တမန္ေတာ္ျမတ္ ဆြလႅလႅားဟု အလိုင္းဟိ ဝစလႅမ္ မိန္႔သည္။ ရွအ္ဗာန္လ ဆယ့္ငါးရက္ ညတြင္ အိဗာဒသ္ ျပဳလုပ္ၾက။ နံနက္ခင္းတြင္ ရိုဇဟ္ ေစာင့္တည္ၾက။ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္သည္ ေနဝင္သည္ႏွင့္ ေလာကႏွင့္ အနီးဆံုး ေကာင္းကင္သုိ႔ ၾကြျမန္းလာၿပီးေနာက္ ---- မဂ္ဖိရသ္ လြတ္ၿငိမ္းမႈ ေတာင္းခံသူ ရွိသလား၊ ထိုသူအား ခြင့္လႊတ္မႈ ခ်ီးျမႇင့္မည္။ ရိုဇီ ေတာင္းခံသူ ရွိသလား၊ ၎အား ရိုဇီေပးမည္။ အခက္အခဲ ဒုကၡတြင္ က်ေရာက္ေန၍ လြယ္ကူမႈကို ေတာင္းခံသူ ရွိသလား။ ထိုသူ႔အား လြယ္ကူမႈ စိတ္ခ်မ္းသာမႈ အဆင္ေျပမႈ ေပးမည္။ ဤအရာ ဤအရာမ်ား ေတာင္းခံသူ ရွိသလား၊ ယင္းသူ၏ ေတာင္းခံမႈကို ေပးမည္ဟု ဖဂ်ရ္အခ်ိန္ ဝင္သည္အထိ မိန္႔ေနေတာ္မူသည္။
(ဗရားသ္ညတြင္ ဆုေတာင္းမႈျပဳရာတြင္
(၁) မဂ္ဖိရသ္ကို ေတာင္းရမည္။
(၂) ရိုဇီ ေတာင္းရမည္။
(၃) အခက္အခဲ ဒုကၡမ်ား ေျပလည္ေစရန္ ေတာင္းရမည္။
(၄) မိမိ၏ လိုအင္ဆႏၵအားလံုးကို ေတာင္းခံရမည္။ ဗရားသ္သည္ ဆုေတာင္းမ်ားကို အထူး လက္ခံသည့္ ညျဖစ္သည္။ ယင္းအရာမ်ားကို ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ရာ အိဗာဒသ္မ်ားျဖင့္ တြဲ၍ ေတာင္းခံႏိုင္သည္။ နဖိလ္နမားဇ္မ်ား၊ စူရဟ္ ယာစီးန္၊ ဒရူးဒ္၊ အိစ္သိဂ္ဖာ စသည္မ်ား ဖတ္ၿပီးေနာက္ ေတာင္းခံႏိုင္ပါသည္။ တိုက္ရိုက္လည္း ေတာင္းႏိုင္သည္။)
ဟဇရသ္ အာအိရွဟ္က ေျပာျပသည္။ တည (ရွအ္ဗာန္ ဆယ့္ငါးရက္ည)တြင္ တမန္ေတာ္ျမတ္ကို မေတြ႕သျဖင့္ ရွာေဖြရန္ ထြက္လာလိုက္သည္။ တမန္ေတာ္သည္ ဗကီးအ္ (မဒီနာရွိ သခၤ်ဳိင္း)တြင္ ရွိေနသည္။ တမန္ေတာ္ျမတ္က ... ဤညတြင္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္သည္ ေလာက၏ ေကာင္းကင္သုိ႔ ၾကြျမန္းလာသည္။ ထို႔ေနာက္ ကလဗ္ မ်ဳိးႏြယ္ရွိ ဆိတ္မ်ား၏ ေမြးညႇင္းမ်ားထက္ ပို၍ပင္ လူတို႔အား ခြင့္လႊတ္မႈ ေပးသနားေတာ္မူသည္ဟု မိန္႔သည္။
(ဤဟဒီးစ္ျဖင့္လည္း ဗရားသ္တြင္ မဂ္ဖိရသ္ကို အထူးေတာင္းခံရမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။)
