းအမႈကို ျပဳေပသည္။ ကအ္ဒဟ္၏ အဓိပၸါယ္မွာ ထိုင္ျခင္းဟူ၍ ျဖစ္သည္။ စစ္တိုက္ျခင္းရပ္နား၍ အိမ္မ်ားတြင္သာေနထိုင္ေသာေၾကာင့္ ဇြလ္ကအ္ဒဟ္ဟု အမည္မွည့္ေခၚျခင္း ျဖစ္ေပသည္။
(၁၂)။ ဇြလ္ဟဂ်္ဂ်ဟ္
အစၥလာမ့္ႏွစ္၏ ဒြါဒႆမေျမာက္ (ဆယ့္ႏွစ္လေျမာက္) လျဖစ္ေပသည္။ အဘိဓာန္၏ အလိုသေဘာကို ဆိုရေသာ္ ဇြလ္ဟဂ်္ဂ်ဟ္ - ဟုဖတ္လွ်င္ ဟဂ်္လကိုဆိုလိုသည္။ ဟိဂ်္ဂ်ဟ္ - ဟာကို ေဇရ္ျဖင့္ဖတ္လွ်င္ ႏွစ္ကုန္သည့္လကို ဆိုလုိသည္။ အစၥလာမ္ႏွစ္၏ တစ္ႏွစ္တာကာလအဆံုးသတ္သည့္ လျဖစ္ေပသည္။ တခ်ဳိ႕ ဇိလ္ဟဂ်္ဂ်ဟ္ (ဇာ-ယာ)ျဖင့္ ဖတ္သည္။ ထိုသို႔ဖတ္လွ်င္ ဟဂ်္တစ္ႀကိမ္ျပဳျခင္း ဟူသည့္ အဓိပၸါယ္ျဖစ္သည္။ တစ္ႏွစ္ပတ္လံုးတြင္ ဤလတစ္တည္း၌သာ ဟဂ်္ျပဳႏိုင္ၿပီး ျပဳခဲ့လွ်င္လည္း တစ္ႀကိမ္သာျပဳႏိုင္ျခင္းကို ဆိုလိုေပသည္။ ဟဂ်္၏ အဓိပၸါယ္မွာ ရည္ရြယ္ျခင္း၊ ရည္စူးျခင္းဟု ျဖစ္ေပသည္။ ဟာဂ်ီတို႔သည္ ဤလတြင္ ကအ္ဗာကိုဖူးေျမာ္ရန္ကိုသာ ရည္စူး၍ သြားၾကေပသည္။ ဤသည္ႏွင့္ ဆက္စပ္၍ ဇိလ္ဟဂ်္လဟုလည္း ေခၚဆိုၾကေပသည္။ ဤလသည္ အရွ္ဟိုေရဟိုရြမ္ ျမင့္ျမတ္သည့္လ ေလးလအနက္မွ တတိယေျမာက္လျဖစ္ေပသည္။ စစ္တိုက္ျခင္း သတ္ျဖတ္ျခင္းမ်ားကို ဟရာမ္အျဖစ္ သတ္မွတ္ထားေသာလ ျဖစ္ေပသည္။ ဇြလ္ဟဂ်္တြင္ အစၥလာမ္၏ ပဥၥမေျမာက္မ႑ိဳင္ျဖစ္ေသာ ဟဂ်္ျပဳျခင္းဟူသည့္ အင္မတန္ျမင့္ျမတ္လွသည့္ က်င့္စဥ္ႏွင့္ အလႅာဟ္အတြက္ စြန္႔လႊတ္ကာ အလႅာဟ္အရွင္ႏွင့္ နီးစပ္မႈရယူသည့္ ကုရ္ဗာနီဟူသည့္ က်င့္ေဆာက္တည္မႈတို႔ ရွိသည့္ လျမတ္တစ္လျဖစ္ေပသည္။ ထုိ႔အတူ ထူးျမတ္မႈႏွင့္ အက်ဳိးထူးမ်ားရွိေသာ လတစ္လလည္း ျဖစ္ေပသည္။
ဤတြင္ အစၥလာမ့္ဆယ့္ႏွစ္လ၏ အဓိပၸါယ္ႏွင့္ အလိုသေဘာတို႔ ေဖာ္ျပၿပီးျဖစ္ေပသည္။ ယခု မွတ္သားရမည့္အရာတစ္ခုကို ေျပာျပရေသာ္ မုစ္လင္မ္တို႔တြင္ လအမည္မ်ား ေန႔အမည္မ်ားကို လူ၏အမည္နာမအျဖစ္ မွည့္ေခၚသည့္ ဓေလ့တစ္ခုရွိေပသည္။ ပမာဆိုေသာ္ ရွအ္ဗာန္ဘီ၊ ရမဇာန္ဘီ၊ ရမဇာန္ဘိုင္၊ ဂၽြမ္မာဘီစသည္ျဖင့္ ထားၾကသည္။ ဤသို႔အမည္မွည့္ေခၚျခင္းမွာ မွားပါသည္။ ယခုပင္ ယင္းလမ်ား၏ အဓိပၸါယ္ကို ေဖာ္ျပၿပီးျဖစ္သျဖင့္ မည္သို႔အဓိပၸါယ္ကို ေဖာ္ေဆာင္သည္ကို စဥ္းစားပါ။ ရမဇန္ဘီဟုထားလွ်င္ ေလာင္ကၽြမ္းေစသူ ရွဳိ႕သူဟု အဓိပၸါယ္ထြက္ေနမည္။ အစၥလာမ့္၏သမိုင္းဝင္ေခါင္းေဆာင္ပုဂၢိဳလ္ႀကီးမ်ား ဆြဟာဗီသခင္မႀကီးမ်ားသည္လည္း ဤသို႔ ေန႔အမည္ လအမည္မ်ား ထားသည့္အေလ့အထမရွိခဲ့ပါ။ အစၥလာမ့္ညႊန္ၾကားမႈတြင္လည္း ေယာက်ာ္းေလးဆိုလွ်င္ နဗီမ်ား၏ အမည္မ်ား ဆြဟာဗာမ်ား၏ အမည္မ်ားထားႏိုင္သည္။ အမ်ဳိးသမီးဆိုလွ်င္ တမန္ေတာ္ျမတ္ ဆြလႅလႅားဟုအလိုင္းဟိဝစလႅမ္၏ သမီးမ်ား၊ ဇနီးမ်ား ဆြဟာဗီမ်ား၏ အမည္မ်ားထားႏိုင္သည္။ လအမည္ ေန႔အမည္မ်ားထားပါဟု မပါရွိပါ။ ျမန္မာဘာသာျဖင့္ ပမာျပရလွ်င္ မတခူး၊ ေမာင္ကဆုန္၊ မတနလၤာ၊ မေသာၾကာဟု ထားသူမ်ားမရွိပါ။ သို႔ေသာ္ မုစ္လင္တို႔အတြင္း၌ မရွအ္ဗာန္၊ မရမဇာန္မ်ား မဂၽြမ္မာမ်ား ေပါင္းစံုရွိေနၾကသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ မိမိ၏အမည္ မိမိႏွင့္ ပတ္သက္ဆက္ႏြယ္သူမ်ားတြင္ ထိုသို႔အမည္မ်ား ရွိေနပါက တျခားအမည္ျဖင့္ ေျပာင္းပါ။ အစၥလာမ္တြင္ အမည္ေျပာင္းရန္အတြက္ ပြဲႀကီးပြဲငယ္ျပဳလုပ္ရန္မလိုအပ္သလို ေန႔နာမ္ၿဂိဳလ္ခြင္မ်ားတြက္ခ်က္ၿပီးမွ ထားရမည္ဟုလည္း မရွိပါ။ နီးစပ္ရာ အာလင္မ္တစ္ပါးထံတြင္ အဓိပၸါယ္ေကာင္းသည့္ အမည္တစ္ခုကို ေရြးခ်ယ္ၿပီး မိမိအမည္အျဖစ္ထားလိုက္လွ်င္ လံုေလာက္ပါသည္။ အမည္ေျပာင္းျခင္းကို တမန္ေတာ္ျမတ္ႀကီးကိုယ္ေတာ္တိုင္ ျပဳလုပ္ေပးခဲ့သည္။ အဓိပၸါယ္မေကာင္းေသာ အမည္မ်ားကို ေကာင္းေသာအဓိပၸါယ္ရွိသည့္ အမည္မ်ားျဖင့္ ေျပာင္းလဲသတ္မွတ္ေပးေတာ္မူခဲ့ပါသည္။ သတိျပဳရမည္မွာ ယေန႔ေခတ္တြင္ ဖက္ရွင္ေရာဂါဝင္၍ အမည္မ်ားကိုပါ ဖက္ရွင္က်က်လိုက္ရွာရင္း တိရိစာၦန္အမည္မ်ား၊ ရုပ္ရွင္မင္းသား၊ မင္းသမီးအမည္မ်ားကို မွည့္ေခၚေနၾကသည္။ ဤသည္မွာလည္း မွားယြင္းမႈတစ္ခုျဖစ္ပါသည္။ အမည္ထားပါက နဗီမ်ား၊ ဆြဟာဗာ၊ ဆြဟာဗီမ်ား၏ အမည္မ်ားကို ထားၾကရန္ အထူးတိုက္တြန္းအပ္ပါသည္။
အလ္မုဖီးဒ္
ဟိဂ်ရီ ၁၄၃၇/ ဆြဖရ္/ ၅/ ေယာင္မုလ္အရ္ဗာအ္
၁၈/ ၁၁/ ၂ဝ၁၅/ ဗုဒၶဟူး
Website: http://aaitee.blogspot.com
Facebook: http://www.facebook.com/almufeed.mm
Email: haroonrangoni@gmail.com
google တြင္ရွာရန္ “ အလ္မုဖီးဒ္ ” ဟု ျမန္မာလိုရိုက္၍ရွာပါ။
မိမိဖုန္းထဲတြင္ ျပန္လည္ဖတ္ရႈရန္ သိမ္းထားလိုပါက Simple Islam.apk ဖုိင္ကို ေဒါင္းလုတ္ဆြဲျပီး Install လုပ္ထားပါ။
Labels:
History,
Islam,
Mufeed Baath,
Mufeedbaat,
မုဖီးဒ္ဘားသ္,
လူငယ္ပညာေပး
Thursday, July 16, 2015
အီးဒ္တြင္ ရရွိေသာ ဆုလာဘ္မ်ားႏွင့္ ေျခာက္လံုးရိုဇာအေၾကာင္း
ဤလင့္မွ ရွဲေပးႏိုင္ပါသည္။
https://www.facebook.com/almufeed.mm/posts/796480357139222:0
အီးဒ္ည၌ မဂ္ဖိရသ္ (ခြင့္လႊတ္ျခင္း) ရရွိမႈ
အဗူဟုရိုင္ရာသခင္(ရသြီ) ထံမွ ဆင့္ျပန္သည္။ တမန္ေတာ္ျမတ္ ဆြလႅလႅားဟု အလုိင္းဟိဝစလႅမ္က ရမ္ဇာန္၏ ေနာက္ဆံုးည၌ အုမၼေသမုဟမၼဒီယာ (ဤအုမၼသ္) ကို ခြင့္လႊတ္မႈ၊ (ဂ်ဟႏၷမ္မွ) လြတ္ၿငိမ္းခြင့္တို႔ကို ခ်ီးျမႇင့္ေပးသနားေတာ္မူ၏ ..... ဟု မိန္႔ေတာ္မူသည္။ ထိုအခါ အဗူဟုရိုင္ရာသခင္က အို ကိုယ္ေတာ္ အဲ့ဒီေနာက္္ဆံုးညဆိုသည္မွာ ကဒရ္ညကို ဆိုလိုပါသလားဟု ေမးျမန္းရာ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ ဆြလႅလႅားဟုအလိုင္းဟိဝစလႅမ္က မဟုတ္ပါ။ (ကဒရ္ကို ဆိုလိုျခင္းမဟုတ္။ ဤထူးျမတ္မႈ ခ်ီးျမႇင့္မႈတို႔သည္ ရမ္ဇာန္၏ ေနာက္ဆံုးအတြက္ သီးသန္႔ျဖစ္၏။) ဤသို႔ ခြင့္လႊတ္မႈ၊ လြတ္ၿငိမ္းမႈတို႔ ရရွိျခင္းသည္ ျပဳလုပ္ရန္ တာဝန္အပ္ႏွင္းထားသည့္ အလုပ္ကို ၿပီးျပည့္စံုေအာင္ ျပဳလုပ္လိုက္ျခင္းေၾကာင့္ ခ်ီးျမႇင့္ရျခင္းျဖစ္၏ ..... ဟု မိန္႔ၾကားရွင္းျပေတာ္မူသည္။
ရမ္ဇာန္၏ ေနာက္ဆံုးညတြင္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္က တာဝန္ေပး သတ္မွတ္ျပဌာန္းသည့္ ရမ္ဇာန္တစ္လလံုး ရိုဇာေစာင့္ထိန္းျခင္းဟူသည့္ အလုပ္ကုိ လူသားက ၿပီးျပည့္စံုေအာင္ ထမ္းေဆာင္ခဲ့သည့္အတြက္ အထူးဆုလာဘ္ျဖစ္သည့္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္၏ ခြင့္လႊတ္မႈရရွိျခင္းႏွင့္ ဂ်ဟႏၷမ္မွ လြတ္ၿငိမ္းမႈရရွိျခင္းတို႔ကို ခ်ီးျမႇင့္ေပးသနားေတာ္မူ၏။
ဤအီးဒ္ညကို မိုးေကာင္းကင္အထပ္မ်ားတြင္ လိုင္လသြလ္ဂ်ာအိဇာ ဆုလာဘ္ခ်ီးျမႇင့္သည့္ညဟု ေခၚဆိုေလသည္။ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္မွ ခ်ီးျမႇင့္သည့္အရာမ်ားတြင္ ခြင့္လႊတ္ျခင္းဟူသည့္ ဆုလာဘ္ကို ရရွိလိုက္ျခင္းထက္ သာပိုေကာင္းမြန္သည့္အရာ အဘယ္မွာပင္ ရွိေသးႏိုင္ပါအံ့နည္း။ မုစ္လင္မ္တို႔သည္ ေသၿပီးတဖန္ျပန္ရွင္ျခင္းႏွင့္ ကဗရ္၏ အဇားဗ္ စဝါးဗ္တို႔ကို လက္ခံယံုၾကည္ထားသူျဖစ္သျဖင့္ ယင္းကာလတို႔တြင္ ခံရမည့္ျပစ္ဒဏ္မ်ားမွ ခြင့္လႊတ္ေပးျခင္းခံရသည္ဟူသည့္ ဆုလက္မွတ္ကို ရရွိပိုင္ဆိုင္လိုက္သူအဖို႔ အင္မတန္ ဖူးစာထူးသူပင္ ျဖစ္ေပသည္။ ထို႔အတူ အလႅာဟ္၏ ခြင့္လႊတ္ျခင္းဟူသည့္ ဆုသည္လည္း အင္မတန္အဖိုးထိုက္တန္သည့္အရာျဖစ္ေၾကာင္း အာခိရသ္တြင္ မ်က္ဝါးထင္ထင္ ေတြ႕ျမင္ရေပမည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အရွင္ျမတ္ခ်ီးျမႇင့္သည့္ ဆုလာဘ္ကို ရေအာင္ယူႏိုင္သူျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားရေပမည္။
အီးဒ္ညမ်ားတြင္ အိဗာဒသ္ျပဳလွ်င္ မည္သည့္အရာ ရရွိမည္နည္း
ရစူလြလႅာဟ္ ဆြလႅလႅားဟုအလိုင္းဟိဝစလႅမ္က မည္သူမဆို အီးဒ္ႏွစ္အီးဒ္၏ ညမ်ားတြင္ အက်ဳိးကုသိုလ္ရရွိရန္ ရည္စူး၍ မအိပ္မေန အိဗာဒသ္ျပဳခဲ့ေသာ္ လူအမ်ား စိတ္ၫႈိးႏြမ္းေနၾကမည့္ ကိယာမသ္ေန႔တြင္ ထိုသူ၏ စိတ္ႏွလံုးမွာ ၫႈိးႏြမ္းမည္မဟုတ္ဟု မိန္႔ေတာ္မူထားသည္။ သေဘာမွာ (ကိယာမသ္၏) ပူပင္ဒုကၡခံစားရေသာအခါ လူတို႔၏စိတ္ႏွလံုးမ်ား အားငယ္ၫႈိးႏြမ္းေနသည့္ အခါမ်ဳိး၌ ထိုသူ၏ စိတ္ႏွလံုးမွာ ရႊင္လန္းစြာ ရွိေပမည္။ သို႔မဟုတ္ ဆူရ္(ခရာ)မႈတ္သည့္ေန႔တြင္ လူအမ်ားတို႔၏ ဝိဉာဥ္မ်ား သတိလစ္ေနသည့္အခ်ိန္ ထို (အီးဒ္ႏွစ္ညတြင္ အိဗာဒသ္ျပဳ)သူ၏ ဝိဉာဥ္မွာ သတိလစ္မည္မဟုတ္ ဟူသည့္ သေဘာလည္း ျဖစ္ေပသည္။
ကိယာမသ္ေန႔၏ ျပင္းထန္မႈသည္ ေၾကာက္ခမန္းလိလိပင္ ျဖစ္၏။ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ရာအေျခအေနမ်ား ျဖစ္ေပၚမည့္အခ်ိန္ ျဖစ္၏။ ထို႔အတူ ဟရွ္ရ္၏ အေျခအေနသည္လည္း ျပင္းထန္လွေပသည္။ ကမာၻေပၚတြင္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔အသက္ရွင္ေနစဥ္ အနည္းငယ္ေသာ အသံဗလံမ်ားကိုပင္ ရင္တုန္ပန္းတုန္ျဖစ္ေနၾကသည္။ စိုးထိတ္ေနၾက၏။ ထိုကိယာမသ္ ထိုဟရွရ္၏ အေျခအေန မည္မွ်ျပင္းထန္မည္ကို အနည္းငယ္ေလး စဥ္းစားၾကည့္လွ်င္ပင္ သိႏိုင္သည္။ ထိုသို႔ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ျပင္းထန္မႈမ်ား ျဖစ္ေနခ်ိန္တြင္ အီးဒ္၏ ညမ်ား၌ အိဗာဒသ္ျပဳထားသူ၏ စိတ္သည္ အနည္းငယ္မွ ေၾကာက္ရြံစိုးထိတ္မႈ မျဖစ္ဘဲ တည္ၿငိမ္ေအးေဆးစြာရွိမည္ဟု ဆိုထားျခင္းမွာ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္၏ အထူးခ်ီးျမႇင့္မႈတစ္ရပ္ပင္ ျဖစ္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ကမာၻ၏ အခ်ိန္အနည္းငယ္ တစ္ညတာခန္႔မွ်ကို အလႅာဟ္ႏွစ္သက္ရန္အတြက္ အိဗာဒသ္ျပဳၾကဖို႔ တိုက္တြန္းအပ္ပါသည္။
ပညာရွင္အခ်ဳိ႕က အထက္ပါဟဒီးစ္ကို ... ထို (အီးဒ္ႏွစ္ညတြင္ အိဗာဒသ္ျပဳ)သူ၏ ႏွလံုးသာသည္ ေလာကီ၏ ပ်က္စီးသြားမည့္ ရုပ္ဝတၳဳမ်ားအေပၚ ႏွစ္သက္စြဲလန္းေနျခင္း ျဖစ္ေပၚမည္ မဟုတ္ေပ။ ထိုသုိ႔ေသာအရာမ်ားကို စြဲလန္းႏွစ္သက္ျခင္းသည္ အမွန္ပင္ ႏွလံုးသားမ်ား ေသေစ၏။ ထို႔ျပင္ ၎သူသည္ မေကာင္းေသာ ေသျခင္းမွ ထိန္းသိမ္းမႈ ရရွိမည္ ..... ဟု ဖြင့္ဆိုမိန္႔ၾကားထားေပသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဤသို႔အက်ဳိးထူးမ်ား ျပည့္ေနသည့္ ညဥ့္မ်ားကို အလဟႆကိစၥမ်ားျဖင့္ မျဖဳန္းတီးဘဲ အက်ဳိးရွိမည့္အရာမ်ားတြင္ အသံုးခ်ရမည္ ျဖစ္၏။
ဟဒီးစ္ေတာ္တစ္ရပ္ လာရွိ၏။ ည ငါးညကို မအိပ္ဘဲ အိဗာဒသ္ျပဳေသာသူအဖို႔ ဂ်ႏၷသ္ရရွိရန္ ဝါဂ်ိဗ္ျဖစ္သည္။ ထို ည ငါးညမွာ ......
