အစၥလာမ္ ႏွင့္ ပညာေရး

ေရးသားသူ >> စတီဗင္

အလ္မုဖီးဒ္ မွ ျပန္လည္တင္ဆက္သည္ ... ။

ပညာေရးႏွင့္သက္ဆိုင္သည့္ သမိုင္းေၾကာင္းကို စံုလင္စြာေရးသားထားၿပီး လူတိုင္းဖတ္ရွဳမွတ္သားထားရမည့္ အေၾကာင္းအရာျဖစ္ပါသည္ ။

လူတိုင္းသိသင့္တဲ့ အစၥလာမ့္ပညာေရးသမုိင္းေၾကာင္း

အစၥလာမ္ႏွင့္ပညာေရး
အစၥလာမ္သာသနာေခတ္ဦးကာလကတည္းက ပညာေရးဆိုတာ မြတ္စလင္ေတြ အျမဲတမ္း အရင္ဆံုးစဥ္းစားၾကတဲ့ ကိစၥတစ္ခုထဲမွာပါ၀င္ပါတယ္။ မဟာတမန္ေတာ္ျမတ္ မုဟမၼဒ္ဆြလႅလႅာဟုအလိုင္းဟိဝစလႅမ္ ထံကို ပထမဆံုးက်ေရာက္လာတဲ့ က်မ္းေတာ္ျမတ္ကုရ္အာန္ရဲ႕ အစစာလံုးက “ဖတ္ပါ” တဲ့။ ဒါ့အျပင္ ပထမဆံုးက်ေရာက္ခဲ့တဲ့ စာပိုဒ္ေတြဟာ ပညာေရးနဲ႔ သက္ဆုိင္တာေတြခ်ည္းပါပဲ။ တစ္ခ်က္ေလာက္ဖတ္ၾကည့္ၾကပါ။
“(အို-နဗီတမန္ေတာ္) အသင္သည္ မိမိအရွင္ျမတ္၏ နာမံေတာ္ျဖင့္ (အစျပဳ၍) - ဖတ္ - ပါေလ … ” (ကုရ္အာန္ ၉၆ - ဖတ္ရြတ္ေလာ့က႑ း ၁ )

“အၾကင္အရွင္ျမတ္သည္ ကေလာင္ျဖင့္ သင္ၾကားေပးေတာ္မူခဲ့၏” (ကုရ္အာန္ ၉၆ - ဖတ္ရြတ္ေလာ့က႑ း ၄ )

“ထိုအရွင္ျမတ္သည္ လူသားတုိ႔အား ၄င္းတို႔ မသိခဲ့ေသာအရာမ်ားကို သင္ၾကားေပးေတာ္မူခဲ့ေပသတည္း” (ကုရ္အာန္ ၉၆ - ဖတ္ရြတ္ေလာ့က႑ း ၅ )

တမန္ေတာ္ျမတ္ မုဟမၼဒ္ဆြလႅလႅာဟုအလိုင္းဟိဝစလႅမ္ ကလည္း “မြတ္စလင္တုိင္း ပညာကို မျဖစ္မေနသင္ၾကားရမည္” လို႔ တိုက္ရိုက္ မိန္႔ၾကားေတာ္မူခဲ့ပါေသးတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း မြတ္စလင္ေတြဟာ သမုိင္းတေလွ်ာက္ ပညာအမ်ိဳးမ်ိဳးကို ေလ့လာလိုက္စားျပီး လူသားေတြအက်ိဳးအတြက္ စြမ္းေဆာင္ခဲ့တာကို သမုိင္းသိသူတိုင္း ျမင္ၾကမွာပါ။

အစၥလာမ္သာသနာရဲ႕သမုိင္းတစ္ေလွ်ာက္မွာ ပညာေရးဆိုတာ မြတ္စလင္ေတြအတြက္ ဂုဏ္သိကၡာၾကီးမားတဲ့ အရာတစ္ခုပါ။ မြတ္စလင္ေတြဟာ ဘဂၢဒက္ (ယခုအီရတ္)၊ ေကာ္ဒိုဘာ (ယခုစပိန္)၊ ကိုင္ရို (ယခု အီဂ်စ္) အစရွိတဲ့ ျမိဳ႕ၾကီးေတြမွာ ၾကီးက်ယ္ခမ္းနားတဲ့စာၾကည့္တုိက္ၾကီးေတြ၊ သင္ၾကားေရးစင္တာေတြ အမ်ားအျပားဖြင့္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ကမာၻ႔ပထမဦးဆံုး အေျခခံပညာသင္ၾကားေရးေက်ာင္းနဲ႔ တကၠသိုလ္ကိုလည္း မြတ္စလင္ေတြပဲ စတင္ဖြင့္လွစ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းပညာရပ္အမ်ားအျပားကိုလည္း တီထြင္ဖန္တီးေပးခဲ့သလို သိပၸံပညာရပ္မွာလည္း လွ်မ္းလွ်မ္းေတာက္ေအာင္ျမင္ခ့ဲတာေၾကာင့္ ဒီေန႔ေခတ္ကမာၻၾကီးကို အေထာက္အကူအမ်ားၾကီးျဖစ္ေစခဲ့ပါေသးတယ္။

