وهدينه النجدين
(ဝဟဒိုင္း နားဟြန္(န) နဂ်္ဒိုင္း(န))
ငါအရွင္သည္ လမ္းႏွစ္သြယ္ကို ညႊန္ျပထားေတာ္မူ၏ ဟု မိန္႔ဆိုထားေပသည္။ ဤတြင္ ပထမအင္အားစုသည္ လူသားတို႔၏ မိတ္ေဆြျဖစ္၍ ေကာင္းမႈကို လိုလားသည္။ ဒုတိယအင္အားစုသည္ လူသားတို႔၏ ရန္သူျဖစ္၍ ဒုစရိုက္မႈကို လိုလားေပသည္။
ပထမအင္အားစုအေပၚ၌ လူသားမ်ား လိုက္နာက်င့္သံုးပါက အစမွ အဆံုးတိုင္ သာယာေအးခ်မ္းမႈကို ခံစားရရွိႏိုင္မည္ျဖစ္သည္။ ဒုတိယအင္အားစုအေပၚ လူသားမ်ား လိုက္နာက်င့္သံုးပါမူ အတိုင္းအတာမရွိေသာ နစ္နာမႈႏွင့္ မဟာဆံုးရွဳံးမႈႀကီးကို ခံစားၾကရေပမည္။
သို႔ပါ၍ ကၽြႏ္ုပ္တို႔အတြက္ ပထမဆံုးအေရးႀကီးေသာ လိုအပ္ခ်က္ကား အဘယ္အရာသည္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔အတြက္ မိတ္ေဆြျဖစ္သည္။ အဘယ္အရာကား ကၽြႏ္ုပ္တို႔အတြက္ ရန္သူျဖစ္သည္။ အဘယ္အရာကား ကၽြႏ္ုပ္တို႔အတြက္ အက်ဳိးျပဳေစသျဖင့္ လိုက္နာယံုၾကည္ရန္ ထိုက္သည္။ အဘယ္အရာကား နစ္နာေစသျဖင့္ ေတာ္လွန္ေသြဖီထိုက္သည္တို႔ကို ဂဃနဏ ခြဲျခားသိရွိႏိုင္ရန္ အထူးလိုအပ္လွေပသည္။
ထင္ရွားေသာ မ်က္ျမင္သာဓကတစ္ခုကို တင္ျပပါမည္။ ကၽြႏု္ပ္တို႔အား အမိဝမ္းတြင္းမွဖန္ဆင္း၍ ေမြးဖြားသန္႔စင္ေစခဲ့ေသာအရွင္သည္ မည္သူနည္း။ ထိုအရွင္ထက္မည္သူက ေကာင္းက်ဳိးကို ပို၍ လိုလားေစပါမည္နည္း။ ထိုအရွင္ ေကၽြးေမြးေစာင့္ေရွာက္ေတာ္မူသကဲ့သို႔ မည္သူက ေကၽြးေမြးေစာင့္ေရွာက္ႏိုင္ပါမည္နည္း။ ထိုအရွင္ကဲ့သို႔ မည္သူက ေအးခ်မ္းသာယာေသာလမ္းကို ညႊန္ၾကားျပသႏိုင္ပါမည္နည္း။
အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ မိန္႔ေတာ္မူသည္မွာ ----
أَلَا لَهُ ٱلْخَلْقُ وَٱلْأَمْرُ ۗ تَبَارَكَ ٱللَّهُ رَبُّ ٱلْعَٰلَمِينَ
ဖန္ဆင္းမႈႏွင့္ အမိန္႔အာဏာသည္ ထိုအရွင့္ထံ၌သာ ရွိ၏။ စၾကာဝဠာကို ဖန္ဆင္းေတာ္မူေသာအရွင္သည္ မဂၤလာအေပါင္းႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူေခ်သတည္း။ (၇:၅၄)
ဤအာယသ္ေတာ္တြင္ ခလ္က္ဟူသည္ ကမာၻအဝန္းကို ဖန္ဆင္းေတာ္မူေသာ အရွင္ပင္ျဖစ္၏။ အမရ္ဟူသည္ ဖန္ဆင္းခံတို႔အေပၚ အမိန္႔ေပးလမ္းညႊန္ျခင္းကို ေခၚဆိုေပသည္။
ထိုအရွင္သည္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔အား ဖန္ဆင္းၿပီးေနာက္ အေကာင္းအဆိုး လမ္းႏွစ္သြယ္ကို ညႊန္ၾကားျပသေပးလိုက္၏။ သို႔ျဖစ္ရာ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ကိ ေကၽြးေမြးေစာင့္ေရွာက္၍ အေကာင္းဆံုးလမ္းညႊန္မႈကို ေပးေတာ္မူေသာ ဖန္ဆင္းရွင္သည္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔အတြက္ အားထားရန္ အေကာင္းဆံုးေသာအေဖာ္မြန္ေပတည္း။