[၁] လိုင္လသြသ္ သရ္ဝီယဟ္ (ဇိလ္ဟဂ်္လ ၈ရက္ ည)
[၂] လိုင္လသြလ္ အရဖဟ္ (ဇိဟဂ်္လ ၉ရက္ ည)
[၃] လိုင္လသြန္ နဟရ္ (ဇိဟဂ်္လ ၁ဝရက္၊ အီဒြလ္အႆြ္ဟာည)
[၄] အီဒြလ္ ဖိသိရ္ (ရမ္ဇာန္လျမတ္ကုန္ဆံုးသည့္ ေနာက္ဆံုးည)
[၅] ရွေဗဗရာအသ္ (ရွအ္ဗာန္ ၁၅ရက္ ည) တို႔ျဖစ္သည္။
အစၥလာမ့္ဓမၼသတ္ပညာရွင္တို႔ထံတြင္လည္း အီးဒ္ည ႏွစ္ညတြင္ အိဗာဒသ္ျပဳျခင္းသည္ မုစ္သဟဗ္၏ ထူးျမတ္မႈရရွိေၾကာင္း ေရးသားေဖာ္ျပထားၾကေပသည္။ အျခားအဆိုတစ္ရပ္တြင္ ......
[၁] ေသာၾကာည၊ [၂] အီဒြလ္ဖသိရ္ည၊ [၃] အီဒြလ္အႆြ္ဟာည၊ [၄] ရဂ်ဗ္လဆန္းည ႏွင့္ [၅] ရွအ္ဗာန္ ၁၅ရက္ ညတို႔သည္ ေတာင္းဆုျပဳျခင္းမ်ားကို အထူးလက္ခံမႈျပဳေသာ ညမ်ားျဖစ္ေၾကာင္း ေဖာ္ျပထားေပသည္။
ယခု ကၽြႏ္ုပ္တို႔အေနျဖင့္ အီဒြလ္ဖိသိရ္၏ ညကို အနီးဆံုးရရွိပိုင္ဆိုင္ရမည္ျဖစ္ေပသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အတတ္ႏိုင္ဆံုး အီးဒ္ညမ်ားတြင္ အလႅာဟ္အရွင္ႏွစ္ၿမိဳ႕ေတာ္မူေသာ က်င့္ေဆာင္မႈမ်ား၌ ေမြ႕ေလ်ာ္ျခင္းျဖင့္သာ ကၽြႏ္ုပ္တို႔၏ ႏွစ္ဌာနအတြက္ သုခခ်မ္းသာကို ရွာေဖြအပ္ေပသည္။ သို႔မွသာ ကၽြႏ္ုပ္တို႔၏ အီးဒ္ေန႔သည္ မဂၤလာအတိျဖစ္ေသာ အီးဒ္ေန႔ျဖစ္ေပမည္။ အီးဒ္ညတြင္ အိဗာဒသ္ ခဝပ္မႈျပဳျခင္းႏွင့္ နဖိလ္မ်ား ေဆာက္တည္ျခင္းတို႔သည္ မုစ္သဟဗ္၏ အက်ဳိးထူးကို ရရွိမည္ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ သီးသန္႔သတ္မွတ္ျပဌာန္းထားသည့္ ခဝပ္မႈမ်ဳိးမရွိသျဖင့္ မိမိတို႔ စိတ္ထက္သန္ရာပံုစံျဖင့္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ကို အိဗာဒသ္ျပဳကာ အက်ဳိးကုသိုလ္မ်ား ရယူႏိုင္ေပသည္။ အိဗာဒသ္တြင္ နဖိလ္နမားဇ္ဖတ္ျခင္း၊ ညျဖစ္သည့္အတြက္ သဟဂ်္ဂၽြဒ္ဖတ္ျခင္း၊ ဆြလာသြသ္သပ္စ္ဗီဖတ္ျခင္း၊ ဇိကိရ္၊ ဒ႐ူးဒ္၊ အိစ္သိဂ္ဖာရ္၊ ကုရ္အာန္သိလာဝသ္ျပဳျုခင္းမ်ား ႏွင့္ ဒုအာဆုေတာင္းမႈျပဳျခင္းတု႔ိ အားလံုး အက်ဳံးဝင္ေပသည္။
အီးဒ္ညကို လက္လႊတ္ဆံုး႐ံႈးၾကျခင္း
က်က္သေရမဂၤလာႏွင့္ ေကာင္းခ်ီးအေပါင္းတို႔ျဖင့္ အထူးျပည့္စံုေနေသာ အီးဒ္ကဲ့သို႔ ညထူးညျမတ္၏ အက်ဳိးကုသိုလ္မ်ားကို ေမ့ေလ်ာ့မႈျပဳထားသူတို႔သည္ အမွန္တကယ္ ကံဆိုးသူမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ တကယ္ျဖစ္ရမည္မွာ ထိုညျမတ္မ်ား၌ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ႏွစ္ၿမိဳ႕ေတာ္မူေသာ ေကာင္းမႈမ်ား၌သာ ေမြ႕ေလ်ာ္၍အခ်ိန္ကုန္ေစရမည္သာ ျဖစ္၏။
သို႔ေသာ္ ယေန႔ ကၽြႏ္ုပ္တုိ႔၏ ျဖစ္စဥ္မွာ အိဗာဒသ္ျပဳေကာင္းမႈပြားရမည့္အစား မိသားစုႏွင့္အတူ ႐ုပ္ျမင္သံၾကား၏ အစီအစဥ္မ်ားတြင္ ပါဝင္ေနၾကသည္။ မိသားစုႏွင့္ မိတ္ေဆြမ်ားကို အိဗာဒသ္ျပဳရန္ တိုက္တြန္းေျပာၾကားဖို႔ ေဝးစြ။ ကိုယ္တိုင္ပင္ မေကာင္းမႈအတြင္း သက္ဆင္းနစ္မြန္းေန၏။
အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ႏွင့္ တမန္ေတာ္မႏွစ္ၿမိဳ႕သည့္ အမႈကိစၥတုိ႔ကို အျခားေန႔ရက္မ်ား၌ က်ဴးလြန္ျခင္းသည္ပင္ ႀကီးေလးေသာ ဒုစရိုက္မႈျဖစ္ပါလွ်င္ အီးဒ္ကဲ့သို႔ ျမင့္ျမတ္သည့္ည၌ က်ဴးလြန္ျခင္းမွာ အဘယ္မွ်ပင္ ျပစ္မႈပိုႀကီးသြားသည္ကို အထူးေျပာျပရန္ မလိုေတာ့ပါ။ ျပစ္မႈဒုစရိုက္ကို အထင္ေသးျခင္းသည္ (ဆိုလိုသည္မွာ ဒါေလးပဲလုပ္တာပါကြာ၊ မကၠ႐ူပါကြာ၊ ရုပ္ရွင္ကို နည္းနည္းပဲၾကည့္တာပါ ... အျပစ္ခံရလည္း နည္းနည္းေပါ့ ... စသျဖင့္) အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ကို အထင္ေသးျခင္း (အရွင့္၏ ႀကီးက်ယ္ျမတ္ထြတ္မႈ၊ အရာရာကို ပိုင္စိုးႏိုင္နင္းအုပ္ခ်ဳပ္သည့္ ဂုဏ္အင္ႏွင့္ အရွင္ေပးမည့္ ျပစ္ဒဏ္တို႔ကို မေၾကာက္ျခင္း အထင္အျမင္ေသးျခင္း) ျဖစ္သည္။ အခ်ဳိ႕သူတို႔သည္ ဤသို႔ထူးကဲလွသည့္ ညျမတ္၌ အိဗာဒသ္ခဝတ္မႈဘက္သို႔ အာ႐ံုမရွိဘဲ အီးဒ္မနက္ဝတ္ဆင္ရမည့္ ဝတ္ေကာင္းစားလွမ်ားဘက္သို႔ အာရံုေရာက္ေနသည္။ ထိုအရာမ်ားကို ဆင္ယဥ္ခ်ယ္သေနၾကသည္။ အမ်ားစုသည္ အီးဒြလ္ဖိသိရ္၏ည၌ စားေသာက္စရာမ်ားခ်က္ျပဳတ္သည့္ အေရးမႀကီးသည့္အလုပ္ကို အထူးအေလးထားေဆာင္ရြက္ေနၾကၿပီး အီဒြလ္အႆြ္ဟာတြင္မူ ကုရ္ဗာနီ၏ သားေကာင္ေနာက္သို႔လိုက္ေနၾက၏။ သက္ဆိုင္ေနရာမ်ား ရရွိၿပီးပါကလည္း ဝိုင္းဖြဲ႕ကာ စကားေဖာင္စီးေနၾကျပန္သည္။ အခ်ဳိ႕ကလည္း ထိုည၏ထူးကဲျမင့္ျမတ္ေသာ အက်ဳိးကုသိုလ္မ်ား ရရွိပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ရန္ ေကာင္းမႈပြားရမည္ကို မသိနားမလည္ဘဲ လက္လြတ္ဆံုး႐ံႈးရျခင္းမ်ဳိးလည္း ရွိေပသည္။ အားေကာင္းေမာင္းသန္ ခႏၶာကိုယ္ပိုင္ရွင္မ်ားသည္လည္း ထိုသို႔ေသာညမ်ားတြင္ လူေသေကာင္ပမာ တေခါေခါႏွင့္ အိပ္ေမာၾကေနၾက၏။ အိပ္ျခင္းသည္လည္း အိဗာဒသ္ဟု ဆိုကာ အိပ္ေနၾက၏။ အမ်ဳိးသမီးအမ်ားစုတို႔သည္လည္း ထိုညတြင္ ဒန္းဆိုးျခင္းဟူသည္ ဝတၱရားေနာက္ တေကာက္ေကာက္ လိုက္ေနၾကရေပသည္။ သနားဖြယ္ပင္။ အီးဒ္တြင္ ဒန္း မရွိလည္း အီးဒ္ျဖစ္၏။ အာခိရသ္တြင္မူ အမလ္မပါ ပါက လူတကာထံမွ လက္ျဖန္႔လိုက္ေတာင္း၍ ရမည္မဟုတ္ပါ။ စာ႐ႈသူတို႔အေနျဖင့္ ဤသို႔ျမင့္ျမတ္ထူးကဲလွသည့္ ညျမတ္အေၾကာင္းသိရွိၿပီးပါက ထိုသို႔လက္လြတ္ဆံုး႐ံႈးၾကသူမ်ားအတြင္း မပါဝင္ေစရန္၊ အရွင္ျမတ္ထံမွ ရရွိသည့္အထူးအခြင့္အေရးကို ပိုင္ႏိုင္စြာ အသံုးခ်ႏိုင္ရန္ ႀကိဳးစားအားထုတ္ရေပမည္။ ပမာတစ္ခုျပမည္။ တန္ဖိုးႀကီးပစၥည္းမ်ားသာ ေရာင္းခ်ေသာ ေစ်းဝယ္စင္တာႀကီးတစ္ခုတြင္ ..... မည္သည့္ည၏ ၆နာရီမွ မနက္၄နာရီအထိ မည္သူမဆို လာေရာက္၍ မည္သည့္ပစၥည္းကိုမဆို ႏွစ္သက္သေလာက္ ယူငင္ႏိုင္သည္။ တန္ေၾကးကိုလည္း သံုးပံုတစ္ပံုသာ ေပးရမည္ဟု ေၾကျငာထားသည္။ လူအခ်ဳိ႕သည္ အားႀကိဳးမာန္တက္ စ၍ ခြင့္ေပးသည့္အခ်ိန္မွ ပိတ္သည့္အခ်ိန္အထိ တစ္ညလံုး တန္ဖိုးႀကီးပစၥည္းမ်ားကို ယူငင္သည္။ အခ်ဳိ႕မွာမူ စသည့္အခ်ိန္၌သာ လာၿပီး ပစၥည္းတစ္ခုယူလိုက္သည္။ မနက္ပိတ္ခါနီးလာ၍ ေနာက္ပစၥည္းတစ္ခု ယူသည္။ ထိုသူ႔အဖို႔ ပစၥည္းႏွစ္ခုသာ ရသည္။ ပထမအုပ္စုကေတာ့ တန္ဖိုးႀကီးပစၥည္းမ်ားစြာကို တန္ဖိုးသက္သာစြာျဖင့္ မ်ားစြာပိုင္ဆိုင္သြားသည္။ အသင္ဆိုလွ်င္ မည္သည့္အုပ္စုဝင္ ျဖစ္လိုပါသနည္း။ လူ႔ဗီဇမွာ သက္သက္သာသာႏွင့္ ေပါမ်ားစြာရျခင္းကို ႏွစ္သက္သည္သာ ျဖစ္၏။ ကမာၻ႔၏ ကုန္ပစၥည္းႏွင့္ ေငြေၾကးတို႔အတြက္ အသင့္တြင္ ႀကိဳးပမ္းလိုစိတ္ရွိလွ်င္ တစ္ခုလုပ္လွ်င္ ဆယ္ခုရမည့္ အာခိရသ္အတြက္ ပို၍ပင္ ေသာကထားကာ စိတ္ေရာကိုယ္ပါ အားထုတ္ရေပမည္။
ေန႔ႏွင့္ ည မည္သည္က သာပိုထူးျမတ္ပါသနည္း
ညသည္ ေန႔ထက္ အေၾကာင္းအရင္းမ်ားစြာေၾကာင့္ ထူးျမတ္ရပါသည္။
(၁) ညမ်ားအနက္ ည တစ္ညသည္ လေပါင္းတစ္ေထာင္ထက္ သာပိုထူးျမတ္၏။ သို႔ေသာ္ ေန႔ႏွင့္စပ္လ်ဥ္း၍ ထိုကဲ့သို႔ ေဖာ္ျပခ်က္ မပါရွိပါ။
(၂) က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္ တစ္အုပ္လံုးသည္ ေလာင္ေဟမဟ္ဖူးဇ္ ထိန္းသိမ္းထားသည့္ေက်ာက္စာမွ မိုးေကာင္ကင္ ပထမထပ္သို႔ ခ်ေပးသည့္အခ်ိန္မွာလည္း ညအခ်ိန္ျဖစ္၏။ ေန႔အခ်ိန္မဟုတ္ပါ။
(၃) ညဥ့္၏ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ (သံုးပံု တစ္ပံု) သို႔ေရာက္တိုင္း အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္သည္ မိုးေကာင္းကင္ ပထမထပ္သို႔ ဆင္းသက္ႂကြျမန္းေတာ္မူ၏။
(၄) တမန္ေတာ္ျမတ္ ဆြလႅလႅာဟုအလိုင္းဟိဝစလႅမ္ကို ေကာင္းကင္ဘံုခရီးသို႔ ေခၚေဆာင္သြားသည့္အခ်ိန္မွာလည္း ညခ်မ္းအခ်ိန္သာ ျဖစ္၏။
(၅) ညသည္ အနားယူအိပ္စက္သည့္အခ်ိန္ျဖစ္၍ ညအခ်ိန္၌ တိရိစာၦန္မ်ားကို ဇဗာျပဳျခင္း မကၠရူျဖစ္ရျခင္းမွာလည္း ညကို အေၾကာင္းခံ၍သာ ျဖစ္၏။
(၆) ညခ်မ္းအခ်ိန္ ခရီးသြားပါက ခရီးတြင္က်ယ္သည္ဟု တမန္ေတာ္ျမတ္ ဆြလႅလႅာဟုအလိုင္းဟိဝစလႅမ္က မိန္႔ေႁခြေတာ္ မူထားသည္။
(၇) ည၏ ထူးျမတ္မႈေၾကာင့္ပင္ တမန္ေတာ္ျမတ္ ဆြလႅလႅားဟုအလုိင္းဟိဝစလႅမ္က ရန္သူမ်ားကို ညအခ်ိန္ ဝင္ေရာက္တိုက္ခိုက္ျခင္း ျပဳေတာ္မမူေခ်။
အီးဒ္၏ ေန႔အခ်ိန္
((ရမ္ဇာန္ႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း မိန္႔ေႁခြထားသည့္ ဟဒီးစ္ေတာ္၌ ပါဝင္သည္မွာ) အီးဒ္ေန႔ မိုးလင္းေသာအခါ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္သည္ ေကာင္းကင္တမန္မ်ားကို ၿမိဳ႕၊ ရြာတိုင္းသို႔ ေစလႊတ္ေတာ္မူ၏။ ေကာင္းကင္တမန္တို႔သည္ ကမာၻေျမသို႔ဆင္းသက္လာၾကၿပီး လမ္းႀကီးလမ္းငယ္ အသြယ္သြယ္တို႔၏ ထိပ္တြင္ရပ္ၾကေလသည္။ ထို႔ေနာက္ ဂ်င္န္ႏွင့္ လူသားတို႔မွအပ အျခားအဖန္ဆင္းခံအားလံုး ၾကားၾကရသည့္အသံျဖင့္ အို မုဟမၼဒ္ ဆြလႅလႅာဟုအလိုင္းဟိဝစလႅမ္၏ အုမၼသ္အေပါင္းတို႔ ရက္ေရာေတာ္မူေသာ အရွင္ျမတ္ထံေတာ္သို႔ ဝင္ေရာက္ခစားၾကကုန္။ ထိုအရွင္ျမတ္သည္အတိုင္းထက္အလြန္ ခ်ီးျမႇင့္ ေပးသနားေတာ္မူ၏။ ႀကီးမားလွစြာေသာ ျပစ္မႈကို ခြင့္လႊတ္ေတာ္မူ၏ .... ဟု ေႂကြးေက်ာ္ၾကသည္။
ထုိ႔ေနာက္ လူတုိ႔ အီဒ္ဂါသို႔ထြက္လာၾကေသာအခါ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္က ေကာင္းကင္တမန္တို႔အား မိမိတို႔အလုပ္တာဝန္ကို ၿပီးစီးေအာင္ေဆာင္ရြက္ေသာ အလုပ္သမားအား မည္သို႔အစားေပးရမည္နည္း ဟု ေမးျမန္းေတာ္မူ၏။ ထိုအခါ ေကာင္းကင္တမန္တို႔က အို .... ကၽြန္ေတာ္မ်ဳိးတို႔၏ အရွင္သခင္ ၎တို႔၏ လုပ္ခကို အျပည့္ခ်ီးျမႇင့္ေတာ္မူျခင္းသာလွ်င္ ၎အား အစားေပးျခင္းျဖစ္ပါသည္ ... ဟု ေလွ်ာက္ထားေျဖၾကားေလသည္။ ထိုအခါ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္က သို႔ျဖစ္လွ်င္ အို ေကာင္းကင္တမန္အေပါင္းတို႔ အမွန္ပင္ ငါအရွင္ျမတ္သည္ ၎တို႔အား ရမ္ဇာန္လ၏ ရိုဇာႏွင့္ သရာဝီတို႔၏အစား အက်ဳိးကုသိုလ္အျဖစ္ ငါအရွင္ျမတ္၏ ေက်နပ္ႏွစ္သက္မႈႏွင့္ ခြင့္လႊတ္ခ်မ္းသာေပးမႈကို ခ်ီးျမႇင့္ေတာ္မူလိုက္ၿပီး အသင္တို႔အား သက္ေသထားေတာ္မူသည္ ဟု မိန္႔ေတာ္မူေလသည္။
ထို႔ျပင္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္က လူတို႔ကို ဤသို႔မိန္႔ေတာ္မူ၏။ အို ငါအရွင္ျမတ္၏ ေက်းကၽြန္အေပါင္းတုိ႔ ငါအရွင္ျမတ္ထံပါး၌ ေတာင္းခံၾကေလာ့။ ငါအရွင္ျမတ္၏ ဂုဏ္ေတာ္၏ ကစမ္၊ ငါအရွင္ျမတ္၏ တန္ခိုးေတာ္၏ ကစမ္၊ အသင္တုိ႔သည္ ယေန႔မိမိတို႔၏ ဤအစုအေဝး၌ မိမိတို႔၏ အာခိရသ္တမလြန္အေရးႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ အသနားခံေတာင္းခံၾကသည္ကို ငါအရွင္ျမတ္ ခ်ီးျမႇင့္ေတာ္မူမည္။ သို႔ရာတြင္ ေလာကီ (ကမာၻေပၚတြင္ ရွင္သန္ေနစဥ္၏) အေရးႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေတာင္းခံသည္ရွိေသာ္ အသင္တုိ႔၏ အက်ဳိးရလဒ္အတြက္ ၾကည့္႐ႈေတာ္မူမည္။ ငါအရွင္ျမတ္၏ ဂုဏ္ေတာ္၏ ကစမ္၊ အသင္တုိ႔သည္ ငါအရွင္ျမတ္ဘက္သို႔ အာ႐ံုျပဳသမွ် ငါအရွင္ျမတ္သည္ အသင္တုိ႔၏ ခၽြတ္ေခ်ာ္မႈကို ဖံုးအုပ္ေတာ္မူမည္။ ငါအရွင္ျမတ္၏ ဂုဏ္ေတာ္၏ ကစမ္၊ ငါအရွင္ျမတ္၏ တန္ခိုးေတာ္၏ ကစမ္ ငါအရွင္ျမတ္သည္ အသင္တို႔အား ကာဖိရ္မ်ားေရွ႕ေမွာက္ဝယ္ အရွက္တကြဲျဖစ္ေအာင္ ျပဳလုပ္ေတာ္မူမည္မဟုတ္။ ယခုေသာ္ကား အသင္တို႔သည္ မိမိတို႔၏ ေနအိမ္မ်ားသို႔ ခြင့္လႊတ္ခ်မ္းသာမႈ ေပးသနားျခင္းကို ရရွိသူမ်ားအျဖစ္ႏွင့္ ျပန္ၾကေလာ့။ အသင္တုိ႔သည္ ငါအရွင္ျမတ္အား ေက်နပ္ေအာင္ ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကသည္။ ငါအရွင္ျမတ္သည္ အသင္တုိ႔အေပၚ၌ ေက်နပ္ေတာ္မူေလၿပီ။
