အလုပ္ေတြကေန ခဏအားသြားရင္

ဒြႏၷယာရဲ့ အလုပ္ေတြကေန အခ်ိန္နည္းနည္း အားသြားၿပီလား၊ အလုပ္ေတြကေန ခဏနားခြင့္ ရသြားၿပီလား ....
အဲ့ဒီ့အားခ်ိန္ေလး၊ နားခြင့္ရခ်ိန္ေလးကို အာခိရသ္ရဲ့ဘဏ္အတြက္ စဝါးဗ္စုပါ ...။

- ခဏေလးအခ်ိန္ရတာနဲ႔ ကိုယ္ႏႈတ္လြတ္ရထားတဲ့ စူရဟ္ေတြကို သိလာဝသ္လုပ္ပါ။
ဝုဇူပါရွိခဲ့မယ္ဆိုရင္ ကုရ္အာန္က်မ္းကို စာအုပ္ကိုင္ၿပီးပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ဖုန္းထဲကပဲျဖစ္ျဖစ္ စာသားၾကည့္႐ွဳျပီး သိလာဝသ္လုပ္ပါ။ တစ္အာယသ္ပဲျဖစ္ပါေစ၊ တစ္မ်က္ႏွာပဲျဖစ္ပါေစ အခ်ိန္အားတိုင္း ဖြင့္ဖြင့္ဖတ္ပါ။

- အခ်ိန္နည္းနည္းအားတာနဲ႔ ကိုယ္သိထားတဲ့ အလႅာဟ္ဂုဏ္ေတာ္ေတြ၊ သပ္စ္ဗီဟ္ေတြကို ပါးစပ္လႈပ္ၿပီး ဇိကိရ္လုပ္ပါ။

- အခ်ိန္အားတာနဲ႔ အိစ္သိဂ္ဖာရ္ကို ရသေလာက္အခ်ိန္ထဲမွာ မ်ားႏိုင္သေလာက္ မ်ားေအာင္ ဖတ္ပါ။ ဂုနဟ္လြတ္တဲ့ေန႔ဆိုတာ မရွိေလာက္ေအာင္ရွားပါတယ္။ ဒီေတာ့ အိစ္သိဂ္ဖာရ္ မလုပ္တဲ့ေန႔ဆိုတာ မရွိေလာက္ေအာင္ ရွားသြားတဲ့အထိ ေန႔စဥ္ အားတဲ့အခ်ိန္တိုင္း အိစ္သိဂ္ဖာရ္ကို ဖတ္ပါ။ ပါးစပ္လႈပ္ၿပီး ႏႈတ္လၽွာနဲ႔ တိုက္႐ိုက္ရြတ္ဆိုပါ။

- အခ်ိန္အားတာနဲ႔ ဒ႐ူးဒ္ရွရီးဖ္ ဖတ္ပါ၊ ဘယ္စကားလံုးနဲ႔မဆို တမန္ေတာ္ျမတ္ ဆြလႅလႅားဟု အလိုင္းဟိ ဝစလႅမ္အတြက္ ဒ႐ူးဒ္ဖတ္ပါ။ တမန္ေတာ္က အြမၼသ္ကို အေပ်ာ္ဆံုးအခ်ိန္မွာ၊ စိတ္ဒုကၡေရာက္ေနတဲ့ အခ်ိန္၊ စကရားသ္ရဲ့ အေျခအေနမွာ ... ဘယ္အေျခအေနမွာမွ မေမ့ခဲ့ပါဘူး။

- ကုရ္အာန္ဘာသာျပန္စာအုပ္ကို ကိုယ့္အနားမွာ ယူထားႏိုင္ရင္ ပိုေကာင္းပါတယ္။ အခ်ိန္အားတာနဲ႔ တစ္ေန႔ကို သံုးအာယသ္မၽွ ေလ့လာပါ။ အမွန္တကယ္အသံုးဝင္တဲ့ ပညာရပ္ကို စုေဆာင္းၿပီးသား ျဖစ္ပါမယ္။

- အစၥလာမ့္ရဲ့ ပညာရပ္ေတြ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းေတြ နည္းစနစ္ေတြကို ေရးသားေဖာ္ျပထားတဲ့ စာအုပ္တစ္ခုခုကို ယူထားၿပီး အခ်ိန္ရတာနဲ႔ နည္းနည္းရရင္ နည္းနည္းဖတ္ပါ။ အခ်ိန္မ်ားမ်ားရရင္ မ်ားမ်ားဖတ္ပါ။ မစာအိလ္ေတြ၊ လူေနမႈစနစ္ေတြ၊ ဖသာဝါက်မ္းေတြ အလြန္မ်ားစြာ ထုတ္ေဝထားပါတယ္။ တစ္အုပ္ဝယ္ၿပီး တစ္အုပ္ၿပီးေအာင္ ဖတ္ပါ။ အဲ့ဒီ့လိုဖတ္ၿပီးရတဲ့ ပညာရပ္က ဒီလိုေဖ့စ္ဘုတ္ေပၚမွာ ပညာလာရွာတာထက္ ပိုၿပီး သိပ္သည္းက်စ္လစ္မႈ ရွိပါတယ္။

- အားလပ္ခ်ိန္ေတြထက္ပိုၿပီး အားလပ္ရက္ေတြ ရခဲ့ရင္ ကဇြာနမားဇ္ေတြကို ျပန္႔ျဖည့္ပါ။ ကဇြာ႐ိုဇဟ္ေတြထားပါ။ ဒီထက္ပိုၿပီး အခ်ိန္ရလာရင္ နဖိလ္နမားဇ္ေတြကို နည္းနည္းစီ ဖတ္က်င့္လုပ္ပါ။

- အခ်ိန္ရတာနဲ႔ ဗယာန္တစ္ပုဒ္ကို မိနစ္မွတ္ၿပီး ဖြင့္နားေထာင္ပါ။ အခ်ိန္ငါးမိနစ္ရရင္ ငါးမိနစ္စာ မွတ္ျပီး ဗယာန္နားေထာင္ပါ။ ဗယာန္ေတြမွာ ကိုယ္သိၿပီးသားေတြ ဘယ္ေလာက္ပါသည္ျဖစ္ေစ ကိုယ္မသိတာ တစ္လံုးပါခဲ့ရင္ အဲ့ဒီတစ္လံုးက ပညာပါပဲ။

- စိတ္မတည္မၿငိမ္ျဖစ္ေနရင္၊ စိတ္ညစ္ေနရင္၊ စိတ္ေတြ႐ွဳပ္ေထြးေနရင္ သပ္စ္ဗီဟ္၊ အိစ္သိဂ္ဖာရ္၊ နမားဇ္နဲ႔ စိတ္တည္ၿငိမ္မႈ ယူပါ။ အခက္အခဲ ျဖစ္ေနရင္ ဒုအာနဲ႔ ေျဖရွင္းပါ။

ဒြႏၷယာရဲ့အလုပ္ေတြကေန အခ်ိန္အားတာနဲ႔ .....

- ဂိမ္းဖြင့္ၿပီး မေဆာ့ပါနဲ႔။ အဲ့ဒီမွာ သံုးလိုက္တဲ့အခ်ိန္အတြက္ ဟရွရ္မွာ ေျဖရွင္းခ်က္ျပန္ေပးရပါမယ္။

- အခ်ိန္အားတာနဲ႔ ရုပ္ရွင္၊ သီခ်င္း၊ ကာတြန္းကားေတြၾကည့္ၿပီး ကိုယ့္ရဲ့ အခ်ိန္ေတြ ေငြေတြနဲ႔ ဂ်ဟႏၷမ္ရဲ့ မီးကို မဝယ္ပါနဲ႔။

-အခ်ိန္အားတာနဲ႔ ဒီေဖ့စ္ဘုတ္ရဲ့ နယူးဖိစ္ကိုပဲ အေပၚေအာက္ ဆြဲေနၿပီး အခ်ိန္ကုန္မခံပါနဲ႔။

- အခ်ိန္အားတာနဲ႔ ေဘာလံုးပြဲ၊ ကစားပြဲ၊ တီဗီအစီအစဥ္ေတြ ၾကည့္ၿပီး အခ်ိန္မျဖဳန္းပါနဲ႔၊ သူမ်ားလုပ္တာကိုပဲ ထိုင္ၾကည့္ေနသေရြ႕ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္မွာ ဘာမွ ျဖစ္မလာဘူး။ ကိုယ္တိုင္ ႀကိဳးစားမွ အလုပ္ျဖစ္ ေအာင္ျမင္မွာပါ။

- အခ်ိန္အားတာနဲ႔ ဓါတ္ပံုေတြ႐ိုက္ၿပီး ဓါတ္ပံုေတြထဲမွာပဲ ေပ်ာ္ေမြ႔မေနပါနဲ႔။ တကယ္အလွဆိုတာ မြတ္စ္လင္မ္ပီသျခင္း၊ အစၥလာမ့္စည္းကမ္းမ်ားကို သိျခင္း။ ထိုအတိုင္း ေနထိုင္ႏိုင္ျခင္းပါ။

အာခိရသ္အတြက္ ဒြႏၷယာကိုပဲ အရင္းတည္ၿပီး ကိုယ့္လုပ္ရပ္ေတြနဲ႔ အျမတ္ထုတ္ရမွာပါ။ ဘယ္ေန႔ေသရမွာမသိတဲ့ လူသားတိုင္းမွာ အသိဉာဏ္ပိုရွိသူကေတာ့ ခ်က္ခ်င္းေျပာင္းလဲ လုပ္ေဆာင္သူပါပဲ။ အလုပ္ေတြမ်ားၿပီး အခ်ိန္ေတြနည္းတယ္လို႔ ခံစားေနရတဲ့ ဒီကေန႔အခါမွာ အဲ့ဒီ့မအားတဲ့ အခ်ိန္ေတြထဲကပဲ အာခိရသ္ရဲ့ ဘဏ္အတြက္ စဝါးဗ္စုပါ။ အားတဲ့အခ်ိန္ေလးေတြကေန ဂုနဟ္ေတြ ယူမယ့္အစား စဝါးဗ္ေလးေတြ စုေဆာင္းခဲ့ရင္ မိတ္ေဆြတို႔ရဲ့ အာခိရသ္ဘဏ္မွာ ရတနာေတြ ျပည့္ေနပါလိမ့္မယ္ ....... စဝါးဗ္ရမယ့္ အလုပ္ေတြကို အမ်ားႀကီး မလုပ္ႏိုင္ခဲ့ရင္ေတာင္ ကိုယ္လက္နဲ႔ကိုယ္ ဂုနဟ္ေတြ ဝယ္ၿပီး ဂ်ဟႏၷမ္ရဲ့ မီးကို မစုေဆာင္းပါနဲ႔ ..... ခ်စ္မိတ္ေဆြ။

Credit; အလ္မုဖီးဒ္

အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္၏ ခ်ီးျမွင့္မႈ

** အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ထံ အိစ္သိဂ္ဖာရ္ျပဳ၍ ခြင့္လႊတ္မႈ ေတာင္းခံပါ။ အရွင္ျမတ္ထံမွ ခြင့္လႊတ္ျခင္းအျပင္ ဂ်ႏၷသ္ဥယ်ာဥ္ကိုပါ ရရွိမည္။

** ဂ်ႏၷသ္ဥယ်ာဥ္သည္ သကၠဝါ တားျမစ္ခ်က္မ်ားႏွင့္ သံသယျဖစ္ဖြယ္ရာမ်ား၊ အပိုျဖဳန္းတီးမႈမ်ားမွ ေရွာင္ၾကဥ္မႈ ရွိသူတို႔အတြက္ ျဖစ္၏။

** စိတ္ညစ္ ဝမ္းနည္းခ်ိန္ႏွင့္ စိတ္ခ်မ္းသာ ေပ်ာ္ရႊင္ခ်ိန္၊ ဆင္းရဲၾကပ္တည္းခ်ိန္ႏွင့္ ႂကြယ္ဝေခ်ာင္လည္ခ်ိန္ အေျခအေန အခ်ိန္အခါတိုင္းတြင္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္အတြက္ လွဴဒါန္း သံုးစြဲလ်က္ ေနပါ။

** လူလူခ်င္း၏ အေၾကာင္းကိစၥမ်ားတြင္ စိတ္ခ်င္းမတိုက္ဆိုင္မႈေၾကာင့္ ျဖစ္လာရသည့္ ေဒါသ၊ အေၾကာင္းမဲ့ ေဒါသထြက္ျခင္း၊ စိတ္တိုျခင္းတို႔ကို လည္ေခ်ာင္းတြင္းသို႔ ျပန္မ်ဳိခ်ပစ္ပါ။ လူတို႔အား ခြင့္လႊတ္ပါ။ ခြင့္လႊတ္တတ္သည့္ စိတ္ထားကို ေမြးျမဴပါ။
အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္သည္ ေက်းဇူးျပဳသူမ်ား၊ ေကာင္းမႈျပဳသူမ်ားႏွင့္ အထက္ပါအရည္အခ်င္း ရွိသူတို႔အား ခ်စ္ခင္ ႏွစ္သက္ ျမတ္ႏိုးေတာ္မူ၏။

** ရွရီအသ္မွ တားထားသည့္ လုပ္ရပ္မ်ား၊ မတရားသည့္ လုပ္ရပ္မ်ား၊ အရွက္ကင္းမဲ့စြာ ျပစ္မႈက်ဴးလြန္ခဲ့ျခင္းမ်ား ျဖစ္ခဲ့ပါက အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ကို ျပန္လည္ သတိရၾကပါ။ အရွင္ျမတ္ထံမွာ အမွားမ်ားကို ဝန္ခ်ပါ။ ဒီလိုမ်ဳိး ျပစ္မႈေတြ က်ဴးလြန္ၿပီး၊ စည္းကမ္းေတြ ေဖာက္ဖ်က္ၿပီး ေနာက္မွာလည္း ၾကည္ျဖဴစြာ ခြင့္လႊတ္ေပးၿပီး ယခင္အတိုင္း ဆက္ဆံေရးထားတာ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္မွအပ တျခားဘယ္သူ႔ထံမွာ ရွိသလဲ (အလႅာဟ္အရွင္မွအပ တျခားဘယ္သူကမွ အဲ့ဒီလို မလုပ္ေဆာင္ႏိုင္ဘူး)

** အမွားဝန္ခ် ေတာင္းပန္သူတို႔အတြက္ ခြင့္လႊတ္မႈ ရရွိျခင္းဟူသည့္ စည္းစိမ္၊ စမ္းေခ်ာင္းမ်ား တသြင္သြင္စီးဆင္းေနသည့္ ဂ်ႏၷ အမတဥယ်ာဥ္တို႔ကို အစားျပန္လည္ ရရွိေပမည္။
အလုပ္သမားအတြက္ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းတဲ့ လုပ္အားခကို ရရွိလိုက္ျခင္းလဲ။ အလုပ္ တစ္ခုအတြက္ လုပ္အားခ ဆယ္ဆ ရရွိသည္။ ဤလုပ္အားခမ်ဳိးကို အလႅာဟ္အမိန္႔ နာခံျခင္းျဖင့္သာ ရရွိေပမည္။

** လူသိထင္ရွားျပစ္မႈ က်ဴးလြန္ျခင္း၊ တားျမစ္ထားသည္မ်ားကို လူသိေအာင္ ထုတ္ေဖာ္ထားသူက ကိုယ့္လုပ္ရပ္ကို ၾကည့္ၿပီး လိုက္လုပ္သူမွန္သမၽွရဲ့ ျပစ္ဒဏ္ကိုလည္း ရရွိခံစားေနရမယ္။ စြဒကာဂ်ာရီယာမလုပ္ႏိုင္ရင္ ရတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဂုနာဂ်ာရီယာေတာ့ မျဖစ္ေစပါနဲ႔။

** ဒီေခတ္ကာလရဲ့ လူသားေတြထက္အရင္ လူေပါင္းမ်ားစြာက ဒီကမ႓ာႀကီးမွာ ေနထိုင္ခဲ့ၿပီးျဖစ္တယ္။ သူတို႔ေတြရဲ့ မည္သည့္ ျပစ္မႈက်ဴးလြန္ျခင္းေတြေၾကာင့္ ဘယ္လို ျပစ္ဒဏ္ေတြနဲ႔ ဒဏ္ခတ္ျခင္း ခံခဲ့ရသလဲဆိုတာကို ကမ႓ာတစ္ခြင္မွာ လွည့္လည္ၿပီး ေနာင္တတရား ရယူၾကပါ။

** ကုရ္အာန္ဆိုတာ လူသားေတြအတြက္ ဆံုးမတရား၊ သံေဝယူဖြယ္ရာေတြ ပါဝင္တဲ့ က်မ္းတစ္ဆူ ျဖစ္တယ္။ သို႔သာမက အျပစ္ေရွာင္ၾကဥ္လိုသူတို႔အတြက္ ေဆးတစ္ခြက္လည္း ျဖစ္ေပတယ္။

** အို အီမာန္ရွင္ မြစ္လင္မ္တို႔၊ အပ်င္းမႀကီးၾကနဲ႔၊ ပူေဆြးေသာကလည္း ေရာက္မေနၾကနဲ႔၊ အသင္တို႔က အီမာန္ရွင္ အစစ္ျဖစ္ရင္ မုခ် အသင္တို႔သာ အႏိုင္ရမည္။

** အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္သည္ ကိုယ္တိုင္လည္း တရားမၽွတသည္။ တရားမၽွတမႈကို လိုလားသည္။ မတရားမႈ၊ မတရားျပဳသူတို႔ကို မႏွစ္သက္ပါ။

** ထို႔ေၾကာင့္ အသင္လူသားတို႔ မတရားသူ မတရားေသာ လုပ္ရပ္ကို ျပဳလုပ္သူ မျဖစ္ပါႏွင့္...။

ဇိလ္ကအ္ဒဟ္လ/၁ ရက္/ ဟိဂ်္ရီ ၁၄၃၇
၆/၈/၂၀၁၇
Credit, အလ္မုဖီးဒ္

႐ိုက်ဳိးမာန္ခ် ဂ်ႏၷသ္ရ

အာခိရသ္တြင္ စိတ္ခ်မ္းေျမ့သာယာစြာ ေနႏိုင္ေရးအတြက္ လိုအပ္သည့္ အရည္အခ်င္းမ်ားမွ စတုတၳအရည္အခ်င္း

**ရိုက်ဳိးမာန္ခ် ဂ်ႏၷသ္ရ

(ကနသ၊ ကူႏူးသန္) قَنَتَ قُنُوْتًا ၏ အဘိဓာန္အဓိပၸါယ္မွာ .... နာခံျခင္း၊ အမိန္႔အတိုင္းလိုက္နာျခင္း၊ ရိုက်ဳိးျခင္း၊ ႏွိမ့္ခ်ျခင္းတို႔ ျဖစ္ေပသည္။ قَنَتَ لَه ဟု သံုးလွ်င္ တစ္ဦးတစ္ေယာက္၏ေရွ႕တြင္ ရို႕က်ဳိးႏွိမ့္ခ်မႈ ျပဳလုပ္ျခင္းဟု အဓိပၸါယ္ရပါသည္။ အာယသ္တြင္ ပါဝင္သည့္ အဓိပၸါယ္မွာ အလႅာဟ္အမိန္႔နာခံသူျဖစ္ျခင္း၊ အလႅာဟ္ေရွ႕တြင္ ရိုက်ဳိးမႈအျပည့္ျဖင့္ ေက်းကၽြန္ပီသမႈကို ထုတ္ေဖာ္ျခင္း၊ နာခံသူ၊ လုိက္နာသူဟု ျဖစ္ေပသည္။

အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ကုိ အီမာန္ယူထားသူသည္ ႀကီးမားသည့္အခက္အခဲမ်ားကုိ ေတြ႕ႀကံဳရလွ်င္လည္း အရွင့္၏အမိန္႔နာခံမႈကို စြဲၿမဲစြာ ဆုပ္ကိုင္ထားသည္။ ျပစ္မႈက်ဴးလြန္ျခင္း မျဖစ္ေစရန္ မိမိကုိယ္ကိုယ္ ထိန္းခ်ဳပ္ထား၏။ လူအမ်ားႏွင့္လည္း ရိုက်ဳိးစြာျဖင့္ ဆက္ဆံသမႈျပဳေလသည္။ သကဗ္ဗုရ္ဟုေခၚသည့္ မာန္မာနကို အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ လံုးဝမႏွစ္သက္ေပ။ ဟဒီးစ္တြင္ လာရွိသည္မွာ ေခါင္းေမာ့၍ ေမာ္ႂကြားေမာက္မာသူကို ေသးသိမ္ေစ၏။ မိမိကုိယ္ကိုယ္ ႏွိမ့္ခ်က်ဳိးငဲ့စြာေနသူကို အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္သည္ ျမင့္မားေစေတာ္မူေပသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ အရွင္ျမတ္သည္ မာန္မာနရွိျခင္းကို အလြန္ရြံမုန္းေၾကာင္း သိရေပသည္။

မာနဆိုတာ ...

စိတ္၏ ခံယူခ်က္ပုံစံ သံုးမ်ဳိးရွိသည္။
(၁) သန္႔ျပန္႔မႈ၊ ေကာင္းမြန္မႈကိုႏွစ္သက္ျခင္း
လူတစ္ဦးသည္ သန္႔ရွင္းသည့္အဝတ္အထည္ကုိ ဆင္ျမန္းရျခင္း၊ အိမ္ကို ေကာင္းမြန္သန္႔ျပန္႔စြာထားျခင္း၊ သံုးဆြဲသည့္အရာတိုင္း သန္႔ျပန္ေနျခင္း၊ ေကာင္းမြန္သည့္အရာမ်ားကို အသံုးျပဳျခင္းတို႔ကို ႏွစ္သက္ျခင္း၊ ညစ္ပတ္ေပေရစြာႏွင့္ ပံုစံမက် ျဖစ္ကတတ္ဆန္းေနသည္ကို မႏွစ္သက္ျခင္းတုိ႔သည္ သကဗ္ဗြရ္ဟုေခၚသည့္ မာနမဟုတ္ေပ။ ဤသည္မွာ သန္႔ျပန္႔စင္ၾကယ္ျခင္းျဖစ္၍ အီမာန္၏ အစိတ္အပိုင္းထဲမွပင္ ျဖစ္သည္။
(၂) ေတာ္ရာမွာေနျခင္း
သင့္ေတာ္ရာမွာ ေနျခင္းသည္လည္း မာနမဟုတ္။ ေတာ္ရာမွာေနျခင္းဆိုသည္မွာ လူသည္ မိမိကိုယ္ကိုယ္ မည္သူျဖစ္သည္ဆိုတာကို သိရွိထားမည္။ မိမိႏွင့္ မထိုက္တန္သည့္ေနရာတြင္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သိကၡာမခ်ေပ။ မိမိသည္ မုအ္မင္န္တစ္ဦးျဖစ္သည္။ မုအ္မင္န္တစ္ဦးျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ ၎ႏွင့္ထိုက္တန္သည့္ သ႑ာန္ျဖင့္ ေနထိုင္ရမည္။ မိမိကုိယ္ကိုယ္ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ေရွ႕တြင္ သိကၡာက်ေအာင္မလုပ္သင့္ေပ။ မိမိကိုယ္ကိုယ္ သိကၡာက်ေစမည့္အျဖစ္မွ ထိန္းသိမ္းကာကြယ္၍ ေနထိုင္ျခင္းသည္ ေတာ္ရာမွာေနျခင္းျဖစ္ၿပီး မာနမဟုတ္ေပ။
(၃) မာန
မာန ဟူသည္မွာ ... بَطَرُالْحَقِّ وَغَمْطُ النَّاسِ အမွန္တရားေရွ႕တြင္ မာနျဖင့္ေနျခင္း၊ တျခားသူမ်ားကို မိမိထက္ေသးသိမ္သည္ဟု မွတ္ယူျခင္း၊ ယူဆျခင္းတို႔သည္ မာနျဖစ္ေပသည္။ အမွန္ကို အမွန္အတိုင္း လက္မခံျခင္း၊ ငါကို ဘယ္ေကာင္ေျပာရဲလဲဟု မာနေထာင္ ေမးေငါ့ျခင္း၊ တျခားေသာသူမ်ားကို ေသးသိမ္ နိမ့္က်သည့္အျမင္ျဖင့္ ၾကည့္ျခင္း၊ ငါသာလွ်င္ အားလံုးထက္ အေကာင္းဆံုး အေတာ္ဆံုး၊ ငါလုပ္လွ်င္ ငါေျပာလွ်င္ အားလံုးၿပီး၏။ ဘယ္သူ ဘာမ်ားေျပာႏိုင္သနည္းဟု ခံယူခ်က္ထားျခင္းတို႔သည္ မာနျဖစ္သည္။ ဤသို႔ေသာအေတြးမ်ဳိး၊ ခံယူခ်က္မ်ဳိးကို အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္သည္ မႏွစ္သက္ေပ။

ဟဒီးစ္ေတာ္တြင္ ဤသုိ႔လာရွိထားသည္။ مَنْ تَوَاضَعَ لِله رَفَعَهُ الله အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္အတြက္ က်ဳိးငဲ့ႏွိမ့္ခ်သူကို အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္က အဆင့္အတန္း ျမႇင့္ေပးေတာ္မူမည္။ အသီး၊ အႏွံတို႔ျဖင့္ ျပည့္ေနေသာအကိုင္းသည္ ေျမျပင္ဖက္သုိ႔ ကိုင္းညႊတ္ေနေပသည္။ ဘာမွမရွိသည့္အကိုင္းသည္ အေပၚသို႔ ေထာင္ေနေပသည္။ ထို႔အတူ အရည္အခ်င္းျပည့္ဝသူသည္ မိမိကိုယ္ကိုယ္ ႀကီးျမတ္သည္ဟု မယူဆေပ။ မျပည့္သည့္အိုးကသာ ေဘာင္ဘင္ခတ္၍ အသံထြက္သည္။ ျပည့္သည့္အိုးမွ မည္သည့္အသံမွမထြက္ေပ။
ထုိ႔ေၾကာင့္ အမွန္တရား ေရွ႕ေရာက္လာလွ်င္ မဆိုင္းမတြ ခ်က္ခ်င္းလက္ခံရမည္။ သာမန္လူတစ္ဦးက အမွန္ေျပာေနလွ်င္ ၎သူ ေျပာေနသည့္ အမွန္စကားသည္ သာမန္ေတာ့မဟုတ္ေပ။ အမွန္သည္ အဆင့္အတန္း ျမင့္မားသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ မွန္ကန္မႈကို ေတြ႕ပါက မည္သည့္အေျခအေနတြင္မဆို ခ်က္ခ်င္းလက္ခံလိုက္ရေပမည္။ ဤသုိ႔လက္ခံႏိုင္သူသာလွ်င္ ျပည့္ဝသူျဖစ္ေပသည္။
[အိလ္မီးခြသ္ဗားသ္]

အာခိရသ္တြင္ စည္းစိမ္ခ်မ္းသာျဖင့္ ေနလိုပါက ေလာကတြင္ အသက္ရွင္စဥ္ လူတို႔ေရွ႕ ေအာက္က်ဳိ႕ရန္ ႀကံဳလာပါက အလႅာဟ္အရွင္၏ ႏွစ္သက္မႈကို ေရွ႕တန္းတင္ကာ ေအာက္က်ဳိ႕လိုက္ရမည္။ အာခိရသ္ဟူသည္မွာ အဆံုးမရွိသည့္ သက္တမ္းတစ္ခု ျဖစ္သည္။ ေလာကတြင္ ရွင္သန္ေနျခင္းသည္ ခဏသာ ျဖစ္၏။ ခဏအတြက္ တစ္ဘ၀ကို မစေတးပါႏွင့္။ တစ္ဘ၀ တစ္ခဏေလာကကိုသာ စေတးလိုက္ပါ။ အမွန္တရား၊ အစၥလာမ့္ရွရီအသ္၏ အမိန္႔မ်ားကို ေျပာဆိုလာလွ်င္ စိတ္မဆိုးရပါ။ အမွန္တရားေျပာသူသည္ ေလာကတြင္ မိမိေလာက္ မခ်မ္းသာသူ၊ မိမိေလာက္ မသနားသူ ျဖစ္ေကာင္း ျဖစ္ေနပါလိမ့္မည္။ သို႔ရာတြင္ ယင္းသူရရွိမည့္ အာခိရသ္သည္ မိမိထက္ သာေနလွ်င္ ေလာကတြင္ သာခဲ့ျခင္းက ဘာမွ အသံုး၀င္ေတာ့မည္မဟုတ္ပါ။ ထို႔ေၾကာင့္ အမွန္တရားကို ေျပာလာလွ်င္ အာခိရသ္ေရး ေမွ်ာ္ကိုးကာ လက္ခံပါဟု တိုက္တြန္းအပ္ပါသည္။

Credit, အလ္မုဖီးဒ္က ဘာသာျပန္ဆိုေရးသားသည္။

သံပုရာသီးမွ ခ်ဳိၿမိန္ေသာ သံပုရာရည္သို႔ ...။

အသင့္ရဲ့ ေျခလွမ္းေတြနဲ႔ ပန္းတိုင္ကို အရယူဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္ဖူးဆိုတာ ေသခ်ာၿပီလား၊ ဒုကၡေတြပိတ္ေနလို႔ အလုပ္ေတြ လုပ္မရဘူးဆိုတာ ေသခ်ာၿပီလား။ ဘာမွ လုပ္မရေတာ့ဘူးဆိုၿပီး ေသခ်ာေနရင္၊ ေတြ႕ႀကံဳေနရာတဲ့ အခက္အခဲေတြကို ေအာင္ျမင္မႈမ်ားဆီသို႔ ေခၚေဆာင္မရေတာ့ဘူးဆိုတာ ေသခ်ာေနရင္ မျမင္ရတဲ့ အသင့္ရဲ့ ေအာင္ျမင္မႈအတြက္ ျမင္ေနရတဲ့ အခက္အခဲထဲမွပင္ ထြက္ေပါက္တစ္ခု ရွိေနေၾကာင္း ဒီေဆာင္းပါက ေဖာ္ေဆာင္ေပးပါလိမ့္မယ္။ စိတ္ညစ္စရာေတြပံုပိၿပီး စိတ္မခ်မ္းသာစရာေတြခ်ည္းပဲ ျဖစ္ေနရတယ္လို႔ ယူဆထားရင္ အဲ့ဒီရဲ႕ အျခားတစ္ဖက္မွာ ရွိေနတဲ့ သာယာၾကည္ႏူးဖြယ္ျမင္ကြင္းေတြကို ဒီေဆာင္ပါးကတစ္ဆင့္ ရယူခံစားလိုက္ပါ။ (အလ္မုဖီးဒ္)

