ဤလင့္မွ ရွဲေပးႏိုင္ပါသည္။
https://www.facebook.com/almufeed.mm/posts/894127487374508:0
(၂၆)။ ပေဟဠိ -- မည္သည္ပံုစံတြင္ အာမီးန္ဆိုလိုက္ျခင္းျဖင့္ နမားဇ္ပ်က္သနည္း။
ေျဖ -- နမားဇ္ဖတ္ေနသူက ႏွာေခ်လိုက္ၿပီး တစ္ဦးတစ္ေယာက္က ယရ္ဟမုကလ္လာဟ္ဟုဆိုလိုက္သည္။ ထိုဆိုျခင္းကို နမားဇ္ဖတ္သူက အာမီးန္ဟုဆိုလိုက္လွ်င္ နမားဇ္ပ်က္ေပသည္။
(၂၇)။ ပေဟဠိ -- သပ္က္ဗီေရသဟ္ရီမဟ္ မည္သုိ႔ဆိုပါက မုက္သဒီ၏နမားဇ္ပ်က္သနည္း။
ေျဖ -- မုက္သဒီသည္ သပ္က္ဗီေရသဟ္ရီမဟ္၏ အစပိုင္း (အလႅာဟု)ကို အိမာမ္ႏွင့္အတူဆိုၿပီး အဆံုးပုိင္း (အပ္က္ဗရ္)ကို အိမာမ္ထက္ ေစာ၍ၿပီးဆံုးလိုက္လွ်င္ ထိုမုက္သဒီ၏ နမားဇ္သည္ပ်က္သည္။
(၂၈)။ ပေဟဠိ -- သပ္က္ဗီေရသဟ္ရီမဟ္ကို မည္သို႔ဆိုပါက နမားဇ္ပ်က္သနည္း။
ေျဖ -- အလႅာဟ္ဟူသည့္ စာလံုးကို အားလ္လာဟုလည္းေကာင္း၊ အပ္က္ဗရ္ကို အပ္က္ဗရီယာ၊ အပ္က္ဗားရ္ဟုလည္းေကာင္း ဆိုလိုက္ျခင္းျဖင့္ နမားဇ္ပ်က္ေပသည္။ သို႔သာမက ထိုစာလံုးတို႔၏ အဓိပၸါယ္ေျပာင္းသြားျခင္းကို သိလွ်က္ႏွင့္ တမင္ဆိုျခင္းျဖစ္ပါက ကုဖ္ရ္ထိုက္ေပသည္။
(၂၉)။ ပေဟဠိ -- အိမာမ္၏ စာမွားသြားျခင္းကို မုက္သဒီက အမွန္ေထာက္သည္။ ထိုသို႔ စာေထာက္လိုက္ျခင္းေၾကာင့္ စာေထာက္သူမုက္သဒီ၏ နမားဇ္ပ်က္သြားသည္။ ၎၏ စာေထာက္ျခင္းကို ယူဖတ္လိုက္ပါက အိမာမ္အပါအဝင္ မုက္သဒီအားလံုး၏ နမားဇ္ပါ ပ်က္သြားေပသည္။ မည္သုိ႔ေသာ ပံုစံပါနည္း။
ေျဖ -- မုက္သဒီသည္ နံရံ စသည္တို႔တြင္ ေရးထားသည့္ကုရ္အာန္ကို ၾကည့္၍ စာေထာက္လိုက္သည္။ ထိုပံုစံတြင္ ေထာက္လိုက္သည့္စာက မွန္ေနေသာ္လည္း စာေထာက္သူမုက္သဒီ၏နမားဇ္ ပ်က္သြားေပသည္။ အကယ္၍ အိမာမ္သည္ ထိုသူ၏စာေထာက္ျခင္းကို ယူ၍ဖတ္လိုက္ပါက အားလံုး၏နမားဇ္ပ်က္ေပသည္။
(၃ဝ)။ ပေဟဠိ -- အိမာမ္သည္ ကအ္ဒဟ္အူလာထိုင္ရန္ သတိမရေပ။ မုက္သဒီက သတိေပးလိုက္သည္။ ထိုမုက္သဒီ၏ နမားဇ္ပ်က္သြားေပသည္။ ၎၏သတိေပးျခင္းကို ယူလိုက္ပါက အားလံုး၏ နမားဇ္ပ်က္ေပသည္။ မည္သုိ႔ေသာ ပံုစံပါနည္း။
