စူရဟ္အခ်ဳိ႕

တမန္ေတာ္ျမတ္ (ဆြလႅာဟုအလုိင္ဟိဝစလာမ္) ၏ အုိမင္းရင့္ေယာ္သည့္ပုံသ႑ာန္

ဗိစ္မစ္လႅာဟိစ္ရ္ရဟ္မာနစ္ရ္ရဟီးမ္

ဟဇရသ္ အိဗ္ေနအဗၺားစ္(ရဟ) ဆင့္ျပန္ခဲ့သည္။ ဟဇရသ္ အဗူဗကရ္(ရဟ)က ယာရစူလလႅာဟ္ (ဆြလႅာဟုအလုိင္ဟိဝစလာမ္) ကုိယ္ေတာ္သည္ အုိမင္းရင့္ေရာ္သည့္ သ႑ာန္ျဖစ္ေနပါသည္ဟု ေလွ်ာက္တင္ရာ ကုိယ္ေတာ္ျမတ္ (ဆြလႅာဟုအလုိင္ဟိဝစလာမ္) ကငါကုိယ္ေတာ္အား စူရဟ္ဟူးဒ္၊ စူရဟ္ဝါကိအဟ္၊ စူရဟ္မြရ္စလာသ္၊ စူရဟ္အမၼာယသစာအလူန္ႏွင့္ စူရဟ္အိဇက္ရွ္ရွမ္ဆုကုဝိရသ္တုိ႔က အုိမင္းရင့္ေရာ္ေစခဲ့ပါသည္ဟု အမိန္႔ရွိေတာ္မူေလသည္။(သစ္ရ္ေမဇီက်မ္း)

ရွင္းလင္းခ်က္။ ။ ဤစူရဟ္မ်ား၌ ကိယာမသ္၊ အာခိရသ္ႏွင့္ တရားခံအျပစ္က်ဴးလြန္သူမ်ားႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ အရွင္ျမတ္၏ ေၾကာက္မက္ဖြယ္အဇာဗ္ျပစ္ဒဏ္မ်ား အေၾကာင္းကုိ ေဖာ္ျပထားသျဖင့္ ဇရာေထာင္း၍ အုိမင္းရင့္ေရာ္ေစျခင္းျဖစ္သည္။ (မြန္သခဗ္အဟာဒီးစ္က်မ္း မွ တင္ျပသည္)

***အာခိရသ္ရဲ႕ႏူရ္***

((အလ္မုဖီးဒ္မွ တင္ဆက္သည္))

Website: http://aaitee.blogspot.com
Facebook: http://www.facebook.com/almufeed.mm
Email: haroonrangoni@gmail.com
google တြင္ရွာရန္ “ အလ္မုဖီးဒ္ ” ဟု ျမန္မာလိုရိုက္၍ရွာပါ။
မိမိဖုန္းထဲတြင္ ျပန္လည္ဖတ္ရႈရန္ သိမ္းထားလိုပါက Simple Islam.apk ဖုိင္ကို ေဒါင္းလုတ္ဆြဲျပီး Install လုပ္ထားပါ။

ကုန္ဆုံးေနေသာ ဒြႏၷယာသက္တမ္း

ဗိစ္မစ္္္္လႅာဟိစ္ရ္ရဟ္မာနစ္ရ္ရဟီးမ္
ဟဇရသ္ ခါလစ္ဒ္ဗင္န္အုမုိင္ရ္အဒဝီ(ရဟ)ဆင့္ျပန္ခဲ့သည္။ ဟဇရသ္ အြတ္သ္ဗဟ္ဗင္န္ဂဇ္ဝါန္(ရဟ)က ကၽြႏု္ပ္တုိ႔အား ေဟာၾကားတင္ျပသည္။ ဦးစြာ ၎က အလႅာဟ္(စုဗ္ဟာနဟုသအာလာ)အား ဟမ္ဒုိစနာ ခ်ီးမြမ္းေထာမနာျပဳၿပီးေနာက္ အမိန္႔ရွိေတာ္မူသည္မွာ မုခ်ဧကန္ ဤဒြႏၷယာေလာကသည္ မိမိကုိယ္တုိင္ပ်က္စီးယုိယြင္းမႈႏွင့္ ေနာက္ဆုံးအခ်ိန္သုိ႔ ဆုိက္ေရာက္ေနေၾကာင္းကုိ ေၾကြးေၾကာ္ခဲ့ေပၿပီ။ ၿပီးေနာက္ ၎သည္အလြန္လ်င္ျမန္ေသာ အရွိန္အဟုန္ျဖင့္ ေက်ာေပး၍ ေျပးေနေပၿပီ။ ၎ဒြႏၷယာသည္ အနည္းအက်ဥ္းမွ်သာ က်န္ေနေပေတာ့သည္။ ပမာဆုိေသာ္ခြက္တစ္ခုတြင္ ေသာက္ရန္ အရည္အနည္းငယ္က်န္ရွိေနခဲ့သည္။ ၎ကုိ လူတုိ႔သည္ စုပ္ယူလုိက္သကဲ့သုိ႔ျဖစ္သည္။ အသင္သည္ ဤဒြႏၷယာေလာကမွ ေက်ာခုိင္းၿပီး အၿမဲတည္ေနမည့္ေနအိမ္ဌာနသုိ႔ ထြက္ခြာ ေျပာင္းေရႊ႕ရဦးမည္။

ထုိ႔ေၾကာင့္ပင္ အသင္တုိ႔ထံ၌ရွိေသာအေကာင္းဆုံးအရာမ်ား(ေကာင္းမႈကုသုိလ္)ကုိ ယူေဆာင္၍ အသင္တုို႔ ၎ဌာနသုိ႔ သြားၾကေလကုန္။ ဂ်ဟႏၷမ္၏ ႏႈတ္ခမ္းဝမွ ေက်ာက္ခဲတစ္လုံးကုိယူ၍ ဂ်ဟႏၷမ္ထဲသုို႔ ပစ္ခ်လုိက္ပါမူ ေက်ာက္ခဲသည္ ႏွစ္(၇၀)ေက်ာ္တုိင္ က်ဆင္းေနေသာ္လည္း ၎၏ေအာက္ဆုံးသုိ႔ ဆုိက္ေရာက္ေသးမည္မဟုတ္ေသးေၾကာင္း၊ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔အား အသိေပးျခင္းခံခဲ့ရသည္။ အသင္တုိ႔သည္ အ့ံၾသေနၾကပါ၏ေလာ။ ၎ထုိမွ် နက္ရႈိင္းေသာ ဂ်ဟႏၷမ္သည္ အရွင့္ကစမ္၊ တစ္ေန႔ေသာအခါလူမ်ားျဖင့္ ျပည့္ႏွက္သြားၾကေပလိမ့္မည္သာ။ ၎ျပင္ ဂ်ႏၷသ္ရွိ တံခါးေပါက္တစ္ခု၏ တံခါးရြက္ႏွစ္ခု၏ အကြာအေဝးသည္ ႏွစ္ေပါင္း(၄၀) ခရီးမွ်ကြာေဝးသည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း ဤမွ်က်ယ္ဝန္းေသာတံခါးေပါက္သည္လည္း လူတုိ႔ျဖင့္ ျပည့္ႏွက္ေနဦးမည္သာ။

ကၽြႏု္ပ္သည္ထုိေခတ္အခါကုိလည္း မွီခဲ့ေပသည္။ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ခုနစ္ဦးသည္ တမန္ေတာ္ျမတ္္ (ဆြလႅာဟုအလုိင္ဟိဝစလာမ္) ႏွင့္ အတူရွိေနခဲ့သည္။ ၎ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ စားေသာက္ရန္အတြက္လည္း သစ္ရြက္မ်ားသာရွိခဲ့သည္။ ၎သစ္ရြက္မ်ားကုိုသာေန႔စဥ္ရက္ဆက္ စားေသာက္ရသျဖင့္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔၏ ပါးေစာင္မ်ားသည္ပင္ ဒဏ္ရာမ်ား ရရွိလာေပသည္။ ကၽြႏု္ပ္သည္ ေစာင္တစ္ထည္ရွိေလရာ တစ္ပုိင္းကုိ ကၽြႏု္ပ္က ပုဆုိးအျဖစ္ အသုံးျပဳရ၏။ က်န္တစ္ပုိင္းကုိ စအဒ္ဗင္န္မာလစ္က္က ပုဆုိးအျဖစ္အသုံးျပဳေလ၏။ ယခုအခါတြင္မူ ကၽြႏ္ုပ္တုိ႔အနက္ တစ္ဦးစီတုိင္းသည္ ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕၏ ၿမိဳ႕ပုိင္မ်ားအျဖစ္ ခန္႔အပ္ခံၾကရေပသည္။ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္ မိမိကိုယ္ကုိ မိမိႀကီးက်ယ္ျမင့္ျမတ္သည္ဟု ထင္ျမင္ယူဆေနၿပီး အလႅာဟ္ (စုဗ္ဟာနဟုသအာလာ) ထံ၌ ေသးသိမ္ယုတ္ညံ့ေနသည့္အျဖစ္မ်ိဳးမွ ကင္းေဝးဗရန္ အရွင္ျမတ္ထံေတာ္၌ ခုိလႈံဆည္းကပ္္ပါ၏။ နဗူဝသ္္္၏ နည္းစနစ္သည္ ခ်ဳပ္ျငိမ္းကုန္ဆုံးသြားခဲ့ေပၿပီ။ ၎ေနရာသုိ႔ ဘုရင္စနစ္အစားထုိး ဝင္ေရာက္လာခဲ့ေပၿပီ။ ကၽြႏု္ပ္မရွိၿပီးသည့္ေနာက္ အသင္တုိ႔သည္ အျခားဦးစီးေခါင္းေဆာင္မ်ားကုိလည္း ေတြ႕ႀကံဳၾကရေပလိမ့္မည္။ (လက္ေတြ႕ျမင္ၾကရေပလိမ့္မည္) (မြတ္စ္လင္မ္က်မ္း) မြန္သခဗ္အဟာဒီးစ္က်မ္း မွ ေကာက္ႏႈတ္တင္ျပသည္။

***အာခိရသ္ရဲ႕ႏူရ္***

မုိဟရမ္ (၁) ရက္။

((အလ္မုဖီးဒ္မွ တင္ဆက္သည္))
Website: http://aaitee.blogspot.com
Facebook: http://www.facebook.com/almufeed.mm
Email: haroonrangoni@gmail.com
google တြင္ရွာရန္ “ အလ္မုဖီးဒ္ ” ဟု ျမန္မာလိုရိုက္၍ရွာပါ။
မိမိဖုန္းထဲတြင္ ျပန္လည္ဖတ္ရႈရန္ သိမ္းထားလိုပါက Simple Islam.apk ဖုိင္ကို ေဒါင္းလုတ္ဆြဲျပီး Install လုပ္ထားပါ။

နမားဇ္မ်ား ျဖည့္စြက္ျခင္းႏွင့္ သက္ဆိုင္သည့္ပညတ္ခ်က္ခ်က္မ်ား

နမားဇ္ဝတ္ျပဳျခင္း၏ အေၾကာင္း
((ေမာ္လာနာမုဟမၼဒ္မူစာဆြာဟိဗ္ ဘာသာျပန္မွ ျပန္လည္ေဖာ္ျပသည္))

နမားဇ္သည္ နဗီရစူလ္ (အလိုင္ေဟမြတ္စၥလာမ္) သခင္တိုင္း၏ ရွရီအသ္တြင္ ပါရွိစၿမဲျဖစ္သည္။ အာဒမ္သခင္ (အလုိင္ဟစၥလာမ္) မွ စ၍ အားလံုးေသာ နဗီရစူလ္မ်ား၏ အုမၼသ္မ်ားအေပၚတြင္ ဖရ္ဇ္ျဖစ္ခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ တစ္ပါးႏွင့္ တစ္ပါးတြင္ နည္းဥပေဒ သတ္မွတ္မႈသာ ကြဲျပားမႈရွိခဲ့သည္။

ျမင့္ျမတ္ေတာ္မူေသာ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္၏ ထံေတာ္တြင္ နမားဇ္ဝတ္ျပဳျခင္းသည္ အလြန္ႀကီးက်ယ္ေသာ အဆင့္အတန္းျဖစ္ေလသည္။ မည္သည့္ခဝပ္မႈမွ် အရွင္ျမတ္ထံေတာ္တြင္ နမားဇ္ထက္ပိုမိုႏွစ္ၿခိဳက္ေသာ အရာမရွိေခ်။ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္က မိမိ၏ ဗႏၵာေက်းကၽြန္မ်ားအေပၚ၌ နမားဇ္ဝတ္ျပဳရန္ တစ္ေန႔လွ်င္ ငါးႀကိမ္ ဖရ္ဇ္သတ္မွတ္ထားေလသည္။ ထိုငါးႀကိမ္ဖတ္ရြတ္ျခင္း၌ ႀကီးမားေသာ စဝါးဗ္ကုသိုလ္ရရွိေလသည္။ ထိုငါးႀကိမ္ကို မဖတ္ဘဲ စြန္႔လႊတ္ထားလွ်င္ ႀကီးမားေသာ အျပစ္အကုသိုလ္ျဖစ္ေလသည္။

ဟဒီးဒ္ၾသဝါဒ မိန္႔ခြန္းေတာ္တြင္ လာရွိသည္မွာ အၾကင္သူသည္ ေကာင္းမြန္စြာ ဝုဇူျပဳ၍ အလြန္စိတ္ပါဝင္စားစြာျဖင့္ စနစ္တက် နမားဇ္ဖတ္ရြတ္ပါလွ်င္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္က ေကယာမသ္ကမာၻ႕တရားစီရင္ေတာ္မူမည့္ေန႔၌ ထိုသူ၏ ေသးငယ္ေသာ မေကာင္းမႈအေပါင္းကို ခြင့္လႊတ္ခ်မ္းသာေပးေတာ္မူ၍ ဂ်ႏၷသ္သုခဘံုကို ေပးသနားေတာ္မူအံ့။
ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ မိန္႔ေတာ္မူသည္မွာ နမားဇ္ဝတ္ျပဳျခင္းသည္ သာသနာ၏ တုိင္ျဖစ္၏။ အၾကင္သူ နမားဇ္ကို ေကာင္းစြာဖတ္လွ်င္ ထိုသူသည္ သာသနာကို တည္ေဆာက္သူမည္၏။ အၾကင္သူသည္ ထိုနမားဇ္ကို စြန္႔လႊတ္ပါမူ သာသနာေတာ္ကို ၿဖိဳဖ်က္သူမည္၏။
ထို႔ျပင္ မိန္႔ေတာ္မူသည္မွာ ေကယာမသ္ေန႔တြင္ အားလံုးေသာအရာ (အမႈကိစၥ) တို႔ထက္ အဦးဆံုး နမားဇ္ကို စစ္ေမးေတာ္မူမည္။ ထို႔ျပင္ နမားဇ္ကို အစဥ္ဖတ္သူတို႔၏ မ်က္ႏွာႏွင့္ ေျခ လက္ စသည္တို႔တြင္ ေကယာမသ္ေန႔၌ ေနမင္းကဲ့သို႔ လင္းဝင္းေတာက္ပလ်က္ရွိအ့ံ။ နမားဇ္မဖတ္သူတို႔သည္ ထိုစည္းစိမ္မွ လက္မဲ့ျဖစ္ၾကအ့ံ။
ထို႔ျပင္ တမန္ေတာ္ျမတ္ မိန္႔ေတာ္မူသည္မွာ .... နမားဇ္ကို စြဲၿမဲသူတို႔သည္ ေကယာမသ္ေန႔တြင္ နဗီတမန္ေတာ္မ်ား၊ ရွဟီဒီသာသနာ့အာဇာနည္မ်ား၊ ဝလီသူေတာ္စင္မ်ားႏွင့္ အတူတကြ ေနၾကရအံ့။ နမားဇ္ကို မဖတ္ေသာသူမ်ားသည္ ဖိရ္ေအာင္န္၊ ဟာမာန္၊ ကာရူန္ စေသာ သူယုတ္မာကာဖိရ္မ်ားႏွင့္ အတူေနရအံ့။ ထို႔အတြက္ေၾကာင့္ နမားဇ္ကို ဖတ္ၾကရန္ အလြန္အေရးႀကီးေလသည္။ မဖတ္ဘဲ ေနၾကလွ်င္ ေလာကီ၊ ေလာကုတၱရာ ႏွစ္ဌာနစလံုးတြင္ အဆံုးရွံဳးႀကီး ဆံုးရွဳံးရမည္ ျဖစ္ေလသည္။
ထို႔ထက္ပုိ၍ အဘယ္ဆံုးရွံဳးမႈ ရွိႏိုင္အံနည္း။ နမားဇ္မဖတ္သူတို႔၏ (ဟရွရ္) အဆံုးသည္ ကာဖိရ္မ်ားႏွင့္အတူ ထၾကရေလသည္။ နမားဇ္မဖတ္သူတုိ႔သည္ ကာဖိရ္တို႔ႏွင့္ တန္းတူအထင္ခံရမည္။ (အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ထံ ခိုလွံဳပါ၏) နမားဇ္မဖတ္ျခင္းသည္ အဘယ္မွ်ပင္ မေကာင္းေသာအရာျဖစ္သနည္း။

