္
ကုႏူးသ္ဟူသည့္စကားလံုးအား အဓိပၸါယ္မ်ားစြာကို ရည္ညႊန္းရာတြင္ အသံုးျပဳသည္။ အမိန္႔နာခံျခင္း၊ ခ၀ပ္ကိုးကြယ္ျခင္း၊ နာခံလိုက္နာမႈတြင္ စြဲၿမဲစြာရွိျခင္း၊ နမားဇ္၊ မတ္တပ္ရပ္ျခင္း၊ အခ်ိန္ၾကာျမင့္စြာ မတ္တပ္ရပ္ျခင္း၊ ေတာင္းဆုျပဳျခင္း၊ ရို႕က်ဳိးျခင္း၊ တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္စြာေနျခင္း ဟူသည့္ အဓိပၸါယ္မ်ားအတြက္ သံုးစြဲသည္။ ဟဒီးစ္တစ္ပုဒ္တြင္ နမားဇ္အတြင္း အခ်ိန္ၾကာျမင့္စြာ မတ္တပ္ရပ္ျခင္း (طُوْلِ قِيَام) အား ကုႏူးသ္ (طُوْلِ قُنُوْت) ဟူသည့္စကားလံုးျဖင့္ ေဖာ္ျပထားသည္။ အျခားဟဒီးစ္ေတာ္မ်ားတြင္လည္း ကုႏူးသ္ဟူသည့္ စကားလံုးအား ဆုေတာင္းျခင္းႏွင့္ သီးသန္႔ေတာင္းဆုျပဳသည့္ အေျခအေနတို႔အတြက္ ရည္ညႊန္း သံုးစြဲထားသည္။
ကုႏူးသ္အမ်ဳိးအစား
အဓိပၸါယ္အရ ေတာင္းဆု (ဒုအာ)တိုင္းကို ကုႏူးသ္ဟု ေခၚဆိုသည္။ ဖိကဟ္ပညာရွင္တုိ႔က ကုႏူးသ္ကို သီးသန္႔ေတာင္းဆုႏွစ္ခုအတြက္ သံုးစြဲသည္။ တစ္ခုမွာ ၀ိသိရ္နမားဇ္တြင္ ဖတ္ရေသာ ကုႏူးသ္ျဖစ္သည္။ ကုႏူးသ္ေနာက္တစ္ခုမွာ အခက္အခဲ၊ အၾကပ္အတည္းႏွင့္ ေဘးဒုကၡမ်ား ႀကံဳေတြ႕ရခ်ိန္၌ ဖတ္ရသည္။ ကုႏူးသိနာဇိလဟ္ဟုသည့္ အမည္ျဖင့္ လူသိမ်ားၾကသည္။ တမန္ေတာ္ျမတ္ ဆြလႅလႅားဟုအလိုင္းဟိ၀စလႅမ္ကိုယ္တိုင္ ညႇင္းပမ္းႏွိပ္စက္ခံေနရသည့္ မြစ္လင္မ္မ်ားအတြက္ ေတာင္းဆုျပဳရာတြင္လည္းေကာင္း၊ မတရားျပဳ ႏိုင္ထက္စီးနင္းျပဳကာ အႏုိင္ယူႏွိပ္စက္သည့္ အစၥလာမ့္၏ မဟာရန္သူႀကီးမ်ား၏ ဒုကၡေပးမႈမ်ားမွ လြတ္ေျမာက္ေစရန္လည္းေကာင္း ရည္ရြယ္၍ ကုႏူးသိနာဇိလဟ္ကို ဖတ္ခဲ့ပါသည္။ ဟဇရသ္အဗ္ဒြလႅာဟ္ဗင္န္မတ္စ္အူးဒ္၏ ဆင့္ျပန္ခ်က္တြင္ တမန္ေတာ္ျမတ္ ဆြလႅလႅားဟုအလိုင္းဟိ၀စလႅမ္သည္ အိဆြ္ယဟ္ႏွင့္ ဇက္၀ါးန္တို႔အား ဗဒ္ဒုအာျပဳသည့္အေနျဖင့္ ကုႏူးသိနာဇိလဟ္အား တစ္လဖတ္ခဲ့ေၾကာင္း ေဖာ္ျပပါရွိသည္။ ဗုခါရီက်မ္းတြင္ ဟဇရသ္အဗူဟုရိုင္ရဟ္၏ ဆင့္ျပန္ခ်က္ကို ေအာက္ပါအတိုင္း ေဖာ္ျပထားသည္။ တမန္ေတာ္ျမတ္ ဆြလႅလႅားဟုအလိုင္းဟိ၀စလႅမ္သည္ မကၠဟ္ၿမိဳ႕တြင္ အဖမ္းခံထားရသည့္ မြစ္လင္မ္မ်ားျဖစ္ေသာ ၀လီးဒ္ဗင္န္၀လီးဒ္ႏွင့္ စလမဟ္ဗင္န္ေဟရွားမ္တို႔အတြက္ ဖဂ်ရ္နမားဇ္တြင္ ကုႏူးသိနာဇိလဟ္ ဖတ္ခဲ့သည္။