သံပုရာသီးမွ ခ်ဳိၿမိန္ေသာ သံပုရာရည္သို႔ ...။

မူရင္း = လာသဟ္ဇန္

ဘာသာျပန္ဆိုသူ = ဘရွီရြလႅာဟ္ ဖာရိုကီ

ျဖတ္ထိုးဥာဏ္ရွိသူ၊ ထက္ျမက္သူသည္ အ႐ွဳံးမ်ားကို အျမတ္မ်ားအျဖစ္သို႔ ပံုသြင္းေျပာင္းလဲလုိက္၏။ ရင္ဆိုင္ႀကံဳေတြ႕ရန္ သတၱိမရွိေသာ ပညာမဲ့သည္ ျပႆနာတစ္ခုအား ႏွစ္ခုျဖစ္ေအာင္ ျပဳလုပ္၏။

* ျမတ္နဗီ (ဆြလ္လလႅာဟု အလိုင္းဟိ ဝစလ္လမ္) မကၠာဟ္ၿမိဳ႕မွ စြန္႔ခြာရန္ အတင္းအက်ပ္ျပဳခံခဲ့ရ၏။ သို႔ျဖစ္ရာ သမိုင္းေလ့လာသူမ်ား မ်က္စိရည္၊ နားရည္ဝေလာက္ေအာင္ နာမည္ႀကီးၿပီး၊ ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားေသာ ကိုယ္ပိုင္ေဒသတစ္ခုကို မဒီနဟ္ၿမိဳ႕တြင္ တည္ေထာင္ခဲ့ေလသည္။

* အိမာမ္ အဟ္မဒ္ ဗင္န္ ဟန္ဗလ္သည္ (စစ္မွန္ေသာ ပညာရွင္ပီပီ အစၥလာမ္သာသနာ့အမိန္႕အား ဘုရင့္အလိုက် မေျပာခဲ့သည့္အတြက္) အက်ဥ္းခ်ခံခဲ့ရၿပီး၊ ႀကိမ္ဒဏ္သင့္ခဲ့ရ၏။ သို႔ေသာ္ (မေလွ်ာ့ေသာဇြဲ၊ လုံ႔လတို႔ျဖင့္ ဆက္လက္ ႀကိဳးပမ္းခဲ့ရာ) ဟဒီးဆ္ပါရဂူ အိမာမ္ႀကီးတစ္ပါး ျဖစ္ခဲ့ေလသည္။

* အလာမဟ္ အိဗ္ႏု သိုင္မိယဟ္သည္ (မနာလုိသူမ်ား၏ စြပ္စြဲခ်က္မ်ားေၾကာင့္ ၇ႀကိမ္ ) အဖမ္းခံခဲ့ရ၏။ သို႔ေသာ္ ထိုသုိ႔ ေထာင္သြင္း၊ အက်ဥ္းခ်ခံေနရျခင္းသည္ ေျမာက္ျမားစြာေသာ အစၥလာမ္သာသနာ့အသိပညာမ်ား ေပၚထြက္လာရန္ အေၾကာင္းခံျဖစ္ခဲ့ေလသည္။

* အလာမဟ္ စရခ္စီသည္ (ဘုရင္၏ အိဒ္ဒသ္မေစာင့္ဘဲ နိကာဟ္ထိမ္းျမားမႈကို ဟရာမ္ဟု ဖသ္ဝါေပးခဲ့ေသာေၾကာင့္ ၁၅ႏွစ္တုိင္တိုင္) ေရတြင္းပ်က္ထဲတြင္ ေထာင္ခ်ခံခဲ့ရ၏။ သို႔ေသာ္ ဖိကဟ္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ အတြဲေပါင္း ၂၀ ကို (ႏႈတ္တိုက္ ေျပာျပရင္း) ေရးသားေစခဲ့ေလသည္။

* အလာမဟ္ အိဗ္ႏု အစီးရ္သည္ ကိုယ္ခႏၶာခ်ိဳ႕ယြင္းေနသူ ျဖစ္ခဲ့၏။ သို႔ေသာ္ ဟဒီးဆ္ပညာရပ္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေရးသားထားေသာ စာအုပ္မ်ားတြင္ တန္ဖိုးအရွိဆံုးႏွင့္ အေက်ာ္ၾကားဆံုး က်မ္းႏွစ္ေစာင္ “ဂ်ာမိအြလ္ အုစူးလ္”က်မ္း ႏွင့္ “အန္နိဟာယဟ္”က်မ္းအား ေရးသားျပဳစုခဲ့ေလသည္။

* အလာမဟ္ အိဗ္ႏု ေဂ်ာင္ဇီသည္ ဘဂ္ဒါးဒ္ျမိဳ႕မွ နယ္ႏွင္ျခင္း ခံခဲ့ရ၏။ သို႔ေသာ္ (ခရီးတစ္ေလွ်ာက္လံုး မနားတမ္း ေလ့လာဆည္းပူးခဲ့ရာ) ေကရာအသ္ (၇)မ်ိဳးကို ကၽြမ္းက်င္ တတ္ေျမာက္ခဲ့ေလသည္။

* မာလိက္ ဗင္န္ အရ္၊ ရိုင္းဗ္သည္ မကြယ္လြန္မီ အလြန္ျပင္းထန္စြာ အဖ်ားေဝဒနာ ခံစားေနခဲ့ရ၏။ သို႔ေသာ္ (ထိုသို႔ ေသလုေျမာပါး ခံစားေနရသည့္အခ်ိန္တြင္) အလြန္ေက်ာ္ၾကားၿပီး၊ ရသေျမာက္ေသာ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ကို ေရးဖြဲ႕သီကုံးခဲ့ေလသည္။ ယင္းကဗ်ာသည္ အဗ္ဗာစီေခတ္ရွိ ကဗ်ာဆရာတို႔ ေရးဖြဲ႕သီကုံးထားေသာ ကဗ်ာမ်ား(၏ရသ)ႏွင့္ ညီမွ်ေလ၏။

* အဗူ ဇိုအိုင္းဗ္ အလ္၊ ဟဇလီ၏ သားသမီးမ်ား ကြယ္လြန္ခဲ့ရာ မိမိသားသမီးမ်ားအတြက္ လြမ္းကဗ်ာမ်ား ေရးဖြဲ႕သီကံုးကာ ဧယင္က်ဴး(ဂုဏ္ပုဒ္မ်ား ဖြဲ႕ဆို သီက်ဴး) ခဲ့၏။ ယင္းဧယင္က်ဴးသံအား နားေသာတဆင္ရန္အတြက္ ေခတ္ကာလ၏ဇာတ္ခံုႀကီး တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္ေပးခဲ့ၿပီး၊ ႂကြျမန္းလာေသာ ပရိတ္သတ္ႀကီးမွာလည္း အရာရာကို ေမ့ေလ်ာ့သြားကာ ကဗ်ာသံစဥ္မ်ားတြင္ ေမ်ာပါသြားခဲ့၏။ ကဗ်ာၿပီးဆံုးသြားသည့္အခါ ကမာၻ႕သမိုင္း၏ လက္ခုပ္ၾသဘာေပးသံမ်ား ညံသြားခဲ့ေလသည္။

** ထို႔ေၾကာင့္ အကယ္၍ သင့္အေနႏွင့္ စိတ္မခ်မ္းေျမ့ဖြယ္ ကိစၥမ်ားေၾကာင့္ ကံဆိုးမိုးေမွာင္က်ေနသည္ဟု ထင္ပါက လင္းဝင္းေနေသာ တဖက္ျခမ္းသို႔ ၾကည့္လိုက္ပါ။

** တစ္ဦးတစ္ေယာက္က အသင့္အား သံပုရာရည္တစ္ခြက္ ေပးခဲ့ပါက ထို(ေသာက္မရေသာ) သံပုရာရည္တြင္ သၾကားအနည္းငယ္ ထည့္လုိက္ပါ။

** တစ္ဦးတစ္ေယာက္က အသင့္အား ေႁမြတစ္ေကာင္ လက္ေဆာင္ေပးခဲ့ပါက ထိုေႁမြ၏ တန္ဖိုးရွိေသာ အေရခြံကိုယူ၍ က်န္အရာမ်ားကို ပစ္လုိက္ပါ။

** အကယ္၍ သင့္အား ကင္းၿမီးေကာက္တစ္ေကာင္ ကိုက္လိုက္ပါက ကင္းဆိပ္သည္ ကာကြယ္ေဆးျဖစ္ေၾကာင္း၊ အျခား ေျမြဆိုး၊ ကင္းဆိုးမ်ား ထပ္မံ၍ ကိုက္မည္ဆိုပါကလည္း အဆိပ္သင့္ျခင္းမွ ကာကြယ္ေပးမည္ျဖစ္ေၾကာင္း မွတ္ယူလိုက္ပါ။

** သင့္အေနႏွင့္ ခက္ခဲ၊ ၾကမ္းတမ္းေသာ အေျခအေနဆိုးမ်ားကို ရင္ဆုိင္ေနရပါက မိမိကိုယ္မိမိ ယင္းအေျခအေနႏွင့္ သင့္ေလ်ာ္ေအာင္ အသင့္ျပင္ဆင္လိုက္ပါ။

(ပမာအားျဖင့္ ဆူးၾကားတိုး၍ ပန္းခူးရမည္ဆိုပါက ဆူးမတိုးသည့္ အဝတ္ ဝတ္ဆင္ကာ) ႏွင္းဆီျဖစ္ေစ၊ စံပယ္ျဖစ္ေစ ခူးလိုရာပန္းကို ခူးယူလိုက္ပါ။

** သို႔ရာတြင္ အသင္တို႔သည္ တစ္စံုတစ္ရာကို ရြံရွာစက္ဆုပ္ေသာ္လည္း စင္စစ္မွာ ထိုအရာသည္ အသင္တို႔အဖို႔ အေကာင္းျဖစ္တန္ရာ၏။

** ျပင္သစ္ေတာ္လွန္ေရးမျဖစ္မီ ကဗ်ာေရးစပ္ရာတြင္ အလြန္ေတာ္ေသာ ကဗ်ာဆရာႏွစ္ဦး အဖမ္းခံခဲ့ရ၏။ တစ္ဦးမွာ အေကာင္းျမင္ဝါဒီျဖစ္ျပီး၊ က်န္တစ္ဦးမွာ အဆိုးျမင္ဝါဒီျဖစ္၏။ တစ္ညတြင္ ၎တုိ႔ႏွစ္ဦးလံုးသည္ ေထာင္ျပတင္းေပါက္မွ အျပင္သို႔ ေခါင္းထုတ္၍ ၾကည့္မိၾကရာ အေကာင္းျမင္ဝါဒီ ကဗ်ာဆရာက ၾကယ္တာယာမ်ားကို ၾကည့္ၿပီး ရယ္ေမာေလ၏။ အဆိုးျမင္ဝါဒီ ကဗ်ာဆရာကမူ ေထာင္ေဘးလမ္းေပၚရွိ ရႊ႕ံဗြက္မ်ားကို ၾကည့္ၿပီး ငိုေႂကြးေလ၏။

ထို႔ေၾကာင့္ စိတ္ညစ္၊ ေၾကကြဲဖြယ္ျဖစ္ေသာ အလြန္ခံစားရသည့္ဘက္ကို မၾကည့္ပဲ အျခားတစ္ဖက္ကိုသာ ၾကည့္ပါေလ။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ အဆိုးသက္သက္ဟူ၍ မရွိ၊ အက်ိဳး၊အျမတ္မ်ားႏွင့္ ေအာင္ျမင္မႈတို႔သည္လည္း ဒြန္တြဲလ်က္ ရွိေနပါသည္။

Credit, ဗရွီရြလႅာ ဖာ႐ိုကီ ေရးသားေသာ ေဆာင္းပါးအား အလ္မုဖီးဒ္က ကူးယူ တင္ဆက္ပါသည္။

ဘ၀ရဲ့ ေရွ႕ေျခလွမ္းတိုင္းအတြက္ အင္အားျဖည့္ေပးမယ့္ “လာသဟ္ဇန္” ေဆာင္းပါးမ်ားအား ဤ page တြင္ ဖတ္ရွဳႏိုင္ပါၿပီ ....။

https://web.facebook.com/latahzan.mm/?fref=nf

ခက္ခဲမႈေၾကာင့္ စိတ္မညစ္ႏွင့္

စိတ္ေသာက ေဝျဖာစရာေတြ၊ ပူေဆြးဝမ္းနည္းမႈေတြ၊ အလိုဆႏၵမျပည့္ခ်င္း စတဲ့ လိုတာမရေတြ ျဖစ္ေနရင္ ဒီေဆာင္ပါးက သင့္ရဲ့ စိတ္က်ဥ္းၾကပ္မႈေတြကို ေပါ့ပါးလန္းဆန္းမႈတစ္ခုစီသို႔ ေဆာင္ၾကဥ္း ေပးပါလိမ့္မယ္... ေျပာင္းလဲေနတဲ့ ေလာကရဲ့ အေျပာင္းအလဲ သေဘာတရားကို မွတ္သားခ်င္ရင္ေတာ့ ပို႔စ္အဆံုးထိ ဖတ္လိုက္ပါ....။ (အလ္မုဖီးဒ္)

“ခက္ခဲမႈႏွင့္အတူ လြယ္ကူမႈသည္ မုခ် ဒြန္တြဲလ်က္ပင္ ရွိ၏။”

မူရင္း = လာသဟ္ဇန္

ဘာသာျပန္ဆိုသူ = ဘရွီရြလႅာဟ္ ဖာရိုကီ

စာ႐ွဳသူမိတ္ေဆြ….။

ဆာေလာင္မြတ္သိပ္မႈေနာက္တြင္ ဝမ္းဝျခင္းရွိ၏။ ေရငတ္မႈေနာက္တြင္ ေရငတ္ေျပျခင္းရွိ၏။ အိပ္ေရးပ်က္ျခင္းေနာက္တြင္ အိပ္စက္ျခင္းရွိ၏။ ေရာဂါစြဲကပ္ျခင္းေနာက္တြင္ သက္သာေပ်ာက္ကင္းျခင္းရွိ၏။ အေဝးေရာက္ေနသူသည္ မၾကာမီ ျပန္လာအံ့။ လမ္းမွားေနသူသည္လည္း မၾကာမီ လမ္းမွန္သိသြားလိမ့္မည္။ အက်ဥ္းသားသည္လည္း မၾကာမီ လြတ္ျငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ရလိမ့္မည္။ အေမွာင္ထုၾကီးသည္လည္း စိတ္သုဥ္းေပ်ာက္ကြယ္သြားလိမ့္မည္။

ျမင့္ျမတ္ေတာ္မူေသာ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္သည္ မၾကာမီ ေအာင္ျမင္ျခင္းကို ေပးသနားေတာ္မူအံ့။ သို႔မဟုတ္ အထူးအေၾကာင္းတစ္ရပ္ရပ္ကို ျဖစ္ေစေတာ္မူအံ့။

ေမွာင္မိုက္ေနေသာ ညအား လင္းဝင္းလွပေသာ နံနက္ခင္း မၾကာမီ ေရာက္လာမည္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ နံနက္ခင္း၏ အလင္းေရာင္သည္ ေတာေတာင္မက်န္၊ လွ်ိဳေျမွာင္မခ်န္ ခ်င္းနင္းဝင္ေရာက္ကာ အေမွာင္ထုမ်ားကို တိုက္ထုတ္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း သတင္းေကာင္းေပးပါေလ။

စိတ္က်ဥ္းက်ပ္ေနသူအား မၾကာမီ စိတ္ခ်မ္းေျမ့ဖြယ္ရာမ်ားသည္ ရုတ္တရက္ အလင္း၏ အျမန္ႏႈန္း၊ အျမင္အာရံု၏ အျမန္ႏႈန္းျဖင့္ ေရာက္လာမည္ျဖစ္ေၾကာင္း သတင္းေကာင္းေပးပါေလ။

ဒုကၡေရာက္ေနသူ၊ သဘာဝေဘးအႏၲရာယ္သင့္ေနသူအား ေလေျပေလညင္းကဲ့သို႔ မျမင္ႏိုင္ေသာ္လည္း အလြန္ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႕ေသာ ႏွလံုးသားမ်ားရွိေၾကာင္း၊ ေနာက္အိမ္ေထာင္ ထပ္မျပဳေတာ့ေသာ မိခင္ကဲ့သို႕ ေအးအတူ ပူအမွ် ထာဝရေနထိုင္ရန္ ကမ္းေပးေနေသာ လက္မ်ားရွိေၾကာင္း သတင္းေကာင္းေပးပါေလ။

သဲကႏၱရၾကီးကို ၾကည့္လိုက္ပါ။ အျမင္အာရံု ဆံုးသြားေသာ္လည္း သဲကႏၲရၾကီး၏ အက်ယ္အဝန္းမွာ မဆံုးေသးေပ။ သို႔ေသာ္ ယင္းသဲကႏၲရၾကီး၏ အဆံုးတြင္ စိမ္းလန္းစိုေျပေနေသာ ဥယ်ာဥ္ၾကီးႏွင့္ ေအးျမေသာအရိပ္တုိ႔ ရွိ၏ ဟူ၍ သင့္အေနႏွင့္ နားလည္သေဘာေပါက္သင့္၏။

ထို႔အတူ ၾကိဳးတစ္ေခ်ာင္းကို ၾကည့္လိုက္ပါ။ ခိုင္ခန္႔လြန္းသည္ဟု ထင္ရ၏။ သို႔ေသာ္ မၾကာမီ ထိုၾကိဳးသည္လည္း ျပတ္ေတာက္သြားေပမည္။

မ်က္ရည္စက္မ်ား ရြာသြန္းျဖိဳးသည္ႏွင့္ အျပံဳးပန္းမ်ားပြင့္လာၾက၏။ ႏွလံုးသားတြင္ ေၾကာက္ရြံ႕မႈ ေနရာယူသည္ႏွင့္ ေျဖသိမ့္သူ ျငိမ္းခ်မ္းသာယာမႈ ေရာက္လာ၏။ တုန္လႈပ္ေျခာက္ျခားမႈ ေနရာယူသည္ႏွင့္ တည္ျငိမ္ေအးခ်မ္းမႈက ႏွင္ထုတ္ပစ္၏။

မီးသည္ ဟဇရသ္ အိဗ္ရာဟီးမ္ (အလိုင္းဟိစၥလာမ္)အား မေလာင္ကၽြမ္းေစခဲ့၊ အဘယ္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ ျမင့္ျမတ္ေတာ္မူေသာ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္၏ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္မႈသည္ ဟဇရသ္ အိဗ္ရာဟီးမ္အတြက္ ေအးျမသာယာျခင္း၏ ျပဴတင္းေပါက္ကို ဖြင့္ေပးခဲ့သည္။

ငါအရွင္ျမတ္က အို မီး၊ သင္သည္ အိဗ္ရာဟီးမ္အေပၚ၌ ေအးျမစြာလည္းေကာင္း၊ သာယာစြာလည္းေကာင္း ရွိေလာ့ဟု မိန္႔ေတာ္မူခဲ့၏။

ပင္လယ္သည္ ဟဇရသ္ မူဆာ (အလိုင္းဟိစၥလာမ္)အား မနစ္ျမဳပ္ေစခဲ့၊ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ အင္အားျပည့္ေျပာဆိုလုိက္ေသာ၊ မုသားမပါေသာ အသံရွိေနခဲ့၏။

မူဆာ (အလိုင္းဟိစၥလာမ္)သည္ မိမိ၏ ေနာက္လိုက္မ်ားကို ေျပာျပ၊ ေျဖသိမ့္ခဲ့၏။ ကၽြႏ္ုပ္တုိ႔သည္ လံုးဝ အဖမ္းခံၾကရမည္မဟုတ္။ မလြဲဧကန္ င့ါအား ဖန္ဆင္းေမြးျမဴေတာ္မူေသာ အရွင္ျမတ္သည္ ငါႏွင့္အတူ ရွိေတာ္မူေပရာ၊ ယခုပင္ ထိုအရွင္ျမတ္သည္ ငါ့အား ပင္လယ္မွထြက္ႏိုင္ရန္ လမ္းညႊန္ေတာ္မူမည္။

အျပစ္ကင္းစင္သူ တမန္ေတာ္ျမတ္ၾကီး (ဆြလ္လလႅာဟု အလိုင္းဟိ ဝစလ္လမ္)သည္ လုိဏ္ဂူထဲ၌ ရွိေနစဥ္ ခရီးေဖာ္အျဖစ္ လိုက္ပါလာေသာ ဟဇရသ္ အဗူဘက္ရ္ (ရေသြ႕ယလႅာဟု အန္ဟု)အား “ျမင့္ျမတ္ေတာ္မူေသာ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္သည္ ကၽြႏ္ုပ္တုိ႕ႏွင့္အတူ ရွိေနသည္။” ဟူ၍ သတင္းေကာင္းေပးခဲ့၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ျငိမ္းခ်မ္းမႈ၊ ေအာင္ျမင္မႈႏွင့္တည္ျငိမ္ေအးခ်မ္းမႈတို႔ က်ေရာက္လာခဲ့ေလသည္။

အခ်ဳိ႕ပုဂၢိဳလ္မ်ားသည္ လက္ရွိ အခ်ိန္ႏွင့္ အေျခအေနတို႔၏ ရလဒ္ဆိုးမ်ားေၾကာင့္ ဖိႏွိပ္ခံကၽြန္မ်ားသဖြယ္ျဖစ္ေနၾက၏။ အမွန္မွာ ၎တုိ႔သည္ လိုတမရျခင္း၊ က်ပ္တည္းျခင္း၊ ပ်က္စီးျခင္း၊ ေရာက္ရာ ခလုတ္တိုက္၊ ေမွာက္လ်က္လဲေနျခင္းတို႔ကိုသာ ျမင္တတ္ၾက၏။ ထို႔အတူ ၎တုိ႔သည္ မ်က္ေတာင္တဆံုးခန္႔မွ်သာ ၾကည့္ၾကသူမ်ား၊ အခန္းနံရံအထိသာ အျမင္ေရာက္ၾကသူမ်ား၊ အိမ္ဝရွိ တံခါးေလာက္သာ ျမင္ၾကသူမ်ား ျဖစ္ေနၾက၏။ ၎တို႔အေနႏွင့္ အကာအရံ၊ အတားအဆီးမ်ားကို ေဖာက္ထြင္းကာ ၾကည့္႐ွဳသင့္ေပသည္။ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားေသာ အေတြးအေခၚမ်ားကို တုပ္ၾကိဳးမ်ားျဖည္ကာ နံရံတံတုိင္းၾကီးမ်ား၏ ျပင္ပသို႔ လႊတ္ေပးသင့္ေပသည္။

သို႔ျဖစ္ရာ သင့္အေနႏွင့္လည္း ေဘးက်ပ္နံက်ပ္ မျဖစ္ေလႏွင့္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ အေျခအေနတစ္ခုသည္ အျမဲထာဝရ မရွိႏိုင္၊ အျမဲထာဝရ ရွိေနေသာ အေျခအေနဟူသည္ မျဖစ္ႏိုင္ေသာအရာပင္။ (စိတ္က်ဥ္းက်ပ္ခ်ိန္တြင္) အေကာင္းဆံုး၊ အျမတ္ဆံုးေသာ အိဗာဒသ္သည္ (ဆြဗ္ရ္လုပ္၍) အရွင္ျမတ္ ခ်ီးျမႇင့္မည့္ သာယာေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းကို ေစာင့္စားျခင္းျဖစ္ေပသည္။

ေန႔ရက္မ်ားတြင္ ေျပာင္းလဲတတ္ေသာ ဂုဏ္သတၱိရွိ၏။ ေခတ္ကာလသည္လည္း အျမဲေျပာင္းလဲ၊ တိုးတက္ေန၏။ ညမ်ားသည္ ထူးဆန္းအံ့ၾသဖြယ္ေကာင္းေသာ ေန႔သစ္မ်ားကို ေမြးဖြားေပး၏။ အနာဂတ္တြင္ ျဖစ္မည့္ကိစၥမ်ားသည္ အကြယ္၌ ရွိေနရာ မည္သူမွ် တပ္အပ္မသိႏိုင္ေပ။ သဗၺညဳတဥာဏ္ေတာ္ရွင္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္သည္ ေန႔စဥ္ အေရးကိစၥတစ္ခုခုကို ေဆာင္ရြက္လ်က္ ရွိေနေတာ္မူ၏။ ျဖစ္ႏိုင္သည္မွာ ျမင့္ျမတ္ေတာ္မူေသာ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္သည္ အေၾကာင္းကိစၥ တစ္စံုတစ္ရာကို အသစ္ဖန္တီး၍ ေပးေတာ္မူလိမ့္မည္ ျဖစ္၏။ ထို႔အတူ ခက္ခဲမႈႏွင့္အတူ လြယ္ကူမႈသည္ ဒြန္တြဲလ်က္ပင္ ရွိျပီး၏။ ခက္ခဲမႈႏွင့္အတူ လြယ္ကူမႈသည္ မုခ် ဒြန္တြဲလ်က္ပင္ ရွိ၏။

Credit, ဘရွီရြလႅာဟ္ ဖာ႐ုိကီ ေရးသားထားေသာ အေၾကာင္းအရာကို အလ္မုဖီးဒ္မွ ကူးယူတင္ဆက္သည္။

ဆြဗရ္ဖြင့္ဆိုခ်က္

**ဂ်ႏၷသ္ရရန္အတြက္ လိုအပ္သည့္ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ား
ဂ်ႏၷသ္ရရန္ တျခားေသာ လုပ္ရပ္တို႔ထက္ အေရးအႀကီးဆံုးေသာအရာမွာ ရွိရ္က္(အလႅာဟ္အရွင္ႏွင့္ ယွဥ္တြဲကိုးကြယ္ျခင္း) ကင္းစင္သည့္ အီမာန္ရွိရန္ ျဖစ္သည္။ ထို႔ေနာက္ ျပစ္မႈတို႔၏ ျပစ္ဒဏ္ခတ္ခံရျခင္းမွ လြတ္ကင္းမႈရရန္ ေတာင္းခံျခင္းသည္ အေရးႀကီးသည္။ ဂ်ဟႏၷမ္တြင္ အျပစ္ေပးခံရျခင္းမွ လြတ္ကင္းမႈရရန္ ဆုပန္မႈသည္ အလြန္အေရးႀကီး၏။
ဂ်ႏၷသ္ရရန္လိုအပ္သည့္ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားအနက္ ဒုတိယအခ်က္မွာ ဆြဗရ္ဟူသည့္ သည္းခံမႈခႏၲီတရားရွိျခင္းျဖစ္သည္။ ဆြဗရ္သည္ အစၥလာမ့္က်င့္ေဆာက္တည္မႈမ်ား၌ အလြန္အေရးပါသည့္ က႑တြင္ရွိပါသည္။ ကုရ္အာန္က်မ္းျမတ္၏ ေနရာေပါင္း ဆယ္ခုတြင္ ဆြဗရ္အေၾကာင္းလာရွိထားသည္။ ဟဒီးစ္မ်ားတြင္လည္း ဆြဗရ္ႏွင့္ပတ္သက္၍ မိန္႔ဆိုမႈမ်ား မ်ားစြာရွိေပသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဆြဗရ္ဟူသည္ မုစ္လင္မ္အတြက္ က်င့္သံုးမႈတိုင္းတြင္ မပါ မျဖစ္ရွိေနရမည့္ လုပ္ေဆာင္ခ်က္တစ္ခု ျဖစ္ေပသည္။

**ဆြဗရ္ ဖြင့္ဆိုခ်က္
ဆြဗရ္ဟူသည္ အရဗီဘာသာစကားျဖစ္ၿပီး ص ب ر= صبرဟု စာလံုးေပါင္းသည္။ ေရွာင္ၾကဥ္ျခင္း၊ လုပ္ရပ္တစ္ခုခုမွတားျမစ္ျခင္း၊ ထိန္းခ်ဳပ္ျခင္း၊ မ်ဳိသိပ္ျခင္း၊ ခႏၲီတရားထားျခင္း၊ ထိန္းသိမ္းျခင္းဟု အဓိပၸါယ္ရသည္။ ေရွးယခင္က ညႇင္းပမ္းႏွိပ္စက္သည့္ အာဏာပိုင္သည္ လူသတ္လွ်င္ နန္းတြင္း၌ မတ္တပ္ရပ္ေစၿပီး ေခါင္းျဖတ္သတ္ေလ့ရွိသည္။ ထိုသုိ႔ျပဳျခင္းကို အရဗီျဖင့္ قَتَلَهُ صَبَرًا တားဆီးရပ္တန္႔၍ သတ္လိုက္သည္ဟု ေျပာသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဆြဗရ္တြင္ တားဆီးျခင္း တားျမစ္ျခင္းဟူသည့္ အဓိပၸါယ္တို႔လည္း ပါ၀င္ေၾကာင္း သိရသည္။

စကား အသံုးအႏံႈးတြင္ ျပစ္မႈက်ဴးလြန္လိုသည့္ စိတ္အား တားဆီးထိန္းခ်ဳပ္ထားျခင္းကို ဆြဗရ္ဟုေခၚသည္။ ထို႔အတူ ေကာင္းမႈျပဳလုပ္ခ်င္စိတ္ အစဥ္ရွိေနေအာင္ ထိန္းသိမ္းျခင္းကိုလည္း ဆြဗရ္ဟုပင္ ေခၚဆိုသည္။ က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္တြင္ ေအာင္ျမင္မႈရရွိမည့္ လုပ္ရပ္တို႔ကို အာယသ္တစ္ပိုဒ္တြင္ ဤသို႔မိန္႔ထားသည္။ يَأَيُّهَا الَّذِيْنَ آمَنُوْا اصْبِرُوْا وَصَابِرُوْا وَرَابِطُوْاوَاتَّقُ اللهَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُوْنَ "အို အီမာန္ရွင္အေပါင္းတို႔၊ ေကာင္းမႈျပဳရာတြင္၊ မေကာင္းမႈမွ ေရွာင္ၾကဥ္ရာတြင္၊ ေဘးဒုကၡတို႔ ေတြ႕ႀကံဳခ်ိန္တြင္ ဆြဗရ္ ျပဳပါ။ တစ္ဦးႏွင့္ တစ္ဦး ဆြဗရ္ျပဳရန္ တိုက္တြန္းပါ။ ေဂ်ဟားဒ္တြင္ ႀကံ့ခိုင္ၿမဲၿမံစြာ ရပ္တည္ၾက။ ထို႔ေနာက္ အခ်ိန္တိုင္းတြင္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ကို ေၾကာက္ရြံ႕  ရိုေသခံ့ညားပါ။ ဤသည္သာလွ်င္ အသင္တို႔အတြက္ ေအာင္ျမင္မႈ၏ လမ္း ျဖစ္သည္။"

