ကုရ္အာန္ဖတ္ရာ၌ သရ္သီလ္ျဖင့္ စိမ္ေျပနေျပ ရွင္းရွင္းလင္းလင္းျဖင့္ နမာဇ္(၅)ႀကိမ္တြင္ ဖတ္သည့္အတုိင္း ဖတ္ေလ့ရွိသည္။ အကယ္၍ ျမန္ျမန္ဖတ္ရသည့္တုိင္ေအာင္ စာလုံးမ်ားအသံထုတ္ရာတြင္ ျဖည္းျဖည္းဖတ္သည့္အတုိင္းပင္ ပီသစြာထုတ္ေလ့ရွိ၏။ မွတ္ဥာဏ္လည္းအလြန္ေကာင္း၏။ မုရွာဘဟဟ္ ဆင္တူရုိး မွား စာလုံးမ်ားပင္မမွား သေလာက္ရွိ၏။ ကုရ္အာန္က်မ္းေတာ္ျမတ္အား အထူးတလည္ စိတ္စြဲလန္းမႈရွိ၏။ အစမွအဆုံး မ်က္္္္္္္္္စိျဖင့္ျမင္ေနရဘိအလားျဖစ္သည္။ စာလုံးတစ္လုံးျဖစ္ေစ၊ အာယသ္ေတာ္တစ္ပုဒ္ျဖစ္ေစ သိရွိလုိပါက ေမးျမန္းလွ်င္ မဆုိင္းမတြပင္ ခ်က္ခ်င္းအေျဖေပးႏုိင္သည္။ ကာန္ပူးရ္မည္ေသာၿမိဳ႕ကေလး၌ မဂ္ရိဗ္ၿပီးလွ်င္ၿပီးခ်င္း လ်င္ျမန္သြက္လက္စြာ ထမင္းစားၿပီးလာႏုိင္သူတုိ႔သာ သရာဝီ နမားဇ္အတြက္ေနရာရႏုိင္၏။ စဂ်္ဒဟ္ေသလာဝသ္အတြက္လည္း ခဲရာခဲဆစ္ႏုိင္လွ၏။ နမားဇ္ပ်က္သြားမည္ကုိပင္ စုိးရိမ္ရသည္။ တစ္ေခါက္က စဂ်္ဒဟ္အာယသ္ႏွင့္တြဲလ်က္ ရုကူအ္သြားၿပီး စဂ်္ဒဟ္ဦးခ်ခဲ့လွ်င္ နမားဇ္၏စစ္ဂ်္ဒါဟ္ႏွင့္အတူ စစ္ဂ်္ဒါဟ္ေသလာဝသ္လည္း တစ္ပါတည္းအထေျမာက္သြားေၾကာင္းလာရွိေသာ နဗီတမန္ေတာ္ျမတ္(ဆြလႅာဟုအလုိင္ေဟဝစၥလာမ္)၏ မိန္႔ၾကားခ်က္ကုိ က်င့္သုံးခြင့္ရလုိက္၏။ ခ်ီးက်ဴးစရာမွာ ရကအသ္ရွည္သည္ တုိသည္ဟူ၍ မခံစားရျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ (ကုရ္အာန္ဖတ္ရာ၌ ဤမွ်ဆြဲေဆာင္မႈရွိသည္)
ဟဇ္ရသ္ထာနဝီသခင္သည္ ရမဇာန္လတြင္ မ်ားေသာအားျဖင့္ ဧည့္သည္ေတာ္မ်ားႏွင့္အတူ မဒ္ရစဟ္၌ ပင္ဝါေျဖေလ့ရွိသည္။ အဇာန္ကုိ အေစာဆုံးအခ်ိန္တြင္ ေပးေလ့ေပးထရွိသည္။ ဝါေျဖရာ၌လည္း အေလာသုံးဆယ္မလုုပ္၊ မွန္မွန္စား ေသာက္ၿပီး လက္ေဆး ပလုတ္က်င္းကာ စိတ္ျငိမ္သက္စြာ ဆြလာသ္ဝတ္ျပဳတတ္သည္။ အဇာန္ႏွင့္ဂ်မာအသ္ ၾကား တြင္ လူတစ္ေယာက္ က်က်နန ဝဇူေရသန႔္စင္ၿပီး ပထမဦးဆုံး သပ္က္ဗီရ္ကုိမီေလာက္သည္အထိ အခ်ိန္ေပးထား