အစၥလာမ့္ျပကၡဒိန္ရဲ့ ဟိဂ်္ရီႏွစ္တႏွစ္က မၾကာမီ ႏႈတ္ဆက္ထြက္ခြါေတာ့မွာပါ ....
စီးပြားေရး လုပ္ငန္းရွင္ေတြက ႏွစ္တႏွစ္ကုန္သြားရင္ ႏွစ္ခ်ဳပ္စရင္းရွင္းတယ္ .... ဒီႏွစ္ရဲ့ အျမတ္ / အရွဳံး ဘယ္အေျခအေနမွာ ရွိသလဲ ... လက္ရွိလုပ္ငန္းက တြက္ေခ်ကိုက္ရဲ့လား .... အရွံဳးေတြေပၚေနျပီ အေႂကြးေတြထူေနျပီဆိုရင္ ကိုယ့္လုပ္ငန္းကို ေလ့လာမယ္ ဘယ္ေနရာမွာ ဘာေတြလစ္ဟင္းေနသလဲ ဘယ္သူေတြက အလုပ္ကို ေပါ့ဆစြာ လုပ္ေနၾကသလဲ ..... စသျဖင့္ေပါ့ ၊ အလုပ္သမားမေကာင္းရင္ ထုတ္သင့္သူ ထုတ္ ၊ အရည္အခ်င္းရွိသူေတြ ေခၚယူ ၊ လုပ္ငန္းတိုးတက္ေအာင္ ျပန္ေဆာင္ရြက္ၾကတယ္ ။ လုပ္ငန္းတခုတိုးတက္ျခင္းဆိုတာရဲ့ အဓိကေတာ့ ဝင္ေငြ တိုးပြားလာျခင္းပါပဲ ... ပိုက္ဆံမ်ားမ်ားဝင္လာျခင္း ......
ဒီလိုပဲ ...... ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္အေနနဲ႔လည္း သူ႔ရဲ့ စာသင္ႏွစ္တႏွစ္ကုန္ဆံုးသြားရင္ တႏွစ္ပတ္လံုး သင္ယူခဲ့တဲ့ပညာရပ္ေတြကို ႏွစ္ပတ္လည္စာေမးပြဲဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္နဲ႔ တႏွစ္တာရဲ့အရည္အခ်င္းကို ျပန္လည္စမ္းစစ္ၾကတယ္ !!!!!
ဒီအတိုင္းပဲ .... မုစ္လင္မ္တို႔အတြက္ အစၥလာမ္ဟစ္ဂ်္ရီႏွစ္တစ္ႏွစ္က ကုန္ဆံုးေနပါျပီ .... မုဟ္ရမ္မွစလို႔ ရဂ်ဗ္ ရွအ္ဗာန္ေတြကို ျဖတ္ေက်ာ္ကာ ရမဇာန္လျမတ္ကို ပိုင္ဆိုင္ခဲ့ၿပီး ဇိလ္ကအ္ဒဟ္ ဇိလ္ဟဂ်္တို႔နဲ႔ အဆံုးသတ္ကာ အားလံုးကို ႏႈတ္ဆက္ထြက္ခြါခဲ့ပါျပီ !!!!! မုစ္လင္မ္တို႔အတြက္ တႏွစ္တာစရင္းရွင္းတမ္းမွာ ရွံဳးလား ျမတ္လားဆိုတာကို စမ္းစစ္ဖို႔လိုအပ္ပါတယ္ ။ လူတိုင္းအတြက္ တေန႔မွာ နမားဇ္ ငါးႀကိမ္ မဖတ္မေနရ သတ္မွတ္ထားတယ္ ။ ဒီနမားဇ္ေတြကို ဘယ္ႏွႀကိမ္ ကဇြာ လုပ္ခဲ့သလဲ ၊ အဲ့ဒီကဇြာေတြထဲက ဘယ္နခုကို ျပန္ျဖည့္ျပီး ျပီလဲ .... တႏွစ္တာမွာ ကုရ္အာန္ ဘယ္ႏွခသမ္ ဖတ္ျပီးျပီလဲ (ကုရ္အာန္ရဲ့ ဟတ္က္ကို ဘယ္ေလာက္အထိ ေက်ပြန္ထားသလဲ) ရိုဇာရဲ့အေျခအေနေတြ ၊ စသျဖင့္ ျပန္လည္စစ္ေဆးရပါမယ္ ... ကိုယ့္ရဲ့အမလ္ေတြမွာ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ လက္ခံဖို႔ အရည္အခ်င္းေကာ္ ျပည့္ဝရဲ့လား ၊ အရည္အေသြး မွီႏိုင္ေခ် ရွိရဲ့လား ...... အီမာန္ရွင္ရဲ့ အျမတ္အရွံဳးဆိုတာ ကိုယ့္အေနနဲ႔ အမိန္႔ ပညတ္ခ်က္ေတြကို