ဒီေန႔ေခတ္ပညာေရးစနစ္အရ ကေလးသူငယ္ေတြကိုသင္ၾကားေပးတဲ့ေနရာမွာ အခ်က္အလက္ကန္႔သတ္ထားတာမ်ိဳးေတြ မလုပ္ေတာ့ပါဘူး။ ဒါ့အျပင္ ဆရာေတြက ကေလးေတြရဲ႕ ခံစားခ်က္ေတြ၊ လူမႈဆက္ဆံေရးေတြ၊ ကိုယ္ကာယက်န္းမာၾကံ့ခုိင္ေရးေတြကိုပါ ထည့္ျပီးစဥ္းစားရတာေၾကာင့္ ပညာေရးကို ဘက္စံုဖြံ႔ျဖိဳးတိုးတက္ေအာင္ ေလ့က်င့္သင္ၾကားေပးတယ္လို႔ေျပာႏုိင္ပါတယ္။ အလယ္ေခတ္အစၥလာမ္သာသနာရဲ႕ ပညာသင္ၾကားေရး စနစ္ကလည္း ဒီေန႔ေခတ္နဲ႔ ထူးမျခားနားပါပဲ။

၁၂ရာစု ဆီရီယားသမားေတာ္ၾကီး အလ္-ေရွဇရီဟာ ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ က်န္းမာေရးမွတ္တမ္းေတြကို အေသးစိတ္ျပဳစုခဲ့တဲ့အေထာက္အထားကိုေတြ႔ရပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ကေလးေတြကို စာအရမ္းပိေအာင္သင္ၾကားတာမ်ိဳးနဲ႔ အားလပ္ခ်ိန္မရွိေအာင္သင္ၾကားတာမ်ိဳးက အက်ိဳးမရွိတဲ့အတြက္ မလုပ္သင့္ဘူးလို႔ အလ္-ေရွဇရီက ေ၀ဖန္ေထာက္ျပထားပါေသးတယ္။
ဒိတ္ဒိတ္ၾကဲအစၥလာမ့္ပညာရွင္ၾကီး (အီမာမ္) အလ္-ဂဇၹာလီ ကလည္း “ကေလးငယ္ေတြကို လွဳပ္ရားကစားျခင္းကေန ပိတ္ပင္ျပီး သူတို႔ေလးေတြရဲကႏွလံုးသားကို စာေပ၀န္နဲ႔ပဲ ဖိေနမယ္ဆိုရင္ ခြ်န္ျမေနတဲ့အရာကို တံုးေအာင္လုပ္လိုက္သလို သူတို႔ရဲ႕ဘ၀ေလးကို ၀န္ထုတ္၀န္ပိုးျဖစ္ေအာင္လုပ္လိုက္တာပါပဲ။ ဒီလိုျဖစ္လာျပီဆိုရင္ေတာ့ ကေလးငယ္ဟာ ပညာေရးကေန ဘယ္လိုေျပးရမလဲဆိုတဲ့ ထြက္ေပါက္ကိုရွာလာႏုိင္ပါတယ္” လို႔ ဆံုးမခဲ့ပါတယ္။ အလ္-ဂဇၹာလီက ေက်ာင္းသားေတြအတြက္ပညာသင္ၾကားေရးကို စာတစ္မ်ိဳးထဲမဟုတ္ပဲ ျပဇာတ္ရံုအေသးစားေလးေတြ၊ အားကစား၊ တိရစာၦန္အရုပ္ေလးေတြနဲ႔ တြဲဖက္သင္ၾကားသင့္တယ္လို႔ ယံုၾကည္ခဲ့သူတစ္ေယာက္လည္းျဖစ္ပါတယ္။ အခုေခတ္အေနာက္တုိင္းပညာေရးရဲ႕ ေရွ႕ေဆာင္လမ္းျပလို႔ေတာင္ေျပာႏုိင္ပါေသးတယ္။