နမားဇ္ေဆာက္တည္ရန္ တာဝန္မရွိသူတို႔မွာ ႐ူးသြတ္သူ၊ အရြယ္မေရာက္ေသးေသာ ေယာက်္ားေလးႏွင့္ မိန္းကေလးတို႔မွ က်န္ရွိသူအားလံုးအေပၚတြင္ နမားဇ္သည္ ဖရ္ဇ္ အဓိကတာဝန္ ၊ မလုပ္မေနရတာဝန္ တစ္ရပ္ျဖစ္ေပသည္။

သို႔ရာတြင္ သားသမီးမ်ားအား အသက္ ၇ ႏွစ္အရြယ္သုိ႔ေရာက္လွ်င္ မိဘတို႔သည္ နမားဇ္ဖတ္ရန္ အမိန္႔ေပးရမည္။ ဆယ္ႏွစ္အရြယ္သို႔ေရာက္ေသာ္ နမားဇ္မဖတ္ခဲ့လွ်င္ ရိုက္၍ နမားဇ္ဖတ္ခိုင္းရမည္။
နမားဇ္ကို စြန္႔လႊတ္ရန္ မည္သည့္အခါ မည္သည့္အခ်ိန္မွ် အခြင့္မရွိ။ မည္သည့္နည္းျဖင့္မဆို တက္ႏိုင္သေရြ႕ နမားဇ္ကို မုခ်ဖတ္ကို ဖတ္ရမည္ျဖစ္သည္။

အကယ္၍ နမားဇ္ဖတ္ရန္ ေမ့ေလ်ာ့သြားသျဖင့္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ လံုးဝသတိမရသျဖင့္ အခ်ိန္ကုန္လြန္သြားမွ မိမိနမားဇ္မဖတ္ရေသးေၾကာင္း သတိရလာေသာ္၊ သို႔မဟုတ္ မ်က္စိမဖြင့္ႏိုင္ေအာင္ မိန္းေမာအိပ္ေပ်ာ္သြားေသာ္လည္းေကာင္း နမားဇ္သည္ ကႆြာျဖစ္သြားလွ်င္ ဤသို႔ေသာအခါမ်ဳိး၌ အျပစ္မျဖစ္ေခ်။ သို႔ရာတြင္ သတိရလွ်င္ရခ်င္း မ်က္စိဖြင့္လွ်င္ ဖြင့္ခ်င္း ဝုဇူျပဳ၍ ခ်က္ခ်င္း ကႆြာနမားဇ္ဖတ္ရန္ ဖရ္ဇ္ျဖစ္ေလသည္။ သို႔ေသာ္ မကၠရူးဟ္အခ်ိန္ျဖစ္ေနလွ်င္ ေခတၱဆိုင္းငံ၍ အခ်ိန္ေက်ာ္သြားသည္ကို ေစာင့္လိုက္ရမည္။ ဤအတုိင္းပင္ မူးေမ့သတိလစ္သြားသျဖင့္ မဖတ္ရေသးေသာ နမားဇ္မ်ားအတြက္လည္း အျပစ္မရွိေခ်။ သို႔ရာတြင္ သတိျပန္ရလာၿပီးေနာက္ ခ်က္ျခင္းပင္ ကႆြာဖတ္လိုက္ရမည္။
(၁)။ မတ္စ္အလဟ္
အမ်ဳိးသမီးတစ္ေယာက္သည္ ကေလးေမြးဖြားလ်က္ရွိရာ သားငယ္သည္ အျပင္သို႔မထြက္ေသးဘဲ တဝက္သာထြက္ေနလွ်င္ ဤအခ်ိန္မ်ဳိး၌ပင္ အကယ္၍ သတိမလစ္ဟင္းလွ်င္ နမားဇ္ဝတ္ျပဳရန္ ဖရ္ဇ္ျဖစ္ေလသည္။ ကႆြာျပဳလုပ္ျခင္း မပိုင္ေခ်။
အကယ္၍ နမားဇ္ဝတ္ျပဳေနလွ်င္ ကေလး၏ အသက္ကို စိုးရိမ္ရေသာ္ နမားဇ္ကို အႆြာျပဳျခင္း ပိုင္၏။ ဤနည္းပင္ ဝမ္းဆြဲလက္သည္တို႔သည္ အကယ္၍ နမားဇ္ဝတ္ျပဳေနလွ်င္ ကေလး၌ ဒုကၡျဖစ္မည္ဟု စုိးရိမ္ရေသာ္ ဤသုိ႔ေသာ္အခ်ိန္မ်ဳိး၌ ဝမ္းဆဲြမသည္လည္း နမားဇ္ကို ကႆြာျပဳျခင္း ပိုင္၏။ သို႔ရာတြင္ ယင္းသူတို႔အားလံုးသည္ ကႆြာကို လွ်င္ျမန္စြာ ဖတ္ၾကရမည္ ျဖစ္ေလသည္။

ကႆြာေဆာက္တည္ျခင္းႏွင့္ သက္ဆိုင္သည့္ မတ္စ္အလဟ္ (ပညတ္ခ်က္) မ်ား
((အလ္မုဖီးဒ္ မွ ဘာသာျပန္သည္။))

(၁) ဖရပ္ဇ္ျဖစ္သည့္ မည္သည့္နမားဇ္ကိုမဆို လြတ္သြားပါက သတိရသည့္အခ်ိန္ ခ်က္ျခင္းပင္ ျဖည့္စြက္လိုက္ရမည္။ အေၾကာင္းမဲ့ ကဇြာျပဳျခင္းကို ၾကန္႔ၾကာေစျခင္းသည္ ဂုနာ (အျပစ္) ထိုက္ေစသည့္ လုပ္ရပ္ျဖစ္ေပသည္။ (အေၾကာင္းမဲ့ဟူသည့္ စာသား၏ ဆိုလိုရင္းမွာ က်န္းမာေရး၊ အသက္အႏၲရာယ္၊ ေသေရး ရွင္ေရး စသည့္ အေရးတႀကီးကိစၥ တစ္စံုတစ္ရာမရွိျခင္းကို ဆိုလုိသည္။ ေလာကီေငြေၾကးရွာေဖြမႈ၌ လံုးပမ္းေနျခင္းႏွင့္ ေရာင္းဝယ္ေရးကိစၥမ်ား၊ စားေသာက္ရန္ ခ်က္ျပဳတ္ရသည့္ ကိစၥမ်ားသည္ သာသနာမွျပဆိုသည့္ ခိုင္လံုသည့္ အေၾကာင္းျပခ်က္မဟုတ္ေပ။)
တစ္ဦးတစ္ေယာက္သည္ နမားဇ္ကဇြာျဖစ္သြားသည္။ သို႔ေသာ္ ယင္းကဇြာကုိ ခ်က္ျခင္းမျဖည့္စြက္ေပ။ မည္သည့္ေန႔၊ ရက္ ေရာက္မွ ျဖည့္စြက္မည္ဟု သတ္မွတ္၍ ကဇြာျဖည့္ျခင္းကို ေရႊ႕ဆိုင္းလိုက္သည္။ သတ္မွတ္လိုက္သည့္ ေန႔၊ ရက္ မေရာက္မီ ကြယ္လြန္သြားပါက ဂုနာဟ္ ႏွစ္ဆခံရမည္။ တစ္ခုမွာ နမားဇ္ကဇြာျဖစ္ျခင္းအတြက္ ၊ ေနာက္တစ္ခုမွာ ခ်က္ျခင္း ကဇြာျပန္မဖတ္ျခင္းအတြက္ ျဖစ္ေပသည္။

(၂) နမားဇ္မ်ားစြာကို ကဇြာျဖစ္ထားသူသည္ အတတ္ႏိုင္ဆံုး လွ်င္ျမန္စြာပင္ လြတ္ခဲ့သည့္နမားဇ္မ်ားကို ကဇြာျပဳ ျဖည့္စြက္လိုက္ရမည္။ က်န္းမာေရးေကာင္းမြန္သူ၊ အခ်ိန္ေပးႏိုင္သူျဖစ္ပါက ဇြဲရွိရွိျဖင့္ တစ္ရက္တည္း၊ သို႔မဟုတ္ အခ်ိန္တစ္ခုတည္းမွာပင္ လြတ္ခဲ့သမွ် နမားဇ္အားလံုး၏ ကဇြာကို ဖတ္လိုက္ရမည္။ ဇုဟုရ္အခ်ိန္ေရာက္မွာ ဇုဟုရ္ရဲ႕ ကဇြာ၊ အဆြရ္အခ်ိန္ေရာက္မွာ အဆြရ္ရဲ႕ ကဇြာ စသျဖင့္ အခ်ိန္အတိအက်အတိုင္း ကဇြာျပဳရန္မလိုအပ္ေပ။
အကယ္၍ ႏွစ္ေပါင္း၊ လေပါင္းမ်ားစြာ၏ နမားဇ္မ်ားကို ကဇြာျပဳရမည္ဆိုပါကလည္း တတ္ႏိုင္သေလာက္ အျမန္ဆံုး ျပန္လည္ျဖည့္စြက္လိုက္ရမည္။

မိမိအားလပ္သည့္အခ်ိန္တြင္ (မကၠ႐ူးဟ္ျဖစ္သည့္ ေနထြက္၊ မြန္းတည့္ႏွင့္ ေနဝင္ခ်ိန္ မွအပ) နမားဇ္အမ်ဳိးအစားမ်ားအလိုက္ (ဖဂ်ရ္၊ ဇုဟုရ္၊ အဆြရ္၊ မဂ္ရိဗ္၊ အိယွာ) အခ်ိန္ရလွ်င္ ရသေလာက္ကို သက္တမ္းတစ္ေလွ်ာက္ ကဇြာျဖစ္ခဲ့သည့္နမားဇ္မ်ားကို ႏွစ္ရကအသ္၊ ေလးရကအသ္စီ ျပန္လည္ျဖည့္စြက္လိုက္ရမည္။ အကယ္၍ ဤပံုစံျဖင့္လည္း ကဇြာမျပဳႏိုင္ပါက နမားဇ္တစ္ခ်ိန္တြင္ ကဇြာတစ္ႀကိမ္ ေဆာက္တည္လိုက္ရမည္။ ဤသည္မွာ ကဇြာျပဳျခင္း၏ အနိမ့္ဆံုး အဆင့္အတန္းျဖစ္ေပသည္။

(၃) ကဇြာဖတ္ရန္ သီးသန္႔အခ်ိန္ သတ္မွတ္ထားျခင္း မရွိေပ။ မိမိအတြက္ အားလပ္သည့္အခ်ိန္ရရွိပါက ဝုဇူျပဳ၍ ကဇြာနမားဇ္မ်ားကို ေဆာက္တည္ရမည္။ မကၠ႐ူးဟ္အခ်ိန္ မျဖစ္ေစရန္သာ သတိျပဳရမည္ျဖစ္သည္။ အသက္ရွင္ေနသည့္ သက္တမ္းတစ္ေလွ်ာက္လံုးသည္ ကဇြာျဖည့္ခြင့္ရွိသည့္ အခ်ိန္မ်ားပင္ျဖစ္သည္။

ဆြာေဟေဗသရ္သီးဗ္ (သက္တမ္းတစ္ေလွ်ာက္တြင္ နမားဇ္တစ္ႀကိမ္မွ ကဇြာမျဖစ္ဖူးသူ) သည္ ကဇြာျဖစ္ခဲ့လွ်င္

(၄) အၾကင္သူသည္ နမားဇ္တစ္ႀကိမ္ ကဇြာျဖစ္သြားသည္။ ယင္းကဇြာျဖစ္သည့္ နမားဇ္အလွ်င္ မည္သည့္နမားဇ္မွ် ကဇြာျဖစ္ခဲ့ျခင္း မရွိေပ။ (သို႔မဟုတ္) နမားဇ္မ်ား ကဇြာျဖစ္ခဲ့ဖူးသည္။ သို႔ေသာ္ ယင္းကဇြာအားလံုးကုိ ျဖည့္စြက္ၿပီးျဖစ္ေပသည္။ ယခုလြတ္သြားသည့္ နမားဇ္တစ္ႀကိမ္ကုိသာလွ်င္ ကဇြာျဖည့္ရန္ က်န္ရွိသည္ဆိုပါက ဦးစြာ လြတ္သြားသည့္ နမားဇ္၏ကဇြာကို ေဆာက္တည္ရမည္။ ၿပီးမွ အဒါ (လက္ရွိအခ်ိန္တြင္ ဖတ္ရမည့္နမားဇ္) ကို ေဆာက္တည္ရမည္။ ကဇြာထက္အလ်င္ အဒါကို ေဆာက္တည္လိုက္ပါက အဒါသည္ မပိုင္ေပ။ ကဇြာဖတ္ၿပီးမွသာလွ်င္ အဒါနမားဇ္ကို ဖတ္ရမည္ျဖစ္သည္။ အကယ္၍ ကဇြာျဖည့္ရမည္ကို လံုးဝ(လံုးဝ) ေမ့ေလ်ာ့သြားခဲ့ပါမူ အဒါ သည္ ပုိင္သြားမည္။ မိမိ၏ကဇြာျဖစ္ျခင္းကို သတိရလိုက္သည့္အခါ ကဇြာကိုသာလွ်င္ ဖတ္လိုက္ပါ။ အဒါ၏ အခ်ိန္မကုန္ေသးပါကလည္း ျပန္ဖတ္ရန္မလိုအပ္ေပ။

(၅) အကယ္၍ အဒါနမားဇ္၏အခ်ိန္သည္ အနည္းငယ္မွ်သာ က်န္ေတာ့သည္။ ကဇြာကုိအရင္ဖတ္လိုက္ပါက အဒါအတြက္ အခ်ိန္မက်န္ႏိုင္ေတာ့လွ်င္ ဦးစြာ အဒါကို ဖတ္လိုက္ပါ။ ၿပီးမွ ကဇြာကိုဖတ္ပါ။ (ဤပံုစံသည္ အဒါ၏အခ်ိန္ အလြန္နည္းပါးေနသည့္ အခါမ်ဳိးကို ဆိုလိုသည္။)

(၆) နမားဇ္ ႏွစ္ႀကိမ္၊ သံုးႀကိမ္ (သို႔မဟုတ္) ေလးႀကိမ္မွ ငါးႀကိမ္အထိ ကဇြာျဖစ္သြားသည္။ ထိုနမားဇ္မ်ားမွအပ ထိုသူ႔၏ သက္တမ္းတစ္ေလွ်ာက္တြင္ မည္သည့္နမားဇ္မွ် ကဇြာမျဖစ္ခဲ့ေပ။ သုိ႔မဟုတ္ ကဇြာေတာ့ျဖစ္ခဲ့သည္။ ယင္းကဇြာအားလံုးကိုလည္း ျဖည့္စြက္ၿပီးျဖစ္သည္။ ဤသို႔ဆိုလွ်င္ ထိုသူ႔အေနျဖင့္ ယခုလြတ္သြားသည့္ နမားဇ္ (ငါးႀကိမ္ (သုိ႔) ထို႔ထက္နည္းသည့္ နမားဇ္) မ်ားကို ဦးစြာ ျဖည့္စြက္ၿပီးမွသာလွ်င္ အဒါ နမားဇ္ကို ေဆာက္တည္ရမည္။ ယင္းကဇြာကို မေဆာက္တည္မီ အဒါဖတ္ခြင့္မရွိေပ။
ယခု လြတ္သြားသည့္ နမားဇ္မ်ားကို ဤပံုစံျဖင့္ ကဇြာျပဳပါ။ မိမိလြတ္သြားသည့္ နမားဇ္မ်ားအနက္ အရင္ဆံုးကဇြာျဖစ္သည့္ နမားဇ္ကို ဦးစြာျဖည့္စြက္ပါ။ ထို႔ေနာက္ ဒုတိယ ကဇြာျဖစ္သည့္နမားဇ္ကို ဝတ္ျပဳရမည္။ ဤအတိုင္းအစဥ္လိုက္ျဖင့္ ကဇြာအားလံုးကို ဝတ္ျပဳပါ။ ဥပမာ "ဖဂ်ရ္၊ ဇုဟုရ္၊ အဆြရ္၊ မဂ္ရိဗ္၊ အိယွာ" နမားဇ္ငါးႀကိမ္ ကဇြာျဖစ္သြားသည္။ ကဇြာျဖည့္သည့္အခါ အစဥ္လိုက္အတိုင္း အရင္ဆံုးကဇြာျဖစ္သည့္ ဖဂ်ရ္ကို ဖတ္ပါ။ ၿပီးေနာက္ ဇုဟုရ္၊ အဆြရ္၊ မဂ္ရိဗ္၊ အိယွာ တို႔ကို အစဥ္လိုက္ျဖည့္ရမည္။ အကယ္၍ ဖဂ်ရ္ကဇြာကို မဖတ္ဘဲ ဇုဟုရ္၊ အဆြရ္၏ ကဇြာကို ဖတ္လိုက္ပါက မမွန္ေတာ့ေပ။ အစဥ္လိုက္အတိုင္း အစမွ ျပန္လည္ျဖည့္စြက္ရမည္။

