၂ ။ အမိဝမ္းတြင္းေလာက (ဒါကို အာလေမဒြႏၷယာရဲ႕ အစေလာက လို႔ေခၚပါတယ္) အဲဒီေလာကကို လူ႔ဝိညာဥ္တိုင္းျဖတ္သန္းရပါတယ္။ လူ႔ ဝိညာဥ္(နာမ္) နဲ႕ လူ႕ခႏၶာ (ရုပ္) ေပါင္းစပ္ေပးတဲ့ေလာက။ အဲဒါ အမိဝမ္းတြင္းမွာျဖစ္ပါတယ္။ အာလေမအရ္ဝါဟ္က ဝိညာဥ္တိုင္းဟာ အမိဝမ္းတြင္း ပဋိသေႏၶတည္ျခင္းေလာကကို ျဖတ္သန္းျပီးမွ လူသားစင္စစ္ ဧကန္ျဖစ္ပါတယ္။ (တစ္နည္း ရုပ္နဲ႔ နာမ္ တြဲမိသြားပါတယ္) အဲသည္ေလာကမွာ ေနခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ကာလကို ကာယကံရွင္ လူသားက မသိရွိခဲ့ပါ။ အမိဝမ္းတြင္းေလာကရဲ႕ ပိုင္ရွင္က အလႅာဟ္ (စြဗၺဟားနဟူးဝသအာလာ) ျဖစ္ပါတယ္။
၃ ။ ေလာကီဘဝေလာက (ဒါကို အာလေမဒြႏၷယာ) လို႔ေခၚပါတယ္။ ဒီေလာကမွာ လူသားက ရုပ္နဲ႔ နာမ္နဲ႔ တြဲမိသြားျပီျဖစ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ သူ႔ကုိယ္သူ လူဆိုတာကို မသိေသးဘူး။ မိခင္နဲ႔ ဖခင္ရဲ႕ ႏွလံုးသားထဲမွာ အဲသည္ လူမမယ္ ခေလးေလးအေပၚ ခ်စ္ခင္တဲ့စိတ္ကို အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္က ထည့္ေပးထားတယ္။ ဝိညာဥ္ေလာက နဲ႔ အမိဝမ္းတြင္းေလာကမွာ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္လာခဲ့တဲ့အရွင္က အခု လူမမည္ ကေလးေလး ျဖစ္ေနတဲ့ ရုပ္နဲ႔နာမ္တြဲထားတဲ့ လူသားေပါက္စေလးအေပၚမွာ မိဘ (အုပ္ထိန္းသူ) ကိုသတ္မွတ္ေပးလိုက္ျပီ။ ဒီလိုသတ္မွတ္ေပးျပီးတဲ့ေနာက္ သူတို႔အတြင္းမွာလည္း ဒီကေလးေလးအေပၚမွာ ယုယ ၾကင္နာတဲ့စိတ္ကို ထည့္ေပးလိုက္တယ္။ ကေလးေလး လူလားေျမာက္လာေတာ့ Wisdom နဲ႕ Knowledge လို႔ေခၚတဲ့ အသိပညာ အတတ္ပညာ အမွန္အမွား ေဝခြဲႏိုင္တဲ့ပညာရပ္ေတြကို လူသားအခ်င္းခ်င္း အမွီသဟဲျပဳျပီး တတ္ေျမာက္ေစျပန္တယ္။ လူျဖစ္လာျပီျဖစ္တဲ့ လူသားကို မိမိလုပ္ခ်င္တာ လုပ္ခြင့္ေပးလိုက္ပါေတာ့တယ္။ ဒီေနရာမွာလည္း လူကို အခ်ိန္နဲ႔ေနရာ (Time and Space) ဆိုတဲ့ အကန္႔အသတ္ (Limitation) ထဲမွာ ထည့္ထားတုန္းပဲ။ လုပ္ခ်င္တာတိုင္းလုပ္လို႔မျဖစ္တဲ့ အေနအထားမွာရွိတယ္။ ဒါေပမယ့္ အေတာ္မ်ားမ်ားကို လုပ္ခြင့္ျပဳလိုက္တယ္။ ဒီေလာကကိုလည္း အလႅာဟ္ (စြဗၺဟားနဟူးဝသအာလာ) ပဲပိုင္ဆိုင္ေတာ္မူတယ္။
