(၃၁) အလုပ္၏ေသာကကိုေသာ့ခတ္ပါ။
ခင္ပြန္းသည္ အလုပ္မွျပန္ခဲ့ၿပီဆိုလွ်င္ ထိုအလုပ္၏ေသာကမ်ားကို အလုပ္၌ေသာ့ခတ္ခဲ့သင့္ေပသည္။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ထိုေသာကသည္ မိသားစုအတြင္းသို႔ ကူးစက္ရိုက္ခတ္လာႏိုင္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။
အလုပ္အဆင္မေျပမႈေၾကာင့္ စိတ္၏ပင္ကိုယ္၌ ေဒါသဖိစီးေနမည္ျဖစ္သည္။ ေဒါသ၏ေနာက္ကြယ္၌ ႐ွဳိက္သြာန္၏ဖ်ားေယာင္းမႈက ပူးကပ္ပါလာခဲ့ေခ်ၿပီ။ သာမာန္ခြင့္လႊတ္ႏိုင္ေသာ အဆီအေငါမတည့္မႈတို႔သည္ ႀကီးမားက်ယ္ျပန္႔လာႏိုင္ေလသည္။ ဇနီးမယားအေပၚ၊ သားသမီးအေပၚ ထိုေဒါသတို႔ ယိုဖိတ္စီးက်လာမည္ဆိုမွျဖင့္ ဆက္တိုက္ဆူညံေပါက္ကြဲကုန္ေတာ့မည္။ မလိုလားအပ္သည့္ျပႆနာတို႔ ဆက္တိုက္ျဖစ္ေပၚေခ်ေတာ့မည္။
ထို႔ေၾကာင့္ အလုပ္မွျပန္ေရာက္လွ်င္ နမာဇ္အခ်ိန္ကိုသတိျပဳလွ်က္ နမာဇ္အခ်ိန္မပ်က္ေအာင္ ဂရုစိုက္ႀကိဳးပမ္းတာဝန္ေက်ရန္ အေရးႀကီးေပသည္။ နမာဇ္၏ဘရကသ္ျဖင့္ အရာရာကို အဆင္ေျပေခ်ာေမြ႕ေစရန္ အလႅာဟ္အရွင္ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ေတာ္မူေပလိမ့္မည္။
(နမာဇ္ဖတ္ၿပီးျဖစ္ပါကလည္း ဝူဇူျပဳလိုက္ပါ။ ႐ႈိက္သြာန္ထြက္သြားမည္။)
(၃၂) တျခားသူအားေဝဖန္ျခင္းႏွင့္ မိမိကုိုယ္ကိုေဝဖန္ျခင္း
မိမိ၏ေမာင္ႏွမသားခ်င္း အိမ္ေထာင္ေရးတြင္လည္း ေျမႇာက္ထိုးပင့္ေကာ္ ေဝဖန္ေလကန္ လုပ္ျခင္းမွ ေရွာင္ရမည္။ ေကာင္းေသာစိတ္ေစတနာျဖင့္ မွ်မွ်တတ အႀကံေပးသင့္သည္။ မိမိစကားေၾကာင့္ တစ္ဖက္သားတြင္ အက်ဳိးျဖစ္ထြန္းရမည္။ မိမိစကားေၾကာင့္ တစ္ဖက္သားျပႆနာမတတ္ေစရေပ။ အထက္တြင္ေဖာ္ျပခဲ့သည့္အတိုင္း ကိုယ့္အိမ္ေထာင္ေရးကို တျခားတပါးသူတို႔၏ ေျမႇာက္ထိုးပင့္ေကာ္လုပ္မႈေၾကာင့္ မေျပမလည္ျဖစ္မသြားရန္ ထိန္းသိမ္းရမည္။ ကုိယ္ခ်င္းစာတရားျဖင့္ ကိုယ့္စကားေၾကာင့္ တပါးသူ၏အိမ္ေထာင္ေရး မထိခိုက္ေစသင့္ေပ။
(၃၂) တျခားသူအားေဝဖန္ျခင္းႏွင့္ မိမိကုိုယ္ကိုေဝဖန္ျခင္း
မိမိ၏ေမာင္ႏွမသားခ်င္း အိမ္ေထာင္ေရးတြင္လည္း ေျမႇာက္ထိုးပင့္ေကာ္ ေဝဖန္ေလကန္ လုပ္ျခင္းမွ ေရွာင္ရမည္။ ေကာင္းေသာစိတ္ေစတနာျဖင့္ မွ်မွ်တတ အႀကံေပးသင့္သည္။ မိမိစကားေၾကာင့္ တစ္ဖက္သားတြင္ အက်ဳိးျဖစ္ထြန္းရမည္။ မိမိစကားေၾကာင့္ တစ္ဖက္သားျပႆနာမတတ္ေစရေပ။ အထက္တြင္ေဖာ္ျပခဲ့သည့္အတိုင္း ကိုယ့္အိမ္ေထာင္ေရးကို တျခားတပါးသူတို႔၏ ေျမႇာက္ထိုးပင့္ေကာ္လုပ္မႈေၾကာင့္ မေျပမလည္ျဖစ္မသြားရန္ ထိန္းသိမ္းရမည္။ ကုိယ္ခ်င္းစာတရားျဖင့္ ကိုယ့္စကားေၾကာင့္ တပါးသူ၏အိမ္ေထာင္ေရး မထိခိုက္ေစသင့္ေပ။
(အလႅာဟ္အရွင္ လူတိုင္း၏ ႏႈတ္လွ်ာကုိ ထိန္းသိမ္းေတာ္မူပါေစ)
(၃၃) အခ်က္ႀကီး ၆ခ်က္
၁- ဇနီးထံမွေဝဖန္သံတစ္ခုခုကို အတူေနမိသားစုထံမွ ၾကားခဲ့ရခ်ိန္သည္ ဇဟိုရ္အခ်ိန္ ျဖစ္သည္ဆိုပါစို႔။ ခ်က္ျခင္းမေျဖရွင္းပါႏွင့္။ အစြရ္ဖတ္ပါဦး။ မဂ္ရိဗ္ဖတ္ပါဦး။ ၿပီးမွ ေအးေအးေဆးေဆး နားခ်ေျဖရွင္းပါေလ။ သို႔မွာသာ ဇနီး၏ႏွလံုးသားတြင္ ခင္ပြန္းကိုေလးစားလာမည္။ အမိန္႔ကို နာခံတတ္လာမည္ျဖစ္ေပသည္။