ဂ်ႏၷသ္၏စည္းစိမ္မ်ားကို ရရွိရန္ လူသည္ အလႅာဟ္က လုပ္ပါဟု ေျပာထားသည္မ်ားအား လုပ္ေဆာင္ရန္ ခႏၲီတရားကို လက္ကိုင္ျပဳ၍ အစဥ္က်င့္သံုးရမည္ျဖစ္သလို အလႅာဟ္အရွင္က မလုပ္ႏွင့္ဟု တားထားသည္မ်ားကိုလည္း မလုပ္ရန္ မိမိကိုယ္ကိုယ္ထိန္းခ်ဳပ္ထားရပါမည္။ ဤသည္မွာ ဆြဗရ္၏ အဓိက ပံုစံျဖစ္ၿပီး အာခိရသ္အတြက္ ရည္မွန္းခ်က္ခိုင္မာေသာသူ၏ အလုပ္ျဖစ္ေပသည္။ အာခိရသ္တြင္ ေအာင္ျမင္မႈအျပည့္ရရန္ ရည္မွန္းခ်က္ခိုင္မာသူတို႔သာလွ်င္ ဤဆြဗရ္ကို က်င့္သံုးႏိုင္ၾကသည္။ ထိုသု႔ိက်င့္သံုးႏိုင္ရန္ ႀကိဳးပမ္းအားထုတ္ရမည္။ လြယ္လြယ္ႏွင့္ေတာ့ ယင္းအရည္အခ်င္းကို ရမည္မဟုတ္ပါ။ ထို႔ျပင္ ေကာင္းမႈ လုပ္ရန္ႏွင့္ မေကာင္းမႈ ေရွာင္ရန္တို႔တြင္ ဆြဗရ္ကို က်င့္သံုးႏိုင္ရန္ စိတ္ႏွင့္ အေတြးအေခၚကို ေလ့က်င့္ေပးရမည္။ မိမိ၏စိတ္ထားႏွင့္ အေတြးအေခၚကို ကိုယ္တိုင္ ျပန္ထိန္းေက်ာင္းရသည့္ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ဳိးျဖစ္သည္။


**ဆြဗရ္လုပ္လွ်င္ ရရွိမည့္ ထူးျခားမႈ
ဟဒီးစ္တြင္ اَلصَّبْرُضِيَاءٌ ဆြဗရ္သည္ အလင္းေရာင္ျဖစ္၏ဟု ပါရွိသည္။ လူ႔ႏွလံုးသားအတြင္း ဆြဗရ္အလင္းတိုင္ကို ထြန္းေတာက္သြားၿပီဆိုလွ်င္ ယင္းသူ၏ ဘ၀သက္တမ္းတစ္ခုလံုးသည္ အခက္အခဲဒုကၡအေပါင္းမွ လြတ္ကင္းမႈရရွိေပလိမ့္မည္။ (အလင္းေရာင္ရွိေနၿပီျဖစ္၍ ဘ၀လမ္းခရီးရွိ ခ်ဳိင့္ခြက္၊ ဆူးေညႇာင့္မ်ားကို ေရွာင္ကြင္းကာ လိုရာပန္းတိုင္သုိ႔ ေျဖာင့္တန္းစြာ အေရာက္လွမ္းႏိုင္ေပမည္။) ဆြဗရ္၏အလင္းတိုင္ကို လြယ္လြယ္ႏွင့္ မရႏိုင္ပါ။ ဆြဗရ္အတြက္ အနည္းငယ္ ေလ့က်င့္ခန္းဆင္းရပါမည္။
ဟဒီးစ္ေတာ္တြင္ مَنْ يَتَصَبَّرَيُصَبِّرْهُ الله ဆြဗရ္ကို အလြန္႔အလြန္ ဒုကၡခံၿပီး လက္ကိုင္ျပဳ က်င့္သံုးသူအတြက္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္သည္ ယင္းဆြဗရ္အား ထိုသူ႔အတြက္ အ၀တ္အထည္ပမာ ျပဳလုပ္ေပးလိုက္မည္ဟု ပါရွိေပသည္။ (အ၀တ္အထည္ပမာျပဳေပးျခင္းဟူသည္မွာ ခႏၶာကိုယ္ႏွင့္ အ၀တ္အစားတို႔သည္ အၿမဲပင္ထိကပ္ေနသလို ဆြဗရ္ရရွိရန္ ႀကိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္ထားသူအတြက္ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ယင္းဆြဗရ္သည္ ထိုသူ႔၏ စိတ္ထား၊ အေတြးအေခၚတြင္ အၿမဲတမ္းတည္ရွိေနေတာ့မည္ကို ဆိုလိုျခင္း ျဖစ္သည္။) အစပိုင္းတြင္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ ခုိင္းထားသည္မ်ားကို လုပ္ရန္ႏွင့္ တားထားသည္မ်ားမွ ေရွာင္ရန္တို႔တြင္ စိတ္ႏွင့္ အေတြးအေခၚမွ လက္ခံေစရန္ ဆြဗရ္ျဖင့္ အားသြန္ခြန္စိုက္ႀကိဳးပမ္းရပါမည္။ တျဖည္းျဖည္းႏွင့္ စိတ္သည္ က်င့္သားရသြားၿပီး ေနာက္ပိုင္းတြင္ ဆြဗရ္၏ အေတြ႕အႀကံဳႏွင့္ ခံႏိုင္ရည္မ်ားကို ရရွိလာမည္။ ထို႔ေနာက္တြင္ ၎သူ၏သက္တမ္းသည္ လင္းဝင္း၍ သာယာလွပလွ်က္ ရွိေနေပေတာ့မည္။

ဆြဗရ္လုပ္ရမည့္ေနရာ
ေကာင္းမႈျပဳလုပ္ရာတြင္ ဆြဗရ္လုပ္ရမည္။ မေကာင္းမႈ လုပ္ခ်င္စိတ္ကို ဆြဗရ္လုပ္ရမည္။ ေဘးဒုကၡ၊ အခက္အခဲ၊ အက်ပ္အတည္း၊ ေရာဂါေ၀ဒနာ၊ ဆံုးရွံဳးနစ္နာမႈတို႔ ႀကံဳေတြ႕ခ်ိန္တြင္ အလႅာဟ္အရွင္ကို ေက်းဇူးကန္းစကား မဆိုမိေစရန္ ဆြဗရ္လုပ္ရမည္။

(၁) ေကာင္းမႈျပဳလုပ္ရာတြင္ ဆြဗရ္လုပ္ရျခင္း
ကုရ္အာန္က်မ္းျမတ္ရွိ ဤအာယသ္ကို မုစ္လင္မ္တို႔ ဖတ္ဖူးပါလိမ့္မည္။  يَأَيُهَاالَّذِيْنَ آمَنُوْا اسْتَعِيْنُوْابِالصَّبْرِوَالصَّلَاةِاِنَّ اللهَ مَعَ الصَّابِرِيْنَ "အို အီမာန္ယံုၾကည္သူအေပါင္းတို႔ ခႏၲီတရားျဖင့္လည္းေကာင္း၊ နမားဇ္ဖတ္ျခင္းျဖင့္လည္းေကာင္း အကူအညီကို ေတာင္းခံပါ။ မုခ်ဧကန္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္သည္ သည္းခံျခင္းခႏၲီတရားထားသူမ်ားႏွင့္ အတူရွိေတာ္မူေပသည္။ " ယင္းအာယသ္တြင္ ဆြဗရ္ကို ဦးစြာမိန္႔သည္။ ၿပီးမွ နမားဇ္ကို မိန္႔၏။ ဆြဗရ္သည္ အဘယ္မွ် လိုအပ္ေၾကာင္း အထက္ပါအာယသ္မွ သိရေပသည္။ နမားဇ္ထက္အရင္ ဆြဗရ္ကို မိန္႔ရျခင္း၏ ရည္ရြယ္ခ်က္တစ္ခုမွာ နမားဇ္သည္ အလႅာဟ္အမိန္႔နာခံသည့္ လုပ္ရပ္တစ္ခုျဖစ္၏။ ထိုအမိန္႔နာခံမႈျပဳရန္ တစ္နည္း နမားဇ္ဖတ္ရန္အတြက္ ဦးစြာ စိတ္မပါျခင္း၊ ပ်င္းျခင္း၊ အခ်ိန္မရျခင္းစသည့္ အေၾကာင္းျပခ်က္မ်ား၊ က်ပ္တည္းခက္ခဲေနမႈမ်ားကို စိတ္တင္းခံ ဆြဗရ္ျပဳရမည္။ နမားဇ္မဖတ္ရန္ အေၾကာင္းျပေနသည့္ စိတ္ကို ခ်ဳပ္တည္းျခင္း၊ နမားဇ္မဖတ္လိုစိတ္ကို ခ်ဳိးႏွိမ္ျခင္းဟူသည့္ ဆြဗရ္ကို ဦးစြာ ျပဳလုပ္ရမည္။ နမားဇ္မဖတ္ခ်င္ျခင္းဟူသည့္ အမိန္႔ဖီဆန္မႈမျပဳေစရန္ စိတ္ကို ခိုင္းရမည္။ ၿပီးေနာက္မွ အမိန္႔နာခံျခင္းျဖစ္သည့္ နမားဇ္ဖတ္သည့္ အလုပ္ကို လုပ္ေဆာင္ရသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အမိန္႔တစ္ခုကို နာခံရန္ ဆြဗရ္၏အကူအညီသည္ ဦးစြာလိုအပ္ေပသည္။

ေကာင္းမႈလုပ္ရပ္တစ္ခုခုလုပ္ေနခ်ိန္ စိတ္မွ မလုပ္လိုေတာ့သည့္ လြန္ဆန္ေနမႈကို ခ်ဳပ္တည္းရန္အတြက္ ဆြဗရ္လက္နက္ကို အသံုးခ်ရပါမည္။ ပမာ နမားဇ္ဖတ္သည္။ နမားဇ္တစ္ႀကိမ္တြင္ ဖရ္ဇ္၊ စြႏၷသ္၊ နဖိလ္ စသည့္ နမားဇ္ရကအသ္မ်ား ရွိသည္။ ဖရ္ဇ္ဖတ္ၿပီးေနာက္တြင္ က်န္နမားဇ္မ်ား မဖတ္လိုေတာ့သည့္ စိတ္ထား၊ အေတြးအေခၚကို ခ်ဳပ္တည္းၿပီး ပထမေကာင္းမႈျဖစ္သည့္ ဖရ္ဇ္ဖတ္ျခင္းႏွင့္အတူ ေနာက္ထပ္ေကာင္းမႈမ်ားျဖစ္သည့္ စြႏၷသ္၊ နဖိလ္မ်ားကို ဆက္လက္ဖတ္ရမည္။ ဤသည္မွာ ေကာင္းမႈလုပ္ရာတြင္ ထည့္သြင္းက်င့္သံုးရမည့္ ဆြဗရ္ျဖစ္သည္။ ကုရ္အာန္ဖတ္ေနသည္။ သတ္မွတ္ထားသည့္ စာမ်က္ႏွာ၊ စူရဟ္မ်ား မၿပီးမခ်င္း ဖတ္သည့္ေနရာမွ မထဟု စိတ္ကို ခ်ဳပ္တည္းရမည္။ အရည္အတြက္ ျပည့္ေအာင္ဖတ္မည္ရမည္။ ကုရ္အာန္ဖတ္ေနစဥ္ ဖုန္းဖြင့္ၾကည့္လိုျခင္း၊ အျခားအရာတစ္ခုခုကို စူးစမ္းလိုျခင္း စသည့္စိတ္ထားမ်ား အေတြးမ်ား ျဖစ္ေနလွ်င္ ယင္းစိတ္ကို ခ်ဳပ္၍ ေကာင္းမႈျဖစ္သည့္ ကုရ္အာဖတ္ျခင္း ဆံုးခန္းတိုင္ေအာင္ လုပ္ရပါမည္။ ထိုနည္းတူ အျခားေသာ ေကာင္းမႈမ်ား ျပဳတိုင္း ယင္းေကာင္းမႈမွ ထြက္ခြာလိုစိတ္ကို ခ်ဳပ္ထားျခင္း၊ ယင္းေကာင္းမႈကို စြဲၿမဲစြာ ျပဳႏိုင္ရန္ စိတ္ထားကို ထိန္းေက်ာင္းျခင္းတို႔သည္ ေကာင္းမႈလုပ္ရာတြင္ လိုအပ္သည့္ ဆြဗရ္ျဖစ္၏။ ေကာင္းမႈအေပါင္းတြင္ အျမတ္ဆံုးျဖစ္သည့္ နမားဇ္ကိုပင္ ဆြဗရ္ျဖင့္ အစျပဳၿပီးမွသာလွ်င္ ေရွ႕ဆက္က်င့္သံုးႏိုင္မည္ ဆိုလွ်င္ က်န္ေကာင္းမႈမ်ား အိဗာဒသ္မ်ားအား ဆြဗရ္ႏွင့္ အၿမဲတြဲၿပီးမွသာ ဆံုးခန္းတိုင္ က်င့္ႀကံႏိုင္မည္ ျဖစ္၏။


၂) မေကာင္းမႈလုပ္ခ်င္စိတ္ကို ဆြဗရ္လုပ္ျခင္း
မေကာင္းမႈဟု ေဖာ္ျပထားသည့္အရာတိုင္းအား က်ဴးလြန္ျခင္းမရွိေစရန္ စိတ္ထားကို ထိန္းသိမ္းရာတြင္လည္း ဆြဗရ္ပါ၀င္၏။ နိကဟ္ျပဳထားျခင္းမရွိသည့္ မိန္းမ၊ ေယာက်္ားတို႔ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး မၾကည့္ရဟူသည္ တားျမစ္အမိန္႔ျဖစ္၏။ ထိုတားျမစ္ခ်က္ကို ေဖာက္ဖ်က္ျခင္း မရွိေစရန္ စိတ္ထားႏွင့္ အေတြးကို ထိန္းသိမ္းထားရမည္။ ထိုသုိ႔ထိန္းထားျခင္းကိုပင္ ဆြဗရ္ဟုေခၚသည္။ ဆြဗရ္ဟု ေျပာလွ်င္ အမ်ားအားျဖင့္ ဆင္းရဲရင္ ဆြဗရ္လုပ္၊ ဒုကၡေရာက္ရင္ ဆြဗရ္လုပ္၊ လိုခ်င္တာ မရေသးလွ်င္ ဆြဗရ္ စသျဖင့္ ေလာကီေရးတြင္သာ ဆြဗရ္ကို က်င့္သံုးရမည္ဟု ယူဆထားသည္။ ဆြဗရ္သည္ ထိုအေျခအေနတစ္ခု ႏွစ္ခုစာအတြက္သာ က်င့္သံုးရသည္မဟုတ္ပါ။ အထက္တြင္ ေဖာ္ျပခဲ့သလို ေကာင္းမႈလုပ္ရာတြင္လည္း ဆြဗရ္လိုအပ္သလို မေကာင္းမႈ မလုပ္ရန္အတြက္လည္း ဆြဗရ္လုိအပ္သည္။ နမားဇ္မဖတ္လိုစိတ္သည္ မေကာင္းမႈျဖစ္သည္။ ယင္းစိတ္ကို ခ်ဳိးႏွိမ္ျခင္းသည္ ဆြဗရ္ျဖစ္၏။ သူစိမ္းမ်ားအား ၾကည့္ျခင္းသည္ မေကာင္းမႈ၊ ႐ုပ္ရွင္ၾကည့္ျခင္းသည္ မေကာင္းမႈ၊ သီခ်င္းနားေထာင္ျခင္းသည္ မေကာင္းမႈ၊ ဂိမ္းေဆာ့ေနျခင္းသည္ မေကာင္းမႈျဖစ္၏။ ယင္းအရာမ်ား လုပ္လိုစိတ္အား ခ်ဳိးႏွိမ္၍ အလႅာဟ္မႀကိဳက္ပါဟု ႏွလံုးသြင္းကာ စိတ္ကို ထိန္းေက်ာင္းထားျခင္းကို ဆြဗရ္ဟုေခၚသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဆြဗရ္ကို ေဘးဒုကၡ၊ မစားမေသာက္ရသည့္အခ်ိန္တြင္သာ က်င့္သံုးရသည္မဟုတ္ဘဲ အလႅာဟ္ခိုင္းထားသည္ကို လုပ္၍ တားထားသည့္အရာတို႔မွ ေရွာင္ၾကဥ္ရာတြင္လည္း က်င့္သံုးရမည္။ ဤဆြဗရ္ႏွစ္မ်ဳိးကို ေကာင္းစြာက်င့္သံုးႏုိင္သူအတြက္ ေလာကီ ေလာကုတၱရာႏွစ္ဌာနသည္ ေအးခ်မ္းသာယာ ခ်မ္းေျမ့ဖြယ္ အတိပင္ ျဖစ္ေနပါလိမ့္မည္။

(၃) ေဘးဒုကၡ၊ အခက္အခဲတို႔တြင္  ႀကံဳေတြ႕ခ်ိန္တြင္ အလႅာဟ္အရွင္ကို ေက်းဇူးကန္းစကား မဆိုမိေစရန္ ဆြဗရ္လုပ္ျခင္း
ဤဆြဗရ္သည္ လူတိုင္းသိသည့္ ဆြဗရ္ျဖစ္၏။ မစားရလွ်င္ ဆြဗရ္လုပ္၊ လူေသရင္ ဆြဗရ္လုပ္၊ ေနမေကာင္းရင္ ဆြဗရ္လုပ္၊ ဆင္းရဲရင္ဆြဗရ္လုပ္ စသည့္ပံုစံမ်ားတြင္ က်င့္သံုးၾကသည္။ ေျမႀကီးေပၚတြင္ အသက္ရွင္ေနစဥ္ ဤဆြဗရ္အမ်ဳိးအစားကို က်င့္သံုးပါက ေလာကတြင္ ဂုဏ္ရွိစြာ ေနခြင့္ရမည္။ စိတ္ခ်မ္းသာစြာ ေနခြင့္ရေပမည္။ ေလာဘကို သတ္သည့္အရာသည္ ဤဆြဗရ္ပင္ျဖစ္၏။ ေဒါသမီးကို ဆြဗရ္ျဖင့္ ၿငိမ္းသတ္ရမည္။ ထိုသို႔လုပ္ႏိုင္သြားပါက ေလာကတြင္ ေအးခ်မ္းစြာ ေနထိုင္ခြင့္ရသည္။ ဤအေျခအေနတို႔တြင္ အဓိကဆြဗရ္မွာ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္အား ေက်းဇူးကန္းစကား မေျပာမိရန္ ထိန္းသိမ္းရသည့္ ဆြဗရ္ျဖစ္၏။ ပူေဆြးေသာကေၾကာင့္ ငိုခြင့္၊ ၀မ္းနည္းခြင့္၊ ရွဳိက္ႀကီးတငင္ ျဖစ္ခြင့္ရွိသည္။ သို႔ေသာ္ ငါ့ကိုမွေရြးျဖစ္ရသလား၊ အျခားသူမရွိေတာ့ဘူးလားစသျဖင့္ ေက်းဇူးကန္းစကား မဆိုရန္ ဆြဗရ္ျပဳရပါမည္။ ေဘးဒုကၡေၾကာင့္ စိတ္ေသာကေရာက္သည္မွာ အျပစ္မဟုတ္ေသးပါ။ ထိုဒုကၡေၾကာင့္ ေက်းဇူးကန္းစကားမ်ား ေျပာျခင္း၊ ရင္ထုပြဲမ်ား လုပ္ျခင္း၊ ငိုပြဲက်င္းပျခင္းတို႔သည္ အျပစ္ျဖစ္ေပသည္။

**ဆြဗရ္ျပဳရန္ အေရးႀကီးလိုအပ္သည့္ အခ်ိန္
အခက္အခဲ အၾကပ္အတည္း ေရာဂါေဝဒနာ ပူေဆြးေသာက  စိတ္မခ်မ္းေျမ့မႈ စသည္တို႔ ႀကံဳလာရင္ မည္သူ႔ထံမွ အကူအညီေတာင္းမည္နည္း။ မည္သူ႔ထံမွ အကူအညီေတာင္းသင့္သနည္း။ ယင္း၏ အေျဖမွာ ဦးစြာ ဆြဗရ္ျဖင့္ အကူအညီရယူပါ။ ထို႔ေနာက္ နမားဇ္ျဖင့္ အလႅာဟ္ထံမွအကူအညီေတာင္းပါ။ အလႅာဟ္အရွင္သည္ ဆြဗရ္ျပဳသူမ်ားႏွင့္ အတူရွိေနသည္ဟု အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ကိုယ္တိုင္ မိန္႔ထားသည္။ ထိုမွပင္ ဆြဗရ္ကိုက်င့္သံုးရန္ လြန္စြာအေရးႀကီးေၾကာင္း သိရွိရသည္။ ဆြဗရ္ရွိသူမ်ားႏွင့္ အတူ အလႅာဟ္ရွိမည္ဟု အထူးျပဳမိန္႔ရျခင္း၏ အေၾကာင္းတစ္ရပ္မွာ နမားဇ္ဖတ္သူသည္ ဆြဗရ္ျပဳႏိုင္သူသာလွ်င္ျဖစ္ၿပီး ဆြဗရ္မျပဳႏိုင္သူသည္ နမားဇ္မဖတ္ေပ။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္၏ အမိန္႔ကိုလိုက္နာရန္ မိမိကုိယ္ကိုယ္ ထိန္းခ်ဳပ္ထားျခင္းသည္လည္း ဆြဗရ္ပင္ျဖစ္သည္။ အလႅာဟ္လုပ္ခိုင္းထားသည့္ အမိန္႔မ်ားအနက္တစ္ခုမွာ နမားဇ္ျဖစ္သည္။ ဆြဗရ္ကို အဝတ္အစားပမာ စြဲဲၿမဲစြာလက္ကိုင္ျပဳထားသူသာလွ်င္ ထိုနမားဇ္အတြက္ အဆင္သင့္ျပဳႏိုင္ေပမည္။ ၎သူတြင္ စိတ္ေသာကမ်ားေန၍ နမားဇ္မဖတ္ႏိုင္ျခင္း၊ မဖတ္ျဖစ္ျခင္းဟူသည့္ အေျခအေနမ်ဳိးမရွိေပ။ တမန္ေတာ္ျမတ္ ဆြလႅလႅားဟုအလိုင္းဟိဝစလႅမ္သည္ စိတ္ေခ်ာက္ျခားဖြယ္အေျခအေနႏွင့္ႀကံဳေတြ႕ရပါက ခ်က္ခ်င္းပင္ နမားဇ္ဖတ္လိုက္သည္။ နမားဇ္မွ စိတ္၏ တည္ၿငိမ္မႈကို ရေစသည္။ ထို႔အတူ ဆြဗရ္မွလည္း စိတ္တည္ၿငိမ္မႈကို ရေစသည္။ လူသားသည္ အလႅာဟ္၏ စီမံမႈကို လက္ခံႏိုင္စြမ္းရွိသြားျခင္းကသာလွ်င္ ဆြဗရ္မွရရွိသည့္ အလင္းေရာင္ျဖစ္ေပသည္။



လူတြင္ သည္းခံျခင္းခႏၲီတရားဟူသည့္ ဆြဗရ္မရွိလွ်င္ အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေၾကကြဲဝမ္းနည္းေနရေပမည္။ ေလာက၏ ေလာကဓံတရားကို မခံႏိုင္သည့္အဆံုးတြင္ မိမိကုိယ္ကိုယ္ သတ္ေသလိုက္ၾကသည္။ စိတ္ဒုကၡဒဏ္၊ ပူေဆြးေသာကမ်ား၊ အရွက္တကြဲျဖစ္ျခင္းမ်ားကို မခံႏိုင္၍ ယင္းဒုကၡတို႔မွ လြတ္ရာလြတ္ေၾကာင္းအျဖစ္ မိမိကိုယ္ကိုယ္သတ္ေသလိုက္သည္။ ေသလွ်င္ၿပီးၿပီဟူသည့္သေဘာျဖင့္ လြတ္ကၽြတ္မႈယူလိုက္သည္။ အစၥလာမ္တြင္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သတ္ေသျခင္းကို ဟရာမ္အျဖစ္သတ္မွတ္ထားသည္။ ၎တို႔မွတ္ယူသလို ေသၿပီးေနာက္ ဘာမွျဖစ္မလာလွ်င္ေတာ့ ဒုကၡမွ လြတ္သြားျခင္းျဖစ္မည္။ အမွန္မွာ ေလာကမွ ေသျခင္းသည္ အဆံုးသတ္သြားျခင္း မဟုတ္ပါ။ ေသျခင္းဟူသည္ ေလာကတစ္ခုမွ ေနာက္တစ္ခုသို႔ ကူးေျပာင္းသြားျခင္းသာျဖစ္သည္။ေနာက္ေလာကတစ္ခုတြင္ ယခုထက္ ပိုေကာင္းသည့္အေျခအေနကို ရမလား၊ ပိုဆိုးသည္ကိုသာ ႀကံဳေတြ႕ရမည္လားဟူသည္ကို မည္သူမွ် မသိေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ ဤေလာကမွ ေသျခင္းကို ကိုယ့္ဖာသာေရြးခ်ယ္ၿပီး ဒုကၡမွလြတ္ေျမာက္မႈယူလိုက္ျခင္းသည္ အမွန္တကယ္လြတ္ေျမာက္သြားျခင္းမဟုတ္ေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ ကုရ္အာန္က်မ္းျမတ္ႏွင့္ ဟဒီးစ္ေတာ္ျမတ္မ်ားတြင္ ဆြဗရ္ျပဳရန္ အလြန္အေလးထား တိုက္တြန္းထားရျခင္း ျဖစ္သည္။ ကၽြႏ္ုပ္တို႔အေနျဖင့္ ေလာက၏ မည္သည့္ေသာက အေျခအေနကို ႀကံဳေတြ႕ေနရသည္ပဲျဖစ္ပါေစ၊ ဘာသာေရးဒုကၡေပးမႈမ်ား၊ အေျခအေနဆိုးမ်ား စသည့္အခက္အခဲမ်ားကို ဆြဗရ္ျဖင့္ ႀကံ့ႀကံ့ခံရပ္တည္ကာ ရင္ဆိုင္ယွဥ္ၿပိဳင္ရေပမည္။ ဆြဗရ္ျဖင့္ ဒုကၡတို႔ကို အႏိုင္ယူရေပမည္။ ဤသည္မွာ ဆြဗရ္ခႏၲီတရားကို လက္ကိုင္ထား က်င့္သံုးသူတို႔၏ နည္းစနစ္ျဖစ္ေပသည္။

ဆြဗရ္မလုပ္ရမည့္ေနရာ
လုပ္ရပ္တိုင္းတြင္ လုပ္ရမည့္ေနရာ၊ မလုပ္ရမည့္ေနရာဟူ၍ ရွိသည္။ ဆြဗရ္တြင္လည္း မလုပ္ရမည့္ေနရာဟူ၍ ရွိသည္။ ေကာင္းမႈကို ညႊန္သည့္အခ်ိန္ႏွင့္ မေကာင္းမႈမွ တားျမစ္ျခင္းတို႔တြင္ ဆြဗရ္မလုပ္ရပါ။ အစၥလာမ့္ရွရီအသ္တြင္ တားထားသည့္ လုပ္ရပ္တစ္ခုခု ကိုယ့္မြစ္လင္မ္ညီေနာင္က လုပ္ေနသည္ကို ေတြ႕သိလွ်င္ ခ်က္ခ်င္းလက္ငင္းတားျမစ္ရမည္။ ဤေနရာတြင္ ဆြဗရ္မလိုအပ္ပါ။ မြစ္လင္မ္အမ်ဳိးသမီးက လံုၿခံဳမႈမရွိသည္မ်ား ၀တ္ဆင္ထားလွ်င္ ခ်က္ခ်င္းတားရမည္။ ေကာင္းမႈျဖစ္သည့္ လုံၿခံဳသည့္အ၀တ္အစားအား ညႊန္ျပေပးရမည္။ အမ်ဳိးသားမ်ား ေျခမ်က္စိဖံုးေနလွ်င္၊ ဒါရီရိတ္ေနလွ်င္ ခ်က္ခ်င္း တားျမစ္ရမည္။ သားသမီးမ်ား၊ ကေလးငယ္မ်ား ဆဲေနလွ်င္၊ လိမ္စကားေျပာလွ်င္ ခ်က္ခ်င္းျပဳျပင္ရမည္။ အဓိကဆိုလိုသည္မွာ ရွရီအသ္မွ တားထားသည့္ လုပ္ရပ္မ်ား၊ အစၥလာမ့္ယဥ္ေက်းမႈႏွင့္ ဆန္႔က်င္သည့္ အမူအက်င့္မ်ား ပါ၀င္လာလွ်င္ ယင္းတို႔အား တားရမည္။ ထိုသုိ႔တားရန္အတြက္ အနည္းငယ္ ေစာင့္ဆုိင္းၿပီးမွ စသျဖင့္ ဆြဗရ္ကို က်င့္သံုးေနရန္ မလိုအပ္ပါ။ မဟုတ္တာကို မဟုတ္ေၾကာင္း ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာဆိုတားျမစ္ရေပမည္။

နိဂံုး
ေလာကတြင္ရွင္ေနျခင္း၏ အဓိကရည္ရြယ္ခ်က္မွာ အာခိရသ္တြင္ သာယာစြာေနႏိုင္ေရးအတြက္ ႀကိဳးပမ္းအားထုတ္ၾကရန္ျဖစ္၏။ ယင္းသို႔ႀကိဳးပမ္းရာတြင္ လိုအပ္သည့္ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားတြင္ ပထမဦးဆံုးမွာ ရွိရ္က္ကင္းစင္သည့္ အီမာန္ရွိရန္ျဖစ္သည္။ အီမာန္ရွိၿပီးေနာက္တြင္ မြစ္လင္မ္အတြက္ သတ္မွတ္ျပဌာန္းခ်က္မ်ား ရွိလာၿပီျဖစ္သည္။ ယင္း သတ္မွတ္ခ်က္မ်ားကို လိုက္နာက်င့္သံုးရန္အတြက္ ဒုတိယအခ်က္အေနျဖင့္ ဆြဗရ္လိုအပ္ေပသည္။ ဆြဗရ္သည္ ေလာကီ ေလာကုတၱရာႏွစ္ခုလံုးအတြက္ အလင္းအိမ္တစ္ခုျဖစ္သည္။ ေလာကတြင္ ရွင္စဥ္ယင္းအလင္းအိမ္ကို ရေအာင္ က်င့္ယူရမည္။ အလင္းအိမ္ရသြားလွ်င္ သက္တမ္းတစ္ခုလံုးကို အထိအခိုက္နည္းပါးစြာ ျဖတ္သန္းသြားႏိုင္မည္။ ျပစ္မႈမ်ား နည္းပါးေအာင္ ျပဳလာႏိုင္မည္။ ေကာင္းမႈမ်ား ပိုမ်ားေအာင္ က်င့္လာႏိုင္မည္။ ဤသို႔ႏွင့္ ေလာကမွခြဲခြာ၍ ဒုတိယဌာန ေလာကုတၱရာသုိ႔ေျပာင္းေရႊ႕သြားခ်ိန္တြင္ သာယာၿပီး ဇိမ္ရွိေသာ အာခိရသ္တစ္ခုကို အဆင္သင့္ရရွိပါမည္။ အလ္မုဖီးဒ္၏ စာရွဳသူမိတ္ေဆြမ်ားအေနျဖင့္ ဆြဗရ္တစ္မ်ဳိးတည္းမဟုတ္ပဲ အမ်ဳိးအစား သံုးခုလံုးကို အျပည့္အ၀က်င့္သံုးကာ အလႅာဟ္ခ်ီးျမႇင့္မည့္ အာခိရသ္၏ စည္းစိမ္ကို အရ ယူၾကပါရန္ တိုက္တြန္းအပ္ပါသည္။