ဘယ္ေလာက္လိုက္နာ ႏိုင္မလဲ ဒါဟာ အျမတ္ပါဘဲ !!! အမိန္႔ကို က်င္သံုးရမွာ ဘယ္ေလာက္ ေႏွာင့္ေႏွး ၾကန္႔ၾကာမလဲ အဲဒီေလာက္ အရွံဳးျဖစ္ပါတယ္ ..... အမလ္ေတြမွာ ျဖည့္စြက္ဖို႔ က်န္ေသးတာေတြကို အလ်င္အျမန္ ျဖည့္စြက္ရပါမယ္ ..... လူတိုင္းဟာ ဘယ္ေန႔ေသပါမယ္ဆိုျပီး နဖူးမွာ စာကပ္ပါမလာပါဘူး .. ဒါ့ေႀကာင့္ ကဗရ္ထဲေရာက္သြားတာနဲ႔ ရပ္ဆိုင္းသြားမဲ့ ၊ ေလာကမွာဘဲ ျပဳခြင့္ရရွိမဲ့ အမလ္ေတြ ( နမားဇ္ , ရိုဇာ, အေႂကြး, သူတပါးကို ေပးရမဲ့ အရာေတြ) အားလံုးကို အသက္ရွိေနသေရြ႕ အျမန္ျဖည့္စြက္ပါ .... အေႂကြးဆိုတဲ့အရာက ရွဟီဒီကိုေတာင္ ဂ်ႏၷသ္ဝင္ဖို႔ တားဆီးမဲ့ အရာျဖစ္တယ္ ...... ဘယ္ေန႔ ေသမယ္ဆိုတာ မသိရလို႔ အသက္ရွင္သေရြ႕ အျမန္ျပန္ဆပ္ႏိုင္ေအာင္ က်ဳိးစားရပါမယ္ .....
တႏွစ္တာမွာ ကိုယ့္အေနနဲ႔ သာသနာ့ အသိပညာဘယ္ေလာက္ ရရွိလိုက္ျပီလဲ ဆိုတာကိုလည္း သတိျပဳရပါမယ္ ..... ဖဇာအိလ္ေတြပဲသိထားတာနဲ႔ မလံုေလာက္ပါဘူး ၊ မစာအိလ္ေတြကို ဆည္းပူးရမယ္ ။ အမလ္မွန္ဖို႔ အိလ္မ္ လိုအပ္တယ္ ၊ ဒါ့ေၾကာင့္ မစာအိလ္ေတြ ဘယ္ေလာက္ဆည္းပူးျပီး ျပီလဲ ။ ကိုယ္တိုင္ ဘယ္ေလာက္အထိ မွတ္မိသိရွိလဲဆိုတာကို ေဘာလ္ပင္ ၊စာအုပ္နဲ႔ ေရးမွတ္ထားရပါမယ္ ၊
မုစ္လင္မ္တို႔အတြက္ တႏွစ္ကုန္သြားျပီဆိုရင္လည္း အဲ့တႏွစ္ရဲ့ အမလ္ႏွစ္ခ်ဳပ္ရွင္းတမ္း ျပဳစုသင့္ပါတယ္ ၊ ဒါမွ ရက္ေပါင္း ၃၆ဝ ရဲ့ ေန႔စဥ္ နမားဇ္အေျခအေနေတြ ဘယ္လိုရွိသလဲ သိရမွာပါ ။ အေတြးနဲ႔ မွတ္ထားရံုနဲ႔ မပီးဘူး ၊ ေရးသားထားရပါမယ္ ။ ကိုယ္ရဲ့ ဘဝသက္တမ္းက ေနာက္လူေတြအတြက္ပဲ ရွင္သန္ေနလို႔ မျပီးပါဘူး ။ ကိုယ္အတြက္လည္း ရွင္သန္ရပါမယ္ ။ ကိုယ္ေသသြားရင္ ဘယ္သူက ဘယ္ႏွရက္သတိရႏိုင္မလဲ ေသေသာသူ ၾကာလၽွင္ေမ့ ဆိုတဲ့ စကားပံုလို ကာလၾကာရွည္လာရင္ ေမ့ေပ်ာက္သြားမွာပါ ကဗရ္ထဲမွာ အေဖာ္ပါမဲ့အမလ္ေတြကို ေသခ်ာစြာ ျပဳက်င့္ထားရပါမယ္ ။ မျမဲေသာေလာကရဲ့ ေနာင္ေရးအတြက္ေတာင္ ႀကိဳတင္စုေဆာင္းထားလၽွင္ ဘယ္ေတာ့မွ မေသမဲ့ အာခိရသ္အတြက္ ဘယ္ေလာက္အထိ အမလ္ျပဳျပီး စုေဆာင္းထားသင့္တယ္ဆိုတာကို သတိျပဳသင့္လွပါတယ္ ။
ဒီ့ျပင္ တေန႔ ဂုနာ ဘယ္ႏွခုလုပ္ခဲ့သလဲဆိုတာကိုပါ မွတ္ပါ ။ တႏွစ္တာမွာ အမ်ားဆံုးလုပ္တဲ့ ဂုနာက ဘယ္ဂုနာလဲဆိုတာေတြပါ မွတ္ပါ ။ တခုခ်င္းစီ အတြက္ ေသာဝ္ဗဟ္ျပဳပါ .....