မတရားျပဳခံေနရျခင္း၊ ညႇင္းပမ္းႏွိပ္စက္ခံေနရျခင္း၊ မြစ္လင္မ္တို႔သည္ ေဘးအႏၲရာယ္ျပဳ ရန္မူ ဖ်က္ဆီးေႏွာက္ယွက္ခံရခ်ိန္ မတရားသတ္ျဖတ္ခံရခ်ိန္တို႔တြင္ ကုႏူးသိနာဇိလဟ္ ဖတ္ျခင္းသည္ စြႏၷသ္ျဖစ္ပါသည္။ တမန္ေတာ္ျမတ္ ဆြလႅလႅားဟုအလိုင္းဟိ၀စလႅမ္ ႏွင့္တကြ ခုလာဖာေအရာေရွဒီးန္ ဆြဟာဗဟ္ႀကီးမ်ားသည္ အေျခအေနတစ္ခုခုႏွင့္ ရင္ဆိုင္ႀကံဳေတြ႕ရခ်ိန္မ်ားတြင္ နမားဇ္၏ ရုကူအ္ၿပီးေနာက္ သို႔မဟုတ္ ရုကူအ္မျပဳမီတို႔တြင္ မြစ္လင္မ္တို႔၏ ရပိုင္ခြင့္မ်ား ရရွိေအာင္ႏိုင္ရန္ ဆုေတာင္းျခင္းႏွင့္ ကုဖ္ဖါရ္မ်ား က်ဆံုးေစရန္ ဗဒ္ဒုအာျပဳသည့္အေနျဖင့္ ကုႏူသီနာဇိလဟ္ဖတ္ခဲ့ၾကသည္။ ျပင္းထန္ဆိုးရြားသည့္အေျခအေနမ်ား ရင္ဆိုင္ႀကံဳေတြ႕လာတိုင္း ကုႏူးသိနာဇိလဟ္ဖတ္ကို အေရးတယူ ဖတ္ခဲ့ၾကသည္။ ထိုသုိ႔ဖတ္ျခင္းကို မစြန္႔လႊတ္ခဲ့ၾကေပ။
မုစိုင္လမဟ္ကဇၨားဗ္ႏွင့္ ရင္ဆိုင္တိုက္ခိုက္ခ်ိန္တြင္ ဟဇရသ္အဗူဗကၠရ္သခင္သည္ နမားဇ္တြင္ ကုႏူသီနာဇိလဟ္ဖတ္ခဲ့သည္။ ဟဇရသ္အုမရ္သခင္သည္ အဲဟ္ေလ့ကိသားဗ္တို႔ႏွင့္ ယွဥ္ၿပိဳင္ေနခ်ိန္တစ္ေလွ်ာက္လံုး ကုႏူသိနာဇိလဟ္ဖတ္ခဲ့သည္။ ဟဇရသ္အလီႏွင့္ ဟဇရသ္မုအာ၀ိယဟ္တို႔သည္ ႏွစ္ဦးသား ယွဥ္ၿပိဳင္ခ်ိန္တြင္ ကုႏူသိနာဇိလဟ္ဖတ္ခဲ့ၾကသည္။
တမန္ေတာ္ျမတ္ကိုယ္တိုင္ႏွင့္ ဆြဟာဗဟ္ႀကီးမ်ားပင္လွ်င္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ကို အားကိုးအားထားျပဳျခင္းတြင္ ဒုအာျဖင့္ (တစ္နည္း) ကုႏူသီနာဇိလဟ္ျဖင့္ အကူအညီေတာင္းခံခဲ့ၾကပါသည္။ ထိုစဥ္က လူကုိယ္တိုင္ ပါ၀င္လွဳပ္ရွားႏိုင္သည့္ အခါသမယမ်ဳိးျဖစ္၏။ ယေန႔ကၽြႏ္ုပ္တို႔မြစ္လင္မ္မ်ား ႀကံဳေတြ႕ေနရသည့္ အေျခအေနကို ကၽြႏ္ုပ္တို႔ကိုယ္တိုင္ အသိဆံုးပင္ ျဖစ္၏။ မတ္စ္ဂ်ိဒ္မ်ားလည္း တစ္ခုၿပီး တစ္ခု ရွဟီးဒ္ျဖစ္ေနရသည္။ လူမ်ားလည္း က်ီးလန္႔စာစားေနရသည္။ ေပးဆပ္ခဲ့ရသည္ ေသြးစက္မ်ားလည္း မရည္မတြက္ႏိုင္ေအာင္ပင္။ ကမ္းကုန္ေအာင္ ညႇင္းပမ္းႏွိပ္စက္ခံေနရသည့္ ဤသို႔ေသာ အေျခအေနမ်ဳိးတြင္ပင္ ကၽြႏု္ပ္တို႔ ကူႏူသီနာဇိလဟ္မဖတ္ၾကျခင္းမွာ အထက္က ပုဂၢိဳလ္မ်ားထက္ အစြမ္းသတၱိမ်ား ပိုရွိေန၍လားဟူ၍ပင္ အေတြး၀င္ရပါသည္။ ကူႏူသိနာဇိလဟ္ဖတ္ဖို႔ပင္လွ်င္ ဂိုင္ရ္ေကာင္မ္ကို ေၾကာက္ေနၾကလွ်င္ အစၥလာမ့္ကလိမဟ္ကို ျမႇင့္တင္ဖို႔ဟူသည ့္အေၾကာင္းအရာကို အေတြးထဲပင္ မထည့္ပါေတာ့ႏွင့္။ အလႅာဟ္ထံက အကူအညီေတာင္းဖို႔ ဘယ္သူ႔မွ ေၾကာက္စရာမလိုပါ။ ဆြဟာဗဟ္မ်ားသည္ သတၱိအရာတြင္ စံမတူ ထူးျခားေျပာင္ေျမာင္လွေသာ မဟာလူသားမ်ားျဖစ္ၾကသည္။ ၎တို႔ပင္လွ်င္ ကူႏူသီနာဇိလဟ္ကို ဖတ္ခဲ့သည္ဆိုလွ်င္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ကဲ့သုိ႔ အညတရအတြက္ အဘယ္မွ် ဖတ္ရန္ လိုအပ္ေနသည္ကို ေရးျပဖို႔ပင္ မလိုပါ။ အစၥလာမ့္ကလိမဟ္ကို ျမႇင့္တင္ရန္ ဦးစြာ အလႅာဟ္ထံမွ ေတာင္းခံရပါမည္။
ကူႏူသိနာဇိလဟ္၏ စာသားမ်ားသည္ ဆင့္ျပန္ခ်က္အမ်ားစုတြင္ တူညီၾကၿပီး အပိုပါသည့္ ဆင့္ျပန္ခ်က္မ်ားလည္း ရွိသည္။
ကူႏူသီနာဇိလဟ္ဖတ္နည္း
ဆင့္ျပန္ခ်က္အမ်ားစုတြင္ တမန္ေတာ္ျမတ္သည္ ဖဂ်ရ္နမားဇ္ၿပီးေနာက္တြင္ ကုႏူသီနာဇိလဟ္ဖတ္ခဲ့ေၾကာင္း့ ေဖာ္ျပထားသလို အျခားေသာနမားဇ္မ်ားတြင္ ဖတ္ခဲ့ေၾကာင္း ဆင့္ျပန္ထားသည္မ်ားလည္း ရွိ၏။ ဟဇရသ္အနတ္စ္၏ ဆင့္ျပန္ခ်က္တြင္ ဖဂ်ရ္နမားဇ္အျပင္ မဂ္ရိဗ္နမားဇ္တြင္လည္း ဖတ္ခဲ့ေၾကာင္း ပါရွိ၏။ ဟဇရသ္အဗူဟုရိုင္ရဟ္က ဇုဟုရ္ႏွင့္ အိရွာအ္နမားဇ္တို႔တြင္လည္း ဖတ္ခဲ့ေၾကာင္း ဆင့္ျပန္ထားသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ႀကံဳေတြ႕ေနရသည့္ အခက္အခဲဒုကၡ၏ အေျခအေနကို ခ်င့္ခ်ိန္ၿပီး ကုႏူးသိနာဇိလဟ္ကို နမားဇ္တစ္ႀကိမ္ထက္ပို၍ ဖတ္ခြင့္ရွိသည္။ ကုႏူသိနာဇိလဟ္ကို နမားဇ္၏ ေနာက္ဆံုးရကအသ္ ရုကူအ္မွ ျပန္ထၿပီးေနာက္တြင္ မတ္တပ္ရပ္လ်က္ ဖတ္ရမည္။ ထိုအခ်ိန္ လက္မပိုက္ထားလည္း ရသည္။ လက္ပိုက္ထားျခင္းက ပိုေကာင္း၏။ ကုႏူသီနာဇိလဟ္ကို အိမာမ္သည္ အသံက်ယ္ျဖင့္လည္း ဖတ္ႏိုင္သလို အသံတိုးတိုးျဖင့္လည္း ဖတ္ခြင့္ရွိသည္။ ထိုသုိ႔ဖတ္ေနခ်ိန္ မြတ္က္သဒီမ်ားသည္ တိတ္ဆိတ္စြာ ရပ္ေနႏိုင္သည္။ အသံတိုးတိုးျဖင့္ အာမီးန္လိုက္ျခင္းက ပိုေကာင္း၏။ ကူႏူသိနာဇိလဟ္၏ စာသားမ်ားကို အလြတ္ရထားပါကလည္း တီးတိုးစြာ လိုက္ဖတ္ေနရမည္။