Credit, အလ္မုဖီးဒ္က ေရးသားသည္။

ေလာက(ဒြႏၷယာ)၏ သာယာစိမ္းစိုမႈသည္ ခဏသာျဖစ္ျခင္း

ေလာက ကမာၻႀကီးကို လူတုိ႔အတြက္ ႐ႈခ်င့္စဖြယ္ျဖစ္ေအာင္ ဖန္ဆင္းေပးထားသည္။ ထိုသုိ႔ ဖန္ဆင္းေပးထားရျခင္း၏ အေၾကာင္းအရင္းကို ကုရ္အာန္က်မ္း စူရဟ္ ကဟဖ္တြင္ ေအာက္ပါအတိုင္း မိန္႔ထားေပသည္။ اِنَّاجَعَلْنَا مَاعَلَي الْاَرْضِ زِيْنَةً لَّهَالِنَبْلُوَهُمْ اَيُّهُمْ اَحْسَنُ عَمَلًا وَاِنَّالَجعِلُوْنَ مَاعَلَيْهَاصَعِيْدًاجُرُزًا "ဧကန္မလြဲ ငါအရွင္ျမတ္သည္ လူတို႔အား ၎တို႔အနက္ မည္သူသည္ အက်င့္အမူအားျဖင့္ အေကာင္းဆံုးျဖစ္သည္ကို စမ္းသပ္ေတာ္မူအံ့ေသာငွာ ပထဝီေျမေပၚ၌ ရွိကုန္ေသာ အရာဝတၳဳမ်ားကို ငါအရွင္ျမတ္သည္ ယင္းပထဝီေျမ၏ အလွမ်ား ျပဳလုပ္ေတာ္မူခဲ့ေလ၏။ တစ္ဖန္ ငါအရွင္ျမတ္သည္ ယင္းပထဝီေျမေပၚ၌ ရွိရွိသမွ်တို႔ကို အမွန္ပင္ ေသြ႕ေျခာက္ေသာ ေျမတလင္းအျဖစ္ ျပဳလုပ္ေတာ္မူမည့္ အရွင္ျမတ္လည္း ျဖစ္ေတာ္မူေပသတည္း။ " (စူရဟ္ကဟဖ္၊ အာယသ္ ၇၊ ၈) ဤသည္မွာ ကၽြႏ္ုပ္တို႔လက္ရွိ ျမင္ေတြ႕ ႏွစ္သက္ေနသည့္ ကမာၻႀကီးကို လွပေအာင္ျပဳလုပ္ေပးထားျခင္း ရည္ရြယ္ခ်က္ပင္ျဖစ္သည္။ ေလာက၏ လွပမႈကို အေျခခံၿပီး မည္သူက အလႅာဟ္အမိန္႔မ်ားကို နာခံလိုက္နာသနည္းဟူသည္ကို စစ္ေဆးရန္ျဖစ္သည္။ ကမာၻ၏ အလွအပ သာယာၾကည္ႏူးဖြယ္ စိမ္းစိုေနမႈတို႔သည္ တစ္ေန႔တြင္ ခ်ဳပ္ၿငိမ္း၍ ေျမျပင္ႀကီးအျဖစ္သာ ျပဳလုပ္လုိက္မည္ကိုလည္း အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္က အထက္ပါ အာယသ္တြင္ သတိေပးထား၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ေလာက၏ စိမ္းစိုသာယာမႈတုိ႔သည္ ေန႔ရက္အနည္းငယ္အတြက္သာ ျဖစ္ေပသည္။ အၿမဲအတြက္မဟုတ္။ အၿမဲတန္း သာယာလွပေနျခင္းကို ဤေလာကအတြက္ မသတ္မွတ္ထားေပ။ ကၽြႏ္ုပ္တို႔လူသားတုိ႔သည္ ဝတ္ရည္စုပ္ငွက္ပမာ ေလာကဥယ်ာဥ္ထဲေရာက္လာၿပီး မတည္ၿမဲသည့္ ခ်ဳိၿမိန္မႈတို႔ကို ျမည္းစမ္းကာ ရႊင္ျမဴး တြန္ၾကဴးေနေလသည္။ တစ္ေန႔တြင္ ဤသာယာခ်ဳိၿမိန္မႈအေပါင္းကို စြန္႔လႊတ္သြားရမည့္အေၾကာင္း၊ ရတနာသိုက္၏ ေသာ့မ်ားကို ရွာေဖြရန္၊ အၿမဲေပ်ာ္ေနရမည့္ ေနရာမဟုတ္ေၾကာင္းတို႔ကို ေမ့ေနၾကသည္။ ဤ ခဏတာေပ်ာ္ေန ရႊင္ေန၊ ၾကည္ႏူးေနရျခင္းကို စိတ္ခ်မ္းေျမ့မႈအစစ္၊ ေပ်ာ္ရႊင္မႈအမွန္ဟု စိတ္တြင္ မွတ္ယူေနၾကသည္။ ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ့မႈအစစ္အမွန္မွာ မကုန္ဆံုး မရပ္တန္႔ ေနာက္ေၾကာင္းျပန္မလွည့္မည့္ ဌာေန၏ ေပ်ာ္ရႊင္မႈသာလွ်င္ ျဖစ္ေပသည္။ ထိုေနရာ၏ စိတ္ခ်မ္းေျမ့မႈတို႔သည္ မည္သည့္အခါမွ ကုန္ဆံုးမည္မဟုတ္ပါ။ ထိုသို႔ မကုန္ဆံုးမည့္ေနရာမွ ခ်မ္းေျမ့သာယာမႈကသာလွ်င္ ေပ်ာ္ရႊင္မႈ စိတ္ခ်မ္းသာမႈအစစ္အမွန္ ျဖစ္ပါသည္။

အာခိရသ္အတြက္ စိုက္ပ်ဳိးရမည့္ေနရာ ေလာကပါ

အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္က ဤသာယာလွပသည့္ ကမာၻကို ဖန္ဆင္းထားရျခင္းမွာ ၎ကို အသံုးခ်၍ ေနာက္ရလာမည့္ ေလာကတစ္ခုကို အဆင္သင့္ သာယာလွပစိမ္းစိုေနေအာင္ ျပဳလုပ္ရန္အတြက္ ျဖစ္သည္။ သုိ႔ေသာ္လူသားသည္ ဒြႏၷယာတြင္သာ ေပ်ာ္ေမြ႔ေနၿပီး အာခိရသ္အတြက္ ေတြးပူျခင္း မရွိေပ။ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္သည္ ဒြႏၷယာတြင္ ဇနီး၊ သားသမီး၊ ခင္ပြန္း၊ ဥစၥာဓန၊ ေငြေၾကးမ်ား၊ လယ္ယာကိုင္းကၽြန္းမ်ားကို လူသား၏ အဆင္တန္ဆာအျဖစ္ ေပးအပ္ထားသည္။ ဤအရာတို႔ျဖင့္ လူတို႔သည္လည္း ဂုဏ္ယူမႈျပဳၾကေပသည္။ သို႔ရာတြင္ အေကာင္းဆံုးေသာ ရလဒ္သည္ အလႅာဟ္ထံပါးတြင္သာ ရွိၿပီး ဒြႏၷယာတြင္ ရလဒ္ေကာင္းအစစ္ မရွိေပ။ အလႅာဟ္ထံမွ အေကာင္းဆံုးေသာ ရလဒ္ကို ရယူႏိုင္ရန္ ဤေလာကမွ အသင့္ျပင္သြားရမည္။ ဒြႏၷယာဟူသည္ အာခိရသ္အတြက္ စိုက္ပ်ဳိးရမည့္ လယ္ယာပင္ ျဖစ္သည္။ ေလာက၏ ႏွစ္သက္ျမတ္ႏိုးဖြယ္ရာတို႔ကို အရင္းတည္ၿပီး ေနာင္တမလြန္ကို စည္းကားလွပေကာင္းမြန္ေအာင္ ႀကိဳးပမ္းရေပမည္။

ဟဒီးစ္ေတာ္မ်ားတြင္ "ေလာကသည္ တမလြန္၏ ယာေျမျဖစ္သည္" ဟူသည့္ စာသားကို ဤသို႔ရွင္းျပထားသည္။ ဂ်ႏၷသ္သည္ လြင္တီးေခါင္ျပင္ျဖစ္၏။ အီမာန္ရွင္၏ က်င့္ေဆာက္တည္မႈတို႔က ဂ်ႏၷသ္၏လြင္ျပင္ကို ဥယ်ာဥ္ျဖစ္ေစမည္။ ေလာကတြင္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ စြႏၷသ္ ၁၂ရကအသ္ဖတ္လိုက္လွ်င္ ဂ်ႏၷသ္တြင္ အေဆာက္အဦးတစ္ခု အဆင္သင့္ျဖစ္သြားသည္။ ဤေလာကတြင္ စြဗ္ဟားနလ္လာဟ္ တစ္ႀကိမ္ဖတ္လွ်င္ ဂ်ႏၷသ္တြင္ သစ္ပင္တစ္ပင္ ေပါက္ေလသည္။ ကၽြႏ္ုပ္တို႔က ေလာကတြင္ အလႅာဟ္၏ အိမ္ျပဳလုပ္လွ်င္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္က ဂ်ႏၷသ္တြင္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔အတြက္ ေရႊအုတ္ေငြအုတ္တို႔ျဖင့္ နန္းေတာ္တစ္ခု အဆင္သင့္ျပဳလုပ္လိုက္သည္။ အကယ္၍သာ ဤေလာကမွ ေန၍ ဂ်ႏၷသ္ကို ဆင္ယဥ္စိုက္ပ်ဳိးျခင္းမ်ား မျပဳထားလွ်င္ ဂ်ႏၷသ္သည္ လြင္ျပင္သာျဖစ္ေနမည္။ အီမာန္ရွင္တိုင္း၏ ဂ်ႏၷသ္သည္ ၎တုိ႔ျပဳလုပ္ခဲ့သည့္အမလ္ႏွင့္အညီ စည္ကား၍ စိမ္းစိုလွပေနပါမည္။ (ဂ်ႏၷသ္အတြက္ ဤေလာကမွေန၍ စိုက္ပ်ဳိးရၿပီး အသီးအပြင့္ကို ဂ်ႏၷသ္ေရာက္သည့္အခါ ခံစားစံစားရမည္။ ရွင္းရွင္းေျပာရလွ်င္ မေသမီေလာကမွေန၍ ေကာင္းမႈလုပ္ပါ။ ေသၿပီးေနာက္တြင္ လွပသည့္ ဂ်ႏၷသ္ကို အဆင္သင့္ရမည္ ျဖစ္ပါသည္။
(အိလ္မီးခုသ္ဗားသ္)

အာခိရသ္၏ စည္းစိမ္ကို ရရွိမည့္သူမ်ား

အို နဗီတမန္ေတာ္၊ အသင္သည္ (လူသားတို႔အား) ေျပာၾကားပါေလ။ အကၽြႏ္ုပ္သည္ အသင္တို႔အား ထို(ေလာကီစည္းစိမ္မ်ား)ထက္ ပိုမိုသင့္ျမတ္ေသာအရာမ်ားကို အေၾကာင္းၾကားရပါမည္ေလာ။ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ကို ေၾကာက္ရြံ႕  ရိုေသခံ့ညား၍ ဒုစရိုက္မႈတို႔ကို ၾကဥ္ေရွာင္ေသာ သူေတာ္စင္မ်ားအဖို႔ ယင္းသူတို႔အား ေမြးျမဴေတာ္မူေသာ အရွင္ျမတ္ထံေတာ္၌ ဥယ်ာဥ္ေတာ္မ်ား ရွိေပသည္။ ထိုဥယ်ာဥ္ေတာ္မ်ား၏ ေအာက္မွ စမ္းေရေခ်ာင္းမ်ားသည္ စီးဆင္းလ်က္ရွိသည္။ ယင္းသူတို႔သည္ ထိုဥယ်ာဥ္ေတာ္မ်ားတြင္ အၿမဲထာဝရ ေနၾကရမည့္သူမ်ားပင္ ျဖစ္ၾကေပသည္။ (ထို႔ျပင္ ယင္းသူတို႔အဖို႔ စင္ၾကယ္သန္႔ရွင္း အျပစ္ကင္းေသာ ဇနီးမ်ားလည္း ရွိၾကေပသည္။ ထို႔ျပင္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္၏ ႏွစ္သက္မႈလည္း ရွိေပသည္။ စင္စစ္ေသာ္ကား အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္သည္ (မိမိ၏) ကၽြန္မ်ား၏ အေျခအေနအျဖစ္အပ်က္အလံုးစံုကို ခြဲျခား သိျမင္ေတာ္မူေသာအရွင္ ျဖစ္ေတာ္မူေပသတည္း။
အၾကင္သူတို႔သည္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ထံေတာ္၌ အို ကၽြန္ေတာ္မ်ဳိးတုိ႔အား ေမြးျမဴေတာ္မူေသာအရွင္ ကၽြန္ေတာ္မ်ဳိးတို႔သည္ မလြဲဧကန္ အရွင္ျမတ္ကို သက္ဝင္ယံုၾကည္ၾကပါၿပီ။ သို႔ျဖစ္ပါ၍ အရွင္ျမတ္သည္ ကၽြန္ေတာ္မ်ဳိးတို႔၏ ျပစ္မႈဒုစရိုက္တို႔ကို ခြင့္လႊတ္ေတာ္မူပါ။ ၎ျပင္ ေနာင္တမလြန္ဘဝတြင္ ကၽြန္ေတာ္မ်ဳိးတို႔အား ငရဲမီးေဘးမွလည္း ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေတာ္မူပါဟု ေလွ်ာက္ထားပန္ၾကားၾကေလသည္။
အျပစ္ေရွာင္ၾကဥ္ေသာ္ထိုသူတို႔သည္ သည္းခံျခင္းတရားႏွင့္ ျပည့္စံုေသာသူမ်ား၊ စိတ္ႏွလံုး ေျဖာင့္မတ္မွန္ကန္ ၿငိမ္သက္တည္ၿငိမ္ေသာ သစၥာဝါဒီမ်ား၊ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ ေရွ႕ေတာ္ေမွာက္တြင္ ခယရိုက်ဳိးသူမ်ား၊ အစၥလာမ္တရားေတာ္ႏွင့္အညီ သဒၵါေစတနာထက္သန္စြာ လွဴဒါန္းသံုးစြဲေပးကမ္းစြန္႔ႀကဲသူမ်ား၊ ညဥ့္၏ေနာက္ဆံုးယံ အရုဏ္တက္ခ်ိန္မ်ားတြင္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္အထံေတာ္တြင္ မိမိတို႔အျပစ္မ်ားမွ လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ ပန္ၾကားသူမ်ား ျဖစ္ၾကေလသတည္း။ (စူရဟ္ အာလိအင္မ္ရားန္၊ က႑ ၃၊ ပါဒအမွတ္ ၁၅ မွ ၁၇)

မြစ္လင္မ္တို႔၏ အဓိကပန္းတိုင္မွ အာခိရသ္၏ေအာင္ျမင္မႈျဖစ္ၿပီး ဂ်ႏၷသ္ရရွိျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။ အာခိရသ္တြင္ ေအာင္ျမင္ရန္၊ ဂ်ႏၷသ္ရရန္ လိုအပ္သည့္အရာမ်ားအား အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ကုိယ္ေတာ္တိုင္ ကုရ္အာန္က်မ္းဂန္တြင္ အေသးစိတ္ ညႊန္ျပထားေပသည္။ ဂ်ႏၷသ္သည္ အလြန္တန္ဖိုးႀကီးေသာ အရာျဖစ္၏။ ဂ်ႏၷသ္ကို လြယ္လြယ္ႏွင့္မရႏိုင္ပါ။ လြယ္လြယ္ဟူသည္မွာ ေလာကတြင္ ရွင္သန္ေနစဥ္ ေပါ့ေပါ့ေန ေပါ့ေပါ့စား အမ်ားေယာင္တိုင္း လိုက္ေယာင္ၿပီး အဆံုးတစ္ေန႔ ထမ္းစဥ္ေပၚမွ ကဗရ္တြင္း သက္ဆင္းကာ အာခိရသ္၏ သုခစည္းစိမ္မ်ားအား တမဟုတ္ျခင္း ရရွိႏိုင္မည္မဟုတ္။ အခ်ဳိ႕က အလႅာဟ္သနားရင္ ရၿပီ၊ အလႅာဟ့္ရဟ္မသ္ရရင္ ရၿပီ စသည့္ အေပါ့စကားဆိုၾကသည္။ အာခိရသ္တြင္ ေအာင္ျမင္ရန္ ထိုမွ်လြယ္ကူလွ်င္၊ အလႅာဟ့္ရဟ္မသ္ရရန္ ထိုမွ်လြယ္ကူရိုးမွန္လွ်င္ တမန္ေတာ္အာဒမ္မွစလို႔ နဗီ ရစူလ္အေပါင္းႏွင့္ သူေတာ္မြန္အားလံုးတို႔သည္ အခက္အခဲဒုကၡမ်ား ဘာသာေရးေလးစားမႈ အလႅာဟ္အရွင္အား ေၾကာက္ရြံ႕မႈမ်ားႏွင့္ ေလာကီဒုကၡမ်ားအား သည္းခံမ်ဳိသိပ္ ခံစားေနၾကမည္မဟုတ္ပါ။ အာခိရသ္သည္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ထင္ျမင္ ယူဆသည္ထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာ ခက္ခဲပါသည္။ အထက္ပါအာယသ္တြင္ အာခိရသ္၏ စည္းစိမ္ကို မည္သည့္အရည္အခ်င္းရွိသူတို႔က ရၾကမည္ကို ရွင္းလင္းစြာေဖာ္ျပေပးထားသည္။ အာခိရသ္တြင္ ေအာင္ျမင္ရန္ ရုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ တိုးတက္မႈမ်ား မလိုအပ္ေၾကာင္းကို အထက္ပါအာယသ္မွ အလြန္ရွင္းလင္းစြာ သိရပါမည္။

အာခိရသ္၏ စည္းစိမ္ ေအာင္ျမင္မႈရရွိရန္ လိုအပ္သည့္အရာမ်ားမွာ (၁) အီမာန္၊ (၂) အျပစ္မ်ားမွ အမွား၀န္ခ်ေတာင္းပန္ျခင္းႏွင့္ ျပစ္ဒဏ္မခတ္ရန္ အလႅာဟ္အရွင့္ထံပါး ေတာင္းခံျခင္း၊ (၃) သည္းခံမႈရွိျခင္း၊ (၄) မွန္ကန္သူ သစၥာရွိသူျဖစ္ျခင္း၊ (၅) အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ေရွ႕ေမွာက္တြင္ ခယရို႕က်ဳိးသူ၊ (၆) လွဴဒါန္းသူ၊ (၇) သဟဂ်္ဂၽြဒ္ၿမဲသူ၊ (၈) ေသာဝ္ဗာ အမွားဝန္ခံ၍ ေနာက္ေနာင္ကို အျပစ္မက်ဴးလြန္ပါေၾကာင္း ကတိျပဳသူတို႔ျဖစ္သည္။

အာခိရသ္တြင္ ေအာင္ျမင္ရန္၊ တန္ဖိုးရွိေသာ ဂ်ႏၷသ္၏ တန္ေၾကးကိုေပးေဆာင္ႏိုင္ရန္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္က မိမိကို သက္၀င္ယံုၾကည္ေသာ အဖန္ဆင္းခံတို႔အတြက္ အလြန္လြယ္ကူေသာ စည္းကမ္းခ်က္မ်ားအား ျပသေပးထားေပသည္။ မြစ္လင္မ္တိုင္း အာခိရသ္တြင္ ေအာင္ျမင္လိုၾကသည္။ ေအာင္ျမင္ရန္ နည္းလမ္းအတိုင္း က်င့္သံုးမွသာလွ်င္ လိုလားခ်က္က ျပည့္၀မည္။ ေအာင္ျမင္မႈတစ္ခုသည္ စည္းစနစ္တက်ျဖစ္ရပါမည္။ သတ္မွတ္စံခ်ိန္ကို ျပည့္မွီသူသည္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ ကတိေပးထားသည့္ ေအာင္ျမင္မႈကို မုခ်ရရွိမည္။ ထို႔ေၾကာင့္ မြစ္လင္မ္တို႔အေနႏွင့္ အဓိကပန္းတိုင္ျဖစ္သည့္ အာခိရသ္တြင္ ေအာင္ျမင္မႈရရန္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ လမ္းညႊန္ေပးထားသည့္ အညႊန္းအတိုင္း က်င့္သံုး ေနထိုင္ၾကပါရန္ တိုက္တြန္းအပ္ပါသည္။ သူတစ္ပါး၏ လုပ္ေဆာင္ခ်က္သည္ သူ႔အတြက္သာ ျဖစ္သည္။ ကိုယ့္အတြက္မဟုတ္ပါ။ ေလာကတြင္ပင္ ကိုယ္လုပ္မွ ကိုယ္ရမည္ဟု ခံယူလွ်င္ မည္သည့္အကူအညီမွ မရသည့္ အာခိရသ္အတြက္ ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် ပို၍ပင္ လုပ္ေဆာင္ရမည္ျဖစ္ပါသည္။

အလ္မုဖီးဒ္

အစၥလာမ္လအမည္မ်ားႏွင့္ အလိုသေဘာမ်ား

မိမိတို႔၏ မိတ္ေဆြမ်ားကို ဤလင့္မွ ရွဲေပးႏိုင္ပါသည္။

https://www.facebook.com/almufeed.mm/posts/861861293934461:0

အစၥလာမ္၏ ဟိဂ်ရီခုႏွစ္တြင္ ဆယ့္ႏွစ္လရာသီရွိေပသည္။ တမန္ေတာ္ျမတ္ ဆြလႅလႅားဟုအလိုင္းဟိဝစလႅမ္ မေမြးဖြားမီကတည္းက အရဗ္တို႔သည္ ယင္းလမ်ားကို သတ္မွတ္သံုးစြဲလ်က္ရွိေပသည္။ သို႔ရာတြင္ ယခုကဲ့သို႔ မဟုတ္ေပ။ လ၏ အဝင္အထြက္ကို အေျခခံ၍ သတ္မွတ္ျခင္းေၾကာင့္ လမ်ားသည္ ရာသီဥတုတစ္မ်ဳိးတည္း၌သာ အတည္တက်မရွိေပ။ ဥပမာ ရမဇာန္လကို တစ္ႏွစ္တြင္ ေဆာင္းရာသီ၌ ႀကံဳရလွ်င္ ေနာင္တစ္ႏွစ္တြင္ ေႏြရာသီျဖစ္ေနေပမည္။ ေနာင္တစ္ႏွစ္တြင္ မိုးရာသီ၊ ပြင့္လင္းရာသီ၊ ေဆာင္းရာသီ ထိုပံုစံျဖင့္ လွည့္ပတ္သြားေနေပသည္။ အရဗ္တို႔သည္ လကိုအေျခခံသည့္ ခုႏွစ္ကို သံုးစြဲေသာေၾကာင့္ ကုန္ေရာင္းကုန္ဝယ္ျပဳရာတြင္ အနည္းငယ္ အခက္အခဲျဖစ္ၾကရသည္။ ထိုသုိ႔အခက္အခဲျဖစ္ျခင္းကို မႀကံဳလိုသျဖင့္ ေရွးအရဗ္တို႔က ႏွစ္တစ္ႏွစ္တြင္ ဆယ့္ႏွစ္လရွိေသာ္လည္း ရာသီဥတုႏွင့္ လသည္ အၿမဲအတည္ရွိေစရန္ လထပ္တုိးျခင္းကို ျပဳလုပ္ေလ့ရွိၾကသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဆယ္သံုးလျဖစ္သည့္ႏွစ္မ်ားလည္း ရွိသြားသည္။ ထို႔အတူ ဟဂ်္ျပဳျခင္းကိုလည္း အစဥ္ေျပသည့္လ၌ ျပဳေလ့ရွိၾကေပသည္။

အရဗ္တို႔သည္ စစ္ေရးပရိယာယ္တြင္ သူမတူေအာင္ ထူးျခားသူမ်ားပီပီ စစ္တိုက္ျခင္းကိုလည္း ခံုမင္ႏွစ္သက္ၾကသည္။ ထို႔အတူ ေနာက္ထပ္ထူးျခားခ်က္တစ္ခုမွာ အရဗီလမ်ားတြင္ လံုးဝစစ္တိုက္ခြင့္မရွိသည့္လမ်ားလည္း သတ္မွတ္ထားေပသည္။ ထိုသုိ႔ေသာလတြင္ ၎အရဗ္တို႔ အဘယ္မွ်ေရွာင္ၾကဥ္သနည္းဆိုေသာ္ ဖခင္အား သတ္ထားသူကို မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ေတြ႕လွ်င္လည္း ပံုမွန္အတိုင္းပင္ ဆက္ဆံေပသည္။ စစ္တိုက္ခြင့္မရွိသည့္လတို႔သည္ ေလးလရွိၿပီး သံုးလမွာဆက္တိုက္လာ၍ ေနာက္တစ္လမွာ သီးျခားျဖစ္ေပသည္။ တမန္ေတာ္ျမတ္ဆြလႅလႅားဟုအလိုင္းဟိဝစလႅမ္ထံသို႔ အစၥလာမ့္အမိန္႔ဥပေဒမ်ား မက်ေရာက္မီအထိ အရဗ္တို႔သည္ မိမိတို႔ဓေလ့အတုိင္းပင္ ခုႏွစ္မ်ား လမ်ားကို သတ္မွတ္သံုးစြဲၾကေပသည္။

တမန္ေတာ္ျမတ္ ဆြလႅလႅားဟုအလိုင္းဟိဝစလႅမ္ထံသို႔ ရွရီအသ္က်ၿပီးေနာက္တြင္ ဤသို႔ လမ်ားတိုးျခင္းႏွင့္ ဟဂ်္ကို အစဥ္ေျပသည့္လ၌ ျပဳျခင္းတို႔ကို တားျမစ္လိုက္ေပသည္။ ထိုသို႔ျပဳျခင္းတို႔သည္ အစၥလာမ္ႏွင့္ကိုက္ညီမႈ မရွိေတာ့ေပ။ တစ္ႏွစ္တြင္ ဆယ့္ႏွစ္လသာရွိၿပီး ဟဂ်္ကိုလည္း သီးသန္႔ဇိလ္ဟဂ်္လ၌သာ ျပဳခြင့္ရွိမည္၊ ဟဂ်္၏လသည္ ဇိလ္ဟဂ်္လ ကာလသာ ျဖစ္သည္ဟု အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္က ဝဟီျဖင့္ သတ္မွတ္ျပဌာန္းေပးလိုက္သည္။ ယခင္က ထူးျမတ္သည္ဟု သတ္မွတ္ထားသည့္ ေလးလကိုမူ ထိုအတိုင္းပင္ထားရွိၿပီး စစ္တိုက္ျခင္းသည္လည္း ထိုကာလမ်ား၌ ဟရာမ္ျဖစ္ေပသည္။ ၎ေလးလကို အရဗီဘာသာျဖင့္ အရွ္ဟိုေရဟိုရြမ္ ျမင့္ျမတ္သည့္လမ်ားဟု ေခၚဆိုသည္။ အစၥလာမ္၏ ခုႏွစ္ကို ဟီဂ်ရီျဖင့္ သတ္မွတ္လိုက္ေပသည္။ ယခင္က အရဗ္တို႔သည္ မကၠဟ္ၿမိဳ႕သို႔ ဆင္တပ္ခ်ီတက္လာသည့္ႏွစ္ကို အစြဲျပဳ၍ ဆင္ႏွစ္ကို သံုးစြဲၾကေပသည္။ နဗူဝသ္စတင္သည့္ ကာလကို အစြဲျပဳ၍ နဗဝီခုႏွစ္ကိုလည္း မုစ္လင္တို႔ သံုးစြဲခဲ့ၾကသည္။ ဟစ္ဂ်ရသ္ျပဳျပီးေနာက္တြင္ ဟစ္ဂ်ရီကို သတ္မွတ္သံုးစြဲေပသည္။

အစၥလာမ္၏ တခ်ဳိ႕ေသာက်င့္စဥ္တို႔၏ ရက္စြဲသတ္မွတ္မႈမ်ားသည္ လႏွစ္ကိုအေျခခံမွသာ မွန္ကန္မည္ဟု ျပဌာန္းထားသည္မ်ား ရွိ၏။ ဥပမာ ဇကားသ္ေပးေဆာင္ရာတြင္ တစ္ႏွစ္ပတ္လည္၏ သတ္မွတ္မႈကို လႏွစ္ကိုအေျခခံ၍ ျပဳလုပ္ရေပမည္။ ထို႔အတူ ရမဇာန္လသတ္မွတ္မႈ၊ ဟဂ်္ကာလသတ္မွတ္မႈ၊ အီဒြလ္အႆြ္ဟာသတ္မွတ္မႈတို႔သည္ လႏွစ္ကိုသာအေျခခံထားေပသည္။ ဤသို႔လႏွစ္ကို အေျခခံျဖင့္ တမန္ေတာ္ျမတ္၏ စြႏၷသ္၊ စြဟာဗာမ်ား၊ သာေဗအီးန္တို႔၏ လမ္းစဥ္ကို လိုက္နာရာေရာက္ေပသည္။ အရဗီလႏွစ္ကို သတ္မွတ္ရာတြင္ လတစ္လစီတြင္ ရက္မည္မွ်ပါရွိမည္ဟု ပံုေသတြက္၍ သတ္မွတ္ျခင္းမရွိေပ။ ေနထိုင္ရာေဒသ၏ လ အဝင္အထြက္ကို ၾကည့္႐ႈၿပီး လတစ္လ၏ အစျပဳရာရက္ကို သတ္မွတ္ေပသည္။ ဆယ့္ႏွစ္လလံုးအတြက္ လစဥ္ လၾကည့္ရေပသည္။အရဗီလႏွစ္တြင္ အမ်ားဆံုးရက္မွာ ၃ဝအထိျဖစ္ျပီး ၂၉ရက္ ျဖစ္သည္လည္း ရွိေပသည္။