ဒုတိယအင္အားစုႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ ကုရ္အာန္က်မ္းျမတ္တြင္ လာရွိထားသည္မွာ -
يَٰبَنِىٓ ءَادَمَ لَا يَفْتِنَنَّكُمُ ٱلشَّيْطَٰنُ كَمَآ أَخْرَجَ أَبَوَيْكُم مِّنَ ٱلْجَنَّةِ
အို အာဒမ္၏ သားေျမးအေပါင္းတို႔ အသင္တို႔ကို ရွဳိက္သြာန္က လွည့္စားျဖားေယာင္ၿပီး ဒုကၡေပးေသာလမ္းစဥ္ေနာက္သို႔ မလိုက္ၾကကုန္ႏွင့္။ အသင္တို႔၏ မိဘႏွစ္ပါးသည္ ရွဳိက္သာန္၏ လွည့္ဖ်ားေႏွာက္ယွက္ျခင္းကို (သတိမမူ) က်ဴးလြန္မိခဲ့ၾကသျဖင့္ ဂ်ႏၷသ္အတြင္းမွ ႏွင္ထုတ္ျခင္းခံခဲ့ၾကရေလသည္။ (၇: ၂၇)
ထိုသုိ႔ေသာ ရွဳိက္သာန္၏ ေႏွာက္ယွက္မႈမ်ားမွ ကင္းေဝးႏိုင္ရန္အလို႔ငွာ ရွဳိက္သာန္ေနာက္သုိ႔ မလိုက္ၾကကုန္ႏွင့္ဟု မိန္႔ဆိုထားေပသည္။ က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္ ပါရဟ္(၂၂)တြင္လည္း ဤသို႔လာရွိထားေပသည္။
إِنَّ ٱلشَّيْطَٰنَ لَكُمْ عَدُوٌّ فَٱتَّخِذُوهُ عَدُوًّا ۚ إِنَّمَا يَدْعُوا۟ حِزْبَهُۥ لِيَكُونُوا۟ مِنْ أَصْحَٰبِ ٱلسَّعِيرِ
အို အာဒမ္၏ သားေျမးအေပါင္းတို႔ မုခ် ရွဳိက္သာန္သည္ အသင္တို႔၏အႀကီးမားဆံုးေသာ ရန္သူပင္ျဖစ္၏။ သုိ႔ျဖစ္ရာ ၎ရွဳိက္သာန္ကို ရန္သူဟူ၍ မွတ္ယူၿပီး သတိၾကီးစြာထားၾကကုန္၊ ၎သည္ အသင္တို႔ကို ဒုကၡအဖံုဖံုတြင္ နစ္မြန္းဆံုးရွဳံးသြားေစရန္ အစြမ္းကုန္ၾကိဳးစားအားထုတ္လွ်က္ ရွိေနေပသည္။ (၃၅:၆)
အေၾကာင္းကား ရွဳိက္သာန္သည္ အလႅာဟ္ဟို႔အရွင္ျမတ္၏ အမ်က္ေတာ္ဒဏ္ခံရၿပီး မလ္အူးန္က်ိန္စာသင့္သူအျဖစ္ ေရာက္ရွိသြားေသာအခါ ၎က အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ထံ ဤသို႔ေလွ်ာက္တင္ခဲ့ေလသည္။
قَالَ فَبِمَآ أَغْوَيْتَنِى لَأَقْعُدَنَّ لَهُمْ صِرَٰطَكَ ٱلْمُسْتَقِيمَ ○ ثُمَّ لَءَاتِيَنَّهُم مِّنۢ بَيْنِ أَيْدِيهِمْ وَمِنْ خَلْفِهِمْ وَعَنْ أَيْمَٰنِهِمْ وَعَن شَمَآئِلِهِمْ ۖ وَلَا تَجِدُ أَكْثَرَهُمْ شَٰكِرِينَ ○
အို ကၽြန္ေတာ္မ်ဳိး၏အရွင္ ဤလူသားအာဒမ္ေၾကာင့္ အရွင္ထံတြင္ ကၽြန္ေတာ္မ်ဳိး ေသးသိမ္ရွံဳခ်ျခင္း ခံခဲ့ရ၏။ သို႔ျဖစ္ရာ ကၽြန္ေတာ္မ်ဳိးသည္ ၎လူသားတို႔အား အရွင့္လမ္းေတာ္မွ ေသြဖည္ေစ၍ ေသးသိမ္ျခင္းအျဖစ္သို႔ ေရာက္ရွိသြားေစရန္ အစြမ္းကုန္ေႏွာင့္ယွက္ပါမည္။ ထိုသုိ႔ ဖ်က္ဆီးရာတြင္ ေရွ႕ေနာက္ ဝဲယာႏွင့္ အဘက္ဘက္မွ နည္းမ်ဳိးစံု အဖံုဖံုတို႔ျဖင့္ အေႏွာင့္အယွက္ေပးပါမည္။ အမွန္တရားဘက္မွ တိမ္းေခ်ာ္လဲြမွားေစၿပီး မိမိအသင္းသို႔ သြတ္သြင္းပါမည္ဟု ေလွ်ာက္တင္ခဲ့ေလသည္။ (၇:၁၆/၁၇)