* ဆြာေဟေဗသရ္သီးဗ္ျဖစ္ထားသူသည္ နမားဇ္ ငါးႀကိမ္အထိ ကဇြာျဖစ္လွ်င္ ယင္း၏ သရ္သီးဗ္သည္ မပ်က္ေသးေပ။ အကယ္၍ နမားဇ္ ၆ႀကိမ္အထိ ကဇြာျဖစ္သြားလွ်င္ သရ္သီးဗ္ပ်က္သြားေပသည္။ ထိုသူသည္ ဆြာေဟေဗသရ္သီးဗ္ကဲ့သုိ႔ က်င့္မူရန္ မလိုအပ္ေပ။

(၇) နမားဇ္ ၆ႀကိမ္အထိ ကဇြာျဖစ္သြားပါက ထိုနမားဇ္မ်ား၏ ကဇြာကိုမဖတ္ဘဲ အဒါနမားဇ္ကို ဖတ္ႏိုင္သည္။ နမားဇ္ ၆ႀကိမ္ကို ကဇြာျဖည့္သည့္အခါတြင္လည္း အစဥ္လိုက္အတိုင္း အရင္ဆံုးကဇြာျဖစ္သည့္ နမားဇ္မွ စတင္၍ကဇြာဖတ္ရန္ အေရးမႀကီးေတာ့ေပ။ မိမိျဖည့္စြက္လိုသည့္ နမားဇ္မွ စတင္၍ ဝတ္ျပဳႏိုင္ေပသည္။ အစဥ္လိုက္အတိုင္း ျဖည့္စြက္ရန္လည္း ဝါဂ်ိဗ္မဟုတ္ေတာ့ေပ။

အစဥ္လိုက္အတိုင္း ကဇြာျပဳရန္ မလိုအပ္သူမ်ားႏွင့္ ဆြာေဟေဗသရ္သီးဗ္မျဖစ္သူမ်ား

(၈) ၂ လ သံုးလ (သို႔မဟုတ္) သံုး ေလးႏွစ္အရင္က လူတစ္ဦးသည္ နမားဇ္ ေျခာက္ႀကိမ္ (သို႔မဟုတ္) ထို႔ထက္ပို၍ ကႆြာျဖစ္ခဲ့သည္။ ယခုအထိ ထိုကႆြာမ်ားကို မဖတ္ရေသးေပ။ ထိုကာလေနာက္ပိုင္းတြင္ နမားဇ္ငါးႀကိမ္ကို မပ်က္မကြက္ဖတ္လွ်က္ရွိသည္။ တခါမွ် ကႆြာျဖစ္ခဲ့ျခင္းမရွိေပ။ အတန္ၾကာၿပီးမွ နမားဇ္တစ္ႀကိမ္ ကႆြာျဖစ္သြားေသာ္ ထိုပံုစံတြင္ ယခုလြတ္သြားသည့္ ကႆြာအား မဖတ္ေသးဘဲ အဒါနမားဇ္ဖတ္လွ်င္ ပိုင္ေပသည္။ ထိုသူ႔အတြက္ အစဥ္လိုက္အတိုင္း ဖတ္ေနရန္ ဝါဂ်ိဗ္မဟုတ္ေပ။ (ယခင္၏ ကႆြာမ်ားကို မျဖည့္ရေသးသည့္အတြက္ ထိုသူသည္ ဆြာေဟေဗသသရ္သီးဗ္မဟုတ္ေပ။)

(၉) တစ္ဦးတစ္ေယာက္၏ သက္တမ္းတြင္ နမားဇ္ ေျခာက္ႀကိမ္ (သို႔မဟုတ္) ထို႔ထက္ပိုသည့္ နမားဇ္မ်ား ကႆြာျဖစ္ထားသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သရ္သီးဗ္ (အစဥ္လိုက္အတိုင္း) ဖတ္ရန္ ဝါဂ်ိဗ္မဟုတ္ေပ။ အကယ္၍ ကႆြာနမားဇ္မ်ားကို အနည္းငယ္စီဖတ္ရင္းျဖင့္ လြတ္ခဲ့သည့္ နမားဇ္အားလံုး၏ ကႆြာကိုျဖည့္ၿပီးျဖစ္မည္။ မည္သည့္နမားဇ္မွ် ကႆြာျပဳရန္မက်န္ေတာ့ေပ။ ယခုတစ္ဖန္ နမားဇ္တစ္ႀကိမ္ျဖစ္ေစ၊ ငါးႀကိမ္ျဖစ္ေစ ကႆြာျဖစ္သြားလွ်င္ သရ္သီးဗ္(အစီအစဥ္)ျဖင့္ ဖတ္ရမည္။ ထိုကႆြာငါးႀကိမ္ကို မဖတ္ေသးဘဲ အဒါနမားဇ္ဖတ္လွ်င္ မပိုင္ေပ။ သုိ႔ေသာ္ တစ္ဖန္ျပန္၍ နမားဇ္ ေျခာက္ႀကိမ္ ကႆြာျဖစ္သြားလွ်င္ သရ္သီးဗ္မရွိေတာ့ေပ။ ယင္းကႆြာေျခာက္ႀကိမ္ကို မဖတ္ေသးဘဲ အဒါဖတ္လွ်င္ ပိုင္ေပသည္။

(၁ဝ) လူတစ္ဦးသည္ နမားဇ္မ်ားစြာ ကႆြာျဖစ္ထားသည္။ ယင္းနမားဇ္မ်ားကုိ အနည္းငယ္စီ ကႆြာျဖည့္ရင္းျဖင့္ ယခု နမားဇ္ ေလးႀကိမ္၊ ငါးႀကိမ္သာ ျဖည့္ရန္က်န္ေတာ့သည္။ ယင္းက်န္ရွိေနသည့္ ေလး၊ ငါးႀကိမ္ကို အစဥ္လိုက္ျဖည့္ရန္ ဝါဂ်ိဗ္မဟုတ္ေပ။ မိမိျဖည့္စြက္လိုသည့္ နမားဇ္မွ ဆက္လက္ဖတ္သြားႏိုင္သည္။ ထိုကဲ့သုိ႔ က်န္ရွိေနသည့္ ကႆြာနမားဇ္ကို မဖတ္မီ ကဒါကိုဦးစြာဖတ္ခြင့္ရွိေပသည္။

ဝိသ္ရ္နမားဇ္ ကႆြာျဖစ္ျခင္း

(၁၁) ဝိသ္ရ္နမားဇ္ ကႆြာျဖစ္သြားမည္။ ထိုကႆြာျဖစ္သြားသည့္ ဝိသ္ရ္မွအပ အျခားမည္သည့္နမားဇ္မွ် ကႆြာျဖစ္ထားျခင္း မရွိလွ်င္ ဖဂ်္ရ္ (အဒါ)မဖတ္မီ ဝိသ္ရ္၏ ကႆြာကို ဦးစြာျဖည့္လိုက္ရမည္။ ဝိသ္ရ္ကႆြာမဖတ္မီ ဖဂ်ရ္အဒါ ဖတ္ခြင့္မရွိေပ။ ဝိသ္ရ္ကႆြာျဖစ္ထားသည္ကို သတိရွိေနပါလွ်က္ ဖဂ်ရ္နမားဇ္ကို အရင္ဖတ္လိုက္ပါကလည္း ဝိသ္ရ္ကႆြာကို ျပန္ဖတ္၍ ၿပီးေနာက္ ဖဂ်ရ္ (အဒါ)နမားဇ္ကို ျပန္လည္ဖတ္ရမည္ျဖစ္သည္။

(၁၂) အိယွာနမားဇ္သာ ဖတ္ၿပီး အိပ္လိုက္သည္။ သဟဂ်္အခ်ိန္ ထ၍ ဝုဇူျပဳၿပီးေနာက္ သဟဂ်္ဂ်ဳဒ္ႏွင့္ ဝိသ္ရ္နမားဇ္တို႔ကို ဖတ္လိုက္သည္။ မနက္ခင္းေရာက္မွ သတိရသည္မွာ ညက အိယွာနမားဇ္ကို ဝုဇူမရွိဘဲႏွင့္ ဖတ္လိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ သို႔ဆိုလွ်င္ ယခု အိယွာ၏ ကႆြာကိုသာ ျပန္ဖတ္လိုက္ရမည္။ ဝိသ္ရ္၏ ကႆြာဖတ္ရန္ မလိုအပ္ေပ။

ဖဂ်ရ္နမားဇ္ ၏ ကႆြာ

(၁၃) ဖရ္ဇ္ႏွင့္ ဝိသ္ရ္နမားဇ္မ်ား၏ ကႆြာကိုသာလွ်င္ ျပန္ဖတ္ရေပသည္။ စြႏၷသ္မ်ားအတြက္ ကႆြာမရွိေပ။ သို႔ေသာ္ လက္ရွိေန႔၏ ဖဂ်ရ္နမားဇ္ကႆြာျဖစ္သြားခဲ့ပါက ေနမြန္းမတည့္မီ ျပန္ဖတ္လွ်င္ စြႏၷသ္ႏွင့္ ဖရ္ဇ္ ႏွစ္ခုလံုး၏ ကႆြာကို ဖတ္ရမည္ျဖစ္သည္။ အကယ္၍ မြန္းတည့္ၿပီးေနာက္မွ ကႆြာျဖည့္လွ်င္ ဖရ္ဇ္ႏွစ္ရကအသ္၏ ကႆြာကို ဖတ္လိုက္ရေပမည္။

(၁၄) ဖဂ်္ရ္အခ်ိန္မွာ အလြန္နည္းပါးစြာ က်န္ရွိေတာ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဖရ္ဇ္ႏွစ္ရကအသ္ကိုသာလွ်င္ ဖတ္လိုက္သည္။ စြႏၷသ္မဖတ္ေတာ့ေပ။ သို႔ဆိုလွ်င္ အေကာင္းဆံုးပံုစံမွာ ေနထြက္ၿပီး ၁၅မိနစ္ခန္႔ေနၿပီးသည့္ေနာက္ စြႏၷသ္၏ ကႆြာကို ျပန္ဖတ္လိုက္ပါ။ ေနမြန္းမတည့္မီအရင္ ဖတ္လိုက္ရန္ျဖစ္ပါသည္။ (လက္ရွိေန႔၏ ဖဂ်ရ္ကို ဆိုလိုပါသည္။)

ကႆြာကို ေသာဝ္ဗာျပဳ၍ ရႏိုင္မည္လား ??

နမားဇ္လံုးဝမဖတ္သူသည္ နမားဇ္မ်ား လႊတ္ခဲ့ျခင္းအေပၚ ေသာဝ္ဗာျပဳခဲ့ပါကလည္း ထိုသူ႔အတြက္ သက္တမ္းတေလွ်ာက္လံုး လႊတ္ခဲ့သည့္ နမားဇ္မ်ားကို ကႆြာဖတ္ရန္ ဝါဂ်ိဗ္ျဖစ္သည္။ ေသာဝ္ဗာျပဳျခင္းေၾကာင့္ ကႆြာမ်ား မအ္ဖ္မျဖစ္သြားေပ။ သို႔ေသာ္ နမားဇ္မဖတ္ျခင္းေၾကာင့္ ရရွိလိုက္သည့္ ဂုနာသည္ မာအ္းဖ္ျဖစ္သြားမည္။ ကႆြာမဖတ္ပဲေနပါက (ကႆြာကို အခ်ိန္ဆြဲျခင္း) ဂုနာ၏ ျပစ္ဒဏ္ကို ျပန္ခံရမည္ျဖစ္သည္။

ကႆြာအတြက္ ဖိဒ္ယဟ္

နမားဇ္အခ်ဳိ႕ ကႆြာျဖစ္သြားသည္။ ယင္းကႆြာကို ဖတ္ရန္ အေျခအေနလည္း မရရွိခဲ့ေပ။ သို႔ဆိုလွ်င္ ေသဆံုးခါနီးတြင္ ဖိဒ္ယဟ္ေပးရန္အတြက္ ဝဆြီယသ္ (မွာတမ္းမႈ) ျပဳသြားရန္ ဝါဂ်ိဗ္ျဖစ္ေပသည္။ ဝဆြီယသ္မျပဳခဲ့ပါက ဂုနာထိုက္သည္။

နမားဇ္အတြက္ ဖိဒ္ယဟ္ေပးနည္း

တစ္ရက္တာအတြက္ ဖိဒ္ယာေပးလွ်င္ နမားဇ္ (၆) ႀကိမ္အတြက္ ေပးရမည္ျဖစ္သည္။ ဖရ္ဇ္နမားဇ္ ငါးႀကိမ္ႏွင့္ ဝိသ္ရ္ ဝါဂ်ိဗ္တစ္ႀကိမ္ စုစုေပါင္း နမားဇ္ (၆) ႀကိမ္ျဖစ္ေပသည္။
နမားဇ္တစ္ႀကိမ္အတြက္ ဂ်ဳံ ၁.၇၅ ကီလို/ ျမန္မာအေလးခ်ိန္ျဖင့္ ၁ ပိႆာႏွင့္ ၁ဝ က်ပ္သား ခန္႔ ျဖစ္သည္။ ၎အေလးခ်ိန္ျဖင့္ ဂ်ဳံ (သို႔မဟုတ္) ယင္းအေလးခ်ိန္ဂ်ဳံႏွင့္ ညီမွ်ေသာအဖိုးအခအား ဖိဒ္ယာအတြက္ ေပးရမည္။
(( နမားဇ္တစ္ႀကိမ္အတြက္ ဂ်ဳံ ၁ ပိႆာႏွင့္ ၁ဝ က်ပ္သား ျဖစ္လွ်င္ တစ္ေန႔တာ နမားဇ္စုစုေပါင္း ၆ႀကိမ္အတြက္ ၆ ပိႆာႏွင့္ ၆ဝ က်ပ္သား (သို႔မဟုတ္) ယင္းအေလးခ်ိန္ႏွင့္ ညီမွ်ေသာ တန္ဖိုးေငြကို ေပးေဆာင္ရမည္ျဖစ္ေပသည္။)
ဗဟစ္ရွ္သီးေဇဝရ္က်မ္းမွ ဘာသာျပန္ဆိုပါသည္ ...။
(အလ္မုဖီးဒ္)

Website: http://aaitee.blogspot.com
Facebook: http://www.facebook.com/almufeed.mm
Email: haroonrangoni@gmail.com
google တြင္ရွာရန္ “ အလ္မုဖီးဒ္ ” ဟု ျမန္မာလိုရိုက္၍ရွာပါ။
မိမိဖုန္းထဲတြင္ ျပန္လည္ဖတ္ရႈရန္ သိမ္းထားလိုပါက Simple Islam.apk ဖုိင္ကို ေဒါင္းလုတ္ဆြဲျပီး Install လုပ္ထားပါ။

မုစလ္မာန္၏ ႏွစ္ခ်ဳပ္ စာရင္းရွင္းတမ္း

အစၥလာမ့္ျပကၡဒိန္ရဲ့ ဟိဂ်္ရီႏွစ္တႏွစ္က မၾကာမီ ႏႈတ္ဆက္ထြက္ခြါေတာ့မွာပါ ....

စီးပြားေရး လုပ္ငန္းရွင္ေတြက ႏွစ္တႏွစ္ကုန္သြားရင္ ႏွစ္ခ်ဳပ္စရင္းရွင္းတယ္ .... ဒီႏွစ္ရဲ့ အျမတ္ / အရွဳံး ဘယ္အေျခအေနမွာ ရွိသလဲ ... လက္ရွိလုပ္ငန္းက တြက္ေခ်ကိုက္ရဲ့လား .... အရွံဳးေတြေပၚေနျပီ အေႂကြးေတြထူေနျပီဆိုရင္ ကိုယ့္လုပ္ငန္းကို ေလ့လာမယ္ ဘယ္ေနရာမွာ ဘာေတြလစ္ဟင္းေနသလဲ ဘယ္သူေတြက အလုပ္ကို ေပါ့ဆစြာ လုပ္ေနၾကသလဲ ..... စသျဖင့္ေပါ့ ၊ အလုပ္သမားမေကာင္းရင္ ထုတ္သင့္သူ ထုတ္ ၊ အရည္အခ်င္းရွိသူေတြ ေခၚယူ ၊ လုပ္ငန္းတိုးတက္ေအာင္ ျပန္ေဆာင္ရြက္ၾကတယ္ ။ လုပ္ငန္းတခုတိုးတက္ျခင္းဆိုတာရဲ့ အဓိကေတာ့ ဝင္ေငြ တိုးပြားလာျခင္းပါပဲ ... ပိုက္ဆံမ်ားမ်ားဝင္လာျခင္း ......

