စားေသာက္ရာတြင္ က်င့္သံုးရမည့္ စည္းကမ္းမ်ား

* မစားေသာက္မီအလွ်င္ လက္ႏွစ္ဖက္ကို လက္ေကာက္ဝတ္အထိေဆးျခင္း ႏွင့္ ႏႈတ္က်င္းျခင္းတို႔သည္ အစားအေသာက္တြင္ ဗရ္ကသ္ရရွိေစရန္ အေၾကာင္းခံျဖစ္သည္။ (သိရ္မီဇီ)

* ဗိစ္မိလႅာဟ္ဖတ္ၿပီးမွ စားပါ။ ညာလက္ျဖင့္စားပါ။ (ဇြန္းျဖင့္စားလွ်င္လည္း ညာလက္ျဖင့္သာ စားရမည္။) မိမိေရွ႕မွ စၿပီးစားပါ။ ပန္းကန္ပတ္ပတ္လည္မွ ဟိုႏိႈက္ ဒီႏိႈက္ျဖင့္ မစားရ။ (ဗုခါရီ၊ မြတ္စ္လင္မ္)

* ဘယ္လက္ျဖင့္ လံုးဝမစား မေသာက္ပါႏွင့္။ ဘယ္လက္ျဖင့္ စားေသာက္ျခင္းသည္ ႐ိႈက္သြာန္၏ လုပ္ရပ္ျဖစ္သည္။ (ယခုေခတ္တြင္ ဘယ္လက္ျဖင့္စားေသာက္ျခင္းကို စတိုင္လုပ္၍ စားေသာက္ၾကသည္။ တခ်ဳိ႕ကလည္း အေအး၊ လက္ဖက္ရည္ခြက္မ်ားကို ဘယ္လက္ျဖင့္ကိုင္ၿပီး ေသာက္ၾကသည္။ ထိုသို႔လုပ္ျခင္းသည္ မင္းသား၊ မင္းသမီးမ်ား၊ ဘာသာျခားတို႔၏ ပံုစံကို အတုယူႏွစ္သက္၍ လုပ္ေဆာင္ျခင္းျဖစ္ပါက အျပစ္ခံရမည္ျဖစ္သည့္အျပင္ စြႏၷသ္ေတာ္ကို သိပါလွ်က္ေက်ာခိုင္းျခင္း၏ ျပစ္ဒဏ္လည္းခံရမည္ျဖစ္သည္။) (ညာလက္တြင္ ဒဏ္ရာတခုခုရွိပါက ခၽြင္းခ်က္ရွိပါသည္။) (မြတ္စ္လင္မ္)

* မိမိစားေသာက္ေသာပန္းကန္ကို ကိုယ္တိုင္ေဆးေၾကာပါက ထိုသူ႔အတြက္ ပန္းကန္က အိစ္သိဂ္ဖါရ္ျပဳေပးမည္ျဖစ္သည္။ (သိရ္မီဇီ)

* စားစရာတခုခု ေအာက္သို႔က်သြားပါက သန္႔ရွင္းေအာင္ျပဳၿပီး စားေသာက္လိုက္ရမည္။ ႐ႈိက္သြာန္အတြက္မခ်န္ထားရေပ။ (က်သြားေသာထမင္းေစ့၊ မုန္႔၊ စသည္မ်ားကို သန္႔ရွင္းေအာင္ျပဳၿပီးစားလိုက္ျခင္းက ရွက္စရာမဟုတ္ပါ။ ဒတ္စ္သရ္ခါန္းေပၚက်သြားသည္ကိုပင္ အခ်ဳိ႕က ရြံစရာပံုစံျဖင့္ မစားပဲလႊင့္ျပစ္လိုက္က်သည္။ တခ်ဳိ႕ကလည္း ပဲမ်ား၍ အဲဒီလိုျပန္ေကာက္စားျခင္းကို ရွက္စရာကိစၥတစ္ခုဟုမွတ္ယူကာ ျပန္ယူမစားပဲထားလိုက္ၾကသည္။ အကယ္၍ သိပံၸက ထိုသုို႔ျပန္လည္ေကာက္ယူစားျခင္းတြင္ မည္သုိ႔အက်ဳိးထူးမ်ားရွိကို တင္ျပလာသည့္အခါမွ ထိုအလုပ္ကို က်င့္သံုးလွ်င္ ၎သူသည္ စြႏၷသ္ကို အထင္မႀကီးသည့္သူႏွင့္ အတူတူပင္ျဖစ္သည္။)