၂- မိမိ၏ညီမ (ကိုယ့္ဇနီး၏ ေယာက္မ)က မိမိဇနီး၏အျပစ္တစ္စံုတစ္ရာကို တိုင္တန္းလာသည္ဆိုပါစို႔။ ခ်က္ျခင္း ေဒါသတႀကီး ဇနီးအားဆူပူျခင္းမျပဳေလႏွင့္။ အခ်ိန္ၾကာမွ "တခ်ဳိ႕က စကားအေရာင္းအဝယ္လုပ္တတ္ၾကတယ္။ ဟိုစကားဒီေျပာ၊ ဒီစကားဟိုေျပာနဲ႔။ လူမႈေရး႐ႈပ္ေထြးတတ္တယ္။ ငါ့မိန္းမကေတာ့ ဒီအက်င့္မ်ဳိးမရွိဘူး။ ေကာင္းတယ္။ "စသျဖင့္ သိုင္းဝိုင္းဖြဲ႕ဆို ဆံုးမတတ္ရမည္။
၃- ဇနီးႏွင့္ပတ္သက္၍ အျပစ္တခ်ဳိ႕ကို ၾကားရၿပီဆိုပါစို႔။ ဥပမာ… အခ်က္ ေလးခ်က္ခန္႔ရွိမည္။ တစ္က ဘယ္လို၊ ႏွစ္က ဘယ္လို စသျဖင့္ ဆံုးမျခင္းမျပဳႏွင့္။ ျဖစ္ေပၚရသည့္အေျခခံအေၾကာင္းကုိ အလ်င္ဆံုး ရွာေဖြစဥ္းစားပါ။ ႀကံဳလွ်င္ႀကံဳသလို ႏုည့ံခ်ဳိသာစြာ သြယ္ဝိုက္ေျပာဆိုဆံုးမသင့္ေပသည္။
၄- တစံုတရာေျပာေတာ့မည္၊ ဆံုးမေတာ့မည္ဆိုလွ်င္ ၿပီးခဲ့သည့္အတိတ္ျဖစ္ရပ္တို႔ကို ျပန္မေျပာေလႏွင့္။ ဓါတ္ျပားေဟာင္း ျပန္မဖြင့္ႏွင့္။ ေမ့ျပစ္လိုက္ရမည္။ အနာေဟာင္းကို ျပန္မဆြႏွင့္။ ဇနီးမယား သားသမီးတို႔ စိတ္ညစ္ရတတ္သည္။
၅- ေျပာဆိုသြန္သင္ ဆံုးမျခင္းမ်ားကို ေနရာေဒသ ေရြးခ်ယ္ေျပာဆိုပါ။ အက်ယ္အက်ယ္မၿငိမ္းဖြယ္ မျဖစ္ရေလေအာင္ ႀကိဳးစားေျဖရွင္းသင့္သည္။ ဇနီးျဖစ္သူကလည္း မွားလ်င္ဝန္ခံတတ္သည့္အက်င့္ကို ေမြးျမဴရမည္။
၆- အမ်ားသူငွာေရွ႕တြင္ ကုိယ့္မိန္းမသိကၡာကို ထိခိုက္နစ္နာေစေသာ အေျပာအဆိုအျပဳအမူတို႔ကို ေရွာင့္သင့္ေပသည္။ တျခားမိန္းမက ေတာ္ေၾကာင္း၊ တတ္ေၾကာင္း ၫႊန္းဖြဲ႕တင္စား မေျပာၾကားႏွင့္။ စကားနာထိုးသည့္သေဘာျဖစ္တတ္၏။ ေပ်ာ့ေျပာင္းခ်ဳိသာ ၾကည္ႏူးဖြယ္စကားတို႔ျဖင့္ ေျပာဆိုသင့္သည္။
အထက္ပါ အခ်က္ (၆) ခ်က္ကို စဥ္းစားဆင္ျခင္လိုက္နာသင့္သည္။ တခါတရံ ခင္ပြန္းျဖစ္သူ၏ ဒုစရိုက္တြင္ နစ္မြန္းေနျခင္းသည္ ဇနီးဖက္မွအမိန္႔ဖီဆန္ရန္ အေၾကာင္းခံျဖစ္တတ္သည္။ ခင္ပြန္းျဖစ္သူသည္ ေသာဝ္ဗာဟ္ အိစၥသိဂ္ဖါရ္လုပ္လ်က္ ထိန္းသိမ္းေနထိုင္သင့္ေပသည္။
(၃၄) ေမတၱာဖြဲ႕ႀကိဳးပမ္းမႈ
ဇနီးက နမာဇ္မဖတ္။ ဖရ္ဇ္တာဝန္ကိုပါ ပ်က္ကြက္သည့္အေနအထားသို႔ ေရာက္ေနၿပီဆိုလွ်င္ အၾကမ္းပတမ္းမေျပာသင့္ပါ။ တခ်ဳိ႕က မင္းဟာနမာဇ္ကိုစြန္႔တယ္။ ဖာစစ္က္ပဲ။ မင္းခ်က္ျပဳတ္တာ မစားေတာ့ဘူး။ မင္းကုိ မုန္းတီးဆန္႔က်င္ရမယ္.. စသျဖင့္ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ေျပာၾကသည္။ ဤသို႔မေျပာသင့္ပါ။
ေျပာရမည့္ပံုစံမွာ "အခုတေလာ ကိုယ့္အိမ္ထဲကိုယ္ဝင္ရမွာ စိုးရိမ္ေနသလိုပဲ။ ဒီးန္နဲ႔ ေဝးကြာရမဲ့အေၾကာင္းေတြပဲ စဥ္းစားေနမိတယ္။ ကုိယ့္မိတ္ေဆြအိမ္တစ္အိမ္ကုိ ေရာက္ခဲ့တယ္။ စားခဲ့ ေသာက္ခဲ့ အိပ္ခဲ့တယ္။ ဇိကိရ္လုပ္ခြင့္ ရခဲ့တယ္။ သဟဂၽြဒ္လည္း ဖတ္ခဲ့တယ္။ စိတ္ေပ်ာ္ေနခဲ့တယ္။ စိုးရိမ္ထိတ္လန္႔မႈလည္း မျဖစ္ခဲ့ဘူး။ ကိုယ္တစ္ခု စဥ္းစားမိတယ္။ တို႔မိသားစုလည္း အဲလိုမ်ဳိးေပ်ာ္ရႊင္ရေအာင္ ကိုယ့္အမလ္ကုိကုိယ္ ဆန္းစစ္ၾကည့္ရေအာင္။ အလႅာဟ္မႏွစ္သက္တာေတြ တို႔မွာဘာရွိသလဲ။ ရွိခဲ့ရင္လဲ အလႅာဟ္ထံပါးမွာ ခြင့္လႊတ္ဖို႔ အသနားခံၾကမယ္ "…..။ ဒီလိုပံုစံမ်ဳိးေလးေျပာလိုက္ရင္ နားခံသာတယ္။ ကိုယ္တျခားမွာအိပ္ၿပီး။ ဥပမာ ဗလီမွာ၊ သူငယ္ခ်င္းအိမ္မွာ ဆိုရင္ ေအာ္….. ငါ့ေယာက်္ား ငါနမာဇ္မရွိလို႔ အိမ္မွာမေပ်ာ္ရွာဘူးဆိုၿပီး အင္န္ရွာအလႅာဟ္ နမာဇ္ဖတ္လာဖို႔ အေၾကာင္းရွိလာပါလိမ့္မယ္။
