အေမး။ ရုိဇဟ္ရွိေနခ်ိန္တြင္ လက္ျဖင့္ မနီသုက္ရည္ထုတ္ျခင္းျဖင့္ ရုိဇဟ္ပ်က္ပါသလား။
အေျဖ။ လက္ျဖင့္ မနီသုက္ရည္ထုတ္ျခင္းျဖင့္ ရုိဇဟ္ပ်က္သြားသည္။ ကဇြာျဖည့္ရန္ တာဝန္ရွိသည္။ ဤသုိ႔ျပဳလုပ္ျခင္းသည္ အလြန္ဆုိးရြားၿပီး လအ္နသ္က်မည့္ လုပ္ရပ္ျဖစ္သည္ကုိ သတိျပဳအပ္သည္။ (ဖသာဝါဒါရုလ္အုလူးမ္က်မ္း၊တြဲ-၆၊ စာ-၄၁၇) (ရဒ္ဒုလ္မုဟ္သားရ္က်မ္း၊ တြဲ-၂၊ စာ-၆၁)
(၂၇) မဆ္္အလဟ္
နိဖားစ္ (မီးတြင္းေသြးဆင္းေနခ်ိန္)တြင္လည္း နမားဇ္အား ခြင့္လႊတ္ထားသည္။ ျပန္ဖတ္ရန္မလုိ။ ရုိဇဟ္မွာကား ခြင့္လႊတ္ခ်က္ မရွိ၊ ကဇြာျပန္ေစာင့္ရမည္။ (ဘဟစ္ရွ္သီးေဇဝရ္တြဲက်မ္း၊တြဲ-၂၊ စာ-၆၁)
(၂၈) မဆ္အလဟ္
ဖရ္ဇ္နမားဇ္ဝတ္ျပဳေနစဥ္ ဟုိက္ဇ္(ရာသီေသြး) ဆင္းလာပါက ထုိနမားဇ္၏တာဝန္ ခြင့္လႊတ္ျခင္းခံရသည္။ သန္႔ျပန္႔သြားသည့္အခ်ိန္၌ ထုိနမားဇ္အား ကဇြာျပန္ဖတ္ရန္ မလုိေတာ့ပါ။ သုိ႔ေသာ္ စြႏၷသ္(သုိ႔မဟုတ္) နဖိလ္နမားဇ္မ်ား ဝတ္ျပဳေနစဥ္၌ျဖစ္လွ်င္ ထုိနမားဇ္အား ကဇြာဖတ္ရမည္။
နိဖားစ္ (မီးတြင္းေသြးဆင္းေနခ်ိန္)တြင္လည္း နမားဇ္အား ခြင့္လႊတ္ထားသည္။ ျပန္ဖတ္ရန္မလုိ။ ရုိဇဟ္မွာကား ခြင့္လႊတ္ခ်က္ မရွိ၊ ကဇြာျပန္ေစာင့္ရမည္။ (ဘဟစ္ရွ္သီးေဇဝရ္တြဲက်မ္း၊တြဲ-၂၊ စာ-၆၁)
(၂၈) မဆ္အလဟ္
ဖရ္ဇ္နမားဇ္ဝတ္ျပဳေနစဥ္ ဟုိက္ဇ္(ရာသီေသြး) ဆင္းလာပါက ထုိနမားဇ္၏တာဝန္ ခြင့္လႊတ္ျခင္းခံရသည္။ သန္႔ျပန္႔သြားသည့္အခ်ိန္၌ ထုိနမားဇ္အား ကဇြာျပန္ဖတ္ရန္ မလုိေတာ့ပါ။ သုိ႔ေသာ္ စြႏၷသ္(သုိ႔မဟုတ္) နဖိလ္နမားဇ္မ်ား ဝတ္ျပဳေနစဥ္၌ျဖစ္လွ်င္ ထုိနမားဇ္အား ကဇြာဖတ္ရမည္။
(၂၉) မဆ္အလဟ္