ေျဖ -- အိမာမ္က ကအ္ဒဟ္အူလာ (သံုးရကအသ္၊ ေလးရကအသ္နမားဇ္တြင္ ပထမအႀကိမ္ထိုင္ျခင္းကို) မထိုင္မိဘဲ တတိယရကအသ္၏ ကိယာမ္သို႔ ေရာက္သြားၿပီျဖစ္သည္။ ထိုအခ်ိန္ မုက္သဒီက သတိလွမ္းေပးပါက ၎၏ နမားဇ္ပ်က္ေပသည္။ မုက္သဒီ၏နမားဇ္ ပ်က္ရျခင္းမွာ ကိယာမ္သို႔ေရာက္ၿပီးမွ ျပန္ထိုင္ျခင္းသည္ ဂုနဟ္ျဖစ္သည္။ ထိုသို႔ ဂုနဟ္ျပဳရန္ လွမ္းေထာက္ျခင္းေၾကာင့္ နမားဇ္ပ်က္သြားသည္။ အကယ္၍ အိမာမ္သည္ မုက္သဒီသတိေပးျခင္းေၾကာင့္ ျပန္ထိုက္လိုက္ပါက အားလံုး၏နမားဇ္ ပ်က္ေပသည္။ အိမာမ္၏ နမားဇ္ပ်က္ရျခင္းမွာ လွမ္းေထာက္သူ မုက္သဒီသည္ နမားဇ္အျပင္ေရာက္သြားၿပီျဖစ္သည္။ နမားဇ္အျပင္ေရာက္သြားသူ၏ သတိေပးခ်က္ကို ယူလိုက္ပါက အိမာမ္၏ နမားဇ္ပ်က္ေပသည္။ အိမာမ္နမားဇ္ပ်က္ျခင္းေၾကာင့္ အားလံုး၏ နမားဇ္ပ်က္ရေပသည္။
(၃၁)။ ပေဟဠိ -- စဂ်္သိလာဝသ္ဝါဂ်ိဗ္ျဖစ္သြားသူသည္ စဂ်္ဒဟ္မလုပ္ျဖစ္ေပ။ သုိ႔ေသာ္ အျပစ္လည္း မထိုက္ေပ။ မည္သို႔ေသာသူပါနည္း။
ေျဖ -- အမ်ဳိးသမီးသည္ နမားဇ္အတြင္း စဂ်္ဒဟ္အာယသ္ကိုဖတ္လိုက္သည္။ စဂ်္ဒဟ္သိလာဝသ္မျပဳေသးမီ ဟိုင္းဇ္ျဖစ္သြားသည္္ဆိုလွ်င္ စဂ်္ဒဟ္သိလာဝသ္ဝါဂ်ိဗ္ျဖစ္သြားေသာ္လည္း မျပဳျခင္းေၾကာင့္ ဂုနဟ္မထိုက္ေပ။
(၃၂)။ ပေဟဠိ -- စဂ်္ဒဟ္အာယသ္ကို ၾကားေသာ္လည္း စဂ်္ဒဟ္ျပဳရန္ ဝါဂ်ိဗ္မထိုက္သူသည္ မည္သူနည္း။
ေျဖ -- ဟိုင္းဇ္ျဖစ္ေနေသာ အမ်ဳိးသမီးသည္ စဂ်္ဒဟ္အာယသ္ကို ၾကားေသာ္လည္း စဂ်္ဒဟ္ျပဳရန္ ဝါဂ်ိဗ္မထိုက္ေပ။
(၃၃)။ ပေဟဠိ -- လူအမ်ားသိေအာင္ျပဳလိုက္ျခင္းျဖင့္ ဂုနဟ္ထိုက္သည့္နမားဇ္သည္ မည္သည့္နမားဇ္ပါနည္း။
ေျဖ -- ကဇြာနမားဇ္ကို လူအမ်ားသိေအာင္ျပဳျခင္းျဖင့္ ဂုနဟ္ထိုက္ပါသည္။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ နမားဇ္လြတ္ျခင္းသည္ ဂုနဟ္ျဖစ္သည္။ ဂုနဟ္ကုိ လူသိေအာင္ျပဳျခင္းသည္လည္း ဂုနဟ္ပင္ျဖစ္ပါသည္။
(၃၄)။ ပေဟဠိ -- နမားဇ္ဖတ္သူႏွစ္ဦးရွိသည္။ ႏွစ္ဦးလံုး နမားဇ္အတြင္း အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္။ သို႔ေသာ္ တစ္ဦး၏ နမားဇ္မွာ ပိုင္ၿပီး ေနာက္တစ္ဦး၏ နမားဇ္မွာ မပိုင္ေပ။ မည္သို႔နည္း။
ေျဖ -- နမားဇ္အတြင္း အိပ္ေပ်ာ္သူႏွစ္ဦးအနက္ တစ္ဦးမွာ တမင္သက္သက္ကို အိပ္လိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။ ထိုသူ၏ နမားဇ္သည္ ပ်က္ေပသည္။ ေနာက္တစ္ဦးမွာ ေမ့၍ အိပ္ေပ်ာ္သြားသူျဖစ္၏။ ၎၏နမားဇ္သည္ မပ်က္ေပ။
(၃၅)။ ပေဟဠိ -- မည္သည့္အေျခအေနတြင္ တံေတြးမ်ဳိခ်လိုက္ပါက ရိုဇဟ္ပ်က္ပါသနည္း။ (သေဘာမွာ တံေတြးမ်ဳိခ်ျခင္းက အေျခအေနတိုင္းတြင္ ရိုဇဟ္မပ်က္ေစေပ။ တစ္ခ်ဳိ႕အေျခအေနတြင္သာ ပ်က္ေစသည္။)