** ဗရားသ္ညတြင္ တႏွစ္စာ ဆံုးျဖတ္ခ်က္မ်ား ေရးသားျခင္း
ဟဒီးစ္မ်ားတြင္ ထိုဗရားသ္ည၌ အေၾကာင္းကိစၥရပ္အလံုးစံု ပမာအားျဖင့္ ေမြးျခင္း၊ ေသျခင္း၊ အေျခအေနမ်ား တိုးတက္ေကာင္းမြန္ျခင္း၊ ေလ်ာ့က်လာျခင္းႏွင့္ ရိုဇီပိုင္းဆိုင္ရာမ်ားကို ဆံုးျဖတ္ေၾကာင္း ေဖာ္ျပထားသည္။
အေၾကာင္းကိစၥရပ္အလံုးစံုဟု ဆိုထားသျဖင့္ ကိစၥရပ္တိုင္း ပါဝင္မည္ ျဖစ္ပါသည္။ နမားဇ္၊ ရိုဇဟ္သာမက ေလာကီကိစၥရပ္မ်ားအားလံုးလည္း ပါဝင္သည္။ လယ္ယာတစ္ခုမွ သီးႏွံ မည္မွ်ထြက္မည္။ မိုး အဘယ္မွ်ရြာသြန္းမည္။ စစ္ျဖစ္မည္၊ မျဖစ္မည္၊ အႏိုင္ရမည္၊ ရွဳံးမည္။ ေရႀကီးမည္၊ မိုးေခါင္မည္ စသည္မ်ားအားလံုး အေသးစိတ္ကို ဆိုလိုသည္။
အသြာဗင္န္ယစားရ္က ေျပာသည္။ ရွအ္ဗာန္ ဆယ့္ငါးရက္ညတြင္ ေသမင္း(အိဇ္ရာအီလ္ အလုိင္းဟိစၥလာမ္)ထံ စာရင္းတခု ေပးသည္။ ဤစာရင္းထဲတြင္ ပါဝင္သူမ်ား၏ ဝိညာဥ္မ်ားအား ဒီႏွစ္တြင္ ႏႈတ္သိမ္းလုိက္ပါဟု အမိန္႔ပါ တခါတည္း ေပးလိုက္သည္။ ယင္းစာရင္းတြင္ ပါဝင္ေနသူမ်ားမွာမူ မဂၤလာေဆာင္သူက ေဆာင္၊ အပင္ စိုက္သူက စိုက္၊ အိမ္ေဆာက္သူက ေဆာက္ႏွင့္ ရွိေနၾကသည္။ သုိ႔ေသာ္ ေသစာရင္းတြင္ ပါဝင္သြားၾကၿပီ ျဖစ္၏။
တမန္ေတာ္ျမတ္က ရွအ္ဗာန္လ ဆယ့္ငါးရက္ညႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ဤသို႔ မိန္႔ထားသည္။ ယင္းညတြင္ လူသားႏွင့္ ပတ္သက္၍ အေၾကာင္းအရာအားလံုးကို ေရးမွတ္သည္။ လာမည့္တႏွစ္တြင္ ေမြးမည့္သူ၊ ေသမည့္သူမ်ားကို မွတ္တမ္းတင္သည္။ ထိုညတြင္ လူသားတုိ႔၏ က်င့္စဥ္မ်ားအား မ ယူသည္။ ထိုညတြင္ပင္ လူသားတို႔ရမည့္ ရိုဇီမ်ားအား ခ်ေပးသည္။
မွတ္ခ်က္။ လူသားတုိ႔၏ က်င့္စဥ္မ်ားအား မ ယူျခင္း ဟူသည္မွာ ဆက္သျခင္းကို ဆိုလိုသည္။ ရိုဇီမ်ားအား ခ်ေပးျခင္း ဟူသည္မွာ ရမည့္ပမာဏကို ေရးသား မွတ္တမ္းတင္သည္။ ယင္းကိစၥရပ္အားလံုးသည္ ေလာင္ေဟမဟ္ဖူးဇ္တြင္ ေရးမွတ္ၿပီး ျဖစ္၏။ ဤညတြင္ ေရးမွတ္သားမ်ားထဲမွ သက္ဆိုင္ရာႏွစ္အတြက္ သက္ဆိုင္ရာ ေကာင္းကင္တမန္ထံ အပ္ႏွင္းျခင္း ျဖစ္သည္။