ရုိဇဟ္ရွိေနစဥ္ ဟုိက္ဇ္(ရာသီေသြး) ဆင္းလာလွ်င္ ရုိဇဟ္ပ်က္သြားမည္။ သန္႔ျပန္႔ခ်ိန္၌ ျပန္လည္ကဇြာျဖည့္ရမည္။ အကယ္၍ နဖိလ္ရုိဇဟ္ထားစဥ္ ဟုိက္ဇ္ (ရာသီေသြး) ဆင္းလာလွ်င္လည္း ကဇြာျဖည့္ရမည္။ (ဘဟရွ္ေဇဝရ္တြဲက်မ္း၊တြဲ-၂၊ စာ-၅၉)
ရုိဇဟ္ရွိေနစဥ္ ဟုိက္ဇ္(ရာသီေသြး) ဆင္းလာလွ်င္ ရုိဇဟ္ပ်က္သြားမည္။ သန္႔ျပန္႔ခ်ိန္၌ ျပန္လည္ကဇြာျဖည့္ရမည္။ အကယ္၍ နဖိလ္ရုိဇဟ္ထားစဥ္ ဟုိက္ဇ္ (ရာသီေသြး) ဆင္းလာလွ်င္လည္း ကဇြာျဖည့္ရမည္။ (ဘဟရွ္ေဇဝရ္တြဲက်မ္း၊တြဲ-၂၊ စာ-၅၉)
(၃ဝ) မဆ္အလဟ္
ရမဇာန္လျမတ္၌ ဟုိက္ဇ္(ရာသီေသြး)ဆင္းေနသူအမိ်ဳးသမီးသည္ ေန႔အခ်ိန္၌ သန္႔ျပန္႔စင္ၾကယ္သြားလွ်င္ သန္႔ျပန္႔ၿပီးသည့္ အခ်ိန္မွစ၍ စားျခင္း၊ ေသာက္ျခင္းမျပဳေတာ့ဘဲ ရုိဇာထားသူမ်ားကဲ့သုိ႔ ေနရမည္။ သုိ႔ရာတြင္ ထုိေန႔အား ရုိဇာရေသာေန႔ ဟူ၍ မသတ္မွတ္ရပါ။ ထုိေန႔၏ရုိဇာအား ကဇြာျပန္ျဖည့္ရမည္။ (ဘဟရွ္ေဇဝရ္တြဲက်မ္း၊တြဲ-၂၊ စာ-၆၁) (ဘဟဝါလာေရရွရဟ္ေဝကာယဟ္က်မ္း တြဲ-၁ စာ-၃၁၆)
(၃၁) မဆ္္အလဟ္
ညသန္႔ျပန္႔သြားခဲ့လွ်င္ ညအခ်ိန္၌ ေရမခ်ိဳးျဖစ္ခဲ့လွ်င္လည္း ရုိဇာေစာင့္ထိန္းရမည္။ နံနက္အခ်ိန္၌ ေရခ်ိဳးလုိက္ရမည္။ အကယ္၍ နံနက္အခ်ိန္ေရာက္မွ (စဟ္ရီခ်ိန္ကုန္ဆုံးၿပီးမွ) သန္႔ျပန္႔သြားျခင္းျဖစ္လွ်င္ သန္႔သည့္အခ်ိန္မွ စ၍ ရုိဇဟ္၏နိယသ္ ျပဳျခင္းမပုိင္။ သုိ႔ရာတြင္ တစ္ေန႔တာလုံး ရုိဇာထားသူမ်ား ကဲ့သုိ႔ေနရမည္။ စားျခင္း၊ ေသာက္ျခင္းမ်ားမျပဳရေတာ့ပါ။ ထုိေန႔၏ ရုိဇဟ္္အား ကဇြာျဖည့္ရမည္။ (ဘဟရွ္ေဇဝရ္တြဲက်မ္း၊တြဲ-၃၊ စာ-၇ဝ)
(၃၂) ဓမၼသတ္ အေမး/အေျဖ