အရဗီလမ်ားကို အမည္မွည့္ေခၚရာတြင္လည္း အေၾကာင္းခံမ်ား တစ္ခုစီရွိေပသည္။ ထူးျခားမႈမွာ နတ္ဘုရားမ်ား၊ လူပုဂၢဳိလ္မ်ားကို အေျခခံ၍ အမည္မွည့္ျခင္း မဟုတ္ေပ။ လုပ္ရပ္၊ ရာသီဥတုႏွင့္ ထူးျမတ္မႈတို႔ကို အေျခခံကာ အမည္မွည့္ေခၚထားျခင္းျဖစ္ေပသည္။ လတစ္လခ်င္းစီတြင္ရွိေသာ အေၾကာင္းခံမ်ားကို ေရးသားေဖာ္ျပပါမည္။ မုစ္လင္မ္တိုင္း အစၥလာမ္၏ ဆယ့္ႏွစ္လကို အလြတ္ရထားသင့္ေပသည္။ ထိုသုိ႔ ရထားသင့္သည့္ အေၾကာင္းခံ တစ္ခုမွာ အစၥလာမ္ဘာသာေရးတြင္သံုးစြဲသည့္ လမ်ားျဖစ္သည္။ က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္က်ေရာက္သည့္ အခ်ိန္ကာလကို ေရတြက္သတ္မွတ္ရာတြင္ သံုးစြဲထားသည့္ လမ်ား ျဖစ္သည္။ ေနာက္တစ္ခုမွာ တမန္ေတာ္ျမတ္ ဆြလႅလႅားဟုအလုိင္းဟိဝစလႅမ္မွစ၍ ေခတ္အဆက္ဆက္ပညာရွင္ႀကီးမ်ား သူမြန္သူျမတ္မ်ား သံုးစြဲသည့္ လမ်ားလည္း ျဖစ္ေပသည္။ အစၥလာမ္၏ က်င့္ေဆာက္တည္မႈမ်ား၊ အစၥလာမ့္၏သမိုင္းျဖစ္ရပ္မ်ားႏွင့္ အထူးဆက္စပ္မႈရွိသည့္ အရဗီဆယ္ႏွစ္လကို မုစ္လင္မ္တိုင္း အလြတ္က်က္မွတ္ၾကမည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ပါသည္။ ကေလးသူငယ္မ်ားႏွင့္ တျခားမိတ္ေဆြမ်ားကိုလည္း ျပန္သင္ေပးပါက ကုသိုလ္ႏွစ္ဆပင္ ရေပဦးမည္။

အရဗီဆယ့္ႏွစ္လမွာ ... (၁) မုဟရ္ရမ္၊ (၂) ဆြဖရ္၊ (၃) ရဗီအုလ္ေအာက္ဝလ္၊ (၄) ရဗီအုစ္စာနီ၊ (၅) ဂ်ဳမာဒလ္အူလာ၊ (၆) ဂ်ဳမာဒလ္အုခ္ခရာ၊ (၇) ရဂ်ဗ္၊ (၈) ရွအ္ဗာန္၊ (၉) ရမႆြာန္၊ (၁ဝ) ေရွာက္ဝါလ္၊ (၁၁) ဇီကအ္ဒဟ္၊ (၁၂) ဇိလ္ဟိဂ်္ဂ်ဟ္ ... တို႔ျဖစ္သည္။ ဤသည္တို႔မွာ လအမည္မ်ားျဖစ္ၿပီး ၎တို႔ကို ဂုဏ္ပုဒ္မ်ားျဖင့္ တြဲစပ္၍ ေျပာဆိုေလ့ရွိေပသည္။ အရဗီအသံထြက္ အတိအက်ႏွင့္ အရဗီစာလံုးေပါင္းပံုကိုပါ သိရွိႏိုင္ရန္ ပံုႏွင့္တကြ ေဖာ္ျပေပးထားပါသည္။

(၁)။ မုဟရ္ရမြလ္ဟရာမ္
အစၥလာမ့္တစ္ႏွစ္တာကာလ၏ ပထမဦးဆံုးလ ျဖစ္သည္။ တစ္နည္း ႏွစ္ဆန္းလ ျဖစ္၏။ မုဟရ္ရမ္၏ အဓိပၸါယ္မွာ က်က္သေရမဂၤလာႏွင့္ ျပည့္စံုျခင္း၊ ျမင့္ျမတ္ျခင္းဟု ျဖစ္ေပသည္။ ဤလအမည္တြင္ပါဝင္ေသာ ဟရာမ္ဟူသည့္စကားလံုးသည္ အမ်ားသူငွာသိေသာ တားျမစ္သည့္ ဟရာမ္၏ အဓိပၸါယ္မဟုတ္ေပ။ ဤဟရာမ္သည္ ဂုဏ္ေပးေလးစားျခင္းဟူသည့္ အဓိပၸါယ္ရေပသည္။ ႏွစ္ခုေပါင္း၍ ျမင္သာေအာင္ ျပန္ဆိုရေသာ္ က်က္သေရမဂၤလာအေပါင္းႏွင့္ ျပည့္စံု၍ ဂုဏ္ေပးေလးစားရမည့္လဟု ျဖစ္ေပသည္။ ဟရာမ္ပါသည္ႏွင့္ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္း၊ ထိမ္းျမားမဂၤလာျပဳျခင္းစသည္တို႔ကုိ ဤလတြင္ မလုပ္ပိုင္ဟု မွတ္ယူၾကသည္။ ဤသည္မွာ အစၥလာမ္တြင္မရွိသည့္ မွတ္ယူျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ ဤလတြင္ တျခားေသာလမ်ားကဲ့သို႔ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္း၊ ထိမ္းျမားျခင္းမ်ား ျပဳပိုင္ေပသည္။ သို႔သာမက အစၥလာမ့္၏ လမ်ားတြင္ ထိမ္းျမားျခင္းမျပဳပိုင္သည့္လဟူ၍ မရွိေပ။ ထို႔အတူ မေကာင္းျခင္းမ်ား ေဆာင္ယူသည့္လ၊ နမိတ္မေကာင္းသည့္လဟူ၍လည္း လံုးဝမရွိေပ။ ထို႔အတူ ဝမ္းနည္းေၾကကြဲေနရမည့္လဟူ၍လည္း လံုးဝမရွိပါ။ ဤသည္ကို မုစ္လင္မ္တုိ႔ ေကာင္းစြာမွတ္သားထားရပါမည္။ မုဟရ္ရမ္လသည္ အရွ္ဟိုေရဟိုရြမ္ ျမင့္ျမတ္သည့္လ ေလးလအနက္မွ တစ္ႏွစ္တာအရတြက္လွ်င္ ပထမဦးဆံုးက်ေရာက္ေသာလျဖစ္သလို အရွ္ဟိုေရဟိုရြမ္အရ ေရတြက္လွ်င္ စတုတၳေျမာက္က်ေရာက္ေသာလဟူ၍လည္း မွတ္ယူႏိုင္ေပသည္။

(၂)။ ဆြဖရြလ္မုဇြဖ္ဖရ္
ဆြဖရ္သည္ အစၥလာမ့္ႏွစ္၏ ဒုတိယေျမာက္လျဖစ္ေပသည္။ ၎၏ဆုိလုိရင္းကို ေဖာ္ျပရေသာ္ .... ဆြဖရ္သည္ သုညကို ေခၚဆိုသည္။ ဘာမွ်မရွိျခင္းဟူသည့္ သေဘာျဖစ္သည္။ ဤသို႔ မုဟရ္ရမ္ၿပီးေနာက္ ေရာက္ရွိေသာလကို သုညသေဘာသက္ေရာက္သည့္ ဆြဖရ္ဟု မွည့္ေခၚရျခင္းမွာ ၎လတြင္ အရဗ္တုိ႔သည္ ေလးလတိုင္တိုင္ရပ္နားထားေသာ စစ္တိုက္သည့္အမႈကိုျပဳရန္ အိမ္မ်ားမွ ထြက္ခြာၾကေပသည္။ အိမ္မ်ားတြင္ လူမရွိျခင္းကို အမွီျပဳ၍ ဆြဖရ္ဟု မွည့္ေခၚျခင္းျဖစ္ေပသည္။ ဆြဖရ္ႏွင့္အတူ မုဇြဖ္ဖရ္ဟူသည့္ ဂုဏ္ပုဒ္ကို တြဲစပ္ေခၚၾကသည္။ မုဇြဖ္ဖရ္၏ အဓိပၸါယ္မွာ ေအာင္ျမင္ျခင္း၊ ရည္ရြယ္ခ်က္ျပည့္ဝျခင္းဟု ျဖစ္ေပသည္။ အစၥလာမ္မထြန္းကားမီကာလက ဆြဖရ္လကို နမိတ္မေကာင္းသည့္လဟု မွတ္ယူထားၾကသည္။ ယေန႔အထိလည္း ဤအစြဲမ်ားရွိေနၾက၏။ ဆြဖရ္လတြင္ မေကာင္းျခင္းေပါင္းစံုကို ေကာင္းကင္မွ ခ်သည္ဟု မွတ္ထားၾကသည္။ မေကာင္းျခင္းမ်ားက်ေသာေၾကာင့္ ထိုလ၌ အိမ္ေထာင္ျပဳလွ်င္ ကြဲတတ္သည္။ ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ရာမ်ား မျပဳရ၊ မဂၤလာေဆာင္လွ်င္ အခန္းမအပ္ရဟု အဓိပၸါယ္မဲ့အစြဲမ်ား ထားၾကေပသည္။ ထိုအစြဲမ်ားႏွင့္ မေကာင္းသည့္ ယူဆခ်က္အားလံုးသည္ အစၥလာမ္တြင္မရွိသလို မုစ္လင္မ္အဖို႔ ထိုသို႔ ေပါက္ကရအေတြးအေခၚမ်ား၊ နမိတ္မေကာင္းသည့္ မွတ္ယူမႈမ်ား လံုးဝမျပဳလုပ္ရေပ။ အမိုက္ေခတ္က ထိုသို႔မေကာင္းျခင္းမ်ားက်သည္ဟူသည့္ အစြဲကို ေျပာင္းရန္အတြက္ ေအာင္ျမင္ျခင္း၊ ျပည့္ဝျခင္းဟု လွပေကာင္းမြန္ေသာ အဓိပၸါယ္ရသည့္ မုဇြဖ္ဖရ္ စာလံုးျဖင့္ တြဲစပ္ေျပာင္းလဲကာ ေခၚေဝၚျခင္း ျဖစ္ေပသည္။

(၃)။ ရဗီအြလ္ေအာက္ဝလ္
အစၥလာမ့္ႏွစ္၏ တတိယေျမာက္လ ျဖစ္သည္။ ရဗီအ္၏ အဓိပၸါယ္မွာ စိမ္းလန္းျခင္း၊ စိုေျပျခင္း၊ လန္းဆန္းေနျခင္းျဖစ္၏။ ေအာက္ဝလ္သည္ ပထမအႀကိမ္ေျမာက္ကို ဆိုလိုသည္။ စိမ္းစိုလန္းဆန္းေနသည့္ ပထမလဟု ျဖစ္ေပသည္။ ေဆာင္းဦးစ၏ ပထမအစျပဳရာကာလတြင္ က်ေရာက္ေသာေၾကာင့္ ရဗီအြလ္ေအာက္ဝလ္အမည္ျဖင့္ ေက်ာ္ၾကားရျခင္းျဖစ္သည္။

(၄)။ ရဗီအြတ္စာနီ
အစၥလာမ့္ႏွစ္၏ စတုတၳေျမာက္လျဖစ္သည္။ ရဗီအြလ္အာခရ္ဟု အသံုးမ်ားၾကသည္။ ဒုတိယကို အာခိရ္ဟုသံုးေသာ္လည္း ဤလတြင္ အာခရ္ ဇဗရ္ျဖင့္သံုးျခင္းမွာ ၎၏ထူးျခားခ်က္တစ္ခု ျဖစ္ေပသည္။ စာနီႏွင့္ အာခိရ္ ႏွစ္ခုလံုး၏ အဓိပၸါယ္မွာ ဒုတိယဟူ၍ျဖစ္သည္။ စိမ္းလန္းစိုေျပေသာ ဒုတိယလဟူ၍ ျဖစ္ပါသည္။ ဤသည္မွာ အရဗ္တို႔သတ္မွတ္မႈ၏ အဓိပၸါယ္ျဖစ္သည္။ အစၥလာမ့္သမိုင္းအရ ပထမရဗီအ္ၿပီးေနာက္ ဒုတိယက်ေရာက္ေသာလကိုလည္း ရဗီအ္ဟု ထားရျခင္းမွာ တမန္ေတာ္ျမတ္ ဆြလႅလႅားဟုအလိုင္းဟိဝစလႅမ္ထံသို႔ ပထမဦးဆံုးအႀကိမ္ ဝဟီက်ျခင္းသည္ ရဗီအြလ္ေအာက္ဝလ္လတြင္ ျဖစ္ခဲ့သည္။ စူရာအိက္ရာအ္၏ အစပထမအာယသ္တို႔ က်ေရာက္ခဲ့သည္။ ထိုစဥ္က ဝဟီ၏ အရွိန္အဝါ၊ ဝဟီ၏ေလးလံမႈကို စတင္ေတြ႕ႀကံဳခံစားရျခင္းတို႔ေၾကာင့္ တမန္ေတာ္ျမတ္၏ စိတ္တြင္းဝယ္ အနည္းငယ္ထိတ္လန္႔မႈျဖစ္ေပၚခဲ့ေပသည္။ ပထမဦးဆံုးအႀကိမ္ ဝဟီက်ေရာက္ၿပီးေနာက္ အခ်ိန္အနည္းငယ္အထိ ဝဟီက်ေရာက္ျခင္းမရွိေတာ့ေပ။ တမန္ေတာ္ျမတ္၏ စိတ္ခံစားခ်က္ တည္ၿငိမ္သည္အထိ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္က ဝဟီခ်ေပးျခင္းကို ရပ္တန္႔ထားေပသည္။ တမန္ေတာ္ျမတ္ ဆြလႅလႅားဟုအလိုင္းဟိဝစလႅမ္အေနျဖင့္ နဗူဝသ္၏ တာဝန္မ်ား၊ အေရးႀကီးမႈမ်ားကုိ ထမ္းေဆာင္ရန္ႏွင့္ ဝဟီအတြက္ စိတ္တည္ၿငိမ္မႈျဖစ္သြားသည့္အခါ ဒုတိယအႀကိမ္ ဝဟီက်ေရာက္ခဲ့သည္။ စူရာကလမ္၏ အစပထမအာယသ္တို႔က်ေရာက္ခဲ့သည္။ သဗ္လီးဂ္ျပဳရန္ အမိန္႔က်ခဲ့သည္။ ထိုသို႔ ဝဟီက်ေရာက္ျခင္းသည္ ဒုတိယအႀကိမ္ျပန္လည္ ဖူးပြင့္ေရာက္ရွိလာျခင္းကို အေၾကာင္းျပဳ၍ ရဗီအြလ္အာခရ္ ဒုတိယအႀကိမ္ ဝဟီ၏ စိမ္းလန္းဖူးပြင့္သည့္လဟု သတ္မွတ္လိုက္ျခင္း ျဖစ္ေပသည္။

(၅)။ ဂ်ဳမာဒလ္အူလာ
အစၥလာမ့္ႏွစ္၏ ပဥၥမေျမာက္ (ငါးလေျမာက္) လျဖစ္ေပသည္။ ဂ်ဳမာဒ္၏ အဘိဓာန္အဓိပၸါယ္မွာ ရပ္ျခင္း၊ ခဲျခင္းဟု ျဖစ္ေပသည္။ သမိုင္းပညာရွင္တို႔က ဤလတြင္ ေရခဲေလာက္ေအာင္ အေအးဓာတ္ျပင္းထန္မႈျဖစ္ေပၚျခင္းေၾကာင့္ အရဗ္တို႔က ပထမေအးခဲသည့္လဟု အဓိပၸါယ္ရသည့္ ဂ်ဳမာဒလ္အူလာအမည္ကို မွည့္ေခၚျခင္းျဖစ္မည္ဟု ေကာက္ခ်က္ေပးထားၾကသည္။ အစၥလာမ္သမိုင္းအရ ဂ်ဳမာဒလ္အူလာ၏ အလိုသေဘာမွာ ထိုလမွစတင္၍ တမန္ေတာ္ျမတ္ ဆြလႅလႅားဟုအလိုင္းဟိဝစလႅမ္အေပၚ ဝဟီက်ေရာက္ျခင္း ကာလအနည္းငယ္အထိ ဆိုင္းင့ံ ရပ္တန္႔သြားသည္။ ထိုသို႔ ဝဟီဆိုင္းငံ့သြားျခင္းကို အေၾကာင္းခံ၍ ပထမဆိုင္းင့ံရပ္တန္႔သည့္လ ဂ်ဳမာဒလ္အူလာဟု မွည့္ေခၚျခင္းျဖစ္ေပသည္။

(၆)။ ဂ်ဳမာဒလ္အြခ္ခရာ
အစၥလာမ့္ႏွစ္၏ ဆဌမေျမာက္ (ေျခာက္လေျမာက္) လျဖစ္ေပသည္။ ေအးခဲသည့္ ဒုတိယလဟု အဓိပၸါယ္ရသည္။ အစၥလာမ္သမုိင္းအရ ဝဟီ၏ရပ္တန္႔မႈသည္ ဆက္လက္ရွိေနသျဖင့္ ဒုတိယဆိုင္းငံ့ရပ္တန္႔သည့္လဟူ၍ အဓိပၸါယ္ေကာက္ယူေပသည္။

(၇)။ ရဂ်ဗြလ္မုရပ္ဂ်ဗ္
အစၥလာမ့္ႏွစ္၏ သတၱမေျမာက္ (ခုႏွစ္လေျမာက္) လျဖစ္ေပသည္။ အဓိပၸါယ္မွာ ျမင့္ျမတ္ထူးကဲသည့္လဟူ၍ ျဖစ္သည္။ ရဂ်ဗ္လသည္ အရွ္ဟိုေရဟိုရြမ္ ျမင့္ျမတ္သည့္လ ေလးလအနက္မွ ပထမဦးဆံုးက်ေရာက္သည့္လျဖစ္ေပသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ စစ္တိုက္ျခင္းကို ဤရဂ်ဗ္လတြင္ ရပ္တန္႔ထားေပသည္။ ရဂ်ဗ္သည္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္၏လလည္း ျဖစ္သည္။ ေတာင္းဆုမ်ားကို အထူးလက္ခံသည့္ လတစ္လျဖစ္သည္။

(၈)။ ရွအ္ဗာႏုလ္မုအဇ္ဇြမ္
အစၥလာမ့္ႏွစ္၏ အဌမေျမာက္ (ရွစ္လေျမာက္) လျဖစ္ေပသည္။ ရွအ္ဗာန္ဟူသည္ စုေပါင္းျခင္း၊ ေပါင္းစည္းျခင္းႏွင့္ သီးျခားစီျပဳျခင္းဟူသည့္ ဆန္႔က်င္ဘက္အဓိပၸါယ္ႏွစ္မ်ဳိးလံုး ရရွိသည္။ အရဗ္တို႔က မ်ဳိးႏြယ္စုမ်ား ကြဲသြားျခင္းႏွင့္ တစ္ခုႏွင့္တစ္ခု ေပါင္းစည္းၾကျခင္းကို အေၾကာင္းခံ၍ ဤလကို ရွအ္ဗာန္အမည္ျဖင့္ မွည့္ေခၚျခင္းျဖစ္သည္။ အစၥလာမ့္ရွရီအသ္အရ ဤလကို ရွအ္ဗာန္ဟု မွည့္ေခၚရျခင္းမွာ ဤလ၌ပင္ လာမည့္ တစ္ႏွစ္ပတ္လံုးအတြက္ အဖန္ဆင္းခံမ်ား၏ ေမြးဖြားျခင္း၊ ေသဆံုးျခင္းႏွင့္ ရိုဇီ စသည္မ်ားကို ခဲြတမ္းခ်၍ ဖရိရွ္သဟ္ထံ တာဝန္ကိုယ္စီအပ္ႏွင္းေပးေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ေပသည္။ ေနာက္ထပ္အေၾကာင္းခံတစ္ခုမွာ ရိုဇာထားသူ၏ ေကာင္းမႈကုသိုလ္ကို သစ္ပင္မွ သစ္ကိုင္းမ်ားတိုးလာသကဲ့သို႔ တိုးေပးျခင္းေၾကာင့္ ရွအ္ဗာန္ဟု မွည့္ေခၚျခင္းျဖစ္ေပသည္။ ရဂ်ဗ္သည္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္၏ လျဖစ္သည္။ ဤရွအ္ဗာန္လသည္ တမန္ေတာ္ျမတ္ ဆြလႅလႅားဟုအလုိင္းဟိဝစလႅမ္၏ လျဖစ္ေပသည္။ ရွအ္ဗာန္တြင္ တမန္ေတာ္ျမတ္ ဆြလႅလႅားဟုအလိုင္းဟိဝစလႅမ္သည္ နဖိလ္ရိုဇာ မ်ားစြာထားေတာ္မူသည္။ ထူးျခားျမင့္ျမတ္လွသည့္ ညႀကီးတစ္ညျဖစ္ေသာ ဗရားအ္(သ)သည္လည္း ဤလ၏ ၁၅ရက္ညတြင္ က်ေရာက္ေပသည္။

(၉)။ ရမႆြာႏုလ္မုဗာရပ္က္
အစၥလာမ့္ႏွစ္၏ နဝမေျမာက္ (ကိုးလေျမာက္) လျဖစ္ေပသည္။ အဓိပၸါယ္မွာ ေလာင္ကၽြမ္းျခင္း၊ ရွဳိ႕ျခင္းဟု ျဖစ္သည္။ ရမႆြာန္ဟူသည္ အလြန္ပူျပင္းမႈဟု အဓိပၸါယ္ရသည့္ စာလံုးမွဆင္းသက္လာသည္။ ပူျပင္းလွသျဖင့္ ကုလားအုတ္သတၱဝါသည္ပင္လွ်င္ ေရဆာလြန္း၍ ေလာင္ကၽြမ္းသြားသည္ဟူသည့္ ဆိုရိုးစကားပင္ရွိသည္ဟု ပညာရွင္တို႔က ေရးသားေဖာ္ျပထားသည္။ ရမႆြာန္ဟု မွည့္ေခၚရသည့္ တျခားအေၾကာင္းခံမ်ားကို တင္ျပရေသာ္ ဤလတြင္ ဗိုက္၏ ဆာေလာင္ျခင္းႏွင့္ ေရဆာျခင္းတို႔ကို ရိုဇာျဖင့္ ေလာင္ကၽြမ္းေစေသာေၾကာင့္ ရမႆြာန္ဟု မွည့္ေခၚရျခင္းျဖစ္သည္။ ေလာကီ၏အလိုရမၼက္တို႔ကို စြန္႔လႊတ္ကာ အာခိရသ္အတြက္ က်ဳိးပမ္းအားထုတ္ျခင္းျဖင့္ ျပစ္မႈဒုစရိုက္တို႔ကို ေလာင္ကၽြမ္းေစလိုက္ျခင္းေၾကာင့္ ရမႆြာန္ဟု မွည့္ေခၚရျခင္းျဖစ္သည္။ ထို႔အျပင္ အစၥလာမ္မေပၚထြန္းမီွကာလက အရဗ္တို႔သည္ မိမိတုိ႔ဓေလ့အတိုင္း လအမည္မ်ားကို ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္လုပ္၍ သတ္မွတ္ေလ့ရွိၾကသည္။ ထိုသို႔ျပဳရင္း ဤလသည္ ပူျပင္းသည့္အခ်ိန္တြင္က်ေရာက္ေသာေၾကာင့္ ရမႆြာန္ဟု မွည့္ေခၚလိုက္ရျခင္း ျဖစ္ေပမည္။ အစၥလာမ္၏ သတ္မွတ္မႈတြင္လည္း ရမႆြာန္ဟူသည္ ျပစ္မႈဒုစရိုက္မ်ားကို ေလာင္ကၽြမ္းေစျခင္း၊ အျပစ္က်ဴးလြန္ခ်င္စိတ္တို႔ကို ရွဳိ႕လိုက္ျခင္းဟူသည့္ အဓိပၸါယ္ပင္ျဖစ္သည္။ ရမႆြာန္သည္ အြမၼေသမုဟမၼဒီယာ၏ လျမတ္ျဖစ္ေပသည္။ ျပစ္ဒဏ္မ်ားမွ အထူးပင္ လြတ္ၿငိမ္းမႈေပးသည့္လ၊ ကုသိုလ္မ်ားကို ဆထက္တပိုး ပိုမိုတိုးေပးေသာလျမတ္ ျဖစ္ေပသည္။ သို႔သာမက လေပါင္းတစ္ေထာင္ထက္ သာျမတ္လွေသာ ကဒရ္ဟူသည့္ ညျမတ္မဂၤလာသည္လည္း ဤလ၏ညတစ္ညတြင္ အပါအဝင္ျဖစ္သျဖင့္ ထူးျခားျမင့္ျမတ္မႈကား စာဖြဲ႕မကုန္ႏိုင္ေအာင္ပင္ ျဖစ္ေပသည္။ လူ႔ေလာက၏ သေဘာတရားမ်ားအရ ၾကည့္လွ်င္လည္း ဤရမႆြာန္ဟူသည့္လတြင္ တစ္လလံုး ေန႔အခ်ိန္ကို စားျခင္းေသာက္ျခင္းေမထံုမွီဝဲျခင္းတို႔မွ ေရွာင္ၾကဥ္ျခင္း၊ ဆင္းရဲသားမ်ားအေပၚကိုယ္ခ်င္းစာတရားထားရွိလာႏိုင္ျခင္း၊ အစာအိမ္ကို အလြတ္ထားေသာေၾကာင့္ က်န္းမာေရးတြင္လည္း အလြန္႔အလြန္ကို အေထာက္အကူျဖစ္ေစျခင္း စသည့္ေကာင္းျခင္းမ်ား ရွိေပသည္။

(၁ဝ)။ ေရွာက္ဝါလုလ္မုကရ္ရမ္
အစၥလာမ့္ႏွစ္၏ ဒႆမေျမာက္ (ဆယ္လေျမာက္) လျဖစ္ေပသည္။ ေရွာက္ဝါလ္၏ အဘိဓာန္အဓိပၸါယ္မွာ ျမင့္မားျခင္း၊ သီးျခားစီျဖစ္ျခင္း၊ ေျခာက္ေသြ႕သြားျခင္းဟု ျဖစ္သည္။ ဤလကို ေရွာက္ဝါလ္ဟု အမည္မွည့္ရျခင္းမွာ အရဗ္တုိ႔သည္ အပန္းေျဖေလညႇင္းခံထြက္ရန္၊ အမဲလိုက္ေတာကစားထြက္ရန္အတြက္ မိမိတို႔အိမ္မ်ားမွထြက္ခြာသြားေသာေၾကာင့္ ေရွာက္ဝါလ္ဟုေခၚဆိုျခင္း ျဖစ္ေပသည္။ ကုလားအုတ္မမ်ား၏ ႏို႔အံုမွ ႏို႔မ်ားေျခာက္ေသြ႕ျခင္းသည္လည္း ဤလတြင္ျဖစ္သလို၊ အရဗ္တို႔ကိုယ္တိုင္ကလည္း အမဲလိုက္ထြက္ရန္ ေတာမ်ားသို႔ထြက္ခြာျခင္းေၾကာင့္ ေနအိမ္ႏွင့္ တသီးတျခားစီျဖစ္သြားျခင္း၊ ထိုအေၾကာင္းခံႏွစ္ခုေၾကာင့္ ေရွာက္ဝါလ္ဟု အမည္မွည့္ျခင္းျဖစ္သည္။ အစၥလာမ္တြင္ ေရွာက္ဝါလ္၏ အလိုသေဘာမွာ ဤလ၌ မုအ္မင္န္တို႔၏ ျပစ္မႈဒုစရိုက္တို႔ကို မယူလိုက္သည္။ ခြင့္လႊတ္မႈျပဳေပးသည္ဟူသည့္ အလိုသေဘာျဖစ္ေပသည္။ ဤသို႔ အျပစ္မ်ားမွခြင့္လႊတ္မႈရရွိျခင္းသည္ ရမႆြာန္လျမတ္၏ ရိုဇာမ်ားေၾကာင့္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ စြဒကာေအဖိသိရ္ႏွင့္ အီဒြလ္ဖိသိရ္၏နမားဇ္တို႔ေၾကာင့္ ျဖစ္ေပသည္။ ေရွာက္ဝါလ္ကို အီးဒ္လဟူ၍လည္း ေခၚဆိုသည္မ်ားရွိေပသည္။ ေရွာက္ဝါလ္၏ ပထမဦးဆံုးေန႔တြင္ပင္ အီဒြလ္ဖိသိရ္က်ေရာက္ေပသည္။ ေရွာက္ဝါလ္သည္လည္း မဂၤလာရွိေသာလျမတ္တစ္ခုပင္ ျဖစ္ေပသည္။

(၁၁)။ ဇြလ္ကအ္ဒဟ္
အစၥလာမ့္ႏွစ္၏ ဧကဒႆမေျမာက္ (ဆယ့္တစ္လေျမာက္) လျဖစ္ေပသည္။ ဤလသည္ အရွ္ဟိုေရဟိုရြမ္ ျမင့္ျမတ္သည့္လ ေလးလအနက္မွ ဒုတိယေျမာက္လျဖစ္ေပသည္။ ဤအမည္ထားရျခင္း၏ အၾကာင္းခံမွာ ဤလတြင္ စစ္တိုက္ျခင္း၊ သတ္ျဖတ္ျခင္းတို႔သည္ ဟရာမ္ မျပဳပိုင္ျခင္းေၾကာင့္ အရဗ္တို႔သည္ စစ္တိုက္ျခင္းရပ္နား၍ မိမိတို႔အိမ္မ်ား၌သာ ေနထိုင္ျခင္းအမႈကို ျပဳေပသည္။ ကအ္ဒဟ္၏ အဓိပၸါယ္မွာ ထိုင္ျခင္းဟူ၍ ျဖစ္သည္။ စစ္တိုက္ျခင္းရပ္နား၍ အိမ္မ်ားတြင္သာေနထိုင္ေသာေၾကာင့္ ဇြလ္ကအ္ဒဟ္ဟု အမည္မွည့္ေခၚျခင္း ျဖစ္ေပသည္။