(ဗရားသ္ညတြင္ မိမိ၏ ေလာကီဘဝႏွင့္ ပတ္သက္၍ အထူးဆံုးျဖတ္သည့္ ညျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေရွ႕တႏွစ္ကို အဘယ္သုိ႔ ျဖစ္ခ်င္သနည္း ျဖစ္ခ်င္သည္မ်ားအား ေတာင္းခံရပါမည္။ အာခိရသ္အတြက္ မဂ္ဖိရ္သ္ကို ေတာင္းခံၿပီးေနာက္ လက္ရွိ ရွင္ေနခ်ိန္အတြက္ လိုခ်င္သည္မ်ား အကုန္ ေတာင္းပါ။)
ဗရားသ္ညတြင္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္က ေလာက၏ ေကာင္းကင္သို႔ သဂ်လ္လီျပဳေတာ္မူျခင္း
ဗရားသ္ညတြင္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္က ေလာက၏ ေကာင္းကင္သို႔ သဂ်လ္လီျပဳ၍ မိမိ၏ ေက်းကၽြန္မ်ားဘက္သုိ႔ အာရံုျပဳေတာ္မူသည္။ ဤကမ႓ာေလာကႀကီးသည္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔၏ အိမ္ျဖစ္ၿပီး ေျမႀကီးမွာ အိမ္၏ အခင္းျဖစ္သည္။ သုိ႔ဆိုလွ်င္ ေကာင္းကင္ႀကီးကို ကၽြႏ္ုပ္တို႔အဖို႔ ေခါင္မိုးဟု တင္စားရမည္သာ ျဖစ္သည္။ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္သည္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔၏ အိမ္သုိ႔ ၾကြျမန္းလာသည္။ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ဘက္သုိ႔ အထူး အာရံုစုိက္သည္။ ကၽြႏ္ုပ္တို႔အတြက္ ကတိမ်ား ေပးေနသည္။ ဤသည္မ်ားမွာ ကၽြႏ္ုပ္တို႔အဖို႔ အဘယ္မွ်ေသာ မြန္ျမတ္ ထူးျခားမႈကို ရရွိေနျခင္းပင္ ျဖစ္ပါသနည္း။
ကၽြႏ္ုပ္တို႔၏ သူငယ္ခ်င္းတဦးဦး၏ အိမ္သုိ႔ သြားသည့္အခါ အိမ္ရွင္ျဖစ္သူက ကၽြႏ္ုပ္အား စကားမေျပာ၊ ဂရုမစိုက္သလို ေနသည္ဆိုလွ်င္ ထုိသို႔ေသာ အိမ္သို႔ ေနာက္တႀကိ္မ္သြားမည္ မဟုတ္ပါ။ အနည္းဆံုး စိတ္ထဲမွာေတာ့ ... ငါ့ကို ဘာလို႔ စကားမေျပာတာလဲဟု စႏိုးစေနာင့္ ျဖစ္ေနမည္သာ ျဖစ္၏။ အိမ္ရွင္ျဖစ္သူက စကားမေျပာရံုတင္မက အိပ္ပါ အိပ္ေနမည္ဆိုလွ်င္ စိတ္ထဲ ေဒါသထြက္မည္မွာ ေျပာဖြယ္ပင္ ရွိမည္မဟုတ္။ အကယ္၍ မိမိလာမည့္အေၾကာင္း ႀကိဳတင္အေၾကာင္း ၾကားၿပီး ျဖစ္လွ်င္ အိမ္ရွင္အဖို႔ လံုးဝ အိပ္ခြင့္ပင္ ရွိမည္မဟုတ္ပါ။ (ဧည့္သည္ကို ေကာင္းစြာ ဧည့္ခံရန္ တာဝန္အျပည့္ရွိသြားၿပီ ျဖစ္သည္။)