အေမး။ ကုိယ္ဝန္ျဖစ္တည္စကာလတြင္ ကုိယ္ဝန္ေဆာင္သူမ၏တန္ဆာတြင္ ဆရာဝန္မ (သုိ႔မဟုတ္)သားဖြားဆရာမမ်ားသည္ လက္အိပ္စြပ္၍လည္းေကာင္း တစ္ခါတရံ လက္အိတ္ပင္မစြပ္ဘဲေသာ္ လည္းေကာင္း လက္ေခ်ာင္းကေလးမ်ားျဖင့္ ႏိႈက္၍ စမ္းသပ္ၾကည့္ရႈတတ္ၾကသည္။ ကုိယ္ဝန္ေဆာင္ အမ်ိဳးသမီး၏ရုိဇဟ္ မည္သုုိ႔ျဖစ္မည္နည္း။
အေျဖ။ လက္ႏိႈက္၍ စစ္ေဆးစမ္းသပ္သူ ဆရာဝန္မ၊ (သုိ႔မဟုတ္) သားဖြားဆရာမသည္ ေျခာက္ေသြ႕ေသာ လက္အိပ္ကုိစြပ္၍ စမ္းသပ္ျခင္းျဖစ္လွ်င္၊ ေျခာက္ေသြ႕ေသာလက္ျဖင့္ ႏိႈက္၍စမ္းသပ္ျခင္းျဖစ္လွ်င္ ရုိဇဟ္မပ်က္ပါ။ အကယ္၍ အရည္/ ေရစုိေနေသာလက္အိတ္(သုိ႔မဟုတ္) အရည္/ ေရစုိေနေသာလက္ျဖင့္ စမ္းသပ္ျခင္းျဖစ္ပါက ရုိဇဟ္ပ်က္သြားမည္။ (ဒုရ္ေရမုခ္သားရ္က်မ္း)
(၃၃) မဆ္္အလဟ္
ကုိယ္ဝန္ေဆာင္အမ်ိဳးသမီးသည္ (ရုိဇဟ္ေစာင့္လွ်င္) မိမိ (သုိ႔မဟုတ္) ရင္ေသြးဒုကၡျဖစ္ေစမည္ဟု ယူဆရလွ်င္ ရုိဇာမေစာင့္ထိန္းဘဲ ေနခြင့္ရွိသည္။ ကဇြာျပန္ေစာင့္ရမည္။ (အာလမ္ဂီရီက်မ္း၊ တြဲ-၂ စာ-၃၃) (ကိသာဘုစ္ေစာင္မ္)
(၃၄) မဆ္အလဟ္ ကုိယ္ဝန္ေဆာင္သူ အမ်ိဳးသမီးသည္ မိမိ (သုိ႔မဟုတ္) မိမိရင္ေသြး၏ အသက္အႏၲရာယ္ျဖစ္မည္ကုိ စုိးရိမ္ရလွ်င္ ရုိဇဟ္ဖ်က္ျခင္း ပုိင္သည္။ (ဘဟရွ္ေဇဝရ္တြဲက်မ္း၊တြဲ-၃၊ စာ-၁၇)
(၃၅) ဓမၼသတ္ အေမး/အေျဖ
အေမး။ ႏုိ႔တိုက္ေကၽြးျခင္းျဖင့္ ရုိဇဟ္ (သုိ႔မဟုတ္) ဝုဇူပ်က္သြားပါသလား။
အေျဖ။ ရုိဇဟ္ ႏွင့္ ဝုဇူ မပ်က္ပါ။ (ဖသာဝါဒါရုလ္အုလူးမ္က်မ္း၊တြဲ-၆၊ စာ-၄ဝ၈) (ဘဟဝါလာေရ ရဒ္ဒြလ္မုိဟ္သားရ္က်မ္း၊ တြဲ-၂၊ စာ-၁၁ဝ)
(၃၆) ဓမၼသတ္ အေမး/အေျဖ
အေမး။ အမ်ိဳးသမီးမ်ားအဖုိ႔ ရုိဇဟ္ထားေနစဥ္ ႏႈတ္ခမ္းနီဆုိးမိျခင္းျဖင့္ ရုိဇဟ္၌ ထိခုိက္မႈရွိပါသလား။
အေျဖ။ ပါးးစပ္အတြင္းသုိ႔ ဝင္ေရာက္ႏုိင္သည္ဟု သံသယ ရွိပါက မကၠရူဟ္ျဖစ္သည္။ (အဟ္စႏုလ္ဖသာဝါက်မ္း၊ တြဲ-၄၊ စာ-၄၂၄)