ကုႏူသိနာဇိလဟ္ ဖတ္ထိုက္သည့္အေျခအေန
အာဏာပိုင္မွ မြစ္လင္မ်ားအား မတရားျပဳလာခ်ိန္၊ ရန္သူတုိ႔က မတရားသည့္နည္းလမ္းျဖင့္ အႏိုင္ယူ ညႇင္းပမ္းႏွိပ္စက္ခ်ိန္၊ ကူးစက္ေရာဂါျပန္႔ပြားခံေနရခ်ိန္၊ အခက္အခဲဒုကၡ စိုးရိမ္ေနရမႈ တို႔အား မြစ္လင္မ္တို႔ ခံစားရခ်ိန္တို႔တြင္ ကူႏူသီနာဇိလဟ္ကို ဖတ္ထိုက္ပါသည္။ (ကူႏူသိနာဇိလဟ္ဖတ္ရန္ အဘယ္မွ်လိုအပ္ေၾကာင္း တမန္ေတာ္ျမတ္ႏွင့္ ဆြဟာဗဟ္ဖတ္ခဲ့ပံုကို ၾကည့္၍ သိႏိုင္ပါသည္။) ယင္းအေျခအေနမ်ား အေကာင္းဘက္သုိ႔ မေျပာင္းလဲမခ်င္း ဖတ္ေနရမည္။ စိတ္ခ်ႏိုင္သည့္အေျခအေနကို မရမခ်င္း ဖတ္ေနရပါမည္။
က်မ္းကိုး၊ ကာမူစြလ္ဖိကဟ္၊ တြဲ ၄၊ စာ ၅၂၆။ နမားဇ္ေကးမစာအိလ္အင္န္စိုင္ကလိုပီးဒီးယား၊ တြဲ ၃ ၊ စာ ၂၈၈
္
ယေန႔အခါသမယတြင္ မြစ္လင္မ္တို႔အား ဘက္ေပါင္းစံုမွ အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးျပ၍ ႏိုင္ထက္စီးနင္းျပဳေနၾကသည္။ အသက္ အိုး အိမ္ စည္းစိမ္မွစ၍ မတ္စ္ဂ်ိဒ္မ်ား မဒရ္စာမ်ား ဂ်မာအသ္ခါနာမ်ား တစ္ခုမွ ေအးခ်မ္းမႈမရၾကပါ။ ရက္စက္ခံရျခင္း၏ ေသြးစက္မ်ား ယေန႔အထိ မေျခာက္ေသြ႕ေသးပါ။ သုိ႔ေသာ္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔မြစ္လင္မ္တို႔၏ ေသြးမ်ား ေျခာက္ေသြ႕ေနသည္။ ေသြးအတြင္း ေရေရာေနၿပီျဖစ္၏။ ကလိမသြလႅာဟ္ကို ျမႇင့္တင္ရန္ ဤဒုအာမွ စတင္ရပါမည္။ သက္ရွိျဖစ္သည့္ လူမ်ားကိုပင္ ရက္စက္ခဲ့သူတို႔အတြက္ အသက္မဲ့အေဆာက္အဦးကို ဖ်က္ဆီးရန္ အခက္အခဲမရွိပါ။ သို႔ေသာ္ မြစ္လင္မ္တို႔အတြက္ အစၥလာမ့္၏ အပ္တစ္ေခ်ာင္း အဖ်က္ဆီးခံရျခင္းပင္လွ်င္ နာတတ္ရပါမည္။ မိမိတစ္ကိုယ္စာ ေပ်ာ္ေန၍ မၿပီးပါ။ အ၀ိုင္းႀကီးတစ္ခုအတြင္းရွိေနေသာ ကၽြႏ္ုပ္တို႔အတြက္ ယင္းဒုကၡမ်ားႀကံဳေတြ႕ရန္ တစ္ခ်ိန္မဟုတ္ တစ္ခ်ိန္ အလွည့္က်လာပါလိမ့္မည္။ ကလိမသြလႅာဟ္ကို ခ်စ္ပါက ရစူလြလႅာဟ္ျပခဲ့သည့္ နည္းကို က်င့္သံုးၾကပါ။
Credit, အလ္မုဖီးဒ္ (aaitee.blogspot.com)က ေရးသားသည္။