ထိုအခါ ေကာင္းကင္တမန္တို႔သည္ အဖ္သာရ္ျပဳေသာေန႔ (အီဒြလ္ဖိသိရ္)တြင္ ဤအုမၼသ္အေပၚခ်ီးျမႇင့္သည္မ်ားမ်ားကို ျမင္၍ ဝမ္းေျမာက္ေပ်ာ္ရႊင္ၾကကုန္သည္။
အထက္ပါ ဟဒီးစ္မွပင္ အီးဒ္၏ေန႔တြင္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္၏ ခ်ီးျမႇင့္မႈမ်ားကို ၿပီးျပည့္စံုစြာ သိရေလသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အီးဒ္၏ ေန႔အခ်ိန္တြင္လည္း စားေသာက္ေပ်ာ္ပါးမႈ၌သာ နစ္မြန္းမေနရဘဲ သူ႔အခ်ိန္ႏွင့္သူ နမားဇ္မ်ားကို ေဆာက္တည္ၾကရေပမည္။ အမ်ားအားျဖင့္ အီးဒ္တြင္ အိမ္မ်ားသုိ႔လည္ပတ္ရင္း လမ္းခရီး၏ က်န္႔ၾကာမႈမ်ားေၾကာင့္ ဇုဟုရ္ အစြရ္နမားဇ္မ်ား ကဇြာျဖစ္သြားရသည္။ မဂ္ရိဗ္ႏွင့္ အိရွာသည္လည္း တစ္ေနကုန္ပင္ပမ္းထားျခင္းေၾကာင့္ အေညာင္းမိကာ အိပ္ေပ်ာ္သြားၾကေလသည္။ အခ်ဳိ႕ မိတ္ကပ္ဖ်က္ရင္း အခ်ိန္ကုန္ေနၾကသည္။ အလြန္ဝမ္းနည္းဖြယ္ပင္။ အီးဒ္တြင္ အရွင္ျမတ္မွ အျပစ္ခြင့္လႊတ္ေပးသည္ဟု ဆိုျခင္းက ယေန႔တစ္ေနကုန္ လုပ္ခ်င္တာလုပ္ၾကဟု ခြင့္ေပးေနျခင္းမဟုတ္ပါ။ အီးဒ္လ ျမင္သည္ႏွင့္ ရမ္ဇာန္တစ္လလံုးပိတ္ေနသည့္ ႐ႈိက္သာန္တီဗီကို ဖြင့္ၿပီး ဇိနာအမႈမ်ားျပည့္ႏွက္ကာ ရြံရွာဖြယ္ရာမ်ားအတိျဖစ္သည့္ သီခ်င္မ်ား၊ ရုပ္ရွင္မ်ားကို စတင္ဖြင့္လိုက္ၾကသည္။ အိႏၵိယသီခ်င္းမ်ားကုိပင္ အခ်ဳိ႕ကလည္း မုစ္လင္မ္ သီခ်င္းဟုေခၚသည္က ရွိေသး၏။ မွတ္ထားပါ။ အစၥလာမ္တြင္ အတီး၊ အမႈတ္၊ ကခုန္ျခင္းမရွိသလို ၎အရာတို႔သည္ မုစ္လင္၏ လုပ္ေဆာင္ခ်က္လည္း မဟုတ္။အခ်ဳိ႕ကလည္း ဗရကသ္သေဘာျဖင့္ ကိရာအသ္ဖြင့္ထားသည္။ တစ္ဖက္တြင္မူ ကိုယ္တိုင္က လုပ္ခ်င္ရာလုပ္ အတင္းေျပာ စကားမ်ားျခင္းမ်ားျပဳေနၾကသည္။ ကုရ္အာန္ဖြင့္ထားလွ်င္ နားစိုက္ေထာင္ရန္ အေရးႀကီးသည္။ ထို႔အတူ အီးဒ္တြင္ အရက္ေသစာေသာက္စားျခင္းမ်ား၊ မေတာ္မေလ်ာ္ေသာ အေပ်ာ္က်ဴးျခင္းမ်ားျဖင့္ အစၥလာမ့္အလွအပျဖစ္ေသာ အီးဒ္ကို ညစ္ေထးေအာင္ျပဳျခင္းသည္ မုစ္လင္မ္တို႔ကိုယ္တိုင္ မိမိအစၥလာမ္ကို သိကၡာခ်ပစ္ေနျခင္းသာ ျဖစ္၏။ အရက္၊ ေလာင္းကစား၊ ရုပ္ရွင္၊ သီခ်င္း၊ မေကာင္းမႈအေပါင္းသည္ ရမ္ဇာန္တြင္လည္း မျပဳၾကသကဲ့သုိ႔ ရမ္ဇာန္ၿပီးေနာက္တြင္လည္း ေရွာင္ၾကရမည္ ျဖစ္သည္။ ယင္းမေကာင္းမႈတုိ႔သည္ ရမ္ဇာန္တြင္ ဟရာမ္ျဖစ္သလို ရမ္ဇာန္ၿပီးေနာက္တြင္လည္း ဟရာမ္အျဖစ္ႏွင့္သာ ဆက္လက္တည္ရွိေနၿပီး က်ဴးလြန္ေဖာက္ဖ်က္သူအဖို႔ သတ္မွတ္ျပစ္ဒဏ္ကို က်ခံရမည္သာျဖစ္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ မုစ္လင္မ္တို႔အေနျဖင့္ မိမိတို႔၏ အစၥလာမ့္အလွအပမ်ားကို ထိန္းသိမ္းသူျဖစ္ၾကပါ။ ဖ်က္ဆီးသူမ်ား မျဖစ္ၾကပါႏွင့္။
အီးဒ္ေန႔တြင္ ေဆာင္ရြက္ရမည့္ အရာမ်ား
အီးဒ္ေန႔မ်ားတြင္ ေအာက္ပါအရာမ်ားကို ေဆာင္ရြက္ျခင္းသည္ စြႏၷသ္ သို႔မဟုတ္ မုစ္သဟဗ္၏ ထူးျမတ္ရွိသည္။ အစၥလာမ့္ညႊန္ၾကားမႈႏွင့္ အညီ တစ္ကိုယ္ေရသန္႔ရွင္းမႈျပဳျခင္း၊ နမားဇ္မဖတ္မီ ေရခ်ဳိးသန္႔စင္ျခင္း၊ မစ္ဝါးက္တိုက္ျခင္း၊ အေကာင္းဆံုးအဝတ္ကို ဝတ္ဆင္ျခင္း၊ အေမႊးအႀကိဳင္လိမ္းျခင္း၊ ေစာစီးစြာ အိပ္ယာထျခင္း၊ အီဒဂါသို႔ ေစာလ်င္စြာ သြားျခင္း၊ အီးဒ္ (အီဒြလ္ဖိသိရ္၏) နမားဇ္ဖတ္ရန္ မသြားမီ အခ်ဳိတစ္ခုခု စားသံုးျခင္း၊ အီးဒ္နမားဇ္ထက္အလွ်င္ ဖိသ္ရာေပးျခင္း၊ အီဒဂါသို႔သြား၍ နမားဇ္ဖတ္ျခင္း၊ လမ္းတစ္ခုမွသြား၍ အျပန္တြင္ အျခားတစ္လမ္းမွ ျပန္လာျခင္း၊ ေျခလွ်င္ေလွ်ာက္သြားျခင္း၊ လမ္းတြင္ အီးဒ္၏ သကၠဗီရ္ျဖစ္ေသာ အလႅာဟုအကၠဗရ္ အလႅာဟုအကၠဗရ္ လာအိလားဟ အိလ္လႅားဟု ဝလႅားဟုအကၠဗရ္၊ အလႅာဟုအကၠဗရ္ ဝလိလ္လားလိလ္ဟမ္ဒ္ ကို တိုးတီးစြာ ဖတ္ျခင္းတို႔ ျဖစ္ေပသည္။
အီးဒ္ဟု အမည္တြင္ရျခင္းအေၾကာင္း
လျမတ္ရမ္ဇာန္ကုန္ၿပီး ေရွာက္ဝလ္လပထမရက္ကို အီဒြလ္ဖိသိရ္ ဟု ေခၚသည္။ အီးဒ္ဟူသည္ အရဗီစကားလံုး ေအာင့္ဒ္ဟူသည့္ ပုဒ္မွ ဆင္းသက္လာသည္။ အဓိပၸါယ္မွာ အဖန္တလဲလဲ ျပန္လာျခင္းဟူ၍ ျဖစ္သည္။ ဤေန႔သည္ ကၽြႏ္ုပ္တုိ႔ထံ အဖန္တလဲလဲ ႏွစ္စဥ္ေရာက္ရွိလာေပသည္။ ထို႔ျပင္ အရဗ္လူမ်ဳိးမ်ားသည္ ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ရာ စုစည္းမႈတိုင္းကိုလည္း အီးဒ္ဟု ေခၚဆိုသမုတ္ေလ့ရွိၾကသည္။
အီးဒ္ရက္သည္ မည္သည့္အခ်ိန္မွ စတင္ျဖစ္ေပၚခဲ့ပါသနည္း
အီးဒ္သည္ ပထမဆံုး ဟိဂ်္ရီခုႏွစ္မွ စတင္ခဲ့သည္။ ဟဒီးစ္ေတာ္၌ လာရွိသည္။ အနတ္စ္သခင္ (ရသြီ)က ဆင့္ျပန္မိန္႔ဆိုသည္မွာ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ ဆြလႅလႅားဟုအလုိင္းဝစလႅမ္သည္ မကၠဟ္ၿမိဳ႕မွ မဒီနာသို႔ ဟစ္ဂ်္ရသ္ျပဳ ေရႊ႕ေျပာင္းေတာ္မူလာသည္။ အစၥလာမ္ဘာသာဝင္ ေဒသခံ မဒီနာၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သားမ်ားသည္ ပြဲေတာ္ရက္ႏွစ္ရက္ က်င္းပေလ့ရွိၾကၿပီး ယင္းပြဲေတာ္ရက္မ်ားတြင္ ေပ်ာ္ပြဲရႊင္ပြဲမ်ားအား ႏွစ္စဥ္ဆင္ႏႊဲေလ့ရွိၾကသည္။
ဤသည္ကို ေတြ႕ေသာအခါ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္က အသင္တို႔က်င္းပသည့္ ဤပြဲေတာ္ႏွစ္ရက္သည္ မည္သို႔ပါနည္း။ အဘယ့္ေၾကာင့္ ဆင္ႏႊဲရပါသနည္း ဟု ေမးျမန္းရာ ကၽြႏု္ပ္တို႔ထံ အစၥလာမ္မေရာက္လာမီ ေရွးယခင္ေခတ္ကာလမ်ားကပင္ ဤပြဲေတာ္မ်ားကို အစဥ္အလာတစ္ရပ္အေနျဖင့္ က်င္းပလာခဲ့ၾကသည္ ဟု ေျဖၾက၏။
ထိုအခါ တမန္ေတာ္ျမတ္က အသင္တို႔၏ ဤပြဲေတာ္ႏွစ္ရက္အစား ထိုထက္သာလြန္ေကာင္းျမတ္သည့္ ရက္ႏွစ္ရက္ကို သတ္မွတ္ေပးေတာ္မူလိုက္သည္။ ၎မွာ အီဒြလ္အႆြ္ဟာႏွင့္ အီဒြလ္ဖိသိရ္ ဟူ၍ ျဖစ္၏.....ဟု မိန္႔ေတာ္မူေလသည္။
အစၥလာမ္တြင္ ေပ်ာ္ျခင္း၏ အထိမ္းအမွတ္သည္ နမားဇ္ျဖစ္၏။ ထို႔အတူ ဝမ္းနည္းျခင္း၏ အထိမ္းအမွတ္သည္လည္း နမားဇ္ပင္ျဖစ္သည္။ သေဘာမွာ အစၥလာမ့္၏ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္း ဝမ္းနည္းျခင္းတို႔အတြက္ လူတို႔တီထြင္ထားသည့္ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ား၊ ကစားခုန္စားမႈမ်ားႏွင့္ အသံဗလံအစံုျမည္သည့္ ပစၥည္းကိရိယာတို႔ျဖင့္ ႀကိဳဆိုေနရန္ မလိုအပ္ေခ်။ ႏွစ္ဌာနအက်ဳိးရွိေစမည့္ တိုေတာင္းလြယ္ကူ ရိုးရွင္းလွသည့္ နမားဇ္ဆိုသည့္ အရာျဖင့္ ႀကိဳဆိုသမႈျပဳသလို ဝမ္းနည္းရသည္မ်ားအတြက္လည္း ယင္းနမားဇ္ကိုပင္ ေဆာက္တည္ၾကရပါသည္။
မုစ္လင္မ္တို႔အတြက္ အလႅာဟ္ဖက္မွခ်ီးျမႇင့္ ဆုလာဘ္မ်ားသည္ ေရတြက္မကုန္ႏိုင္ဖြယ္ပင္။ စဥ္းစားၾကည့္ပါ။ ရဂ်ဗ္မွာ စတင္ကာ ရွအ္ဗာန္ကို ျဖတ္ေက်ာ္ၿပီး ရမ္ဇာန္တြင္ အဆံုးသတ္သည္။ ထိုကာလတစ္ေလွ်ာက္လံုး အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ဘက္မွ ေတာင္းဆုျပည့္သည့္ညမ်ား၊ ခြင့္လႊတ္မႈမ်ားေပးသည့္ ကာလမ်ား၊ ငရဲမွ ထုတ္ေပးျခင္းမ်ား၊ ဂ်ႏၷသ္သုခဥယ်ာဥ္ကို စံျမန္းရန္ အခြင့္အေရးရရွိမည့္ ေကာင္းမႈလုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ား တစ္စစခ်ီးျမႇင့္လာလိုက္သည္မွာ ယခု အီးဒ္သို႔ပင္ ေရာက္ရွိလာခဲ့ေပၿပီ။ ထိုအီးဒ္ကို ၾကည့္ပါ။ ညအခ်ိန္ ေန႔အခ်ိန္ ႏွစ္ခုစလံုးတြင္ ေတာင္းဆုမ်ား လက္ခံေပးမည္။ ခြင့္လႊတ္မႈမ်ား လြတ္ၿငိမ္းခြင့္မ်ားေပးမည္ဟူသည့္ မဟာအခြင့္အေရးမ်ားကို အတိုင္းအဆမဲ့ ထပ္မံခ်ီးျမႇင့္ေနျပန္သည္။ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္၏ ကတိ၊ အရွင္ျမတ္၏ ခ်ီးျမႇင့္ျခင္းမ်ားသည္ မည့္သည့္ကာလ မည္သည့္ေဒသဟူ၍ ခြဲျခားထားျခင္းမရွိသလို ေပးမည္ဟု မိန္႔သည့္အခ်ိန္မွစ၍ ယေန႔အထိ ကိယာမသ္ေန႔အထိ ေပးမည္ပင္ျဖစ္သည္။ ေပးေနမည္သာ ျဖစ္၏။ သို႔ေသာ္ ...... သို႔ေသာ္ ထို..ထိုေသာ အက်ဳိးထူးမ်ားကို ျပည့္ျပည့္ဝမရဘဲ လိုတာမရ ရတာမလို အရွက္တကြဲအက်ဳိးနည္း ျဖစ္ေနရျခင္းမွာ ကၽြႏ္ုပ္တို႔၏ ေပါ့ေလ်ာ့ခ်ဳိ႕ယြင္းမႈမ်ားေၾကာင့္သာ ျဖစ္ေနသည္ကို သတိျပဳကာ အထူးျပဳျပင္ ဆင္ျခင္သင့္လွေပသည္။
ေျခာက္လံုးရိုဇာထားျခင္းအေၾကာင္း
အဗူအိုက္ယူးဗ္အန္ဆြာရီသခင္ (ရသြီ)ထံမွ ဆင့္ျပန္သည္။ တမန္ေတာ္ျမတ္ ဆြလႅလႅားဟုအလိုင္းဟိဝစလႅမ္ မိ္န္႔သည္မွာ အၾကင္သူသည္ ရမ္ဇာန္လ၏ ရိုဇာကိုထားမည္။ ရမ္ဇာန္လကုန္ၿပီးေနာက္ အီးဒ္လျဖစ္သည့္ ေရွာက္ဝလ္တြင္ နဖိလ္ရိုဇာေျခာက္လံုးကို ဆက္လက္ထားမည္ဆိုပါက (ဤနည္းအတိုင္း ႏွစ္စဥ္က်င့္ေဆာင္သြားလွ်င္) ထိုသူသည္ တစ္သက္လံုး ရိုဇာထားသကဲ့သို႔ ျဖစ္ေပသည္။
အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္သည္ ေကာင္းမႈတစ္ခုအစားတြင္ ဆယ္ဆခ်ီးျမႇင့္မည္ဟု မိန္႔ထားသည္။ ရမ္ဇာန္ရိုဇာ ၃ဝ ထားလွ်င္ ၎သည္အစားသည္ ၃ဝဝ ျဖစ္မည္။ နဖိလ္ေျခာက္လံုးသည္ ၆ဝျဖစ္မည္။ ေပါင္းလွ်င္ ၃၆ဝရသည္။ တစ္ႏွစ္တြင္ ရက္ေပါင္း ၃၆ဝ ရွိသည္ျဖစ္၍ တစ္ႏွစ္ပတ္လံုး ရိုဇာထားသကဲ့သို႔ ျဖစ္ေပသည္။ ဤပံုစံအတိုင္း လူတစ္ေယာက္ ရမ္ဇာန္တိုင္းႏွင့္ ေျခာက္လံုးရိုဇာကို တြဲစပ္သြားပါက ထိုသူသည္ အသက္ရွင္သေရြ႕ ေန႔စဥ္ရိုဇာေစာင့္ထိန္းသကဲ့သို႔ အက်ဳိးကုသိုလ္ကို ရရွိသြားမည္ ျဖစ္၏။ စြဗ္ဟာနလ္လာ ၃၆ရက္ အလႅာဟ္အတြက္အခ်ိန္ေပးကာ အလႅာဟ္အမိန္႔နာခံလိုက္လွ်င္ အလႅာဟ္က ၃၆ဝ၊ တစ္ႏွစ္စာအတြက္ လစာ (ကုသိုလ္) ေပးလိုက္သည္။ ကမာၻ၏ အလုပ္အကိုင္မ်ားတြင္ တစ္လႏွင့္ ေနာက္ေျခာက္ရက္လုပ္ၿပီး တစ္ႏွစ္စာလခေပးသည္မ်ား ရွိတတ္ပါသလား။ သို႔ေသာ္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔၏ ျမင့္ျမတ္ေတာ္မူလွေသာ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္က မိမိ၏ ေက်းဇူးအသနားေတာ္ျဖင့္ ထိုမွ်ကာလေလးအတြက္ တစ္ႏွစ္စာ ကုသိုလ္ကို ခ်ီးျမႇင့္ေတာ္မူေနေပသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ယင္းအက်ဳိးထူးကို မုစ္လင္မ္ အမ်ဳိးသား၊ အမ်ဳိးသမီးတုိင္း ရယူရန္ ႀကိဳးပမ္းရေပမည္။ ကိယာမသ္ေန႔၌ ဖရဇ္တာဝန္မ်ား စစ္ေဆးသည့္အခါ ေပါ့ေလ်ာ့မႈမ်ားႏွင့္ ေလ်ာ့နည္းမႈမ်ား ရွိေနခဲ့ပါက နဖိလ္အိဗာဒသ္တို႔ျဖင့္ ျဖည့္စြက္မည္ျဖစ္၏။ အကယ္၍ ဖရဇ္တြင္ ေပါ့ေလ်ာ့မႈမရွိပါက နဖိလ္မွ ကုသိုလ္မ်ား သီးသန္႔ရရွိကာ ဂ်ႏၷသ္၏ သုခခ်မ္းသာမ်ားကို ထပ္မံခံစားရမည္ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ နဖိလ္မ်ားကို နဖိလ္ပါဟူ၍ အေတြးမထားဘဲ နဖိလ္သည္ နဖိလ္ျဖစ္၏။ အက်ဳိးထူးလွ၏ဟု မွတ္ယူကာ က်င့္သံုးရေပမည္။
မွတ္သားဖြယ္တစ္ခုမွာ ရမ္ဇာန္သည္ ႏွစ္ဆယ့္ကိုးရက္ ျဖစ္ခဲ့သည္ရွိေသာ္ ဆယ္ဆျဖစ္သည့္ ၃ဝဝမွာ ၂၉ဝျဖစ္သြားမည္လား။ ရမ္ဇာန္သည္ ၂၉ျဖစ္ခဲ့လွ်င္လည္း ၃ဝဟုသာ ေရတြက္၍ ကုသိုလ္ကို အျပည့္ခ်ီးျမႇင့္မည္ ျဖစ္၏။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ မုစ္လင္မ္၏ ရင္တြင္းဝယ္ ၂၉ရက္ေန႔ လမျမင္ခဲ့ေသာ္ ေနာက္တစ္ေန႔တြင္ ရိုဇာထားမည္ဟူသည့္ ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ အျပည့္အဝပင္ ရွိေပသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ လ၏ ရက္အေရအတြက္ေလ်ာ့နည္းသြားေသာလည္း ကုသိုလ္အက်ဳိးတြင္ ေလ်ာ့နည္းမည္မဟုတ္ပါ။ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္က အျပည့္အဝခ်ီးျမႇင့္မည္သာ ျဖစ္၏။
ေျခာက္လံုးရိုဇာကို ....