ရမဇာန္လျမတ္၌ ဟုိက္ဇ္(ရာသီေသြး)ဆင္းေနသူအမိ်ဳးသမီးသည္ ေန႔အခ်ိန္၌ သန္႔ျပန္႔စင္ၾကယ္သြားလွ်င္ သန္႔ျပန္႔ၿပီးသည့္ အခ်ိန္မွစ၍ စားျခင္း၊ ေသာက္ျခင္းမျပဳေတာ့ဘဲ ရုိဇာထားသူမ်ားကဲ့သုိ႔ ေနရမည္။ သုိ႔ရာတြင္ ထုိေန႔အား ရုိဇာရေသာေန႔ ဟူ၍ မသတ္မွတ္ရပါ။ ထုိေန႔၏ရုိဇာအား ကဇြာျပန္ျဖည့္ရမည္။ (ဘဟရွ္ေဇဝရ္တြဲက်မ္း၊တြဲ-၂၊ စာ-၆၁) (ဘဟဝါလာေရရွရဟ္ေဝကာယဟ္က်မ္း တြဲ-၁ စာ-၃၁၆)
(၃၁) မဆ္္အလဟ္
ညသန္႔ျပန္႔သြားခဲ့လွ်င္ ညအခ်ိန္၌ ေရမခ်ိဳးျဖစ္ခဲ့လွ်င္လည္း ရုိဇာေစာင့္ထိန္းရမည္။ နံနက္အခ်ိန္၌ ေရခ်ိဳးလုိက္ရမည္။ အကယ္၍ နံနက္အခ်ိန္ေရာက္မွ (စဟ္ရီခ်ိန္ကုန္ဆုံးၿပီးမွ) သန္႔ျပန္႔သြားျခင္းျဖစ္လွ်င္ သန္႔သည့္အခ်ိန္မွ စ၍ ရုိဇဟ္၏နိယသ္ ျပဳျခင္းမပုိင္။ သုိ႔ရာတြင္ တစ္ေန႔တာလုံး ရုိဇာထားသူမ်ား ကဲ့သုိ႔ေနရမည္။ စားျခင္း၊ ေသာက္ျခင္းမ်ားမျပဳရေတာ့ပါ။ ထုိေန႔၏ ရုိဇဟ္္အား ကဇြာျဖည့္ရမည္။ (ဘဟရွ္ေဇဝရ္တြဲက်မ္း၊တြဲ-၃၊ စာ-၇ဝ)
(၃၂) ဓမၼသတ္ အေမး/အေျဖ
အေမး။ ကုိယ္ဝန္ျဖစ္တည္စကာလတြင္ ကုိယ္ဝန္ေဆာင္သူမ၏တန္ဆာတြင္ ဆရာဝန္မ (သုိ႔မဟုတ္)သားဖြားဆရာမမ်ားသည္ လက္အိပ္စြပ္၍လည္းေကာင္း တစ္ခါတရံ လက္အိတ္ပင္မစြပ္ဘဲေသာ္ လည္းေကာင္း လက္ေခ်ာင္းကေလးမ်ားျဖင့္ ႏိႈက္၍ စမ္းသပ္ၾကည့္ရႈတတ္ၾကသည္။ ကုိယ္ဝန္ေဆာင္ အမ်ိဳးသမီး၏ရုိဇဟ္ မည္သုုိ႔ျဖစ္မည္နည္း။
အေျဖ။ လက္ႏိႈက္၍ စစ္ေဆးစမ္းသပ္သူ ဆရာဝန္မ၊ (သုိ႔မဟုတ္) သားဖြားဆရာမသည္ ေျခာက္ေသြ႕ေသာ လက္အိပ္ကုိစြပ္၍ စမ္းသပ္ျခင္းျဖစ္လွ်င္၊ ေျခာက္ေသြ႕ေသာလက္ျဖင့္ ႏိႈက္၍စမ္းသပ္ျခင္းျဖစ္လွ်င္ ရုိဇဟ္မပ်က္ပါ။ အကယ္၍ အရည္/ ေရစုိေနေသာလက္အိတ္(သုိ႔မဟုတ္) အရည္/ ေရစုိေနေသာလက္ျဖင့္ စမ္းသပ္ျခင္းျဖစ္ပါက ရုိဇဟ္ပ်က္သြားမည္။ (ဒုရ္ေရမုခ္သားရ္က်မ္း)