အေစာဆံုးေက်ာင္းမ်ား
အစၥလာမ့္ပညာရွင္ၾကီး အိဗ္ေန႔ ခလ္ဒြန္းကလည္း သူရဲ႕ မုကဒၵိမာဟ္ ဆိုတဲ့စာအုပ္ထဲမွာ “ကေလးငယ္ေတြကို ကုရ္အာန္က်မ္းေတာ္ျမတ္(ရဲ႕နည္းလမ္းအတုိင္း)သင္ၾကားေပးျခင္းက အစၥလာမ္ဘာသာရဲ႕ သေကၤတပဲဆိုတာ သိထားရပါမယ္။ မြတ္စလင္ေတြအေနနဲ႔ သူတို႔ေတြရဲ႕ျမိဳ႕တုိင္းျမိဳ႕တုိင္းမွာ ဒီလိုမ်ိဳးလမ္းညႊန္ထားသင့္ပါတယ္။ ဒါမွသာ အစၥလာမ္ဘာသာကို ႏွစ္ႏွစ္ကာကာယံုၾကည္လာၾကမွာျဖစ္ျပီး ႏွလံုးသားနဲ႔ ေမြ႔ေလ်ာ္ႏုိင္မွာျဖစ္ပါတယ္။ ကုရ္အာန္က်မ္းေတာ္ျမတ္ရဲ႕အာယသ္ေတာ္ေတြထဲက ထုတ္ႏႈတ္ထားတာေတြရယ္၊ တမန္ေတာ္ျမတ္ မုဟမၼဒ္ဆြလႅလႅာဟုအလိုင္းဟိဝစလႅမ္ ရဲ႕ နည္းစနစ္ေတြ(စြႏၷသ္ေတာ္)နဲ႔ ေပါင္းစပ္ျပီးသင္ၾကားရပါမယ္” လို႔ေဖာ္ျပထားပါတယ္။

အစၥလာမ့္ကမာၻရဲ႕ ပထမဆံုးေက်ာင္းေတြကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလးကို နည္းစနစ္မက်ခဲ့ဘူး။ ဗလီ၀တ္ေက်ာင္းေတာ္ေတြကို လူေတြကစုရပ္အေနနဲ႔သေဘာထားျပီး ပညာတတ္ (အမ်ိဳးသား/အမ်ိဳးသမီး) တစ္ေယာက္ဆီကေန တစ္ဆင့္ျပန္သင္ၾကတယ္၊ စာအုပ္ေတြဖတ္ၾကတယ္၊ အျပန္အလွန္သင္ေပးသင္ယူလုပ္ၾကတယ္၊ အသိပညာေတြစည္းပူးၾကပါတယ္။ အစၥလာမ္ဘာသာရဲ႕ ဒိတ္ဒိတ္ၾကဲပညာရွင္ၾကီးတခ်ိဳ႕က ဒီနည္းလမ္းနဲ႔ပဲ ပညာရည္ႏို႔ ေသာက္သံုးခဲ့ၾကတာပါ။ ဒါ့အျပင္သူတုိ႔ရဲ႕တပည့္တပန္းေတြကိုလည္း ဒီပံုစံအတုိင္းပဲ ဆက္လက္ပို႔ခ်ခဲ့ၾကတယ္။ မဇ္ဟဗ္ အစၥလာမ္ဥပေဒသေတြခ်မွတ္ခဲ့ၾကတဲ့ အီမာမ္ၾကီးေလးပါးစလံုး (အီမာမ္ အဗူဟနီဖာ၊ အီမာမ္ မာလစ္၊ အီမာမ္ ရွာဖီအီ၊ အီမာမ္ အိဗ္ေန႔ ဟမ္ဘလ္) က ဗလီ၀တ္ေက်ာင္းေပၚကပညာေရးနဲ႔ပဲ အသိပညာဆည္းပူးခဲ့ၾကတာလို႔ သိရပါတယ္။ ေနာက္ျပီးေတာ့ ဗလီ၀တ္ေက်ာင္းေတာ္ေပၚမွာပဲ အစၥလာမ္ဥပေဒသေတြကို ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။

မြတ္စလင္ကမာၻမွာရွိတဲ့ တခ်ိဳ႕ေက်ာင္းေတြကေတာ့ အထက္က ဗလီ၀တ္ေက်ာင္းေတာ္သင္ၾကားေရး နည္းစနစ္ကိုပဲ ဆက္လက္က်င့္သံုးခဲ့ၾကတယ္။ အစၥလာမ္ဘာသာ၀င္တို႔ရဲ႕ အထြဋ္ျမတ္ဆံုး ေနရာသံုးခုျဖစ္တဲ့ မကၠာဟ္ျမိဳ႕မွ ဟရာမ္၀တ္ေက်ာင္းေတာ္၊ မဒီနာျမိဳ႕မွ မက္စ္ဂ်ီဒီ အလ္-နဗ၀ီ၊ ေယရုဆလင္ျမိဳ႕မွ မက္စ္ဂ်ီဒီ အလ္-အကၠဆာတို႔ကို ဖြင့္လွစ္ေပးထားျပီး မည္သူမဆိုလာေရာင္ပူးေပါင္းႏိုင္ျပီး အသိပညာေတြမွ်ေ၀ခြင့္ေပးထားပါတယ္။ အဲဒီမွာ ပညာရွင္ေတြဟာ ပံုမွန္ထုိင္ျပီး သူတို႔ရဲ႕ အသိပညာေတြကို တစ္ဆင့္ျပန္လည္မွ်ေ၀ခဲ့ၾကတယ္။ အခ်ိန္ၾကာလာတာနဲ႔အမွ် ဆန္းသစ္တီထြင္မႈမွာ ေရွ႕ေျပးခဲ့တဲ့ မြတ္စလင္ေတြဟာ ပညာေရးအတြက္ ရည္ရြယ္ျပီး အေဆာက္အဦးေတြ သီးသန္႔ေဆာက္လုပ္လာၾကပါေတာ့တယ္။