* စားေသာက္ၿပီးစီးသြားသည့္အခါ လက္မေဆးခင္အရင္ လက္ကို လွ်က္လိုက္ပါ။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ စားစရာ၏ မည္သည့္အစိတ္အပိုင္းတြင္ ဗရ္ကသ္ပါဝင္သည္ကို အသင္မသိႏိုင္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။

(မြတ္စ္လင္မ္)

* ထမင္းပန္းကန္၊ ထမင္းခ်ဳိင့္၊ စားေသာက္ဖြယ္ရာမ်ားထည့္ထားသည့္ ပန္းကန္၊ခြက္မ်ားကို အလယ္မွႏႈိက္မစားႏွင့္။ ထိုေနရာတြင္ ဗရ္ကသ္က်ေရာက္သည္။(သိရ္မီဇီ)

* စုေပါင္း၍စားသံုးပါ။ အလႅာဟ္အရွင္၏ နာမေတာ္ျဖင့္ အစျပဳ၍စားသံုးပါ။ ထိုသုိ႔ျပဳျခင္းသည္ အသင္တို႔အတြက္ ဗရ္ကသ္ရရွိမည္ျဖစ္သည္။ (အဗူဒါဝူးဒ္)

* စားေသာက္ေနစဥ္အတြင္း ဖိနပ္ကို ခၽြတ္ထားပါ။ ေျခေထာက္မ်ားအတြက္လည္း သက္သာမႈရရွိမည္ျဖစ္သည္။ (ဒါ႐ူမီ) စားေသာက္ဆိုင္တြင္ စားပြဲ၊ ကုလားထိုင္မ်ား၊ ခုံအျမင့္မ်ားျဖင့္ စားသည့္အခါ သတိျဖင့္ ဖိနပ္ကို ခၽြတ္ထားရမည္။ ထိုသို႔ျပဳျခင္းသည္ အစားအေသာက္ကို အဒါဗ္လုပ္ရာက်သလို က်န္းမာေရးႏွင့္လည္း ညီၫြတ္ေပသည္။ (ဖိနပ္အခိုးခံရမည္ကို မစိုးရိမ္ရေသာေနရာမ်ားတြင္)

* ေသာက္စရာမ်ားကို ေသာက္သံုးရာတြင္ ကုလားအုတ္ကဲ့သို႔ အသက္တ႐ႈတည္းျဖင့္ မေသာက္ရ။ ႏွစ္ႀကိမ္ (သို႔) သံုးႀကိမ္နား၍ ေသာက္ရမည္။ (နား၍ေသာက္ရာတြင္ ပါးစပ္ႏွင့္ ေသာက္သည့္ခြက္ကို ခြာလိုက္ရမည္။ အနည္းဆံုး အသက္တစ္ႀကိမ္ေလာက္႐ႈလိုက္ရမည္။ ၿပီးမွ ဆက္ေသာက္ပါ။) မေသာက္ခင္ ဗိစ္မိလႅာဟ္ဆိုပါ။ ေသာက္ၿပီးေနာက္ အလ္ဟမ္ဒုလစ္လႅာဟ္ ဆိုပါ။ (သိရ္မီဇီ)

* အၾကင္သူသည္ ေသာက္စရာတစံုတရာ (ႏို႔၊ ေဖ်ာ္ရည္)ကို တိုက္ေကၽြးသူျဖစ္မူ ၎တိုက္ေကၽြးသူကိုယ္တိုင္သည္ ေနာက္ဆံုးမွ ေသာက္သံုးသူ ျဖစ္ရမည္။

* တစ္ခါက ကိုယ္ေတာ္ျမတ္(ဆြ) ထံစားစရာတစံုတရာကို ယူေဆာင္လာသည္။ ကိုယ္ေတာ္က အပ္စ္မာအ္ ဗင္န္ေသယဇီးဒ္ကို သံုးေဆာင္ရန္ အမိန္႔ရွိေတာ္မူသည္။ သူမက မဆာေသးေၾကာင္းေလွ်ာက္ထားသည္။ ထိုအခါ ကုိယ္ေတာ္က မိန္႔ေတာ္မူသည္မွာ ဗိုက္ဆာျခင္းႏွင့္ လိမ္လည္ျခင္းကို မေရာခ်လိုက္ပါႏွင့္။ ဆိုလုိသည္မွာ ဗိုက္ဆာေနပါလွ်က္ႏွင့္ မဆာပါဘူးဟု မေျပာႏွင့္။