မဂၢဇင္းစာေစာင္မ်ားမွ သူစိမ္းတရံစာဓာတ္ပံုမ်ားၾကည့္ျခင္းသည္ ဂ်ဟႏၷမ္၏ေလာင္စာျဖစ္၏။ စြဲလမ္းစိတ္ႏွင့္ၾကည့္လွ်င္ ယင္းတုိ႔ႏွင့္အတူ ရွင္ျပန္ထရလိမ့္မည္။ သို႔ေသာ္ ယင္းတို႔ကိုသတိမမူပဲ အမွတ္တမဲ့ေနျခင္းက ေကာင္း၏။ ဇနီးသည္ သူမ၏တာဝန္ပုိင္းကုိသာသိသည္။ ေလာကီေရးရာ မကၽြမ္းက်င္မႈသည္ အျပစ္မဟုတ္ေခ်။ အကယ္၍ အျပစ္တစံုတရာေတြ႕ခဲ့ေသာ္လည္း ခ်က္ျခင္းအျပစ္မတင္ပါနဲ႔ဦး။ သင္၏စိတ္ႏွင့္ ဆန္႔က်င္ခဲ့ေသာ္လည္း ခ်က္ျခင္းအျပစ္မတင္ပါနဲ႔။ ဤအခ်က္ကိုပင္ တမန္ေတာ္ျမတ္(ဆြ)က မိန္႔သည္။ မိန္းမမ်ားကို ေကြးေကာက္ေသာနံရိုးျဖင့္ ဖန္ဆင္းထားသည္။ တစံုတရာကို မႏွစ္သက္လွ်င္ အျခားတစံုတရာကိုေတာ့ ႏွစ္သက္ႏိုင္သည္။ သင္မ်က္မုန္းမက်ဳိးပါႏွင့္။ သင္ႏွစ္သက္စရာေတာ့ သင့္ဇနီးမွာ ရွိေနေပမည္။ ထုိအရာကိုပင္ အေကာင္းဟု မွတ္ယူပါေလ။ မိမိစိတ္ႏွင့္ မတိုက္ဆိုင္မႈတစ္ခုကိုပဲ စြဲကိုင္ၿပီး အျပစ္တင္မေနပါႏွင့္။ ေလာကတြင္ အေကာင္းႏွင့္အဆိုး၊ အမွားႏွင့္အမွန္၊ ဒြန္တြဲေနေပမည္။ အေကာင္းကိုသာ အသင္႐ႈျမင္ပါ။ စိတ္ခ်မ္းေျမ့မႈရေပလိမ့္မည္။ တတ္ႏိုင္သမွ် ရိုက္ႏွက္ျခင္းကိုေရွာင္ပါ။ ရိုက္ျခင္းသည္ စရိုက္ဆိုးသည္။ စရိုက္ဆိုးကို ျပင္ရမည္။
(၃၅) ဆင့္ကဲလိုက္နာရမည့္ အခ်က္ (၃) ခ်က္
ဇနီးသည္အား ျပင္ေပးရမည့္ ဒီးန္ႏွင့္လြဲေခ်ာ္ေနေသာအျပစ္ကိုေတြ႔လွ်င္ ေအာက္ပါအတိုင္း ဆင့္ကဲ အခ်က္ ၃ ခ်က္ကို လိုက္နာရမည္။ တရားေတာ္၏ဆံုးမၫႊန္ၾကားခ်က္ျဖစ္သည္။
၁- အက်ဳိးအေၾကာင္းေျပာျပဆံုးမရမည္။
၂- အတူမအိပ္ပဲ အိပ္ယာခြဲအိပ္ပါ။
၃- နာက်င္သည့္ေဝဒနာ ရသည္ခန္႔မဟုတ္ပဲ ရိုက္ခြင့္ျပဳသည္။
ခင္ပြန္း၏ခြင့္ျပဳခ်က္မရွိပဲ ဇနီးသည္ မိမိ၏မိဘအိမ္သို႔ပင္ မသြားရေခ်။ (သို႔ေသာ္ မိမိ၏မိဘႏွင့္ ကိုယ္ခ်င္းစာနာစိတ္ေမြးပါ။ ကိုယ့္အမ၊ ညီမကို သူ႔ရဲ႕ခင္ပြန္းက မိဘအိမ္ကိုလာခြင့္မျပဳလွ်င္ အကို၊ ေမာင္ ျဖစ္ေနသည့္ကိုယ္က မည္သုိ႔ခံစားရမည္နည္း။ မိမိရဲ႕မိဘ မည္သို႔ခံစားရမည္နည္း။ ထိုအတိုင္းပင္ မိမိ၏ဇနီးသည္လည္း ႏွလံုးသားရွိေသာလူသားတစ္ဦးပင္ျဖစ္သည္။ သူမ၏မိဘကိုလည္း မိမိ၏မိဘသဖြယ္ သေဘာထားခံယူထားရမည္ျဖစ္သည္။) သို႔ေသာ္ သူမ၏မိဘ မိမိအိမ္သို႔ေရာက္လာလွ်င္ တားဆီးခြင့္မရွိေခ်။ တစ္ပတ္တစ္ႀကိမ္ခန္႔ေတာ့ ခြင့္ျပဳထားရမည္။ ဇနီးအားေကၽြးေမြးဝတ္ဆင္ေပးသည့္အျပင္ လံုေလာက္ရံု အေရးေပၚအသံုးစရိတ္ကိုလည္း ေပးထားသင့္သည္။ တရားေတာ္အရ ၿဖံဳးတီးခြင့္မျပဳေသာ္လည္း ၾကပ္တည္းေအာင္ မလုပ္ရေခ်။
(၃၃) အခ်က္ႀကီး ၆ခ်က္
၁- ဇနီးထံမွေဝဖန္သံတစ္ခုခုကို အတူေနမိသားစုထံမွ ၾကားခဲ့ရခ်ိန္သည္ ဇဟိုရ္အခ်ိန္ ျဖစ္သည္ဆိုပါစို႔။ ခ်က္ျခင္းမေျဖရွင္းပါႏွင့္။ အစြရ္ဖတ္ပါဦး။ မဂ္ရိဗ္ဖတ္ပါဦး။ ၿပီးမွ ေအးေအးေဆးေဆး နားခ်ေျဖရွင္းပါေလ။ သို႔မွာသာ ဇနီး၏ႏွလံုးသားတြင္ ခင္ပြန္းကိုေလးစားလာမည္။ အမိန္႔ကို နာခံတတ္လာမည္ျဖစ္ေပသည္။
၂- မိမိ၏ညီမ (ကိုယ့္ဇနီး၏ ေယာက္မ)က မိမိဇနီး၏အျပစ္တစ္စံုတစ္ရာကို တိုင္တန္းလာသည္ဆိုပါစို႔။ ခ်က္ျခင္း ေဒါသတႀကီး ဇနီးအားဆူပူျခင္းမျပဳေလႏွင့္။ အခ်ိန္ၾကာမွ "တခ်ဳိ႕က စကားအေရာင္းအဝယ္လုပ္တတ္ၾကတယ္။ ဟိုစကားဒီေျပာ၊ ဒီစကားဟိုေျပာနဲ႔။ လူမႈေရး႐ႈပ္ေထြးတတ္တယ္။ ငါ့မိန္းမကေတာ့ ဒီအက်င့္မ်ဳိးမရွိဘူး။ ေကာင္းတယ္။ "စသျဖင့္ သိုင္းဝိုင္းဖြဲ႕ဆို ဆံုးမတတ္ရမည္။