ဒီလိုပဲ ...... ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္အေနနဲ႔လည္း သူ႔ရဲ့ စာသင္ႏွစ္တႏွစ္ကုန္ဆံုးသြားရင္ တႏွစ္ပတ္လံုး သင္ယူခဲ့တဲ့ပညာရပ္ေတြကို ႏွစ္ပတ္လည္စာေမးပြဲဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္နဲ႔ တႏွစ္တာရဲ့အရည္အခ်င္းကို ျပန္လည္စမ္းစစ္ၾကတယ္ !!!!!

ဒီအတိုင္းပဲ .... မုစ္လင္မ္တို႔အတြက္ အစၥလာမ္ဟစ္ဂ်္ရီႏွစ္တစ္ႏွစ္က ကုန္ဆံုးေနပါျပီ .... မုဟ္ရမ္မွစလို႔ ရဂ်ဗ္ ရွအ္ဗာန္ေတြကို ျဖတ္ေက်ာ္ကာ ရမဇာန္လျမတ္ကို ပိုင္ဆိုင္ခဲ့ၿပီး ဇိလ္ကအ္ဒဟ္ ဇိလ္ဟဂ်္တို႔နဲ႔ အဆံုးသတ္ကာ အားလံုးကို ႏႈတ္ဆက္ထြက္ခြါခဲ့ပါျပီ !!!!! မုစ္လင္မ္တို႔အတြက္ တႏွစ္တာစရင္းရွင္းတမ္းမွာ ရွံဳးလား ျမတ္လားဆိုတာကို စမ္းစစ္ဖို႔လိုအပ္ပါတယ္ ။ လူတိုင္းအတြက္ တေန႔မွာ နမားဇ္ ငါးႀကိမ္ မဖတ္မေနရ သတ္မွတ္ထားတယ္ ။ ဒီနမားဇ္ေတြကို ဘယ္ႏွႀကိမ္ ကဇြာ လုပ္ခဲ့သလဲ ၊ အဲ့ဒီကဇြာေတြထဲက ဘယ္နခုကို ျပန္ျဖည့္ျပီး ျပီလဲ .... တႏွစ္တာမွာ ကုရ္အာန္ ဘယ္ႏွခသမ္ ဖတ္ျပီးျပီလဲ (ကုရ္အာန္ရဲ့ ဟတ္က္ကို ဘယ္ေလာက္အထိ ေက်ပြန္ထားသလဲ) ရိုဇာရဲ့အေျခအေနေတြ ၊ စသျဖင့္ ျပန္လည္စစ္ေဆးရပါမယ္ ... ကိုယ့္ရဲ့အမလ္ေတြမွာ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ လက္ခံဖို႔ အရည္အခ်င္းေကာ္ ျပည့္ဝရဲ့လား ၊ အရည္အေသြး မွီႏိုင္ေခ် ရွိရဲ့လား ...... အီမာန္ရွင္ရဲ့ အျမတ္အရွံဳးဆိုတာ ကိုယ့္အေနနဲ႔ အမိန္႔ ပညတ္ခ်က္ေတြကို ဘယ္ေလာက္လိုက္နာ ႏိုင္မလဲ ဒါဟာ အျမတ္ပါဘဲ !!! အမိန္႔ကို က်င္သံုးရမွာ ဘယ္ေလာက္ ေႏွာင့္ေႏွး ၾကန္႔ၾကာမလဲ အဲဒီေလာက္ အရွံဳးျဖစ္ပါတယ္ ..... အမလ္ေတြမွာ ျဖည့္စြက္ဖို႔ က်န္ေသးတာေတြကို အလ်င္အျမန္ ျဖည့္စြက္ရပါမယ္ ..... လူတိုင္းဟာ ဘယ္ေန႔ေသပါမယ္ဆိုျပီး နဖူးမွာ စာကပ္ပါမလာပါဘူး .. ဒါ့ေႀကာင့္ ကဗရ္ထဲေရာက္သြားတာနဲ႔ ရပ္ဆိုင္းသြားမဲ့ ၊ ေလာကမွာဘဲ ျပဳခြင့္ရရွိမဲ့ အမလ္ေတြ ( နမားဇ္ , ရိုဇာ, အေႂကြး, သူတပါးကို ေပးရမဲ့ အရာေတြ) အားလံုးကို အသက္ရွိေနသေရြ႕ အျမန္ျဖည့္စြက္ပါ ....  အေႂကြးဆိုတဲ့အရာက ရွဟီဒီကိုေတာင္ ဂ်ႏၷသ္ဝင္ဖို႔ တားဆီးမဲ့ အရာျဖစ္တယ္ ...... ဘယ္ေန႔ ေသမယ္ဆိုတာ မသိရလို႔ အသက္ရွင္သေရြ႕ အျမန္ျပန္ဆပ္ႏိုင္ေအာင္ က်ဳိးစားရပါမယ္ .....

တႏွစ္တာမွာ ကိုယ့္အေနနဲ႔ သာသနာ့ အသိပညာဘယ္ေလာက္ ရရွိလိုက္ျပီလဲ ဆိုတာကိုလည္း သတိျပဳရပါမယ္ ..... ဖဇာအိလ္ေတြပဲသိထားတာနဲ႔ မလံုေလာက္ပါဘူး ၊ မစာအိလ္ေတြကို ဆည္းပူးရမယ္ ။ အမလ္မွန္ဖို႔ အိလ္မ္ လိုအပ္တယ္ ၊ ဒါ့ေၾကာင့္ မစာအိလ္ေတြ ဘယ္ေလာက္ဆည္းပူးျပီး ျပီလဲ ။ ကိုယ္တိုင္ ဘယ္ေလာက္အထိ မွတ္မိသိရွိလဲဆိုတာကို ေဘာလ္ပင္ ၊စာအုပ္နဲ႔ ေရးမွတ္ထားရပါမယ္ ၊
မုစ္လင္မ္တို႔အတြက္ တႏွစ္ကုန္သြားျပီဆိုရင္လည္း အဲ့တႏွစ္ရဲ့ အမလ္ႏွစ္ခ်ဳပ္ရွင္းတမ္း ျပဳစုသင့္ပါတယ္ ၊ ဒါမွ ရက္ေပါင္း ၃၆ဝ ရဲ့ ေန႔စဥ္ နမားဇ္အေျခအေနေတြ ဘယ္လိုရွိသလဲ သိရမွာပါ ။ အေတြးနဲ႔ မွတ္ထားရံုနဲ႔ မပီးဘူး ၊ ေရးသားထားရပါမယ္ ။ ကိုယ္ရဲ့ ဘဝသက္တမ္းက ေနာက္လူေတြအတြက္ပဲ ရွင္သန္ေနလို႔ မျပီးပါဘူး ။ ကိုယ္အတြက္လည္း ရွင္သန္ရပါမယ္ ။ ကိုယ္ေသသြားရင္ ဘယ္သူက ဘယ္ႏွရက္သတိရႏိုင္မလဲ ေသေသာသူ ၾကာလၽွင္ေမ့ ဆိုတဲ့ စကားပံုလို ကာလၾကာရွည္လာရင္ ေမ့ေပ်ာက္သြားမွာပါ ကဗရ္ထဲမွာ အေဖာ္ပါမဲ့အမလ္ေတြကို ေသခ်ာစြာ ျပဳက်င့္ထားရပါမယ္ ။ မျမဲေသာေလာကရဲ့ ေနာင္ေရးအတြက္ေတာင္ ႀကိဳတင္စုေဆာင္းထားလၽွင္ ဘယ္ေတာ့မွ မေသမဲ့ အာခိရသ္အတြက္ ဘယ္ေလာက္အထိ အမလ္ျပဳျပီး စုေဆာင္းထားသင့္တယ္ဆိုတာကို သတိျပဳသင့္လွပါတယ္ ။
ဒီ့ျပင္ တေန႔ ဂုနာ ဘယ္ႏွခုလုပ္ခဲ့သလဲဆိုတာကိုပါ မွတ္ပါ ။ တႏွစ္တာမွာ အမ်ားဆံုးလုပ္တဲ့ ဂုနာက ဘယ္ဂုနာလဲဆိုတာေတြပါ မွတ္ပါ ။ တခုခ်င္းစီ အတြက္ ေသာဝ္ဗဟ္ျပဳပါ .....
..... ေအာင္ျမင္တဲ့ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္ တစ္ေယာက္က မိမိရဲ့ လုပ္ငန္းကို မ်က္ေျခ မျပတ္သလို..... ထူးခၽြန္တဲ့ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ကလည္း သူ႔ရဲ့သင္ခန္းစာေတြကို အျမဲတေစ ေလ့လာမွတ္သားေနပါတယ္ ..... အရွင္ျမတ္ႏွစ္သက္မႈရဖို႔ ဂ်ႏၷသ္ကို ပိုင္ဆိုင္ဖို႔ အီမာန္ရွင္တစ္ေယာက္ကလည္း မိမိရဲ့ အမလ္ေတြရဲ့ အရည္အေသြးကို ေလ့လာစမ္းစစ္ျပီး တႏွစ္ထက္ တႏွစ္ ပိုေကာင္းလာေအာင္ ျပဳျပင္ရပါမယ္လို႔ ေျပာၾကားရင္း .......... အဆံုးသတ္လိုက္ပါတယ္ .......
အလ္လသြီးဖ္ႏူရီ ေရးသားသည္ ၊ အလ္မုဖီးဒ္ မွ တင္ဆက္သည္ ။

အေရးအႀကီးဆံုးေသာ နမားဇ္

((( ျပဳစုသူ ေမာ္လာနာမုဖ္သီဂ်မီးလ္အဟ္မဒ္ ထာနဝီ
တည္းျဖတ္သူ ေမာ္လာနာမုဖ္သီကာရီယူစြဖ္ (အဆ္အဒီ)
ျပန္ဆိုသူ ေမာ္လဝီမုဟမၼဒ္ႏူရြလႅာဟ္ (အဆ္အဒီ မိတၳီလာ)) ျပန္လည္ျဖည့္စြက္နည္းက်မ္းငယ္မွ 

ေကာက္ႏႈတ္ေဖာ္ျပပါသည္။)))

နမားဇ္
ေအဗာဒသ္ ခဝပ္မႈမ်ားအနက္ အေရးအႀကီးဆံုးေသာ ေအဗာဒသ္သည္ နမားဇ္ပင္ ျဖစ္သည္။ ထိုနမားဇ္သည္ ကြယ္လြန္ေသဆံုးၿပီးေနာက္တြင္ ပထမဦးဆံုး စစ္ေၾကာေမးျမန္းျခင္း ခံရမည္ျဖစ္ေသာ ေအဗာဒသ္ျဖစ္သည္။
ရွဳိက္ခ္စအ္ဒီသခင္ (ရေဟ့) က ကဗ်ာတစ္ခု စပ္ဆိုခဲ့သည္။ ၎ကဗ်ာ၏ အလိုသေဘာမွာ နမားဇ္သည္ ကိယာမသ္ေန႔၌ လူသားမ်ားအား ပထမဦးဆံုး စစ္ေမးျမန္းခံရမည့္ ေအဗာဒသ္ျဖစ္သည္။
ဤအေၾကာင္းအရာျဖင့္ နမားဇ္သည္ မည္မွ်အေရးႀကီးေသာ ေအဗာဒသ္ခဝပ္မႈျဖစ္ေၾကာင္းကို ခန္႔မွန္းသိရွိႏိုင္ေပသည္။
အေၾကာင္းမွာ နမားဇ္သည္ လူတစ္ဦးခ်င္းအေပၚ၌ အေျခအေနတိုင္းတြင္ ေဆာက္တည္ရန္ အေရးႀကီးေသာ ဖရ္ဇ္တာဝန္တစ္ရပ္ျဖစ္သည္။
အကယ္၍ ေရာဂါသည္ျဖစ္လွ်င္လည္း ထိုနမားဇ္ကို ေဆာက္တည္ရမည္။ မေဆာက္တည္ပါက တာဝန္မေက်ပါ။ အကယ္၍ ရပ္၍ မေဆာက္တည္ႏိုင္ပါက ထိုင္လွ်က္ႏွင့္ ေဆာက္တည္ခြင့္ရွိသည္။ အကယ္၍ ထိုင္လွ်က္ႏွင့္ မေဆာက္တည္ႏိုင္ပါက လဲေလ်ာင္း၍ ကိဗ္လာဘက္သုိ႔ မ်က္ႏွာမူၿပီး (သို႔) ေျခႏွစ္ဖက္အား ကိဗ္လာဘက္သို႔ ဆန္႔တန္း၍ ဦးေခါင္းေအာက္၌ မွီအံုးထားရွိကာ ေထာင္ထား၍ျဖစ္ေစ (သုိ႔) ဆန္႔တန္းထား၍ ျဖစ္ေစ နမားဇ္ကို ေဆာက္တည္လိုက္ပါက နမားဇ္သည္ အဒါ အျဖစ္ တာဝန္ေက်သြားေပမည္။
အကယ္၍ ထိုအတိုင္းပင္ မျပဳႏိုင္ပါက ကႆြာ အစားျပန္ျဖည့္မႈ ျပဳရေတာ့မည္ျဖစ္သည္။ (နမားဇ္ကို အဒါအျဖစ္ (သတ္မွတ္ထားသည့္အခ်ိန္အတြင္း ေဆာက္တည္ရန္ ဤမွ်အေရးႀကီးေပသည္။ အဒါကို ေဆာက္တည္ႏိုင္ရန္ နည္းလမ္းကို ဤမွ်ျပသထားေပသည္။)
ထို႔ေနာက္ ၎နာမက်န္းသူသည္ မည္မွ်ခန္႔ က်န္းမာလာသည္ပင္ျဖစ္ေစ၊ ဥပမာ ရပ္၍ေဆာက္တည္ႏိုင္ပါက ရပ္လ်က္ႏွင့္ (သို႔) ထိုင္လ်က္ႏွင့္ (သုိ႔) လဲေလ်ာင္းလ်က္ မိမိ၏ အခ်ိန္အတြင္း နမားဇ္မ်ားႏွင့္ အတူတကြ လြတ္ခဲ့ေသာ နမားဇ္မ်ားကိုလည္း ကႆြာ အစားျပန္ျဖည့္ရမည္။
အကယ္၍ ေဆာက္တည္ႏိုင္စြမ္းရွိလာပါလွ်က္ ႏွင့္ မေဆာက္တည္ခဲ့ပါက ထိုလြတ္ခဲ့ေသာ ကႆြာနမားဇ္မ်ားအတြက္ ဖိိဒ္ယာေပးေဆာင္ရမည္။ ထိုသုိ႔ ဖိဒ္ယာေပးေဆာင္ေစရန္ က်န္ရစ္သူမ်ားအား ဝစီြယသ္ မွာတမ္းခဲ့ရန္ အေရးႀကီးေပသည္။
ဤအတိုင္းပင္ အကယ္၍ တစ္ဦးတစ္ေယာက္သည္ သတိလစ္ေမ့ေျမာသြားရာ ၎သူသည္ နမားဇ္ ၆ႀကိမ္ခန္႔ ေဆာက္တည္ႏိုင္ေသာအခ်ိန္ မကုန္ဆံုးမီအလ်င္ သတိျပန္ရလာပါက ထိုနာမားဇ္ ၆ႀကိမ္လံုးအား ကႆြာျပန္ျဖည့္ရန္ ဖရ္ဇ္တာဝန္ျဖစ္သည္။ အကယ္၍ ထို႔ထက္ပို၍ အခ်ိန္မ်ားစြာ သတိလြတ္ေမ့ေျမာၿပီးမွ သတိျပန္ရလာပါက ထိုနမားဇ္မ်ားအား ကႆြာျဖည့္ရန္ မလိုပါ။ ဖိဒ္ယာေပးလွဴရန္လည္း တာဝန္မရွိပါ။
တစ္ရက္တာအတြက္ ဖိဒ္ယာေပးလွ်င္ နမားဇ္ (၆) ႀကိမ္အတြက္ ေပးရမည္ျဖစ္သည္။ ဖရ္ဇ္နမားဇ္ ငါးႀကိမ္ႏွင့္ ဝိသ္ရ္ ဝါဂ်ိဗ္တစ္ႀကိမ္ စုစုေပါင္း နမားဇ္ (၆) ႀကိမ္ျဖစ္ေပသည္။
နမားဇ္တစ္ႀကိမ္အတြက္ ဂ်ဳံ ၁.၇၅ ကီလို/ ျမန္မာအေလးခ်ိန္ျဖင့္ ၁ ပိႆာႏွင့္ ၁ဝ က်ပ္သား ခန္႔ ျဖစ္သည္။ ၎အေလးခ်ိန္ျဖင့္ ဂ်ဳံ (သို႔မဟုတ္) ယင္းအေလးခ်ိန္ဂ်ဳံႏွင့္ ညီမွ်ေသာအဖိုးအခအား ဖိဒ္ယာအတြက္ ေပးရမည္။
ထို႔အတြက္ေၾကာင့္ မြတ္စ္လင္မ္တိုင္းအေနျဖင့္ ငါတို႔သည္ ကိယာမသ္ေန႔၌ နမားဇ္ကို ပထမဦးဆံုးစစ္ေမးျခင္း ခံရမည္ျဖစ္ရာ ထိုသုိ႔စစ္ေမးခ်ိန္၌ အဇာဗ္ အျပစ္ဒဏ္မွ မည္သို႔လြတ္ေျမာက္ႏိုင္မည္ကို အစဥ္အၿမဲ ေသာက ျဖစ္ရေပမည္။