ယခု အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ႏွင့္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ အၾကားက အေျခအေနကို ၾကည့္ပါ။ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္သည္ ဤသို႔ေသာ ညမ်ဳိးတြင္ လူသားတို႔၏ အိမ္ တနည္း ပထမမိုးေကာင္းကင္သို႔ လာေၾကာင္း တမန္ေတာ္ျမတ္ထံမွတဆင့္ သတင္းေပး အေၾကာင္း ၾကားထားသည္။ ထိုသုိ႔ သတင္းရထားပါလွ်က္ႏွင့္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔အား အိပ္လွ်က္ႏွင့္ ေတြ႕လွ်င္လည္း အရွင္ျမတ္က အမ်က္ေဒါသ ထြက္ျခင္းမရွိဘဲ ဤေက်းကၽြန္သည္ မုစ္သဟဗ္တခုကိုေတာ့ လႊတ္လိုက္ေပၿပီဟုသာ သတ္မွတ္သည္။ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္၏ လာျခင္းကို မႀကိဳဆို မေတာင္းခံေသာ ကၽြႏ္ုပ္တို႔အား ႀကိမ္းေမာင္းျခင္းလည္း မရွိ။ ထိုသုိ႔ ဂရုဏာ ေမတၱာႀကီးမားလွေသာ၊ အလြန္႔အလြန္ ေပးသနားေသာ အလႅာဟ္အရွင့္ေရွ႕တြင္ ကၽြႏု္ပ္တို႔သည္ အရည္ေပ်ာ္သြားရမည္သာ ျဖစ္သည္။
(ဗရားသ္ဟူသည္မွာ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္က လူသားတို႔ထံ လာၿပီး ငါအလႅာဟ္ထံက ဘယ္သူ ဘာေတာင္းဖို႔ ရွိသလဲဟု ေမးေနခ်ိန္ ျဖစ္သည္။ ဘ႑ာအလံုးစံု၊ ၾကြယ္ဝမႈ အားလံုးကို ပိုင္ဆိုင္သည့္ အရွင္ျမတ္ထံမွ ဘယ္သူ ဘယ္ေလာက္ေတာင္းမလဲ ေတာင္းသေလာက္ ရမည္ ျဖစ္၏။)
ဗရားသ္ည၏ ထူးျခားခ်က္
ဗရားသ္ညကို တန္ဖိုးထားရမည္။ ယင္းည၏ ေကာင္းခ်င္းမ်ားအား ဆံုးရွံဳးမခံရပါ။ အရယူ ရမည္။
ဟဒီးစ္တြင္ လာသည္။ ညစဥ္ညတိုင္း ညတဝက္ကုန္ၿပီးေနာက္တြင္ ေလာက၏ မိုးေကာင္းကင္သုိ႔ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္သည္ သဂ်လ္လီျပဳ၍ ေက်းကၽြန္မ်ားဘက္သုိ႔ အာရံုစိုက္ေတာ္မူသည္။ ဗရားသ္ညတြင္မူ ညအစ (ေနဝင္သည္ႏွင့္) ေလာက၏ မိုးေကာင္းကင္သို႔ ဆင္းသက္လာသည္။ ဤသည္ပင္ ဤည၏ ထူးျခားခ်က္ ျဖစ္သည္။ ညတိုင္းတြင္မူ ညတဝက္ေရာက္မွ ဆင္းသက္ေသာ္လည္း ဤညတြင္မူ ညအစကတည္းက ဆင္းသက္ျခင္း ျဖစ္သည္။
အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ကို ခ်စ္သည့္ စိတ္ ရွိသူသည္ ဤသုိ႔ေသာ အခြင့္ထူးကို တန္ဖိုးထားမည္။ ဤမွ် ဗရကသ္ရွိေသာ ည၏ တမိနစ္တိုင္းသည္ အလြန္တန္ဖိုးႀကီးေၾကာင္း မွတ္ယူမည္။ ကိုယ္ခ်စ္သည့္ သူအတြက္ အခ်ိန္ပိုေပးေနရျခင္းကိုပင္ စည္းစိမ္ဟု ခံစားရမည္ ျဖစ္ေပသည္။
အလႅာဟ့္ခ်ီးျမႇင့္မႈ ျဖစ္သည့္ ဗရားသ္ညကို တန္ဖိုးထားပါ
ဤဗရားသ္ညသည္ အလြန္ တန္ဖိုးရွိၿပီး အလြန္ထူးျမတ္သည့္ ညျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ယင္းည၏ တန္ဖိုးထားပါ။ အက်ဳိးရွိေသာ က်င့္စဥ္မ်ားျဖင့္ ညကို ကုန္ဆံုးေစပါ။
ေလာကရွိ ပိုက္ဆံ၊ ေရႊ၊ တိုက္၊ ကားမ်ား၊ အေရာင္းအဝယ္မ်ားတြင္ အျမတ္အစြန္းကို တန္ဖိုးထားသည္။ ေက်ာက္မ်က္ရတနာမ်ားကို တန္ဖိုးထားသည္။ အဖိုးတန္ပစၥည္းအား ေစ်းနည္းနည္းျဖင့္ရလွ်င္ အားတတ္သေရာ ဝယ္ယူၾကသည္။
ယခု အာခိရသ္အတြက္ အလြန္တန္ဖိုးရွိေသာ အခ်ိန္အခါသမယကို ရေနျခင္းျဖစ္သည္။ ပိုက္ဆံ တျပားတခ်ပ္မွ မကုန္ေစဘဲ ရမည္ ျဖစ္သည္။ ဤညသည္ အာခိရသ္အတြက္သာမဟုတ္ မိမိေတာင္းတတ္လွ်င္ ေတာင္းသလို ေလာကအတြက္ပါ အက်ဳိးရွိေစသည့္ ညျဖစ္သည္။ ေလာကီ၊ ေလာကုတၱရာ ႏွစ္ခုလံုးအတြက္ အသံုးဝင္သည့္ ညျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေလးစားပါ။ ဤည၏ ေကာင္းျခင္းမ်ားကို တမန္ေတာ္ျမတ္က သတင္းေပးထားျခင္းျဖစ္သည္။ အတိအက် ရမည့္ အဖိုးတန္ပစၥည္းပင္ ျဖစ္ပါသည္။
ဗရားသ္ညကို တန္ဖိုးမထားသည့္ ေက်ာင္းသားမ်ား
ထူးျခား ျမင့္ျမတ္သည့္ ညမ်ားတြင္ တညလံုး ႏိုးေနၿပီး အိဗာဒသ္ျပဳရန္ အားလံုးလိုလို မတတ္ႏိုင္ၾကေပ။ သုိ႔ေသာ္ ထိုအုပ္စုထဲတြင္ ေက်ာင္းသားမ်ားက အမ်ားဆံုး ပါသည္။ ယင္းတို႔၏ လမ္းေၾကာင္းလႊဲစကားရပ္မွာ အိဗာဒသ္ဆိုတာေတြက အမ်ားႀကီးပဲ၊ အိပ္တာလည္း အိဗာဒသ္ပဲ ဟု ဆိုၾကသည္။ အလႅာဟ္ထံမွာ အိစ္သိဂ္ဖာရ္လုပ္တာလည္း အိဗာဒသ္ပဲ နမားဇ္ ႏွစ္ရကအသ္ ဖတ္တာလည္း အိဗာဒသ္ပဲဟု စိတ္တြင္းဝယ္ အမ်ဳိးမ်ဳိး သာဝီလ္ လုပ္လိုက္ၾကသည္။ မုစ္သဟဗ္မ်ားအား တန္ဖိုးမထားျခင္းမွ စ၍ ဤသို႔ေသာ ေရာဂါဆိုးသည္ ေက်ာင္းသား အမ်ားစုတြင္ ရွိလာၾကသည္။
