ဒုအာ အဓိပၸါယ္
ကၽြန္ေတာ္မ်ဳိးသည္ နာမ္ေလာကႏွင့္ ရုပ္ေလာကကို ပိုင္ဆိုင္ေတာ္မူေသာ အရွင္ျမတ္ စင္ၾကယ္သန္႔ရွင္းေတာ္မူေၾကာင္း ျမြက္ဆိုပါ၏။ ဂုဏ္အင္ ျမင့္ျမတ္မႈ အရွိန္အဝါ တန္ခိုးေတာ္ႀကီးကဲျမင့္ျမတ္မႈႏွင့္ လႊမ္းမိုးမႈကို ပုိင္ဆိုင္ေတာ္မူေသာ အရွင္သည္ စင္ၾကယ္သန္႔ရွင္းေတာ္မူပါ၏။ ထာဝရ အသက္ထင္ရွား ရွိေတာ္မူေသာ၊ အိပ္စက္ျခင္းကင္းေတာ္မူေသာ၊ မည္သည့္အခါမွ် ေသေတာ္မမူမည့္ ဘုရင္သည္ သန္႔ရွင္းစင္ၾကယ္ေတာ္မူ၏။ ကၽြန္ေတာ္မ်ဳိးတို႔၏ အရွင္သခင္ျဖစ္ေတာ္မူေသာ ေကာင္းကင္တမန္အေပါင္းႏွင့္ အသက္ဝိဉာဥ္အေပါင္းတို႔၏ အရွင္သခင္ျဖစ္ေတာ္မူေသာ အရွင္ျမတ္သည္ လြန္စြာ သန္႔ရွင္းေတာ္မူ၏။ အတိုင္းမရွိ သန္႔ရွင္း စင္ၾကယ္ေတာ္မူပါ၏။ အို အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ ကၽြန္ေတာ္မ်ဳိးတို႔အား ငရဲမီးမွ ကင္းလြတ္ေစေတာ္မူပါ။ အို ... ကင္းလြတ္ေစေတာ္မူေသာအရွင္၊ အို ... ကင္းလြတ္ေစေတာ္မူေသာအရွင္၊ အို ... ကင္းလြတ္ေစေတာ္မူေသာအရွင္။
...................................................
အထက္ပါ ဒုအာစာသားမ်ားသည္ အရရွ္ကို ထမ္းမထားၾကေသာ ဖရိရွ္သာမ်ား ရြတ္ဆိုေနၾကသည့္ စကားလံုး စာသားမ်ား ျဖစ္ေပသည္။
ေကာင္းကင္တမန္ ဟဇရသ္ဂ်ိဗ္ရီးလ္ (အလိုင္ဟိစလႅာမ္)က အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ကို ..... ယာအလႅာဟ္ ကၽြန္ေတာ္မ်ဳိး အရွင့္၏ အရရွ္ကိုလွည့္ပတ္ၾကည့္႐ႈခ်င္ပါသည္ဟု ေလွ်ာက္ထားပန္ၾကားသည္။ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ကလည္း ခြင့္ေပးလိုက္သည္။
ေကာင္းကင္တမန္ ဟဇရသ္ဂ်ိဗ္ရီးလ္ (အလိုင္ဟိစလႅာမ္)တြင္ အေတာင္ေပါင္း ၇ဝ (ခုႏွစ္ဆယ္) ရွိသည္။ မိုးခုႏွစ္ထပ္မွ ေျမျပင္ေပၚဆင္းသက္ရန္ အေတာင္တစ္ခုကိုသာ အသံုးျပဳလွ်င္ လံုေလာက္သည္။ အရရွ္ကို လွည့္ပတ္ၾကည့္႐ႈရန္ ေကာင္းကင္တမန္ဂ်ိဗ္ရာအီးလ္သည္ အေတာင္ေပါင္း ၇ဝ (ခုႏွစ္ဆယ္)လံုးကို ျဖန္႔၍ လွည့္ပတ္ေလသည္။ ႏွစ္ေပါင္း