လြယ္ကူစြာ ကႆြာျဖည့္စြက္နည္း
မည္သည့္အခါ နမားဇ္တစ္ႀကိမ္အား ကႆြ အစားျပန္လည္ေဆာက္တည္မည္ဆိုပါက ၎ေဆာက္တည္မည့္ နမားဇ္၏ နိယသ္၌ လြတ္ခဲ့ေသာနမားဇ္၏ ေန႔၊ ရက္၊ လ၊ အခ်ိန္၊ အားလံုးကို ထည့္သြင္းရည္စူးမႈျပဳရန္ အေရးႀကီးေပသည္။ ထိုအခ်က္မ်ား မပါရွိဘဲ နမားဇ္သည္ အထေျမာက္မည္မဟုတ္ပါ။
သုိ႔ေသာ္ တစ္ဦးတစ္ေယာက္၌ မ်ားစြာေသာ နမားဇ္မ်ား (သုိ႔) နမားဇ္မ်ားအားလံုး ကႆြာျဖစ္ခဲ့သည္ဆိုပါက ထိုနမားဇ္အားလံုး၏ ေန႔ ရက္ မွတ္မိႏိုင္ရင္ ခဲယဥ္းေပသည္။ သို႔ရွိရာ ထိုေန႔မ်ားအားလံုးကို အတိအက်ျဖင့္ နိယသ္ ရည္စူးမႈျပဳႏိုင္ရန္မွာ အလြန္ ခက္ခဲေပသည္။
ထုိ႔ေၾကာင့္ ၎နမားဇ္မ်ားအား ေဆာက္တည္ရန္ ေအာက္ေဖာ္ျပပါ နည္းလမ္းႏွင့္ အညီ နိယသ္ရည္စူးရေပလိမ့္မည္။ သို႔ျဖစ္လွ်င္ ...... အင္န္ရွာအလႅာဟ္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္၏ အလိုတူမႈျဖင့္ ေအာင္ျမင္ထေျမာက္သြားေပလိမ့္မည္။

သက္တမ္းတစ္ေလွ်ာက္လံုး၏ ကႆြာနမားဇ္မ်ား ေဆာက္တည္ရန္ နည္းလမ္း
နိယသ္ျပဳရာ၌ ဦးစြာ ကၽြႏ္ုပ္လက္လြတ္မိခဲ့ေသာ ဖဂ်္ရ္နမားဇ္မ်ားအနက္မွ ပထမဦးဆံုး ဖဂ်ရ္နမားဇ္ကို ဝတ္ျပဳပါသည္ဟု ရည္စူးရမည္။
ဤသို႔ ရည္စူး၍ ေဆာက္တည္ၿပီးပါက ေနာက္တႀကိမ္ေဆာက္တည္ရာ၌လည္း ထိုအတိုင္းပင္ ရည္စူးရမည္ျဖစ္သည္။ ထိုသူလႊတ္ခဲ့ေသာ ပထမဦးဆံုးနမားဇ္ကို အႆြာေဆာက္တည္မႈ ျပဳလိုက္သည့္အတြက္ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ဖတ္ေသာ နမားဇ္သည္ ထိုသူ႔အတြက္ ပထမဦးဆံုးလႊတ္ခဲ့သည့္ နမားဇ္ျဖစ္သြားေလသည္။ ဤသို႔ရည္စူး၍ ေဆာက္တည္ျခင္းအားျဖင့္ အခ်ိန္၊ ေန႔၊ ရက္ အားလံုး အက်ဳံးဝင္သြားမည္ျဖစ္သည္။ က်န္နမားဇ္မ်ားျဖစ္သည့္ ဇုဟုရ္၊ အဆြရ္၊ မဂ္ရိဗ္၊ အိရွာႏွင့္ ဝိသိရ္နမားဇ္မ်ားအားလံုးကိုလည္း ထိုနည္းအတိုင္းပင္ နိယသ္ရည္စူး၍ ေဆာက္တည္ရေပမည္။

ကႆြာနမားဇ္ေဆာက္တည္ရန္ အခ်ိန္
ကႆြာနမားဇ္မ်ားအား တားျမစ္ထားသည့္ အခ်ိန္သံုးခ်ိန္ျဖစ္ေသာ ေနထြက္ခ်ိန္၊ ေနမြန္းတည့္ခ်ိန္၊ ေနဝင္ခ်ိန္မ်ားမွအပ က်န္အခ်ိန္အားလံုး၌ ေဆာက္တည္ခြင့္ ရွိေပသည္။
အစဥ္အတိုင္းျဖစ္ေစ၊ အစဥ္လိုက္မဟုတ္သည္ျဖစ္ေစ ေဆာက္တည္ႏိုင္ေပသည္။ သို႔ေသာ္ အၾကင္သူသည္ သက္တမ္းတစ္ေလွ်ာက္လံုး၌ နမားဇ္ ငါးႀကိမ္သာလွ်င္ (သို႔) ထို႔ထက္နည္းၿပီး ႏွစ္ႀကိမ္၊ သံုးႀကိမ္၊ ေလးႀကိမ္ အစရွိသည္မွ်သာ ကႆြာျပဳရန္ က်န္ရွိပါက ထိုသူအတြက္ အစဥ္အတိုင္း ဦးစြာ ဖဂ်ရ္နမားဇ္၊ ထို႔ေနာက္ ဇုဟိုရ္၊ အစြရ္ အစရွိသည္ျဖင့္ အစဥ္အတိုင္း ေဆာက္တည္ရမည္။
(သက္တမ္းတေလွ်ာက္လံုး၌ မ်ားစြာေသာ နမားဇ္အေရအတြက္မ်ား လက္လႊတ္ခဲ့သူျဖစ္ပါက အစဥ္လိုက္ ကႆြာအစားျပန္ျဖည့္ရန္ အေရးမႀကီးပါ။)
ကႆြာနမားဇ္အား ဖဂ်ရ္နမားဇ္ႏွင့္ အဆြရ္နမားဇ္၏ ေနာက္တြင္ ေဆာက္တည္ခြင့္ရွိသည္။ သို႔ေသာ္ ထိုသူ ကႆြာနမားဇ္ဖတ္ေနသည္ကို အျခားသူမ်ား မသိရွိေစရပါ။ အေၾကာင္းမွာ နမားဇ္အား ကႆြာျဖစ္ေစျခင္းသည္ ဂုနာျပစ္မႈျဖစ္သည္။ ထို႔သို႔ ဂုနာျပစ္မႈအား ထင္ရွားေပၚလြင္၍ လူအမ်ား သိရွိေစျခင္းသည္ ထပ္မံ၍ ဂုနာျဖစ္ေစေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ဖဂ်ရ္နမားဇ္ႏွင့္ အစြရ္နမားဇ္မ်ားေနာက္တြင္ ေဆာက္တည္ျခင္းျဖင့္ ဂုနာအား ေဖာ္ထုတ္ရာေရာက္သည္။ အေၾကာင္းမွာ ထိုအခ်ိန္ႏွစ္ခ်ိန္စလံုး၌ နဖိလ္နာမားဇ္ဖတ္ျခင္းသည္ မကၠရူဟ္ျဖစ္သည္။ ထိုသူသည္ ကႆြာနမားဇ္ဖတ္ေနသည္ဆိုျခင္းကို လူတိုင္းသိရွိသြားမည္ျဖစ္သည္။
ထုိ႔ေၾကာင့္ အျခားသူမ်ား မသိရွိေစဘဲ ကႆြာနမားဇ္အား ေဆာက္တည္ရမည္။ ဇုဟုရ္ မဂ္ရိဗ္ႏွင့္ အိရွာနမားဇ္၏ ေနာက္တြင္ ေဆာက္တည္ျခင္းအားျဖင့္ အျခားသူမ်ား မသိရွိႏိုင္ပါ။ (အကယ္၍ မိမိေနအိမ္၊ အခန္းအတြင္းတြင္သာ နမားဇ္ေဆာက္တည္ၿပီး မည္သူမွ်လည္း မေတြ႕ျမင္ႏိုင္ပါက ယင္းအခ်ိန္မ်ားတြင္လည္း ကႆြာျပန္လည္ေဆာက္တည္ခြင့္ရွိသည္။ မကၠရူဟ္မျဖစ္ေပ။ ဥပမာ အမ်ဳိးသမီးမ်ား)

ကႆြာနမားဇ္ေဆာက္တည္ရန္ လြယ္ကူေသာနည္းလမ္းမ်ား
လူတစ္ဦးသည္ တစ္ရက္တာအတြင္း၌ မ်ားစြာေသာ နမားဇ္မ်ားအား ေဆာက္တည္ႏိုင္ရန္မွာ မလြယ္ကူပါ။ သို႔ျဖစ္ရာ လြယ္ကူေသာနည္းလမ္းမွာ တစ္ေန႔တာနမားဇ္မ်ားအားလံုး၏ အေရအတြက္သည္ ရကအသ္ (၂ဝ)ျဖစ္သည္။ စြႏၷသ္နမားဇ္မ်ားအား ကႆြာျပဳရန္ ဖရပ္ဇ္တာဝန္မဟုတ္ပါ။ သို႔ေသာ္ ဝါဂ်ိဗ္အား ကႆြာျပဳရန္ ဝါဂ်ိဗ္ျဖစ္သည္။ ထို႔အတူ စြႏၷသ္ကို ကႆြာျဖည့္ရန္ စြႏၷသ္သာလွ်င္ျဖစ္သည္။
ပထမနည္းလမ္း
ဖဂ်ရ္နမားဇ္ (၂)ရကအသ္၊ ဇုဟုရ္နမားဇ္ (၄)ရကအသ္၊ အဆြရ္နမားဇ္ (၄)ရကအသ္၊ မဂ္ရိဗ္ (၃)ရကအသ္၊ အီရွာ (၄)ရကအသ္ႏွင့္ ဝိသ္ရ္ (၃)ရကအသ္ အားလံုးေပါင္း ရကအသ္ (၂ဝ) ျဖစ္သည္။
၎ရကအသ္ (၂ဝ)အား ေဆာက္တည္ရန္ အလယ္အလတ္နည္းလမ္းျဖင့္ မိနစ္(၂ဝ)ခန္႔ ၾကာမည္ျဖစ္သည္။ မိနစ္ (၂ဝ)သည္ တစ္ေန႔ႏွင့္ တစ္ည၏ အခ်ိန္မ်ားအနက္ (၇၂) ပံု တစ္ပံုမွ်သာ ျဖစ္သည္။
ထို႔အတြက္ေၾကာင့္ နံနက္ခင္းမွ ေန႔ခင္းအခ်ိန္အထိ (သို႔မဟုတ္) အီရွာနမားဇ္ၿပီးေနာက္မွ နံနက္ခင္းအခိ်န္အထိ မည္သည့္အခ်ိန္၌မဆို ဤမိနစ္ (၂ဝ)ခန္႔မွ်ေသာ အခ်ိန္အား အသံုးခ်၍ လြတ္ခဲ့ေသာ နမားဇ္မ်ားအား ျပန္လည္ေဆာက္တည္ရမည္။
ဒုတိယနည္းလမ္း
ဤဒုတိယပံုစံမွာ ဖရ္ဇ္နမားဇ္မ်ား၏ အလ်င္ (သုိ႔မဟုတ္) ေနာက္ မကၠ႐ူဟ္အခ်ိန္မ်ားမွအပ က်န္နမားဇ္အခ်ိန္မ်ား၌ တစ္ႀကိမ္စီ ေဆာက္တည္လိုက္ပါက လြယ္ကူစြာျဖင့္ ေဆာက္တည္ႏိုင္ေပသည္။
တတိယနည္းလမ္း
ရကအသ္ (၂ဝ)အား သံုးပံု ပံုလုိက္ပါ။ ဖဂ်္ရ္ (၂)ရကအသ္ႏွင့္ ဇုဟုရ္ (၄) ရကအသ္ ေပါင္းေျခာက္ ရကအသ္အား ဇုဟုရ္နမားဇ္အၿပီးတြင္ ေဆာက္တည္လိုက္ပါ။ အဆြရ္ႏွင့္ မဂ္ရိဗ္၏ ခုႏွစ္ရကအသ္ကို မဂ္ရိဗ္အၿပီးတြင္ ေဆာက္တည္လိုက္ပါ။ အိရွာႏွင့္ ဝိသိရ္ ေပါင္း ခုႏွစ္ရကအသ္ကို အိရွာအၿပီးတြင္ ေဆာက္တည္လိုက္ပါက ရကအသ္ (၂ဝ) ျပည့္သြားေပမည္။
ထိုသို႔ေဆာက္တည္မႈ ျပဳျခင္းအတြက္ နမားဇ္တစ္ႀကိမ္၏ေနာက္တြင္ (၇) မိနစ္ခန္႔သာ ပိုၾကာသြားမည္ျဖစ္သည္။ ေကာင္းစြာ စဥ္းစားပါ။ ဤသုိ႔ကႆြာေဆာက္တည္လိုက္ျခင္းသည္ အလြန္လြယ္ကူမႈ ရွိပါသည္။
သုိ႔မဟုတ္ပါက ကြယ္လြန္ခါနီးအခ်ိန္တြင္ ဝစီြယသ္မွာတမ္းႏိုင္မည္ဟု စိတ္ခ်ယံုၾကည္၍ မရပါ။ တစ္ခါတစ္ရံ ရုတ္တရတ္ မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ ကြယ္လြန္ေသဆံုးသြားႏိုင္ေပသည္။ ဥပမာ ႏွလံုးေသြးရပ္တန္႔သြားမည္။ အစရွိသည့္ေရာဂါမ်ားေၾကာင့္ ေသတမ္းစာ မမွာတမ္းႏိုင္ပါက ၎သူသည္ အဇာဗ္အျပစ္ဒဏ္ခံစားရန္သာ ရွိေတာ့သည္။
အကယ္၍ ဝစီြယသ္မွာတမ္းမႈျပဳခဲ့သည္ ထားဘိဦး က်န္ရစ္သူမ်ားမွ ဖိဒ္ယာေပးေဆာင္ရာ၌လည္း အခ်ဳိ႕အတြက္ေပးၿပီး အခ်ဳိ႕အတြက္ မေပးမိပါကလည္း အဇာဗ္အျပစ္ဒဏ္ က်ေရာက္ေစႏိုင္မည္ျဖစ္သည္။
ထို႔အတြက္ေၾကာင့္ မိမိကိုယ္တိုင္ ေဆာက္တည္သြားျခင္းက စိတ္အေအးရဆံုးျဖစ္ေပသည္။
အလ္မုဖီးဒ္မွ စီစဥ္တင္ဆက္သည္။

Website: http://aaitee.blogspot.com
Facebook: http://www.facebook.com/almufeed.mm
Email: haroonrangoni@gmail.com
google တြင္ရွာရန္ “ အလ္မုဖီးဒ္ ” ဟု ျမန္မာလိုရိုက္၍ရွာပါ။
မိမိဖုန္းထဲတြင္ ျပန္လည္ဖတ္ရႈရန္ သိမ္းထားလိုပါက Simple Islam.apk ဖုိင္ကို ေဒါင္းလုတ္ဆြဲျပီး Install လုပ္ထားပါ။

ျမတ္နဗီျပသခဲ့သည့္ မုအာရွရသ္

ဗိစ္မိလႅာဟ္ဟိသအာလာ
ကမာၻေပၚတြင္ အသက္ရွင္ၿပီးသည့္ေနာက္ ေနထိုင္ရာတြင္ လူတို႔ႏွင့္ ေန႔စဥ္ႏွင့္အမွ် ကူးလူးဆက္ဆံေနရေပသည္။ ကမာၻၾကီးသည္ လူသားမ်ား တစ္ဦးႏွင့္ တစ္ဦးေတြ႕ဆံုျခင္းျဖင့္ သာယာေနသည္။  အစၥလာမ္သည္ အျပည့္ဝဆံုးႏွင့္ အေကာင္းဆံုးေသာ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရးကို ညႊန္ၾကားထားသည့္ သာသနာျဖစ္သည္။ စၥလာမ္သာသနာတြင္ ယင္းသို႔ လူသားအခ်င္းခ်င္း ေပါင္းသင္းဆက္ဆံရမည့္ နည္းစနစ္ကို ေနာက္ဆံုးနဗီခ်ဳပ္ႀကီး မုဟမၼဒ္ဆြလႅလႅားဟုအလိုင္းဟိဝစလႅမ္က မိမိ၏ ဘဝသက္တမ္းတစ္ေလွ်ာက္တြင္ ျပည့္ဝစြာ က်င့္သံုးျပခဲ့ေပသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ျမတ္တမန္ေတာ္၏ စရိုက္သြင္ျပင္လကၡဏာေတာ္မ်ားအနက္မွ မုအာရွရသ္ဟုေခၚတြင္သည့္ လူမႈဆက္ဆံေရး၏ ပံုစံကို ေလ့လာဖတ္ရွဳၿပီး ကၽြႏ္ုပ္တို႔ျပဳျပင္သင့္သည္မ်ားကို တမန္ေတာ့ဖဝါး ေျခရာထပ္ကာ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲၾကပါစို႔ ....။ { အလ္မုဖီးဒ္ }

(( ေမာ္လာနာအဗူဗကၠရ္ဆြာဟိဗ္(ရမသြလႅာဟ္အလိုင္းဟ္) ျပန္ဆိုေရးသားသည့္ အစၥလာမ့္သမိုင္းက်မ္းမွ ျပန္လည္တင္ျပသည္။ ))

တမန္ေတာ္ျမတ္ ဆြလႅလႅာဟုအလိုင္းဟိဝစလႅမ္ ၏ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရး
တမန္ေတာ္ျမတ္၏ ေမတၱာတရားကို မေဖၚျပမီ၊ ဥပမာအားျဖင့္ တင္ျပရလွ်င္ တမန္ေတာ္ျမတ္ႏွင့္ ေျပာဆိုဆက္ဆံဖူးသူတိုင္းသည္ တမန္ေတာ္ျမတ္၏ ေစတနာသံုးတန္တရားမ်ားကို ငါရရွိသည္ထက္ မည္သူကမွ မရရွိပါဟု လူတိုင္း ကိုယ္စီကိုယ္စီ ခံစားၾကရသည္။ တမန္ေတာ္ျမတ္သည္ ႏွလံုးေတာ္ အထူးႏူးည့ံေပ်ာ့ေျပာင္း၍ စိတ္ႏွလံုးရႊင္ျပေတာ္မူသည္။ ေတြ႕ဆုံသူတိုင္းႏွင့္ အၿမဲၿပံဳးရႊင္စြာ ဆက္ဆံေတာ္မူသည္။ ယင္းအေၾကာင္းအရာကို မည္သည့္အရာႏွင့္မွ် ခိုင္းႏႈိင္း၍ပင္ မျပႏိုင္ေပ။ တမန္ေတာ္ျမတ္သည္ မိမိအေပါင္းအေဖာ္မ်ားအား အၿမဲဂုဏ္ေပးေလ့ရွိသည္။ အနစ္နာလည္း ခံေလ့ရွိသည္။ သာသနာ့ပညတ္ေတာ္အျပင္ မည္သူ၏ စိတ္ကိုမွ် ထိခိုက္ညစ္ညဴးေအာင္ မျပဳလုပ္ခဲ့။ ဧည့္သည္ျပန္ခြင့္မတိုင္သည့္တိုင္ မတ္တပ္ရပ္ျခင္း မျပဳေပ။ သုိ႔ေသာ္ အေၾကာင္းတစ္စံုတစ္ရာရွိခဲ့လွ်င္ ခြင့္ပန္ေလ့ရွိသည္။ ထိုင္ဝိုင္း၌ မည္သည့္အခါမွ ေျခေတာ္ဆင္း၍ မထိုင္၊ ဝင္လာသူမ်ားအတြက္ ေနရာခ်ဲေပးေလ့ရွိသည္။ အေနအထိုင္၌ သီးျခားဂုဏ္ျဒပ္ကို မရယူခဲ့။ အေပါင္းအေဖၚမ်ားထက္ အခြင့္၊ အသာယူျခင္းမရွိဘဲ ေရာေရာေႏွာေႏွာ ေနထိုင္ေတာ္မူေလ့ရွိသည္။ ထည္ဝါထင္ေပၚေအာင္ ဦးထိပ္ေနရာကို မရယူခဲ့။ ရသည့္ေနရာ၌ ထိုင္ခ်ေတာ္မူေလ့ရွိသည္။ ျဖစ္ရန္တန္ရန္ အခ်ိန္အခါမ်ဳိးတြင္ (ထိုက္တန္သည့္ ေနရာဌာနအတြက္) ေကာင္းမ်ဳိးေကာင္းထည္ အဝတ္အစားမ်ားကိုလည္း ဝတ္ဆင္ေတာ္မူေလ့ရွိသည္။ ဆက္သျခင္းမ်ားကိုလည္း ျပဳေတာ္မူေလ့ရွိသည္။ တမန္ေတာ္ျမတ္အား ရုတ္ခ်ည္းေတြ႕ျမင္သူအေပၚ ခန္႔ညားမႈ၏ အရွိန္အဝါသည္ မုခ်လႊမ္းမိုးသြားေလ့ရွိသည္။ သို႔ေသာ္လည္း စကားေျပာဆိုေလေလ၊ ရင္းႏွီးေလေလ၊ အခ်စ္ပိုေလျဖစ္ၿပီး စြဲမက္သြားေလသည္။

တမန္ေတာ္ျမတ္သည္ တစ္ခါတစ္ရံ ဟာသဉာဏ္ကိုလည္း ရႊင္ေတာ္မူေလ့ရွိသည္။ ႀကံဖန္ထြင္ထားေသာ လကၤာေခ်ာရန္ မုသားေႏွာေသာ စကားလည္း မဟုတ္ေခ်။ အၾကည္ေတာ္ ဆြဟာဗဟ္ႀကီးမ်ားသည္ အေပါင္းအေဖၚမ်ားႏွင့္ အမိုက္ေခတ္၏ အျဖစ္အပ်က္ကို ေျပာဆိုေသာ္ တမန္ေတာ္သည္ ၿငိမ္သက္စြာ နားေထာင္ေတာ္မူေလသည္။ ၎တို႔၏ ရယ္ရႊင္ဖြယ္စကားမ်ားအေပၚ တမန္ေတာ္ျမတ္လည္း ၿပံဳးေတာ္မူေလသည္။ ထို႔ေနာက္ တမန္ေတာ္ မိန္႔ၾကားေတာ္မူလွ်င္ အားလံုးမွ တိတ္ဆိတ္လွ်က္ နားေထာင္ၾကေလသည္။ တမန္ေတာ္ျမတ္သည္ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ႏွင့္ ေတြ႕ဆံုေသာအခါ ဦးစြာစလာမ္ျပဳေလသည္။ မိမိအေဖာ္မ်ား၏ က်န္းမာေရးကို ေမးျမန္းေတာ္မူေလသည္။ အကယ္၍ တစ္ဦးတစ္ေယာက္နာမက်န္းျဖစ္ေနေသာ္ က်န္းမာေရးေမးျမန္းရန္ ၎အိမ္ကို ကိုယ္တိုင္ႂကြသြားေတာ္မူေလ့ရွိေပသည္။ အကယ္၍ တစ္ဦးတစ္ေယာက္သည္ ခရီး၌ရွိေသာ္ ၎အတြက္ ဆုမြန္ေကာင္းေတာင္းခံေတာ္မူသည္။ အကယ္၍ တစ္ဦးတစ္ေယာက္၌ စိတ္ေသာက ရွိေနေသာ္ အားေပးစကားေျပာေပးေလ့ရွိ၏။ တစ္ဦးတစ္ေယာက္၏ ေမ့မွားမႈအေပၚ၌ ဝန္ခ်ေတာင္းပန္ခဲ့လဆင္ လက္ခံေတာ္မူေလ့ရွိသည္။
တမန္ေတာ္ျမတ္၏ တရားဓမၼစင္၌ ဆင္းရဲ၊ ခ်မ္းသာ လူဟူသမွ်တို႔သည္ တေျပးညီသာ ျဖစ္ေပ၏။

အလ္မုဖီးဒ္ မွ တင္ဆက္သည္။

Website: http://aaitee.blogspot.com
Facebook: http://www.facebook.com/almufeed.mm
Email: haroonrangoni@gmail.com
google တြင္ရွာရန္ “ အလ္မုဖီးဒ္ ” ဟု ျမန္မာလိုရိုက္၍ရွာပါ။
မိမိဖုန္းထဲတြင္ ျပန္လည္ဖတ္ရႈရန္ သိမ္းထားလိုပါက Simple Islam.apk ဖုိင္ကို ေဒါင္းလုတ္ဆြဲျပီး Install လုပ္ထားပါ။

အမ်ဳိးသမီးမ်ား နမားဇ္ဖတ္ရာတြင္ သတိျပဳရမည့္ အခ်က္မ်ား

((အလ္မုဖီးဒ္ မွ ေရးသားသည္။))

ဗိစ္မိလႅာဟိရ္ရဟ္မာန္းနိရ္ရဟီးမ္
***********************
နမားဇ္ေဆာက္တည္ျခင္းဟူသည္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ထံပါး၌ ခစားျခင္း၊ အရွင့္ေရွ႕ေတာ္ေမွာက္တြင္ မတ္တပ္ရပ္ကာ လူသားအေနျဖင့္ ဖန္ဆင္းရွင္ အရွင္သခင္အား ခဝပ္ဦးခ်ရျခင္းျဖစ္သည္။ လူ႔ခႏၶာကိုယ္တြင္ရွိေသာ အမြန္ျမတ္ဆံုးျဖစ္သည့္ ဦးေခါင္းကို ဂုဏ္အင္အေပါင္းႏွင့္ စံုလင္ေတာ္သည့္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္၏ ေရွ႕ေတာ္ေမွာက္ဝယ္ ပ်က္ဝပ္ဦးခ်ခြင့္ရျခင္းသည္ အီမာန္ရွင္အဖို႔ အလြန္ပင္ ဂုဏ္ယူရမည့္ ကိစၥရပ္ျဖစ္ေပသည္။ မုစ္လင္မ္ကို အလႅာဟ္မွအပ မည္သည့္အရာ၏ ေရွ႕ေမွာက္တြင္မွ ဦးခ်ခြင့္ မေပးထားေပ။ မုစ္လင္မ္ျဖစ္ၿပီးသည့္ေနာက္ နမားဇ္သည္ ယင္းမုစ္လင္မ္အတြက္ တစ္ေန႔ ငါးႀကိမ္ မျပဳမေနရဟု သတ္မွတ္ျပဌာန္းထားသည္။ နမားဇ္ေဆာက္တည္ရာတြင္ ခုရွဳအ္၊ ခုဇုအ္ ေခၚ စိတ္တည္ၿငိမ္ရိုေသခံညားမႈ ရွိရန္ အလြန္လိုအပ္လွေပသည္။ ထို႔ျပင္ မိမိေဆာက္တည္ေနသည့္ နမားဇ္ကို စိတ္ထဲမွ ေသခ်ာတပ္အပ္စြာ စြဲမွတ္ယံုၾကည္ထားရန္ လိုအပ္ေပသည္။ ဥပမာ ဇုဟုရ္ဆြလာသ္၏ ဖရ္ဇ္ကို ေဆာက္တည္ေနခ်ိန္ စိတ္ထဲမွ ကၽြႏ္ုပ္သည္ ဇုဟုရ္ဆြလားသ္၏ ဖရ္ဇ္ကို ေဆာက္တည္ေန၏ ဟု ေသခ်ာစြာ မွတ္ယူထားရမည္။ ထို႔ျပင္ နမားဇ္ေဆာက္တည္ရာတြင္ ပါဝင္သည့္ သိလာဝသ္၊ ဇိကိရ္၊ ဒရူးဒ္၊ ဒုအာမ်ားကို ေသခ်ာက်နစြာ ဖတ္ၾကားၿပီး ဖတ္ေနစဥ္အတြင္း စိတ္ပါလက္ပါ ရွိေနရမည္။ ဤသို႔ေဆာက္တည္ေသာ နမားဇ္သည္ လွပၿပီး ကဗရ္ႏွင့္ ကိယာမသ္တြင္ မိမိအတြက္ အသံုးဝင္ေပမည္။ ယခုဤေနရာတြင္ အမ်ဳိးသမီးမ်ားအတြက္ နမာဇ္ဖတ္ရာတြင္ သတိျပဳဆင္ျခင္ရမည့္ ကိစၥရပ္မ်ားကို တင္ျပပါမည္။
((ဤအေၾကာင္းအရာကို ယခင္က ေရးသားတင္ဆက္ခဲ့သည္။ ယခုတဖန္ လိုအပ္သည္မ်ားကို ထပ္မံျဖည့္စြက္ကာ အသစ္တဖန္ျပန္လည္တင္ျပျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ))

အမ်ဳိးသမီးမ်ားသည္ .......
၁။ နမားဇ္ဝတ္ျပဳရာတြင္ ေဟာင္းႏြမ္းေနသည့္ ဂ်ာေအနမားဇ္မ်ား၊ ပုဝါမ်ားကို အသံုးျပဳျခင္းသည္ မေကာင္းေပ။ မိမိတြင္ အသစ္အေကာင္းမ်ားကို ဝယ္ယူသံုးစြဲႏိုင္ပါလွ်က္ ၁ဝႏွစ္ခန္႔မွ် သံုးစြဲေနသည့္ စုတ္ျပတ္ေဟာင္းႏြမ္းေနသည့္အရာမ်ားကို အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ႏွင့္ ေတြ႕ဆံုရာတြင္ အသံုးျပဳျခင္းသည္ လံုးဝမသင့္ေတာ္သည့္ ကိစၥျဖစ္ေပသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ နမားဇ္ေဆာက္တည္ရာတြင္ သံုးစြဲသည့္ ပစၥည္းမ်ားကို သစ္လြင္ေကာင္းမြန္သည့္ အရာမ်ားအား မိမိတတ္ႏိုင္သည့္ခန္႔ ဝယ္ယူသံုးစြဲရမည္။ ၾကြားဝါသည့္ နိယသ္မပါဘဲ နမားဇ္အတြက္ သန္႔ရွင္းသပ္ရပ္၊ ေကာင္းမြန္သည့္အရာမ်ားကို သံုးစြဲပါက အင္န္ရွာအလႅာဟ္ စဝါးဗ္ရေပမည္။
၂။ နမားဇ္အတြက္ နိယသ္ျပဳၿပီးသည့္ေနာက္ လက္ေျမႇာက္သည့္အခါ ပုခံုး၊ နားရြက္တို႔ အထိ ေျမႇာက္ရန္ မလိုအပ္ေပ။ ရင္ဘတ္အထိ လက္ေျမႇာက္လွ်င္ လံုေလာက္ေပသည္။
၃။ နမားဇ္အတြင္း မိမိဝတ္ဆင္ထားသည့္ ပုဝါကို ပုံစံၾကေအာင္ျပဳျပင္ျခင္း၊ အခ်ဳိ႕သည္ နမားဇ္၀တ္ျပဳသည့္အခါ ပတ္သည့္ပုဝါကို အသံုးျပဳၾကသည္။ ထိုပတ္ထားသည့္ ပု၀ါကို နမားဇ္အတြင္း၌ ျပင္၍ ပတ္ျခင္း၊ ၀တ္ဆင္ထားသည့္ ထမီကို ျပင္၀တ္ျခင္း၊ ဤအခ်က္မ်ားကို ျပဳလုပ္ပါက နမားဇ္ ပ်က္သည္။

၄။ ယား၍ ကုတ္ျခင္းသည္ တစ္ႀကိမ္၊ ႏွစ္ႀကိမ္ခန္႔အတြက္ ခြင့္ျပဳခ်က္ရွိသည္။ အႀကိမ္ေရ မ်ားသြားပါက နမားဇ္ပ်က္သြားမည္။