၃- ဇနီးႏွင့္ပတ္သက္၍ အျပစ္တခ်ဳိ႕ကို ၾကားရၿပီဆိုပါစို႔။ ဥပမာ… အခ်က္ ေလးခ်က္ခန္႔ရွိမည္။ တစ္က ဘယ္လို၊ ႏွစ္က ဘယ္လို စသျဖင့္ ဆံုးမျခင္းမျပဳႏွင့္။ ျဖစ္ေပၚရသည့္အေျခခံအေၾကာင္းကုိ အလ်င္ဆံုး ရွာေဖြစဥ္းစားပါ။ ႀကံဳလွ်င္ႀကံဳသလို ႏုည့ံခ်ဳိသာစြာ သြယ္ဝိုက္ေျပာဆိုဆံုးမသင့္ေပသည္။
၄- တစံုတရာေျပာေတာ့မည္၊ ဆံုးမေတာ့မည္ဆိုလွ်င္ ၿပီးခဲ့သည့္အတိတ္ျဖစ္ရပ္တို႔ကို ျပန္မေျပာေလႏွင့္။ ဓါတ္ျပားေဟာင္း ျပန္မဖြင့္ႏွင့္။ ေမ့ျပစ္လိုက္ရမည္။ အနာေဟာင္းကို ျပန္မဆြႏွင့္။ ဇနီးမယား သားသမီးတို႔ စိတ္ညစ္ရတတ္သည္။
၅- ေျပာဆိုသြန္သင္ ဆံုးမျခင္းမ်ားကို ေနရာေဒသ ေရြးခ်ယ္ေျပာဆိုပါ။ အက်ယ္အက်ယ္မၿငိမ္းဖြယ္ မျဖစ္ရေလေအာင္ ႀကိဳးစားေျဖရွင္းသင့္သည္။ ဇနီးျဖစ္သူကလည္း မွားလ်င္ဝန္ခံတတ္သည့္အက်င့္ကို ေမြးျမဴရမည္။
၆- အမ်ားသူငွာေရွ႕တြင္ ကုိယ့္မိန္းမသိကၡာကို ထိခိုက္နစ္နာေစေသာ အေျပာအဆိုအျပဳအမူတို႔ကို ေရွာင့္သင့္ေပသည္။ တျခားမိန္းမက ေတာ္ေၾကာင္း၊ တတ္ေၾကာင္း ၫႊန္းဖြဲ႕တင္စား မေျပာၾကားႏွင့္။ စကားနာထိုးသည့္သေဘာျဖစ္တတ္၏။ ေပ်ာ့ေျပာင္းခ်ဳိသာ ၾကည္ႏူးဖြယ္စကားတို႔ျဖင့္ ေျပာဆိုသင့္သည္။
အထက္ပါ အခ်က္ (၆) ခ်က္ကို စဥ္းစားဆင္ျခင္လိုက္နာသင့္သည္။ တခါတရံ ခင္ပြန္းျဖစ္သူ၏ ဒုစရိုက္တြင္ နစ္မြန္းေနျခင္းသည္ ဇနီးဖက္မွအမိန္႔ဖီဆန္ရန္ အေၾကာင္းခံျဖစ္တတ္သည္။ ခင္ပြန္းျဖစ္သူသည္ ေသာဝ္ဗာဟ္ အိစၥသိဂ္ဖါရ္လုပ္လ်က္ ထိန္းသိမ္းေနထိုင္သင့္ေပသည္။
(၃၄) ေမတၱာဖြဲ႕ႀကိဳးပမ္းမႈ
ဇနီးက နမာဇ္မဖတ္။ ဖရ္ဇ္တာဝန္ကိုပါ ပ်က္ကြက္သည့္အေနအထားသို႔ ေရာက္ေနၿပီဆိုလွ်င္ အၾကမ္းပတမ္းမေျပာသင့္ပါ။ တခ်ဳိ႕က မင္းဟာနမာဇ္ကိုစြန္႔တယ္။ ဖာစစ္က္ပဲ။ မင္းခ်က္ျပဳတ္တာ မစားေတာ့ဘူး။ မင္းကုိ မုန္းတီးဆန္႔က်င္ရမယ္.. စသျဖင့္ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ေျပာၾကသည္။ ဤသို႔မေျပာသင့္ပါ။
ေျပာရမည့္ပံုစံမွာ "အခုတေလာ ကိုယ့္အိမ္ထဲကိုယ္ဝင္ရမွာ စိုးရိမ္ေနသလိုပဲ။ ဒီးန္နဲ႔ ေဝးကြာရမဲ့အေၾကာင္းေတြပဲ စဥ္းစားေနမိတယ္။ ကုိယ့္မိတ္ေဆြအိမ္တစ္အိမ္ကုိ ေရာက္ခဲ့တယ္။ စားခဲ့ ေသာက္ခဲ့ အိပ္ခဲ့တယ္။ ဇိကိရ္လုပ္ခြင့္ ရခဲ့တယ္။ သဟဂၽြဒ္လည္း ဖတ္ခဲ့တယ္။ စိတ္ေပ်ာ္ေနခဲ့တယ္။ စိုးရိမ္ထိတ္လန္႔မႈလည္း မျဖစ္ခဲ့ဘူး။ ကိုယ္တစ္ခု စဥ္းစားမိတယ္။ တို႔မိသားစုလည္း အဲလိုမ်ဳိးေပ်ာ္ရႊင္ရေအာင္ ကိုယ့္အမလ္ကုိကုိယ္ ဆန္းစစ္ၾကည့္ရေအာင္။ အလႅာဟ္မႏွစ္သက္တာေတြ တို႔မွာဘာရွိသလဲ။ ရွိခဲ့ရင္လဲ အလႅာဟ္ထံပါးမွာ ခြင့္လႊတ္ဖို႔ အသနားခံၾကမယ္ "…..။ ဒီလိုပံုစံမ်ဳိးေလးေျပာလိုက္ရင္ နားခံသာတယ္။ ကိုယ္တျခားမွာအိပ္ၿပီး။ ဥပမာ ဗလီမွာ၊ သူငယ္ခ်င္းအိမ္မွာ ဆိုရင္ ေအာ္….. ငါ့ေယာက်္ား ငါနမာဇ္မရွိလို႔ အိမ္မွာမေပ်ာ္ရွာဘူးဆိုၿပီး အင္န္ရွာအလႅာဟ္ နမာဇ္ဖတ္လာဖို႔ အေၾကာင္းရွိလာပါလိမ့္မယ္။