အခ်ဳိ႕ ရမ္ဇာန္တစ္လလံုးရိုဇာရသူကသာ ေျခာက္လံုးထားရမည္ဟု အယူထားသည္။ ဤသည္မွာ မွား၏။ မည္သူမဆို ထားႏုိင္သည္။ ထို႔အတူ နဖိလ္ေျခာက္လံုးရိုဇာကို ေရွာက္ဝလ္တစ္လလံုးအတြင္း မည္သည့္ရက္မဆို ထားႏိုင္ေပသည္။ အီးဒ္ႏွင့္ ကပ္ေနသည့္ ေျခာက္ရက္ကိုထားမွ ရိုဇာေျခာက္လံုးျဖစ္သည္မဟုတ္ပါ။ သတိျပဳရမည္မွာ ေရွာက္ဝလ္အတြင္း ျဖစ္ရမည္။ မက်န္းမာသူမ်ား၊ အင္အားနည္းသူမ်ားအေနျဖင့္ ဆက္တိုက္ ေျခာက္လံုးမထားႏိုင္ကလည္း ရက္ျခား၍ ျဖစ္ေစ၊ မိမိအစဥ္ေျပသလို ေရွာက္ဝလ္အတြင္း ထားလိုက္လွ်င္ ျဖစ္၏။ အီးဒ္ၿပီး ေနာက္တစ္ရက္ကပ္ေနသည့္ေန႔မွ စထားမွ ေျခာက္လံုးျဖစ္သည္မဟုတ္ပါ။ ထို႔အတူ ေရွာက္ဝလ္တစ္လလံုးအတြင္း နဖိလ္တစ္လံုးသာထားၿပီး ေျခာက္လံုး၏ အက်ဳိးကုသိုလ္ကိုလည္း ရမည္မဟုတ္ပါ။ နဖိလ္ေျခာက္လံုးကို အျပည့္ထားရေပမည္။
ေျခာက္လံုးရိုဇာႏွင့္ ကဇြာ
ရမ္ဇာန္အတြင္း ပ်က္ကြက္ခဲ့သည့္ ရိုဇာမ်ားကို ကဇြာျပန္ျဖည့္ျခင္းသည္ သပ္သပ္ျဖစ္၏။ နဖိလ္၏ ေျခာက္လံုးက သပ္သပ္ျဖစ္ပါသည္။ ႏွစ္ခုေရာခြင့္မရွိပါ။
ကဇြာရိုဇာႏွင့္ နဖိလ္ရိုဇာ
ကဇြာရိုဇာအတြက္ ရည္စူးမႈ နိယသ္ကို ညကတည္းက ျပဳရန္ အေရးႀကီးသည္။ စဲဟ္ရီကတည္းက မိမိသည္ ပ်က္ခဲ့သည့္ ရိုဇာကို ျပန္ျဖည့္ေၾကာင္း ရည္စူးရမည္။ ကဇြာ၏ နိယသ္ႏွင့္အတူ နဖိလ္နိယသ္ ေရာျပဳခြင့္မရွိပါ။ နဖိလ္ရိုဇာတြင္မူ မနက္ေရာက္သည့္အခ်ိန္မွ ရည္စူးမႈျပဳလည္း ျဖစ္ေပသည္။ ထိုနဖိလ္ထားသည့္အခ်ိန္ ကဇြာပါျဖည့္ပါသည္ဟု ေရာ၍ ရည္စူးလို႔မရပါ။ နဖိလ္ရိုဇာကို ေစာင့္ရင္းတစ္ဝက္ျဖင့္ ပ်က္သြားပါကလည္း ထိုနဖိလ္ကို ျပန္ျဖည့္ရန္ အေရးႀကီးပါသည္။
မုစ္လင္အမ်ဳိးသား အမ်ဳိးသမီးတိုင္းသည္ မိမိတုိ႔၏ အီးဒ္မ်ား အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္၏ ခ်ီးျမႇင့္မႈမ်ားႏွင့္ အစၥလာမ့္၏ အမိန္႔မ်ားကို သိရွိႏိုင္ရန္၊ ဗဟုသုတရေစရန္၊ လိုက္နာႏိုင္ရန္ရည္ရြယ္ တင္ဆက္လိုက္ျခင္းျဖစ္ပါသည္။ မုစ္လင္မ္တိုင္း ရရွိမည့္ ကုသိုလ္အက်ဳိးႏွင့္ ဆုလာဘ္မ်ားကို လက္လႊတ္မခံဘဲ အမိအရ ရယူက်င့္သံုးၾကပါ ..... လို႔ တိုက္တြန္းရင္းျဖင့္ အဆံုးသတ္လိုက္ပါသည္။
[သုဟ္ဖာေအခဝါသီးန္၊ ဖဇာအိေလရမ္ဇာန္ႏွင့္ ထူးကဲျမင့္ျမတ္ေသာ ညမ်ားႏွင့္နဖိလ္နမားဇ္မ်ား စာအုပ္တို႔ကို ကိုးကား၍ တင္ဆက္ပါသည္။]
အလ္မုဖီးဒ္
ရမ္ဇာန္/ ၂၉/ ေယာင္မုလ္ဂၽြမ္အဟ္/ ဟိဂ်္ရီ ၁၄၃၆
အလ္မုဖီးဒ္ Link မ်ား
Website: http://aaitee.blogspot.com
Facebook: http://www.facebook.com/almufeed.mm
Email: haroonrangoni@gmail.com
google တြင္ရွာရန္ “ အလ္မုဖီးဒ္ ” ဟု ျမန္မာလိုရိုက္၍ရွာပါ။
မိမိဖုန္းထဲတြင္ ျပန္လည္ဖတ္ရႈရန္ သိမ္းထားလိုပါက Simple Islam.apk ဖုိင္ကို ေဒါင္းလုတ္ဆြဲျပီး Install လုပ္ထားပါ။
Labels:
History,
Islam,
Mufeed Baath,
Mufeedbaat,
မုဖီးဒ္ဘားသ္,
လူငယ္ပညာေပး,
အီဒြလ္ဖိသိရ္
Wednesday, June 17, 2015
မျခြင္းမခ်န္ ဇကားသ္ေပးရန္
အလႅာဟ္တာဝန္ယူထားလွ်င္
အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္၏ ခ်ီးျမႇင့္မႈေၾကာင့္ ဇကားသ္ေပးရန္ တာဝန္ထိုက္သူအဖို႔ ဇကားသ္မေပးမေနရ ဖရဇ္ျဖစ္သည္။ အကယ္၍ ဇကားသ္တာဝန္ထိုက္ပါလ်က္ ဇကားသ္မထုတ္ခဲ့လွ်င္ ယင္းဥစၥာပစၥည္းကုိ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ တာဝန္ယူမည္မဟုတ္ေပ။ ဇကားသ္ေပးေဆာင္ထားသည့္ ဥစၥာပစၥည္းကို အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ကိုယ္ေတာ္တိုင္ တာဝန္ယူ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ေပးမည္ျဖစ္သည္။ အလႅာဟ္ကိုယ္ေတာ္တိုင္ တာဝန္ယူထိန္းသိမ္းခဲ့လွ်င္ မည္သည့္အရာ၊ မည္သူကမွ လာေရာက္ဖ်က္ဆီးလို႔ မရႏိုင္သလို အလႅာဟ္တာဝန္မယူဘူးဟု မိန္႔ထားသည့္အရာကိုလည္း မည္သူကမွ ထိန္းသိမ္းကာကြယ္ႏိုင္မည္မဟုတ္ေပ။ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္သည္ အေကာင္းဆံုး ထိန္းသိမ္းကာကြယ္ ေစာင့္ေရွာက္ႏိုင္ေတာ္မူေသာ အရွင္ျဖစ္ေပသည္။
အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္၏ ထိန္းသိမ္းမႈ
နမ္႐ူးဒ္ဘုရင္ဆုိးနဲ႔တကြ တုိင္းသူျပည္သားအားလံုးတို႔က ေလာင္စာေတြစုၿပီး ကြင္းျပင္ထဲမွာ ဧရာမမီးပံုႀကီးျပဳလုပ္သည္။ ထိုမီးပံုထဲသို႔ တမန္ေတာ္အိဗ္ရာဟီးမ္ အလိုင္းဟိစၥလာမ္ကို ပစ္ထဲ့ကာ မီးတင္႐ႈိ႕ခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ တမန္ေတာ္အိဗ္ရာဟီးမ္သည္ မီးပံုထဲတြင္ မီးမေလာင္ဘဲ ပန္းၿခံသဖြယ္ ေအးေဆးစြာ လမ္းေလွ်ာက္ေနခဲ့သည္။ ဤသည္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္၏ ထိန္းသိမ္းမႈပင္ျဖစ္သည္။ အလႅာဟ္ထိန္းသိမ္းၿပီဆိုလွ်င္ ဘုရင္အပါအဝင္ တစ္ႏိုင္ငံလံုးေပါင္းၿပီး ဒုကၡေပးလည္း မရႏိုင္ေတာ့သလို ေလာင္ကၽြမ္းေစသည့္ မီးသည္ပင္ မည္သို႔မွ် အစြမ္းအစမရွိေတာ့ေပ။ တမန္ေတာ္အိဗ္ရာဟီးမ္ အလိုင္းဟိစၥလာမ္ မီးပံုထဲသို႔ ပစ္ထည့္ခံရခ်ိန္တြင္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္က မီးကိုတိုက္ရိုက္ ဖရိရွ္သဟ္ပင္ ၾကားခံျခင္းမရွိဘဲ " ယာနားရု ကူးနီ ဘရ္ေဒါင္း ဝစလာမန္ အလာအိဗ္ရာဟီးမ္" အိုမီး အသင္သည္ ငါ့ရဲ႕ ခ်စ္မိတ္ေဆြအိဗ္ရာဟီးမ္အတြက္ ခံႏိုင္ရည္ရွိသည္အထိ ေအးျမပါ ဟု မိန္႔ေတာ္မူသည္။ ဗရ္ဒန္ ဟူသည္ ေအးျခင္းကို ေခၚသည္။ လံုးဝေအးစက္ၿပီး လူသားအေနျဖင့္ ခံႏိုင္ရည္မရွိေတာ့ေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ ဗရ္ဒါန္ စာလံုးႏွင့္ အတူ စလာမန္ကိုပါ တြဲသံုးထားသည္။ စလာမန္ဟူသည္ ခံႏိုင္ရည္ရွိသေလာက္သာ ေအးေစရန္ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ထိုမီးပံုၾကီးသည္ တမန္ေတာ္အိဗ္ရာဟီးမ္ အလိုင္းဟိစၥလာမ္အတြက္ ပန္းၿခံသဖြယ္ ျဖစ္သြားခဲ့ေပသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ထံတြင္ရွိသည့္ ဥစၥာပစၥည္းကိုလည္း အလႅာဟ္မွအပ အျခားမည္သူကမွ် ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ႏိုင္စြမ္းမရွိပါ။
နမ္႐ူးဒ္ဘုရင္ဆုိးနဲ႔တကြ တုိင္းသူျပည္သားအားလံုးတို႔က ေလာင္စာေတြစုၿပီး ကြင္းျပင္ထဲမွာ ဧရာမမီးပံုႀကီးျပဳလုပ္သည္။ ထိုမီးပံုထဲသို႔ တမန္ေတာ္အိဗ္ရာဟီးမ္ အလိုင္းဟိစၥလာမ္ကို ပစ္ထဲ့ကာ မီးတင္႐ႈိ႕ခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ တမန္ေတာ္အိဗ္ရာဟီးမ္သည္ မီးပံုထဲတြင္ မီးမေလာင္ဘဲ ပန္းၿခံသဖြယ္ ေအးေဆးစြာ လမ္းေလွ်ာက္ေနခဲ့သည္။ ဤသည္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္၏ ထိန္းသိမ္းမႈပင္ျဖစ္သည္။ အလႅာဟ္ထိန္းသိမ္းၿပီဆိုလွ်င္ ဘုရင္အပါအဝင္ တစ္ႏိုင္ငံလံုးေပါင္းၿပီး ဒုကၡေပးလည္း မရႏိုင္ေတာ့သလို ေလာင္ကၽြမ္းေစသည့္ မီးသည္ပင္ မည္သို႔မွ် အစြမ္းအစမရွိေတာ့ေပ။ တမန္ေတာ္အိဗ္ရာဟီးမ္ အလိုင္းဟိစၥလာမ္ မီးပံုထဲသို႔ ပစ္ထည့္ခံရခ်ိန္တြင္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္က မီးကိုတိုက္ရိုက္ ဖရိရွ္သဟ္ပင္ ၾကားခံျခင္းမရွိဘဲ " ယာနားရု ကူးနီ ဘရ္ေဒါင္း ဝစလာမန္ အလာအိဗ္ရာဟီးမ္" အိုမီး အသင္သည္ ငါ့ရဲ႕ ခ်စ္မိတ္ေဆြအိဗ္ရာဟီးမ္အတြက္ ခံႏိုင္ရည္ရွိသည္အထိ ေအးျမပါ ဟု မိန္႔ေတာ္မူသည္။ ဗရ္ဒန္ ဟူသည္ ေအးျခင္းကို ေခၚသည္။ လံုးဝေအးစက္ၿပီး လူသားအေနျဖင့္ ခံႏိုင္ရည္မရွိေတာ့ေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ ဗရ္ဒါန္ စာလံုးႏွင့္ အတူ စလာမန္ကိုပါ တြဲသံုးထားသည္။ စလာမန္ဟူသည္ ခံႏိုင္ရည္ရွိသေလာက္သာ ေအးေစရန္ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ထိုမီးပံုၾကီးသည္ တမန္ေတာ္အိဗ္ရာဟီးမ္ အလိုင္းဟိစၥလာမ္အတြက္ ပန္းၿခံသဖြယ္ ျဖစ္သြားခဲ့ေပသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ထံတြင္ရွိသည့္ ဥစၥာပစၥည္းကိုလည္း အလႅာဟ္မွအပ အျခားမည္သူကမွ် ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ႏိုင္စြမ္းမရွိပါ။
ဇကားသ္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ မိန္႔ထားျခင္း
က်မ္းေတာ္ျမတ္ကုရ္အာန္တြင္ "အကီးမုစ္ဆြလားသ္ ဝအားသုဇ္ ဇကားဟ္" အသင္တို႔ နမားဇ္ဖတ္ၾက။ ဇကားသ္ေပးၾက။ ဟုမိန္႔ထားသည္။ ထို႔သုိ႔ နမားဇ္ႏွင့္ ဇကားသ္ကို တြဲ၍ အမိန္႔ေပးထားျခင္းသည္ ကုရ္အာန္၌ ေနရာေပါင္း ၈ဝေက်ာ္တြင္ လာရွိထားသည္။ ဤသို႔နမားဇ္ႏွင့္ ဇကားသ္ကို တြဲ၍ မိန္႔ထားျခင္းေၾကာင့္ ဇကားသ္ထုတ္ရန္ ဖရဇ္ျဖစ္ေနသူသည္ ဇကားသ္မထုတ္ခဲ့ေသာ္ ၎၏နမားဇ္ကိုလည္း အလႅာဟ္လက္ခံမည္ မဟုတ္ေပ။
က်မ္းေတာ္ျမတ္ကုရ္အာန္တြင္ "အကီးမုစ္ဆြလားသ္ ဝအားသုဇ္ ဇကားဟ္" အသင္တို႔ နမားဇ္ဖတ္ၾက။ ဇကားသ္ေပးၾက။ ဟုမိန္႔ထားသည္။ ထို႔သုိ႔ နမားဇ္ႏွင့္ ဇကားသ္ကို တြဲ၍ အမိန္႔ေပးထားျခင္းသည္ ကုရ္အာန္၌ ေနရာေပါင္း ၈ဝေက်ာ္တြင္ လာရွိထားသည္။ ဤသို႔နမားဇ္ႏွင့္ ဇကားသ္ကို တြဲ၍ မိန္႔ထားျခင္းေၾကာင့္ ဇကားသ္ထုတ္ရန္ ဖရဇ္ျဖစ္ေနသူသည္ ဇကားသ္မထုတ္ခဲ့ေသာ္ ၎၏နမားဇ္ကိုလည္း အလႅာဟ္လက္ခံမည္ မဟုတ္ေပ။
ဇကားသ္၏ အဓိပၸါယ္
ဇကားသ္၏ အဓိပၸါယ္မွာ သန္႔ရွင္းျခင္း၊ ဘရ္ကသ္ တိုးပြားျခင္းဟူ၍ ျဖစ္သည္။ ပိုင္ဆိုင္သည့္ ပစၥည္းဥစၥာထဲမွ တစ္ႏွစ္ကိုတစ္ခါ ဆင္းရဲသားကိုေပးေဆာင္ရန္ ဒါနေၾကးကို အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ဘက္မွ သတ္မွတ္လိုက္ျခင္းကုိ ဇကားသ္ဟုေခၚဆိုသည္။ ဇကားသ္သည္ မိမိပိုင္သည့္ ပစၥည္းဥစၥာကို မိမိကုိယ္တိုင္ သန္႔ရွင္းေအာင္ျပဳလုပ္ထားျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။ အကယ္၍ ဇကားသ္မထုတ္ခဲ့လွ်င္ ဆင္းရဲသား၏ ရပိုင္ခြင့္ဒါနေၾကး ပါေနသည့္အတြက္ ထိုပစၥည္းဥစၥာသည္ ၎သူအတြက္ ေကာင္းက်ဳိးမေပးေတာ့ေပ။