အေျခခံပညာေရးမွ အဆင့္ျမင့္ပညာေရးသို႔
၉၀၀ခုႏွစ္ေလာက္ကို ျပန္ငွဲ႔ေစာင္းၾကည့္မယ္ဆိုရင္ ေက်ာင္းသားငယ္ေလးေတြက မက္သဗ္လို႔ေခၚတဲ့ အေျခခံပညာေရးေက်ာင္းေတြမွာ သင္ၾကားခဲ့ၾကပါတယ္။ ထံုးစံအားျဖင့္ မက္သဗ္ေတြကို ဗလီေတြနဲ႔ တြဲလွ်က္ဖြင့္ၾကတယ္။ ဗလီေရွ႕ေဆာင္ အီမာမ္ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ အနီးအနားက မြတ္စလင္ပညာရွင္တစ္ပါးပါးျဖစ္ျဖစ္ အဲဒီေက်ာင္းေတြမွာ ပညာ၀င္သင္တတ္ၾကပါတယ္။ အဲဒီအေျခခံေက်ာင္းေတြကေတာ့ အာရဗီစာ အေရး၊ အဖတ္၊ အေျခခံသခ်ၤာနဲ႔ အေျခခံ အစၥလာမ့္ဥပေဒေတြကို သင္ၾကားေပးတယ္လို႔ ျခံဳငံုသတ္မွတ္လို႔ရပါတယ္။ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား မြတ္စလင္ကေလးေတြကေတာ့ အဲဒီမက္သဗ္ေက်ာင္းေတြမွာပဲ ငယ္စဥ္ေက်ာင္းသားဘ၀ကို ျဖတ္သန္းခဲ့ၾကတယ္လို႔ ေျပာႏုိင္ပါတယ္။ မက္သဗ္ေက်ာင္းက သင္ရိုးညႊန္းတမ္းကုန္ဆံုးသြားရင္ ေက်ာင္းသားေတြက အရြယ္ေရာက္တဲ့အခ်ိန္ေလာက္ ျဖစ္သြားၾကျပီး ကိုယ့္ဘ၀ကိုယ္ေက်ာင္း၊ ကိုယ့္အလုပ္ကို ကိုယ္ရွာလပ္ၾကပါေတာ့တယ္။ ဒါမွမဟုတ္ရင္လည္း မဒ္ရဆာလို႔ေခၚတဲ့ အဆင့္ျမင့္ပညာသင္ၾကားေပးတဲ့ေက်ာင္းေတြတက္ေရာက္ၾကပါတယ္။

အရင္တုန္းကေတာ့ မဒ္ရဆာေတြကို ပံုမွန္အားျဖင့္ ဗလီၾကီးေတြနဲ႔ တြဲလွ်က္ဖြင့္လွစ္ၾကပါတယ္။ ဥပမာအေနနဲ႔ေျပာရမယ္ဆိုရင္ အီဂ်စ္ႏိုင္ငံကိုင္ရိုျမိဳ႕က အလ္-အဇ္ဟရ္ အစၥလာမ္တကၠသိုလ္ၾကီး (၉၇၀ခုႏွစ္တြင္ဖြင့္လွစ္)၊ ေမာ္ရိုကိုႏုိင္ငံ ဖစ္ျမိဳ႕မွ အလ္-ကာရ၀ီန္းေက်ာင္းေတာ္ၾကီး ( ၈၅၉ခုႏွစ္တြင္ဖြင့္လွစ္)တို႔ပါ။ ေအာ္တုိမန္အင္ပါယာရဲ႕ အဆင့္ျမင့္ ဆယ္ဂ်က္ ၀န္ၾကီးတပါးျဖစ္တဲ့ နီဇမ္ အလ္-မုလ္က္ရဲ႕ အက်ိဳးေက်းဇူးနဲ႔ တျဖည္းျဖည္းန႔ဲ မြတ္စလင္ကမာၻမွာ မဒ္ရဆာေက်ာင္းေတြအမ်ားအျပား ေပၚေပါက္လာခဲ့ပါတယ္။ မဒ္ရဆာေတြမွာ ဘာသာေရးသိပၸံ၊ အာရဗီစတဲ့ ဘာသာေရးပညာရပ္ေတြအျပင္ ေဆးပညာ၊ သခ်ၤာ၊ နကၡတ္တာရာပညာ၊ သမုိင္း၊ ပထ၀ီ အစရွိတ့ဲ ေခတ္နဲ႔အညီ ပညာရပ္ေတြကိုလည္း သင္ၾကားေပးပါတယ္။ ၁၁၀၀ျပည့္ႏွစ္မွာေတ့ ကိုင္ရိုျမိဳ႕တစ္ခုထဲမွာပဲ မဒ္ရဆာေပါင္း ၇၅ေက်ာင္း ရွိခဲ့ျပီး ဒမတ္စကပ္ျမိဳ႕မွာ ၅၁ေက်ာင္းနဲ႔ အလက္ပိုျမိဳ႕မွာ ၄၄ေက်ာင္းအသီးသီးရွိခဲ့ပါတယ္။ မြတ္စလင္ေတြအုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့တဲ့ စပိန္ျပည္ အလ္-အန္ဒလြတ္စ္မွာလည္း အဲဒီအခ်ိန္မွာ မဒ္ရဆာေပါင္း ရာနဲ႔ခ်ီျပီးရွိေနပါျပီ။