မဂၢဇင္းစာေစာင္မ်ားမွ သူစိမ္းတရံစာဓာတ္ပံုမ်ားၾကည့္ျခင္းသည္ ဂ်ဟႏၷမ္၏ေလာင္စာျဖစ္၏။ စြဲလမ္းစိတ္ႏွင့္ၾကည့္လွ်င္ ယင္းတုိ႔ႏွင့္အတူ ရွင္ျပန္ထရလိမ့္မည္။ သို႔ေသာ္ ယင္းတို႔ကိုသတိမမူပဲ အမွတ္တမဲ့ေနျခင္းက ေကာင္း၏။ ဇနီးသည္ သူမ၏တာဝန္ပုိင္းကုိသာသိသည္။ ေလာကီေရးရာ မကၽြမ္းက်င္မႈသည္ အျပစ္မဟုတ္ေခ်။ အကယ္၍ အျပစ္တစံုတရာေတြ႕ခဲ့ေသာ္လည္း ခ်က္ျခင္းအျပစ္မတင္ပါနဲ႔ဦး။ သင္၏စိတ္ႏွင့္ ဆန္႔က်င္ခဲ့ေသာ္လည္း ခ်က္ျခင္းအျပစ္မတင္ပါနဲ႔။ ဤအခ်က္ကိုပင္ တမန္ေတာ္ျမတ္(ဆြ)က မိန္႔သည္။ မိန္းမမ်ားကို ေကြးေကာက္ေသာနံရိုးျဖင့္ ဖန္ဆင္းထားသည္။ တစံုတရာကို မႏွစ္သက္လွ်င္ အျခားတစံုတရာကိုေတာ့ ႏွစ္သက္ႏိုင္သည္။ သင္မ်က္မုန္းမက်ဳိးပါႏွင့္။ သင္ႏွစ္သက္စရာေတာ့ သင့္ဇနီးမွာ ရွိေနေပမည္။ ထုိအရာကိုပင္ အေကာင္းဟု မွတ္ယူပါေလ။ မိမိစိတ္ႏွင့္ မတိုက္ဆိုင္မႈတစ္ခုကိုပဲ စြဲကိုင္ၿပီး အျပစ္တင္မေနပါႏွင့္။ ေလာကတြင္ အေကာင္းႏွင့္အဆိုး၊ အမွားႏွင့္အမွန္၊ ဒြန္တြဲေနေပမည္။ အေကာင္းကိုသာ အသင္႐ႈျမင္ပါ။ စိတ္ခ်မ္းေျမ့မႈရေပလိမ့္မည္။ တတ္ႏိုင္သမွ် ရိုက္ႏွက္ျခင္းကိုေရွာင္ပါ။ ရိုက္ျခင္းသည္ စရိုက္ဆိုးသည္။ စရိုက္ဆိုးကို ျပင္ရမည္။
(၃၅) ဆင့္ကဲလိုက္နာရမည့္ အခ်က္ (၃) ခ်က္
ဇနီးသည္အား ျပင္ေပးရမည့္ ဒီးန္ႏွင့္လြဲေခ်ာ္ေနေသာအျပစ္ကိုေတြ႔လွ်င္ ေအာက္ပါအတိုင္း ဆင့္ကဲ အခ်က္ ၃ ခ်က္ကို လိုက္နာရမည္။ တရားေတာ္၏ဆံုးမၫႊန္ၾကားခ်က္ျဖစ္သည္။
၁- အက်ဳိးအေၾကာင္းေျပာျပဆံုးမရမည္။
၂- အတူမအိပ္ပဲ အိပ္ယာခြဲအိပ္ပါ။
၃- နာက်င္သည့္ေဝဒနာ ရသည္ခန္႔မဟုတ္ပဲ ရိုက္ခြင့္ျပဳသည္။
ခင္ပြန္း၏ခြင့္ျပဳခ်က္မရွိပဲ ဇနီးသည္ မိမိ၏မိဘအိမ္သို႔ပင္ မသြားရေခ်။ (သို႔ေသာ္ မိမိ၏မိဘႏွင့္ ကိုယ္ခ်င္းစာနာစိတ္ေမြးပါ။ ကိုယ့္အမ၊ ညီမကို သူ႔ရဲ႕ခင္ပြန္းက မိဘအိမ္ကိုလာခြင့္မျပဳလွ်င္ အကို၊ ေမာင္ ျဖစ္ေနသည့္ကိုယ္က မည္သုိ႔ခံစားရမည္နည္း။ မိမိရဲ႕မိဘ မည္သို႔ခံစားရမည္နည္း။ ထိုအတိုင္းပင္ မိမိ၏ဇနီးသည္လည္း ႏွလံုးသားရွိေသာလူသားတစ္ဦးပင္ျဖစ္သည္။ သူမ၏မိဘကိုလည္း မိမိ၏မိဘသဖြယ္ သေဘာထားခံယူထားရမည္ျဖစ္သည္။) သို႔ေသာ္ သူမ၏မိဘ မိမိအိမ္သို႔ေရာက္လာလွ်င္ တားဆီးခြင့္မရွိေခ်။ တစ္ပတ္တစ္ႀကိမ္ခန္႔ေတာ့ ခြင့္ျပဳထားရမည္။ ဇနီးအားေကၽြးေမြးဝတ္ဆင္ေပးသည့္အျပင္ လံုေလာက္ရံု အေရးေပၚအသံုးစရိတ္ကိုလည္း ေပးထားသင့္သည္။ တရားေတာ္အရ ၿဖံဳးတီးခြင့္မျပဳေသာ္လည္း ၾကပ္တည္းေအာင္ မလုပ္ရေခ်။
(အိပ္ယာခြဲအိပ္ျခင္းသည္ အဆက္အဆံမဲ့ မေခၚမေျပာျဖစ္ျခင္းကို မဆိုလုိပါ။)
(၃၆) ကိုယ္ပိုင္အိမ္ခန္း
ခင္ပြန္း၏ အေျခအေနအေလွ်ာက္ အိမ္(သို႔မဟုတ္) အိမ္ခန္းရွိရမည္။ တဲျဖစ္ေစ၊ တိုက္ျဖစ္ေစ ရွိသင့္ေပသည္။ လွ်ပ္စစ္ပစၥည္း အသံုးအေဆာင္ထားႏိုင္သည္။ ျမင္သူတိုင္း စိတ္ခ်မ္းေျမ့ေစႏိုင္သည့္ ေဆးေရာင္ျခယ္သမႈကို ခြင့္ျပဳထားသည္။ သုိ႔ေသာ္ ၾကြားဝါလိုေသာဆႏၵျဖင့္ ၿဖံဳးတီးျခင္းကို တရားေတာ္ကလက္မခံေၾကာင္း သိထားရမည္။
(၃၇) မိဘတို႔၏တာဝန္
သတို႔သား၏မိဘမ်ားသည္ မည္သည့္ကိစၥမဆိုေဆာက္ရြက္သည့္အခါ ယံုၾကည္ရေသာအာလင္မ္ပညာရွင္ထံ စံုစမ္းေမးျမန္းၿပီးမွ ေဆာက္ရြက္သင့္သည္။ အခ်ဳိ႕က နိကာဟ္ျပဳၿပီးသြားလွ်င္ သားႏွင့္ေခၽြးမ အိမ္ခြဲေနျခင္းကို အမဂၤလာဟု ထင္မွတ္မွားၾကသည္။ ေဘးပတ္ဝန္းက်င္က ကဲ့ရဲ႕မည္ကို စိုးရိမ္ၾကသည္။ ႀကီးေလးေသာျပစ္မႈဟု ယူဆၾကသည္။ တရားေတာ္က ထိုသုိ႔ျပဌာန္းမထားေခ်။ အဆိုးဟုမဆိုထားပါ။ သို႔ေသာ္ ပတ္ဝန္းက်င္၏ ထိုးႏွက္မႈဒဏ္ေၾကာင့္ အစဥ္အလာဆိုးတစ္ခုျဖစ္ခဲ့၏။ (ဤအရာမ်ားသည္ လူမ်ဳိးျခားတစ္ခု၏ထံုးစံျဖစ္သည္။) အစၥလာမ္ႏွင့္ မသက္ဆိုင္ပါ။