သည္။ ရပ္ကြက္ရွိ လူတုိ႔သည္ပင္လွ်င္ မိမိေနအိမ္တြင္ဝါေျဖကာ သပ္က္ဗီရ္ကုိ မီႏုိင္ၾကသည္။ မဂ္ရိဗ္ဆြလာသ္အၿပီး၌ ဖတ္ရြတ္ေနၾကကိစၥရပ္မ်ားေဆာင္ရြက္ၿပီး အိမ္ျပန္ထမင္းစားကာ အိရွာအ္ဆြလာသ္အတြက္အခ်ိန္မီ ေရာက္ရွိလာ ျပန္ သည္။ သရာဝီဟ္ကုိလည္း စိမ္ေျပနေျပဖတ္သည္။ သရာဝီဟ္ေလးရကအသ္ၿပီးတုိင္း ဖတ္ရြတ္ရသည့္ ဒုိအာမ်ားကုိ တစ္ဦးခ်င္း တီးတုိးဖတ္ရြတ္သည္။ ရကအသ္တုိင္းရွိ ရုကူအ္ႏွင့္ စဂ်္ဒဟ္မ်ားအား သမရုိးက်ဆြလာသ္အတုိင္း ညင္ညင္သာသာ တိတိက်က် လုပ္ေဆာင္၏။ သဟဂ်္ဂ်ဳဒ္ ဆြလာသ္အခ်ိန္တြင္ ကိရာအသ္ကုိ မ်ားေသာအားျဖင့္ တုိးတီးစြာဖတ္ၿပီး တစ္ခါတစ္ရံ အသံျဖင့္ဖတ္တတ္ သည္။ တစ္ေခါက္က အိပ္ယာထနည္းနည္းေနာက္က်သြား၍ သတ္မွတ္ထားသည့္ ဖတ္ေနက်ကုရ္အာန္အား နမားဇ္ႏွစ္ရကအသ္တြင္ အၿပီးဖတ္၍ စဟ္ရီစားရန္အမိန္႔ေပးခဲ့၏။ စဟ္ရီစားၿပီးအခ်ိန္မ်ားရခဲ့ရင္ မိမိတုိ႔၏ သဟဂ်္ဂ်ဳဒ္ဆြလာသ္ကို ျဖည့္လိုက္ၾကဟူ၍လည္း လမ္းညႊန္လိုက္ေသးသည္။ သဟဂ်္ဂ်ဳဒ္ဆြလာသ္ဖတ္ၿပီး ေခတၱလဲေလ်ာင္းၿပီးေနာက္ ဖဂ်ရ္အတြက္ထ သည္။ ေန႔ /ညတုိ႔၏ (မအ္မူလာသ္) အမလ္က်င့္စဥ္မ်ားကုိ တစ္ခုၿပီးတစ္ခု ဆက္တုိက္လုပ္သြားေလ့ရွိသည္။ အခြင့္အခါႀကံဳလွ်င္ အိအ္သိကာဖ္လည္းထုိင္လုိက္ေသး၏။ ေနာက္ဆုံး(၁၀)ရက္ သုို႔မဟုတ္ေနာက္ဆုံး(၃)ရက္ အိအ္သိကာဖ္ဝင္ေလ့ရွိ၏။ ထုိအခါဝယ္ ဘရ္ကသ္ႏွင့္ႏူရ္ေရာင္ျခည္ေတာ္မ်ား မုိးတိမ္ပမာ ကြန္႔ျမဴးလ်က္ရွိ၏။ အိအ္သိကာဖ္ထုိင္ခ်ိန္၌ ေရးသားသည့္ကိစၥရပ္မ်ားကုိလည္း မျပတ္လုပ္ျဖစ္သည္။" ကဆြ္ဒုစ္စဗီလ္" မည္ေသာက်မ္း ကုိ အိအ္သိကားဖ္ရွစ္ရက္အတြင္း အၿပီးေရးခဲ့သည္။ "အလ္ဖသူဟ္ဖီမာယသ္အလုုကဗိရ္ရူးဟ္" မည္ေသာစာအုုပ္ကုိပါ တစ္ပါတည္းေရးသားခဲ့သည္။