(၁၂)။ ဇြလ္ဟဂ်္ဂ်ဟ္
အစၥလာမ့္ႏွစ္၏ ဒြါဒႆမေျမာက္ (ဆယ့္ႏွစ္လေျမာက္) လျဖစ္ေပသည္။ အဘိဓာန္၏ အလိုသေဘာကို ဆိုရေသာ္ ဇြလ္ဟဂ်္ဂ်ဟ္ - ဟုဖတ္လွ်င္ ဟဂ်္လကိုဆိုလိုသည္။ ဟိဂ်္ဂ်ဟ္ - ဟာကို ေဇရ္ျဖင့္ဖတ္လွ်င္ ႏွစ္ကုန္သည့္လကို ဆိုလုိသည္။ အစၥလာမ္ႏွစ္၏ တစ္ႏွစ္တာကာလအဆံုးသတ္သည့္ လျဖစ္ေပသည္။ တခ်ဳိ႕ ဇိလ္ဟဂ်္ဂ်ဟ္ (ဇာ-ယာ)ျဖင့္ ဖတ္သည္။ ထိုသို႔ဖတ္လွ်င္ ဟဂ်္တစ္ႀကိမ္ျပဳျခင္း ဟူသည့္ အဓိပၸါယ္ျဖစ္သည္။ တစ္ႏွစ္ပတ္လံုးတြင္ ဤလတစ္တည္း၌သာ ဟဂ်္ျပဳႏိုင္ၿပီး ျပဳခဲ့လွ်င္လည္း တစ္ႀကိမ္သာျပဳႏိုင္ျခင္းကို ဆိုလိုေပသည္။ ဟဂ်္၏ အဓိပၸါယ္မွာ ရည္ရြယ္ျခင္း၊ ရည္စူးျခင္းဟု ျဖစ္ေပသည္။ ဟာဂ်ီတို႔သည္ ဤလတြင္ ကအ္ဗာကိုဖူးေျမာ္ရန္ကိုသာ ရည္စူး၍ သြားၾကေပသည္။ ဤသည္ႏွင့္ ဆက္စပ္၍ ဇိလ္ဟဂ်္လဟုလည္း ေခၚဆိုၾကေပသည္။ ဤလသည္ အရွ္ဟိုေရဟိုရြမ္ ျမင့္ျမတ္သည့္လ ေလးလအနက္မွ တတိယေျမာက္လျဖစ္ေပသည္။ စစ္တိုက္ျခင္း သတ္ျဖတ္ျခင္းမ်ားကို ဟရာမ္အျဖစ္ သတ္မွတ္ထားေသာလ ျဖစ္ေပသည္။ ဇြလ္ဟဂ်္တြင္ အစၥလာမ္၏ ပဥၥမေျမာက္မ႑ိဳင္ျဖစ္ေသာ ဟဂ်္ျပဳျခင္းဟူသည့္ အင္မတန္ျမင့္ျမတ္လွသည့္ က်င့္စဥ္ႏွင့္ အလႅာဟ္အတြက္ စြန္႔လႊတ္ကာ အလႅာဟ္အရွင္ႏွင့္ နီးစပ္မႈရယူသည့္ ကုရ္ဗာနီဟူသည့္ က်င့္ေဆာက္တည္မႈတို႔ ရွိသည့္ လျမတ္တစ္လျဖစ္ေပသည္။ ထုိ႔အတူ ထူးျမတ္မႈႏွင့္ အက်ဳိးထူးမ်ားရွိေသာ လတစ္လလည္း ျဖစ္ေပသည္။

ဤတြင္ အစၥလာမ့္ဆယ့္ႏွစ္လ၏ အဓိပၸါယ္ႏွင့္ အလိုသေဘာတို႔ ေဖာ္ျပၿပီးျဖစ္ေပသည္။ ယခု မွတ္သားရမည့္အရာတစ္ခုကို ေျပာျပရေသာ္ မုစ္လင္မ္တို႔တြင္ လအမည္မ်ား ေန႔အမည္မ်ားကို လူ၏အမည္နာမအျဖစ္ မွည့္ေခၚသည့္ ဓေလ့တစ္ခုရွိေပသည္။ ပမာဆိုေသာ္ ရွအ္ဗာန္ဘီ၊ ရမဇာန္ဘီ၊ ရမဇာန္ဘိုင္၊ ဂၽြမ္မာဘီစသည္ျဖင့္ ထားၾကသည္။ ဤသို႔အမည္မွည့္ေခၚျခင္းမွာ မွားပါသည္။ ယခုပင္ ယင္းလမ်ား၏ အဓိပၸါယ္ကို ေဖာ္ျပၿပီးျဖစ္သျဖင့္ မည္သို႔အဓိပၸါယ္ကို ေဖာ္ေဆာင္သည္ကို စဥ္းစားပါ။ ရမဇန္ဘီဟုထားလွ်င္ ေလာင္ကၽြမ္းေစသူ ရွဳိ႕သူဟု အဓိပၸါယ္ထြက္ေနမည္။ အစၥလာမ့္၏သမိုင္းဝင္ေခါင္းေဆာင္ပုဂၢိဳလ္ႀကီးမ်ား ဆြဟာဗီသခင္မႀကီးမ်ားသည္လည္း ဤသို႔ ေန႔အမည္ လအမည္မ်ား ထားသည့္အေလ့အထမရွိခဲ့ပါ။ အစၥလာမ့္ညႊန္ၾကားမႈတြင္လည္း ေယာက်ာ္းေလးဆိုလွ်င္ နဗီမ်ား၏ အမည္မ်ား ဆြဟာဗာမ်ား၏ အမည္မ်ားထားႏိုင္သည္။ အမ်ဳိးသမီးဆိုလွ်င္ တမန္ေတာ္ျမတ္ ဆြလႅလႅားဟုအလိုင္းဟိဝစလႅမ္၏ သမီးမ်ား၊ ဇနီးမ်ား ဆြဟာဗီမ်ား၏ အမည္မ်ားထားႏိုင္သည္။ လအမည္ ေန႔အမည္မ်ားထားပါဟု မပါရွိပါ။ ျမန္မာဘာသာျဖင့္ ပမာျပရလွ်င္ မတခူး၊ ေမာင္ကဆုန္၊ မတနလၤာ၊ မေသာၾကာဟု ထားသူမ်ားမရွိပါ။ သို႔ေသာ္ မုစ္လင္တို႔အတြင္း၌ မရွအ္ဗာန္၊ မရမဇာန္မ်ား မဂၽြမ္မာမ်ား ေပါင္းစံုရွိေနၾကသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ မိမိ၏အမည္ မိမိႏွင့္ ပတ္သက္ဆက္ႏြယ္သူမ်ားတြင္ ထိုသို႔အမည္မ်ား ရွိေနပါက တျခားအမည္ျဖင့္ ေျပာင္းပါ။ အစၥလာမ္တြင္ အမည္ေျပာင္းရန္အတြက္ ပြဲႀကီးပြဲငယ္ျပဳလုပ္ရန္မလိုအပ္သလို ေန႔နာမ္ၿဂိဳလ္ခြင္မ်ားတြက္ခ်က္ၿပီးမွ ထားရမည္ဟုလည္း မရွိပါ။ နီးစပ္ရာ အာလင္မ္တစ္ပါးထံတြင္ အဓိပၸါယ္ေကာင္းသည့္ အမည္တစ္ခုကို ေရြးခ်ယ္ၿပီး မိမိအမည္အျဖစ္ထားလိုက္လွ်င္ လံုေလာက္ပါသည္။ အမည္ေျပာင္းျခင္းကို တမန္ေတာ္ျမတ္ႀကီးကိုယ္ေတာ္တိုင္ ျပဳလုပ္ေပးခဲ့သည္။ အဓိပၸါယ္မေကာင္းေသာ အမည္မ်ားကို ေကာင္းေသာအဓိပၸါယ္ရွိသည့္ အမည္မ်ားျဖင့္ ေျပာင္းလဲသတ္မွတ္ေပးေတာ္မူခဲ့ပါသည္။ သတိျပဳရမည္မွာ ယေန႔ေခတ္တြင္ ဖက္ရွင္ေရာဂါဝင္၍ အမည္မ်ားကိုပါ ဖက္ရွင္က်က်လိုက္ရွာရင္း တိရိစာၦန္အမည္မ်ား၊ ရုပ္ရွင္မင္းသား၊ မင္းသမီးအမည္မ်ားကို မွည့္ေခၚေနၾကသည္။ ဤသည္မွာလည္း မွားယြင္းမႈတစ္ခုျဖစ္ပါသည္။ အမည္ထားပါက နဗီမ်ား၊ ဆြဟာဗာ၊ ဆြဟာဗီမ်ား၏ အမည္မ်ားကို ထားၾကရန္ အထူးတိုက္တြန္းအပ္ပါသည္။

အလ္မုဖီးဒ္
ဟိဂ်ရီ ၁၄၃၇/ ဆြဖရ္/ ၅/ ေယာင္မုလ္အရ္ဗာအ္
၁၈/ ၁၁/ ၂ဝ၁၅/ ဗုဒၶဟူး

အလ္မုဖီးဒ္ Link မ်ား
Website: http://aaitee.blogspot.com
Facebook: http://www.facebook.com/almufeed.mm
Email: haroonrangoni@gmail.com
google တြင္ရွာရန္ “ အလ္မုဖီးဒ္ ” ဟု ျမန္မာလိုရိုက္၍ရွာပါ။
မိမိဖုန္းထဲတြင္ ျပန္လည္ဖတ္ရႈရန္ သိမ္းထားလိုပါက Simple Islam.apk ဖုိင္ကို ေဒါင္းလုတ္ဆြဲျပီး Install လုပ္ထားပါ။

ေရႊအိုးႏွင့္ ေႁမႊအိုး

မိမိတို႔၏ မိတ္ေဆြမ်ားကို ဤလင့္မွ ရွဲေပးႏိုင္ပါသည္။
https://www.facebook.com/almufeed.mm/posts/835355619918362:0

ေရွးအခါက အတ္က္ဗရ္ဟု အမည္ေက်ာ္ၾကားေသာ ဘုရင္ႀကီးတစ္ပါးရွိခဲ့၏။ တစ္ေန႔သ၌ အတ္က္ဗရ္ဘုရင္သည္ အမဲလိုက္ရန္အတြက္ နန္းေတာ္မွထြက္ေတာ္မူခဲ့၏။ ေနပူခ်ိန္တြင္ ဘုရင္ႀကီးသည္ ေရဆာေလာင္လာ၍ ကလႅဴး အမည္ရွိေသာ ပညာမဲ့ေတာသားတစ္ေယာက္ထံမွ ေရတစ္ခြက္ေတာင္းယူ၍ ေသာက္ေတာ္မူခဲ့၏။

ဘုရင္ႀကီးသည္ အမဲလိုက္ရာမွအျပန္တြင္ ကလ္လူးထံသို႔ဝင္၍ အေရးအေၾကာင္းကိစၥမ်ား၌ အကူအညီေပးႏိုင္ရန္အတြက္ မိမိထံသို႔ အလြယ္တကူဝင္ေတြ႕ႏိုင္ရန္အလို႔ငွာ ခြင့္စာတစ္ေစာင္ကိုေရးသားၿပီးလွ်င္ ဆင္းရဲသားကလ္လူးကို ေပးအပ္ေတာ္မူခဲ့ေလ၏။ ကလ္လူးသည္ ဘုရင္ႀကီးကို ဘုရင္ႀကီးမွန္း မသိခဲ့ေခ်။

ထို႔ေၾကာင့္သူသည္ ၎စာကို သာမန္ခရီးသည္တစ္ေယာက္ကေပးခဲ့သည္ဟုသာ ယူဆၿပီးလွ်င္ အိမ္ထဲတစ္ေနရာ၌ ထိုးထားလိုက္ေလသည္။ မိုးရာသီတြင္ ကလ္လူးအိမ္မွာ ေခါင္မုိးေပါက္ၿပီး မိုးယို၍ တစ္အိမ္လံုး စိုရႊဲေနေလ၏။

ထို႔ေၾကာင့္ အိမ္ရွင္မက ကလ္လူးအား ထိုစာကိုယူၿပီး စာေပးခဲ့ေသာ သူေဌးႀကီးထံသို႔သြား၍ အကူအညီေတာင္းရန္ အႀကံေပးေလသည္။ ကလ္လူးသည္ စာမတတ္ေသာေၾကာင့္ ထိုစာကုိယူၿပီးလွ်င္ ပညာရွင္တစ္ေယာက္အား ဖတ္ခိုင္းရာ ပညာရွင္က စာကိုဖတ္ၾကည့္ၿပီး ...

ဒီစာဟာ အတ္က္ဗရ္ဘုရင္မင္းျမတ္ႀကီးရဲ႕ စာျဖစ္တယ္။ ဘုရင့္နန္းေတာ္ကို ေရာက္တဲ့အခါ ဒီစာကိုထုတ္ျပရင္ ဘုရင္မင္းျမတ္နဲ႔ အလြယ္တကူေတြ႕ႏိုင္လိမ့္မယ္ ... ဟူ၍ ကလ္လူးအား ေျပာျပေလသည္။ ကလ္လူးသည္ ထိုစာကိုယူၿပီး ဘုရင္မင္းျမတ္နန္းစိုက္ရာၿမိဳ႕ေတာ္သို႔ ခရီးႏွင္ခဲ့ေလ၏။

ကလ္လူးသည္ နန္းေတာ္သို႔ေရာက္ရွိလာၿပီးလွ်င္ ထိုစာကို ထုတ္ျပလိုက္ေလ၏။ နန္းေတာ္၏အေစာင့္မ်ားသည္ ဘုရင့္စာကိုေတြ႕ျမင္ၿပီး ကလ္လူးအား ေလးေလးစားစားျဖင့္ ဘုရင္မင္းျမတ္ထံပို႔ေဆာင္ေပးၾကေလသည္။ ကလ္လူးသည္ အပ္က္ဗရ္ဘုရင္ႀကီးထံ ေရာက္ရွိလာခ်ိန္၌ ဘုရင္ႀကီးက နမားဇ္ဝတ္ျပဳၿပီးေနာက္ လက္ျဖန္႔၍ ဒုအာဆုမြန္ေတာင္းေနသည္ကို ေတြ႕ျမင္ေလ၏။

ဘုရင္ႀကီးသည္ မိမိအလုပ္ၿပီးေသာအခါ လြန္စြာပူျပင္းေနေသာအခ်ိန္၌ ေတာထဲမွာ မိမိအား ေရတိုက္ေကၽြးခဲ့ေသာ ကလ္လူးကို ေတြ႕ျမင္ၿပီး ဝမ္းသာအားရစြာျဖင့္ ႀကိဳဆိုႏႈတ္ဆက္ေတာ္မူ၏။ ထိုအခါ ကလ္လူးက ...
ဘုရင္မင္းျမတ္ႀကီးသည္ ဖကီရ္သူေတာင္းစားကဲ့သို႔ လက္ျဖန္႔၍ မည္သူ႔ထံတြင္ အဘယ္အရာေတာင္းခဲ့ပါသနည္း ... ဟု ေမးျမန္းေလ၏။ ဘုရင္မင္းျမတ္က ..... ငါဟာ လိုအပ္တဲ့အရာဝတၳဳေတြနဲ႔ လိုအင္ဆႏၵေတြအားလံုးကို ဖန္ဆင္းေတာ္မူတဲ့ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ရဲ႕ ထံေတာ္ပါးမွာ ေတာင္းခံလ်က္ရွိပါတယ္ ..... ဟူ၍ ကလ္လူးကို ေျပာျပေတာ္မူ၏။ ကလ္လူးသည္ ဘုရင္ႀကီး၏ စကားကိုနားေထာင္ၿပီး ...
ဘုရင္ႀကီးဟာ တိုင္းျပည္တစ္ျပည္လံုးကို ပိုင္ဆိုင္သူျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘုရင္ႀကီးေတာင္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ရဲ႕ ထံေတာ္ပါးမွာ ေတာင္းခံေနတယ္ဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္ေတာင္းခံမယ္ဆိုရင္လည္း ကၽြန္ေတာ့္ကို အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္က မေပးႏိုင္ဘူးလား ... ဟူ၍ ဘုရင္မင္းျမတ္အား ေမးျမန္းေလ၏။

သို႔ပါ၍ ဘုရင္မင္းျမတ္က .... အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ဟာ အသင္ႏွင့္ အျခားေတာင္းဆိုသူမ်ားအားလံုးကုိ ေပးႏိုင္ပါတယ္။ ဟူ၍ ေျဖၾကားေတာ္မူ၏။

ကလ္လူးသည္ ထိုစကားကို နားေထာင္၍ ဘုရင္မင္းျမတ္ထံမွ မည္သည့္အကူအညီကိုမွ် မေတာင္းခံေတာ့ဘဲ မိမိေနရပ္ျဖစ္ေသာ ေတာရြာသို႔ ျပန္သြားေလသည္။ ကလ္လူးသည္ အိမ္သို႔မေရာက္မီ သူ၏လယ္ကြက္ထဲ တစ္ေနရာ၌ ထိုင္ခ်လိုက္ရာ ငုတ္တစ္ေခ်ာင္းသည္ ကလ္လူး၏ စအိုဝကို ထိုးမိသြားေလသည္။

ကလ္လူးသည္ ေဒါသထြက္၍ ထိုငုတ္ကို ဆြဲႏႈတ္ပစ္လိုက္ေလ၏။ ထိုငုတ္ဆြဲႏႈတ္လိုက္သည့္ ေနရာရွိ ေျမႀကီးေအာက္တြင္ ေၾကးအိုးႀကီးတစ္လံုးျဖင့္ အျပည့္အသိပ္ရွိေနေသာ ေရႊ ေငြမ်ားကို ေတြ႕ျမင္သြားေလသည္။

ထို႔ေၾကာင့္ ကလ္လူးက ရြာသူရြာသားမ်ားသည္ သူ၏လယ္ယာမ်ားကို အပိုင္သိမ္းရန္အတြက္ ႀကံစည္၍ မိမိတို႔၏ေရႊေငြမ်ားကို စုၿပီး သူ၏လယ္ယာထဲတြင္ လာေရာက္ျမႇဳပ္ႏွံထားျခင္းပင္ ျဖစ္ရမည္ဟူ၍ ရြာသူရြာသားမ်ားအေပၚ အထင္မွားၿပီး စဥ္းစားေတြးေတာလိုက္ေလေတာ့၏။ ကလ္လူးက အိမ္သို႔ျပန္ေရာက္ေသာအခါ အိမ္ရွင္မက သူ႔၏ခရီးစဥ္အေၾကာင္းကို ေမးျမန္းေလသည္။

ထိုအခါ ကလ္လူးက အိမ္ရွင္မအား ... ငါသြားေတြ႕ခဲ့တဲ့ဘုရင္က ဖကီးရ္သူေတာင္းစားေတြရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ေနတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ဘုရင့္ထံေရာက္သြားတုန္းက ဘုရင္က သူေတာင္းစားလိုပဲ လက္ျဖန္႔ၿပီးေတာင္းေနတာကို ငါကိုယ္တိုင္ေတြ႕ျမင္ခဲ့ရတယ္။ ငါဟာ ဘုရင္မင္းျမတ္ကို အက်ဳိးအေၾကာင္းေမးျမန္းၾကည့္တဲ့အခါ ဘုရင္မင္းျမတ္ကိုယ္တိုင္က အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ထံမွာ ေတာင္းခံေနတာကို သိရွိလိုက္ရတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္မို႔ ငါလည္း အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ထံေတာ္ပါးမွာပဲ အကူအညီေတာင္းေတာ့မယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္ၿပီး ဘုရင့္ထံမွာ အကူအညီမေတာင္းပဲ ျပန္လာခဲ့တယ္။

ဒီေတာမွာ ငါမရွိတုန္း အင္မတန္ဆန္းၾကယ္တဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြ ျဖစ္ပ်က္ေနတယ္ ရွင္မရဲ႕၊ ရြာသူရြာသားေတြဟာ သူတုိ႔ရဲ႕ ေရႊေငြေတြကို ေၾကးအိုးႀကီးတစ္လံုးထဲမွာ ထည့္ၿပီး ငါ့လယ္ထဲမွာ လာျမႇဳပ္ထားၾကတယ္။ သေဘာကေတာ့ ငါ့လယ္ကို အပိုင္စီးဖို႔အတြက္ အႀကံထုတ္ေနၾကတာေပါ့ကြာ .... ဟူ၍ အေသးစိတ္ ရွင္းျပေလေတာ့သည္။

ရြာသူရြာသားမ်ားသည္ ဤအေၾကာင္းအရာမ်ားကုိ ၾကားသိ၍ ကလ္လူး၏လယ္ယာသို႔ သြားေရာက္ၾကည့္႐ႈၾကေလသည္။ ထိုအခါ ရြာသူရြာသားမ်ားသည္ ေရႊေငြမ်ားကို မျမင္ရသည့္အျပင္ ေၾကးအိုးႀကီးထဲ၌ ေႁမႊဆိုးကင္းဆိုးမ်ားကို ေတြ႕ျမင္ရ၍ ေၾကာက္လန္႔သြားၾကေလ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ သူတို႔သည္ ကလ္လူးအား အထင္လြဲၿပီး ......
ကလ္လူးသည္ အျပင္သို႔သြား၍ ေမွာ္ပညာမ်ားကို သင္ယူလာခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္ ေတာထဲမွ ေႁမႊဆိုးကင္းဆိုးမ်ားကုိ ပညာျဖင့္ဖမ္းယူၿပီး ေၾကးအိုးႀကီးထဲတြင္ထည့္၍ ေျမႀကီးေအာက္၌ ျမႇဳပ္ထားၿပီး ေရႊအိုးေငြအိုးေတြ႕ခဲ့သည္ဟု ေၾကညာခဲ့သည္။ အေၾကာင္းမွာ ကၽြႏ္ုပ္တို႔အား ေႁမႊဆိုးကင္းဆိုးမ်ားက ေပါက္သတ္ၿပီး ကၽြႏ္ုပ္တို႔ေသကုန္ၾကလွ်င္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔၏ လယ္ယာကိုင္းကၽြန္းမ်ားကို အပိုင္သိမ္းရန္အတြက္ ႀကံစည္ထားျခင္းပင္ ျဖစ္ရမည္ .... ဟူ၍ ယူဆလိုက္ၾကေလ၏။

သို႔ပါ၍ ရြာသူရြာသားမ်ားသည္ ထိုေၾကးအိုးႀကီးကို ကလ္လူး၏ အိမ္သို႔ သယ္လာခဲ့ၾကေလ၏။ ထိုအေၾကာင္းကို ကလ္လူးက ၾကားသိ၍ ...
" မင္းတို႔အႀကံကို ငါသိပါတယ္"
ဟု ေျပာၿပီး အိမ္တံခါးကို အၿပီးပိတ္ခ်လိုက္ေလသည္။ ရြာသူရြာသားမ်ားကလည္း .....
ကလ္လူးရယ္ ... မင္းအႀကံကိုလည္း ငါတို႔သိပါတယ္ဟု ဆိုကာ သူတို႔သယ္လာခဲ့ေသာ ေၾကးအိုးႀကီးထဲမွ ေႁမႊဆိုးကင္းဆိုးမ်ားကို ကလ္လူး၏ အိမ္ေပၚသို႔ တစ္ေကာင္ၿပီးတစ္ေကာင္ ပစ္ခ်ၾကေလေတာ့၏။

ကလ္လူး၏ အိမ္တြင္းသို႔မူ ေႁမႊဆိုးကင္းဆိုးမ်ား က်ေရာက္လာရမည့္အစား ေရႊေငြ ေက်ာက္သံပတၱျမားမ်ား က်လာေလ၏။ အိမ္ရွင္မသည္ ထိုအျခင္းအရာကို ေတြ႕ျမင္၍ အားလံုးကို ေကာက္ယူၿပီး သိမ္းဆည္းထားခဲ့ပါသည္။

မ်ားမၾကာမီကာလအတြင္းမွာပင္ ကလ္လူးသည္ လြန္စြာက်ိက်ိတက္ခ်မ္းသာေသာ သူေဌးတစ္ဦး ျဖစ္လာခဲ့ေလသတည္း။

**သိမွတ္ဖြယ္**
အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္မွအပ တျခားအရာမ်ားကို အားမကိုးရပါ။ စစ္မွန္ေသာယံုၾကည္မႈျဖင့္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ကို အားကိုးသူမ်ားအား အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္သည္ ဂိုင္းဗ္ အကြယ္မွ အကူအညီေပးေတာ္မူပါသည္။ သူတစ္ပါး၏ ဥစၥာပစၥည္းမ်ားကို မမက္ေမာသူ၊ ေလာဘမႀကီးသူမ်ားမွာ မြန္ျမတ္ေသာသူမ်ားပင္ ျဖစ္၏။ အမလ္စစ္မွန္ေရးအတြက္ စစ္မွန္ေသာယံုၾကည္မႈမွာ မ်ားစြာလိုအပ္လွေပသည္။

[ဆရာႀကီး ေမာ္လာနာအဗၺါးစ္ ကာေစမီ ေရးသားေသာ "ခ်စ္ေဆြမ်ားအတြက္ အသိပညာေပး ပံုျပင္လက္ေဆာင္" အမည္ရွိစာအုပ္မွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။]

အလ္မုဖီးဒ္
ဇိလ္ဟိဂ်္ဂ်ာ/ ၁၉/ ေယာင္မုလ္အဟဒ္/ ဟိဂ်ရီ ၁၄၃၆

စာသားေကာ္ပီယူသူမ်ား Credit အျပည့္ကူးပါ

အလ္မုဖီးဒ္ Link မ်ား
Website: http://aaitee.blogspot.com
Facebook: http://www.facebook.com/almufeed.mm
Email: haroonrangoni@gmail.com
google တြင္ရွာရန္ “ အလ္မုဖီးဒ္ ” ဟု ျမန္မာလိုရိုက္၍ရွာပါ။
မိမိဖုန္းထဲတြင္ ျပန္လည္ဖတ္ရႈရန္ သိမ္းထားလိုပါက Simple Islam.apk ဖုိင္ကို ေဒါင္းလုတ္ဆြဲျပီး Install လုပ္ထားပါ။

အမလ္လုပ္ခြင့္ ရုပ္သိမ္းခံရျခင္း၏ အေၾကာင္းခံ

မိမိတို႔၏ မိတ္ေဆြမ်ားကို ဤလင့္မွ ရွဲေပးႏိုင္ပါသည္။
https://www.facebook.com/almufeed.mm/photos/a.384419661678629.1073741825.383183328468929/825785407542050/?type=3&theater

အမလ္လုပ္ခြင့္ ရုပ္သိမ္းခံရျခင္း၏ အေၾကာင္းခံမ်ားအနက္ တစ္ခုမွာ ေငြေၾကးဓနရွာေဖြမႈတြင္ ဟလာလ္၊ ဟရာမ္ ခြဲမရေအာင္ သံသယျဖစ္ဖြယ္ ရွာေဖြမႈ၊ ဟရာမ္နည္းျဖင့္ စီးပြားရွာျခင္း၊ သတိရွိစြာ ေရွာင္ၾကဥ္ျခင္းတရားထား၍ ရွာေဖြမႈမျပဳျခင္း၊ ဟလာလ္ ဟရာမ္မခြဲျခား၊ သံသယျဖစ္ျခင္း မျဖစ္ျခင္းကိုလည္း မခြဲျခား၊ ေငြရေရးကိုသာ အဓိကထား၍ ရသလိုေငြရွာမည္ဟု ဆႏၵထားၿပီး ဓါးျပတိုက္ရသည္ျဖစ္ေစ၊ ခုိး၍ျဖစ္ေစ၊ လာဘ္ေပး လာဘ္ယူလုပ္၍ျဖစ္ေစ၊ အတိုးေပးယူ၊ လိမ္၍၊ လွည့္၍၊ မုသားေျပာ၍ ျဖစ္ေစ၊ မည္သို႔ေသာနည္းျဖင့္ ျဖစ္ေစ ေငြရလွ်င္ၿပီးေရာသေဘာျဖင့္ ရွာေဖြျခင္း၊ ဤသို႔စီးပြားရွာျခင္း၏ ရလဒ္ကား ေကာင္းမႈအမလ္မ်ားေဆာက္တည္ျခင္းမွ လက္မဲ့ျဖစ္ရ၏။ အခ်ဳပ္အားျဖင့္ သိရသည္မွာ စိတ္ႏွလံုးတြင္ ႏူရ္ရွိမွ အိဗာဒသ္လုပ္ခြင့္ကို ရရွိမည္ျဖစ္သည္။ ဟလာလ္စီးပြား ရွာစားမႈရွိမွ စိတ္ႏွလံုးတြင္ ႏူရ္ရွိမည္။ ဟလာလ္ထမင္းလုပ္စားမွ ႏူရ္ရမည္။ ဟလာလ္ရိုဇီသည္ နည္းပါေစ၊ ဗရ္ကသ္ရွိေလသည္။

ဟလာလ္ရိုဇီသည္ အၿမဲ အနည္းအက်ဥ္းသာ ရတတ္သည္။ မ်ားစြာ မရတတ္ေခ်။ ဟရာမ္ရွာေဖြမႈကေတာ့ မ်ားမ်ားျဖစ္ႏိုင္သည္။ ဟလာလ္နည္းျဖင့္ ရွာေဖြမႈသည္ နည္းတတ္သည္။ ((တစ္ဦးတစ္ေယာက္ကို အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္က မ်ားစြာခ်ီးျမႇင့္ထားလွ်င္ ဤသည္မွာ သီးသန္႔ျဖစ္သည္။)) ထံုးစံအားျဖင့္ ဟလာလ္ရိုဇီသည္ လိုအပ္သည္ခန္႔သာ ရတတ္ေပသည္။ ထိုဟလာလ္ရုိဇီထဲတြင္ ေကာင္းျခင္းအျဖာျဖာရွိေပသည္။ [ ျပန္႔က်ဲေနေသာပုလဲလံုးမ်ား အတြဲ ၂ ]

ဟလာလ္၏ သေဘာမွာ အစၥလာမ္တြင္ ျပဳခြင့္ေပးထားသည့္ အရာကိုေခၚဆိုသည္။ စားဝတ္ေနေရး အကုန္လံုးတြင္ ဟလာလ္၏စည္းကမ္းခ်က္သည္ ပါဝင္ေပသည္။ ထို႔အတူ ရိုဇီ၏သေဘာမွာလည္း စားဝတ္ေနေရး သံုးမ်ဳိးလံုးတြင္ ပါဝင္သည္။ မုစ္လင္တစ္ေယာက္၏ စား၊ ဝတ္၊ ေနထိုင္မႈ သံုးမ်ဳိးလံုးသည္ ဟလာလ္၏စည္းမ်ဥ္းမ်ားႏွင့္ ကိုက္ညီေနပါမွ ၎၏ ႏွလံုးသားတြင္ ႏူရ္ျဖစ္မည္။

အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္သည္ ဟရာမ္ျဖင့္ ႀကီးထြားသည့္ ခႏၶာကိုယ္၊ ဟရာမ္ျဖင့္ရွာေဖြၿပီး ရရွိသည့္ေငြေၾကးျဖင့္ ဝတ္ဆင္သည့္ အဝတ္အထည္တို႔ျဖင့္ ျပဳလုပ္သည့္ အိဗာဒသ္ကို လက္ခံမည္မဟုတ္။ အစားအစာသည္ စားၿပီးေနာက္ မစင္တစ္မ်ဳိးတည္းျဖစ္သည္မဟုတ္ပါ။ အစား စားၿပီးေနာက္ ယင္းအစားသည္ ခႏၶာကိုယ္တြင္ အေသြး၊ အသား၊ အင္အား၊ လိုအပ္သည့္ ဗီတာမင္ စသည္မ်ားလည္း ျဖစ္ေပၚရေပသည္။