၅။ နမားဇ္ဖတ္ေနသူ တစ္ဦး၏ ( နမားဇ္ႏွင့္ မသက္ဆိုင္သည့္) လုပ္ရပ္ကို အျပင္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္က နမားဇ္ဖတ္ေနသည္ဟု မထင္ႏိုင္ေလာက္သည့္ အေျခအေနအထိ ပံုစံပ်က္ယြင္းစြာ ျပဳလုပ္ေနပါက နမားဇ္ပ်က္သြားေပသည္။

၆။ နမားဇ္၀တ္ျပဳရန္အတြက္ ပု၀ါေဆာင္းရာတြင္ အလြန္ပါးလႊားသည့္ ပု၀ါမ်ဳိး မျဖစ္ရေပ။ ထူထဲသည့္ ပု၀ါျဖစ္ရမည္။

၇။ ပု၀ါေဆာင္းသည့္အခါ လည္ပင္းေနရာတြင္ 'ဟ'မေနရေပ (လည္ပင္းမေပၚေနရေပ။) လည္ပင္းေပၚေနပါက နမားဇ္မပိုင္ပါ။

၈။ နမားဇ္အတြက္ ပုဝါေဆာင္းသည့္အခါ နဖူးဖံုးေနပါကလည္း ယင္းပုဝါျဖင့္ စဂ်္ဒဟ္ျပဳခြင့္ရွိသည္။ နဖူးေဖာ္ထားႏိုင္လွ်င္ ပိုေကာင္းသည္။

၉။ မႈိ႔ယာ၊ ဆိုဖာမ်ားအေပၚတြင္ နမားဇ္ဖတ္ျခင္းသည္ မသင့္ေတာ္ေပ။ အကယ္၍ ဖတ္ခဲ့ရပါကလည္း စဂ်္ဒဟ္ျပဳသည့္အခါ အစြမ္းကုန္ နဖူးကို ဖိခ်ရမည္။

၁ဝ။ အမ်ဳိးသမီးမ်ားသည္ နမားဇ္ဖတ္ရန္ အဇာန္ဆိုသည့္ အခ်ိန္အထိ ေစာင့္ဆိုင္းရန္ မလိုအပ္ေပ။ အခ်ိန္ဝင္သည္ႏွင့္ တစ္ၿပိဳင္နက္ နမားဇ္ဖတ္ခြင့္ရွိသည္။

၁၁။ နမားဇ္ဖတ္ေနစဥ္ မလိုအပ္ဘဲ မ်က္လံုးမွိတ္မထားရေပ။ သို႔ေသာ္ စိတ္အာ႐ံုစုစည္းရန္အတြက္ အခ်ိန္အနည္းငယ္ မ်က္လံုးမွိတ္ထားႏိုင္သည္။ 

၁၂။ နမားဇ္ဖတ္ေနစဥ္ ႏွာေခ်မိသြားပါက အလ္ဟမ္ဒုလစ္လလႅာဟ္ မဆိုရေပ။ ရုတ္တရက္ ႏႈတ္မွထြက္သြားပါက အေၾကာင္းမဟုတ္ပါ။

၁၃။ ဆီး၊ ဝမ္းသြားခ်င္လွ်က္၊ နမားဇ္ေဆာက္တည္ပါက စိတ္တည္ၿငိမ္မႈ မရရွိႏိုင္ေတာ့သည့္အတြက္ မကၠရူသဟ္ရီမီျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ နမားဇ္မစတင္မီ ဟာဂ်သ္ျပဳလုိက္ရမည္။ နမားဇ္ဖတ္ေနစဥ္အတြင္း ဤသို႔ျဖစ္လာပါက နမားဇ္ဖ်က္လိုက္ပါ။ ဆီးဝမ္းသြားလိုက္ပါ။ ၿပီးမွ စိတ္တည္ၿငိမ္စြာျဖင့္ နမားဇ္ျပန္ဖတ္ပါ။ အကယ္၍ နမားဇ္အခ်ိန္ကုန္ဆံုးရန္ အလြန္နီးကပ္ေနသည္။ မိမိနမားဇ္ဖ်က္လိုက္ပါက ကႆြာျဖစ္သြားမည္ကို စိုးရိမ္ရပါက ဆီးဝမ္း သြားခ်င္စိတ္ကို ထိန္းထားႏိုင္လွ်င္ နမားဇ္ကို ၿပီးဆံုးေအာင္ဖတ္လိုက္ပါ။ မထိန္းႏိုင္ပါက နမားဇ္ဖ်က္၍ ၿပီးမွ ကႆြာျပန္ျဖည့္ပါ။

၁၄။ နမားဇ္ဖတ္ေနစဥ္အတြင္း ဒြႏၷယာကိစၥတစ္ခုခုကေၾကာင့္ ""လာေဟာင္လာ ဝလာကုဝသ"" ဖတ္လိုက္ပါက နမားဇ္ပ်က္သြားမည္။ အာခိရသ္ကို ေၾကာက္ရြံမႈေၾကာင့္ ဖတ္မိပါက နမားဇ္မပ်က္ေပ။

၁၅။ နမားဇ္ဖတ္ရာတြင္ ဟားသမ္းျခင္းကို အတတ္ႏိုင္ဆံုးထိန္းခ်ဳပ္ရမည္။ ကိယာမ္တြင္ သမ္းေဝမိပါက ညာလက္၏ လက္ဖဝါးျဖင့္ ဖံုးကာပါ။ ကအ္ဒဟ္တြင္ ဘယ္လက္၏ လက္ဖမိုးျဖင့္ ကာလိုက္ပါ။

၁၆။ နမားဇ္တြင္ မလိုအပ္ဘဲ ေခ်ာင္းဟန္႔ျခင္း၊ ေခ်ာင္းဆိုးျခင္းတို႔သည္ မကၠရူသဟ္ရီမီျဖစ္၏။ ေရာဂါေၾကာင့္ ေခ်ာင္းဆိုးျခင္းျဖစ္ပါက ခြင့္ျပဳခ်က္ရွိသည္။ သို႔ေသာ္ အတတ္ႏိုင္ဆံုး ထိန္းခ်ဳပ္ရမည္။ 

၁၇။ နမားဇ္၀တ္ျပဳရာတြင္ အတြင္းမွ၀တ္ဆင္ထားသည့္ အ၀တ္သည္ အလယ္အလတ္တန္းစားရွိေသာ အ၀တ္ျဖစ္ရမည္။ တတ္ႏုိင္ပါက အေကာင္းဆံုးေသာ အ၀တ္အစားျဖင့္ နမားဇ္ ၀တ္ျပဳ ရမည္။ အျပင္သို႔သြားလွ်င္ပင္ မ၀တ္သည့္ အလြန္ေဟာင္းႏြမ္း စုတ္ျပတ္ေနသည့္ အ၀တ္မ်ဳိးျဖင့္ နမားဇ္၀တ္ျပဳပါက မကၠရူဟ္ထိုက္၏။
၁၈။ အမ်ဳိးသမီးမ်ားအေနျဖင့္ နမားဇ္၀တ္ျပဳသည့္အခါ ေအာက္ပိုင္းတြင္ ၀တ္ဆင္ထားသည့္အ၀တ္သည္ ပြ၍ ထူထဲေသာ အမ်ဳိးအစားထဲမွ ျဖစ္ရမည္။ စေတာကင္၊ ဂ်င္းေဘာင္းဘီအက်ပ္၊ ဆြဲသားေဘာင္းဘီအက်ပ္၊ ေျခသလံုးသားမ်ားကို ျမင္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ပါးလႊာသည့္ စကပ္၊ ထမီ၊ ဂါ၀န္၊ ခႏၶာကိုယ္ကို အတိုင္းသားျမင္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ပါးလႊာ၊ တင္းၾကပ္သည့္ အ၀တ္အစားမ်ား၀တ္၍ နမားဇ္ဖတ္ျခင္း မပိုင္ပါ။ ယင္းကဲ့သို႔ အ၀တ္မ်ားကို ၀တ္ဆင္ထားၿပီး အေပၚမွ ထပ္၍ ဘုရ္ကအ္(သို႔) အျခား ထူထဲေသာ အ၀တ္ကို ၀တ္ဆင္ၿပီးဖတ္မွသာလွ်င္ နမားဇ္ ပိုင္မည္ျဖစ္သည္။
အထက္တြင္ေဖၚျပထားသည့္ အ၀တ္မ်ားကို ၀တ္ဆင္ၿပီး ဘုရ္ကအ္မပါပဲ အျပင္ထြက္ပါက ၀တ္ဆင္သူ၊ ၀တ္ရန္ခြင့္ျပဳေပးသူ ႏွစ္ဦးစလံုးေပၚ အျပစ္ထုိက္သည္။ ၎အ၀တ္မ်ားကို ၀တ္ဆင္ျခင္းသည္ က်န္းမာေရးအရလည္း မညီၫြတ္ပါ။ (မြတ္စလ္မာန္ အမ်ဳိးသမီးမ်ားအားလံုးကို လိုက္နာႏိုင္စြမ္း ခ်ီးျမႇင့္ေတာ္မူပါ)
၁၉။ အမ်ဳိးသမီးမ်ားအေနျဖင့္ နမားဇ္အတြင္း ကိရာအသ္ဖတ္ျခင္းႏွင့္ အျခားေသာ အရာမ်ား ရြတ္ဖတ္ရာတြင္ မိမိၾကားႏိုင္ေလာက္သည္ခန္႔ အသံထုတ္၍ ဖတ္သင့္သည္။ ယင္းကဲ့သို႔ ဖတ္ပါက နမားဇ္အတြင္း စိတ္၀င္စားမႈလည္း ရွိမည္။ လံုး၀အသံမထုတ္ပဲ ဖတ္ျခင္းသည္ မသင့္ေလ်ာ္ပါ။ (အသံထုတ္ျခင္းသည္ အျပင္သူၾကားႏိုင္ေလာက္ေအာင္ အသံထုတ္ျခင္းကို မဆိုလိုပါ။ အျပင္သူၾကားႏိုင္ေလာက္ေအာင္ အသံထုတ္ပါက နမားဇ္မပိုင္ပါ။) အကယ္၍ အသံလည္းမထုတ္၊ ပါးစပ္လည္း မလႈပ္ပဲ ဖတ္ပါက နမားဇ္ အထမေျမာက္ပါ။

၂ဝ။ သက္ဗီးေရသဟ္ရီမဟ္ကို အနည္းငယ္ အသံထုတ္ၿပီး ဆိုရမည္။

၂၁။ လက္ပိုက္ရာတြင္ ပု၀ါအတြင္းမွသာ ပိုက္ရမည္။ ပု၀ါအေပၚသို႔ လက္ထုတ္၍ မပိုက္ရပါ။ 

၂၂။ ရုကုအ္ဦးညႊတ္ရာတြင္ ေယာက်ာ္းမ်ားကဲ့သုိ႔ ေက်ာကုန္းတစ္ေျဖာင့္တည္း၊ ဒူးႏွစ္ဖက္ကို လက္ျဖင့္ စုပ္ကိုင္ထားျခင္းမ်ားကို အမ်ဳိးသမီးတို႔ ျပဳမူရန္ မလိုအပ္ေပ။ ရုကူတြင္ ခႏၶာကိုယ္အနည္းငယ္ ကိုင္းလွ်င္လံုေလာက္သည္။ လက္ေခ်ာင္းမ်ားကို ဒူးႏွစ္ဖက္အေပၚသို႔ တင္ရံုသာ တင္ထားရမည္။ ဆုပ္ကိုင္ထားရန္ မလိုအပ္ေပ။

၂၃။ ရုကူမွ ျပန္ထသည့္အခါ "စမီအလႅာဟုလိမန္ ဟမိဒဟ္ ရဗၺနာ လကလ္ဟမ္ဒ္"  ဟု ျပည့္ဝစြာရြတ္ဆိုၿပီးသည္အထိ မတ္တပ္ရပ္ရမည္။ ၿပီးေနာက္မွ စဂ်္ဒဟ္သို႔ သြားရမည္။

၂၄။ စဂ်္ဒါသို႔ သြားရာတြင္လည္းေကာင္း၊ ပထမစဂ်္ဒဟ္မွ ျပန္ထရာတြင္လည္းေကာင္း လက္ကို ဂ်ာေအနမားဇ္ႏွင့္ ရွပ္တိုက္ဆြဲယူျခင္းမျပဳရေပ။ ဤသို႔ျပဳျခင္းသည္ ပ်င္းရိဖ်င္းတြဲသူတို႔၏ လကၡဏာျဖစ္သည္။ လက္ကို ၾကြယူလိုက္ရမည္။ အကယ္၍ ေရာဂါေၾကာင့္ ဥပမာ အရိုးအဆစ္မ်ားအားနည္းျခင္းေၾကာင့္ ခႏၶာကို္ယ္၏ ေလးပင္သည့္ဝိတ္ကို မႏိုင္ပါက ရွပ္တိုက္ဆြဲယူႏိုင္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ တက္ႏိုင္သေလာက္ ၾကြယူျခင္းက ပိုေကာင္း၏။

၂၅။ စဂ်္ဒဟ္ျပဳလုပ္ရာတြင္ စဂ်္ဒဟ္တစ္ခုျပဳၿပီးသည့္ေနာက္ ခႏၶာကိုယ္ကို တည့္မတ္စြာထိုင္ရမည္။ ၿပီးေနာက္မွ ဒုတိယစဂ်္ဒဟ္ကို ျပဳရမည္။ ဤသုိ႔မဟုတ္ဘဲ ေခါင္းေထာင္ရံုေလးသာ ေထာင္လိုက္ၿပီး ဒုတိယစဂ်္ဒဟ္ျပဳပါက မပိုင္ပါ။

၂၆။ ကအ္ဒဟ္ထိုင္ရာတြင္ ခႏၶာကိုယ္ကို မယိမ္းေနရေပ။ တည္ၿငိမ္စြာ ထိုင္ရမည္။ 

၂၇။ သရွဟြဒ္အတြက္ လက္ၫႈိးေထာင္ရာတြင္ လက္ၫႈိးကို ကစ္ဗ္လာဖက္သို႔သာ တစ္ေျဖာင့္တည္း ထားရမည္။ မိုးေပၚသို႔ မေထာင္ရေပ။

၂၈။ အမ်ဳိးသမီးမ်ား၏ စဂ်္ဒဟ္တြင္ လက္ႏွစ္ဖက္ကို နံေဘးႏွင့္ ကပ္ထားရမည္ဟု မိန္႔ထားသည္။ နံေဘးဟုဆိုရာတြင္ ခႏၶာကိုယ္၏ ေဘးနံ႐ိုးမ်ားကို ဆိုလိုျခင္းမဟုတ္။ စဂ်္ဒဟ္ခ်လိုက္သည့္အခါ လက္ေမာင္းကို ခႏၶာကိုယ္၏ ေဘးႏွင့္ ကပ္ထားျခင္းကို ဆိုလိုျခင္းျဖစ္သည္။

၂၉။ အမ်ဳိးသမီးမ်ား အေနျဖင့္ ေအာက္ပိုင္း၀တ္ အတြင္းခံကို၀တ္ၿပီး နမားဇ္မဖတ္သင့္ပါ။ လံုး၀သန္႔သည္ဟု မွတ္ယူႏိုင္မွသာလွ်င္ ၀တ္ဖတ္ခြင့္ ရွိသည္။ အကယ္၍ မသန္႔မ်ားရွိေနခဲ့ပါက နမားဇ္၀တ္ျပဳရာတြင္ အ၀တ္အစားသန္႔ရမည့္ စည္းကမ္းႏွင့္ မကိုက္ညီသည့္အတြက္ နမားဇ္မပိုင္ပါ။

၃ဝ။ အမ်ဳိးသမီးမ်ားသည္ ဝုဇူျပဳၿပီးေနာက္ အျဖဴဆင္းျခင္းျဖစ္ပါက ဝုဇူပ်က္သည္။ (ယင္းေရာဂါကို ေပ်ာက္ကင္းေအာင္ ကုသသင့္သည္။ သားအိမ္အားနည္း၍ ဆင္းျခင္းျဖစ္သျဖင့္ ေကာင္းမြန္ အဟာရရွိေသာ အစားအစာမ်ားကို စားသံုးၿပီး ဆရာဝန္ညႊန္ၾကားသည့္ ေဆးနည္းကို ေသခ်ာစြာ ေသာက္သံုးရမည္ျဖစ္သည္။)

၃၁။ အဝတ္အစားတြင္ အတြင္းခံတြင္ အျဖဴမ်ားေပက်ံပါက ယင္းအဝတ္အစားသည္ မသန္႔ျဖစ္၏။

၃၂။ အမ်ဳိးသမီး အမ်ဳိးသား တို႔သည္ ရုပ္ပံုမ်ားပါသည့္ အဝတ္အထည္ျဖင့္ နမားဇ္ဖတ္ျခင္းသည္ မကၠရူဟ္ျဖစ္သည္။ နမားဇ္မဟုတ္သည့္ ျပင္ပတြင္ ဝတ္ပါကလည္း မကၠရူဟ္ပင္ျဖစ္သည္။