တစ္ေခါက္က ဟကီးမ္မုဟမၼဒ္မုစ္သြဖားသည္ ရမဇာန္လျမတ္ (၂၈)ရက္ေန႔၌ ထာနဘဝန္ျမိဳ႕သို႔ သြားေရာက္ခစားခြင့္ရခဲ့သည္။ ကုရ္အာန္ခသမ္သိမ္းေလာက္ၿပီဟု ထင္လိုက္မိသည္။ ေနရာတိုင္းလိုလိုတြင္ (၃၇)ရက္ႏွင့္ ခသမ္သိမ္းေလ့ရွိျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ဗလီသို႔ေရာက္လာေသာအခါ ဗလီ၏ေနရာအႏွံ (သို႔) လူစုေဝးရာဂ်မာအသ္တြင္ မည္သည့္အေျပာင္းအလဲမွ မေတြ႕ရ။ ခသမ္မသိမ္းခဲ့ေၾကာင္း သံသယဝင္စရာလည္း မေတြ႕ရ။ သို႔ေသာ္ သခင္ႀကီးက သရာဝီကို ဝဒ္ဒုဟာစူရာျဖင့္စလိုက္ရာ ခသမ္မသိမ္းေသာေၾကာင္း အထင္ကို ေလးနက္သြားေစသည္။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ေနာက္ဆံုးခသမ္သိမ္းသည့္ ရကအသ္(၂ဝ)အား စူရာဝဒ္ဒုဟာျဖင့္ ဖတ္ၾက၍ျဖစ္သည္။ တစ္ဖန္ သခင္ႀကီးက စူရာအစ္က္ရာအ္ဖတ္ရြတ္ရာတြင္ ဗိစ္မိလႅာဟ္ျဖင့္ စဖတ္လိုက္သျဖင့္ ယေန႔မွ ခသမ္သိမ္းေၾကာင္း သိလိုက္ရသည္။ ေတြးထင္သည့္အတိုင္း အမွန္ပင္ျဖစ္ခဲ့သည္။ ခသမ္သိမ္းၿပီး ဒုအာေတာင္းရာ၌ ေတာင္းေနက်ထက္သိပ္မရွည္လ်ားေခ်။ ယခင္ေန႔မ်ားအတိုင္း ထြန္းထားသည့္ ဆီမီးမွလြဲ၍ အျခားမီးဟူ၍လည္း မေတြ႕ခဲ့ရ။ မုန္႔ေဝသည္ကိုလည္း မေတြ႕ျမင္ခဲ့။ ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးက မုန္႔ေဝလိုေၾကာင္း ခြင့္ပန္ေသာအခါ မနက္ျဖန္က်မွေဝပါဟု ေျပာၾကားခဲ့သည္။ မည္သည့္အရာေပၚမွ မန္းမႈတ္သည္ကို မေတြ႕ရ။ ေနာက္ဆံုးရကအသ္တြင္ ကုရ္အာန္ခသမ္သိမ္းၿပီး စူရာဘကရာ၏အစမွ မုဖ္လိဟူးန္အထိဖတ္ေလသည္။ သခင္ႀကီးသည္ သန္းေခါင္ေက်ာ္မွ သဟဂ်္ဂ်ဳဒ္အတြက္ ထေလ့ရွိသည္။ တစ္ခါတစ္ရံ ေယဘူယ်အားျဖင့္ ရွစ္ရကအသ္ဖတ္ေလ့ရွိသည္။ တစ္ခါတစ္ရံ ထို႔ထက္ပိုသည္။ တစ္ခါတစ္ရံ နည္းတတ္၏။ ရမဇာန္လ၏ သဟဂ်္ဂ်ဳဒ္ဆြလာသ္တြင္ ေန႔စဥ္ကုရ္အာန္တစ္ပါရာဖတ္သည္ကို ျမင္ေတြ႕ခဲ့ရသည္။ တစ္ခါတစ္ရံ ထို႔ထက္မ်ားသည့္ အခါလည္း ရွိ၏။ ကိုယ္ေတြ႕ျဖစ္ရပ္ သခင္ႀကီး သဟဂ်္ဂ်ဳဒ္ဖတ္ေနစဥ္ မိုးေသာက္အာရုဏ္ခ်ိန္တြင္ ႏူးရ္အလင္းေရာင္တစ္ခု အထက္ဖက္သုိ႔တက္ေနသည့္အလား အျဖဴေရာင္အလင္းတန္းတစ္ခု အထက္သုိ႔တက္ေနသည္ကို ေတြ႕ခဲ့ရ၏။