ထို႔ေၾကာင့္ မိမိပါးစပ္အတြင္းသို႔သြင္းမည့္ အစားတစ္လုပ္တြင္ ဟရာမ္တစ္ပံုခန္႔မွ် ပါရွိခဲ့လွ်င္လည္း ယင္းဟရာမ္သည္ ခႏၶာကိုယ္၏ မည္သည့္ေနရာတြင္ ေသြးျဖစ္မည္၊ ဗီတာမင္ျဖစ္သြားမည္ကို မသိရေပ။ ထိုအစားမွရသည့္ အင္အားျဖင့္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ နမားဇ္မ်ားဖတ္မည္။ အလႅာ့ဟ္ထံပါး ေတာင္းဆုျပဳေနၾကမည္။ သို႔ရာတြင္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔၏ ေကာင္းမႈ၊ ေတာင္းဆုတို႔ကို လက္ခံျခင္းျပဳမည္မဟုတ္ေပ။ ဟရာမ္ပါဝင္ေနေသာ အမလ္တြင္ မည္သည့္စူးရွမႈမွမရွိသည္ကိုေကာင္းစြာသတိျပဳရေပမည္။

ထုိ႔ေၾကာင့္ မိမိတို႔၏ စား၊ ဝတ္၊ ေနေရးႏွင့္ ေျပာဆိုဆက္ဆံမႈမ်ား အားလံုးသည္ ဟလာလ္ျဖစ္ေနရန္ ဂရုစိုက္ရေပမည္။ စား၊ ဝတ္၊ ေနေရးသည္ ဟလာလ္ျဖစ္မွသာလွ်င္ ႏွလံုးသားအတြင္း ႏူရ္ျဖစ္မည္။ ႏွလံုးသားအတြင္း ႏူရ္ျဖစ္မွ ေကာင္းမႈကုသိုလ္ျပဳခ်င္စိတ္ ျဖစ္မည္။ ဟလာလ္ျဖင့္ ႀကီးထြား၊ ဆင္ယဥ္ထားသည့္ ခႏၶာကိုယ္မွ ျပဳလုပ္ေသာ ေကာင္းမႈကို အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္က လက္ခံမည္ျဖစ္သည္။ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္၏ လက္ခံျခင္းသည္ ေလာကီ၊ ေလာကုတၱရာတြင္ ေအာင္ျမင္ျခင္း၏ အဓိကေသာ့ခ်က္ပင္ ျဖစ္ပါသည္.....။

အလ္မုဖီးဒ္
ဇိလ္ကအ္ဒါ/ ၂၈/ ေယာင္မုလ္အဟဒ္/ ဟိဂ်ရီ ၁၄၃၆

အလ္မုဖီးဒ္ Link မ်ား
Website: http://aaitee.blogspot.com
Facebook: http://www.facebook.com/almufeed.mm
Email: haroonrangoni@gmail.com
google တြင္ရွာရန္ “ အလ္မုဖီးဒ္ ” ဟု ျမန္မာလိုရိုက္၍ရွာပါ။
မိမိဖုန္းထဲတြင္ ျပန္လည္ဖတ္ရႈရန္ သိမ္းထားလိုပါက Simple Islam.apk ဖုိင္ကို ေဒါင္းလုတ္ဆြဲျပီး Install လုပ္ထားပါ။

အီးဒ္တြင္ ရရွိေသာ ဆုလာဘ္မ်ားႏွင့္ ေျခာက္လံုးရိုဇာအေၾကာင္း

ဤလင့္မွ ရွဲေပးႏိုင္ပါသည္။
https://www.facebook.com/almufeed.mm/posts/796480357139222:0

အီးဒ္ည၌ မဂ္ဖိရသ္ (ခြင့္လႊတ္ျခင္း) ရရွိမႈ 
အဗူဟုရိုင္ရာသခင္(ရသြီ) ထံမွ ဆင့္ျပန္သည္။ တမန္ေတာ္ျမတ္ ဆြလႅလႅားဟု အလုိင္းဟိဝစလႅမ္က ရမ္ဇာန္၏ ေနာက္ဆံုးည၌ အုမၼေသမုဟမၼဒီယာ (ဤအုမၼသ္) ကို ခြင့္လႊတ္မႈ၊ (ဂ်ဟႏၷမ္မွ) လြတ္ၿငိမ္းခြင့္တို႔ကို ခ်ီးျမႇင့္ေပးသနားေတာ္မူ၏ ..... ဟု မိန္႔ေတာ္မူသည္။ ထိုအခါ အဗူဟုရိုင္ရာသခင္က အို ကိုယ္ေတာ္ အဲ့ဒီေနာက္္ဆံုးညဆိုသည္မွာ ကဒရ္ညကို ဆိုလိုပါသလားဟု ေမးျမန္းရာ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ ဆြလႅလႅားဟုအလိုင္းဟိဝစလႅမ္က မဟုတ္ပါ။ (ကဒရ္ကို ဆိုလိုျခင္းမဟုတ္။ ဤထူးျမတ္မႈ ခ်ီးျမႇင့္မႈတို႔သည္ ရမ္ဇာန္၏ ေနာက္ဆံုးအတြက္ သီးသန္႔ျဖစ္၏။) ဤသို႔ ခြင့္လႊတ္မႈ၊ လြတ္ၿငိမ္းမႈတို႔ ရရွိျခင္းသည္ ျပဳလုပ္ရန္ တာဝန္အပ္ႏွင္းထားသည့္ အလုပ္ကို ၿပီးျပည့္စံုေအာင္ ျပဳလုပ္လိုက္ျခင္းေၾကာင့္ ခ်ီးျမႇင့္ရျခင္းျဖစ္၏ ..... ဟု မိန္႔ၾကားရွင္းျပေတာ္မူသည္။
ရမ္ဇာန္၏ ေနာက္ဆံုးညတြင္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္က တာဝန္ေပး သတ္မွတ္ျပဌာန္းသည့္ ရမ္ဇာန္တစ္လလံုး ရိုဇာေစာင့္ထိန္းျခင္းဟူသည့္ အလုပ္ကုိ လူသားက ၿပီးျပည့္စံုေအာင္ ထမ္းေဆာင္ခဲ့သည့္အတြက္ အထူးဆုလာဘ္ျဖစ္သည့္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္၏ ခြင့္လႊတ္မႈရရွိျခင္းႏွင့္ ဂ်ဟႏၷမ္မွ လြတ္ၿငိမ္းမႈရရွိျခင္းတို႔ကို ခ်ီးျမႇင့္ေပးသနားေတာ္မူ၏။
ဤအီးဒ္ညကို မိုးေကာင္းကင္အထပ္မ်ားတြင္ လိုင္လသြလ္ဂ်ာအိဇာ ဆုလာဘ္ခ်ီးျမႇင့္သည့္ညဟု ေခၚဆိုေလသည္။ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္မွ ခ်ီးျမႇင့္သည့္အရာမ်ားတြင္ ခြင့္လႊတ္ျခင္းဟူသည့္ ဆုလာဘ္ကို ရရွိလိုက္ျခင္းထက္ သာပိုေကာင္းမြန္သည့္အရာ အဘယ္မွာပင္ ရွိေသးႏိုင္ပါအံ့နည္း။ မုစ္လင္မ္တို႔သည္ ေသၿပီးတဖန္ျပန္ရွင္ျခင္းႏွင့္ ကဗရ္၏ အဇားဗ္ စဝါးဗ္တို႔ကို လက္ခံယံုၾကည္ထားသူျဖစ္သျဖင့္ ယင္းကာလတို႔တြင္ ခံရမည့္ျပစ္ဒဏ္မ်ားမွ ခြင့္လႊတ္ေပးျခင္းခံရသည္ဟူသည့္ ဆုလက္မွတ္ကို ရရွိပိုင္ဆိုင္လိုက္သူအဖို႔ အင္မတန္ ဖူးစာထူးသူပင္ ျဖစ္ေပသည္။ ထို႔အတူ အလႅာဟ္၏ ခြင့္လႊတ္ျခင္းဟူသည့္ ဆုသည္လည္း အင္မတန္အဖိုးထိုက္တန္သည့္အရာျဖစ္ေၾကာင္း အာခိရသ္တြင္ မ်က္ဝါးထင္ထင္ ေတြ႕ျမင္ရေပမည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အရွင္ျမတ္ခ်ီးျမႇင့္သည့္ ဆုလာဘ္ကို ရေအာင္ယူႏိုင္သူျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားရေပမည္။

အီးဒ္ညမ်ားတြင္ အိဗာဒသ္ျပဳလွ်င္ မည္သည့္အရာ ရရွိမည္နည္း
ရစူလြလႅာဟ္ ဆြလႅလႅားဟုအလိုင္းဟိဝစလႅမ္က မည္သူမဆို အီးဒ္ႏွစ္အီးဒ္၏ ညမ်ားတြင္ အက်ဳိးကုသိုလ္ရရွိရန္ ရည္စူး၍ မအိပ္မေန အိဗာဒသ္ျပဳခဲ့ေသာ္ လူအမ်ား စိတ္ၫႈိးႏြမ္းေနၾကမည့္ ကိယာမသ္ေန႔တြင္ ထိုသူ၏ စိတ္ႏွလံုးမွာ ၫႈိးႏြမ္းမည္မဟုတ္ဟု မိန္႔ေတာ္မူထားသည္။ သေဘာမွာ (ကိယာမသ္၏) ပူပင္ဒုကၡခံစားရေသာအခါ လူတို႔၏စိတ္ႏွလံုးမ်ား အားငယ္ၫႈိးႏြမ္းေနသည့္ အခါမ်ဳိး၌ ထိုသူ၏ စိတ္ႏွလံုးမွာ ရႊင္လန္းစြာ ရွိေပမည္။ သို႔မဟုတ္ ဆူရ္(ခရာ)မႈတ္သည့္ေန႔တြင္ လူအမ်ားတို႔၏ ဝိဉာဥ္မ်ား သတိလစ္ေနသည့္အခ်ိန္ ထို (အီးဒ္ႏွစ္ညတြင္ အိဗာဒသ္ျပဳ)သူ၏ ဝိဉာဥ္မွာ သတိလစ္မည္မဟုတ္ ဟူသည့္ သေဘာလည္း ျဖစ္ေပသည္။
ကိယာမသ္ေန႔၏ ျပင္းထန္မႈသည္ ေၾကာက္ခမန္းလိလိပင္ ျဖစ္၏။ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ရာအေျခအေနမ်ား ျဖစ္ေပၚမည့္အခ်ိန္ ျဖစ္၏။ ထို႔အတူ ဟရွ္ရ္၏ အေျခအေနသည္လည္း ျပင္းထန္လွေပသည္။ ကမာၻေပၚတြင္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔အသက္ရွင္ေနစဥ္ အနည္းငယ္ေသာ အသံဗလံမ်ားကိုပင္ ရင္တုန္ပန္းတုန္ျဖစ္ေနၾကသည္။ စိုးထိတ္ေနၾက၏။ ထိုကိယာမသ္ ထိုဟရွရ္၏ အေျခအေန မည္မွ်ျပင္းထန္မည္ကို အနည္းငယ္ေလး စဥ္းစားၾကည့္လွ်င္ပင္ သိႏိုင္သည္။ ထိုသို႔ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ျပင္းထန္မႈမ်ား ျဖစ္ေနခ်ိန္တြင္ အီးဒ္၏ ညမ်ား၌ အိဗာဒသ္ျပဳထားသူ၏ စိတ္သည္ အနည္းငယ္မွ ေၾကာက္ရြံစိုးထိတ္မႈ မျဖစ္ဘဲ တည္ၿငိမ္ေအးေဆးစြာရွိမည္ဟု ဆိုထားျခင္းမွာ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္၏ အထူးခ်ီးျမႇင့္မႈတစ္ရပ္ပင္ ျဖစ္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ကမာၻ၏ အခ်ိန္အနည္းငယ္ တစ္ညတာခန္႔မွ်ကို အလႅာဟ္ႏွစ္သက္ရန္အတြက္ အိဗာဒသ္ျပဳၾကဖို႔ တိုက္တြန္းအပ္ပါသည္။
ပညာရွင္အခ်ဳိ႕က အထက္ပါဟဒီးစ္ကို ... ထို (အီးဒ္ႏွစ္ညတြင္ အိဗာဒသ္ျပဳ)သူ၏ ႏွလံုးသာသည္ ေလာကီ၏ ပ်က္စီးသြားမည့္ ရုပ္ဝတၳဳမ်ားအေပၚ ႏွစ္သက္စြဲလန္းေနျခင္း ျဖစ္ေပၚမည္ မဟုတ္ေပ။ ထိုသုိ႔ေသာအရာမ်ားကို စြဲလန္းႏွစ္သက္ျခင္းသည္ အမွန္ပင္ ႏွလံုးသားမ်ား ေသေစ၏။ ထို႔ျပင္ ၎သူသည္ မေကာင္းေသာ ေသျခင္းမွ ထိန္းသိမ္းမႈ ရရွိမည္ .....  ဟု ဖြင့္ဆိုမိန္႔ၾကားထားေပသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဤသို႔အက်ဳိးထူးမ်ား ျပည့္ေနသည့္ ညဥ့္မ်ားကို အလဟႆကိစၥမ်ားျဖင့္ မျဖဳန္းတီးဘဲ အက်ဳိးရွိမည့္အရာမ်ားတြင္ အသံုးခ်ရမည္ ျဖစ္၏။
ဟဒီးစ္ေတာ္တစ္ရပ္ လာရွိ၏။ ည ငါးညကို မအိပ္ဘဲ အိဗာဒသ္ျပဳေသာသူအဖို႔ ဂ်ႏၷသ္ရရွိရန္ ဝါဂ်ိဗ္ျဖစ္သည္။ ထို ည ငါးညမွာ ......
[၁] လိုင္လသြသ္ သရ္ဝီယဟ္ (ဇိလ္ဟဂ်္လ ၈ရက္ ည)
[၂] လိုင္လသြလ္ အရဖဟ္ (ဇိဟဂ်္လ ၉ရက္ ည)
[၃] လိုင္လသြန္ နဟရ္ (ဇိဟဂ်္လ ၁ဝရက္၊ အီဒြလ္အႆြ္ဟာည)
[၄] အီဒြလ္ ဖိသိရ္ (ရမ္ဇာန္လျမတ္ကုန္ဆံုးသည့္ ေနာက္ဆံုးည)
[၅] ရွေဗဗရာအသ္ (ရွအ္ဗာန္ ၁၅ရက္ ည) တို႔ျဖစ္သည္။
အစၥလာမ့္ဓမၼသတ္ပညာရွင္တို႔ထံတြင္လည္း အီးဒ္ည ႏွစ္ညတြင္ အိဗာဒသ္ျပဳျခင္းသည္ မုစ္သဟဗ္၏ ထူးျမတ္မႈရရွိေၾကာင္း ေရးသားေဖာ္ျပထားၾကေပသည္။ အျခားအဆိုတစ္ရပ္တြင္ ......
[၁] ေသာၾကာည၊ [၂] အီဒြလ္ဖသိရ္ည၊ [၃] အီဒြလ္အႆြ္ဟာည၊ [၄] ရဂ်ဗ္လဆန္းည ႏွင့္ [၅] ရွအ္ဗာန္ ၁၅ရက္ ညတို႔သည္ ေတာင္းဆုျပဳျခင္းမ်ားကို အထူးလက္ခံမႈျပဳေသာ ညမ်ားျဖစ္ေၾကာင္း ေဖာ္ျပထားေပသည္။
ယခု ကၽြႏ္ုပ္တို႔အေနျဖင့္ အီဒြလ္ဖိသိရ္၏ ညကို အနီးဆံုးရရွိပိုင္ဆိုင္ရမည္ျဖစ္ေပသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အတတ္ႏိုင္ဆံုး အီးဒ္ညမ်ားတြင္ အလႅာဟ္အရွင္ႏွစ္ၿမိဳ႕ေတာ္မူေသာ က်င့္ေဆာင္မႈမ်ား၌ ေမြ႕ေလ်ာ္ျခင္းျဖင့္သာ ကၽြႏ္ုပ္တို႔၏ ႏွစ္ဌာနအတြက္ သုခခ်မ္းသာကို ရွာေဖြအပ္ေပသည္။ သို႔မွသာ ကၽြႏ္ုပ္တို႔၏ အီးဒ္ေန႔သည္ မဂၤလာအတိျဖစ္ေသာ အီးဒ္ေန႔ျဖစ္ေပမည္။ အီးဒ္ညတြင္ အိဗာဒသ္ ခဝပ္မႈျပဳျခင္းႏွင့္ နဖိလ္မ်ား ေဆာက္တည္ျခင္းတို႔သည္ မုစ္သဟဗ္၏ အက်ဳိးထူးကို ရရွိမည္ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ သီးသန္႔သတ္မွတ္ျပဌာန္းထားသည့္ ခဝပ္မႈမ်ဳိးမရွိသျဖင့္ မိမိတို႔ စိတ္ထက္သန္ရာပံုစံျဖင့္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ကို အိဗာဒသ္ျပဳကာ အက်ဳိးကုသိုလ္မ်ား ရယူႏိုင္ေပသည္။ အိဗာဒသ္တြင္ နဖိလ္နမားဇ္ဖတ္ျခင္း၊ ညျဖစ္သည့္အတြက္ သဟဂ်္ဂၽြဒ္ဖတ္ျခင္း၊ ဆြလာသြသ္သပ္စ္ဗီဖတ္ျခင္း၊ ဇိကိရ္၊ ဒ႐ူးဒ္၊ အိစ္သိဂ္ဖာရ္၊ ကုရ္အာန္သိလာဝသ္ျပဳျုခင္းမ်ား ႏွင့္ ဒုအာဆုေတာင္းမႈျပဳျခင္းတု႔ိ အားလံုး အက်ဳံးဝင္ေပသည္။

အီးဒ္ညကို လက္လႊတ္ဆံုး႐ံႈးၾကျခင္း
က်က္သေရမဂၤလာႏွင့္ ေကာင္းခ်ီးအေပါင္းတို႔ျဖင့္ အထူးျပည့္စံုေနေသာ အီးဒ္ကဲ့သို႔ ညထူးညျမတ္၏ အက်ဳိးကုသိုလ္မ်ားကို ေမ့ေလ်ာ့မႈျပဳထားသူတို႔သည္ အမွန္တကယ္ ကံဆိုးသူမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ တကယ္ျဖစ္ရမည္မွာ ထိုညျမတ္မ်ား၌ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ႏွစ္ၿမိဳ႕ေတာ္မူေသာ ေကာင္းမႈမ်ား၌သာ ေမြ႕ေလ်ာ္၍အခ်ိန္ကုန္ေစရမည္သာ ျဖစ္၏။
သို႔ေသာ္ ယေန႔ ကၽြႏ္ုပ္တုိ႔၏ ျဖစ္စဥ္မွာ အိဗာဒသ္ျပဳေကာင္းမႈပြားရမည့္အစား မိသားစုႏွင့္အတူ ႐ုပ္ျမင္သံၾကား၏ အစီအစဥ္မ်ားတြင္ ပါဝင္ေနၾကသည္။ မိသားစုႏွင့္ မိတ္ေဆြမ်ားကို အိဗာဒသ္ျပဳရန္ တိုက္တြန္းေျပာၾကားဖို႔ ေဝးစြ။ ကိုယ္တိုင္ပင္ မေကာင္းမႈအတြင္း သက္ဆင္းနစ္မြန္းေန၏။
အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ႏွင့္ တမန္ေတာ္မႏွစ္ၿမိဳ႕သည့္ အမႈကိစၥတုိ႔ကို အျခားေန႔ရက္မ်ား၌ က်ဴးလြန္ျခင္းသည္ပင္ ႀကီးေလးေသာ ဒုစရိုက္မႈျဖစ္ပါလွ်င္ အီးဒ္ကဲ့သို႔ ျမင့္ျမတ္သည့္ည၌ က်ဴးလြန္ျခင္းမွာ အဘယ္မွ်ပင္ ျပစ္မႈပိုႀကီးသြားသည္ကို အထူးေျပာျပရန္ မလိုေတာ့ပါ။ ျပစ္မႈဒုစရိုက္ကို အထင္ေသးျခင္းသည္ (ဆိုလိုသည္မွာ ဒါေလးပဲလုပ္တာပါကြာ၊ မကၠ႐ူပါကြာ၊ ရုပ္ရွင္ကို နည္းနည္းပဲၾကည့္တာပါ ... အျပစ္ခံရလည္း နည္းနည္းေပါ့ ... စသျဖင့္) အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ကို အထင္ေသးျခင္း (အရွင့္၏ ႀကီးက်ယ္ျမတ္ထြတ္မႈ၊ အရာရာကို ပိုင္စိုးႏိုင္နင္းအုပ္ခ်ဳပ္သည့္ ဂုဏ္အင္ႏွင့္ အရွင္ေပးမည့္ ျပစ္ဒဏ္တို႔ကို မေၾကာက္ျခင္း အထင္အျမင္ေသးျခင္း) ျဖစ္သည္။ အခ်ဳိ႕သူတို႔သည္ ဤသို႔ထူးကဲလွသည့္ ညျမတ္၌ အိဗာဒသ္ခဝတ္မႈဘက္သို႔ အာ႐ံုမရွိဘဲ အီးဒ္မနက္ဝတ္ဆင္ရမည့္ ဝတ္ေကာင္းစားလွမ်ားဘက္သို႔ အာရံုေရာက္ေနသည္။ ထိုအရာမ်ားကို ဆင္ယဥ္ခ်ယ္သေနၾကသည္။ အမ်ားစုသည္ အီးဒြလ္ဖိသိရ္၏ည၌ စားေသာက္စရာမ်ားခ်က္ျပဳတ္သည့္ အေရးမႀကီးသည့္အလုပ္ကို အထူးအေလးထားေဆာင္ရြက္ေနၾကၿပီး အီဒြလ္အႆြ္ဟာတြင္မူ ကုရ္ဗာနီ၏ သားေကာင္ေနာက္သို႔လိုက္ေနၾက၏။ သက္ဆိုင္ေနရာမ်ား ရရွိၿပီးပါကလည္း ဝိုင္းဖြဲ႕ကာ စကားေဖာင္စီးေနၾကျပန္သည္။ အခ်ဳိ႕ကလည္း ထိုည၏ထူးကဲျမင့္ျမတ္ေသာ အက်ဳိးကုသိုလ္မ်ား ရရွိပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ရန္ ေကာင္းမႈပြားရမည္ကို မသိနားမလည္ဘဲ လက္လြတ္ဆံုး႐ံႈးရျခင္းမ်ဳိးလည္း ရွိေပသည္။ အားေကာင္းေမာင္းသန္ ခႏၶာကိုယ္ပိုင္ရွင္မ်ားသည္လည္း ထိုသို႔ေသာညမ်ားတြင္ လူေသေကာင္ပမာ တေခါေခါႏွင့္ အိပ္ေမာၾကေနၾက၏။ အိပ္ျခင္းသည္လည္း အိဗာဒသ္ဟု ဆိုကာ အိပ္ေနၾက၏။ အမ်ဳိးသမီးအမ်ားစုတို႔သည္လည္း ထိုညတြင္ ဒန္းဆိုးျခင္းဟူသည္ ဝတၱရားေနာက္ တေကာက္ေကာက္ လိုက္ေနၾကရေပသည္။ သနားဖြယ္ပင္။ အီးဒ္တြင္ ဒန္း မရွိလည္း အီးဒ္ျဖစ္၏။ အာခိရသ္တြင္မူ အမလ္မပါ ပါက လူတကာထံမွ လက္ျဖန္႔လိုက္ေတာင္း၍ ရမည္မဟုတ္ပါ။ စာ႐ႈသူတို႔အေနျဖင့္ ဤသို႔ျမင့္ျမတ္ထူးကဲလွသည့္ ညျမတ္အေၾကာင္းသိရွိၿပီးပါက ထိုသို႔လက္လြတ္ဆံုး႐ံႈးၾကသူမ်ားအတြင္း မပါဝင္ေစရန္၊ အရွင္ျမတ္ထံမွ ရရွိသည့္အထူးအခြင့္အေရးကို ပိုင္ႏိုင္စြာ အသံုးခ်ႏိုင္ရန္ ႀကိဳးစားအားထုတ္ရေပမည္။ ပမာတစ္ခုျပမည္။ တန္ဖိုးႀကီးပစၥည္းမ်ားသာ ေရာင္းခ်ေသာ ေစ်းဝယ္စင္တာႀကီးတစ္ခုတြင္ ..... မည္သည့္ည၏ ၆နာရီမွ မနက္၄နာရီအထိ မည္သူမဆို လာေရာက္၍ မည္သည့္ပစၥည္းကိုမဆို ႏွစ္သက္သေလာက္ ယူငင္ႏိုင္သည္။ တန္ေၾကးကိုလည္း သံုးပံုတစ္ပံုသာ ေပးရမည္ဟု ေၾကျငာထားသည္။ လူအခ်ဳိ႕သည္ အားႀကိဳးမာန္တက္ စ၍ ခြင့္ေပးသည့္အခ်ိန္မွ ပိတ္သည့္အခ်ိန္အထိ တစ္ညလံုး တန္ဖိုးႀကီးပစၥည္းမ်ားကို ယူငင္သည္။ အခ်ဳိ႕မွာမူ စသည့္အခ်ိန္၌သာ လာၿပီး ပစၥည္းတစ္ခုယူလိုက္သည္။ မနက္ပိတ္ခါနီးလာ၍ ေနာက္ပစၥည္းတစ္ခု ယူသည္။ ထိုသူ႔အဖို႔ ပစၥည္းႏွစ္ခုသာ ရသည္။ ပထမအုပ္စုကေတာ့ တန္ဖိုးႀကီးပစၥည္းမ်ားစြာကို တန္ဖိုးသက္သာစြာျဖင့္ မ်ားစြာပိုင္ဆိုင္သြားသည္။ အသင္ဆိုလွ်င္ မည္သည့္အုပ္စုဝင္ ျဖစ္လိုပါသနည္း။ လူ႔ဗီဇမွာ သက္သက္သာသာႏွင့္ ေပါမ်ားစြာရျခင္းကို ႏွစ္သက္သည္သာ ျဖစ္၏။ ကမာၻ႔၏ ကုန္ပစၥည္းႏွင့္ ေငြေၾကးတို႔အတြက္ အသင့္တြင္ ႀကိဳးပမ္းလိုစိတ္ရွိလွ်င္ တစ္ခုလုပ္လွ်င္ ဆယ္ခုရမည့္ အာခိရသ္အတြက္ ပို၍ပင္ ေသာကထားကာ စိတ္ေရာကိုယ္ပါ အားထုတ္ရေပမည္။

ေန႔ႏွင့္ ည မည္သည္က သာပိုထူးျမတ္ပါသနည္း
ညသည္ ေန႔ထက္ အေၾကာင္းအရင္းမ်ားစြာေၾကာင့္ ထူးျမတ္ရပါသည္။
(၁) ညမ်ားအနက္ ည တစ္ညသည္ လေပါင္းတစ္ေထာင္ထက္ သာပိုထူးျမတ္၏။ သို႔ေသာ္ ေန႔ႏွင့္စပ္လ်ဥ္း၍ ထိုကဲ့သို႔ ေဖာ္ျပခ်က္ မပါရွိပါ။
(၂) က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္ တစ္အုပ္လံုးသည္ ေလာင္ေဟမဟ္ဖူးဇ္ ထိန္းသိမ္းထားသည့္ေက်ာက္စာမွ မိုးေကာင္ကင္ ပထမထပ္သို႔ ခ်ေပးသည့္အခ်ိန္မွာလည္း ညအခ်ိန္ျဖစ္၏။ ေန႔အခ်ိန္မဟုတ္ပါ။
(၃) ညဥ့္၏ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ (သံုးပံု တစ္ပံု) သို႔ေရာက္တိုင္း အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္သည္ မိုးေကာင္းကင္ ပထမထပ္သို႔ ဆင္းသက္ႂကြျမန္းေတာ္မူ၏။
(၄) တမန္ေတာ္ျမတ္ ဆြလႅလႅာဟုအလိုင္းဟိဝစလႅမ္ကို ေကာင္းကင္ဘံုခရီးသို႔ ေခၚေဆာင္သြားသည့္အခ်ိန္မွာလည္း ညခ်မ္းအခ်ိန္သာ ျဖစ္၏။
(၅) ညသည္ အနားယူအိပ္စက္သည့္အခ်ိန္ျဖစ္၍ ညအခ်ိန္၌ တိရိစာၦန္မ်ားကို ဇဗာျပဳျခင္း မကၠရူျဖစ္ရျခင္းမွာလည္း ညကို အေၾကာင္းခံ၍သာ ျဖစ္၏။
(၆) ညခ်မ္းအခ်ိန္ ခရီးသြားပါက ခရီးတြင္က်ယ္သည္ဟု တမန္ေတာ္ျမတ္ ဆြလႅလႅာဟုအလိုင္းဟိဝစလႅမ္က မိန္႔ေႁခြေတာ္ မူထားသည္။
(၇) ည၏ ထူးျမတ္မႈေၾကာင့္ပင္ တမန္ေတာ္ျမတ္ ဆြလႅလႅားဟုအလုိင္းဟိဝစလႅမ္က ရန္သူမ်ားကို ညအခ်ိန္ ဝင္ေရာက္တိုက္ခိုက္ျခင္း ျပဳေတာ္မမူေခ်။