ေျဖ -- တျခားသူ၏ တံေတြးကို မ်ဳိခ်ျခင္းႏွင့္ မိမိ၏တံေတြးကို လက္ေပၚေထြးခ်၍ ျပန္မ်ဳိခ်ျခင္းတို႔ျဖင့္ ရိုဇဟ္ပ်က္ေစပါသည္။
(ပုံမွန္အရ ပါးစပ္အတြင္းမွတံေတြးကို မ်ဳိခ်ျခင္းသည္ ရိုဇဟ္တြင္ ထိခိုက္မႈမရွိပါ။ ရမႆြာန္ေရာက္သည့္အခါ ရိုဇဟ္ေစာင့္သူအမ်ားစုတို႔သည္ တစ္ခ်ိန္လံုး တံေတြးေထြးေနၾကသည္။ တံေတြးမထြက္လည္း ပါးစပ္အတြင္းစုထားၿပီး တၿပံဳႀကီး ေထြးခ်တတ္ၾကသည္။ ရိုဇဟ္ေစာင့္သည့္အခ်ိန္ ဤသို႔တံေတြးေထြးေနရန္ ရွရီအသ္တြင္ မျပထားေပ။ သို႔သာမက အသင့္၏ တံေတြးေထြးမႈေၾကာင့္ အျခားသူ စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္လွ်င္ ဂုနဟ္ထိုက္ေပသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သိထားရမည္မွာ ရိုဇဟ္ထားသည့္အခ်ိန္ ပါးစပ္အတြင္း သာမန္တံေတြးထြက္ျခင္းသည္ မည္သို႔မွ်ျပႆနာမရွိေပ။ ျပန္မ်ဳိခ်လိုက္ရမည္။ လူျမင္ကပ္ေလာက္ေအာင္၊ အစၥလာမ့္၏ အမိန္႔ကို အထင္လြဲေလာက္ေအာင္ မရွိသည္ကို လုပ္ေဆာင္ျခင္းသည္ မေကာင္းေပ။ ထိုအက်င့္ကို ေရွာင္ရပါမည္။)
(၃၆)။ ပေဟဠိ -- မည္သည့္အေျခအေနတြင္ ရိုဇဟ္ထားျခင္းသည္ ဟရာမ္ျဖစ္ပါသနည္း
ေျဖ -- အမ်ဳိးသမီးသည္ ဟိုင္းဇ္ သို႔မဟုတ္ နိဖွားစ္ျဖစ္ေနပါက ထိုအခ်ိန္ရိုဇဟ္ထားျခင္းသည္ ဟရာမ္ျဖစ္ပါသည္။
(၃၇)။ ပေဟဠိ -- မုစ္လင္မ္က ဇဗဟ္ျပဳျခင္းျဖစ္ေသာ္လည္း ၎ဇဗဟ္ျပဳထားသည့္အသားကို မစားရေပ။ မည္သို႔ေသာသူပါနည္း။
ေျဖ -- ရူးသြားသူက ဇဗဟ္ျပဳထားသည့္ အသားကို မစားရေပ။
(၃၈)။ ပေဟဠိ -- မည္သည့္ပံုစံအိပ္ျခင္းကို တားျမစ္ထားပါသနည္း။
ေျဖ -- ေမွာက္အိပ္ျခင္းကို တားျမစ္ထားပါသည္။ သိရ္မီဇီက်မ္းတြင္ ဟဇရသ္အဗူဟုရိုင္ရဟ္သခင္၏ ဆင့္ျပန္ခ်က္လာရွိသည္။ တမန္ေတာ္ျမတ္ ဆြလ္လလ္လားဟုအလိုင္းဟိဝစလႅမ္သည္ လူတစ္ဦး ေမွာက္လ်က္အိပ္ေနသည္ကို ေတြ႕ရာ ဤကဲ့သို႔အိပ္ျခင္းကို အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ မႏွစ္သက္ဟု မိန္႔ေတာ္မူေပသည္။ (မိရွ္ကားသ္ စာ၊ ၄ဝ၄)။ အိဗ္ေနမာဂ်ဟ္က်မ္းတြင္ အဗူဇရ္သခင္ထံမွ ဆင့္ျပန္ခ်က္လာသည္။ ကၽြႏ္ုပ္သည္ ေမွာက္လ်က္အိပ္ေနသည္။ ထိုအခ်ိန္ တမန္ေတာ္ျမတ္ ဆြလ္လလ္လားဟုအလိုင္းဟိဝစလႅမ္ အနီးမွျဖတ္သြားရာ ကၽြႏ္ုပ္ကိုႏႈိး၍ အို ဂၽြန္ဒြပ္ (အဗူဇရ္သခင္၏ အမည္ျဖစ္သည္) ဤသည္မွာ ဂ်ဟႏၷမီတို႔ အိပ္သည့္ပံုစံျဖစ္သည္ဟု မိန္႔ေပသည္။ (မိရွ္ကားသ္ စာ ၄ဝ၅)။