(ဆာေလာင္သည့္အခ်ိန္တြင္ စားျခင္းသည္သာလွ်င္ အေကာင္းဆံုးျဖစ္သည္။)

* ဟင္းအရည္ခ်က္လွ်င္ ေရအနည္းငယ္ပိုထဲ့၍ ခ်က္ပါ။ ေဘးအိမ္ကိုလည္း ေဝငွပါ။

* ကိုယ္ေတာ္ျမတ္(ဆြ)သည္ စားပြဲျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ပန္းကန္ငယ္မ်ားျဖင့္ေသာလည္းေကာင္း စားေသာက္ျခင္းမျပဳခဲ့ေပ။ တမန္ေတာ္ျမတ္ႏွင့္ ဆြဟာဗာတို႔သည္ ဒတ္စ္သရ္ခါးန္ျဖင့္သာ စားေသာက္ၾကသည္။

* တမန္ေတာ္ျမတ္(ဆြ)မိန္႔ေတာ္မူသည္မွာ လူတစ္ေယာက္စာ အစားအေသာက္သည္ လူႏွစ္ေယာက္အတြက္ လံုေလာက္သည္။ ဤအတိုင္းပင္ လူႏွစ္ေယာက္စာသည္ လူေလးေယာက္အတြက္၊ လူေလးေယာက္စာသည္ လူရွစ္ေယာက္အတြက္ လံုေလာက္ေပသည္။ (မြတ္စ္လင္မ္က်မ္း)

(ဆိုလုိသည္မွာ) ဧည့္သည္ (သို႔မဟုတ္) မိမိေကၽြးေမြးရမည့္သူ တုိးလာျခင္းျဖင့္ ကပ္စီးနဲျခင္းမျဖစ္ရေပ။ ေကၽြးေမြးရန္ မတြန္႔တိုရေပ။ ေပ်ာ္ရႊင္လိုလားစြာျဖင့္ပင္ ေကၽြးေမြးလိုက္ရမည္။ ဗရကသ္ကိုခ်ီးျမႇင့္မည့္အရွင္သည္ တစ္ေလာကလံုးကုိ ေကၽြးေမြးေစာင့္ေရွာင့္ေတာ္မူေသာ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ပင္ျဖစ္ေၾကာင္းကို အသိတရားတြင္ ထဲ့ထားရမည္။

* လူအခ်ဳိ႕တစ္ဝိုင္းထဲတြင္ စြန္ပလြန္သီးမ်ားစားသံုးေနသည္ရွိေသာ္ ထိုသူတို႔ႏွင့္ပတ္သက္၍ တမန္ေတာ္ျမတ္က မိန္႔ေတာ္မူထားသည္မွာ တဦးတေယာက္သည္ မိမိ မိတ္ေဆြမ်ား၏ ခြင့္ျပဳခ်က္မရွိပဲ တစ္ႀကိမ္ထဲတြင္ စြန္ပလြန္သီးႏွစ္လံုး မယူစားရေပ။ (ဗုခါရီ၊ မြတ္စ္လင္မ္)
စြန္ပလြန္သီးကဲ့သုိ႔ပင္ အျခားေသာသစ္သီးဝံလံ ႏွင့္ အစားအေသာက္မ်ားလည္း အထက္ပါအမိန္႔တြင္ ပါဝင္သည္။

* ကိုယ္ေတာ္ျမတ္(ဆြ)က မိန္႔ၾကားသည္မွာ အၾကင္သူသည္ ၾကက္သြန္နီ၊ ၾကက္သြန္ျဖဴ (အစိမ္း)စားထားပါက ယင္းအရာမ်ား၏ အနံအသက္ မေပ်ာက္မျခင္း ဗလီသို႔မဝင္ႏွင့္။

(သုိ႔မဟုတ္ ဤသို႔မိန္႔ၾကားခဲ့သည္) အနံမေပ်ာက္မျခင္း မိမိအိမ္တြင္ပင္ေနကုန္။ (ဗုခါရီ၊ မြတ္စ္လင္မ္)