က်င့္စဥ္တခုခုသည္ မုစ္သဟဗ္ဟု ေဖာ္ျပထားလွ်င္ မလုပ္ဘဲ ေနလိုက္သည္။ မုစ္သဟဗ္ဆိုတာ မလုပ္လုိ႔လည္း ဂုနာဟ္မွ မထိုက္တာဟူေသာ အေတြးျဖင့္ အက်ဳိးထူးေပါင္းမ်ားစြာကို (သိလွ်က္ႏွင့္) အဆံုးရွံဳး ခံလုိက္ၾကသည္။ အာလင္မ္ မဟုတ္သူမ်ားကမူ မုစ္သဟဗ္ကိုလည္း တန္ဖိုးထားကာ ဂရုတစိုက္ က်င့္ၾကသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ယင္းသို႔ေသာ အက်င့္ကို စြန္႔လႊတ္ထိုက္ပါသည္။ ဤသည္မွာ ပညာသင္ေက်ာင္းသားတို႔အတြက္ စိတ္၏ လွည့္ဖ်ားမႈ ျဖစ္သည္။ ယင္းလွည့္ဖ်ားခ်က္က အာလင္ေက်ာင္းသားတို႔အား မ်ားစြာေသာ ေကာင္းခ်င္းမ်ားမွ ဆံုးရွံဳးေစလိုက္သည္။ ဤသုိ႔ေသာ ညမ်ဳိးကို အထူး တန္ဖိုးထားပါ။ လက္မဲ့ မလုပ္ၾကပါႏွင့္။
ညတြင္ အေကာင္းဆံုးေသာ ႏိုးထရန္အခ်ိန္
ည၏ အခ်ိန္မ်ားအားလံုးအနက္ (ည အစပိုင္း၊ အလယ္၊ ေနာက္ဆံုးခ်ိန္) ည၏ ေနာက္ဆံုးခ်ိန္တြင္ ႏိုးထျခင္းက အေကာင္းဆံုးျဖစ္သည္။ ယင္းသုိ႔ ည ေနာက္ဆံုးပိုင္းတြင္ ႏိုးထျခင္းက ထူးျမတ္ေၾကာင္း ကုရ္အာန္က်မ္းတြင္လည္း မိန္႔ထားသလို ဟဒီးစ္တြင္လည္း မိန္႔ထားသည္။
ဗရားသ္ညအတြက္ အႀကံေပးခ်က္
ည အစပိုင္းတြင္လည္း အမလ္မ်ား ျပဳလုပ္ပါ။ ဗရားသ္ည၏ ထူးျမတ္မႈသည္ ညအစကတည္းက ရွိသည္။ အိရွာအ္အခ်ိန္ အထိ အိဗာဒသ္မ်ား လုပ္ေနပါ။ ည အဆံုးပိုင္းထိ မေစာင့္ေနပါႏွင့္။ အဘယ္မွ်သည္ ႏိုးေနႏိုင္သနည္း ထိုအထိ အိဗာဒသ္လုပ္ပါ။
အကယ္၍ ပင္ပမ္းမႈမ်ားေၾကာင့္ ညအစပိုင္းတြင္ အိဗာဒသ္ မလုပ္ႏိုင္။ အိပ္ေပ်ာ္သြားမည္ဆုိလွ်င္လည္း ခဏတာ အိပ္ေရး ရၿပီးေနာက္ ညအဆံုးပိုင္းကို ထလွ်က္ အိဗာဒသ္ျပဳပါ။ အဓိကမွာ ယင္းတညလံုးတြင္ မည္သည့္အခ်ိန္ကို အိဗာဒသ္လုပ္ခြင့္ရသည္ျဖစ္ေစ တန္ဖိုးထား၍ ဂရုတစိုက္ အိဗာဒသ္ျပဳပါ။