(၃၉)။ ပေဟဠိ -- မည္သည့္အခ်ိန္ အိပ္ျခင္းသည္ မက္ကရူဟ္ျဖစ္ပါသနည္း။
ေျဖ -- ေန႔၏ အစပိုင္း၊ မဂ္ရိဗ္ႏွင့္ အိရွာအ္ၾကားအခ်ိန္ (အိရွာအ္မဖတ္ဘဲ) အိပ္ျခင္းတို႔သည္ မက္က႐ူဟ္ျဖစ္ပါသည္။
(၄ဝ)။ ပေဟဠိ -- မည္သုိ႔ေသာ အေျခအေနမ်ဳိးတြင္ ႏိုးၾကားေနျခင္းကို တားျမစ္ထားသနည္း။
ေျဖ -- ဖဂ်္ရ္နမားဇ္လြတ္သြားမည္ဟု စိုးရိမ္ရသည့္အေျခအေနတြင္ အေရးႀကီးသည့္ ရွရီအသ္၏လုပ္ငန္းေဆာင္တာမ်ားမရွိပါဘဲႏွင့္ ညကို အခ်ိန္ၾကန္႔ၾကာစြာႏိုးေနျခင္းကို တားျမစ္ထားပါသည္။
(၄၁)။ ပေဟဠိ -- အိပ္ေနသူ၏ မည္သည့္လုပ္ရပ္မ်ားကို ႏိုးေနသူအတိုင္း အမိန္႔သတ္မွတ္ထားပါသနည္း။
ေျဖ -- အိပ္ေနသူ၏ လုပ္ရပ္ ဆယ္မ်ဳိးကို ႏို္းေနသူအတိုင္း အမိန္႔သတ္မွတ္ပါသည္။
(၁)။ ရိုဇဟ္ေစာင့္ထိန္းသူသည္ အိပ္ေန၏။ ၎၏လည္ေခ်ာင္းအတြင္းသို႔ ေရစက္က်သြားပါက ရိုဇဟ္ပ်က္သြားပါမည္။
(၂)။ အိပ္ေပ်ာ္လွ်က္ မိမိ၏ဇနီးႏွင့္ ေပါင္းသင္းလိုက္ပါက ရိုဇဟ္ပ်က္သြားမည္။
(၃)။ အဲဟ္ရာမ္ဝတ္ထားသည့္ကာလအတြင္း အိပ္ေပ်ာ္ခ်ိန္တြင္ တစ္ဦးတစ္ေယာက္က ၎၏အေမႊးအမွင္ကို ႏႈတ္လိုက္ပါက ကဖ္ဖါရဟ္ေပးရန္ ဝါဂ်ိဗ္ျဖစ္သည္။
(၄)။ အဲဟ္ရာမ္ဝတ္ထားသည့္အမ်ဳိးသမီး အိပ္ေနခ်ိန္တြင္ ၎၏ခင္ပြန္းက ေပါင္းသင္းလိုက္ပါက အမ်ဳိးသမီးသည္ ကဖ္ဖါရဟ္ေပးရန္ အေရးႀကီးပါသည္။
(၅)။ အဲဟ္ရာမ္ဝတ္ထားလွ်က္ အိပ္ေနသည္။ အေျခအေနတစ္ခုခုေၾကာင့္ ထိုအိပ္ေနသူသည္ အမဲေကာင္တစ္ေကာင္အေပၚသို႔ ျပဳတ္က်သြားၿပီး ထိုျပဳတ္က်ျခင္းေၾကာင့္ အမဲေကာင္ေသသြားပါက ကဖ္ဖါရဟ္ေပးရန္ အေရးႀကီးသည္။
(၆)။ အဲဟ္ရာမ္ဝတ္ဆင္ထားလွ်က္ အစီးအနင္းတစ္ခုအေပၚတြင္ အိပ္ေနသည္။ ဇိလ္ဟဂ်္လ ကိုးရက္ေန႔ ေနဝင္ၿပီးေနာက္ ဇိလ္ဟဂ်္လ ဆယ္ရက္ေန႔၏ အလင္းေရာင္မျဖစ္မီအတြင္း ၎သူ၏အစီးအနင္းသည္ အရ္ဖါးသ္ကြင္းအတြင္းမွ ျဖတ္သြားပါက သူ႔၏ဟဂ်္သည္ အထေျမာက္ပါသည္။ (အိပ္ေနလွ်င္လည္း အထေျမာက္သည္။)
(၇)။ အိပ္ေနသူသည္ ပစၥည္းတစ္ခုခုအေပၚသို႔ျပဳတ္က်သြားၿပီး ထိုသုိ႔ျပဳတ္က်ျခင္းေၾကာင့္ ပစၥည္းက်ဳိးသြားပါက ေလ်ာ္ေၾကးေပရန္ ဝါဂ်ိဗ္ျဖစ္၏။