အဲဒီမဒ္ရဆာေတြကို ကမာၻ႔ပထမဆံုး ေခတ္မီတကၠသိုလ္ေတြလိုယူဆလို႔ရပါတယ္။ ဘာသာရပ္တစ္ခုဆီအတြက္ သီးသန္႔အခ်ိန္၊ အတန္းေတြခြဲထားျပီး သက္ဆုိင္ရာဘာသာရပ္ကိုအထူးကြ်မ္းက်င္တဲ့ အိတ္စပတ္နဲ႔သာ သင္ၾကားေပးပါတယ္။ ေက်ာင္းသားေတြကပညာသင္ၾကားေရးကိုပဲအထူးအာရံုစိုက္ၾကျပီး ႏွစ္ေပါင္းေတာ္ေတာ္ၾကာေအာင္ ပေရာ္ဖက္ဆာေတြအမ်ားအျပားလက္ေအာက္မွာ ေသေသ၀ပ္၀ပ္ပညာရည္အျပည့္ရယူၾကရပါတယ္။ အိဗ္ေန႔ ခလ္ဒြန္းရဲ႕ေျပာၾကားခ်က္အရဆိုရင္ အဲဒီအခ်ိန္ကပညာေရးသင္ရိုးညႊန္းတမ္းတစ္ခုက ၁၆ႏွစ္ၾကာတယ္လို႔ မွတ္သားရတယ္။

အဲဒီ curriculum သင္ရိုးညႊန္းတမ္းတစ္ခုျပီးျပီဆိုရင္ ေက်ာင္းသားက အီဂ်ာဇာ (Ijaza) လို႔ေခၚတဲ့ ဘြဲ႔လက္မွတ္လုိင္စင္တစ္ခုရပါတယ္။ အဲဒီလုိင္စင္ကေတာ့ သူ႔အေနနဲ႔ သက္ဆုိင္ရာသင္ရိုးညႊန္းတမ္းကို ျပီးဆံုးေအာင္ျမင္သြားေၾကာင္းနဲ႔ ဆရာအျဖစ္ျပန္လည္ပို႔ခ်ဖို႔အတြက္ အရည္အေသြးျပည့္မွီေၾကာင္း လက္မွတ္ပါ။ အီဂ်ာဇာလက္မွတ္ကို ျဖစ္ႏုိင္ရင္ ေက်ာင္းသားအေၾကာင္း လက္ပြန္းတသီးသိတဲ့ ဆရာကပဲ ေပးရပါတယ္။ အီဂ်ာဇာဘြဲ႔လက္မွတ္က သင္ရိုးညႊန္းတမ္းတစ္ခုျပီးဆံုးေၾကာင္းေပးအပ္ခ်ီးျမွင့္တဲ့ ပထမဆံုးလက္မွတ္ျဖစ္ခဲ့ျပီး ဒီကေန႔ေခတ္ ဒစ္ပလိုမာလက္မွတ္ေတြနဲ႔ အလားသ႑န္တူပါတယ္။