* အစားအေသာက္တခုခုကို စတင္စားေသာက္ပါက ဗိစ္မိလႅာဟ္ ဖတ္ပါ။ အကယ္၍ စ စားသည့္အခ်ိန္တြင္ ဗိစ္မိလႅာဟ္ ဖတ္ရန္ေမ့သြားသည္ကို သတိရပါက " ဗိစ္မိလႅာေဟေအာက္ဝလဟုဝအာေခရဟု " ကို ဖတ္လိုက္ပါ။ (သစ္ရ္မိဇီ)

* ကိုယ္ေတာ္ျမတ္(ဆြ)မိန္႔ၾကားေတာ္မူသည္။ အၾကင္သူသည္ စားေသာက္စရာမ်ားေပက်ံ၍လည္းေကာင္း၊ လက္ေဆးရာတြင္ေျပာင္စင္ေအာင္မေဆးေၾကာပဲ အစားအေသာက္အနံမ်ားကပ္ညိလွ်က္ အိပ္စက္လိုက္မည္။ ထိုအေျခအေနတြင္ ၎အား အဆိပ္ရွိသည့္ သတၱဝါတစ္ေကာင္ေကာင္(ၾကြက္၊ ကင္း) ၏ ကိုက္ျခင္းကိုခံရပါက အၾကင္သူသည္ မိမိမွအပ အျခားမည္သည့္အရာကိုမွ် အျပစ္မတင္ေလႏွင့္။

(သစ္ရ္မီဇီ)
အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ထိုသူသည္ မိမိ၏ ပ်င္းရိေပါ့ဆ ေမ့ေလ်ာ့မႈေၾကာင့္သာလွ်င္ ထိုကဲ့သို႔အကိုက္ခံ ဒုကၡေရာက္ရျခင္းျဖစ္သည္။

* တစ္ခါက ကိုယ္ေတာ္ျမတ္(ဆြ)သည္ စြန္ပလြံသီးအေဟာင္းမ်ားကို စားသံုးေနေတာ္မူသည္။ ထိုစြန္ပလြံသီးမ်ားထဲမွ ပိုးေကာင္မ်ားကိုလည္း ရွာေဖြ၍ ထုတ္ျပစ္ေတာ္မူခဲ့သည္။ (အဗူဒါဝူးဒ္)
သိရသည္မွာ သစ္သီးဝံလံ၊ ေကာက္ပဲသီးႏွံမ်ားတြင္ ပါလာေသာပိုးေကာင္မ်ားကို မစားရေပ။

(ပိုးေကာင္မ်ားႏွင့္ အတူေရာမစားလိုက္ရေပ။) ပိုးေကာင္ပါေနျခင္းေၾကာင့္ စားစရာတစ္ခုလံုးလည္း မသန္႔မျဖစ္သြားေပ။

* ကိုယ္ေတာ္ျမတ္(ဆြ)မိန္႔ေတာ္မူသည္။ စားေသာက္ဖြယ္ရာ (ဥပမာ ႏို႔၊ ဟင္းရည္၊ လက္ဖက္ရည္) တို႔တြင္ ယင္ေကာင္က်သြားပါက ယင္ေကာင္တစ္ေကာင္လံုးကို ႏွစ္ခ်လိုက္ပါ။ ၿပီးမွ ယင္ေကာင္ကို ထုတ္ၿပီးျပစ္လိုက္ပါ။ ထုိသို႔ႏွစ္ခိုင္းရျခင္းမွာ ယင္ေကာင္၏ အေတာင္တစ္ဖက္တြင္ ေရာဂါပါရွိၿပီး ေနာက္အေတာင္တစ္ဖက္တြင္ ေဆးပါဝင္သည္။ (ဗုခါရီ)

* ဆင့္ျပန္ခ်က္တစ္ခုတြင္လာရွိသည္မွာ ယင္ေကာင္အေတာင္တစ္ဖက္တြင္ အဆိပ္ပါရွိၿပီး ေနာက္တစ္ဖက္တြင္ ေျဖေဆးပါရွိသည္။ ယင္ေကာင္က်သြားပါက အဆိပ္ရွိေသာအေတာင္ကို အရင္ႏွစ္ေလ့ရွိၿပီး ေဆးပါဝင္ေသာ အေတာင္ကိုမူ ဖယ္ထားေပသည္။ (ရွရ္ေဟစြႏၷဟ္)