(၈)။ အိပ္ေနသူကို မ၍ နံရံတစ္ခုေနာက္သို႔ ပို႔လိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ နံရံၿပိဳသြားသည္။ ထိုအိပ္ေနသူလည္း ေသသြားလွ်င္ နံရံေနာက္သို႔ပို႔သူသည္ ေလ်ာ္ေၾကးေပးရန္ အေရးမႀကီးေပ။
(၉)။ အိပ္ေနသူက စဂ်္ဒဟ္အာယသ္ကို ဖတ္လိုက္သည္။ တစ္ဦးတစ္ေယာက္က ၾကားလိုက္သည္ဆိုပါက စဂ်္ဒဟ္ျပဳရန္ ဝါဂ်ိဗ္ျဖစ္ပါသည္။ (ႏိုးေနသူ၏ ဖတ္ျခင္းကို ၾကားသည့္အတိုင္းပင္ ျဖစ္သည္။)
(၁ဝ)။ အိပ္ေနသူကို ၎သည္အိပ္လ်က္ႏွင့္ စဂ်္ဒဟ္သိလာဝသ္ဖတ္ခဲ့ေၾကာင့္ အျခားတစ္ဦးက ေျပာျပလွ်င္ အခ်ဳိ႕ေသာ ဖိကဟ္ပညာရွင္မ်ား၏ အဆိုအရ ထိုသူ (အိပ္လွ်က္ႏွင့္ စဂ်္ဒဟ္အာယသ္ဖတ္သူ)သည္လည္း စဂ်္ဒဟ္ျပဳရန္ ဝါဂ်ိဗ္ျဖစ္ေပသည္။
(၄၂)။ ပေဟဠိ -- အစၥလာမ္တြင္ ပထမဦးဆံုး အေမြခြဲရသူကို ေဖာ္ျပပါ။
ေျဖ -- အစၥလာမ္တြင္ ဟဇရသ္ စအဒ္ဗင္န္ရဗီအ္ ရသြီယလ္လာဟုအန္ဟု၏အေမြကို ပထမဦးဆံုး ခြဲခဲ့ပါသည္။
(၄၃)။ ပေဟဠိ -- မည္သူ႔အတြက္ ဥစၥာဓန၏ ဝဆြီယသ္(မွာတမ္းခ်က္)ျပဳျခင္းသည္ မပိုင္သနည္း။
ေျဖ -- အေမြခံအတြက္ ဥစၥာဓန၏ ဝဆြီယသ္ျပဳျခင္းသည္ မပိုင္ပါ။
(၄၄)။ ပေဟဠိ -- ဖရ္ဇ္ထက္ျမတ္သည့္ မုစ္သဟဗ္ကို ေျပာျပပါ။
ေျဖ -- နမားဇ္အခ်ိန္မေရာက္မီကတည္းက ဝုဇူျပဳထားျခင္းသည္ မုစ္သဟဗ္ျဖစ္သည္။ ထိုဝုဇူသည္ အခ်ိန္ေရာက္ၿပီးေနာက္ ျပဳလုပ္သည့္ ဖရ္ဇ္ဝုဇူထက္ ပိုျမတ္ပါသည္။ (အလ္အစ္ရွ္ဗာဟိုဝပ္န္နဇြာအိရ္ စာ၊ ၁၅၇)
(၄၅)။ ပေဟဠိ -- ဖရ္ဇ္ထက္ျမတ္သည့္ စြန္နသ္ကို ေျပာျပပါ။
ေျဖ -- ခရီးသြားေနသူသည္ ရမႆြာန္လ၌ ရိုဇဟ္ထားျခင္းသည္ စြန္နသ္ျဖစ္သည္။ ၎ခရီးသည္ထားေသာ ရိုဇဟ္သည္ မိမိ၏ေနရပ္တြင္ ရွိေနသူထားေသာ ဖရ္ဇ္ရိုဇဟ္ထက္ ပိုျမတ္ေပသည္။ (သေဘာမွာ ခရီးသြားပါက ရမႆြာန္လ၏ဖရ္ဇ္ရိုဇဟ္ကို လႊတ္ခြင့္ရွိသည္။ (ေနာက္မွ ကဇြာျပန္ေစာင့္ရမည္။) သို႔ရာတြင္ ခရီးသည္အေနျဖင့္ ထိုဖရ္ဇ္ကို မလႊတ္ဘဲ ရိုဇဟ္ေစာင့္ထိန္းျခင္းသည္ စြန္နသ္ျဖစ္၏။ ထိုသို႔ ခြင့္လႊတ္ခ်က္ရွိပါလွ်က္ အပင္ပမ္းခံ၍ ရိုဇဟ္ထားသူခရီးသည္၏ စြန္နသ္သည္ အိမ္ေနရင္းရုိဇဟ္ေစာင့္ေနသူ၏ ဖရ္ဇ္ထက္ပိုျမတ္ေပသည္။)
ထို႔အတူ ဂၽြမ္အဟ္နမားဇ္အတြက္ အဇာန္မတိုင္မီသြားျခင္း စြန္နသ္သည္ အဇာန္ၿပီးမွ ေရာက္ေအာင္သြားသည့္ ဖရ္ဇ္ထက္ ပိုျမတ္ေပသည္။ (ရွာမီက်မ္း၊ တြဲ၊ ၁။ စာ ၈၅)