ဇနီးက တသီးတျခားေနလိုေၾကာင္းေတာင္းဆိုပါက မိဘမ်ားသည္ ဟန္႔တားပိုင္ခြင့္မရွိေခ်။ ယေန႔ေခတ္တြင္ နိကာဟ္ၿပီးသည္ႏွင့္ ခြဲေနဖို႔အလြန္ေကာင္းသည္။ "ေခၽြးမ မေကာင္းပါ။ သအ္ဝီးဇ္ေပးပါ" ဟု ထာနဝီသခင္ႀကီးအား လာေရာက္တိုင္ၾကားသူတစ္ဦးကို သခင္ႀကီးက တသီးတသန္႔ ခြဲေဝေပးလိုက္ပါ။ နာခံတတ္လာေပလိမ့္မည္။.. ဟု မိန္႔ဖူး၏။
မိဘတာဝန္ပ်က္မည္ကိုစိုးရြံ၍ တခ်ဳိ႕မိဘမ်ားက အိမ္ခြဲမေပးၾကေခ်။ တသက္လုံး ဒုကၡတြင္း၌ေနၾကေလသည္။ တခ်ဳိ႕မ်ားဘယ္ေလာက္အထိ အယူသီးသြားၾကသလဲဆိုေသာ္ အိမ္ခြဲေပးလိုက္သည္ႏွင့္ ဗရကသ္ထြက္သြားသည္ဟု ယံုၾကည္၏။ အမွန္စင္စစ္ ဗရကသ္၊ ရဟ္မသ္ႏွင့္ ကင္းကြာျခင္း၏အဓိက အခ်က္မွာ မိသားစုအတြင္း ရန္ၿငိဳးထားျခင္း၊ မုန္းတီးျခင္းပင္ျဖစ္သည္။
(၃၈) ေခၽြးမမွအိမ္ေစသို႔
ၿငီးျငဴသံတစ္ခ်ဳိ႕ ၾကားရသည္။ ေနကာျဖစ္သည့္တစ္ရက္သာလွ်င္ မိမိဇနီးႏွင့္အတူ ညစာတို႔ နံနက္နရွ္သာတို႔စားခဲ့ရသည္။ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ဇနီးက အေမ၊ အမ၊ ဘာဘီတို႔ႏွင့္အတူသာ စားရသည္။ မိမိကေတာ့ ဖခင္ႏွင့္သာစားေနရသည္ဟု ေျပာလာသည္ကုိ ၾကားရႀကံဳရသည္။ ဤသည္မွာ ယုယၾကည္စယ္မႈ ေပ်ာ္ရႊင္မႈကင္းမဲ့ေစေသာ အခ်က္မ်ားျဖစ္ေပသည္။
ဇနီးခမ်ာ အိပ္ယာမွႏိုးထသည္ႏွင့္ မီးဖိုေခ်ာင္ဝင္ရသည္။ ဤတြင္ အတူေနမိသားစုက တစ္ေယာက္တစ္ေပါက္ျဖစ္ေနၿပီ။ အနည္းငယ္ၾကန္႔ၾကာမႈကို သည္းမခံၾကေတာ့ေခ်။ ၾကည့္စမ္း၊ အိပ္လို႔ကို မဝႏိုင္ၾကဘူး။ ခေလးေတြေက်ာင္းခ်ိန္နီးေနၿပီ။ မီးပူတိုက္မေပးရေသးဘူး။ ထမင္းခ်ဳိင့္မျပင္ရေသးဘူး စသျဖင့္ အျပစ္တင္သံ အစံုကိုၾကားေနရသည္။ တေန႔လံုး အိမ္မႈကိစၥကို ဇယ္ဆက္သလိုလုပ္ေနရျခင္းေၾကာင့္ ဖရဇ္နမာဇ္လြတ္၊ သပ္စ္ဗီးလြတ္၊ သာလင္မ္လြတ္ျဖစ္ေတာ့သည္။ ေမာသည့္အတြက္ေၾကာင့္ ေစာေစာအိပ္………။ သည္ေတာ့ လင္မယားဘဝေပ်ာ္ရႊင္မႈ ဘယ္မွာလဲ။ စဥ္းစားသင့္၏။ ေခၽြးမဘဝက အိမ္မွာ အိမ္ေစတစ္ေယာက္တိုးလာသည့္ သေဘာထက္မပိုေတာ့ေခ်။
(၃၉) ေခၽြးမအိမ္ေစ သားအိမ္မေန
ေခၽြးမအျဖစ္က အထက္ပါအေျခအေနသုိ႔ ေရာက္ေနၿပီဆိုပါစို႔။ သားျဖစ္သူမွာ ဒီးန္ရွိေနလွ်င္ ကိစၥမရွိ။ ႀကိတ္မွိတ္သည္းခံေနေပမည္။ သည္းခံေသာ္ျငားလည္း တျခားေရာဂါမ်ား ဝင္ေရာက္လာႏိုင္၏။ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာေဝဒနာမ်ား ျဖစ္တတ္သည္။ ထိုသို႔မဟုတ္ပဲ သားျဖစ္သူတြင္ ဒီးန္အားနည္းသည္ဆိုလွ်င္ အျပင္ေလာကတြင္ ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ရာမိန္းမကို ရွာေပေတာ့မည္။ ေဇနာက်ဴးလြန္မည္။ မိဘမ်က္ႏွာကို အိုးမည္သုတ္ေပေတာ့မည္။
ကိုယ့္မိသားစုႏွင့္ ေခၽြးမ သဟဇာတမျဖစ္ေၾကာင္းကို သိရွိၿပီးေနာက္ မိဘျဖစ္သူတို႔သည္ တသီးတျခားထားႏိုင္ရန္ စီစဥ္သင့္ေပသည္။ ထိုသုိ႔မတတ္ႏိုင္ေသးလွ်င္ အိပ္ခန္းသီးျခား အိုးခြဲစားသင့္ေပသည္။ ေခၽြးမသည္ ကိုယ့္မိဘသဖြယ္ မိမိတို႔အား သေဘာထားဆက္ဆံတတ္သူျဖစ္လွ်င္ သူမအတြက္ ဒုအာဆုမြန္ေကာင္းမ်ား ေတာင္းေပးသင့္ပါသည္။ သားႏွင့္ေခၽြးမ၏ အိမ္ေထာင္ေရးကိစၥတြင္ ဝင္ေရာက္စြက္ဖက္ရန္မသင့္ေပ။ အျခားေသာ အတူေနေခၽြးမ၊ သားမက္တို႔ႏွင့္ ခြဲထားရန္သာ အထူးႀကိဳးစားသင့္ပါသည္။
(၄၀) ဘာေၾကာင့္ဤသို႔