(၃၃) မဆ္္အလဟ္
ကုိယ္ဝန္ေဆာင္အမ်ိဳးသမီးသည္ (ရုိဇဟ္ေစာင့္လွ်င္) မိမိ (သုိ႔မဟုတ္) ရင္ေသြးဒုကၡျဖစ္ေစမည္ဟု ယူဆရလွ်င္ ရုိဇာမေစာင့္ထိန္းဘဲ ေနခြင့္ရွိသည္။ ကဇြာျပန္ေစာင့္ရမည္။ (အာလမ္ဂီရီက်မ္း၊ တြဲ-၂ စာ-၃၃) (ကိသာဘုစ္ေစာင္မ္)
(၃၄) မဆ္အလဟ္ ကုိယ္ဝန္ေဆာင္သူ အမ်ိဳးသမီးသည္ မိမိ (သုိ႔မဟုတ္) မိမိရင္ေသြး၏ အသက္အႏၲရာယ္ျဖစ္မည္ကုိ စုိးရိမ္ရလွ်င္ ရုိဇဟ္ဖ်က္ျခင္း ပုိင္သည္။ (ဘဟရွ္ေဇဝရ္တြဲက်မ္း၊တြဲ-၃၊ စာ-၁၇)
(၃၅) ဓမၼသတ္ အေမး/အေျဖ
အေမး။ ႏုိ႔တိုက္ေကၽြးျခင္းျဖင့္ ရုိဇဟ္ (သုိ႔မဟုတ္) ဝုဇူပ်က္သြားပါသလား။
အေျဖ။ ရုိဇဟ္ ႏွင့္ ဝုဇူ မပ်က္ပါ။ (ဖသာဝါဒါရုလ္အုလူးမ္က်မ္း၊တြဲ-၆၊ စာ-၄ဝ၈) (ဘဟဝါလာေရ ရဒ္ဒြလ္မုိဟ္သားရ္က်မ္း၊ တြဲ-၂၊ စာ-၁၁ဝ)
(၃၆) ဓမၼသတ္ အေမး/အေျဖ
အေမး။ အမ်ိဳးသမီးမ်ားအဖုိ႔ ရုိဇဟ္ထားေနစဥ္ ႏႈတ္ခမ္းနီဆုိးမိျခင္းျဖင့္ ရုိဇဟ္၌ ထိခုိက္မႈရွိပါသလား။
အေျဖ။ ပါးးစပ္အတြင္းသုိ႔ ဝင္ေရာက္ႏုိင္သည္ဟု သံသယ ရွိပါက မကၠရူဟ္ျဖစ္သည္။ (အဟ္စႏုလ္ဖသာဝါက်မ္း၊ တြဲ-၄၊ စာ-၄၂၄)
(၃၇) ဓမၼသတ္ အေမး/အေျဖ
ေမး။ လူတစ္ဦးသည္ ရုိဇဟ္ထားၿပီးမွ မက်မ္းမမာျဖစ္ၿပီး အသက္အႏၲရာယ္အထိ စုိးရိမ္ရမႈမရွိေသာ္လည္း အေျခအေနဆုိးေနသည္။ ထုိအေျခအေန၌ ဆရာဝန္က ေဆးတုိက္ေကၽြးသျဖင့္ ေသာက္လုိက္လွ်င္ အျပစ္ထုိိက္ပါသလား။ ကဇြာဝါဂ်စ္ဗ္ ျဖစ္မည္လား။ (သို႔မဟုတ္) ကဖၹာရဟ္ ထုိက္မည္လား။