(၄၆)။ ပေဟဠိ -- အာဒမ္ အလိုင္းဟိစ္စလာမ္မွစ၍ ကၽြႏ္ုပ္တို႔အထိ အိဗာဒသ္မ်ားစြာ သတ္မွတ္ထားခဲ့သည္။ ထိုအိဗာဒသ္မ်ားအနက္ ဂ်ႏၷသ္ေရာက္သည္အထိ တည္ရွိေနမည့္ အိဗာဒသ္ကို ေဖာ္ျပပါ။
ေျဖ -- အီမာန္ႏွင့္ နိကဟ္ဟူသည့္ အိဗာဒသ္ႏွစ္ခု ျဖစ္ပါသည္။
(၄၇)။ ပေဟဠိ -- မည္သည့္အခါတြင္ ဒါရီရိတ္ျခင္းသည္ မုစ္သဟဗ္ျဖစ္ပါသနည္း။
ေျဖ -- အမ်ဳိးသမီးတြင္ ဒါရီထြက္လာပါက ရိတ္ျခင္းသည္ မုစ္သဟဗ္ျဖစ္ပါသည္။
(၄၈)။ ပေဟဠိ -- ဖတ္ျခင္းထက္ နားေထာင္ျခင္းက ပိုျမတ္သည့္က်မ္းကို ေဖာ္ျပပါ။
ေျဖ -- ကုရ္အာန္က်မ္းျဖစ္သည္။ ၎ကို ဖတ္ျခင္းထက္ နားေထာင္ျခင္းက ပိုျမတ္သည္။ နမားဇ္မဟုတ္သည့္ေနရာတြင္ ကုရ္အာန္ဖတ္ျခင္းသည္ ဖရ္ဇ္မဟုတ္ေပ။ သို႔ရာတြင္ ကုရ္အာန္ဖတ္သံကို ဂရုတစိုက္နားေထာင္ျခင္းသည္ ဖရ္ဇ္ျဖစ္၏။ ထို (နားေထာင္သည့္) ဖရ္ဇ္သည္ ဖရ္ဇ္မဟုတ္သည့္ ဖတ္ျခင္းထက္ ပိုျမတ္ပါသည္။ (ဂနီယဟ္၊ စာ ၄၆၅)။
(ကုရ္အာန္အသံနားေထာင္ျခင္းဟူသည့္ဓေလ့ ကၽြႏ္ုပ္တို႔တြင္ မရွိေပ။ ကုရ္အာန္ကို ဗရ္ကသ္ရေအာင္ဟူသည့္ နိယသ္ျဖင့္ ဖြင့္ထားလိုက္သည္။ လူက လုပ္ခ်င္ရာလုပ္ေနသည္။ အတင္းအဖ်င္း မုသား ဆဲဆိုႀကိမ္းေမာင္း ကုဖ္ရ္ ရွရစ္က္ စကားအားလံုး ေျပာေနၿပီး တစ္ဖက္တြင္ ကုရ္အာန္ကို ဖြင့္ထားသည္။ အလြန္ျပဳျပင္ရမည့္ လုပ္ရပ္ျဖစ္ေပသည္။ ကုရ္အာန္အသံၾကားပါက ဂရုတစိုက္ နားဆင္ရေပမည္။ ကုရ္အာန္ဖြင့္ၿပီး လုပ္ခ်င္ရာလုပ္ပါက ဗရ္ကသ္ကလည္း ေရာက္ခ်င္ရာ ေရာက္သြားေပမည္။ ကုရ္အာန္ကိုလည္းဖြင့္၊ ဂရုတစိုက္လည္း နားေထာင္၊ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ ကုရ္အာန္စာအုပ္ဖြင့္ၿပီး လိုက္ဖတ္၊ သို႔ဆုိလွ်င္ လိုခ်င္သည့္ဗရ္ကသ္လည္း တည့္တည့္မတ္မတ္ေရာက္လာေပလိမ့္မည္။)
(၄၉)။ ပေဟဠိ -- အမ်ဳိးသမီးတစ္ဦး ကေလးေမြးရာ ခင္ပြန္းျဖစ္သူက ကေလး ရွင္သလား၊ ေသသလားဟု ေမးသည္။ အမ်ဳိးသမီးက အိမာမ္အဗူဟနီဖဟ္ ရဟ္မသုလ္လာဟုဟိအလုိင္းဟ္ထံတြင္ ရွင္သူျဖစ္ၿပီး အိမာမ္မာလိက္ ရဟ္မသုလ္လာဟုဟိအလုိင္းဟ္ထံတြင္ ေသသူျဖစ္သည္ဟု ေျဖ၏။ ဘာ့ေၾကာင့္ ထိုသုိ႔ေျဖပါသနည္း။
ေျဖ -- ထိုအမ်ဳိးသမီး၏ ကေလးသည္ ေမြးၿပီးၿပီးခ်င္း လွဳပ္ရွားေနသည္။ ထိုသုိ႔ ကေလးလွဳပ္ရွားေနျခင္းသည္ အိမာမ္အဗူဟနီဖဟ္ထံတြင္ ရွင္ျခင္း၏ လကၡဏာျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ၎ကေလးသည္ အေမြခံလည္းျဖစ္သလို အေမြေပးမည့္သူအျဖစ္လည္း အႀကံဳးဝင္ပါသည္။ အိမာမ္မာလိက္ထံတြင္ ကေလးထံမွ အသံမထြက္မျခင္း ရွင္သည္ဟု မသတ္မွတ္ေပ။