၃၃။ ညအိပ္၀တ္ အ၀တ္အစားမ်ားျဖင့္ နမားဇ္ဖတ္ျခင္းသည္ မသင့္ေလ်ာ္ပါ။

အမ်ဳိးသမီးမ်ားအတြက္ နမားဇ္ဖတ္ရန္ အေကာင္းဆံုးေနရာမွာ အိမ္၏အတြင္းခန္းပင္ျဖစ္သည္။

အမ်ဳိးသမီးသည္ နမားဇ္၀တ္ျပဳေနရင္း ဖုံုးအုပ္ရမည့္ အစိတ္အပိုင္းမ်ား အနက္မွ အစိတ္အပိုင္း တစ္ခု၏ ၄ပံု၁ပံု ေပၚသြားလွ်င္ နမားဇ္ပ်က္သည္။ အစိတ္အပိုင္းတစ္ခုဆိုသည္မွာ ဥပမာ လက္ဟုေျပာလွ်င္ အစိတ္ပိုင္း ႏွစ္ခု႐ွိသည္။ လက္ေမာင္းမွ တံေတာင္ဆစ္အထိ အစိတ္အပိုင္းတစ္ခု၊ တံေတာင္ဆစ္မွ လက္ဖ်ားအထိ အစိတ္အပိုင္းတစ္ခု ျဖစ္သည္။
ဖံုးအုပ္ရမည့္ အစိတ္အပိုင္း ၄ ပံု ၁ ပံုေပၚျခင္းက ဘယ္အခ်ိန္အထိခြင့္ရွိလဲ
ပံုစံ ၃မ်ဳိးရွိသည္။
၁။ ေပၚသည့္အတိုင္းအတာသည္ မ်ားမည္။ ေပၚသြားသည့္ အခ်ိန္နည္းမည္။
၂။ ေပၚသည့္အတိုင္းအတာ နည္းမည္။ ေပၚသည့္ အခ်ိန္မ်ားမည္။ ဤပံုစံ ၂မ်ဳိးလံုးတြင္ နမားဇ္မပ်က္ပါ။
၃။ ေပၚသည့္အတိုင္းအတာလည္းမ်ားမည္။ ေပၚသည့္အခ်ိန္လည္းမ်ားမည္။ ဤပံုစံတြင္ နမားဇ္ပ်က္မည္။

အလ္မုဖီးဒ္

Website: http://aaitee.blogspot.com
Facebook: http://www.facebook.com/almufeed.mm
Email: haroonrangoni@gmail.com
google တြင္ရွာရန္ “ အလ္မုဖီးဒ္ ” ဟု ျမန္မာလိုရိုက္၍ရွာပါ။
မိမိဖုန္းထဲတြင္ ျပန္လည္ဖတ္ရႈရန္ သိမ္းထားလိုပါက Simple Islam.apk ဖုိင္ကို ေဒါင္းလုတ္ဆြဲျပီး Install လုပ္ထားပါ။

သြားၾကားထိုးတံ ႏွင့္ သြားေရာဂါ

သြားေဝဒနာ ကုစားနည္းအဗူႏိုအီးမ္သခင္က ကိသာဗြသ္သြစ္ဗ္က်မ္းစာအုပ္တြင္ ေရးသားထားသည္။ အဗၺဒြလႅာဟ္ဗင္န္အုမရ္သခင္ မိန္႔ဆိုသည္မွာ သြားၾကားမထိုးပါက သြားမ်ား အားနည္းသြားေလသည္။ ထို႔ျပင္ အခ်ဳိ႕ေသာဆင့္ျပန္ခ်က္မ်ားတြင္ လာရွိသည္မွာ သြားၾကားမထိုးျခင္းျဖင့္ ဖရစ္ရွ္သာမ်ား စိတ္ပ်က္ၾကၿပီး ၎တို႔အား ဒုကၡျဖစ္ေစသည္။ (အလိုသေဘာမွာ သြားၾကားမ်ားကို သန္႔ရွင္းမႈမျပဳလုပ္ျခင္းေၾကာင့္ အစာအႂကြင္းအက်န္မ်ားသည္ အနံထြက္လာသည္။ ယင္းအနံအသက္ကို မႏွစ္ၿမိဳ႕ျခင္းကို ဆိုလိုသည္။ မစၥဝါးက္ျပဳ(တံပူတိုက္ျခင္း)သည္ ယင္းအနံသက္ကို ေပ်ာက္ကင္းေစေလသည္။)
ကိသာဗြသ္သြစ္ဗ္က်မ္းတြင္ ကိုသိြဳင္ဗဟ္ဗင္န္ ဝေနာက္ဗ္သခင္က ဆင့္ျပန္သည္။ တမန္ေတာ္ျမတ္ဆြလႅလႅာဟုအလိုင္းဟိဝစလႅမ္ မိန္႔ၾကားေတာ္မူသည္မွာ အားစ္အပင္၏ သစ္ကိုင္းမ်ားႏွင့္ အေမႊးအႀကိဳင္ရွိေသာ သစ္ကိုင္းမ်ားျဖင့္ သြားၾကားမထိုးၾကႏွင့္။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ယင္းတို႔ႏွင့္ သြားၾကားထိုးျခင္းျဖင့္ ကုဌာႏူနာစြဲကပ္ပါက မႏွစ္ၿမိဳ႕စရာျဖစ္သည္။ အခ်ဳိ႕ေသာက်မ္းမ်ားတြင္ ဟြမ္မြလ္အားစ္ အပင္၏ အကိုင္းကို အားဒ္ ဟုေခၚဆိုေၾကာင္း ပါရွိသည္။ ((ေဆးက်မ္းမ်ားအရ ဟြမ္မြလ္အားစ္အပင္ကို ျမန္မာ့ပရေဆး၌ ခ်င္းယားပင္ (ေရ/ကုန္း) ဟု ေဖာ္ျပပါရွိသည္။))

အက်ဳိးေက်းဇူး
အစၥလာမ္သာသနာ့ပညာရွင္မ်ားက ေရးသားထားၾကသည္မွာ အထက္ေဖာ္ျပပါ အပင္မ်ား၏ အကိုင္းအခက္မ်ားျဖင့္ သြားၾကားထိုးျခင္းေၾကာင့္ ဆံုး႐ွံဳးထိခိုက္ေစသည္။ ၎ျပင္ ေအာက္ေဖာ္ျပပါ အပင္မ်ားျဖင့္ သြားၾကားထိုးျခင္းသည္ သြားပိုးတြယ္ရန္ စိုးရိမ္ရေလသည္။ ၎အပင္မ်ားမွာ သလဲပင္၊ ဝါးပင္၊ ကေလာင္တြင္ အသံုးျပဳသည့္ အစြယ္၊ ထို႔ျပင္ သစ္သီးဝံလံအပင္မ်ား၏ အကိုင္းအလက္မ်ား၊ ဥပမာအားျဖင့္ မာလကာ၊ သစ္ေတာ္၊ ပန္းသီး၊ သဖန္း၊ စပ်စ္ အစရွိသည့္ အပင္တို႔၏ အကိုင္းအလက္မ်ား ျဖစ္ၾကသည္။
၎ျပင္ ေရႊ၊ ေငြ၊ ေၾကးနီ၊ ေၾကးဝါတို႔ျဖင့္လည္း သြားၾကားမထိုးရေပ။ ၎တို႔ျဖင့္ သြားၾကားထိုးျခင္းသည္ ပါးစပ္တြင္ အနံဆိုးျဖစ္ေပၚေစသည္။ သြားၾကားထိုးရန္ အေကာင္းဆံုးေသာ သစ္ကိုင္းအခက္အလက္မွာ ခါးေသာ အရသာရွိသည့္ အပင္မ်ားျဖစ္ေပသည္။

အလ္ဟာဂ်္ေမာ္လာနာမြဖ္သီကာရီမုဟမၼဒ္ယူစြဖ္(အဆ္အဒီ) ျပန္ဆိုေရးသားသည့္ တမန္ေတာ္ျမတ္ ၏ ကုထံုးလမ္းၫႊန္ မွ ေကာက္ႏႈတ္တင္ျပသည္။

((အလ္မုဖီးဒ္မွ စီစဥ္တင္ဆက္ပါသည္))

Website: http://aaitee.blogspot.com
Facebook: http://www.facebook.com/almufeed.mm
Email: haroonrangoni@gmail.com
google တြင္ရွာရန္ “ အလ္မုဖီးဒ္ ” ဟု ျမန္မာလိုရိုက္၍ရွာပါ။
မိမိဖုန္းထဲတြင္ ျပန္လည္ဖတ္ရႈရန္ သိမ္းထားလိုပါက Simple Islam.apk ဖုိင္ကို ေဒါင္းလုတ္ဆြဲျပီး Install လုပ္ထားပါ။

အစာစားျခင္း ႏွင့္ ကိုယ္ကာယ ေလ့က်င့္ခန္း

အစာေၾကေစရန္ နည္းလမ္း
သိရ္မီဇီက်မ္းႏွင့္ အဗူဒါဝူးဒ္က်မ္းတြင္ ဟဇရသ္အာေအရွာဟ္သခင္မထံမွ ဆင့္ျပန္ခ်က္တစ္ခု လာရွိသည္။ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ဆြလႅလႅာဟုအလိုင္းဟိဝစလႅမ္ မိန္႔ၾကားသည္မွာ အသားကို ဓါးေျမႇာင္ (သုိ႔မဟုတ္) ေမာင္းခ်ဓားျဖင့္ ျဖတ္ေတာက္၍ မစားၾကႏွင့္။ ဤသည္ အရဗ္မဟုတ္ေသာသူမ်ား၏ နည္းလမ္းျဖစ္သည္။ သို႔သာမက သြားမ်ားျဖင့္ ကိုက္ျဖတ္ၾကကုန္။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ဤသည္ အစာမေၾကျခင္းမွ ကာကြယ္ေစေလသည္။ ထို႔ျပင္ သြားမ်ားျဖင့္ ကိုက္ျဖတ္စားေသာျခင္းသည္ အစာကို လွ်င္ျမန္စြာ ေၾကေစသည္။

အစာစားၿပီးေနာက္ ေလ့က်င့္ခန္း ျပဳလုပ္ျခင္း
ခႏၶာကုိယ္ က်န္းမာႀကံခိုင္ေရးအတြက္ လႈပ္ရွားမႈျပဳလုပ္ျခင္းသည္ အလြန္အက်ဳိးထူးေပသည္။ တမန္ေတာ္ျမတ္ ဆြလႅလႅာဟုအလိုင္းဟိဝစလႅမ္ ၏ မိန္႔ေျခြခ်က္လာရွိသည္မွာ " ဇိကိရ္ႏွင့္ နမားဇ္တို႔ျဖင့္ အစာကို ေၾကညက္ေအာင္ျပဳၾကပါ။
အစာစားၿပီးသည္ႏွင့္ ခ်က္ျခင္း မအိပ္စက္ရေပ။ ထိုသို႔အိပ္ျခင္းသည္ စိတ္ႏွလံုးကို မာေက်ာေစသည္။

အက်ဳိးေက်းဇူး
မဝါဟစ္ဇ္က်မ္းတြင္ ပါရွိသည္။ က်န္းမာၿပီး ျဖတ္ျဖတ္လတ္လတ္ရွိေနသည္ကို လိုလားသူသည္ ညစာစားၿပီးေနာက္ ေျခလွမ္း ၁၅ဝ လမ္းေလွ်ာက္ရေပမည္။
ကာႏူးန္သခင္၏ ဖြင့္ဆိုသည့္က်မ္းတြင္ ေရးသားထားသည္မွာ လႈပ္ရွားျခင္းႏွင့္ ၿငိမ္သက္စြာေနျခင္းတို႔သည္ ပင္ကိုယ္စရိုက္အားျဖင့္ ေအးျမေသာ သေဘာကို ေဆာင္သည္။ လႈပ္ရွားျခင္းျဖင့္ အစိုဓာတ္ႏွင့္ အညစ္အေၾကးတို႔ကို ျဖစ္ေပၚေစသည္။ ထို႔အတြက္ေၾကာင့္ ႏွစ္ဖက္စလံုးတြင္ သင့္တင့္မွ်တစြာ ေနထိုင္ရန္သင့္သည္။ ဤသို႔မွ်တစြာေနထိုင္ျခင္းျဖင့္ ခႏၶာကိုယ္၏ ပင္ကိုယ္အပူဓာတ္ကို တိုးပြားေစသည္။ အစာကို ေၾကေစသည္။ အာ႐ံုကို ထက္ျမက္ေစသည္။ ဝမ္းကို ဟာေစသည္။ အင္အားကို ရွင္သန္တိုးပြားေစသည္။ ဤအတြက္ေၾကာင့္ပင္ ခႏၶာကိုယ္ က်န္းမာႀကံခိုင္ေစရန္အတြက္ ခရီးထြက္ျခင္းသည္လည္း ကုသနည္းတစ္မ်ဳိးျဖစ္သည္။
ကိသာဗြသ္သြဗ္က်မ္းတြင္ အဗူႏိုအီးမ္သခင္က ဟဇရသ္အဗူဟုရိုင္ရာသခင္ထံမွ ဆင့္ျပန္သည္မွာ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ဆြလႅလႅာဟုအလိုင္းဟိဝစလႅမ္ အမိန္႔ရွိသည္။ ခရီးထြက္ၾကကုန္။ ခရီးထြက္ျခင္းျဖင့္ က်န္းမာႀကံခိုင္မႈႏွင့္ စားနပ္ရိကၡာရရွိေစမည္။

သိမွတ္ဖြယ္ရာ
အစၥလာမ္သာသနာ့ပညာရွင္မ်ားက ဤဟဒီးစ္ေတာ္အား အဓိပၸာယ္အမ်ဳိးမ်ဳိး ေကာက္ႏႈတ္၍ ဖြင့္ဆိုေရးသားထားၾကသည္။ ဤေနရာတြင္ အက်ဥ္းခ်ဳပ္မွ်ကို သိထားလွ်င္ လံုေလာက္ေပသည္။ ၎မွာ ခရီးထြက္ရန္ အမိန္႔ေပးထားရျခင္း၏ အေၾကာင္းအရင္းသည္ ခရီးထြက္ျခင္းျဖင့္ ေရ၊ ေလ ေျပာင္းလဲသြားေလသည္။ ဤသည္ စိတ္ၾကည္ႏူးေစရန္အတြက္လည္း စူးရွမႈရွိေသာ အေၾကာင္းခံတစ္ရပ္ပင္ ျဖစ္သည္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ ေရာဂါေဝဒနာမ်ားသည္ ေရ၊ ေလ၊ သဘာဝ ေျပာင္းလဲသြားရံုမွ်ျဖင့္ ေရာဂါေပ်ာက္ကင္းခ်မ္းသာသြားၾကေလသည္။
ထို႔ျပင္ ဤဟဒီးစ္ေတာ္တြင္ ရိုဇီရိကၡာရရိုျခင္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေဖာ္ျပထားေလသည္။ ဤသည္လည္း အမ်ားအျမင္၍ သက္ေသျဖစ္ေပသည္။ အခ်ဳိ႕ေသာအခ်ိန္မ်ား၌ ကုန္ပစၥည္း ကူးသန္းရန္ႏွင့္ တာဝန္ဝတၱရားမ်ား ထမ္းေဆာင္ရန္အတြက္ ခရီးထြက္ရေပသည္။ ဤအတြက္ေၾကာင့္ ခရီးထြက္ျခင္းသည္ ေအာင္ျမင္မႈ၏ အေၾကာင္းခံဟူေသာ ဆိုရိုးစကားသည္ ေက်ာ္ၾကားလွေပသည္။

အလ္ဟာဂ်္ေမာ္လာနာမြဖ္သီကာရီမုဟမၼဒ္ယူစြဖ္(အဆ္အဒီ) ျပန္ဆိုေရးသားသည့္ တမန္ေတာ္ျမတ္ ၏ ကုထံုးလမ္းၫႊန္ မွ ေကာက္ႏႈတ္တင္ျပသည္။

((အလ္မုဖီးဒ္မွ စီစဥ္တင္ဆက္ပါသည္))

Website: http://aaitee.blogspot.com
Facebook: http://www.facebook.com/almufeed.mm
Email: haroonrangoni@gmail.com
google တြင္ရွာရန္ “ အလ္မုဖီးဒ္ ” ဟု ျမန္မာလိုရိုက္၍ရွာပါ။
မိမိဖုန္းထဲတြင္ ျပန္လည္ဖတ္ရႈရန္ သိမ္းထားလိုပါက Simple Islam.apk ဖုိင္ကို ေဒါင္းလုတ္ဆြဲျပီး Install လုပ္ထားပါ။