သို႔ပါ၍ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ေကာင္းက်ဳိးကို မလိုလားေသာရွဳိက္သာန္အား ေသြဖည္ေတာ္လွန္ရမည္ ျဖစ္သည္။ ဤတြင္ စာဖတ္သူသည္ အင္အားစုႏွစ္ခုအေပၚ အဘယ္အရာသည္ အက်ဳိးျဖစ္ေစ၍ အဘယ္အရာသည္ နစ္နာဆံုးရွံဳးေစသည္ကို ခြဲျခားသိျမင္ႏိုင္ေလၿပီ။ သို႔ရွိရာ မိမိအတြက္ ေကာင္းမႈကုသိုလ္ႏွင့္ အက်ဳိးသက္ေရာက္ေစမည့္ အေၾကာင္းတရားမ်ားကို အၾကြင္းမဲ့ယံုၾကည္လက္ခံ၍ မိမိအတြက္နစ္နာဆံုးရွဳံးေစမည့္ အကုသိုလ္လုပ္ငန္းမ်ားကို အဆိုင္းမတြဖယ္ရွားတြန္းလွန္ပစ္ၾကရမည္ ျဖစ္ေပသည္။
ကၽြႏ္ုပ္တို႔သည္ ယင္းအင္အားစုႏွစ္မ်ဳိးစလံုး၏ လမ္းစဥ္ကို ကြဲျပားျခားနားစြာ သိျမင္ႏိုင္ရန္ အေရးႀကီးလွ၏။ မည္သည့္အရာသည္ အမွန္တရား၏ အက်ဳိးကိုသက္ေရာက္ေစၿပီး မည္သည့္အရာသည္ နစ္နာဆံုးရွံဳးမႈျဖစ္ေစသည္ဟူ၍ ခြဲျခားသတ္မွတ္ရန္အတြက္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔တြင္ မွတ္ေက်ာက္တစ္ခု လိုအပ္ေပသည္။ ထိုမွတ္ေက်ာက္ေပၚတြင္ အေကာင္းအဆိုးကိုတင္၍ စမ္းသပ္ပြတ္တိုက္မွသာ ခြဲျခားသိျမင္ႏိုင္မည္ျဖစ္သည္။ ထိုမွတ္ေက်ာက္ကား ပညာပင္ျဖစ္၏။ ထိုပညာျဖင့္သာ ကၽြႏ္ုပ္တို႔သည္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္၏ ပညတ္ခ်က္ျဖစ္ေသာ ေကာင္းက်ဳိးႏွင့္ ရွဳိက္သာန္၏ အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ေသာ ဆိုးက်ဳိးလမ္းစဥ္တို႔ကို သိစြမ္းႏိုင္ေပသည္။
ဤတြင္ စာဆိုေတာ္ ရွဳိက္ခ္စအ္ဒီ(ရဟ)သခင္ႀကီးက လကၤာတစ္ပုဒ္ကုိ ဤသုိ႔ စပ္ဆိုက်ဴးရင့္ခဲ့ေပသည္။
(က်ဳိးရွမအ္ အဇ္ပေယး အိလ္မ္ဗာယသ္ ဂိုရာခ္သ္ + ေကးေဗအိလ္မ္ နသဝါန္ခိုသာ ရာရွနာခ္သ္)
ဖေယာင္းအရည္ေပ်ာ္က်သည္သို႔ အသိပညာျမတ္ရတနာကို မလြဲမွန္စြာ ဆည္းပူးပါေလာ့ အေၾကာင္းေသာ္ကား ပညာနတၳိျမင္မရွိက တစ္ပါးအလႅာဟ္ ျမတ္ခိုသာကို သိျမင္စြမ္းအား မရွိျငားတည္း။
အလိုသေဘာကား .... ပညာမဲ့လွ်င္ ဖန္ဆင္းရွင္ကို မသိႏိုင္ေသာေၾကာင့္ အသက္ပင္ေသဆံုးသြားပါေစ ပညာကိုသာ ရွာေဖြသင္ယူရမည္ဟူ၏။
{ေမာ္လာနာကမၼရြဒ္ဒီးန္ ဦးသန္းေမာင္(ဂ်ာမိအီ) ဘာသာျပန္ထားသည့္ "အစၥလာမ့္ပညာေရး" စာအုပ္ပါ အေၾကာင္းအရာကို အလ္မုဖီးဒ္က ျပန္လည္တင္ဆက္သည္။)