ဇကားသ္ေပးလွဴျခင္း၏ အက်ဳိး
တမန္ေတာ္ျမတ္ ဆြလႅလႅားဟုအလုိင္းဟိဝစလႅမ္ မိန္႔ေတာ္မူသည္မွာ အလွဴဒါနျပဳျခင္းျဖင့္ ငါးခုေသာ အက်ဳိးေက်းဇူးကို မုခ်ရရွိမည္။ (၁) လွဴဒါန္းသူ၏ ပစၥည္းမ်ား တိုးပြားလာေစမည္။ (၂) လွဴဒါန္းသူ၏ ေရာဂါေပ်ာက္ကင္းေစရန္ ေဆးဝါးတစ္လက္ ျဖစ္၏။ (၃) လွဴဒါန္းသူအေပၚ က်ေရာက္လာမည့္ ေဘးဒုကၡမ်ားကို ဖယ္ရွားေပးမည္။ (၄) လွဴဒါန္းသူသည္ ဆြရားသ္ ဆံခ်ည္မွ်င္မက ေသးသြယ္ေသာတံတားေပၚမွ လွ်ပ္စီးပမာ ျဖတ္သန္းသြားႏိုင္မည္။ (၅) လွဴဒါန္းသူသည္ စာရင္းစစ္ေဆးျခင္းမခံရဘဲ ဂ်ႏၷသ္သုခဘံုသို႔ ဝင္ေရာက္ရမည္ ျဖစ္၏။
ဇကားသ္မထုတ္ခဲ့လွ်င္
" ဝလ္လဇီးန ယပ္(က)ေနဇူးနဇ္ ဇဟဗ ဝလ္ဖိဒ္ဒြဟ္ ဝလာယြန္(န)ဖိကူးနဟ ဖီးစဗီးလစ္လ္လာ ဖဘရွ္ရွိ႐ူးနဟ ဗိအဇားဗင္န္ အလီးမ္" အသင္ထံ၌ သိမ္းဆည္းထားသည္ ေရႊ၊ ေငြတို႔ကို အလႅာဟ္လမ္းမွာ အလႅာဟ္သတ္မွတ္ထားသည့္အတိုင္း မလွဴခဲ့လွ်င္ ထိုသူမ်ားကို ငါအလႅာဟ္အရွင္ျမတ္၏ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ရာ အဇားဗ္ျပစ္ဒဏ္မ်ားအေၾကာင္းကို ဝမ္းသာစရာ သတင္းေကာင္းအျဖစ္ေပးလိုက္ပါ။ ဆက္လက္မိန္႔ထားသည္မွာ " ေယာင္မာ ယုဟ္မာအလိုင္းဟား ဖီးနားရိ ဂ်ဟႏၷမ္ ဖသုက္ဝါဗိဟာ ဂ်ိဗာဟုဟြမ္ ဝဂ်ဳႏုး ဗုဟြမ္း ဝဇုဟူးရုဟြမ္း၊ ဟားဇား မာကနတ္စ္သုမ္ လိအန္ဖုစိကြမ္ ဖဇူးကူ မာကြန္သြမ္ သပ္က္ေနဇူးန္" ထိုေန႔တြင္ ယင္း ေရႊ၊ ေငြကို ဂ်ဟႏၷမ္ငရဲမီးတြင္ ဖုတ္ၿမိႇဳက္ၿပီး ထိုသူတို႔၏ နဖူးမ်ား၊ နံေဘးမ်ား၊ ေက်ာကုန္းမ်ားတြင္ ထိုသို႔ မီးဖုတ္ထားသည့္ ေရႊ၊ ေငြမ်ားျဖင့္ တံဆိပ္ခတ္ႏွိပ္ျခင္း ခံၾကရမည္။ ဥစၥာပစၥည္းကို ရွာေဖြစုေဆာင္းၿပီး အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္လမ္းေတာ္၌ မလွဴဒါန္း မသံုးစြဲေသာသူမ်ား (ဥပမာ- ဇကားသ္မေပးသူမ်ား၊ သံုးစြဲရန္ မုခ်တာဝန္ရွိေသာ ကိစၥမ်ားတြင္ သူမ်ား) သည္ ေနာင္ကိယာမသ္ေန႔တြင္ ၎တို႔စုေဆာင္းထားခဲ့ၾကသည့္ ေရႊေငြမ်ားကို မီးၿမႇိဳက္၍ ၎တို႔၏ နဖူး၊ နံေဘး၊ ေက်ာကုန္းမ်ားတြင္ တံဆိပ္ခတ္ႏွိပ္ေတာ္မူမည္။
ဇကားသ္၏ အဓိပၸါယ္မွာ သန္႔ရွင္းျခင္း၊ ဘရ္ကသ္ တိုးပြားျခင္းဟူ၍ ျဖစ္သည္။ ပိုင္ဆိုင္သည့္ ပစၥည္းဥစၥာထဲမွ တစ္ႏွစ္ကိုတစ္ခါ ဆင္းရဲသားကိုေပးေဆာင္ရန္ ဒါနေၾကးကို အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ဘက္မွ သတ္မွတ္လိုက္ျခင္းကုိ ဇကားသ္ဟုေခၚဆိုသည္။ ဇကားသ္သည္ မိမိပိုင္သည့္ ပစၥည္းဥစၥာကို မိမိကုိယ္တိုင္ သန္႔ရွင္းေအာင္ျပဳလုပ္ထားျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။ အကယ္၍ ဇကားသ္မထုတ္ခဲ့လွ်င္ ဆင္းရဲသား၏ ရပိုင္ခြင့္ဒါနေၾကး ပါေနသည့္အတြက္ ထိုပစၥည္းဥစၥာသည္ ၎သူအတြက္ ေကာင္းက်ဳိးမေပးေတာ့ေပ။
ဇကားသ္ေပးလွဴျခင္း၏ အက်ဳိး
တမန္ေတာ္ျမတ္ ဆြလႅလႅားဟုအလုိင္းဟိဝစလႅမ္ မိန္႔ေတာ္မူသည္မွာ အလွဴဒါနျပဳျခင္းျဖင့္ ငါးခုေသာ အက်ဳိးေက်းဇူးကို မုခ်ရရွိမည္။ (၁) လွဴဒါန္းသူ၏ ပစၥည္းမ်ား တိုးပြားလာေစမည္။ (၂) လွဴဒါန္းသူ၏ ေရာဂါေပ်ာက္ကင္းေစရန္ ေဆးဝါးတစ္လက္ ျဖစ္၏။ (၃) လွဴဒါန္းသူအေပၚ က်ေရာက္လာမည့္ ေဘးဒုကၡမ်ားကို ဖယ္ရွားေပးမည္။ (၄) လွဴဒါန္းသူသည္ ဆြရားသ္ ဆံခ်ည္မွ်င္မက ေသးသြယ္ေသာတံတားေပၚမွ လွ်ပ္စီးပမာ ျဖတ္သန္းသြားႏိုင္မည္။ (၅) လွဴဒါန္းသူသည္ စာရင္းစစ္ေဆးျခင္းမခံရဘဲ ဂ်ႏၷသ္သုခဘံုသို႔ ဝင္ေရာက္ရမည္ ျဖစ္၏။
ဇကားသ္မထုတ္ခဲ့လွ်င္
" ဝလ္လဇီးန ယပ္(က)ေနဇူးနဇ္ ဇဟဗ ဝလ္ဖိဒ္ဒြဟ္ ဝလာယြန္(န)ဖိကူးနဟ ဖီးစဗီးလစ္လ္လာ ဖဘရွ္ရွိ႐ူးနဟ ဗိအဇားဗင္န္ အလီးမ္" အသင္ထံ၌ သိမ္းဆည္းထားသည္ ေရႊ၊ ေငြတို႔ကို အလႅာဟ္လမ္းမွာ အလႅာဟ္သတ္မွတ္ထားသည့္အတိုင္း မလွဴခဲ့လွ်င္ ထိုသူမ်ားကို ငါအလႅာဟ္အရွင္ျမတ္၏ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ရာ အဇားဗ္ျပစ္ဒဏ္မ်ားအေၾကာင္းကို ဝမ္းသာစရာ သတင္းေကာင္းအျဖစ္ေပးလိုက္ပါ။ ဆက္လက္မိန္႔ထားသည္မွာ " ေယာင္မာ ယုဟ္မာအလိုင္းဟား ဖီးနားရိ ဂ်ဟႏၷမ္ ဖသုက္ဝါဗိဟာ ဂ်ိဗာဟုဟြမ္ ဝဂ်ဳႏုး ဗုဟြမ္း ဝဇုဟူးရုဟြမ္း၊ ဟားဇား မာကနတ္စ္သုမ္ လိအန္ဖုစိကြမ္ ဖဇူးကူ မာကြန္သြမ္ သပ္က္ေနဇူးန္" ထိုေန႔တြင္ ယင္း ေရႊ၊ ေငြကို ဂ်ဟႏၷမ္ငရဲမီးတြင္ ဖုတ္ၿမိႇဳက္ၿပီး ထိုသူတို႔၏ နဖူးမ်ား၊ နံေဘးမ်ား၊ ေက်ာကုန္းမ်ားတြင္ ထိုသို႔ မီးဖုတ္ထားသည့္ ေရႊ၊ ေငြမ်ားျဖင့္ တံဆိပ္ခတ္ႏွိပ္ျခင္း ခံၾကရမည္။ ဥစၥာပစၥည္းကို ရွာေဖြစုေဆာင္းၿပီး အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္လမ္းေတာ္၌ မလွဴဒါန္း မသံုးစြဲေသာသူမ်ား (ဥပမာ- ဇကားသ္မေပးသူမ်ား၊ သံုးစြဲရန္ မုခ်တာဝန္ရွိေသာ ကိစၥမ်ားတြင္ သူမ်ား) သည္ ေနာင္ကိယာမသ္ေန႔တြင္ ၎တို႔စုေဆာင္းထားခဲ့ၾကသည့္ ေရႊေငြမ်ားကို မီးၿမႇိဳက္၍ ၎တို႔၏ နဖူး၊ နံေဘး၊ ေက်ာကုန္းမ်ားတြင္ တံဆိပ္ခတ္ႏွိပ္ေတာ္မူမည္။
မလွဴရက္၊ မေပးရက္ ေစးႏွဲေသာ သူတစ္ေယာက္ထံတြင္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္လမ္းေတာ္၌ အလွဴဒါနျပဳရန္ ေမတၱာရပ္ခံလွ်င္ ထိုသူ၏ နဖူးသည္႐ွဳံ၍ သြားေလသည္။ ဆက္လက္ ေမတၱာရပ္ခံလွ်င္ ေဘးသို႔လွည့္လိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္တဖန္ ထပ္မံ၍ ေမတၱာရပ္ခံလွ်င္ ေက်ာခိုင္းသြားေလေတာ့သည္။ ထို႔အတြက္ေၾကာင့္ပင္ ထိုေနရာမ်ားကို အထူးသျဖင့္ တံဆိပ္ခတ္ႏွိပ္ေတာ္မူျခင္း ျဖစ္သည္။ (စူရာေသာဝ္ဗာဟ္ အမွတ္ ၉၊ အာယသ္ ၃၄၊ ၃၅) ဇကားသ္ေပးရန္ တာဝန္ထိုက္ေနသူသည္ ဇကားသ္မေပးေဆာင္ခဲ့ေသာ္ ထိုသို႔ျပစ္ဒဏ္ခံရေပမည္။
ျဖစ္ရပ္တစ္ခု
အလ္လာမဟ္အဗ္ဒြရ္ရဟ္မားန္ ဆဖူရီသခင္က နဇ္ဟသြလ္မဂ်ာလိစ္က်မ္းတြင္ မကၠဟ္ၿမိဳ႕၌ အမွန္တကယ္ျဖစ္ခဲ့ေသာ ျဖစ္ရပ္တစ္ခုကို ေရးသားခဲ့ေလသည္။ လူတစ္ဦးသည္ စုေဆာင္းထားေသာ ေရႊဒဂၤါး (၂ဝဝ) တိတိကို မိတ္ေဆြတစ္ဦးထံ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အပ္ႏွံထားခဲ့ၿပီး ကြယ္လြန္သြားခဲ့၏။ ထိုအပ္ႏွံျခင္းခံရေသာ ပုဂၢဳိလ္သည္ ကြယ္လြန္သူ၏ သားထံ ေရႊဒဂၤါးႏွစ္ရာကို ျပန္ေပးလိုက္ရာ သားျဖစ္သူက မိမိဖခင္သည္ ေရႊဒဂၤါးႏွစ္ရာထက္ ပို၍အပ္ႏွံခဲ့သည္ဟုဆိုက တရားစြဲလိုက္သည္။ တရားသူႀကီးမွလည္း ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ မည္သို႔မွ် ေျဖရွင္းေပးမရသည့္အဆံုး ေသသူ၏ကဗရ္ကို ျပန္ေဖာ္ရန္ အမိန္႔ထုတ္ျပန္ခဲ့ေလသည္။ ကဗရ္မွ အေလာင္းကို စစ္ေဆးသည့္အခါ ေက်ာတြင္ ဒဂၤါးအရြယ္အစားရွိ မီးႏွင့္ သားေရျပားကို ေဖာက္ထားျခင္းခံရေသာ အေပါက္ေပါင္း ႏွစ္ရာတိတိကို တအံ့ၾသေတြ႕ျမင္ရေလသည္။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ ေသသူသည္ မိမိပိုင္ေရႊဒဂၤါးကို ဇကားသ္မေပးခဲ့ေသာေၾကာင့္ျဖစ္၏။ အပ္ႏွံထားသည့္ ဒဂၤါးအေရအတြက္ အမွန္ကိုလည္း သိရွိသြားရေပသည္။
ဂ်ဟႏၷမ္၏ မီး
တမန္ေတာ္အာဒမ္ အလိုင္းဟိစၥလာမ္ ကမာၻေပၚသို႔ ေရာက္ရွိလာၿပီးေနာက္ ခ်က္ျပဳတ္ရန္ မီးမရွိခဲ့ေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ထံ မီးလိုအပ္ေၾကာင္း ေလွ်ာက္ထားေလသည္။ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္က ေကာင္းကင္တမန္ဂ်ိဗရာအီးလ္ကို ဂ်ဟႏၷမ္မွ မီးယူသြားေပးရန္ အမိန္႔ေပးလိုက္သည္။ ထိုအခါ ဂ်ိဗ္ရီးလ္ေကာင္းကင္တမန္သည္ ဂ်ဟႏၷမ္၏ တံခါးမႈးျဖစ္သူ မာလိက္ထံမွ မီးေပးရန္ ေတာင္းသည္။ မာလိက္က ေမးသည္။ မီးကို ဘယ္ေလာက္အတိုင္းအတာေလာက္ ယူမလဲ။ စြန္ပလြံတစ္ေစ့စာ ဟုေျဖလိုက္သည္။ ထိုမွ်ခန္႔ မီးယူသြားလွ်င္ ကမာၻတစ္ခုလံုး ျပာျဖစ္သြားေပလိမ့္မည္။ ထိုအခါ တစ္ဝက္ရမလားဟု ေမးသည္။ တစ္ဝက္လည္း မရပါ။ သို႔ဆိုလွ်င္ ဘယ္ေလာက္အတိုင္းအတာ ယူသြားရမလဲ။ မာလိက္က ေျပာသည္မွာ တစ္စိတ္(တစ္ဝက္ရဲ႕ တစ္စိတ္)စာ ယူသြားပါ။ ထိုတစ္စိတ္စာကိုလည္း ဒီအတုိင္းမယူသြားႏွင့္။ ဒီအတိုင္းယူသြားလိုက္လွ်င္ ထိုတစ္စိတ္စာမီးေၾကာင့္ ကမာၻေပၚတြင္ မည္သည့္အပင္မွ ေပါက္ေတာ့မည္ မဟုတ္ပါ။ ယင္းတစ္စိတ္စာကို ေရျဖင့္ အႀကိမ္ေပါင္း ၇ဝ ေဆးလိုက္ပါ။ ထိုသို႔ေဆးေၾကာၿပီးသားမီးကို ယူသြားၿပီး ကမာၻေပၚမွာ ခ်ၿပီးသည္ႏွင့္ တစ္ၿပိဳင္တည္း ခ်က္ျခင္းျပန္မယူလာၿပီး ဂ်ဟႏၷမ္မွာ ျပန္လာထားလိုက္ပါ။ (အလႅာဟ္ဟုအပ္က္ဗရ္ ဂ်ဟႏၷမ္၏ မီး ထိုမွ်ျပင္းထန္ေပသည္။)
ဂ်ိဗ္ရာအီးလ္သခင္သည္ ထိုသို႔ အႀကိမ္ေပါင္း ၇ဝ ေဆးၿပီးသားမီးကို ကမာၻေျမႀကီးေပၚခ်ၿပီး ခ်က္ျခင္းပင္ ျပန္မယူသြားလိုက္သည္။ မီးခ်လိုက္သည့္ ေျမႀကီးသည္ မာေၾကာသည့္ ေက်ာက္သားမ်ား၊ ေက်ာက္ေတာင္မ်ား ျဖစ္သြားခဲ့ေလသည္။
ရက္ေရာမႈကို ႏွစ္သက္ေသာ အရွင္ျမတ္
အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္သည္ ရက္ေရာေတာ္မူေသာ အရွင္ျဖစ္သကဲ့သို႔ ရက္ေရာျခင္းကို အလြန္ႏွစ္သက္၍ ေစးႏွဲတြန္႔တိုျခင္းကို လံုးဝမႏွစ္ၿမိဳ႕ေပသည္။