(၅၁)။ ပေဟဠိ -- အမ်ဳိးသမီးႏွစ္ဦးသည္ ေမွာင္ေနသည့္အခန္းအတြင္း ကေလးေမြးလိုက္ၾကသည္။ တစ္ဦးက ေယာက်္ားေလးေမြးၿပီး ေနာက္တစ္ဦးက မိန္းကေလး ေမြးသည္။ သို႔ေသာ္ ႏွစ္ဦးလံုးက ေယာက်္ားေလးသာေမြးပါသည္ဟု ေျပာေနၾကလွ်င္ မည္သို႔ဆံုးျဖတ္မည္နည္း။
ေျဖ -- အမ်ဳိးသမီးႏွစ္ဦးလံုး၏ ႏို႔ရည္ကို ခ်ိန္တြယ္ရမည္။ အေလးခ်ိန္စီးသည့္ ႏို႔ရည္ပိုင္ရွင္သည္ ေယာက္်ားေလး ေမြးသူျဖစ္ေပသည္။
(၅၂)။ ပေဟဠိ -- ဂ်မာအသ္ျဖင့္ဖတ္ေသာ္လည္း အဇာန္ႏွင့္ ေအကာမသ္မေပးရသည့္ နမားဇ္မ်ားကို ေဖာ္ျပပါ။
ေျဖ -- အီဒြလ္ဖိသ္ရ္၊ အီဒြလ္အႆြ္ဟာႏွင့္ ဂ်နာဇဟ္နမားဇ္တုိ႔ ျဖစ္ပါသည္။
(၅၃)။ ပေဟဠိ -- အမ်ဳိးသမီးတစ္ဦးက အိမာမ္ဆြာဟိဗ္ထံသို႔လာ၍ ဤသို႔ေျပာသည္။ ကၽြန္မ၏ အကိုသည္ ဒီနာရ္ ၆ဝဝ အေမြခ်န္ခဲ့၍ ကြယ္လြန္သြားပါသည္။ ထို ဒီနာရ္ ၆ဝဝမွ ကၽြန္မသည္ ဒီနာရ္တစ္ျပားသာ အေမြရခဲ့ပါသည္။ အိမာမ္ဆြာဟိဗ္က မည္သုိ႔ အေျဖျပန္ေပးခဲ့ပါသနည္း။
ေျဖ -- အမ်ဳိးသမီးတစ္ဦးသည္ အိမာမ္အဗူဟနီဖွာဟ္ ရဟ္မသုလ္လားဟိအလိုင္းဟ္ထံ၌ အထက္ပါအတိုင္းေလွ်ာက္ထားရာ အိမာမ္ဆြာဟိဗ္က ထိုအေမြကို မည္သူခြဲေပးသနည္းဟု ေမး၏။ အမ်ဳိးသမီးက ဒါဝူးဒ္သြာအီ ရဟ္မသုလ္လားဟိအလိုင္းဟ္က ခြဲေပးပါသည္ဟု ျပန္ေျဖေလသည္။ အိမာမ္ဆြာဟိဗ္က မွန္ေပသည္။ ဤသည္မွာ အသင္မရရွိမည့္ ေဝစုျဖစ္၏။ ထို႔ေနာက္ တဆက္တည္း ... အသင္မ၏ အကိုသည္ မိခင္၊ ဇနီး၊ သမီးႏွစ္ဦး၊ ညီအကို ဆယ့္ႏွစ္ေယာက္ႏွင့္ အသင္မတို႔ကို ခ်န္ရစ္၍ ကြယ္လြန္သြားသည္မဟုတ္ပါလားဟု ေမးရာ အမ်ဳိးသမီးက ဟုတ္ပါသည္ဟု အေျဖေပးေလသည္။
(၅၄)။ ပေဟဠိ -- မည္သည့္အေျခအေနတြင္ နမားဇ္ဖတ္ေနသူေရွ႕မွ ျဖတ္သြားခြင့္ရွိသနည္း။
ေျဖ -- ကအ္ဗဟ္ေက်ာင္းေတာ္ကို သြဝါးဖ္ျပဳသည့္အေျခအေနတြင္ နမားဇ္ဖတ္ေနသူေရွ႕မွ ျဖတ္သြားခြင့္ ရွိပါသည္။
(၅၅)။ ပေဟဠိ -- (အုရ္ဒူစကားတြင္) ဂ်နားဗ္ဟူသည့္စာလံုး ျဖစ္ေပၚလာပံုကို ေျပာျပပါ။