၄ ။ သခၤ်ဳိင္းေလာက (ဒီေလာကကို အာလေမဗရ္ဇခ္ - ၾကားစခန္း သို႔မဟုတ္ အာလေမမိစားလ္လို႔ေခၚတယ္။) ဒီေလာကမွာ လူသားက ရုပ္ခႏၶာကို စြန္႔ခြာလိုက္ျပီး အာလေမဒြႏၷယာကေန ထြက္ခြာလာခဲ့ျပီ။ ကိုယ္တိုင္ ေမြးျမဴခဲ့တဲ့သက္တမ္းရဲ႕ ေကာင္းက်ိဳးဆိုးက်ိဳးေတြကို ခံစားရေတာ့မယ္။ ဝိညာဥ္ေလာကကေန ကမာၻေလာက (ေလာကီဘဝေလာက) ကိုမလာခင္အမိဝမ္းတြင္းမွာ ေနရသလိုမ်ိဳး ကမာၻေျမၾကီးရဲ႕ ဝမ္းတြင္းမွာ ေခတၱေနရတဲ့သေဘာ။ အဲဒီေလာကကိုလည္း အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ပဲ ပိုင္ဆိုင္ေတာ္မူပါတယ္။
၅ ။ မေသဆံုးေတာ့မည့္ ထာဝရသက္တမ္းေလာက (အာလေမအာခိရဟ္) ဒီေလာကကေတာ့ ေလာကီေလာကမွာ လုပ္ခဲ့တာေတြရဲ႕ ေကာင္းက်ိဳးဆိုးျပစ္ကို ခံယူရမယ့္ေလာကသက္တမ္းျဖစ္တယ္။ ဒီေလာကမွာ ေသျခင္းဆိုတာမရွိေတာ့ဘူး။ ဝိညာဥ္တိုင္းဟာ ခႏၶာျပန္ရမယ္။ မိမိရဲ႕ေလာကီသက္တမ္းမွာ လုပ္ခဲ့သမွ် အစားျပန္ရမယ့္ေလာကျဖစ္တယ္။ အဲဒီေလာကမွာ ဂ်ႏၷသ္ - ေကာင္းမႈအတြက္အစားေပးရာေနရာ နဲ႔ ဂ်ဟႏၷမ္ - မေကာင္းမႈအတြက္ အစားေပးရာေနရာ ႏွစ္ခုပဲရွိမယ္။ ဝိညာဥ္နဲ႔ခႏၶာတြဲဖက္ ရရွိခဲ့တဲ့ လူသားတိုင္းအတြက္ အဲသည္ ႏွစ္ေနရာအနက္ တစ္ေနရာရရွိဖို႔ ေသခ်ာတယ္။ အဲသည္ အာလေမ အာခိရသ္ ကိုလည္း အလႅာဟ္ (စြဗၺဟားနဟူးဝသအာလာ)ကပဲ ပိုင္ဆိုင္ေတာ္မူပါတယ္။
ဒါ့ေၾကာင့္ လူသားတိုင္းဟာ ဘဝေလာက ၅ ခုကိုျဖတ္သန္းရျပီး အဲသည္ ဘဝေလာက ၅ ခုရဲ႕ပိုင္ရွင္ျဖစ္ေတာ္မူတဲ့ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ ႏွစ္သက္ေက်နပ္ေအာင္ ေနထုိင္သြားပါက ဂ်ႏၷသ္ - အမတသုခဘံုမွာ ထာဝရ ေပ်ာ္စံရမွာျဖစ္ေၾကာင္း သတင္းေကာင္းပါးလိုက္ပါတယ္။
(လူသားတိုင္းဟု ဆိုရာတြင္ ကမာၻဦးဖခင္ၾကီးနဲ႔ မိခင္ၾကီး တို႔သည္ အမိဝမ္းတြင္းေလာကကို မျဖတ္သန္းခဲ့ရပါ။ ကမာၻေလာကသို႔ တိုက္ရိုက္ေရာက္ရွိခဲ့ပါသည္။)
အိုအလႅာဟ္ တင္ျပသူ- ဖတ္ရႈသူအေပါင္းကို အရွင္ျမတ္ႏွစ္သက္ လက္ခံေတာ္မူေသာ အအ္မာလ္မ်ားလုပ္ေဆာင္ျပီးမွ ဤေလာကမွရုပ္သိမ္းေတာ္မူပါ။ အာမီးန္။ ။
(အလ္မုဖီးဒ္)