ယခုေခတ္အခါတြင္ ရွာဒီစရိတ္ႀကီးမားလွပါသည္။ လူမႈေရးပဲ။ တစ္သက္တာအတြက္ တစ္မဂၤလာပဲ။ သူက သမီးဦးမုိ႔ ခမ္းခမ္းနားနားေလးလုပ္မွ သူက သားဦးမို႔ ဆန္းဆန္းျပားျပားေလးလုပ္မွ စသျဖင့္ ေငြကုန္ေၾကးက်ခံ အေၾကြးတင္ခံၿပီး မဂၤလာအခန္းအနားက်င္းပေပးေနၾကျခင္းသည္ ဖက္ရွင္တစ္ခုလုိျဖစ္ေနသည္။ အမွန္တကယ္လိုအပ္သည့္ မဂၤလာဦးအတြက္ ေနအိမ္ကိစၥကို လံုးဝမစဥ္းစားၾကေခ်။
သည္ေတာ့ ေနအိမ္ကိစၥအစဥ္မေျပေတာ့ ဘာေတြျဖစ္လာသနည္း။ တစ္အိမ္ထဲမွာ မိသားစု ႏွစ္စုသံုးစု တခ်ဳိ႕ ေလးငါးစု ေနခဲ့ၾကရသည္။ အမ်ဳိးသမီးမ်ားစုေဝးၿပီဆိုလွ်င္ ဖစ္သနာဟ္ ျဖစ္ေတာ့မည္မဟုတ္ပါလား။
ယခုအခ်ိန္အခါသမယ၌ ေမတၱာတို႔သည္လည္း ျပယ္လြယ္လွ၏။ ေယာကၡမကလည္း ေခၽြးမကို သမီးလိုသေဘာမထားႏုိင္။ ေခၽြးမကလည္း ေယာကၡမကို မိဘလိုသေဘာမထားႏိုင္ၾကေတာ့။ ေဆြမ်ဳိးျခင္း နိကာဟ္ျပဳေပးလွ်င္ေတာင္မွ ဆက္ဆံေရးေတြ စိမ္းကားေနၾကကုန္၏။
(၃၆) ကိုယ္ပိုင္အိမ္ခန္း
ခင္ပြန္း၏ အေျခအေနအေလွ်ာက္ အိမ္(သို႔မဟုတ္) အိမ္ခန္းရွိရမည္။ တဲျဖစ္ေစ၊ တိုက္ျဖစ္ေစ ရွိသင့္ေပသည္။ လွ်ပ္စစ္ပစၥည္း အသံုးအေဆာင္ထားႏိုင္သည္။ ျမင္သူတိုင္း စိတ္ခ်မ္းေျမ့ေစႏိုင္သည့္ ေဆးေရာင္ျခယ္သမႈကို ခြင့္ျပဳထားသည္။ သုိ႔ေသာ္ ၾကြားဝါလိုေသာဆႏၵျဖင့္ ၿဖံဳးတီးျခင္းကို တရားေတာ္ကလက္မခံေၾကာင္း သိထားရမည္။
(၃၇) မိဘတို႔၏တာဝန္
သတို႔သား၏မိဘမ်ားသည္ မည္သည့္ကိစၥမဆိုေဆာက္ရြက္သည့္အခါ ယံုၾကည္ရေသာအာလင္မ္ပညာရွင္ထံ စံုစမ္းေမးျမန္းၿပီးမွ ေဆာက္ရြက္သင့္သည္။ အခ်ဳိ႕က နိကာဟ္ျပဳၿပီးသြားလွ်င္ သားႏွင့္ေခၽြးမ အိမ္ခြဲေနျခင္းကို အမဂၤလာဟု ထင္မွတ္မွားၾကသည္။ ေဘးပတ္ဝန္းက်င္က ကဲ့ရဲ႕မည္ကို စိုးရိမ္ၾကသည္။ ႀကီးေလးေသာျပစ္မႈဟု ယူဆၾကသည္။ တရားေတာ္က ထိုသုိ႔ျပဌာန္းမထားေခ်။ အဆိုးဟုမဆိုထားပါ။ သို႔ေသာ္ ပတ္ဝန္းက်င္၏ ထိုးႏွက္မႈဒဏ္ေၾကာင့္ အစဥ္အလာဆိုးတစ္ခုျဖစ္ခဲ့၏။ (ဤအရာမ်ားသည္ လူမ်ဳိးျခားတစ္ခု၏ထံုးစံျဖစ္သည္။) အစၥလာမ္ႏွင့္ မသက္ဆိုင္ပါ။
ဇနီးက တသီးတျခားေနလိုေၾကာင္းေတာင္းဆိုပါက မိဘမ်ားသည္ ဟန္႔တားပိုင္ခြင့္မရွိေခ်။ ယေန႔ေခတ္တြင္ နိကာဟ္ၿပီးသည္ႏွင့္ ခြဲေနဖို႔အလြန္ေကာင္းသည္။ "ေခၽြးမ မေကာင္းပါ။ သအ္ဝီးဇ္ေပးပါ" ဟု ထာနဝီသခင္ႀကီးအား လာေရာက္တိုင္ၾကားသူတစ္ဦးကို သခင္ႀကီးက တသီးတသန္႔ ခြဲေဝေပးလိုက္ပါ။ နာခံတတ္လာေပလိမ့္မည္။.. ဟု မိန္႔ဖူး၏။
မိဘတာဝန္ပ်က္မည္ကိုစိုးရြံ၍ တခ်ဳိ႕မိဘမ်ားက အိမ္ခြဲမေပးၾကေခ်။ တသက္လုံး ဒုကၡတြင္း၌ေနၾကေလသည္။ တခ်ဳိ႕မ်ားဘယ္ေလာက္အထိ အယူသီးသြားၾကသလဲဆိုေသာ္ အိမ္ခြဲေပးလိုက္သည္ႏွင့္ ဗရကသ္ထြက္သြားသည္ဟု ယံုၾကည္၏။ အမွန္စင္စစ္ ဗရကသ္၊ ရဟ္မသ္ႏွင့္ ကင္းကြာျခင္း၏အဓိက အခ်က္မွာ မိသားစုအတြင္း ရန္ၿငိဳးထားျခင္း၊ မုန္းတီးျခင္းပင္ျဖစ္သည္။
(၃၈) ေခၽြးမမွအိမ္ေစသို႔
ၿငီးျငဴသံတစ္ခ်ဳိ႕ ၾကားရသည္။ ေနကာျဖစ္သည့္တစ္ရက္သာလွ်င္ မိမိဇနီးႏွင့္အတူ ညစာတို႔ နံနက္နရွ္သာတို႔စားခဲ့ရသည္။ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ဇနီးက အေမ၊ အမ၊ ဘာဘီတို႔ႏွင့္အတူသာ စားရသည္။ မိမိကေတာ့ ဖခင္ႏွင့္သာစားေနရသည္ဟု ေျပာလာသည္ကုိ ၾကားရႀကံဳရသည္။ ဤသည္မွာ ယုယၾကည္စယ္မႈ ေပ်ာ္ရႊင္မႈကင္းမဲ့ေစေသာ အခ်က္မ်ားျဖစ္ေပသည္။