အီးဒ္၏ ေန႔အခ်ိန္
((ရမ္ဇာန္ႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း မိန္႔ေႁခြထားသည့္ ဟဒီးစ္ေတာ္၌ ပါဝင္သည္မွာ) အီးဒ္ေန႔ မိုးလင္းေသာအခါ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္သည္ ေကာင္းကင္တမန္မ်ားကို ၿမိဳ႕၊ ရြာတိုင္းသို႔ ေစလႊတ္ေတာ္မူ၏။ ေကာင္းကင္တမန္တို႔သည္ ကမာၻေျမသို႔ဆင္းသက္လာၾကၿပီး လမ္းႀကီးလမ္းငယ္ အသြယ္သြယ္တို႔၏ ထိပ္တြင္ရပ္ၾကေလသည္။ ထို႔ေနာက္ ဂ်င္န္ႏွင့္ လူသားတို႔မွအပ အျခားအဖန္ဆင္းခံအားလံုး ၾကားၾကရသည့္အသံျဖင့္ အို မုဟမၼဒ္ ဆြလႅလႅာဟုအလိုင္းဟိဝစလႅမ္၏ အုမၼသ္အေပါင္းတို႔ ရက္ေရာေတာ္မူေသာ အရွင္ျမတ္ထံေတာ္သို႔ ဝင္ေရာက္ခစားၾကကုန္။ ထိုအရွင္ျမတ္သည္အတိုင္းထက္အလြန္ ခ်ီးျမႇင့္ ေပးသနားေတာ္မူ၏။ ႀကီးမားလွစြာေသာ ျပစ္မႈကို ခြင့္လႊတ္ေတာ္မူ၏ .... ဟု ေႂကြးေက်ာ္ၾကသည္။
ထုိ႔ေနာက္ လူတုိ႔ အီဒ္ဂါသို႔ထြက္လာၾကေသာအခါ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္က ေကာင္းကင္တမန္တို႔အား မိမိတို႔အလုပ္တာဝန္ကို ၿပီးစီးေအာင္ေဆာင္ရြက္ေသာ အလုပ္သမားအား မည္သို႔အစားေပးရမည္နည္း ဟု ေမးျမန္းေတာ္မူ၏။ ထိုအခါ ေကာင္းကင္တမန္တို႔က အို .... ကၽြန္ေတာ္မ်ဳိးတို႔၏ အရွင္သခင္ ၎တို႔၏ လုပ္ခကို အျပည့္ခ်ီးျမႇင့္ေတာ္မူျခင္းသာလွ်င္ ၎အား အစားေပးျခင္းျဖစ္ပါသည္ ... ဟု ေလွ်ာက္ထားေျဖၾကားေလသည္။ ထိုအခါ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္က သို႔ျဖစ္လွ်င္ အို ေကာင္းကင္တမန္အေပါင္းတို႔ အမွန္ပင္ ငါအရွင္ျမတ္သည္ ၎တို႔အား ရမ္ဇာန္လ၏ ရိုဇာႏွင့္ သရာဝီတို႔၏အစား အက်ဳိးကုသိုလ္အျဖစ္ ငါအရွင္ျမတ္၏ ေက်နပ္ႏွစ္သက္မႈႏွင့္ ခြင့္လႊတ္ခ်မ္းသာေပးမႈကို ခ်ီးျမႇင့္ေတာ္မူလိုက္ၿပီး အသင္တို႔အား သက္ေသထားေတာ္မူသည္ ဟု မိန္႔ေတာ္မူေလသည္။
ထို႔ျပင္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္က လူတို႔ကို ဤသို႔မိန္႔ေတာ္မူ၏။ အို ငါအရွင္ျမတ္၏ ေက်းကၽြန္အေပါင္းတုိ႔ ငါအရွင္ျမတ္ထံပါး၌ ေတာင္းခံၾကေလာ့။ ငါအရွင္ျမတ္၏ ဂုဏ္ေတာ္၏ ကစမ္၊ ငါအရွင္ျမတ္၏ တန္ခိုးေတာ္၏ ကစမ္၊ အသင္တုိ႔သည္ ယေန႔မိမိတို႔၏ ဤအစုအေဝး၌ မိမိတို႔၏ အာခိရသ္တမလြန္အေရးႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ အသနားခံေတာင္းခံၾကသည္ကို ငါအရွင္ျမတ္ ခ်ီးျမႇင့္ေတာ္မူမည္။ သို႔ရာတြင္ ေလာကီ (ကမာၻေပၚတြင္ ရွင္သန္ေနစဥ္၏) အေရးႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေတာင္းခံသည္ရွိေသာ္ အသင္တုိ႔၏ အက်ဳိးရလဒ္အတြက္ ၾကည့္႐ႈေတာ္မူမည္။ ငါအရွင္ျမတ္၏ ဂုဏ္ေတာ္၏ ကစမ္၊ အသင္တုိ႔သည္ ငါအရွင္ျမတ္ဘက္သို႔ အာ႐ံုျပဳသမွ် ငါအရွင္ျမတ္သည္ အသင္တုိ႔၏ ခၽြတ္ေခ်ာ္မႈကို ဖံုးအုပ္ေတာ္မူမည္။ ငါအရွင္ျမတ္၏ ဂုဏ္ေတာ္၏ ကစမ္၊ ငါအရွင္ျမတ္၏ တန္ခိုးေတာ္၏ ကစမ္ ငါအရွင္ျမတ္သည္ အသင္တို႔အား ကာဖိရ္မ်ားေရွ႕ေမွာက္ဝယ္ အရွက္တကြဲျဖစ္ေအာင္ ျပဳလုပ္ေတာ္မူမည္မဟုတ္။ ယခုေသာ္ကား အသင္တို႔သည္ မိမိတို႔၏ ေနအိမ္မ်ားသို႔ ခြင့္လႊတ္ခ်မ္းသာမႈ ေပးသနားျခင္းကို ရရွိသူမ်ားအျဖစ္ႏွင့္ ျပန္ၾကေလာ့။ အသင္တုိ႔သည္ ငါအရွင္ျမတ္အား ေက်နပ္ေအာင္ ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကသည္။ ငါအရွင္ျမတ္သည္ အသင္တုိ႔အေပၚ၌ ေက်နပ္ေတာ္မူေလၿပီ။
ထိုအခါ ေကာင္းကင္တမန္တို႔သည္ အဖ္သာရ္ျပဳေသာေန႔ (အီဒြလ္ဖိသိရ္)တြင္ ဤအုမၼသ္အေပၚခ်ီးျမႇင့္သည္မ်ားမ်ားကို ျမင္၍ ဝမ္းေျမာက္ေပ်ာ္ရႊင္ၾကကုန္သည္။

အထက္ပါ ဟဒီးစ္မွပင္ အီးဒ္၏ေန႔တြင္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္၏ ခ်ီးျမႇင့္မႈမ်ားကို ၿပီးျပည့္စံုစြာ သိရေလသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အီးဒ္၏ ေန႔အခ်ိန္တြင္လည္း စားေသာက္ေပ်ာ္ပါးမႈ၌သာ နစ္မြန္းမေနရဘဲ သူ႔အခ်ိန္ႏွင့္သူ နမားဇ္မ်ားကို ေဆာက္တည္ၾကရေပမည္။ အမ်ားအားျဖင့္ အီးဒ္တြင္ အိမ္မ်ားသုိ႔လည္ပတ္ရင္း လမ္းခရီး၏ က်န္႔ၾကာမႈမ်ားေၾကာင့္ ဇုဟုရ္ အစြရ္နမားဇ္မ်ား ကဇြာျဖစ္သြားရသည္။ မဂ္ရိဗ္ႏွင့္ အိရွာသည္လည္း တစ္ေနကုန္ပင္ပမ္းထားျခင္းေၾကာင့္ အေညာင္းမိကာ အိပ္ေပ်ာ္သြားၾကေလသည္။ အခ်ဳိ႕ မိတ္ကပ္ဖ်က္ရင္း အခ်ိန္ကုန္ေနၾကသည္။ အလြန္ဝမ္းနည္းဖြယ္ပင္။ အီးဒ္တြင္ အရွင္ျမတ္မွ အျပစ္ခြင့္လႊတ္ေပးသည္ဟု ဆိုျခင္းက ယေန႔တစ္ေနကုန္ လုပ္ခ်င္တာလုပ္ၾကဟု ခြင့္ေပးေနျခင္းမဟုတ္ပါ။ အီးဒ္လ ျမင္သည္ႏွင့္ ရမ္ဇာန္တစ္လလံုးပိတ္ေနသည့္ ႐ႈိက္သာန္တီဗီကို ဖြင့္ၿပီး ဇိနာအမႈမ်ားျပည့္ႏွက္ကာ ရြံရွာဖြယ္ရာမ်ားအတိျဖစ္သည့္ သီခ်င္မ်ား၊ ရုပ္ရွင္မ်ားကို စတင္ဖြင့္လိုက္ၾကသည္။ အိႏၵိယသီခ်င္းမ်ားကုိပင္ အခ်ဳိ႕ကလည္း မုစ္လင္မ္ သီခ်င္းဟုေခၚသည္က ရွိေသး၏။ မွတ္ထားပါ။ အစၥလာမ္တြင္ အတီး၊ အမႈတ္၊ ကခုန္ျခင္းမရွိသလို ၎အရာတို႔သည္ မုစ္လင္၏ လုပ္ေဆာင္ခ်က္လည္း မဟုတ္။အခ်ဳိ႕ကလည္း ဗရကသ္သေဘာျဖင့္ ကိရာအသ္ဖြင့္ထားသည္။ တစ္ဖက္တြင္မူ ကိုယ္တိုင္က လုပ္ခ်င္ရာလုပ္ အတင္းေျပာ စကားမ်ားျခင္းမ်ားျပဳေနၾကသည္။ ကုရ္အာန္ဖြင့္ထားလွ်င္ နားစိုက္ေထာင္ရန္ အေရးႀကီးသည္။ ထို႔အတူ အီးဒ္တြင္ အရက္ေသစာေသာက္စားျခင္းမ်ား၊ မေတာ္မေလ်ာ္ေသာ အေပ်ာ္က်ဴးျခင္းမ်ားျဖင့္ အစၥလာမ့္အလွအပျဖစ္ေသာ အီးဒ္ကို ညစ္ေထးေအာင္ျပဳျခင္းသည္ မုစ္လင္မ္တို႔ကိုယ္တိုင္ မိမိအစၥလာမ္ကို  သိကၡာခ်ပစ္ေနျခင္းသာ ျဖစ္၏။ အရက္၊ ေလာင္းကစား၊ ရုပ္ရွင္၊ သီခ်င္း၊ မေကာင္းမႈအေပါင္းသည္ ရမ္ဇာန္တြင္လည္း မျပဳၾကသကဲ့သုိ႔ ရမ္ဇာန္ၿပီးေနာက္တြင္လည္း ေရွာင္ၾကရမည္ ျဖစ္သည္။ ယင္းမေကာင္းမႈတုိ႔သည္ ရမ္ဇာန္တြင္ ဟရာမ္ျဖစ္သလို ရမ္ဇာန္ၿပီးေနာက္တြင္လည္း ဟရာမ္အျဖစ္ႏွင့္သာ ဆက္လက္တည္ရွိေနၿပီး က်ဴးလြန္ေဖာက္ဖ်က္သူအဖို႔ သတ္မွတ္ျပစ္ဒဏ္ကို က်ခံရမည္သာျဖစ္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ မုစ္လင္မ္တို႔အေနျဖင့္ မိမိတို႔၏ အစၥလာမ့္အလွအပမ်ားကို ထိန္းသိမ္းသူျဖစ္ၾကပါ။ ဖ်က္ဆီးသူမ်ား မျဖစ္ၾကပါႏွင့္။

အီးဒ္ေန႔တြင္ ေဆာင္ရြက္ရမည့္ အရာမ်ား
အီးဒ္ေန႔မ်ားတြင္ ေအာက္ပါအရာမ်ားကို ေဆာင္ရြက္ျခင္းသည္ စြႏၷသ္ သို႔မဟုတ္ မုစ္သဟဗ္၏ ထူးျမတ္ရွိသည္။ အစၥလာမ့္ညႊန္ၾကားမႈႏွင့္ အညီ တစ္ကိုယ္ေရသန္႔ရွင္းမႈျပဳျခင္း၊ နမားဇ္မဖတ္မီ ေရခ်ဳိးသန္႔စင္ျခင္း၊ မစ္ဝါးက္တိုက္ျခင္း၊ အေကာင္းဆံုးအဝတ္ကို ဝတ္ဆင္ျခင္း၊ အေမႊးအႀကိဳင္လိမ္းျခင္း၊ ေစာစီးစြာ အိပ္ယာထျခင္း၊ အီဒဂါသို႔ ေစာလ်င္စြာ သြားျခင္း၊ အီးဒ္ (အီဒြလ္ဖိသိရ္၏) နမားဇ္ဖတ္ရန္ မသြားမီ အခ်ဳိတစ္ခုခု စားသံုးျခင္း၊ အီးဒ္နမားဇ္ထက္အလွ်င္ ဖိသ္ရာေပးျခင္း၊ အီဒဂါသို႔သြား၍ နမားဇ္ဖတ္ျခင္း၊ လမ္းတစ္ခုမွသြား၍ အျပန္တြင္ အျခားတစ္လမ္းမွ ျပန္လာျခင္း၊ ေျခလွ်င္ေလွ်ာက္သြားျခင္း၊ လမ္းတြင္ အီးဒ္၏ သကၠဗီရ္ျဖစ္ေသာ အလႅာဟုအကၠဗရ္ အလႅာဟုအကၠဗရ္ လာအိလားဟ အိလ္လႅားဟု ဝလႅားဟုအကၠဗရ္၊ အလႅာဟုအကၠဗရ္ ဝလိလ္လားလိလ္ဟမ္ဒ္ ကို တိုးတီးစြာ ဖတ္ျခင္းတို႔ ျဖစ္ေပသည္။

အီးဒ္ဟု အမည္တြင္ရျခင္းအေၾကာင္း
လျမတ္ရမ္ဇာန္ကုန္ၿပီး ေရွာက္ဝလ္လပထမရက္ကို အီဒြလ္ဖိသိရ္ ဟု ေခၚသည္။ အီးဒ္ဟူသည္ အရဗီစကားလံုး ေအာင့္ဒ္ဟူသည့္ ပုဒ္မွ ဆင္းသက္လာသည္။ အဓိပၸါယ္မွာ အဖန္တလဲလဲ ျပန္လာျခင္းဟူ၍ ျဖစ္သည္။ ဤေန႔သည္ ကၽြႏ္ုပ္တုိ႔ထံ အဖန္တလဲလဲ ႏွစ္စဥ္ေရာက္ရွိလာေပသည္။ ထို႔ျပင္ အရဗ္လူမ်ဳိးမ်ားသည္ ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ရာ စုစည္းမႈတိုင္းကိုလည္း အီးဒ္ဟု ေခၚဆိုသမုတ္ေလ့ရွိၾကသည္။

အီးဒ္ရက္သည္ မည္သည့္အခ်ိန္မွ စတင္ျဖစ္ေပၚခဲ့ပါသနည္း
အီးဒ္သည္ ပထမဆံုး ဟိဂ်္ရီခုႏွစ္မွ စတင္ခဲ့သည္။ ဟဒီးစ္ေတာ္၌ လာရွိသည္။ အနတ္စ္သခင္ (ရသြီ)က ဆင့္ျပန္မိန္႔ဆိုသည္မွာ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ ဆြလႅလႅားဟုအလုိင္းဝစလႅမ္သည္ မကၠဟ္ၿမိဳ႕မွ မဒီနာသို႔ ဟစ္ဂ်္ရသ္ျပဳ ေရႊ႕ေျပာင္းေတာ္မူလာသည္။ အစၥလာမ္ဘာသာဝင္ ေဒသခံ မဒီနာၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သားမ်ားသည္ ပြဲေတာ္ရက္ႏွစ္ရက္ က်င္းပေလ့ရွိၾကၿပီး ယင္းပြဲေတာ္ရက္မ်ားတြင္ ေပ်ာ္ပြဲရႊင္ပြဲမ်ားအား ႏွစ္စဥ္ဆင္ႏႊဲေလ့ရွိၾကသည္။
ဤသည္ကို ေတြ႕ေသာအခါ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္က အသင္တို႔က်င္းပသည့္ ဤပြဲေတာ္ႏွစ္ရက္သည္ မည္သို႔ပါနည္း။ အဘယ့္ေၾကာင့္ ဆင္ႏႊဲရပါသနည္း ဟု ေမးျမန္းရာ ကၽြႏု္ပ္တို႔ထံ အစၥလာမ္မေရာက္လာမီ ေရွးယခင္ေခတ္ကာလမ်ားကပင္ ဤပြဲေတာ္မ်ားကို အစဥ္အလာတစ္ရပ္အေနျဖင့္ က်င္းပလာခဲ့ၾကသည္ ဟု ေျဖၾက၏။
ထိုအခါ တမန္ေတာ္ျမတ္က အသင္တို႔၏ ဤပြဲေတာ္ႏွစ္ရက္အစား ထိုထက္သာလြန္ေကာင္းျမတ္သည့္ ရက္ႏွစ္ရက္ကို သတ္မွတ္ေပးေတာ္မူလိုက္သည္။ ၎မွာ အီဒြလ္အႆြ္ဟာႏွင့္ အီဒြလ္ဖိသိရ္ ဟူ၍ ျဖစ္၏.....ဟု မိန္႔ေတာ္မူေလသည္။

အစၥလာမ္တြင္ ေပ်ာ္ျခင္း၏ အထိမ္းအမွတ္သည္ နမားဇ္ျဖစ္၏။ ထို႔အတူ ဝမ္းနည္းျခင္း၏ အထိမ္းအမွတ္သည္လည္း နမားဇ္ပင္ျဖစ္သည္။ သေဘာမွာ အစၥလာမ့္၏ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္း ဝမ္းနည္းျခင္းတို႔အတြက္ လူတို႔တီထြင္ထားသည့္ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ား၊ ကစားခုန္စားမႈမ်ားႏွင့္ အသံဗလံအစံုျမည္သည့္ ပစၥည္းကိရိယာတို႔ျဖင့္ ႀကိဳဆိုေနရန္ မလိုအပ္ေခ်။ ႏွစ္ဌာနအက်ဳိးရွိေစမည့္ တိုေတာင္းလြယ္ကူ ရိုးရွင္းလွသည့္ နမားဇ္ဆိုသည့္ အရာျဖင့္ ႀကိဳဆိုသမႈျပဳသလို ဝမ္းနည္းရသည္မ်ားအတြက္လည္း ယင္းနမားဇ္ကိုပင္ ေဆာက္တည္ၾကရပါသည္။

မုစ္လင္မ္တို႔အတြက္ အလႅာဟ္ဖက္မွခ်ီးျမႇင့္ ဆုလာဘ္မ်ားသည္ ေရတြက္မကုန္ႏိုင္ဖြယ္ပင္။ စဥ္းစားၾကည့္ပါ။ ရဂ်ဗ္မွာ စတင္ကာ ရွအ္ဗာန္ကို ျဖတ္ေက်ာ္ၿပီး ရမ္ဇာန္တြင္ အဆံုးသတ္သည္။ ထိုကာလတစ္ေလွ်ာက္လံုး အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ဘက္မွ ေတာင္းဆုျပည့္သည့္ညမ်ား၊ ခြင့္လႊတ္မႈမ်ားေပးသည့္ ကာလမ်ား၊ ငရဲမွ ထုတ္ေပးျခင္းမ်ား၊ ဂ်ႏၷသ္သုခဥယ်ာဥ္ကို စံျမန္းရန္ အခြင့္အေရးရရွိမည့္ ေကာင္းမႈလုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ား တစ္စစခ်ီးျမႇင့္လာလိုက္သည္မွာ ယခု အီးဒ္သို႔ပင္ ေရာက္ရွိလာခဲ့ေပၿပီ။ ထိုအီးဒ္ကို ၾကည့္ပါ။ ညအခ်ိန္ ေန႔အခ်ိန္ ႏွစ္ခုစလံုးတြင္ ေတာင္းဆုမ်ား လက္ခံေပးမည္။ ခြင့္လႊတ္မႈမ်ား လြတ္ၿငိမ္းခြင့္မ်ားေပးမည္ဟူသည့္ မဟာအခြင့္အေရးမ်ားကို အတိုင္းအဆမဲ့ ထပ္မံခ်ီးျမႇင့္ေနျပန္သည္။ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္၏ ကတိ၊ အရွင္ျမတ္၏ ခ်ီးျမႇင့္ျခင္းမ်ားသည္ မည့္သည့္ကာလ မည္သည့္ေဒသဟူ၍ ခြဲျခားထားျခင္းမရွိသလို ေပးမည္ဟု မိန္႔သည့္အခ်ိန္မွစ၍ ယေန႔အထိ ကိယာမသ္ေန႔အထိ ေပးမည္ပင္ျဖစ္သည္။ ေပးေနမည္သာ ျဖစ္၏။ သို႔ေသာ္ ...... သို႔ေသာ္ ထို..ထိုေသာ အက်ဳိးထူးမ်ားကို ျပည့္ျပည့္ဝမရဘဲ လိုတာမရ ရတာမလို အရွက္တကြဲအက်ဳိးနည္း ျဖစ္ေနရျခင္းမွာ ကၽြႏ္ုပ္တို႔၏ ေပါ့ေလ်ာ့ခ်ဳိ႕ယြင္းမႈမ်ားေၾကာင့္သာ ျဖစ္ေနသည္ကို သတိျပဳကာ အထူးျပဳျပင္ ဆင္ျခင္သင့္လွေပသည္။

ေျခာက္လံုးရိုဇာထားျခင္းအေၾကာင္း
အဗူအိုက္ယူးဗ္အန္ဆြာရီသခင္ (ရသြီ)ထံမွ ဆင့္ျပန္သည္။ တမန္ေတာ္ျမတ္ ဆြလႅလႅားဟုအလိုင္းဟိဝစလႅမ္ မိ္န္႔သည္မွာ အၾကင္သူသည္ ရမ္ဇာန္လ၏ ရိုဇာကိုထားမည္။ ရမ္ဇာန္လကုန္ၿပီးေနာက္ အီးဒ္လျဖစ္သည့္ ေရွာက္ဝလ္တြင္ နဖိလ္ရိုဇာေျခာက္လံုးကို ဆက္လက္ထားမည္ဆိုပါက (ဤနည္းအတိုင္း ႏွစ္စဥ္က်င့္ေဆာင္သြားလွ်င္) ထိုသူသည္ တစ္သက္လံုး ရိုဇာထားသကဲ့သို႔ ျဖစ္ေပသည္။
အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္သည္ ေကာင္းမႈတစ္ခုအစားတြင္ ဆယ္ဆခ်ီးျမႇင့္မည္ဟု မိန္႔ထားသည္။ ရမ္ဇာန္ရိုဇာ ၃ဝ ထားလွ်င္ ၎သည္အစားသည္ ၃ဝဝ ျဖစ္မည္။ နဖိလ္ေျခာက္လံုးသည္ ၆ဝျဖစ္မည္။ ေပါင္းလွ်င္ ၃၆ဝရသည္။ တစ္ႏွစ္တြင္ ရက္ေပါင္း ၃၆ဝ ရွိသည္ျဖစ္၍ တစ္ႏွစ္ပတ္လံုး ရိုဇာထားသကဲ့သို႔ ျဖစ္ေပသည္။ ဤပံုစံအတိုင္း လူတစ္ေယာက္ ရမ္ဇာန္တိုင္းႏွင့္ ေျခာက္လံုးရိုဇာကို တြဲစပ္သြားပါက ထိုသူသည္ အသက္ရွင္သေရြ႕ ေန႔စဥ္ရိုဇာေစာင့္ထိန္းသကဲ့သို႔ အက်ဳိးကုသိုလ္ကို ရရွိသြားမည္ ျဖစ္၏။ စြဗ္ဟာနလ္လာ ၃၆ရက္ အလႅာဟ္အတြက္အခ်ိန္ေပးကာ အလႅာဟ္အမိန္႔နာခံလိုက္လွ်င္ အလႅာဟ္က ၃၆ဝ၊ တစ္ႏွစ္စာအတြက္ လစာ (ကုသိုလ္) ေပးလိုက္သည္။ ကမာၻ၏ အလုပ္အကိုင္မ်ားတြင္​ တစ္လႏွင့္ ေနာက္ေျခာက္ရက္လုပ္ၿပီး တစ္ႏွစ္စာလခေပးသည္မ်ား ရွိတတ္ပါသလား။ သို႔ေသာ္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔၏ ျမင့္ျမတ္ေတာ္မူလွေသာ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္က မိမိ၏ ေက်းဇူးအသနားေတာ္ျဖင့္ ထိုမွ်ကာလေလးအတြက္ တစ္ႏွစ္စာ ကုသိုလ္ကို ခ်ီးျမႇင့္ေတာ္မူေနေပသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ယင္းအက်ဳိးထူးကို မုစ္လင္မ္ အမ်ဳိးသား၊ အမ်ဳိးသမီးတုိင္း ရယူရန္ ႀကိဳးပမ္းရေပမည္။ ကိယာမသ္ေန႔၌ ဖရဇ္တာဝန္မ်ား စစ္ေဆးသည့္အခါ ေပါ့ေလ်ာ့မႈမ်ားႏွင့္ ေလ်ာ့နည္းမႈမ်ား ရွိေနခဲ့ပါက နဖိလ္အိဗာဒသ္တို႔ျဖင့္ ျဖည့္စြက္မည္ျဖစ္၏။ အကယ္၍ ဖရဇ္တြင္ ေပါ့ေလ်ာ့မႈမရွိပါက နဖိလ္မွ ကုသိုလ္မ်ား သီးသန္႔ရရွိကာ ဂ်ႏၷသ္၏ သုခခ်မ္းသာမ်ားကို ထပ္မံခံစားရမည္ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ နဖိလ္မ်ားကို နဖိလ္ပါဟူ၍ အေတြးမထားဘဲ နဖိလ္သည္ နဖိလ္ျဖစ္၏။ အက်ဳိးထူးလွ၏ဟု မွတ္ယူကာ က်င့္သံုးရေပမည္။
မွတ္သားဖြယ္တစ္ခုမွာ ရမ္ဇာန္သည္ ႏွစ္ဆယ့္ကိုးရက္ ျဖစ္ခဲ့သည္ရွိေသာ္ ဆယ္ဆျဖစ္သည့္ ၃ဝဝမွာ ၂၉ဝျဖစ္သြားမည္လား။ ရမ္ဇာန္သည္ ၂၉ျဖစ္ခဲ့လွ်င္လည္း ၃ဝဟုသာ ေရတြက္၍ ကုသိုလ္ကို အျပည့္ခ်ီးျမႇင့္မည္ ျဖစ္၏။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ မုစ္လင္မ္၏ ရင္တြင္းဝယ္ ၂၉ရက္ေန႔ လမျမင္ခဲ့ေသာ္ ေနာက္တစ္ေန႔တြင္ ရိုဇာထားမည္ဟူသည့္ ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ အျပည့္အဝပင္ ရွိေပသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ လ၏ ရက္အေရအတြက္ေလ်ာ့နည္းသြားေသာလည္း ကုသိုလ္အက်ဳိးတြင္ ေလ်ာ့နည္းမည္မဟုတ္ပါ။ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္က အျပည့္အဝခ်ီးျမႇင့္မည္သာ ျဖစ္၏။

ေျခာက္လံုးရိုဇာကို ....
အခ်ဳိ႕ ရမ္ဇာန္တစ္လလံုးရိုဇာရသူကသာ ေျခာက္လံုးထားရမည္ဟု အယူထားသည္။ ဤသည္မွာ မွား၏။ မည္သူမဆို ထားႏုိင္သည္။ ထို႔အတူ နဖိလ္ေျခာက္လံုးရိုဇာကို ေရွာက္ဝလ္တစ္လလံုးအတြင္း မည္သည့္ရက္မဆို ထားႏိုင္ေပသည္။ အီးဒ္ႏွင့္ ကပ္ေနသည့္ ေျခာက္ရက္ကိုထားမွ ရိုဇာေျခာက္လံုးျဖစ္သည္မဟုတ္ပါ။ သတိျပဳရမည္မွာ ေရွာက္ဝလ္အတြင္း ျဖစ္ရမည္။ မက်န္းမာသူမ်ား၊ အင္အားနည္းသူမ်ားအေနျဖင့္ ဆက္တိုက္ ေျခာက္လံုးမထားႏိုင္ကလည္း ရက္ျခား၍ ျဖစ္ေစ၊ မိမိအစဥ္ေျပသလို ေရွာက္ဝလ္အတြင္း ထားလိုက္လွ်င္ ျဖစ္၏။ အီးဒ္ၿပီး ေနာက္တစ္ရက္ကပ္ေနသည့္ေန႔မွ စထားမွ ေျခာက္လံုးျဖစ္သည္မဟုတ္ပါ။ ထို႔အတူ ေရွာက္ဝလ္တစ္လလံုးအတြင္း နဖိလ္တစ္လံုးသာထားၿပီး ေျခာက္လံုး၏ အက်ဳိးကုသိုလ္ကိုလည္း ရမည္မဟုတ္ပါ။ နဖိလ္ေျခာက္လံုးကို အျပည့္ထားရေပမည္။

ေျခာက္လံုးရိုဇာႏွင့္ ကဇြာ
ရမ္ဇာန္အတြင္း ပ်က္ကြက္ခဲ့သည့္ ရိုဇာမ်ားကို ကဇြာျပန္ျဖည့္ျခင္းသည္ သပ္သပ္ျဖစ္၏။ နဖိလ္၏ ေျခာက္လံုးက သပ္သပ္ျဖစ္ပါသည္။ ႏွစ္ခုေရာခြင့္မရွိပါ။

ကဇြာရိုဇာႏွင့္ နဖိလ္ရိုဇာ
ကဇြာရိုဇာအတြက္ ရည္စူးမႈ နိယသ္ကို ညကတည္းက ျပဳရန္ အေရးႀကီးသည္။ စဲဟ္ရီကတည္းက မိမိသည္ ပ်က္ခဲ့သည့္ ရိုဇာကို ျပန္ျဖည့္ေၾကာင္း ရည္စူးရမည္။ ကဇြာ၏ နိယသ္ႏွင့္အတူ နဖိလ္နိယသ္ ေရာျပဳခြင့္မရွိပါ။ နဖိလ္ရိုဇာတြင္မူ မနက္ေရာက္သည့္အခ်ိန္မွ ရည္စူးမႈျပဳလည္း ျဖစ္ေပသည္။ ထိုနဖိလ္ထားသည့္အခ်ိန္ ကဇြာပါျဖည့္ပါသည္ဟု ေရာ၍ ရည္စူးလို႔မရပါ။ နဖိလ္ရိုဇာကို ေစာင့္ရင္းတစ္ဝက္ျဖင့္ ပ်က္သြားပါကလည္း ထိုနဖိလ္ကို ျပန္ျဖည့္ရန္ အေရးႀကီးပါသည္။

မုစ္လင္အမ်ဳိးသား အမ်ဳိးသမီးတိုင္းသည္ မိမိတုိ႔၏ အီးဒ္မ်ား အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္၏ ခ်ီးျမႇင့္မႈမ်ားႏွင့္ အစၥလာမ့္၏ အမိန္႔မ်ားကို သိရွိႏိုင္ရန္၊ ဗဟုသုတရေစရန္၊ လိုက္နာႏိုင္ရန္ရည္ရြယ္ တင္ဆက္လိုက္ျခင္းျဖစ္ပါသည္။ မုစ္လင္မ္တိုင္း ရရွိမည့္ ကုသိုလ္အက်ဳိးႏွင့္ ဆုလာဘ္မ်ားကို လက္လႊတ္မခံဘဲ အမိအရ ရယူက်င့္သံုးၾကပါ ..... လို႔ တိုက္တြန္းရင္းျဖင့္ အဆံုးသတ္လိုက္ပါသည္။

[သုဟ္ဖာေအခဝါသီးန္၊ ဖဇာအိေလရမ္ဇာန္ႏွင့္ ထူးကဲျမင့္ျမတ္ေသာ ညမ်ားႏွင့္နဖိလ္နမားဇ္မ်ား စာအုပ္တို႔ကို ကိုးကား၍ တင္ဆက္ပါသည္။]

အလ္မုဖီးဒ္
ရမ္ဇာန္/ ၂၉/ ေယာင္မုလ္ဂၽြမ္အဟ္/ ဟိဂ်္ရီ ၁၄၃၆

အလ္မုဖီးဒ္ Link မ်ား
Website: http://aaitee.blogspot.com
Facebook: http://www.facebook.com/almufeed.mm
Email: haroonrangoni@gmail.com
google တြင္ရွာရန္ “ အလ္မုဖီးဒ္ ” ဟု ျမန္မာလိုရိုက္၍ရွာပါ။
မိမိဖုန္းထဲတြင္ ျပန္လည္ဖတ္ရႈရန္ သိမ္းထားလိုပါက Simple Islam.apk ဖုိင္ကို ေဒါင္းလုတ္ဆြဲျပီး Install လုပ္ထားပါ။