ငါးရာလွည့္ပတ္ၿပီးသြားေသာအခါ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ကို ေလွ်ာက္ထားသည္။ ယာအလႅာဟ္ ကၽြန္ေတာ္မ်ဳိး ဘယ္ေနရာေရာက္ေနၿပီးလဲ။ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္က အသင္ အရရွ္ရဲ႕ ဒီနားေလးကေန ဟိုနားေတာင္မေရာက္ေသးဘူး ဟု မိန္႔ေတာ္မူေလသည္။ အရွင္ျမတ္၏ အရရွ္ထုိမွ် ႀကီးမားလွေပသည္။ (( အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္သည္ ထိုထက္ပင္ ၾကီးမားလွေပသည္။ အလႅာဟုအပ္က္ဗရ္)) ယင္းအရရွ္ကို ဖရိရွ္သာရွစ္ပါးက ထမ္းရြက္ထားၾကသည္။ ယင္းဖရိရွ္သာတို႔၏ ေျခေထာက္သည္ ေျမခုႏွစ္ထပ္ေအာက္ဆံုးတြင္ ရွိၿပီး ဦးေခါင္းသည္ မိုးခုႏွစ္ထပ္အေပၚတြင္ ရွိေနေပသည္။ ထိုဖရိရွ္သာႀကီးမ်ားသည္ အထက္တြင္ တင္ျပထားေသာ ဒုအာ၌ပါဝင္သည့္ "" စုဗ္ဟာန ဇိလ္မုလ္ကိ ဝလ္မလကူးသ္....။"" တို႔ကုိ ရြတ္ဆိုေနၾကေပသည္။ ယင္းဒုအာပါစာသားတို႔သည္ အင္မတန္မွ ထြတ္ျမတ္လွေပသည္။
ယင္းကုိ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ သရာဝီေလးရကတ္ၿပီး ထိုင္သည့္အခါတြင္ ရြတ္ဆိုၾကသည္။ ယင္းသို႔ရြတ္ဆိုရန္ ဖရဇ္၊ ဝါဂ်ိဗ္မဟုတ္ပါ။ သို႔ရာတြင္ ၎ဒုအာတို႔ကို ရြတ္ဆိုပါက အက်ဳိးကုသိုလ္မ်ားျပားစြာရရွိရန္ အေၾကာင္းခံျဖစ္ေပသည္။ ယေန႔တြင္ ထိုဒုအာကို ရြတ္ဆိုသူ၊ အလြတ္ရရွိထားသူတို႔ နည္းပါးေနၾကၿပီျဖစ္၏။ မ်ဳိးဆက္သစ္တို႔တြင္ မၾကားဖူးၾကသည္က မ်ားျပားေပသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ လူႀကီးသူမမ်ားကိုယ္တိုင္က ဦးေဆာင္ကာ ထိုသို႔ထြတ္ျမတ္လွသည့္ ဒုအာတို႔ကို က်က္မွတ္ေပးရမည္ျဖစ္ပါသည္။ သင္ေပးသူအတြက္လည္း ကုသိုလ္ရမည္ျဖစ္သလို လူငယ္မ်ားအတြက္လည္း အက်ဳိးထူးလွေပသည္။
သရာဝီေလးရကတ္ၿပီး ခနထိုင္သည့္အခါတြင္ အထက္ပါဒုအာကို ရြတ္ဆိုၾကပါ။ အလြတ္မရသူမ်ားကလည္း အၾကည့္ဖတ္ပါ။ ကုသုိလ္မေလ်ာ့ပါ။ မိမိတို႔၏ မ်ဳိးဆက္သစ္မ်ားကိုလည္း လက္ဆင့္ကမ္း သင္ၾကားေပးၾကပါဟု ...... အႀကံျပဳအပ္ပါသည္။
အလ္မုဖီးဒ္
ဟစ္ဂ်္ရီ ၁၄၃၆/ ရမ္ဇာန္/ ၂၄/ ေယာင္မုလ္အဟဒ္