ဇနီးခမ်ာ အိပ္ယာမွႏိုးထသည္ႏွင့္ မီးဖိုေခ်ာင္ဝင္ရသည္။ ဤတြင္ အတူေနမိသားစုက တစ္ေယာက္တစ္ေပါက္ျဖစ္ေနၿပီ။ အနည္းငယ္ၾကန္႔ၾကာမႈကို သည္းမခံၾကေတာ့ေခ်။ ၾကည့္စမ္း၊ အိပ္လို႔ကို မဝႏိုင္ၾကဘူး။ ခေလးေတြေက်ာင္းခ်ိန္နီးေနၿပီ။ မီးပူတိုက္မေပးရေသးဘူး။ ထမင္းခ်ဳိင့္မျပင္ရေသးဘူး စသျဖင့္ အျပစ္တင္သံ အစံုကိုၾကားေနရသည္။ တေန႔လံုး အိမ္မႈကိစၥကို ဇယ္ဆက္သလိုလုပ္ေနရျခင္းေၾကာင့္ ဖရဇ္နမာဇ္လြတ္၊ သပ္စ္ဗီးလြတ္၊ သာလင္မ္လြတ္ျဖစ္ေတာ့သည္။ ေမာသည့္အတြက္ေၾကာင့္ ေစာေစာအိပ္………။ သည္ေတာ့ လင္မယားဘဝေပ်ာ္ရႊင္မႈ ဘယ္မွာလဲ။ စဥ္းစားသင့္၏။ ေခၽြးမဘဝက အိမ္မွာ အိမ္ေစတစ္ေယာက္တိုးလာသည့္ သေဘာထက္မပိုေတာ့ေခ်။
(၃၉) ေခၽြးမအိမ္ေစ သားအိမ္မေန
ေခၽြးမအျဖစ္က အထက္ပါအေျခအေနသုိ႔ ေရာက္ေနၿပီဆိုပါစို႔။ သားျဖစ္သူမွာ ဒီးန္ရွိေနလွ်င္ ကိစၥမရွိ။ ႀကိတ္မွိတ္သည္းခံေနေပမည္။ သည္းခံေသာ္ျငားလည္း တျခားေရာဂါမ်ား ဝင္ေရာက္လာႏိုင္၏။ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာေဝဒနာမ်ား ျဖစ္တတ္သည္။ ထိုသို႔မဟုတ္ပဲ သားျဖစ္သူတြင္ ဒီးန္အားနည္းသည္ဆိုလွ်င္ အျပင္ေလာကတြင္ ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ရာမိန္းမကို ရွာေပေတာ့မည္။ ေဇနာက်ဴးလြန္မည္။ မိဘမ်က္ႏွာကို အိုးမည္သုတ္ေပေတာ့မည္။
ကိုယ့္မိသားစုႏွင့္ ေခၽြးမ သဟဇာတမျဖစ္ေၾကာင္းကို သိရွိၿပီးေနာက္ မိဘျဖစ္သူတို႔သည္ တသီးတျခားထားႏိုင္ရန္ စီစဥ္သင့္ေပသည္။ ထိုသုိ႔မတတ္ႏိုင္ေသးလွ်င္ အိပ္ခန္းသီးျခား အိုးခြဲစားသင့္ေပသည္။ ေခၽြးမသည္ ကိုယ့္မိဘသဖြယ္ မိမိတို႔အား သေဘာထားဆက္ဆံတတ္သူျဖစ္လွ်င္ သူမအတြက္ ဒုအာဆုမြန္ေကာင္းမ်ား ေတာင္းေပးသင့္ပါသည္။ သားႏွင့္ေခၽြးမ၏ အိမ္ေထာင္ေရးကိစၥတြင္ ဝင္ေရာက္စြက္ဖက္ရန္မသင့္ေပ။ အျခားေသာ အတူေနေခၽြးမ၊ သားမက္တို႔ႏွင့္ ခြဲထားရန္သာ အထူးႀကိဳးစားသင့္ပါသည္။
(၄၀) ဘာေၾကာင့္ဤသို႔
ယခုေခတ္အခါတြင္ ရွာဒီစရိတ္ႀကီးမားလွပါသည္။ လူမႈေရးပဲ။ တစ္သက္တာအတြက္ တစ္မဂၤလာပဲ။ သူက သမီးဦးမုိ႔ ခမ္းခမ္းနားနားေလးလုပ္မွ သူက သားဦးမို႔ ဆန္းဆန္းျပားျပားေလးလုပ္မွ စသျဖင့္ ေငြကုန္ေၾကးက်ခံ အေၾကြးတင္ခံၿပီး မဂၤလာအခန္းအနားက်င္းပေပးေနၾကျခင္းသည္ ဖက္ရွင္တစ္ခုလုိျဖစ္ေနသည္။ အမွန္တကယ္လိုအပ္သည့္ မဂၤလာဦးအတြက္ ေနအိမ္ကိစၥကို လံုးဝမစဥ္းစားၾကေခ်။
သည္ေတာ့ ေနအိမ္ကိစၥအစဥ္မေျပေတာ့ ဘာေတြျဖစ္လာသနည္း။ တစ္အိမ္ထဲမွာ မိသားစု ႏွစ္စုသံုးစု တခ်ဳိ႕ ေလးငါးစု ေနခဲ့ၾကရသည္။ အမ်ဳိးသမီးမ်ားစုေဝးၿပီဆိုလွ်င္ ဖစ္သနာဟ္ ျဖစ္ေတာ့မည္မဟုတ္ပါလား။
ယခုအခ်ိန္အခါသမယ၌ ေမတၱာတို႔သည္လည္း ျပယ္လြယ္လွ၏။ ေယာကၡမကလည္း ေခၽြးမကို သမီးလိုသေဘာမထားႏုိင္။ ေခၽြးမကလည္း ေယာကၡမကို မိဘလိုသေဘာမထားႏိုင္ၾကေတာ့။ ေဆြမ်ဳိးျခင္း နိကာဟ္ျပဳေပးလွ်င္ေတာင္မွ ဆက္ဆံေရးေတြ စိမ္းကားေနၾကကုန္၏။
အေျဖကားရွင္းပါသည္။ သာသနာကို မ်က္ကြယ္ျပဳေသာေၾကာင့္ပင္ျဖစ္သည္။
အလ္မုဖီးဒ္
Website: http://aaitee.blogspot.com
Facebook: http://www.facebook.com/almufeed.mm
Email: haroonrangoni@gmail.com
google တြင္ရွာရန္ “ အလ္မုဖီးဒ္ ” ဟု ျမန္မာလိုရိုက္၍ရွာပါ။
မိမိဖုန္းထဲတြင္ ျပန္လည္ဖတ္ရႈရန္ သိမ္းထားလိုပါက Simple Islam.apk ဖုိင္ကို
ေဒါင္းလုတ္ဆြဲျပီး Install လုပ္ထားပါ။