ေျဖ။ ေရာဂါျပင္းထန္လွ်င္ (သုိ႔မဟုတ္) အသက္အႏၲရာယ္ စုိးရိမ္ရသည္ဟု ထင္ျမင္ယူဆခ်က္ အေလးသာေနလွ်င္ ရုိဇာဖ်က္ျခင္း ပုိင္သည္။ ကဇြာသာလွ်င္ ဝါဂ်စ္ဗ္ျဖစ္ၿပီး ကဖြာရဟ္ မထုိက္ပါ။ သုိ႔ေသာ္ ေဆးထုိးျခင္းျဖင့္ ကုသႏုိင္ပါက ရုိဇဟ္မဖ်က္ပုိင္ပါ။ (အဟ္စႏုလ္ဖသာဝါက်မ္း၊ တြဲ-၄၊ စာ-၄၂၂)
(၃၇) ဓမၼသတ္ အေမး/အေျဖ
ေမး။ ယခုေခတ္၌ ႏွာေစးျခင္း၊ ႏွာရည္ယုိျခင္းမ်ားအတြက္ ေဆးစားျခင္း၊ ေဆးေသာက္ျခင္း မျပဳၾကေတာ့ဘဲ ရႈရႈိက္ရုံျဖင့္ ယင္းေဆး၏စူးရွမႈသည္ ဦးေႏွာက္သုိ႔တုိင္ ေရာက္ရွိၿပီး ႏွာေစးျခင္းလည္း ေပ်ာက္ကင္းသြားတတ္သည္။ ရုိဇဟ္ထားသည့္အခ်ိန္၌ ဤသုိ႔ရွဴေဆး ရႈရႈိက္မိလွ်င္ ရုိဇဟ္၌ထိခုိက္ပါသလား။
ေျဖ။ ရုိဇာထားသည့္အခ်ိန္၌ ေဆးအသုံးျပဳျခင္းသည္ ဆင္ျခင္ရမည့္ ကိစၥျဖစ္သည္။ အကယ္၍ ၎ရွဴေဆး၌ အမႈန္႔မ်ား မပါဝင္လွ်င္ ရုိဖဟ္မပ်က္ပါ။ ဥပမာ-အေမႊးအႀကိဳင္၊ ေရေမႊးမ်ား(သုိ႔မဟုတ္)ပန္းမ်ား စသည္တုိ႔ရွဴရႈိက္ျခင္းျဖင့္ ရုိဇဟ္မပ်က္သကဲ့သုိ႔ပင္ျဖစ္သည္။ (ရဒ္ဒုလ္မုဟ္သားရ္က်မ္း)
(၃၈) ဓမၼသတ္ အေမး/အေျဖ
ေမး။ လူတစ္ဦးသည္ လိပ္ေခါင္းေရာဂါ ေဝဒနာခံစားေနရၿပီး က်င္ႀကီးစြန္႔သည့္အခါ လိပ္ေခါင္းသည္ အျပင္သုိ႔ထြက္လာတတ္ၿပီး ေရေဆးသန္႔စင္ၿပီး ဖိေပးမွ အတြင္းသုိ႔ ဝင္သြားေလ့ရွိသည္။ လက္ကုိေရစြတ္၍ အသားပုိကို (သုိ႔မဟုတ္) အသားပုိကုိ ေရစြတ္၍ ဖိေပးရပါသည္။ ယင္းအသားပုိအား အတြင္းသုိ႔ျပန္သြင္းရာ၌ တစ္ခါတစ္ရံ သြင္း၍ပင္မရဘဲ တစ္ခါတစ္ရံတြင္မူ ဒုကၡခက္ခဲမႈျဖင့္ သြင္းရပါသည္။ တစ္ခါတစ္ရံ ဤသုိ႔ဖိ၍ သြင္းျခင္းေၾကာင့္ ေသြးမ်ားပင္ထြက္လာတတ္ပါသည္။ ေမးလုိသည့္အခ်က္မွာ ရုိဇဟ္ရွိခ်ိန္၌ ဤသုိ႔ျပဳျခင္းေၾကာင့္ ရုိဇဟ္ပ်က္ႏုိင္ပါသလား။