အီစာအလိုင္းဟိစၥလာမ္၏ အခါသမယတြင္ ျဖစ္ခဲ့ေသာ အေၾကာင္းအရာတစ္ခုကို ျဖစ္သည္။ တစ္ေန႔ အီစာအလိုင္းဟိစၥလာမ္ လမ္းေလွ်ာက္သြားရင္း လမ္းတြင္ အရိုးေခါင္းတစ္ခုကို ေတြ႕ေလသည္။ အီစာအလိုင္းဟိစၥလာမ္၌ အေသကို ရွင္ေအာင္လုပ္ႏိုင္ေသာ မုအ္ဂ်ိဇာကို အလႅာဟ္က ခ်ီးျမႇင့္ေပးထားသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ နဗီႀကီးသည္ မိမိကို အလႅာဟ္ခ်ီးျမႇင့္ထားသည့္ မုအ္ဂ်ဇာဟ္ျဖင့္ အရိုးေခါင္းကို "ကြန္(န)ဗိအိဇ္နိလ္လာဟ္" အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္အမိန္႔ျဖင့္ ထစမ္းဟု မိန္႔လိုက္ရာ အရိုးေခါင္းက ထလာၿပီး ထိုသူသည္ ဘုရင္တစ္ပါးျဖစ္သည္ကို ေတြ႕ရေလသည္။ အီစာအလိုင္းဟိစၥလာမ္က ခင္ဗ်ားဘယ္သူလဲ ဟုေမးလိုက္သည္။ ဘုရင္က ကၽြန္ေတာ္ ႏွစ္ငါးရာအလ်င္က ဘုရင္တစ္ပါးျဖစ္သည္။ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ဦးေခါင္းကို အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္က ခင္ဗ်ားေလွ်ာက္တဲ့လမ္းေပၚမွာ ျပစ္ခ်ေစခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ခင္ဗ်ားနာမည္ဘာလဲဟု အီစာနဗီက ေမးရာ ဂ်မ္ဂ်ဟ္ျဖစ္ေၾကာင္း ေျဖေလသည္။ ခင္ဗ်ားက ဘယ္လိုဘုရင္လဲဟု ဆက္လက္ေမးျမန္းေလသည္။ ထိုအခါ ကၽြန္ေတာ္သည္ အင္မတန္ႀကီးက်ယ္သည့္ ဘုရင္တစ္ပါးျဖစ္သည္။ ဘယ္ေလာက္အထိ ၾကီးက်ယ္သလဲဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္က ဘယ္သာသနာ၊ ဘယ္ဘုရား တစ္ခုကိုမွ လက္မခံခဲ့ပါ။ သို႔ေသာ္ ကၽြန္ေတာ္သည္ အလြန္ရက္ေရာ၊ ေပးကမ္းသူတစ္ဦးျဖစ္ေပသည္။
ကၽြန္ေတာ္၏ နန္းေတာ္ေရွ႕တြင္ ႀကီးမားေသာ အေဆာက္တစ္ခု တည္ေဆာက္ထားၿပီး ေန႔၊ ည မည္သူမဆို လာေရာက္စားေသာက္ႏိုင္သည္။ ကမာၻတြင္ ကၽြန္ေတာ္သည္ ႏွစ္ေပါင္းသံုးရာ (၃ဝဝ) အသက္ရွင္ေနထိုင္ခဲ့ၿပီး ထိုသက္တမ္းတေလွ်ာက္ တစ္ခါမွ် ေခါင္းမကိုက္ဖူးခဲ့ပါ။ ေသသြားတဲ့အခါမွာေတာ့ ကဗရ္ထဲမွာ ျပစ္ဒဏ္ေပးျခင္းကို ႏွစ္ေပါင္းငါးရာ (၅ဝဝ) အထိ ေကာင္းေကာင္း ခံစားေနရပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္၏ ရက္ေရာမႈကို အေၾကာင္းခံၿပီး အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္က ကမာၻေပၚတြင္ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ရွင္သန္မႈခ်ီးျမႇင့္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ယခုလို ကၽြန္ေတာ့္၏ ဦးေခါင္းကို နဗ့ီရဲ႕ေျခေတာ္ေရွ႕သို႔ ေရာက္ေစခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။
ျဖစ္ရပ္တစ္ခု
အလ္လာမဟ္အဗ္ဒြရ္ရဟ္မားန္ ဆဖူရီသခင္က နဇ္ဟသြလ္မဂ်ာလိစ္က်မ္းတြင္ မကၠဟ္ၿမိဳ႕၌ အမွန္တကယ္ျဖစ္ခဲ့ေသာ ျဖစ္ရပ္တစ္ခုကို ေရးသားခဲ့ေလသည္။ လူတစ္ဦးသည္ စုေဆာင္းထားေသာ ေရႊဒဂၤါး (၂ဝဝ) တိတိကို မိတ္ေဆြတစ္ဦးထံ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အပ္ႏွံထားခဲ့ၿပီး ကြယ္လြန္သြားခဲ့၏။ ထိုအပ္ႏွံျခင္းခံရေသာ ပုဂၢဳိလ္သည္ ကြယ္လြန္သူ၏ သားထံ ေရႊဒဂၤါးႏွစ္ရာကို ျပန္ေပးလိုက္ရာ သားျဖစ္သူက မိမိဖခင္သည္ ေရႊဒဂၤါးႏွစ္ရာထက္ ပို၍အပ္ႏွံခဲ့သည္ဟုဆိုက တရားစြဲလိုက္သည္။ တရားသူႀကီးမွလည္း ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ မည္သို႔မွ် ေျဖရွင္းေပးမရသည့္အဆံုး ေသသူ၏ကဗရ္ကို ျပန္ေဖာ္ရန္ အမိန္႔ထုတ္ျပန္ခဲ့ေလသည္။ ကဗရ္မွ အေလာင္းကို စစ္ေဆးသည့္အခါ ေက်ာတြင္ ဒဂၤါးအရြယ္အစားရွိ မီးႏွင့္ သားေရျပားကို ေဖာက္ထားျခင္းခံရေသာ အေပါက္ေပါင္း ႏွစ္ရာတိတိကို တအံ့ၾသေတြ႕ျမင္ရေလသည္။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ ေသသူသည္ မိမိပိုင္ေရႊဒဂၤါးကို ဇကားသ္မေပးခဲ့ေသာေၾကာင့္ျဖစ္၏။ အပ္ႏွံထားသည့္ ဒဂၤါးအေရအတြက္ အမွန္ကိုလည္း သိရွိသြားရေပသည္။
ဂ်ဟႏၷမ္၏ မီး
တမန္ေတာ္အာဒမ္ အလိုင္းဟိစၥလာမ္ ကမာၻေပၚသို႔ ေရာက္ရွိလာၿပီးေနာက္ ခ်က္ျပဳတ္ရန္ မီးမရွိခဲ့ေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ထံ မီးလိုအပ္ေၾကာင္း ေလွ်ာက္ထားေလသည္။ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္က ေကာင္းကင္တမန္ဂ်ိဗရာအီးလ္ကို ဂ်ဟႏၷမ္မွ မီးယူသြားေပးရန္ အမိန္႔ေပးလိုက္သည္။ ထိုအခါ ဂ်ိဗ္ရီးလ္ေကာင္းကင္တမန္သည္ ဂ်ဟႏၷမ္၏ တံခါးမႈးျဖစ္သူ မာလိက္ထံမွ မီးေပးရန္ ေတာင္းသည္။ မာလိက္က ေမးသည္။ မီးကို ဘယ္ေလာက္အတိုင္းအတာေလာက္ ယူမလဲ။ စြန္ပလြံတစ္ေစ့စာ ဟုေျဖလိုက္သည္။ ထိုမွ်ခန္႔ မီးယူသြားလွ်င္ ကမာၻတစ္ခုလံုး ျပာျဖစ္သြားေပလိမ့္မည္။ ထိုအခါ တစ္ဝက္ရမလားဟု ေမးသည္။ တစ္ဝက္လည္း မရပါ။ သို႔ဆိုလွ်င္ ဘယ္ေလာက္အတိုင္းအတာ ယူသြားရမလဲ။ မာလိက္က ေျပာသည္မွာ တစ္စိတ္(တစ္ဝက္ရဲ႕ တစ္စိတ္)စာ ယူသြားပါ။ ထိုတစ္စိတ္စာကိုလည္း ဒီအတုိင္းမယူသြားႏွင့္။ ဒီအတိုင္းယူသြားလိုက္လွ်င္ ထိုတစ္စိတ္စာမီးေၾကာင့္ ကမာၻေပၚတြင္ မည္သည့္အပင္မွ ေပါက္ေတာ့မည္ မဟုတ္ပါ။ ယင္းတစ္စိတ္စာကို ေရျဖင့္ အႀကိမ္ေပါင္း ၇ဝ ေဆးလိုက္ပါ။ ထိုသို႔ေဆးေၾကာၿပီးသားမီးကို ယူသြားၿပီး ကမာၻေပၚမွာ ခ်ၿပီးသည္ႏွင့္ တစ္ၿပိဳင္တည္း ခ်က္ျခင္းျပန္မယူလာၿပီး ဂ်ဟႏၷမ္မွာ ျပန္လာထားလိုက္ပါ။ (အလႅာဟ္ဟုအပ္က္ဗရ္ ဂ်ဟႏၷမ္၏ မီး ထိုမွ်ျပင္းထန္ေပသည္။)
ဂ်ိဗ္ရာအီးလ္သခင္သည္ ထိုသို႔ အႀကိမ္ေပါင္း ၇ဝ ေဆးၿပီးသားမီးကို ကမာၻေျမႀကီးေပၚခ်ၿပီး ခ်က္ျခင္းပင္ ျပန္မယူသြားလိုက္သည္။ မီးခ်လိုက္သည့္ ေျမႀကီးသည္ မာေၾကာသည့္ ေက်ာက္သားမ်ား၊ ေက်ာက္ေတာင္မ်ား ျဖစ္သြားခဲ့ေလသည္။
ရက္ေရာမႈကို ႏွစ္သက္ေသာ အရွင္ျမတ္
အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္သည္ ရက္ေရာေတာ္မူေသာ အရွင္ျဖစ္သကဲ့သို႔ ရက္ေရာျခင္းကို အလြန္ႏွစ္သက္၍ ေစးႏွဲတြန္႔တိုျခင္းကို လံုးဝမႏွစ္ၿမိဳ႕ေပသည္။
အီစာအလိုင္းဟိစၥလာမ္၏ အခါသမယတြင္ ျဖစ္ခဲ့ေသာ အေၾကာင္းအရာတစ္ခုကို ျဖစ္သည္။ တစ္ေန႔ အီစာအလိုင္းဟိစၥလာမ္ လမ္းေလွ်ာက္သြားရင္း လမ္းတြင္ အရိုးေခါင္းတစ္ခုကို ေတြ႕ေလသည္။ အီစာအလိုင္းဟိစၥလာမ္၌ အေသကို ရွင္ေအာင္လုပ္ႏိုင္ေသာ မုအ္ဂ်ိဇာကို အလႅာဟ္က ခ်ီးျမႇင့္ေပးထားသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ နဗီႀကီးသည္ မိမိကို အလႅာဟ္ခ်ီးျမႇင့္ထားသည့္ မုအ္ဂ်ဇာဟ္ျဖင့္ အရိုးေခါင္းကို "ကြန္(န)ဗိအိဇ္နိလ္လာဟ္" အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္အမိန္႔ျဖင့္ ထစမ္းဟု မိန္႔လိုက္ရာ အရိုးေခါင္းက ထလာၿပီး ထိုသူသည္ ဘုရင္တစ္ပါးျဖစ္သည္ကို ေတြ႕ရေလသည္။ အီစာအလိုင္းဟိစၥလာမ္က ခင္ဗ်ားဘယ္သူလဲ ဟုေမးလိုက္သည္။ ဘုရင္က ကၽြန္ေတာ္ ႏွစ္ငါးရာအလ်င္က ဘုရင္တစ္ပါးျဖစ္သည္။ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ဦးေခါင္းကို အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္က ခင္ဗ်ားေလွ်ာက္တဲ့လမ္းေပၚမွာ ျပစ္ခ်ေစခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ခင္ဗ်ားနာမည္ဘာလဲဟု အီစာနဗီက ေမးရာ ဂ်မ္ဂ်ဟ္ျဖစ္ေၾကာင္း ေျဖေလသည္။ ခင္ဗ်ားက ဘယ္လိုဘုရင္လဲဟု ဆက္လက္ေမးျမန္းေလသည္။ ထိုအခါ ကၽြန္ေတာ္သည္ အင္မတန္ႀကီးက်ယ္သည့္ ဘုရင္တစ္ပါးျဖစ္သည္။ ဘယ္ေလာက္အထိ ၾကီးက်ယ္သလဲဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္က ဘယ္သာသနာ၊ ဘယ္ဘုရား တစ္ခုကိုမွ လက္မခံခဲ့ပါ။ သို႔ေသာ္ ကၽြန္ေတာ္သည္ အလြန္ရက္ေရာ၊ ေပးကမ္းသူတစ္ဦးျဖစ္ေပသည္။
ကၽြန္ေတာ္၏ နန္းေတာ္ေရွ႕တြင္ ႀကီးမားေသာ အေဆာက္တစ္ခု တည္ေဆာက္ထားၿပီး ေန႔၊ ည မည္သူမဆို လာေရာက္စားေသာက္ႏိုင္သည္။ ကမာၻတြင္ ကၽြန္ေတာ္သည္ ႏွစ္ေပါင္းသံုးရာ (၃ဝဝ) အသက္ရွင္ေနထိုင္ခဲ့ၿပီး ထိုသက္တမ္းတေလွ်ာက္ တစ္ခါမွ် ေခါင္းမကိုက္ဖူးခဲ့ပါ။ ေသသြားတဲ့အခါမွာေတာ့ ကဗရ္ထဲမွာ ျပစ္ဒဏ္ေပးျခင္းကို ႏွစ္ေပါင္းငါးရာ (၅ဝဝ) အထိ ေကာင္းေကာင္း ခံစားေနရပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္၏ ရက္ေရာမႈကို အေၾကာင္းခံၿပီး အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္က ကမာၻေပၚတြင္ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ရွင္သန္မႈခ်ီးျမႇင့္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ယခုလို ကၽြန္ေတာ့္၏ ဦးေခါင္းကို နဗ့ီရဲ႕ေျခေတာ္ေရွ႕သို႔ ေရာက္ေစခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။
၎ပုဂၢဳိလ္သည္ အီစာအလိုင္းဟိစၥလာမ္ထံ အီမာန္ယူၿပီး ေနာက္ထပ္ ကုိးဆယ့္ကိုး(၉၉) ႏွစ္ အသက္ရွင္ေနထိုင္ကာ ဗလီအတြင္း၌ပင္ (၉၉)ႏွစ္လံုး ေနထိုင္သြားခဲ့သည္။ ဤသည္မွာ ရက္ေရာမႈ၏ ရလဒ္ပင္ ျဖစ္သည္။
ေစးႏွဲတြန္႔တိုမႈကို မႏွစ္သက္ျခင္း
တစ္ခါက အိႏၵိယျပည္တြင္ စက္႐ံုပိုင္ရွင္ သူေဌးတစ္ဦးရွိသည္။ စက္ရံု၊ ကား၊ သေဘၤာ၊ ေရႊ၊ ေငြ ေျမာက္ျမားစြာပိုင္ဆိုင္ေပသည္။ ထို႔အတူ ေခ်ာေမာလွပေသာ ဇနီးတစ္ဦးကိုလည္း ရရွိထားရံုမက သားသမီးလည္း မရွိခဲ့ေပ။ တစ္ေန႔ ၎၏ ၿခံေရွ႕တြင္ ၿခံေစာင့္မရွိခ်ိန္ ဆင္းရဲသားတစ္ဦးသည္ အလြန္အမင္းဆာေလာင္လွ်က္ ၿခံတံခါးလည္း ဖြင့္ထားၿပီး ၿခံေစာင့္လည္းမရွိသည္ကို ေတြ႕၍ အိမ္အတြင္းထဲအထိ ဝင္လာ၍ စားေသာက္ခန္းအထိေရာက္လာလိုက္သည္။ ထိုအခ်ိန္ စားပြဲေပၚတြင္ ၾကက္ေကာင္လံုးကင္အပါအဝင္ စားဖြယ္အစံုအလင္တို႔ကို စားေသာက္ရန္အဆင့္သင့္ ျပဳလုပ္ထားၿပီး သူေဌးမင္းတစ္ဦးတည္းသာ ထိုင္ေနခ်ိန္ျဖစ္သည္။ ဆင္းရဲသားက အနည္းငယ္ ေပးေကၽြးပါရန္ ေတာင္းပန္ အသနားခံရွာသည္။ သူေဌးမင္းသည္ သူ႔အိမ္အတြင္းထဲအထိ ဝင္ေရာက္လာေသာ စုတ္ျပတ္ႏံုခ်ာသည့္ ဆင္းရဲသားကို ျမင္၍ ေဒါသထြက္ကာ ေပးေကၽြးရမည့္အစား ေအာ္ဟစ္ေငါက္ငမ္း၍ တုတ္ျဖင့္ ရိုက္ႏွက္လႊတ္လိုက္ေလသည္။
ေစးႏွဲတြန္႔တိုမႈကို မႏွစ္သက္ျခင္း
တစ္ခါက အိႏၵိယျပည္တြင္ စက္႐ံုပိုင္ရွင္ သူေဌးတစ္ဦးရွိသည္။ စက္ရံု၊ ကား၊ သေဘၤာ၊ ေရႊ၊ ေငြ ေျမာက္ျမားစြာပိုင္ဆိုင္ေပသည္။ ထို႔အတူ ေခ်ာေမာလွပေသာ ဇနီးတစ္ဦးကိုလည္း ရရွိထားရံုမက သားသမီးလည္း မရွိခဲ့ေပ။ တစ္ေန႔ ၎၏ ၿခံေရွ႕တြင္ ၿခံေစာင့္မရွိခ်ိန္ ဆင္းရဲသားတစ္ဦးသည္ အလြန္အမင္းဆာေလာင္လွ်က္ ၿခံတံခါးလည္း ဖြင့္ထားၿပီး ၿခံေစာင့္လည္းမရွိသည္ကို ေတြ႕၍ အိမ္အတြင္းထဲအထိ ဝင္လာ၍ စားေသာက္ခန္းအထိေရာက္လာလိုက္သည္။ ထိုအခ်ိန္ စားပြဲေပၚတြင္ ၾကက္ေကာင္လံုးကင္အပါအဝင္ စားဖြယ္အစံုအလင္တို႔ကို စားေသာက္ရန္အဆင့္သင့္ ျပဳလုပ္ထားၿပီး သူေဌးမင္းတစ္ဦးတည္းသာ ထိုင္ေနခ်ိန္ျဖစ္သည္။ ဆင္းရဲသားက အနည္းငယ္ ေပးေကၽြးပါရန္ ေတာင္းပန္ အသနားခံရွာသည္။ သူေဌးမင္းသည္ သူ႔အိမ္အတြင္းထဲအထိ ဝင္ေရာက္လာေသာ စုတ္ျပတ္ႏံုခ်ာသည့္ ဆင္းရဲသားကို ျမင္၍ ေဒါသထြက္ကာ ေပးေကၽြးရမည့္အစား ေအာ္ဟစ္ေငါက္ငမ္း၍ တုတ္ျဖင့္ ရိုက္ႏွက္လႊတ္လိုက္ေလသည္။