ေျဖ -- ယခင္ကာလက အဂၤလိပ္တို႔ႏွင့္ အဂၤလိပ္ကို အထင္ႀကီးသူအခ်ဳိ႕တို႔သည္ အိလ္မ္သင္ယူေနသည့္ေက်ာင္းသားမ်ားကို တစ္နည္းမဟုတ္ တစ္နည္းျဖင့္ ဒုကၡေပးၾကေပသည္။ အရဗီေက်ာင္းသားမ်ားကို အသိဥာဏ္မရွိသူမ်ား၊ ဥာဏ္နည္းသူမ်ား စသျဖင့္ စိတ္ဆြေပသည္။ ေက်ာင္းသားမ်ားစုေဝးျဖစ္သည့္တစ္ရက္တြင္ အားလံုးက ဤသို႔တုိင္ပင္ၾကေပသည္။ ဤအဂၤလိပ္တုိ႔၏ အရည္အခ်င္းမ်ားအားလံုးပါမည့္ စကားလံုးတစ္လံုးကို စဥ္းစားပါ။ အဲ့ဒီ့စာလံုးျဖင့္ ၎တို႔ကို ေခၚဆိုမည္။ ဤသို႔ႏွင့္ ပထမေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ ဒီလူေတြက ဂ်ာဟိလ္(အသိမဲ့သူ)ေတြပဲ ဟု ေျပာလိုက္သည္။ ဒုတိယတစ္ဦးက နာလာအိက္(မထိုက္တန္သူ)ေတြ၊ တတိယတစ္ေယာက္က အလြန္ႀကီးတဲ့ အဟ္မတ္က္(ငတံုးႀကီး)ေတြပဲ၊ စတုတၳေက်ာင္းသားက ေဗဝုကူးဖ္(အရူး)ေတြပဲဟု ေျပာ၍ ၎အဂၤလိပ္တို႔၏အရည္အခ်င္းမ်ားကို အသီးသီး ခ်ီးက်ဴးလိုက္ၾကသည္။ ထို႔ေနာက္ ေက်ာင္းသားအားလံုး တိုင္ပင္လိုက္သည္။ ယခုေျပာလိုက္သည့္စာလံုးမ်ား၏ အစစာလုံုးမ်ားကို ယူ၍ ၎တုိ႔ေခၚမည့္ ဂ်နားဗ္ဟူသည့္ စကားလံုးတစ္ခုျပဳလုပ္လိုက္ေပသည္။ သို႔ႏွင့္ ဂ်နားဗ္၏ ဂ်ီးမ္သည္ ဂ်ာဟိလ္၊ ႏူးန္သည္ နာလာအိက္၊ အလိဖ္သည္ အဟ္မတ္က္၊ ဗာအ္သည္ ေဗဝုကူးဖ္တို႔ကို ကိုယ္စားျပဳေပသည္။ ေက်ာင္းသားမ်ားလည္း အဂၤလိပ္မ်ဳိးဆက္မ်ားကို ထိုဂ်နားဗ္စာလံုးျဖင့္ ေခၚဆိုၾကေပသည္။ (၎သူတို႔လည္း ေတာ္ေတာ္သေဘာက်ေပလိမ့္မည္။) ေခတ္ကာလမ်ား ေျပာင္းလာသည့္အခါ ဤဂ်နားဗ္စကားလံုးသည္ ဟဇရသ္ဟူသည့္စကားလံုးကဲ့သို႔ ဂုဏ္ေပးသည့္အေနအထားတြင္ သံုးစြဲၾကေပသည္။ အလ္ဟမ္ဒုလိလ္လဟ္ ယေန႔ေခတ္ အဂၤလိပ္ဖတ္ေနသူတို႔သည္လည္း ဒီန္ကို ေလးစားကိုင္းရွဳိင္းသူမ်ားျဖစ္သည္ကို ေတြ႕ရေပသည္။
[ေမာ္လာနာရူဟြလ္လာဟ္ နက္ရွ္ဗန္ဒီ ျပဳစုသည့္ အစၥလာမီပေဟလိယားန္ စာအုပ္ပါအေၾကာင္းအရာအခ်ဳိ႕ကို အလ္မုဖီးဒ္မွ ဘာသာျပန္ဆိုထားျခင္း ျဖစ္ပါသည္။]
-----။------
အလ္မုဖီးဒ္
ဟိဂ်ရီ ၁၄၃၇/ ရဗီအြတ္စာနီ/ ၆/ ေယာင္မြလ္အဟဒ္
16.1.2016
-------------
အလ္မုဖီးဒ္ Link မ်ား
Website: http://aaitee.blogspot.com
Facebook: http://www.facebook.com/almufeed.mm
Email: haroonrangoni@gmail.com
google တြင္ရွာရန္ “ အလ္မုဖီးဒ္ ” ဟု ျမန္မာလိုရိုက္၍ရွာပါ။
မိမိဖုန္းထဲတြင္ ျပန္လည္ဖတ္ရႈရန္ သိမ္းထားလိုပါက Simple Islam.apk ဖုိင္ကို ေဒါင္းလုတ္ဆြဲျပီး Install လုပ္ထားပါ။