နဖိလ္နမားဇ္အတြက္ အထူး ေတာင္းဆုေတာ္
တမန္ေတာ္ျမတ္ ဆြလႅလႅားဟု အလုိင္းဟိ ဝစလႅမ္သည္ ဗရားသ္ည၏ နဖိလ္နမားဇ္၏ စဂ်္ဒဟ္တြင္ ဤေတာင္းဆုေတာ္ကို ဖတ္ခဲ့ေၾကာင္း လာရွိထားသည္။
(အရဗီစာသားကို ပံုျဖင့္ ျပေပးထားသည္။) အသံထြက္။ အအူးဇု ဗိအဖ္ ဝိက၊ မင္(န) အိကားဗိက၊ ဝအအူးဇု ဗိရိႆြားက မင္န္ ဆ ခ သြိက၊ ဝအအူးဇု ဗိက၊ မင္န္က ဂ်လ္လ ဝဂ်္ဟုက၊ လာ အုဟ္ဆြီ စနားအန္ အလိုင္းက အန္သ ကမား အဆ္ ႏိုင္းသ၊ အလာ နဖ္စိက။
အဓိပၸါယ္။ အို အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္၊ ကၽြန္ေတာ္မ်ဳိးသည္ အရွင္ျမတ္၏ ျပစ္ဒဏ္မွ လြတ္ေျမာက္ရန္ အရွင္ျမတ္၏ ခြင့္လႊတ္မႈျဖင့္ အကာအကြယ္ ယူပါ၏။ ၎ျပင္ အရွင္ျမတ္၏ အမ်က္ေတာ္မွ လြတ္ေျမာက္ရန္ အရွင့္၏ ေက်နပ္မႈျဖင့္ အကာအကြယ္ ယူပါ၏။ ထို႔ျပင္ အရွင္ျမတ္မွ လြတ္ေျမာက္ရန္ အရွင္ျမတ္ျဖင့္သာ အကာအကြယ္ ယူပါ၏။ အရွင္ျမတ္၏ ဘုန္းသမ႓ာသည္ လြန္စြာ ႀကီးက်ယ္လွပါ၏ ကၽြန္ေတာ္မ်ဳိး အရွင္ျမတ္အား ထိုက္သင့္ေသာ နည္းျဖင့္ ခ်ီးက်ဴးျခင္း မျပဳႏိုင္ပါ။ အရွင္ျမတ္သည္ မိမိကိုယ္ကုိယ္ မိမိ ကိုယ္ေတာ္တိုင္ ခ်ီးက်ဴးေတာ္မူသည့္အတိုင္း ျဖစ္ေတာ္မူပါသည္။
(နဖိလ္နမားဇ္၏ စဂ်္ဒဟ္တြင္ အႀကိမ္မ်ားစြာ ဖတ္ႏိုင္က ေကာင္း၏။ ဒီအတိုင္း ဖတ္လိုပါကလည္း ဖတ္ႏိုင္ပါသည္။ အနည္းဆံုး အေခါက္ ခုႏွစ္ဆယ္ခန္႔မွ် ဖတ္ျဖစ္ေအာင္ ဖတ္ပါ။)
ႏိုးေနရန္နည္းႏွင့္ အိဗာဒသ္ျပဳရာတြင္ အိပ္မငိုက္ေစရန္
အိပ္မငိုက္ေစရန္ အိဗာဒသ္ အမ်ဳိးအစားမ်ားကို ေျပာင္း၍ ျပဳလုပ္ပါ။ နဖိလ္နမားဇ္မ်ားဖတ္ပါ။ ပ်င္းလာလွ်င္ လမ္းေလွ်ာက္ၿပီး ဇိကိရ္လုပ္ပါ။ ေညာင္းသြားလွ်င္ ကုရ္အာန္ သိလာဝသ္ လုပ္ပါ။ ကိုယ္တိုင္ သိလာဝသ္ၿပီးလွ်င္ ေနာက္တေယာက္ ဖတ္သည္ကို နားေထာင္ပါ။ ၿပီးလွ်င္ ဝုဇူအသစ္ျပန္ျပဳ၍ နဖိလ္ဖတ္ၿပီး ဒုအာျပဳေနပါ။ အိမ္ရွိသူမ်ား အတူစုၿပီး ဇိကိရ္ကို အသံျဖင့္လုပ္ပါ။ ဤသည္လည္း အိပ္ခ်င္ေျပေစသည္။ စိတ္သည္ ၿငီးေငြ႕လာလွ်င္ အနည္းငယ္ စားေသာက္ ေျပာဆိုမႈမ်ားလည္း ျပဳပါ။ တညလံုး စားေနျခင္း၊ တညလံုး စကားေျပာေနျခင္းကို မဆိုလိုပါ။ အိပ္မငိုက္ေစရန္ အေျပာင္းအလဲ ျပဳျခင္းမွ်သာ ျဖစ္၏။ ေျပာသည့္ စကားသည္လည္း အက်ဳိးမဲ့ အကုသိုလ္ တိုးေစသည့္ စကားမ်ား မျဖစ္ေစရ။ ပံုမွန္ စကားမ်ားသာ ျဖစ္ရမည္။ အလြန္အမင္း အိပ္ခ်င္လာလွ်င္မူ အိပ္လိုက္ပါ။ (ည၏ အဖိုးတန္အခ်ိန္မ်ားကိုမူ မလြတ္သြားေစပါႏွင့္)
(ဒုအာေတာင္းနည္း။ ဒုအာသည္ ေတာင္းခံျခင္းကုိ ေခၚသည္။ ကုိယ္ တတ္ကၽြမ္းရာ ဘာသာစကားျဖင့္ ႀကိဳက္ရာကို ေတာင္းႏိုင္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ စာရြက္ တခုခုကို ၾကည့္ၿပီး ေတာင္းေနဖို႔ အေရးမႀကီးပါ။ အလႅာဟ္ေရွ႕တြင္ ကေလးတဦးပမာ ကိုယ္လိုခ်င္သည္မ်ား၊ ျဖစ္ခ်င္သည္မ်ား၊ တမ္းတသည္မ်ား၊ ေမွ်ာ္မွန္းသည္မ်ား အားလံုးကို ငို ငိုၿပီးေတာင္းပါ။ ကိုယ့္အတြက္လည္း ေတာင္းပါ။ ကုိယ့္မိဘအတြက္ ေတာင္းပါ။ ကိုယ့္ မြတ္စ္လင္မ္ ညီေနာင္မ်ား၊ ညီအမမ်ားအတြက္ ထည့္ေတာင္းပါ။ အရဗီျဖင့္ေတာင္းမွ ဒုအာမဟုတ္ပါ။ စာစီၿပီးလည္း ေတာင္းဖို႔ မလုိပါ။ စကားေျပာသည့္ အတိုင္းပင္ ေတာင္းပါ။)
တဦးတည္း တကိုယ္တည္း ရွိခ်ိန္ ေတာင္းခံျခင္းသည္ စိတ္တည္ၿငိမ္မႈရွိၿပီး ေကာင္းလည္း ေကာင္း၏။ စုေပါင္းဒုအာမ်ား ျပဳၿပီးလွ်င္လည္း ကိုယ့္လိုအပ္ခ်က္ တခုတိုင္းအတြက္လည္း ထပ္ၿပီး ေတာင္းခံပါ။ အရဗီ မဖတ္တတ္လည္း ကိုယ္တတ္သည့္ စကားျဖင့္ ဆုမြန္မ်ား ေတာင္းခံၾကပါ။
ယခုႏွစ္ (၂၀၁၇တြင္) က်ေရာက္သည့္ ဗရားသ္သည္ ေသာၾကာညလည္း ျဖစ္သျဖင့္ မြန္ျမတ္ ေကာင္းမြန္ျခင္း၊ ဆုေတာင္းမ်ား လက္ခံျခင္းကေတာ့ အထူးပင္ ျဖစ္ပါသည္။ အဓိကမွာ အလႅာဟ္ေပးသည့္ ရဟ္မသ္ကို ေရခြက္ ေသးေသးေလးျဖင့္ ခံယူမည္လား၊ ေရတိုင္ကီႀကီးျဖင့္ ခံယူမည္လား၊ သို႔မဟုတ္ ဇလံု အေပါက္ျဖင့္သာ ခံယူမည္လားဟူသည္မွာေတာ့ စာရွဳသူတို႔၏ ေရြးခ်ယ္မႈသာ ျဖစ္ပါသည္။ အလႅာဟ္အရွင္ကမူ ေတာင္းသေလာက္ ေပးမည္ဟု ကတိျပဳၿပီး ျဖစ္သည္။
အလ္မုဖီးဒ္
ရွအ္ဗာန္/ ၁၄/ ဟစ္ဂ်ရီ ၁၄၃၈ (ေယာင္မြန္ အရ္ဗအ္)
11/ 5/ 2017 (ၾကာသပေတး)
(ဗရားသ္ည)