ေျဖ။ (၁)။ ဤအေျခအေနမ်ိဳးတြင္ ရုိဇဟ္၌ မည္သည့္ထိခုိက္မႈမွ်မျဖစ္ပါ။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ အသားပုိ၏ေဘးမွ စအုိ၏ေနရာသုိ႔ ေရေရာက္ရုံျဖင့္ ရုိဇဟ္မပ်က္ပါ။ ျခြင္းခ်က္ရွိသူျဖစ္ေစ၊ မရွိသူျဖစ္ေစ ရုိဇဟ္မပ်က္ပါ။
ေျဖ။ (၂)။ ရုိဇဟ္ရွိေနခ်ိန္၌ လက္ကုိေရစြတ္၍ လိပ္ေခါင္းအသားပုိကုိဖိျခင္း (သုိ႔မဟုတ္) ေဆးေၾကာၿပီးသည့္ေရျဖင့္ အသားပုိ အားစြတ္စုိေစျခင္း၊ ဖိျခင္းတုိ႔သည္ ရုိဇဟ္ကုိ ပ်က္ေစေသာအရာမ်ား မဟုတ္ပါ။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ အသားပုိအေပၚ၌ စြတ္စုိ၍ က်န္ရွိေနေသာေရမ်ားသည္ အသားပုိႏွင့္ အတူ အတြင္းသုိ႔ ဝင္ေရာက္သြားမည္ျဖစ္ေသာ္လည္း ထုိအခ်က္အား ေရွာင္ၾကဥ္ႏုိင္ရန္မွာ လိပ္ေခါင္းေရာဂါ ျပင္းထန္စြာခံစားေနရသူမ်ားအဖုိ႔ မျဖစ္ႏုိင္ေသာေၾကာင့္ပင္တည္း။
** ဝမ္းဗုိက္အတြင္းသုိ႔ ဝင္ေရာက္သြားျခင္းအား ဟန္႔တားပိတ္ပင္၍ မရေသာ အရာမ်ားဝင္သြားျခင္းျဖင့္ ရုိဇဟ္ကုိမပ်က္ေစပါ။ ဥပမာ-အာခံတြင္း ပလုတ္က်င္းၿပီးေနာက္ က်န္ရစ္ေနေသးေသာ ေရကဲ့သုိ႔ျဖစ္သည္။ လိပ္ေခါင္း၏စြတ္စုိမႈမွာ ထုိ႔ထက္ပုိ၍ပင္ မ်ားျပားေသးသည္။ (ဖသာဝါရရွီဒီယဟ္ကာမိလ္က်မ္း၊ စာ-၃၇၂)
** လိပ္ေခါင္းအသားပုိသည္ "ေမာင္ဒြေအဟုက္နဟ္" ေအာက္ဘက္၌ ရွိသည္။ စအုိလမ္းေၾကာင္းမွ ဝင္ေရာက္လာေသာအရာမ်ားသည္ ယင္း "ေမာင္ဒြေအဟုက္နဟ္" အထိ မေရာက္သေရြ႕ ရုိဇဟ္ မပ်က္ပါ။ သုိ႔ရာတြင္ ေမာင္ဒြအဟုက္နဟ္ ထဲသုိ႔ေရာက္ရွိသြားတတ္ေသာ လိပ္ေခါင္းအမိ်ဳးအစားလည္း ရွိတတ္ရာ ထုိအမ်ဳိးအစားျဖစ္လွ်င္ ေရစြတ္၍တင္လုိက္ျခင္းျဖင့္ ရုိဇဟ္ပ်က္သြားမည္။ (အဟ္စႏုလ္ဖသာဝါက်မ္း၊ တြဲ-၄၊ စာ-၄၃ဝ)