* အျခားဆင့္ျပန္ခ်က္တစ္ရပ္တြင္လာရွိသည္မွာ ယင္ေကာင္သည္ ေဆးပါဝင္ေသာအေတာင္ကို ေရာဂါပါဝင္ေသာအေတာင္ျဖင့္ ထိန္းသိမ္းထားေပသည္။ ထို႔အတြက္ေၾကာင့္ ယင္ေကာင္က်သြားလွ်င္ တစ္ေကာင္လံုးကို ႏွစ္ခ် လိုက္ရမည္။ သို႔မွာသာ ေရာဂါအတြက္ ေဆးကုသၿပီးျဖစ္မည္။ (အဗူဒါဝူးဒ္)
အက်ဳိးေက်းဇူး- တမန္ေတာ္ျမတ္(ဆြ)သည္ ေရာဂါ၏ ေဆးဝါးကို ျပသျခင္းသာျဖစ္သည္။ ထိုအစားအေသာက္ကို စားကို စားရမည္ဟု အမိန္႔မေပးထားေပ။ အကယ္၍ မစားခ်င္ပါက မစားပဲေနႏိုင္သည္။

* ကိုယ္ေတာ္သည္ မ်ားစြားစားသံုးျခင္းကို မႏွစ္သက္ေပ။ မိန္႔ၾကားေတာ္မူသည္မွာ မ်ားစြားစားသံုးျခင္းသည္ ဆိုးက်ဳိးကို ျဖစ္ေပၚေစသည္။ မ်ားစြာစားျခင္းေၾကာင့္ တစ္ခ်ိန္လံုး ေလခ်ဥ္တက္ေနမည္။ ေလလည္ေနမည္။ လူအမ်ားက ၎ကို ရြံရွာေသာအၾကည့္ျဖင့္ၾကည့္ၾကမည္ျဖစ္သည္။ (ဗိုင္ဟကီ)

* ကိုယ္ေတာ္(ဆြ)သည္ လက္သံုးေခ်ာင္းျဖင့္ စားသံုးေတာ္မူသည္။ မေဆးမီေၾကာမီအလွ်င္ လက္ကို လွ်က္ေတာ္မူေပသည္။ (မြတ္စ္လင္မ္)

* စားေသာက္စရာသည္ အလြန္ပူၿပီး အေငြ႕တေထာင္းေထာင္း ထေနပါက အငြ႕မ်ားကုန္သြားသည္အထိ ခဏဖံုးအုပ္ထားလိုက္ပါ။ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္(ဆြ) မိန္႔ေတာ္မူသည္မွာ ထိုသို႔ျပဳလုပ္ျခင္းသည္ မ်ားစြာဗရကသ္ရေစေသာ အေၾကာင္းခံျဖစ္သည္။ (ဒါရူမီ)

* ဟဇရသ္အနတ္စ္(ရေသြ႕)သခင္က တင္ျပသည္။ ကၽြႏု္ပ္သည္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္(ဆြ)အား ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္လွ်က္ စြန္ပလြံသီးစားသံုးေနသည္ကို ေတြ႕ျမင္ခဲ့သည္။ (ဗုခါရီ)

* စားေသာက္ဝိုင္းတြင္ လူမ်ားလာပါက ကိုယ္ေတာ္(ဆြ) သည္ ပဆစ္တုပ္၍ ထိုင္လိုက္ေတာ္မူေပသည္။ ယင္းသို႔ထိုင္ျခင္းတြင္ ရို႕က်ဳိးမႈလည္း မ်ားစြာရွိသည္။ အတူစားေသာက္သူမ်ားကို ဂုဏ္ေပးရာလည္းေရာက္သည္။ အျခားသူမ်ားအတြက္လည္း ေနရာရေစသည္။ (အဗူဒါဝူးဒ္)