..... ေအာင္ျမင္တဲ့ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္ တစ္ေယာက္က မိမိရဲ့ လုပ္ငန္းကို မ်က္ေျခ မျပတ္သလို..... ထူးခၽြန္တဲ့ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ကလည္း သူ႔ရဲ့သင္ခန္းစာေတြကို အျမဲတေစ ေလ့လာမွတ္သားေနပါတယ္ ..... အရွင္ျမတ္ႏွစ္သက္မႈရဖို႔ ဂ်ႏၷသ္ကို ပိုင္ဆိုင္ဖို႔ အီမာန္ရွင္တစ္ေယာက္ကလည္း မိမိရဲ့ အမလ္ေတြရဲ့ အရည္အေသြးကို ေလ့လာစမ္းစစ္ျပီး တႏွစ္ထက္ တႏွစ္ ပိုေကာင္းလာေအာင္ ျပဳျပင္ရပါမယ္လို႔ ေျပာၾကားရင္း .......... အဆံုးသတ္လိုက္ပါတယ္ .......
အလ္လသြီးဖ္ႏူရီ ေရးသားသည္ ၊ အလ္မုဖီးဒ္ မွ တင္ဆက္သည္ ။
မုစ္လင္မ္တို႔အတြက္ တႏွစ္ကုန္သြားျပီဆိုရင္လည္း အဲ့တႏွစ္ရဲ့ အမလ္ႏွစ္ခ်ဳပ္ရွင္းတမ္း ျပဳစုသင့္ပါတယ္ ၊ ဒါမွ ရက္ေပါင္း ၃၆ဝ ရဲ့ ေန႔စဥ္ နမားဇ္အေျခအေနေတြ ဘယ္လိုရွိသလဲ သိရမွာပါ ။ အေတြးနဲ႔ မွတ္ထားရံုနဲ႔ မပီးဘူး ၊ ေရးသားထားရပါမယ္ ။ ကိုယ္ရဲ့ ဘဝသက္တမ္းက ေနာက္လူေတြအတြက္ပဲ ရွင္သန္ေနလို႔ မျပီးပါဘူး ။ ကိုယ္အတြက္လည္း ရွင္သန္ရပါမယ္ ။ ကိုယ္ေသသြားရင္ ဘယ္သူက ဘယ္ႏွရက္သတိရႏိုင္မလဲ ေသေသာသူ ၾကာလၽွင္ေမ့ ဆိုတဲ့ စကားပံုလို ကာလၾကာရွည္လာရင္ ေမ့ေပ်ာက္သြားမွာပါ ကဗရ္ထဲမွာ အေဖာ္ပါမဲ့အမလ္ေတြကို ေသခ်ာစြာ ျပဳက်င့္ထားရပါမယ္ ။ မျမဲေသာေလာကရဲ့ ေနာင္ေရးအတြက္ေတာင္ ႀကိဳတင္စုေဆာင္းထားလၽွင္ ဘယ္ေတာ့မွ မေသမဲ့ အာခိရသ္အတြက္ ဘယ္ေလာက္အထိ အမလ္ျပဳျပီး စုေဆာင္းထားသင့္တယ္ဆိုတာကို သတိျပဳသင့္လွပါတယ္ ။
ဒီ့ျပင္ တေန႔ ဂုနာ ဘယ္ႏွခုလုပ္ခဲ့သလဲဆိုတာကိုပါ မွတ္ပါ ။ တႏွစ္တာမွာ အမ်ားဆံုးလုပ္တဲ့ ဂုနာက ဘယ္ဂုနာလဲဆိုတာေတြပါ မွတ္ပါ ။ တခုခ်င္းစီ အတြက္ ေသာဝ္ဗဟ္ျပဳပါ .....
..... ေအာင္ျမင္တဲ့ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္ တစ္ေယာက္က မိမိရဲ့ လုပ္ငန္းကို မ်က္ေျခ မျပတ္သလို..... ထူးခၽြန္တဲ့ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ကလည္း သူ႔ရဲ့သင္ခန္းစာေတြကို အျမဲတေစ ေလ့လာမွတ္သားေနပါတယ္ ..... အရွင္ျမတ္ႏွစ္သက္မႈရဖို႔ ဂ်ႏၷသ္ကို ပိုင္ဆိုင္ဖို႔ အီမာန္ရွင္တစ္ေယာက္ကလည္း မိမိရဲ့ အမလ္ေတြရဲ့ အရည္အေသြးကို ေလ့လာစမ္းစစ္ျပီး တႏွစ္ထက္ တႏွစ္ ပိုေကာင္းလာေအာင္ ျပဳျပင္ရပါမယ္လို႔ ေျပာၾကားရင္း .......... အဆံုးသတ္လိုက္ပါတယ္ .......
အလ္လသြီးဖ္ႏူရီ ေရးသားသည္ ၊ အလ္မုဖီးဒ္ မွ တင္ဆက္သည္ ။