အစၥလာမ့္ပညာေရးနဲ႔ အမ်ိဳးသမီးမ်ားအခန္းက႑
မသမာသူေတြစြတ္စြဲသလိုမ်ိဳး မြတ္စလင္အမ်ိဳးသမီးေတြက ပညာသင္ၾကားခြင့္မရွိဘူး၊ တပါးသူကိုပညာျပန္လည္ပို႔ခ်ခြင့္မရွိဘူးဆိုတာ ထြင္လံုးျဖီးလံုးေတြသာျဖစ္ျပီး လံုး၀ယုတၱိမတန္ပါဘူး။ အစၥလာမ့္သမုိင္းတစ္ေလွ်ာက္မွာ အမ်ိဳးသမီးေတြရဲ႕ပညာေရးကို အျမဲတမ္းဦးထိပ္ပန္ဆင္ခဲ့ပါတယ္။ မြတ္စလင္အမ်ိဳးသမီးေတြရဲ႕ ပညာေရးကို စတင္ခဲ့သူကေတာ့ တျခားသူမဟုတ္ပါဘူး။ မဟာတမန္ေတာ္ မုဟမၼဒ္ဆြလႅလႅာဟုအလိုင္းဟိဝစလႅမ္ ၏ ဇနီးေတာ္ အာေအရွာသခင္မပဲျဖစ္ပါတယ္။ သူ႔ေခတ္သူ႔အခါက အာေအရွာသခင္မဟာ ထိပ္သီးပညာရွင္တစ္ပါးျဖစ္ခဲ့သလို တမန္ေတာ္ျမတ္ ၀ဖားသ္ျဖစ္ (ကြယ္လြန္)ျပီးေနာက္ပိုင္းမွာလည္း မဒီနာျမိဳ႕က လူေတြကို ဆရာမအျဖစ္ ပညာသင္ၾကားေပးခဲ့ပါေသးတယ္။

အာေအရွာသခင္မေနာက္ပိုင္းမွာလည္း အစၥလာမ့္ပညာေရးမွာ အမ်ိဳးသမီးေတြဦးစီးဦးေဆာင္မႈျပဳလုပ္ခဲ့တဲ့ အခန္းက႑ေတြရွိပါတယ္။ မြတ္စလင္ကမာၻရဲ႕ ဗလီ၀တ္ေက်ာင္းေတာ္ပညာေရးမွာလည္း အမ်ိဳးသမီးေတြအေနနဲ႔ အစၥလာမ္၀တ္စားဆင္ယင္မႈနဲ႔အညီ ပညာသင္ယူခြင့္ရွိပါတယ္။ မဒ္ရဆာေတြမွာလည္း ပညာသင္ယူခြင့္ရွိသလို ဆရာမအေနနဲ႔ စာျပန္သင္ခဲ့တဲ့ မြတ္စလင္ပညာတတ္အမ်ိဳးသမီးေတြ ဒုနဲ႔ေဒးပါ။ ၁၂ရာစု ပညာရွင္ၾကီး အိဗ္ေန႔ အဆာကိရ္ (သူျပဳစုခဲ့တဲ့ ဒမတ္စကပ္ျမိဳ႕ရဲ႕သမုိင္းေၾကာင္းစာအုပ္ Tarikh Dimashq နဲ႔အတူထင္ရွားလာသူ) ကေတာ့ မြတ္စလင္ဆရာမ အေယာက္ ၈၀ထံမွာပညာဆည္းပူးခဲ့ပါသတဲ့။

ပညာေရးမွာ ဒိတ္ဒိတ္ၾကဲထင္ရွားခဲ့တဲ့ မြတ္စလင္အမ်ိဳးသမီးအနည္းငယ္ကို ဆက္လက္ေဖာ္ျပရမယ္ဆိုရေတာ့ …

(၁) ကမာၻ ့ပထမဆံုး မဒ္ရဆာစာသင္ေက်ာင္း၊ ၈၅၉ခုႏွစ္ကတည္ေဆာက္ခဲ့တဲ့ ေမာ္ရိုကိုႏုိင္ငံ ဖစ္ျမိဳ႕က University of al-Karaouine (အလ္-ကာရ၀ီန္း တကၠသိုလ္ၾကီး)ကို တည္ေထာင္ခဲ့သူကေတာ့ ၾကြယ္၀တဲ့လူကံုထံမြတ္စလင္အမ်ိဳးသမီး ဖာတီမာ အလ္-ဖိဟ္ရီ ပါတဲ့။

(၂) ကမာၻေက်ာ္အဘာစီခလီဖာၾကီး ဟာရူန္း အလ္-ရရွီဒ္းရဲ႕ ၾကင္ယာေတာ္ ဇူေဘဒါသခင္မကလည္း ဟိဂ်ာဇ္နယ္မွာ ဗလီ၀တ္ေက်ာင္းေတာ္၊ စာသင္ေက်ာင္း။ လမ္းးန႔ဲ ေရတြင္းေတြတည္ေဆာက္တူးေဖာ္ဖို႔အတြက္ ကိုယ္တုိင္ကိုယ္က် အလွဴေငြထည့္၀င္ခဲ့ရာမွာထင္ရွားပါတယ္။ သူ႔ရဲ႕ၾကိဳးပမ္းမႈေၾကာင့္ ေဒသတစ္ခြင္မွာ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ပညာရရွိခဲ့ပါတယ္။
(၃) ေအာ္တိုမန္ဆူလတန္ ဆူလိုင္မန္ရဲ႕ ၾကင္ယာေတာ္ ဟူရ္ရမ္ဆူလတန္ဟာလည္း မဒ္ရဆာေက်ာင္းအမ်ားအျပား တည္ေထာင္ခဲ့သူလို႔နာမည္ေၾကာ္ၾကားပါတယ္။ အျခားအျခားေသာ လွဴဒါန္းမႈေတြအျပင္ ေဆးရံု၊ ေရခ်ိဳးကန္၊ မီးဖိုေဆာင္အမ်ားအျပားလည္းလွဴဒါန္းခဲ့ပါေသးတယ္။
(၄) ဒမတ္စကပ္က အိုင္ယူဘီမင္းဆက္ (၁၁၇၄-၁၂၆၀) တုန္းကလည္း မဒ္ရဆာေက်ာင္းေတြ၊ ဗလီေတြ၊ ဘာသာေရးအထိမ္းအမတ္ေတြကို မြတ္စလင္အမ်ိဳးသမီးကပဲေဆာက္လုပ္လွဴဒါန္းခဲ့ပါတယ္။