သတိျပဳရမည္မွာ ေတာင္းရမ္းျခင္းကို အစၥလာမ္က မႏွစ္သက္သလို ေတာင္းရမ္းသူကို ေအာ္ဟစ္ေငါက္ငမ္းျခင္းကိုလည္း မႏွစ္သက္ေပ။ ဟဒီးစ္ေတာ္၌ လာရွိသည္မွာ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္က လူသားကုိ ေျပာမည္။ အို လူသား ငါအလႅာဟ္အရွင္ အသင္ေရွ႕ကို လာခဲ့တယ္။ အသင္ဘာ့ေၾကာင့္ မေပးခဲ့သနည္း။ ထိုအခါ လူသားက ယာအလႅာဟ္ အလႅာဟ္ဘယ္တုန္းက လာခဲ့တာလဲ။ ထိုအခါ အသင့္ေရွ႕ကို ေတာင္းရမ္းသူတစ္ဦးအျဖစ္ႏွင့္ လာခဲ့သည္။ အသင္မေပးခဲ့ေပ။ ထို႔အတူ က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္၌ (( ဝအမ္မတ္(ဆ) ဆာအိလ ဖလာ သန္ဟရ္)) ေတာင္းရမ္းသူကို မေငါက္ငမ္းပါႏွင့္ဟု ပါရွိထားသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ မိမိအေနႏွင့္ ေပးႏိုင္က ေပးလိုက္ရမည္။ မေပးႏိုင္ပါက ခ်ဳိသာစြာပင္ ျပန္လည္ေျပာဆိုလိုက္ရမည္။
ဤသို႔ႏွင့္ ကာလအနည္းငယ္၌ သူေဌး၏ စီးပြားေရးပ်က္လာေလသည္။ ရွိသမွ်ေသာ ပိုင္ဆိုင္မႈမ်ားသည္ ခြဲခြာျခင္းဟူသည့္လမ္းသို႔ေလွ်ာက္၍ ယခင္ပိုင္ဆိုင္ခဲ့သူႏွင့္ မဆိုင္သလိုပင္ လွည့္ျပန္ထြက္သြားေလေတာ့သည္။ ထိုထဲတြင္ သူေဌး၏ ဇနီးလည္း ပါဝင္သည္။ သူေဌးအေျခအေနမေကာင္းသျဖင့္ ေကာင္းမြန္သည့္ အိုးအိမ္သစ္ထူေထာင္ရန္ လမ္းသစ္ရွာသြားသည္။ သူေဌးေဟာင္းႀကီးလည္း အေျခအေနမေကာင္းသျဖင့္ ၿမိဳ႕ေျပာင္းကာ ေတာင္းရမ္းစားေသာက္ရင္းျဖင့္ အသက္ဆက္ရေလေတာ့သည္။
ေန႔၊ လ၊ ရက္တို႔ ေျပာင္းလဲလာၿပီးေနာက္ တစ္ရက္ေသာအခါတြင္ အင္မတန္ႂကြယ္ဝခ်မ္းသာေသာ သူေဌးတစ္ဦး၏ အိမ္ေရွ႕သို႔ ေရာက္သြားခဲ့သည္။ အင္မတန္ ဆာေလာင္မြတ္သိပ္ေနသည္။ ၎၏ ၿခံဝင္းတံခါးတြင္လည္း ၿခံေစာင့္ကိုလည္း မေတြ႕ရ၊ တံခါးကလည္း ပိတ္မထား။ သို႔ႏွင့္ အိမ္အတြင္းထဲသို႔သာ ေတာက္ေလွ်ာက္ဝင္သြားလိုက္သည္။ အိမ္ပိုင္ရွင္ သူေဌးကိုေတြ႕ရေသာအခါ စားေသာက္လိုပါေၾကာင္း၊ မစားရသည္မွာ ရက္မ်ားစြာရွိၿပီျဖစ္သျဖင့္ အနည္းငယ္ေကၽြးေမြးပါရန္ အသနားခံေလသည္။ ထိုအခ်ိန္ စားပြဲခင္းတြင္လည္း စားေသာက္ဖြယ္ အစံုအလင္ႏွင့္အတူ ၾကက္ေကာင္လံုးေၾကာ္တစ္ေကာင္လည္း ပါဝင္ေပသည္။ သူေဌးက လာေတာင္းသူအား ခနထိုင္ရန္ ေျပာၿပီး မိမိဇနီးကို ၾကက္ေၾကာ္တစ္ျခမ္း လာေတာင္းသူအား သြားေပးလိုက္ရန္ ေျပာလိုက္သည္။ ဇနီးကလည္း ခင္ပြန္းေျပာစကားအတိုင္း ပန္းကန္ထဲထည့္၍ သူေတာင္းစားအေရွ႕သြားခ်ေပးရင္း မ်က္ႏွာကို ေစ့ေစ့ၾကည့္မိေလသည္။ အိမ္ေထာင္မေျပာင္းခင္က ခင္ပြန္းေဟာင္းသူေဌးျဖစ္သည္ကုိ ေတြ႕လိုက္ရသျဖင့္ လန္႔ျဖန္႔ကာ ေအာ္ၿပီး အိမ္တြင္းေျပးဝင္လာလိုက္သည္။ ဘာျဖစ္သလဲဟု ခင္ပြန္းျဖစ္သူေမးရာ ရွင့္ထံလာေတာင္းတဲ့ သူေတာင္းစားက တျခားသူမဟုတ္။ ကၽြန္မ၏ ပထမခင္ပြန္းေဟာင္း သူေဌးပင္ျဖစ္သည္ကို ေျပာျပေလသည္။ ထိုအခါ သူေဌးက ၎သူထံသြား၍ထိုင္ၿပီး ခင္ဗ်ား ကၽြန္ေတာ့မွတ္မိသလား။ ခင္ဗ်ားအိမ္မွာ တစ္ခါက လာေတာင္းခဲ့ဖူးသူက ကၽြန္ေတာ္ပါပဲ။ ေသခ်ာၾကည့္ပါဦး။ အဲ့ဒီ့တုန္းက ခင္ဗ်ား ကၽြန္ေတာ့ကို ေအာ္ဟစ္ ေငါက္ငမ္း ရိုက္လႊတ္ခဲ့တယ္။ ဒီကေန႔ ခင္ဗ်ားပိုင္ဆိုင္သကဲ့သို႔ ကၽြန္ေတာ့ကို ျပန္ခ်ီးျမႇင့္ထားၿပီး ခင္ဗ်ားဇနီးကိုပါ ေပးလိုက္ၿပီ။ ဒါေပမဲ့ ခင္ဗ်ား ေအးေဆးစြာ စားသံုးပါ။ ဘာမွ အားမနာပါႏွင့္ဟု ေျပာေလသည္။
ဤသည္တို႔မွာ ေစးႏွဲတြန္႔တိုမႈ၏ ရလဒ္ပင္ျဖစ္ေလသည္။
ျမတ္နဗီ ဆြလႅလႅားဟုအလုိင္းဟိဝစလႅမ္သည္ အလြန္ရက္ေရာသူျဖစ္ျခင္း
ႏွစ္ဌာန၏ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ေသာ တမန္ေတာ္မုဟမၼဒ္ ဆြလႅလႅားဟုအလိုင္းဟိဝစလႅမ္သည္ ဥစၥာဓနခ်မ္းသာသူမဟုတ္ေပ။ သုိ႔ေသာ တမန္ေတာ္ျမတ္ ဆြလႅလႅားဟုအလိုင္းဟိဝစလႅမ္ အလြန္ရက္ေရာ ေပးကမ္းသူျဖစ္သည္။ တစ္ခါက တမန္ေတာ္ျမတ္ထံ အႀကီးအကဲတစ္ဦးက လွပေသာၿခံဳေစာင္ေလးတစ္ခု လက္ေဆာင္ေပးလိုက္သည္။ တမန္ေတာ္ျမတ္ ထိုၿခံဳေစာင္ေလးကို ၿခံဳထားသည္။ ဆြဟာဗဟ္တစ္ပါးေရာက္လာရာ အို .... ကိုယ္ေတာ္ ဆြလႅလႅားဟုအလိုင္းဟိဝစလႅမ္ ၿခံဳေစာင္ေလး အလြန္လွတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ အလြန္သေဘာက်ပါတယ္ ဟုသာ ေျပာလိုက္ၿပီး စကားျဖတ္လိုက္သည္။ တမန္ေတာ္ျမတ္ဆြလႅလႅားဟုအလိုင္းဟိဝစလႅမ္ ကိုယ္ေပၚမွ ေစာင္ကို ဆြဟာဗဟ္လက္ထဲ ထည့္ေပးလိုက္သည္။ ဤမွ် ရက္ေရာစြာေပးကမ္းေသာ တမန္ေတာ္ျဖစ္သည္။
မလွဴဒါန္းျခင္း၏ ဆိုးက်ဳိး
ဖီကီးဟ္အဗြလ္လိုက္စ္ စမရ္ကန္ဒီ(ရဟမသုလႅာဟိအလိုင္းဟ္) က ဗုစ္သာႏြလ္အာရိဖီးန္က်မ္း၌ ေရးသားထားသည္။ လူတစ္ေယာက္သည္ ကအ္ဗဟ္၏ ဂိလားဖ္ၿခံဳထည္ကို ကိုင္ကာ ဒုအာေတာင္းေနသည္။ ယာအလႅာဟ္ ကၽြန္ေတာ့ကုိ မအ္ဖ္ခြင့္လႊတ္မႈေပးပါ။ ယာအလႅာဟ္ ကၽြန္ေတာ့ကုိ မအ္ဖ္ခြင့္လႊတ္မႈေပးပါ .... ဟု ေတာင္းေနသည္။ တမန္ေတာ္ျမတ္ ဆြလႅလႅားဟုအလိုင္းဟိဝစလႅမ္ သဝါးဖ္ျပဳၿပီးေနာက္ ထိုသူ႔ကို ေတြ႕သျဖင့္ မိန္႔သည္မွာ အသင္ ဒီအတိုင္း အလႅာဟ္ထံကေန တိုက္ရိုက္မားအ္ဖ္လုပ္လို႔ေတာင္းေနမည့္အစား ယာအလႅာဟ္ ကၽြန္ေတာ္လွဴဒါန္းခဲ့တဲ့ ဆြဒကဟ္အလွဴဒါနကို အေၾကာင္းခံၿပီး မားအ္ဖ္ခ်ီးျမႇင့္ပါ .... ဟုေတာင္းပါ။ ယာရစူလလႅာဟ္ ကၽြန္ေတာ္မလွဴဘူး။ အလွဴအတန္းမျပဳဘူး။ တမန္ေတာ္က အသင္ဘယ္သူလဲဟု ေမးလိုက္သည္။ ၎သူက ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္ၿမိဳ႕၊ ဘယ္ရြာက သူေဌးႀကီးတစ္ဦးပါ။ ကၽြန္ေတာ့ကို လွဴဒါန္းမႈအေၾကာင္းေျပာလွ်င္ ကၽြန္ေတာ့အသည္းကို လွံျဖင့္ ထိုးသကဲ့သုိ႔ ခံစားရပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္ေတာ့မွ မလွဴပါဟု ျပန္ေလွ်ာက္တင္သည္။ ထိုအခါ တမန္ေတာ္ျမတ္က အသင္ ဒီဂိလားဖ္ကို ကိုင္ၿပီး ငိုငိုၿပီးဒုအာလုပ္၊ အသင့္ရဲ႕ မ်က္ရည္ေတြက ျမစ္ေခ်ာင္းပမာစီးဆင္းၿပီး အပင္ေတြေပါက္လာ၍ အဲ့ဒီအပင္ေတြကို ကမာၻ႕လူသားေတြက စားသံုးသည္ျဖစ္ပါေစ အသင့္ကို အလႅာဟ္ခြင့္မလႊတ္ဘူးဟု မိန္႔ေတာ္မူေလသည္။ ((ေစးႏွဲမႈက ထိုမွ် ေၾကာက္စရာေကာင္းလွပါသည္။))
ဇကားသ္ေပးရာ၌ ထိမ္ခ်န္ျခင္း
ဇကားသ္ေပးရာ၌ အေကာင္းဆံုးမွာ က်သင့္သည့္ ႏႈန္းထားထက္ နည္းနည္းပိုေပးလိုက္ရမည္။ က်သင့္သည့္ႏႈန္းထားကို အျပည့္အဝမေပးဘဲ ထိမ္ခ်န္မႈျပဳထားပါက အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္သည္ အေကာင္းဆံုး သိရွိျမင္ေတြ႕ေနေတာ္မူသည့္အရွင္ျဖစ္ေပသည္။ ဇကားသ္၌ ထိမ္ခ်န္ျခင္း၊ ဇကားသ္ေပးရန္ က်န္ေသာအရာသည္ ေကာက္႐ိုးပံု၌ မီးအနည္းငယ္ တို႔ထားျခင္းႏွင့္ တူေပသည္။ မေပးဘဲထိမ္ခ်န္ထားသည့္ ဇကားသ္အပါအဝင္ က်န္ရွိပစၥည္းမ်ားပါ ပ်က္စီးသြားေပလိမ့္မည္။ ထိုေၾကာင့္ ဇကားသ္ကို အတိအက် မထိမ္ခ်န္ဘဲ ေပးကမ္းလိုက္ရမည္။ က်သင့္ႏႈန္းထားထက္ အနည္းငယ္ ပိုေပးလိုက္ရမည္။
ဇကားသ္ေပးရာ၌ ကုသိုလ္ႏွစ္ဆရမည့္ ပံုစံ
ေဆြမ်ဳိးသားခ်င္းမ်ားကို ေပးျခင္းႏွင့္ အစၥလာမ့္ပညာသင္ယူေနသူႏွင့္ အစၥလာမ္အတြက္ ႀကိဳးပမ္းေနသူမ်ားကုိ ေပးကမ္းျခင္းသည္ ကုသိုလ္ႏွစ္ဆရေပမည္။ ေဆြမ်ဳိးကိုေပးျခင္းတြင္ ဇကားသ္ေပးျခင္းေၾကာင့္ ကုသိုလ္တစ္ခု၊ ေဆြမ်ဳိးသားခ်င္းကို ကူညီျခင္းေၾကာင့္ ကုသုိလ္တစ္ခု ေပါင္းႏွစ္ခုရမည္။ အစၥလာမ့္ပညာဆည္းပူသူႏွင့္ အစၥလာမ့္ပညာေရးေက်ာင္းမ်ား အစၥလာမ္အတြက္ ႀကိဳးပမ္းေနသူမ်ားကို ဇကားသ္ေပးျခင္းသည္လည္း ထိုနည္းတူူပင္ျဖစ္၏။
ဇကားသ္ေပးၿပီး အက်ဳိးအျမတ္ မရယူရ
အခ်ဳိ႕ႏြမ္းပါးသူတို႔သည္ ဇကားသ္ရယူရန္ ေပးကမ္းႏိုင္သည့္ အိမ္မ်ားသို႔ လာၾကသည္။ အိမ္ရွိ အလုပ္မ်ားကို ဝိုင္းလုပ္ေပးသည္။ သုိ႔မဟုတ္ ထိုသို႔ေသာသူမ်ားလာပါက မိမိဖက္မွ တခုခုခိုင္းေစမည္။ ထိုသို႔ခိုင္းၿပီးမွ ဇကားသ္ေပးျခင္းမျပဳသင့္ပါ။ ဇကားသ္တြင္ ထိခိုက္မႈရွိသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ၎တို႔လုပ္ခအတြက္ သီးသန္႔အရင္ေပးလိုက္ရမည္။ ၿပီးမွ ဇကားသ္ကို သပ္သပ္ေပးရမည္။
ဇကားသ္မေပးထိုက္သူ
ဇကားသ္ထုတ္ရန္ သတ္မွတ္စံညႊန္း ျပည့္မွီၿပီးသူမ်ား။ ဇကားသ္ထုတ္သူ၏ အထက္ဆက္၊ ေအာက္ဆက္အကုန္၊ ဇနီးမွ ခင္ပြန္းသို႔၊ ခင္ပြန္းမွ ဇနီးသို႔ ဇကားသ္မေပးထိုက္ပါ။ ထိုသူတို႔ကို ဇကားသ္ေပးလွ်င္ ဇကားသ္အထမေျမာက္ပါ။ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ဇကားသ္ထပ္ထုတ္ရမည္။
ဇကားသ္ဟူသည္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ ကိုယ္ေတာ္တုိင္သတ္မွတ္ထားသည့္ အလွဴဒါနျဖစ္သည္။ ေပးသူကလည္း ေပ်ာ္ရႊင္ဂုဏ္ယူစြာေပးကမ္းရမည္။ ေပးျခင္းခံရသူကိုလည္း ေပးသူက အထင္ေသးအျမင္ေသးျခင္း လံုးဝမျပဳရပါ။ မိမိ၏ ဇကားသ္ကုိ ယူမည့္သူမရွိလွ်င္ အဘယ္သုိ႔ျပဳမည္နည္း။ ထို႔ေၾကာင့္ ဇကားသ္ေပးျခင္းခံရသူကို ေက်းဇူးပါျပန္တင္သင့္ပါသည္။ ထို႔အတူ ဇကားသ္ယူသူအတြက္လည္း မည္သို႔မွ် ဝမ္းနည္း၊ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ဖြယ္ မရွိပါ။ ဇကားသ္ဟူသည္ အလႅာဟ္ဖက္မွ တိုက္ရိုက္သတ္မွတ္ခ်ီးျမႇင့္သည့္ နိအ္မသ္ပင္ျဖစ္သည္။ ေပးသူ၊ ယူသူႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ ဂုဏ္ရွိစြာပင္ ျပဳမူဆက္ဆံရမည္ျဖစ္ၿပီး ေပးသူကလည္း အလႅာဟ့္အမိန္႔နာခံႏိုင္ျခင္းအေပၚေက်းဇူးတင္ရမည္ျဖစ္ၿပီး ယူသူအဖို႔လည္း မိမိကို အလႅာဟ္ဖက္မွ ခ်ီးျမႇင့္သည္ဟု သေဘာပိုက္ကာ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ကို ေက်းဇူးတင္ရပါမည္ဟု ေျပာၾကားရင္းျဖင့္ နိဂံုးခ်ဳပ္အပ္ပါသည္။
........။........။........။........။........။........