* ဒတ္စ္သရ္ခါးန္မသိမ္းမီအလွ်င္ မထၾကႏွင့္။ ဒတ္စ္သရ္ခါးန္ သိမ္းၿပီးမွ ထၾကပါ။

*တစ္ဦးတေယာက္ႏွင့္ အတူတကြ စားေသာက္ေနပါက ထိုသူစားေနသ၍ မိမိ၏ စားေသာက္ေနျခင္းကိုလည္း မရပ္တန္႔လိုက္ပါႏွင့္။ ဗိုက္ျပည့္ေနသည္ျဖစ္ပါေစ အနည္းငယ္မဆို စားေသာက္ေနပါ။ (အတူစားေနသူရွက္မသြားေစရန္ျဖစ္သည္။) အကယ္၍ လံုးဝမစားေသာက္လိုေတာ့ပါက အခြင့္ေတာင္းၿပီးမွ ထပါ။ (အိဗ္ေနမာဂ်ာဟ္၊ ဗိုင္ဟကီ)

* ေရအိတ္တြင္ ပါးစပ္ေတ့၍ မေသာက္ပါႏွင့္။ (ဗုခါရီ)
ယခုအခါတြင္ ေရဗူးအား ပါးစပ္ေတ့ေသာက္သည့္ အက်င့္မ်ားျဖစ္ေနၾကသည္။ ေရဗူး၊ ေရကရား၊ ေရတေကာင္း မ်ားတြင္ ပါးစပ္ေတ့ေသာက္ျခင္းသည္လည္း အထက္ပါ တားျမစ္ခ်က္တြင္ ပါဝင္ပါသည္။

* ေရေသာက္ေနရင္း ေရခြက္ကို ပါးစပ္တပ္လွ်က္ႏွင့္ အသက္မ႐ႈပါႏွင့္။

* ဇမ္ဇမ္ေရႏွင့္ ဝူဇူက်န္ေရတို႔မွအပ အျခားေသာေသာက္သံုးစရာေရတို႔ကို မတ္တပ္ရပ္မေသာက္ပါႏွင့္။

(မြတ္စ္လင္မ္) 

* ပန္းကန္၊ ခြက္ တို႔ကို ပဲ့၊ ကြဲ ေနေသာေနရာမ်ားမွ ပါးစပ္တပ္၍ ေသာက္သံုးျခင္း၊ စားသံုးျခင္းမျပဳပါႏွင့္။

(အဗူဒါဝူးဒ္)

* ျမတ္္နဗီ(ဆြ)သည္ အမွီျပဳ(ေက်ာမွီ) ၍ စားေသာက္ျခင္းမျပဳေပ။ (ဗုခါရီ) ယင္းသို႔စားျခင္းသည္ မာန္မာနရွိျခင္း၊ ၾကြားဝါးျခင္း၊ ေမာက္မာျခင္း တို႔၏ လကၡဏာျဖစ္ေပသည္။ က်န္းမားေရးကိုလည္း ထိခိုက္ေစသည္။

* ကိုယ္ေတာ္ျမတ္(ဆြ) အစားအေသာက္ကို မည္သည့္အခါမွ် အျပစ္ေျပာဆိုျခင္း မျပဳခဲ့ေပ။ လိုလားႏွစ္သက္ေတာ္မူပါက စားသံုးလိုက္သည္။ မႏွစ္သက္လွ်င္ မစားသံုးေပ။ (ဗုခါရီ) * ဟဇရသ္ဟုဇိုင္ဖာ(ရေသြ႕)သခင္က တင္ျပသည္။ တမန္ေတာ္ျမတ္(ဆြ) သည္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔အား ေရႊ ေငြ တို႔ျဖင့္ျပဳလုပ္ထားသည့္ ပန္းကန္၊ ခြက္ မ်ားျဖင့္ စားေသာက္မႈျပဳျခင္းမွ တားျမစ္ေတာ္မူခဲ့ေပသည္။

(ဗုခါရီ၊ မြတ္စ္လင္မ္)

အလ္မုဖီးဒ္

Website:        http://aaitee.blogspot.com

Facebook:      http://www.facebook.com/almufeed.mm

Email:           haroonrangoni@gmail.com

google တြင္ရွာရန္ “ အလ္မုဖီးဒ္ ” ဟု ျမန္မာလိုရိုက္၍ရွာပါ။

မိမိဖုန္းထဲတြင္ ျပန္လည္ဖတ္ရႈရန္ သိမ္းထားလိုပါက Simple Islam.apk ဖုိင္ကို ေဒါင္းလုတ္ဆြဲျပီး Install လုပ္ထားပါ။