ဥေရာပရဲ႕အလယ္ေခတ္ကေန ၁၈၀၀-၁၉၀၀ေလာက္ထိေအာင္ အမ်ိဳးသမီးေတြကို အဖက္ဖက္ကဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္ျပီး ကြ်န္သာသာသာ ဆက္ဆံခဲ့ၾကေပမယ့္လည္း မြတ္စလင္ေတြကေတာ့ လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေပါင္း ၁၄၀၀ေလာက္ကတည္းက ပညာေရးမွာ အမ်ိဳးသမီးေတြကို ဦးထိပ္ပန္ဆင္ခဲ့ၾကပါတယ္။ အမ်ိဳးသမီးေတြကို ဒုတိယတန္းစားအျဖစ္ထားလား မထားလားဆိုတာကိုေတာ့ သမုိင္းမွန္သိသူတုိင္း၊ ေလ့လာဘူးသူတုိင္း သိရွိမွာပါ။ ဒုတိယတန္းစားထားဖို႔ေ၀းပါေသးတယ္၊ အျမဲတမ္းထိပ္တန္းမွာထားခဲ့ၾကတယ္။

မ်က္ေမွာက္ေခတ္ကာလပညာေရး
တစ္ေခတ္တစ္ခါက မဒ္ရဆာပညာေရးက ဒီေန႔ထိေအာင္ဆက္လက္ရွင္သန္ေနဆဲပါ။ ဒါေပမယ့္လည္း ပံုစံေတာ့ကြဲျပားသြားပါျပီ။ ပံုစံကြဲျပားသြားရတဲ့အဓိကအေၾကာင္းအရင္းကေတာ့ ၁၈၀၀ျပည့္ႏွစ္လြန္ပိုင္းမွာ ဥေရာပသားေတြ မြတ္စလင္ကမာၻကိုက်ဴးေက်ာ္မႈလို႔ေျပာလို႔ရပါတယ္။ ဥပမာအေနနဲ႔ေျပာရမယ္ဆိုရင္ ေအာ္တိုမန္အင္ပါယာဆူလတန္ရဲ႕ ျပင္သစ္ စီက်ဴလာအၾကံေပးအရာရွိေတြက ပညာေရးစနစ္ကို ဘာသာေရးမပါတဲ့ သင္ရိုးညႊန္းတမ္းျဖစ္ေအာင္ေျပာင္းလဲဖို႔အၾကံျပဳတဲ့အတြက္ အစၥလာမ့္ပညာေရးစနစ္ကို ေျမလွန္လိုက္သလိုျဖစ္သြားခဲ့ပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ပဲ ဥေရာပသင္ရိုးညႊန္းတမ္းေတြကိုႏွစ္ေပါင္း ရာခ်ီေက်ာ္ေအာင္ အစားထိုးသင္ျဖစ္သြားခဲ့တယ္။ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ မဒ္ရဆာပညာေရးစနစ္ကေတာ့ ေအာ္တိုမန္အစိုးရ ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံမရွိေပမယ့္လည္း ဆက္လက္ရွင္သန္ခဲ့တဲ့အျပင္ မ်က္ေမွာက္ေခတ္ မြတ္စလင္ကမာၻထဲမွာပါ အျမစ္တြယ္ေနဆဲပါ။