မုစလ္မာန္တိုင္း တိက်ေသခ်ာစြာ အရွင့္အမိန္႔မ်ားနာခံႏိုင္ရန္ ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္ ၇/ ၆/ ၂ဝ၁၅။ တနဂၤေႏြေန႔၊ မစီဒီးခါန္း စြႏၷီဂ်ာေမ့မတ္စ္ဂ်ိဒ္၌ ေဟာၾကားသည့္ဗယာန္ကို စာသားျဖင့္ ျပန္လည္တင္ဆက္ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
မုစလ္မာန္တိုင္း တိက်ေသခ်ာစြာ အရွင့္အမိန္႔မ်ားနာခံႏိုင္ရန္ ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္ ၇/ ၆/ ၂ဝ၁၅။ တနဂၤေႏြေန႔၊ မစီဒီးခါန္း စြႏၷီဂ်ာေမ့မတ္စ္ဂ်ိဒ္၌ ေဟာၾကားသည့္ဗယာန္ကို စာသားျဖင့္ ျပန္လည္တင္ဆက္ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
** သတိေပးခ်က္။ အထက္ပါအေၾကာင္းအရာကို ကူးယူလွ်င္ အလ္မုဖီးဒ္မွ ကူးယူေၾကာင္း ထည့္သြင္းေရးသားပါ။ တစ္ဝက္တစ္ပ်က္ မိမိလိုသေလာက္ ကူးယူျခင္း လံုးဝခြင့္မျပဳပါ။ မိမိ မလုပ္သည့္အရာကို လုပ္သေယာင္ေဆာင္ျခင္းသည္ လိမ္လည္မႈျဖစ္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ဒီးန္ျဖန္႔ခ်ိလိုလွ်င္လည္း မွန္ကန္သည့္ နည္းလမ္းျဖင့္သာ ျဖန္႔ခ်ိပါ။ စာသားကူး၍ အမည္ေျပာင္းတပ္သည့္ လုပ္ရပ္မ်ဳိး မျပဳပါႏွင့္။
ဇကားသ္ႏွင့္သက္ဆိုင္သည့္ မတ္စ္အလဟ္မ်ားကို နီးစပ္ရာအာလင္မ္မ်ားထံတြင္ ေမးျမန္းပါရန္ အႀကံျပဳအပ္ပါသည္။
အလ္မုဖီးဒ္
ရွအ္ဗာန္/ ၃ဝ/ ေယာင္မုလ္ခမီးစ္/ ဟစ္ဂ်္ရီ ၁၄၃၆
Website: http://aaitee.blogspot.com
Facebook: http://www.facebook.com/almufeed.mm
Email: haroonrangoni@gmail.com
google တြင္ရွာရန္ “ အလ္မုဖီးဒ္ ” ဟု ျမန္မာလိုရိုက္၍ရွာပါ။
မိမိဖုန္းထဲတြင္ ျပန္လည္ဖတ္ရႈရန္ သိမ္းထားလိုပါက Simple Islam.apk ဖုိင္ကို ေဒါင္းလုတ္ဆြဲျပီး Install လုပ္ထားပါ။
အလ္မုဖီးဒ္
ရွအ္ဗာန္/ ၃ဝ/ ေယာင္မုလ္ခမီးစ္/ ဟစ္ဂ်္ရီ ၁၄၃၆
Website: http://aaitee.blogspot.com
Facebook: http://www.facebook.com/almufeed.mm
Email: haroonrangoni@gmail.com
google တြင္ရွာရန္ “ အလ္မုဖီးဒ္ ” ဟု ျမန္မာလိုရိုက္၍ရွာပါ။
မိမိဖုန္းထဲတြင္ ျပန္လည္ဖတ္ရႈရန္ သိမ္းထားလိုပါက Simple Islam.apk ဖုိင္ကို ေဒါင္းလုတ္ဆြဲျပီး Install လုပ္ထားပါ။
Labels:
Islam,
Mufeed Baath,
Mufeedbaat,
ဇကားသ္,
မဆ္အလဟ္,
မုဖီးဒ္ဘားသ္
Saturday, April 11, 2015
ပညာရွာေဖြေသာ လူတန္းစား (၄) မ်ဳိး
(၁) ပညာရွာေဖြစဥ္ ေလာက၏ဥစၥာပစၥည္းကို လိုသည္ထက္ပို၍ စုေဆာင္းျခင္းမျပဳေသာဆင္းရဲသားႏွင့္ သာသနာ့ပညာရွာေဖြစဥ္ ပညာကိုသင္ယူ၍ ဥစၥာပစၥည္းတို႔ကိုလည္း နည္းမ်ားမဆို တစ္နည္းတစ္ဖံုျဖင့္ စုေဆာင္းျခင္းျပဳေသာဆင္းရဲသား၊ ဤဆင္းရဲသားတို႔ ဆည္းပူးရယူထားေသာပညာသည္ ဥစၥာပစၥည္းကို ေစာင့္ထိန္းရန္ အေၾကာင္းခံတစ္ခုပင္ျဖစ္၏။ ထိုပညာေၾကာင့္ ေလာကတြင္ဂုဏ္က်က္သေရ စံတင္ေလာက္ေသာ အရည္အေသြးတစ္ခုရရွိသည္သာမက အာခိရသ္တမလြန္အခါ၌လည္း မိမိအတြက္ အက်ဳိးထူးခံစားရမည္ျဖစ္သည္။
(၂) ရိကၡာအသင့္အတင့္ပင္ ဖူလုံျခင္းမရွိေသာ္လည္း ရွိသမွ်ႏွင့္ ေရာင့္ရဲတင္းတိမ္စြာေနထိုင္ၿပီး သာသနာ့ပညာရွာေဖြေသာဆင္းရဲသား၊ ၎သည္ မုစ္လင္မ္တို႔ေစာင့္စည္းအပ္ေသာ ေရာင့္ရဲတင္းတိမ္ျခင္း၏ အက်ဳိးအျမတ္ကို သိရွိနားလည္ၿပီး မိမိသည္ဓနၾကြယ္ဝသူမ်ားထက္ ႏွစ္ေပါင္း (၅ဝဝ) အလ်င္ ေစာ၍ ဂ်ႏၷသ္သို႔ဝင္ေရာက္ရမည္ကို ယံုၾကည္သူျဖစ္၏။ ထိုသူဆည္းပူးတတ္ေျမာက္ထားေသာ ပညာသည္ ေလာကတြင္ သာယာတင့္တယ္ေစၿပီး အာခိရသ္တြင္ အက်ဳိးထူးခံစားရမည္ျဖစ္သည္။
(၃) သာသနာ့ပညာကို သင္ယူေသာ ေက်ာင္းသား၊ ၎သည္ သာသနာ့ပညာသင္ယူေနစဥ္ ဟလာလ္ရိုဇီကိုသာစားသံုး၍ လိုအပ္ေသာေထာက္ပံ့ေၾကးမ်ားကို မုစ္လင္မ္လူထုထံမွ သို႔မဟုတ္ သာသနာ့ဘ႑ာေတာ္မွ ရယူမည္။ သာသနာ့ပညာတတ္ေျမာက္ခဲ့ေသာ္ ဟရာမ္ရိုဇီရွာေဖြေရးမွ ေရွာင္က်ဥ္မည္။ ၎ျပင္ သာသနာပ်က္ သူႂကြယ္မ်ားထံ မည္သည့္အခ်ိန္မွ လက္မျဖန္႔ဟူေသာ ခံယူခ်က္အျပည့္အဝထားရွိခဲ့ေသာ္ ၎သည္ အာခိရသ္တြင္ အက်ဳိးထူးခံစားရမည္ ျဖစ္၏။ အထက္ပါလူတန္းစား သံုးမ်ဳိးတို႔၏ သာသနာ့ပညာသင္ယူျခင္း ေလာကီလုပ္ငန္းႏွင့္ သာသနာ့ေရးရာမ်ားတြင္ အမြန္ျမတ္ဆံုးႏွင့္ အက်ဳိးစဝါးဗ္အမ်ားဆံုး ရရွိႏိုင္မည္ ျဖစ္သည္။
(၄) အလုပ္လက္မဲ့ ေက်ာင္းသား၊ ၎က အာလင္မ္ျဖစ္ေျမာက္လာလွ်င္ ထိုပညာျဖင့္ ေလာကီစည္းစိမ္ရွာေဖြမည္ဟု ရည္ရြယ္ခ်က္ထားရွိသူျဖစ္၏။ ၎သည္ တရားမဲ့က်င့္သံုးေနထိုင္ေသာ ဘုရင္တို႔၏ တံခါးဝတြင္ျဖစ္ေစ၊ ထိုေခတ္အခါရွိ တိုင္းျပည္၏ ဘ႑ာန္ေတာ္ဝင္ေငြမ်ားမွာ ေသရည္အရက္ေရာင္းခ်ရာမွ ျဖစ္ေစ၊ မတရားအခြန္ေကာက္ခံ၍ ျဖစ္ေစ၊ ဟရာမ္လုပ္ငန္းမ်ား၏ ဝင္ေငြမ်ားမွျဖစ္ေစ ရရွိထားေစကာမူ မိမိသာပိုင္ဆိုင္ရမည္ဆိုပါက သာသနာ့ပညာမ်ားအေပၚ ေသးသိမ္ေသာ အမူအရာကို ျပကာ ၎တို႔ထံမွ ပစၥည္းရရွိေရးအတြက္ သြားေရာက္၍ မတ္တပ္ရပ္မည္သာ ျဖစ္ေပသည္။
၎သည္ ဤသို႔ေသာပညာျဖင့္ နာမည္ထင္ေပၚ ေက်ာ္ၾကားလိုမည္။ ဤသို႔ေသာ ပညာျဖင့္ ဂုဏ္သိကၡာႀကီးမားထည္ဝါလိုမည္ဆိုပါက ဤသို႔ေသာသာသနာ့ပညာကို ဆည္းပူးရယူျခင္းထက္ အျခားလက္မႈပညာတစ္ခုခုကို ျဖစ္ေစ၊ အေရာင္းအဝယ္တစ္ခုခုကို ျဖစ္ေစ၊ သင္ယူလုပ္ကိုင္ျခင္းက ပို၍ေကာင္းေပသည္။
အေၾကာင္းကား ဤသို႔ေသာလူတန္းစားမ်ားသည္ လူ႔ရွဳိက္သာန္တစ္မ်ဳိးပင္ ျဖစ္၏။ ပညာမဲ့တို႔သည္ ၎တုိ႔ကိုၾကည့္၍ လမ္းမွားသို႔ ေရာက္သြားႏိုင္ၾကသည္။ ဆိုလိုသည္မွာ ပညာမဲ့အသိဉာဏ္ေခါင္းပါးသူတို႔က ဤအာလင္မ္ႀကီးမ်ားသည္ ဟရာမ္လုပ္ငန္းမ်ားျဖင့္ အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္းျပဳ၍ လုပ္ကိုင္စားေသာက္ေနၾကလွ်င္ ငါတုိ႔ဂ်ာဟိလ္မ်ားအတြက္မူ မည္သည့္အျပစ္မွ ထိုက္မည္မဟုတ္ဟု မွတ္ခ်က္ခ်ကာ ယင္းအျပစ္မ်ားကို အသက္ထက္ဆံုး က်ဴးလြန္မိုက္မွားၾကမည္မွာ မုခ်မလြဲေပ။
ဤသို႔ သိကၡာမေစာင့္စည္းၾကေသာ အာလင္မ္ဆိုး အာလင္မ္ည့ံတို႔သည္ ေလာကတြင္ နည္းပါးႏုိင္သမွ် ေကာင္းမည္ျဖစ္၏။ ဤသို႔ေသာ အာလင္မ္ဆိုးတို႔အား ေျပာလိုသည္မွာ ေလာက၏ ရမၼစည္းစိမ္တို႔ကို ေလာကပညာျဖင့္သာ ရွာေဖြၾကပါကုန္။ သာသနာ့ပညာကို ခုတံုးလုပ္၍ သာသနာ့အေရၿခံဳၿပီး သာသနာ့လုပ္ငန္းမ်ားကို အလြဲသံုးစားျပဳလ်က္ မသမာေသာ နည္းမ်ဳိးစံုတို႔ုျဖင့္ စီးပြားရွာေဖြျခင္း မျပဳၾကေလကုန္ႏွင့္။
အကယ္၍ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ ကၽြႏ္ုပ္၏ပညာသည္ ကၽြႏ္ုပ္အား ေလာကီရမၼကိုျဖစ္ေစမည့္ လုပ္ငန္းမ်ားမွ ဖယ္ရွားေစခဲ့သည္။ ၎ျပင္ ကၽြႏ္ုပ္သည္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္အတြက္ ပညာကုိ ဆည္းပူးသင္ယူခဲ့ရာ ထိုပညာသည္ ကၽြႏ္ုပ္အား အရွင့္လမ္းသို႔တြန္းပို႔ေပးခဲ့သည္ဟု ေျပာဆိုခဲ့ေသာ္ ထိုသူ၏ပညာရပ္သည္ က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္ႏွင့္ စြႏၷသ္လမ္းစဥ္၏ ပညာရပ္မ်ားသည္ျဖစ္၏။ ထိုသူတို႔သည္ ထိုပညာရပ္ကုိ ထိန္းသိမ္းႏိုင္စြမ္းလည္း ရွိ၏။ ေလာကီစည္းစိမ္ႏွင့ ေလာဘေဒါသေမာဟမ်ားကိုလည္း ရြံရွာမည္ျဖစ္၏။ ထိုသူတို႔သည္ ေလာကီစည္းစိမ္ကို ေက်ာခိုင္းခဲ့ၾကေသာ သူေတာ္စင္တို႔အား ေတြ႕ဘူး၊ ႀကံဳဘူးၾကသူမ်ားလည္း ျဖစ္ၾက၏။ ၎တို႔၏ စိတ္တြင္းဝယ္ သူေတာ္စင္မ်ား၏ ေနာက္လိုက္မ်ားသာ ျဖစ္လိုၾကေပသည္။
ဤသို႔ ပညာ၏တန္ဖိုးအနဂၣကို သိရွိၾကလွ်င္ သာသနာ့ပညာႏိုးၾကားေသာေခတ္၌ ပညာဂုဏ္ႏွင့္ နာမည္ေက်ာ္ၾကားသူတစ္ဦး ျဖစ္ႏိုင္၏။ ထိုအခါပညာသည္ သင့္ေနာက္သို႔မလိုက္ဘဲ အသင္သည္ ပညာေနာက္သို႔သာ လိုက္မည္ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ယခုေခတ္တြင္ ဆိုက္ေကာ္ေလာ္ဂ်ီႏွင့္ ဖီလိုေဆာ္ဖီ စသည့္ပညာရပ္မ်ားကို သင္ယူပို႔ခ်ေနေသာ ဆရာသမားႏွင့္ ေက်ာင္းသားတု႔ိသည္ ထိုပညာရပ္မ်ားကို ေလာက၏ညႊတ္ကြင္းအျဖစ္ ျပဳလုပ္ထားၾကေပသည္။ ထိုသူမ်ားႏွင့္ ဆက္ဆံျခင္း၊ ထိုသူတို႔ထံမွ ပညာသင္ယူျခင္းသည္လည္း ေလာဘႏွင့္ ေလာကီစည္းစိမ္ကို စြန္႔လႊတ္ေပးႏိုင္စြမ္းမရွိေပ။
ထုိပုဂၢဳိလ္တို႔သည္ ေလာကုတၱရာ အက်ဳိးျပဳပညာရွင္မ်ားမဟုတ္။ ေလာကီေရးေခတ္ပညာရွင္မ်ားသာ ျဖစ္ၾကေပသည္။ ၎တို႔၏ အာခိရသ္အေရးကို ေတြးဆလွ်င္ အက်ဳိးကုသိုလ္မ်ား လံုးဝပါဝင္ျခင္းမရွိ။ ဆံုးရွဳံးမႈတြင္ နစ္မြန္းေနၾကသည္မွာ ထင္ရွားေပသည္။
အကယ္၍ ထိုသူသည္ သာသနာကိုျမတ္ႏိုးမည္။ သာသနာ့ပညာရွင္ သူေတာ္စဥ္မ်ား၏ လမ္းစဥ္ကို က်င့္သံုးၿပီး တစ္ပါးသူအား ေၾကာက္မက္ဖြယ္ေကာင္းေသာ ေလာကီေထာင္ေခ်ာက္မွ လြတ္ေျမာက္ေစလိုေသာ ဆႏၵျဖင့္ သတိေပးျခင္း၊ ကယ္တင္ျခင္းျပဳလွ်င္ ေကာင္းေလစြ။ သို႔ျဖစ္ရာ ထိုသုိ႔ေသာသူႏွင့္ ဆက္ဆံျခင္းသည္ အက်ဳိးရွိ၏။ ထိုသူ႔ထံမွ ပညာသင္ယူျခင္းသည္ သင့္ေလ်ာ္မြန္ျမတ္လွ၏။ ထိုသူထံမွ အက်ဳိးျပဳအတတ္ပညာကို သင္ယူျခင္းသည္ အမြန္ျမတ္ဆံုးလုပ္ငန္းပင္ ျဖစ္၏။ သို႔သာမက အိဗာဒသ္အေပါင္းတြင္ အသာဆံုး၊ အျမတ္ဆံုး အိဗာဒသ္ပင္ ျဖစ္ေလသည္။ (အိမာမ္ဂဇာလီရဟ္မသုလႅာဟ္)
*** သတိေပးခ်က္ အထက္ပါအေၾကာင္းအရာကို ကူးယူလွ်င္ စာသားအျပည့္အစံု မူရင္းက်မ္းရွင္ ဘာသာျပန္သူႏွင့္ အလ္မုဖီးဒ္၏ Link ကိုပါ ထည့္သြင္းကူးယူပါ။ မိမိလိုသေလာက္ကူးယူးၿပီး ကိုယ္ပိုင္နာမည္တပ္ေနသူမ်ားကို ေတြ႕ရွိရပါသည္။ ထိုသူတို႔သူ ၎တို႔မလုပ္သည္ကို လုပ္သေယာင္ေဆာင္ထားသျဖင့္ လိမ္လည္ မုသားဆိုသူပင္ျဖစ္၏။***
Website: http://aaitee.blogspot.com
Facebook: http://www.facebook.com/almufeed.mm
Email: haroonrangoni@gmail.com
google တြင္ရွာရန္ “ အလ္မုဖီးဒ္ ” ဟု ျမန္မာလိုရိုက္၍ရွာပါ။
မိမိဖုန္းထဲတြင္ ျပန္လည္ဖတ္ရႈရန္ သိမ္းထားလိုပါက Simple Islam.apk ဖုိင္ကို ေဒါင္းလုတ္ဆြဲျပီး Install လုပ္ထားပါ။
Website: http://aaitee.blogspot.com
Facebook: http://www.facebook.com/almufeed.mm
Email: haroonrangoni@gmail.com
google တြင္ရွာရန္ “ အလ္မုဖီးဒ္ ” ဟု ျမန္မာလိုရိုက္၍ရွာပါ။
မိမိဖုန္းထဲတြင္ ျပန္လည္ဖတ္ရႈရန္ သိမ္းထားလိုပါက Simple Islam.apk ဖုိင္ကို ေဒါင္းလုတ္ဆြဲျပီး Install လုပ္ထားပါ။
Labels:
Islam,
Mufeed Baath,
အစၥလာမ့္ပညာေရး,
အမ်ဳိးသမီး
Subscribe to:
Posts (Atom)