အရင္ကေအာ္တိုမန္အင္ပါယာထဲမွာပါခဲ့တဲ့ ဒီေန႔ေခတ္သစ္ႏုိင္ငံေတြကေတာ့ ဥေရာပသင္ရိုးညႊန္းတမ္းအတုိင္းပဲ ေရွ႕ဆက္သြားေနဆဲပါ။ ဥပမာအေနနဲ႔ေျပာရမယ္ဆိုရင္ ဥေရာပပညာေရးစနစ္အရ အထက္တန္းေက်ာင္းမွာ ေနာက္ဆံုးႏွစ္ တကၠသိုလ္၀င္တန္းစာေမးပြဲမွာ ဘယ္ေလာက္ထိေအာင္ စြမ္းေဆာင္ရည္ရွိသလဲဆိုတဲ့ အေပၚမွာမူတည္ျပီး ေမဂ်ာဘာသာရပ္ေတြကို ခြဲခဲ့ပါတယ္။ အကယ္လို႔ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္က အမွတ္ျမင့္ျမင့္နဲ႔ေအာင္ျမင္ျပီဆိုရင္ ေဆးပညာ ဒါမွမဟုတ္ အင္ဂ်င္နီယာပညာရပ္ကိုသင္ၾကားခြင့္ရပါတယ္။ အမွတ္နိမ့္နိမ့္နဲ႔ေအာင္ျပီဆိုရင္ေတာ့ အစၥလာမ့္သိပၸံနဲ႔ပညာေရးကိုစည္းပူးခြင့္ရပါတယ္။ ရွင္းရွင္းေျပာရရင္ အစၥလာမ့္ပညာေရးကိုေခ်ာင္ထိုးလိုက္တဲ့သေဘာပါ။

ေခတ္သစ္ဥေရာပပညာေရးစနစ္က မြတ္စလင္ကမာၻအႏွံ႔မွာ ေျခကုပ္ရယူႏုိင္ခဲ့ေပမယ့္လည္း မိရုိးဖလာ အစၥလာမ့္ပညာေရးစနစ္ကေတာ့ ရွင္သန္ေနဆဲပါပဲ။ အလ္-အဇ္ဟရ္တကၠသိုလ္၊ အလ္-ကာရ၀ိန္းတကၠသိုလ္နဲ႔ ဒီယိုဘန္မွာရွိတဲ့ ဒါရူလ္အုလူမ္းတကၠသိုလ္ၾကီးေတြကေတာ့ အစၥလာမ့္ပညာေရးနဲ႔ စီက်ဴလာသိပၸံပညာေရးကို တြဲဖက္သင္ၾကားေပးေနပါတယ္။ ၾကီးက်ယ္ခမ္းနားတဲ့ အစၥလာမ့္သမုိင္းေၾကာင္းထဲက မြတ္စလင္ပညာရွင္ၾကီးေတြ တစိုက္မတ္မတ္က်င့္သံုးျပီး မ်ိဳးေစ့ခ်ေပးခဲ့တ့ဲ အစၥလာမ့္ပညာေရးစနစ္ကိုအထင္လည္းမေသးပါနဲ႔။ အစၥလာမ္သမုိင္း ေရႊေရာင္၀င္းခဲ့တဲ့အခ်ိန္ကာလကို အစၥလာမ့္ပညာေရးတစ္ခုထဲနဲ႔ ေမာင္းႏွင္ခဲ့တာပါ။

ဒီေန႔ေခတ္စကားနဲ႔ေျပာရမယ္ဆိုရင္ ေလာကီပညာနဲ႔ ေလာကုတၱရာပညာ (ဘာသာေရးနဲ႔ ေခတ္ပညာ) ႏွစ္ခုလံုးကိုတြဲဖက္သင္ၾကားဖို႔အေရးၾကီးပါတယ္။ သာသနာ့ပညာေရးအေျခခံရွိမွသာ မိမိကိုယ္ကိုယ္ထိမ္းေက်ာင္းႏုိင္မွာပါလို႔ယံုၾကည္ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္အစၥလာမ္ဘာသာနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ အခ်က္အလက္အမွန္ေတြကို တံု႔ျပန္ေျဖရွင္းႏုိင္မွာျဖစ္သလို ကမာၻ႔လူသားထုၾကီးကိုလည္း “ငါတို႔အစၥလာမ္ဟာ ဒီလိုရွိတယ္” ဆိုျပီး ခ်ျပႏုိင္မွာလို႔ယံုၾကည္ပါေၾကာင္း … ။

Bibliography:
Ibn Khaldūn. The Muqaddimah, An Introduction To History. Bollingen, 1969. Print.
Lindsay, James E. Daily Life in the Medieval Islamic World. Indianapolis: Hackett Publishing Company, Inc., 2005. Print.
Morgan, M. Lost History. Washington D.C. : National Geographic Society, 2007. Print.
Via Lost Islamic History

10:30pm
6-Nov-14
(စတီဗင္)

((အလ္မုဖီးဒ္))
Website: http://aaitee.blogspot.com
Facebook: http://www.facebook.com/almufeed.mm
Email: haroonrangoni@gmail.com
google တြင္ရွာရန္ “ အလ္မုဖီးဒ္ ” ဟု ျမန္မာလိုရိုက္၍ရွာပါ။
မိမိဖုန္းထဲတြင္ ျပန္လည္ဖတ္ရႈရန္ သိမ္းထားလိုပါက Simple Islam.apk ဖုိင္ကို ေဒါင္းလုတ္ဆြဲျပီး Installလုပ္ထားပါ။